LOGINShare
1
Last Updated:
2025-02-12 20:40:12“ดิฉันฝากยายอินด้วยนะคะคุณปัณ น้องยังเด็กนัก อาจจะยังไม่ประสาในหลายๆเรื่อง ค่อยๆบอกค่อยๆสอนกันไปนะคะ อิน...ต่อไปนี้ชีวิตของหนูอยู่ในความดูแลของคุณปัณแล้วนะ ทำตัวดีๆนะลูก ขอให้อยู่กันไปนานๆ ถือไม้เท้ายอดทองกระบองยอดเพชร มีลูกเต็มบ้านมีหลานเต็มเมืองนะ” เพียงเพ็ญกล่าวอวยพรและฝากฝังหลานสาวกับผู้ชายที่เธอเป็นคนเลือกให้มาเป็นหลานเขยเองกับมือ
“ขอบคุณครับ” เจ้าบ่าวซึ่งนั่งรับน้ำสังข์อยู่เคียงข้างเจ้าสาวที่เพิ่งเห็นหน้ากันวันนี้เป็นครั้งที่สอง หลังจากที่เจอกันครั้งแรกในตอนถ่ายพรีเวดดิ้งกล่าวขอบคุณเบาๆ
“ขอบคุณค่ะอาเพ็ญ” อินนัดดายิ้มฝืนๆ กล่าวขอบคุณอย่างเสียไม่ได้ เธอรู้สึกว่างานแต่งงานในวันนี้เป็นเพียงละครฉากหนึ่งเท่านั้น เพียงเพ็ญน้องสาวแท้ๆของบิดาเธอ แจ้งให้เธอรู้ว่าจะต้องแต่งงานกับชายหนุ่มที่ชื่อปัณณธรเพื่อความอยู่รอดของบริษัท ในวันที่เธอบอกข่าวดีกับผู้เป็นอาว่าเธอกำลังจะได้เป็นบัณฑิตใหม่ ทั้งที่เธออยากให้อาที่เลี้ยงดูเธอมาตั้งแต่บิดาและมารดาเสียชีวิตเมื่อเจ็ดปีที่แล้วได้ภูมิใจ แต่สิ่งที่ผู้เป็นอาตอบกลับมาในวันนั้นทำเอาเธอช็อกไปอยู่พักใหญ่
“เรียนจบสักที ไม่ต้องต่อโทหรอกนะ อินต้องแต่งงานกับคุณปัณเดือนหน้า”
“อะไรกันคะอาเพ็ญ หนูยังไม่ได้รับปริญญาเลยนะ”
“มันไม่สำคัญหรอกอิน ยังไงหนูก็จบแล้ว ที่สำคัญที่สุดตอนนี้คือหนูต้อง
แต่งงานกับคุณปัณเดือนหน้า เพื่อครอบครัวของเรานะอิน หรือหนูจะยอมให้
บริษัทที่พ่อหนูสร้างมากับมือต้องกลายไปเป็นของคนอื่น”
“แต่..หนูไม่รู้จักคุณปัณอะไรนั่นของอาเพ็ญเลยนะคะ”
“เดี๋ยวก็รู้จักกันเองแหละ คุณปัณเขาจะจัดการพิธีการงานเลี้ยงทุกอย่าง
เอง ถึงวันแต่งอินก็แค่ใส่ชุดเจ้าสาวไปเข้าพิธีเท่านั้นเอง”
“แต่...”
“ไม่มีต่งมีแต่อะไรทั้งนั้น ถือว่าเห็นแก่อาที่เลี้ยงดูเรามาตลอด ตั้งแต่พ่อกับแม่ของอินเสียชีวิตไปเมื่อเจ็ดปีที่แล้วเถอะนะ”
“อาเพ็ญคะ...”
“อาซื้อคอร์สเจ้าสาวไว้ให้แล้ว แต่งงานไปแล้วอินจะต้องทำให้คุณปัณเขารักเขาหลงให้ได้เข้าใจไหม”
อินนัดดาไม่ได้ยินคำอวยพรใดๆจากคนอื่นอีกเลย หญิงสาวจมอยู่กับความคิดของตัวเอง ก้มหน้าเหม่อไม่สนใจที่จะหันไปมองเจ้าบ่าวที่นั่งเคียงคู่กันด้วยซ้ำ สมองมันตื้อและโหวงๆยังไงก็ไม่รู้ ชีวิตที่ไม่สามารถเลือกเองได้...ช่างน่าสงสารนัก
หลังจากแขกเหรื่อของทั้งสองฝ่ายผลัดเปลี่ยนกันรดน้ำสังข์ กล่าวคำอวยพรให้คู่บ่าวสาวจนครบทุกคน ก็ถึงกระบวนการจดทะเบียนสมรส ซึ่งเป็นไปตามความต้องการของอาของฝ่ายหญิง และปัณณธรเองก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรอยู่แล้ว
เพียงเพ็ญและชัชชัยมองดูเจ้าบ่าวตวัดลายเซ็นลงบนแผ่นกระดาษด้วยความสมใจ สถานะบริษัทที่ง่อนแง่นจะต้องดีขึ้นเป็นลำดับแน่นอน เมื่อได้ปัณณธรเจ้าของปัณณธรกรุ๊ปมาเป็นทองแผ่นเดียวกัน อินนัดดาเซ็นชื่อในแผ่นกระดาษอย่างไม่ใส่ใจ ดูเหมือนว่าผู้เป็นอาและอาเขยจะกระตือรือร้นชี้บอกจุดที่เธอจะต้องลงลายมือชื่อเป็นพิเศษ หญิงสาวลอบพ่นลมหายใจออกมาเบาๆ
หลังจากพิธีในช่วงเช้าเสร็จสิ้น อินนัดดาได้ถูกนำไปยังห้องสวีตของโรงแรมที่เป็นสถานที่จัดงาน เพื่อพักผ่อนและเตรียมตัวสำหรับงานเลี้ยงในช่วงค่ำ หญิงสาวพยักหน้ารับทราบถึงการนัดแนะและกำหนดการณ์ต่างๆจากเจ้าหน้าที่ของบริษัทเวดดิ้งแพลนเนอร์ เข้าหูบ้างไม่เข้าหูบ้าง จนเมื่อทุกคนออกจากห้องไปแล้วทุกอย่างรอบกายเงียบสงบ อินนัดดาจึงถอนหายใจเฮือกใหญ่ หญิงสาวเดินไปนั่งที่โซฟาตัวใหญ่เอนศีรษะพิงไปกับพนักโซฟา กลอกกลิ้งสายตาไปมาอย่างเลื่อนลอย
“ฉันว่าเธอน่าจะถอดชุดนั้นออกก่อนนอนดีไหม” ร่างเล็กสะดุ้งนั่งตัวตรงแล้วหันมองไปทางต้นเสียงทันที เจ้าบ่าวของเธออยู่ในสภาพผ้าขนหนูพันกายผืนเดียว หยดน้ำเกาะพราวตามร่างกายที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามบึกบึน ร่างสูงใหญ่และแววตาดุดันของเขาทำให้อินนัดดาผวาตกใจ
“ฉันไม่ใช่ผีนะ”
“ไม่ใช่ก็เหมือนใช่แหละ อยู่ดีๆโผล่มาจากไหนก็ไม่รู้ ไม่รู้จักใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยก่อนจะเดินออกมาเจอหน้าผู้คน อายผีสางเทวดาบ้างเถอะ” ปัณณธรเลิกคิ้วเข้มสูง กระตุกยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย
“จะอายใครดีล่ะ อายเมียตัวเองเหรอ ยังไงคืนนี้เธอก็ต้องเห็นฉันเปลือยอยู่แล้ว ซ้อมไว้ก่อนจะได้ชินไง”
“ใครเขาจะอยากเห็นกัน” อินนัดดาหน้าแดงเรื่อโดยไม่รู้ตัว ด้วยอารมณ์กรุ่นๆ ที่อยู่ดีๆก็ถูกบังคับแต่งงานกับใครก็ไม่รู้ และคนที่มาแต่งงานกับเธอก็ไม่รู้คิดอะไร ทั้งที่ไม่เคยเจอหน้าไม่เคยรู้จักกัน เขาก็ยังกล้าที่จะมาแต่งงานกับเธอ นี่เขาประสาทดีอยู่หรือเปล่า และนั่นจึงทำให้เธอใช้คำพูดไม่ค่อยดีเท่าไรนักกับเขา
“ไปอาบน้ำสิ จะได้พักผ่อน อีกไม่กี่ชั่วโมงเธอต้องแต่งหน้าทำผมแล้วนะ งานเลี้ยงคืนนี้ยิ่งใหญ่อลังการตามความต้องการของอาของเธอเชียวนะ” น้ำเสียงในประโยคสุดท้ายฟังเหมือนเย้ยหยันในที อินนัดดาลุกขึ้นยืนประจันหน้ากับคนตัวสูง หญิงสาวเชิดหน้าขึ้น
“แต่หนูไม่ได้ต้องการสักนิด ที่จริงยกเลิกงานเลี้ยงตอนค่ำไปเลยก็ได้นะ หนูไม่เห็นต้องการ” หญิงสาวติดที่เรียกแทนตัวเองว่าหนูกับทุกคนที่อายุมากกว่า และสำหรับเจ้าบ่าวของเธอที่อายุสามสิบสามปี ซึ่งมากกว่าเธอตั้งหนึ่งรอบ ตามที่อาเพ็ญได้บอกเล่าประวัติให้ฟังคร่าวๆ เขาจึงได้รับสิทธิ์นั้นเหมือนกัน
“แต่อาของเธอต้องการ” อินนัดดาสบสายตากับคนตัวโตนิ่ง
“ที่จริงคุณน่าจะแต่งงานกับอาเพ็ญมากกว่าหนูนะ”
Related chapters
รักในรอยราคี 2
“ฉันไม่ชอบคนแก่ ฉันชอบเด็กสาว มันทำให้รู้สึกกระชุ่มกระชวยมากกว่า” รอยยิ้มร้ายกาจของปัณณธรทำให้หญิงสาวเม้มปากแน่นเป็นเส้นตรง“ไปอาบน้ำสิ” อินนัดดาสะบัดหน้าหนีคนออกคำสั่ง แล้วนั่งลงที่โซฟาตัวเดิม เชิดหน้าไม่มองคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า“ว้าย!” หญิงสาวกรีดร้องโวยวาย เมื่อถูกจู่โจมไม่ทันตั้งตัว เขาจับถอดโน่นนี่รวดเร็ว มือเล็กพยายามจับมือใหญ่ไว้แน่น เพื่อรั้งไม่ให้เขาปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกจากตัวเอง“อย่าทำอะไรบ้าๆนะ ปล่อยสิ”“เธอรู้ไหมว่าฉันต้องจ่ายค่าตัวเธอไปเท่าไร ทำตัวให้มันสมราคาหน่อย ไม่ใช่มาเถียงผัวฉอดๆแบบนี้ บอกให้ทำอะไรก็ต้องทำ ฉันไม่ชอบเด็กช่างเถียงดื้อรั้น” ปัณณธรรู้สึกหมั่นไส้ภรรยาตัวน้อยของตัวเองขึ้นมาดื้อๆ ใบหน้าเนียนสวยหวานและจมูกรั้นๆ บวกกับแววตาไม่ยอมใครของเธอทำให้เขาอยากจะกำราบสักหน่อย“ไม่ชอบก็หย่าสิ ไปหย่ากันตอนนี้เลยก็ได้ แล้วก็ยกเลิกงานเลี้ยงไปเลย หนูก็ไม่ได้อยากแต่งงานกับคุณนักหรอก”“ปากดี! เธอควรคิดให้ดีก่อนที่จะพูดอะไรออกมา”“นี่แหละคิดดีแล้ว เอามือคุณออกไปจากตัวหนูเดี๋ยวนี้นะ อย่ามาฉวยโอกาส”“ฉวยโอกาสเหรอ ฉันว่าครอบครัวเธอมากกว่าที่เป็นพวกชอบฉวยโอกาส” อินนัดดาไม่เข้าใจในส
Last Updated : 2025-02-12รักในรอยราคี 3
“อย่า! อื๊อ...” อินนัดดาร้องห้ามอีกครั้ง แต่ปัณณธรไม่อยากได้ยิน เขาผละจากอกนุ่มหยุ่นอย่างเสียดาย แต่เขารำคาญเสียงสะอื้นและถ้อยคำที่คอยแต่จะห้ามเขาอยู่ตลอดเวลามากกว่า ชายหนุ่มเลือกที่จะดูดซับเสียงนั้นไว้ทั้งหมดด้วยการมอบจูบที่เร่าร้อนให้หญิงสาวเนิ่นนาน“เธอไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธฉัน ร่างกายของเธอเป็นของฉัน ฉันจะทำอะไรกับเธอก็ได้อินนัดดา” ปัณณธรกระซิบเสียงเครียด บอกคนที่หอบหายใจแรงให้รับรู้“หนูจะหย่า หนูไม่แต่งงานกับคุณแล้ว ปล่อยนะ ปล่อย”“ฉันปล่อยเธอไปแน่ แต่ต้องหลังจากที่เธอสูญเสียทุกอย่าง!!”ปัณณธรตะคอกเสียงดัง มือใหญ่จับบ่าบอบบางทั้งสองข้างบีบแน่น อินนัดดาเจ็บจนต้องนิ่วหน้า“แต่ฉันจะปราณี...อย่างน้อย ฉันจะให้เธอได้เหลือลมหายใจกลับไป” ชายหนุ่มยิ้มร้ายกาจ จนอินนัดดารู้สึกกลัวขึ้นมาจับใจ“คุณมันโรคจิต ช่วยด้วยค่ะ ใครก็ได้ช่วยหนูด้วย”“ไม่มีใครช่วยเธอได้หรอกอินนัดดา แม้แต่ครอบครัวของเธอ พวกเขายังเต็มใจยกเธอให้ฉันเลย”“ปล่อยนะ ไอ้โรคจิต อื๊อ!” ปัณณธรจูบปากเล็กช่างโวยวายอีกครั้ง เร่าร้อนและรุนแรงจนอินนัดดาแทบขาดใจ ชายหนุ่มดึงผ้าขนหนูให้พ้นจากร่างตนเอง ความแข็งแกร่งร้อนผ่าวแนบไปบนต้นขาเนียน และ
Last Updated : 2025-02-12รักในรอยราคี 4
“อืม...เร็วอีกนิด” เขาสั่งขณะที่ซุกไซ้ดอมดมไปตามอกอวบที่ตอนนี้ปรากฏรอยอยู่หลายจุดแล้ว“อยากได้ไหม ตรงนี้” นิ้วเรียวใหญ่แทรกเข้าไปในร่องรักรวดเร็วจนหญิงสาวสะดุ้ง แต่คนถูกรุกรานไม่รู้สึกรังเกียจ กลับแหงนเงยหน้าครางเสียงหวานและเร่งจังหวะมือที่กอบกุมความแข็งแกร่งอยู่เร็วขึ้น“คุณปัณ...อ๊ะ!” นิ้วเรียวใหญ่ค่อยๆกดแทรกเข้าในความคับแน่นอุ่นลื่นจนสุด สะโพกสวยแอ่นหยัดรับท้าทาย ถึงจะเจ็บแต่ก็เต็มตื้นซ่านกระสันแทบขาดใจ คนช่ำชองหมุนควานบดบี้ติ่งเล็กสีสวยจนร่างเล็กดิ้นพล่านครางเสียงหลง แล้วขยับรัวดึงนิ้วเข้าออกรุนแรง จนคนที่ถูกกระทำกลัวน้อยหน้า เร่งรัวชักนำให้ชายหนุ่มเดินทางใกล้จุดหมายไปทุกที“อ๊ะ...คุณปัณ ช่วยด้วย หนูอื๊อ...อ๊า” อินนัดดาแหงนเงยหน้าส่ายสะบัด สะโพกสวยขยับรับการจุ่มจ้วงจากนิ้วเรียวใหญ่ มือเล็กขยับเร็วแรงให้เท่าเทียมกับจังหวะที่ตัวเองถูกรุกราน ปัณณธรจ้องมองท่าทางและสีหน้าของหญิงสาวอย่างสมใจ เขาใกล้จะแตะปลายทางของเกมรักแล้ว และก็รับรู้ได้ว่าอินนัดดาก็ไม่ต่างจากเขา เพราะร่องรักที่แสนจะคับแน่นของเธอกำลังตอดรัดนิ้วของเขาเป็นจังหวะ“ใกล้แล้วใช่ไหมอิน ชอบไหม”“อ๊า! ชอบค่ะ” อินนัดดาสูญสิ้นควา
Last Updated : 2025-02-12รักในรอยราคี 5
“คุณปัณอ่ะ ไม่ถนอมเจ้าสาวเลย ดูซิผิวสวยๆเป็นรอยหมดเลย นี่พวกแกจำได้ไหมเดือนที่แล้วที่เราไปแต่งหน้าในงานแฟชั่นโชว์อ่ะ ยายลิซน่ะก็มีรอยอย่างนี้หนึ่งรอย หล่อนนะโม้ใหญ่เลยว่าเป็นรอยที่คุณปัณฝากไว้ เพื่อแสดงว่าเขาเป็นเจ้าของหล่อน ฉันล่ะอยากให้นางมาเห็นเสียจริง ว่าคนที่คุณปัณเขาแสดงความเป็นเจ้าของทุกตารางนิ้วน่ะ คือคุณอินเจ้าสาวคนสวยคนนี้เท่านั้น ใช่ไหมคะคุณอิน” อินนัดดาจ้องหน้าคนพูดนิ่ง อยากจะบอกเหลือเกินว่าเธอไม่ได้ภูมิใจกับร่องรอยที่เกิดจากฝีมือเขาสักนิดหรอก สาวประเภทสองอ้าปากค้างเล็กน้อย เมื่อเห็นว่าคนที่ถูกแซวไม่มีท่าทางว่าจะรับมุขของตัวเอง“เอ่อ...คุณอินคะ เขาลือกันว่าคุณปัณน่ะ เอ่อ...” สาวประเภทสองอีกคนขยับเข้าใกล้เธอ กระซิบกระซาบถามเบาๆ“บิ๊กเบิ้มแล้วก็อึดมาก แถมยังท่ายากเยอะนะคะ เป็นอย่างนั้นจริงๆไหมคะ” คนถูกถามหน้าแดงเรื่อ หญิงสาวถอนหายใจหนักหน่วง ตีหน้าขรึมกวาดสายตามองทุกคนที่จ้องตัวเอง รอคำตอบกันอย่างใจจดจ่อ เธอเพิ่งจะเข้าพิธีแต่งงานกับเขาวันนี้นะ พวกนี้คิดว่าเธอมีอะไรกับเขาแล้วหรือยังไง“ไม่ทราบค่ะ” อินนัดดาตอบคำถามเสียงดังและห้วน บรรดาช่างแต่งหน้าทำผมต่างทำหน้าเลิกลั่ก แล้วต่
Last Updated : 2025-02-12รักในรอยราคี 6
“นี่คุณแม่ฉัน” อินนัดดาเหวอไปชั่วขณะ รีบยกมือไหว้แทบไม่ทัน“สวัสดีค่ะ” มือเล็กกระพุ่มไหว้อย่างงดงาม ใบหน้าหวานคลี่ยิ้มจริงใจและรู้สึกได้ถึงความกังวลใจที่อีกฝ่ายมองมาที่ตน“แม่ยินดีรับหนูมาเป็นลูกสะใภ้นะ ขอโทษด้วยที่เมื่อเช้าไม่ได้มาร่วมงาน พอดีคุณหมอนัดตรวจน้องปานน่ะจ้ะ” อินนัดดาพยักหน้ารับทราบ ก็เธอกับปัณณธรแต่งงานกันราวกับสายฟ้าแลบ มันเร็วจนเธอยังเองยังตั้งตัวไม่ทันเลย แล้วคนอื่นใครเขาจะไปเตรียมตัวทัน“ขอบคุณค่ะคุณผู้หญิง”“อุ๊ย! เรียกแม่เถอะจ้ะ อ้อ...นี่น้องปานเป็นน้องสาวของตาปัณ สุดรักสุดหวงของเขา เอ่อ...น้องมีปัญหาเรื่องสุขภาพนิดหน่อย”“พอแล้วครับคุณแม่ เดี๋ยวผมจะให้คนพาคุณแม่กับน้องไปพักผ่อนที่บ้านเรานะครับ” ปัณณธรตัดบทสนทนาของทั้งสอง ในขณะที่ปานรักยิ้มหวานมองหน้าคนนั้นคนนี้คุยกัน โดยที่หญิงสาวไม่พูดอะไร“คุณพ่อไม่ให้ค้างจ้ะปัณ เดี๋ยวแม่จะพาน้องกลับเลย น้องปานคิดถึงคุณพ่อใช่ไหมคะ”“ใช่ค่ะ น้องปานคิดถึงคุณพ่อ พี่ปัณจะพาเจ้าสาวสวยๆไปอยู่กับน้องปานใช่ไหมคะ” หญิงสาวถามขณะที่จ้องหน้าพี่สะใภ้ของตนเองอย่างชื่นชม“เอาไว้พี่จะพาคุ
Last Updated : 2025-02-20รักในรอยราคี 7
“กลัวทำไม มันเป็นเรื่องปกติ ฉันจะสอนเธอให้รู้ทุกอย่าง ให้รับรู้ว่าความเจ็บปวดมันเป็นยังไง ตำแหน่งเมียของเธอสำหรับฉันแล้ว มีหน้าที่แค่นอนแผ่บำเรอร่างกายให้ฉันเท่านั้น”“ไม่! อย่ามาทำแบบนี้กับหนูนะ” อินนัดดากลัวขึ้นมาจับใจ เขาเป็นบ้าอะไรกัน ดวงตาดุดันและหน้าตาเอาเรื่องนั่น ทำให้หญิงสาวหวาดกลัว"ชีวิตต้องชดใช้ด้วยชีวิต" เสียงทุ้มแผดลั่น ขณะที่ร่างใหญ่โตก้าวย่างช้าๆเข้าหาร่างเล็กที่นั่งขดตัวอยู่บนเตียงกว้าง ซึ่งโรยด้วยกลีบกุหลาบสีแดงเป็นรูปหัวใจดวงใหญ่ เตียงสำหรับคู่บ่าวสาวในคืนแต่งงานคืนแรก"แล้วหนูไปเกี่ยวอะไรด้วย หนูไม่เคยทำร้ายใคร คุณจะมาทำร้ายหนูทำไม" อินนัดดาตอบโต้ด้วยเสียงไม่เบานักเธอไม่ได้เป็นผู้หญิงหงอๆที่จะยอมใครไปเสียทุกเรื่องหรอกนะ ที่ยอมแต่งงานด้วยก็เพราะเหตุผลทางธุรกิจตามที่คุณอาขอร้อง ก็เหมือนคู่อื่นทั่วไปที่อยู่ในแวดวงธุรกิจ และต้องอาศัยเกื้อกูลกันเท่านั้นแหละ"เพราะเธอเป็นครอบครัวเดียวกับมัน" ปัณณธรหรี่ตามองหญิงสาวตรงหน้า ดูเหมือนเขาจะคาดการณ์ผิดเล็กน้อย เพราะจากที่คิดว่าอินนัดดาจะพูดแล้วเข้าใจอะไรง่ายๆ แต่เธอกลับโวยวายไม่ยอมทำตามที่เ
Last Updated : 2025-02-21รักในรอยราคี 8
“หึๆ...ฉันไม่รู้หรอกนะว่าครอบครัวเธอหมกเม็ดอะไรกันอยู่ เธอทำให้ฉันเสียเวลามากเกินไปแล้ว”“อื๊อ!” เสียงหวานถูกดูดซับด้วยริมฝีปากหยักได้รูป จุมพิตเร่าร้อนรุนแรง ไม่อ่อนหวานซาบซ่านเหมือนอย่างที่เพื่อนๆแซวไว้สักนิดความช่ำชองและมากประสบการณ์ของอีกฝ่ายทำให้อินนัดดาพ่ายแพ้ กายสาวบิดเร่าแอ่นรับทุกสัมผัสจากเขา ทุกสัมผัสดุดันรุนแรง แต่กระนั้นก็ยังปลุกอารมณ์เร้นลับในกายสาวให้ลุกโชติได้ปากร้อนลามเลียไปตามผิวเนื้อสาว ตีตรารอยราคีให้เด่นชัดทุกตารางนิ้วบนผิวเนื้อ ร่างเล็กสะดุ้งทุกครั้งที่ถูกขบเม้มด้วยฟันซี่สวย หากแต่อารมณ์หวามที่โหมกระพือรุนแรงทำให้อินนัดดาไม่ดิ้นรนผลักไส เธออยากได้บางอย่างจากปัณณธร อยากให้เขาปลดปล่อยเธอจากความทรมานที่แสนอึดอัด“อื๊อ! คุณปัณ” เสียงกระเส่าของคนใต้ร่างทำให้คนที่ซุกไซ้อยู่กับอกอวบเหยียดยิ้ม ใบหน้าสากระคายเลื่อนต่ำลงสู่เนินเนื้อล่อตาล่อใจ ขาเรียวถูกจับแยกกว้างอวดความงามสีสดท้าทายสายตาคนมอง ปัณณธรไม่อ่อนโยนสักนิด ผิวเนื้อนิ่มถูกฉกชิมขบเม้มรุนแรงตามอารมณ์ร้อนและร้าย มือใหญ่จับตรึงสะโพกมนแน่น ปากและลิ้นของเขาทำให้กายสาวสั่นระริก สัมผ
Last Updated : 2025-02-22รักในรอยราคี 9
“คิดว่าฉันไม่เกลียดเธอหรือไง” ปัณณธรตะคอกเสียงดัง เขาถอดถอนตัวเองออกจากความอุ่นนุ่ม ไม่มีการปลอบประโลม ไม่มีสัมผัสออดอ้อนเอาใจ ชายหนุ่มผละจากร่างบอบช้ำ ลุกขึ้นไปยืนข้างเตียง อินนัดดาพลิกกายนอนตะแคงหันหลังให้เขาทันที หญิงสาวขดตัวกอดตัวเองไว้แน่น แผ่นหลังเนียนสะท้านไหวบอกให้รู้ว่าเจ้าของมันกำลังสะอื้นไห้ ดวงตาคมเหลือบเห็นร่องรอยความบริสุทธิ์ของเธอ เขาเมินหนีรอยด่างดวงสีแดงนั่น บอกตัวเองว่าอย่าไปสนใจอย่าสงสาร แต่หัวใจกลับกระตุกวูบไหวปัณณธรเสยผมแรงๆสองสามครั้ง แล้วเดินหนีเข้าห้องน้ำไปทันที ความหวานหอมของร่างแน่งน้อยบนเตียงทำให้เขาอยากกระโจนเข้าหาเธออีก หัวใจที่คิดว่าเคียดแค้นนักหนาทำไมถึงได้อ่อนยวบลงได้ ชายหนุ่มเลือกที่จะเดินหนีไป ก่อนที่กำแพงที่เขาสร้างขึ้นมากางกั้นระหว่างเขาและเธอจะสั่นคลอนประตูห้องน้ำที่ปิดเสียงดัง ทำให้อินนัดดาสะดุ้ง ทำนบน้ำตาพังทลายไหลบ่าเป็นสายอีกครั้ง บริษัทของพ่อกำลังจะตกเป็นของคนอื่น เธอไม่ได้เสียดายมูลค่าของมัน แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมอาแท้ๆถึงได้ปิดบังเธอ แล้วยังผลักไสให้เธอมาแต่งงานกับผู้ชายโหดร้ายคนนี้ ไหนใครๆก็บอกว่าเธอเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดใ
Last Updated : 2025-02-23
Latest chapter
รักในรอยราคี 63
“อืม...พี่ก้อง พี่ก้อง” ปานรักเงยหน้าครวญครางเรียกชื่อสามีแผ่วเบา ด้วยความซ่านเสียวไปทั้งร่าง ริมฝีปากหยักได้รูป ดูดกลืนยอดอกที่อยู่ตรงหน้าอย่างตะกรุมตะกราม มือใหญ่ขยับสะโพกมนให้เข้ากับจังหวะที่ตนเองแอ่นสะโพกสอดเสยขึ้น จนเมื่อปานรักเริ่มเรียนรู้ที่จะรุกรับอย่างคนหัวไว ก้องภพจึงเคลื่อนมือขึ้นบีบเคล้นอกอวบนุ่มหยุ่นมือ จับฐานอกอวบบีบป้อนเข้าปากตัวเองดูดกลืนขบเม้มอย่างเอาแต่ใจ ลิ้นร้อนไล้วนตวัดรอบเม็ดทับทิมสีหวาน รวบดูดรุนแรง ใบหน้าหล่อเหลากดแนบไปกับอกอวบ ซุกไซ้อย่างหลงใหล“อื้อ...พี่ก้อง” ปานรักโหมสะโพกแรงตามอารมณ์หวามที่ทะยานจนใกล้ถึงปลายทาง หญิงสาวครางแว่วหวาน สลับการการเรียกชื่อสามี ใบหน้างามส่ายสะบัดจนผมยาวสยายเต็มหลัง ก้องภพละมือจากอกอวบ รวบเอวคอดไว้แน่น ขณะที่ทั้งเขาและภรรยาขยับโยกในจังหวะรุกรับรุนแรง ชายหนุ่มซุกใบหน้าลงคลุกเคล้ากับอกอวบดีดเด้งตรงหน้า สูดดมและขบเม้มเบาๆ เพิ่มความเสียวปลาบให้ร่างเล็กจนต้องครวญครางซ้ำ บทเพลงรักบรรเลงไปตามท่วงทำนองร้อนเร่า ต่างเติมเต็มให้กันและกันด้วยไฟปรารถนา“ปานน่ารักที่สุด ที่รักของพี่...อา” ก้องภพเกร็งสะโพกรับการโห
รักในรอยราคี 62
“ไม่เหนื่อยสักนิดครับ แต่คิดถึงเมียแทบขาดใจ” แก้มสาวแดงเรื่อท่ามกลางแสงไฟสลัวภายในห้อง ปานรักจึงพลิกกายนอนตะแคงหันหลังให้ หนีแววตาคมปลาบที่จ้องมองไม่วางตานั้น ก้องภพเอนตัวลงสอดกายลงใต้ผ้าห่มอุ่นผืนเดียวกับภรรยา เขาวาดวงแขนไปโอบกอดร่างเล็กที่นอนหันหลังให้“น้องปานบอกว่าจะตามใจพี่ทุกอย่าง” ปฏิบัติการทวงสัญญาขาหื่นเริ่มขึ้น พูดจบก็เป่าลมร้อนใส่หูเล็ก พร้อมทั้งขบเม้มเบาๆสร้างความปั่นป่วนให้คนที่นอนใจเต้นแรงอยู่อย่างห้ามไม่ได้ ปานรักหดคอเล็กน้อย“ใครสัญญาอะไรหรือคะ ปานไม่เห็นรู้เรื่อง” หญิงสาวอมยิ้มขณะที่ตอบกลับมา“หืมมม...จำไม่ได้จริงๆเหรอ” ก้องภพพลิกกายขึ้นทาบทับภรรยา สบตายตาถามเอาคำตอบ“จำไม่ได้ค่ะ” ปานรักเบี่ยงหน้าหนีไม่กล้าสบสายตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนา กายสาววูบวาบ แก้มนวลร้อนผ่าว“แน่ใจเหรอว่าจำไม่ได้” ขาแกร่งบดเบียดขาเรียวจนแยกกว้าง ก้องภพแทรกตัวเองไปอยู่ระหว่างขาเรียวนั้น บดเบียดความแข็งขึงกับกลางร่างสาว ในนาทีนั้นเองที่ปานรักเพิ่งสังเกตว่าสามีของเธออยู่ในสภาพเปลือยกาย เขาถอดกางเกงออกตั้งแต่ตอนไหนเนี่ย หญิงสาวทุบบ่ากว้างเบาๆ หันมาสบสาย
รักในรอยราคี 61
เมื่อถึงฤกษ์ส่งตัวเข้าหอ บิดามารดาและญาติผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายก็พากันกล่าวคำอวยพร และคำอวยพรที่เจ้าสาวต้องหน้าแดงแล้วหน้าแดงอีก เห็นจะหนีไม่พ้น ขอให้มีลูกเร็วๆ และขอให้มีลูกเต็มบ้านหลานเต็มเมืองนั่นแหละ“พ่อฝากน้องด้วยนะก้อง พ่อเชื่อว่าป้องจะดูแลปานแทนพวกเราได้ ขอบใจมากที่ช่วยทำให้ครอบครัวของเรากลับมามีความสุขอีกครั้ง” อานนท์ตบบ่าลูกเขยที่นั่งคู่กับลูกสาวอยู่บนพื้นห้องเบาๆ“ผมสัญญาว่าจะดูแลน้องปานด้วยชีวิตของผมครับ” ก้องภพสบตาผู้สูงวัยกว่าด้วยแววตาแน่วแน่“หนักนิดเบาหน่อยก็อภัยให้กันนะลูก” ปรางทิพย์เอ่ยสำทับ คู่บ่าวสาวก้มลงกราบผู้สูงวัยทั้งสองที่ออกจากห้องหอทีหลังสุด ถึงแม้จะเคยอวยพรเคยกล่าวคำฝากฝังลูกสาวมาแล้วในพิธีการครั้งแรก แต่คนเป็นพ่อแม่ก็ยังอยากย้ำอีกครั้ง ด้วยความที่ลูกสาวเจอะเจอเรื่องราวร้ายแรงมา จนแทบไม่ยอมรับรู้เรื่องราวอะไรรอบกาย แต่เพราะผู้ชายใจดีตรงหน้าเฝ้าถนอมและดูแลกันมาจนปานรักหายขาดจากอาการป่วย อานนท์และปรางทิพย์จึงไม่ลังเลสักนิดที่จะยกลูกสาวให้ชายหนุ่มดูแลสองหนุ่มสาวนั่งสบตากันบนพื้นห้องสวีตชั้นสูงสุดของโรงแรม ซึ่งถูกจัดแต่งเป็นห้องหอ อบอ
รักในรอยราคี 60
ก้องภพจับมือนุ่มของภรรยาเดินกล่าวขอบคุณแขกที่มาร่วมงาน ปานรักยิ้มเขินเมื่อถูกเอ่ยแซวจากญาติสนิท แก้มสาวแดงเรื่อแววตาเขินอายสบสายตาสามีเป็นระยะ เขาและเธอเข้าพิธีแต่งงานและจดทะเบียนสมรสกันเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว หลังจากวันที่ก้องภพคุกเข่าขอแต่งงานเพียงสองเดือนเท่านั้น พิธีแต่งงานแบบไทยที่เรียบง่ายถูกจัดขึ้นที่บ้านณปาย ตามความประสงค์ของบิดาและมารดาของฝ่ายเจ้าสาว หากแต่มารดาของเจ้าบ่าวอยากจัดพิธีฉลองสมรสที่โรงแรมของตนด้วย สามีภรรยาป้ายแดงจึงต้องทำตามความประสงค์ของมารดาอย่างเลี่ยงไม่ได้“เหนื่อยไหมครับ” เสียงทุ้มเอ่ยถามอย่างห่วงใย เจ้าสาวยิ้มหวานส่ายหน้าแทนคำตอบ“คุณแม่เตรียมห้องสวีตไว้ให้ใช้เป็นห้องหอ เมื่อไหร่จะถึงเวลาส่งตัวเข้าหอสักทีนะ” นิ้วเรียวเล็กบิดเบาๆที่เอวของคนถามหาเวลาเข้าหอ สีหน้าเจ็บเกินจริงของเขาช่างหน้าหมั่นไส้นัก“ใจร้าย ทำร้ายร่างกายสามี” ก้องภพโอดเบาๆ“จะมาพูดถึงเวลาเข้าหออะไรตอนนี้ งานเพิ่งเริ่มเองนะคะ”“ก็พี่อยากเข้าหอกับน้องปานแล้วนี่”“บ้า ไม่ใช่เข้าหอครั้งแรกสักหน่อย” แก้มสาวแดงเรื่ออุบอิบเถียงสามี“จะครั้งไหนพี
รักในรอยราคี 59
“พี่รักม่อน พี่รักม่อน” ต้นตะวันถอดถอนกายออกแล้วพลิกร่างภรรยากลับมากอดไว้แน่น บอกรักขณะที่ริมฝีปากทั้งสองอยู่ชิดกัน มุทิตาโอบรอบลำคอหนา ก้มหน้าหนีริมฝีปากช่างจูบเอาแต่ใจนั้น หญิงสาวซุกหน้ากับอกกว้าง รอยยิ้มเปื้อนเต็มดวงหน้าหวาน“ม่อนก็รักพี่หมอค่ะ” มุทิตาบอกรักสามีเสียงหวานคืนนั้นที่เธอตกเป็นของเขา มันไม่ใช่การพลาดพลั้ง แต่มันคือพรหมลิขิตต่างหาก พรหมลิขิตที่ชักนำให้สองหัวใจผูกพัน จนกลายเป็นความรักที่สวยงาม“หลับหรือยังครับที่รัก” ปัณณธรเอนตัวลงนอนเคียงข้างภรรยา แล้วกระซิบถาม อินนัดดาพลิกตัวกลับมายิ้มให้สามี“หลับแล้วค่ะ” นิ้วเรียวดีดหน้าผากมนเบาๆ แต่กระนั้นก็เรียกเสียงโอดโอยจากคนโดนกระทำได้“โอ๊ย! พี่ปัณอ่ะ หนูเจ็บนะ” ปัณณธรยิ้มแล้วจูบหน้าผากมนแผ่วเบา“ก็อินกวนนี่นา” วงแขนแกร่งกอดร่างเล็กแน่น อินนัดดาดิ้นรน เพราะเธอสัมผัสได้ว่าสามีกำลังจะทำมิดีร้ายกับตัวเอง“ไม่ได้ค่ะ เดี๋ยวน้องโปรดตื่น” ปัณณธรหัวเราะเบาๆ“นิดเดียวนะ พี่ใจจะขาด” ชายหนุ่มผละจากร่างนุ่มนิ่ม ลงไปยืนข้างเตียง แล้วดึงผ้าห่มลงไปปูที่พื้นหน้าตาเฉย“พี่ปัณ!” อิ
รักในรอยราคี 58
“ที่จริงบ้านสวนมึงก็มีนะ วันหลังเชิญไปพักที่บ้านตัวเองเลย” ปัณณธรยังไม่วายจิกกัดเพื่อต่อ จึงโดนภรรยาตีที่แขนเบาๆ“พี่ปัณพอแล้วค่ะ คุยกันดีๆไม่เป็นหรือไง”“ใช่ค่ะ เจอกันทีไรก็อย่างนี้ตลอด ทีหลังม่อนจะไม่มาด้วยแล้ว” ต้นตะวันกอดร่างภรรยาแน่นขึ้น โยกตัวช้าๆราวกับจะปลอบใจ“โอ๋ๆ ไม่กัดกันแล้วครับ อย่างอนนะที่รัก” มุทิตาถอนหายใจกับท่าทางเอาใจของสามี เขาไม่เคยอายที่จะสาดความหวานใส่เธอ แต่คนโดนปฏิบัตินี่สิ อายจนไม่รู้จะอายยังไงแล้วหนุ่มสาวสองคู่นั่งคุยกันเรื่อยๆ จนก้องภพและปานรักขึ้นมาสมทบ หนุ่มสาวคู่ใหม่ที่ร่วมโต๊ะ ดูกระอักกระอ่วนใจที่ต้องมานั่งมอง ภาพคู่สามีภรรยาสวีตกันแบบไม่เกรงใจฟ้าดิน อินนัดดากับมุทิตาเกรงใจและหน้าไม่หนาพอเท่าสามี จึงพากันขอตัวเลี่ยงไปดูลูกที่นอนหลับอยู่ในห้อง ก้องภพและปานรักนั่งร่วมโต๊ะอยู่ครู่เดียวก็พากันขอตัวแยกย้ายไปนอน“ไม่น่าเชื่อว่ะ” ต้นตะวันยกแก้วน้ำสีอำพันขึ้นจิบแล้ววางลงที่โต๊ะ“อะไรไม่น่าเชื่อ”“อ้าว...ก็มึงกับอินไง กูเห็นขึ้นต้นแค้นแทบตาย แต่มาลงท้ายว่ารักหมดใจเนี่ย” ปัณณธรหัวเราะชอบใจกับคำพูดของเพื่อน
รักในรอยราคี 57
“น้องปานจะกลับบ้านณปายเลยจริงๆเหรอครับ” ก้องภพได้มีโอกาสคุยกันสองต่อสองกับหญิงสาว หลังจากอาหารมือค่ำจบลง สองหนุ่มสาวเดินลงจากเรือนมานั่งคุยกันที่ศาลาริมน้ำ“ก็คงกลับเลยค่ะพี่ก้อง ปานไปอยู่กระบี่ตั้งเกือบสามเดือนแล้ว คุณพ่อคุณแม่ท่านเป็นห่วง” ปานรักยิ้มให้กับคนที่นั่งอยู่เก้าอี้ยาวตรงข้ามกับตน“ไม่เห็นต้องเป็นห่วงอะไรเลย พี่ดูแลน้องปานได้” ก้องภพจ้องหน้าหญิงสาวนิ่ง เขาอกจะแตกตายอยู่แล้ว รอมาตั้งเกือบสามปี จนหญิงสาวเรียนจบ แล้วไปฝึกงานที่โรงแรมของพ่อเลี้ยงที่ยกให้เขาดูแลบริหารกิจการทั้งหมดแล้ว นี่ปานรักไม่เห็นใจเขาบ้างเลยเหรอ“เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย พี่ก้องจะมาดูแลปานได้ยังไง” แก้มนวลแดงเรื่อ ก้มหน้าซ่อนความอาย“โธ่ น้องปาน พี่รักน้องปานนะครับ แล้วก็รอมานานแล้วด้วย ไม่รู้ล่ะ ถ้าปานจะไปเปิดรีสอร์ตที่ปายจริงๆ พี่ก็จะตามไปอยู่ด้วย” ปานรักเงยหน้ามองผู้ชายที่เคยมาดนิ่ง แล้วอยู่ดีๆจะงอแงเอาแต่ใจกับเธอ“แล้วโรงแรมพี่ก้องล่ะคะ ใครจะดูแลให้”“ก็...ให้คุณแม่กลับมาดูแลเหมือนเดิม” เขาตอบแบบไม่ต้องคิดเลย“บ้า...คุณแม่พี่ก้องอายุเยอะแล้
รักในรอยราคี 56
“พี่ปัณขี้โกง อื๊อ!” ปากเล็กถูกประกบจูบดูดดื่ม ขาเรียวถูกท่อนขาแกร่งแทรกลงตรงกลาง ไม่จำเป็นต้องอุ่นเครื่องใดๆ เพราะร่องรักของภรรยาชุ่มฉ่ำรอเขาอยู่แล้ว ปัณณธรกดแทรกลึกในคราเดียว สะโพกสอบโหมแรงอย่างเอาแต่ใจ ทั้งลูบไล้เคล้นคลึงไปทั่วร่างเนียนนุ่ม อินนัดดาบิดเร่าไปกับสัมผัสร้อนแรงของสามี อยากจะท้วงเหลือเกินว่าสองเดือนที่ผ่านมาเขาน่าจะทะลุเป้าแล้วนะ ถ้านับรวมบทรักด่วนที่เขาจัดอยู่บ่อยๆ แม้ในช่วงเวลาเร่งรีบเขาก็สามารถส่งเธอไปยังวิมานแสนหวานได้ และนำพาตัวเองตามไปติดๆทุกครั้ง แต่ก็เอาเถอะ...เธอยอม ยอมทุกอย่างที่ปัณณธรต้องการ เพราะถึงแม้เขาจะเรียกร้องเอาแต่ใจ แต่ทุกครั้งทุกสัมผัสหวามไหวจากสามี เธอเองก็รู้สึกชอบ และเริ่มจะหลงใหลจนถอนตัวไม่ขึ้นเสียแล้วการเริ่มต้นระหว่างปัณณธรกับเธออาจจะไม่งดงาม ออกจะโหดร้ายด้วยซ้ำ แต่ด้วยความผูกพันและรู้จักการให้อภัย จากไฟแค้นที่พร้อมจะแผดเผาหัวใจให้มอดไหม้ กลับหลอมรวมหัวใจเธอกับเขาให้เป็นหนึ่งเดียวได้ นับจากนี้ไปไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น หัวใจสองดวงที่กลายเป็นหนึ่งเดียวกันนี้จะคงมั่นต่อกันตลอดไป“คุณหนูโปรดขาระวังค่า” เสี
รักในรอยราคี 55
“อินจ๋า ขยับหน่อยสิ รัดแน่นอย่างนี้พี่จะทนไม่ไหวแล้ว” อินนัดดาพ่นลมออกจากปากเบาๆ หญิงสาวเริ่มควบขับสามีเริ่มจากจังหวะช้าเนิบนาบ มือหนาของปัณณธรจิกลงบนที่นอนแน่น สะโพกสอบแอ่นรับทุกจังหวะที่ภรรยากดกระแทกลงมา“อื้อ! พี่ปัณขา” อินนัดดาเริ่มควบส่ายสะบัดสะโพกเร็วขึ้น ความเสียดเสียวก่อตัวขึ้นอยู่กลางร่าง ยิ่งบดเบียดแนบชิด ยิ่งซ่านกระสัน เร่งโหมสะโพกเข้าหาเพื่อไขว่คว้าความสุขที่อยู่ใกล้แค่เอื้อม จนคนที่ถูกควบขี่อยู่ก็เข้าใกล้เส้นชัยแล้วเหมือนกัน มือหนาจึงเลื่อนมากอบกุมสะโพกมนบังคับจังหวะเอาแต่ใจ อินนัดนาจึงตีสุดแรง พร้อมกับเสียงตวาดว่าสามี“พี่ปัณ อยู่เฉยๆ” คนอยู่ด้านบนโหมแรงทั้งหมดที่มีกดสะโพกลงเต็มแรงแล้วยกขึ้นรวดเร็ว เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังแข่งกับเสียงครวญครางของสองร่าง“พี่ปัณ พี่ปัณ หนูไม่ไหวแล้วค่ะ” อินนัดดาบอกเสียงกระเส่า“พร้อมกันนะครับอิน พี่รักอิน พี่รักอิน” ปัณณณธรแอ่นสะโพกค้างรอรับการกดกระแทกจากคนบนร่าง มือหนาจิกที่นอนแน่น สายตาจับจ้องใบหน้างามของภรรยาที่ส่ายสะบัดเริงร่าอยู่บนตัวเขา สะโพกสวยเร่งรัวอีกไม่กี่ครั้งสองร่างก็ระเบิดพร่าง ไขว่คว้าดาว
