Home / โรแมนติก / รักเล็กๆของชีวิตฝึกสอน / เมา....หรือเพราะเรามีใจ (NC)

Share

เมา....หรือเพราะเรามีใจ (NC)

Author: miso
last update Last Updated: 2025-01-06 14:53:00

หลังจากอาบน้ำเสร็จ เรา 4 คนก็นัดกันจะไปตระเวน ท่องราตรีกัน โดยที่พี่อาร์มกับครูจิ๊บนั่งหาข้อมูลในระหว่างที่กินอาหารเย็น เราตกลงกันว่าจะกินอาหารที่โรงแรมแค่พอรองท้องไม่ให้ท้องว่าง แล้วจะไปหาของอร่อยกินเรื่อยๆ ตามที่ๆเค้ารีวิวกันไว้ ผมอาบน้ำแต่งตัวก่อน เพราะครูปาล์มกำลังสรุปการแข่งขันให้กับทางโรงเรียน ผมเลือกใส่เสื้อเชิ้ตสีฟ้า กางเกงยีนส์ขาสั้นแล้วผมก็นั่งเล่นโทรศัพท์รอสักพัก ครูปาล์มก็เดินออกมาพร้อมเสื้อเกาะอกสีขาว กับกางเกงยีนส์ขายาวตัวใหญ่ แล้วเราก็เดินออกไปหาครูจิ๊บและพี่อาร์มแล้วเดินไปห้องอาหาร สั่งอาหารกินเล่นกันคนละอย่าง เสร็จแล้วก็ออกไปท่องราตรี

"ที่นี่เค้าไม่มีด่านใช่มั้ยพี่อาร์ม" ผมถามพี่อาร์ม

"ไม่มีๆๆ ปลอดภัยๆ ชิลล์ยาวเลยเรา 5555" พี่อาร์มหันมาคุยกับผมแล้วก็หัวเราะกัน แล้วก็ชี้ๆ บอกทางให้ผมขับไปยังจุดหมายที่หาเอาไว้ พอหาที่จอดได้เราก็ตะลุยถนนเป้าหมาย ที่มีร้านเหล้าเรียงรายตลอดเส้นทางเลย

"ที่หาไว้ ร้านไหนอ่ะ จิ๊บ" ครูปาล์มถามครูจิ๊บไป ตาก็มองร้านตามทางไปเรื่อยๆ แล้วก็ชี้ชวนครูจิ๊บว่าจะเข้าร้านไหนดี

"แป๊บๆ นะเจ้ ดูแมพแปร๊บบบ" ครูจิ๊บเปิดโทรศัพท์พร้อมกับไล่หาร้านที่หาไว้

"อีก 3 ร้านเจ้ ใกล้ละๆ โน่นไงๆๆ ป้ายสีน้ำเงินน่ะ เค้ารีวิวไว้เยอะมากกกก" ครูจิ๊บเน้นเสียงบอกครูปาล์ม แล้ว 2 สาวก็เดินจูงมือกันเดินไปยังร้านเป้าหมาย โดยปล่อยให้ผมกับพี่อาร์มเดินตาม

พอไปถึงร้าน พนักงานต้อนรับก็เข้ามาพาเราไปหาโต๊ะนั่ง เราเลือกโต๊ะ ใกล้ๆกับหน้าเวที ไปถึง ครูจิ๊บนั่งกับพี่อาร์ม ผมก็เลยนั่งกับครูปาล์ม แล้วก็รับเมนูอาหารมาเลือกกัน โดยพวกเราปล่อยให้ครูปาล์มเป็นคนเลือกอาหารกินเล่น 4 อย่าง

"วันนี้เจ้จะดริ๊งค์มั้ย" ครูจิ๊บเงยหน้าถามครูปาล์ม

"อืมมม เอาไงดี ไหนๆ พักทั้งที ดื่มก็ได้ เจ้เอาโซจูละกัน เอามาทีละขวดนะ พวกเรากินไรอ่ะ"

"อย่างพวกหนูก็สายเบียร์ซิคะ จัดมาเลย วันนี้จะเอากี่โปรดีล่ะ" ครูจิ๊บหัวเราะคุยกับครูปาล์ม

เรานั่งกันสักพัก อาหารที่สั่งกับเครื่องดื่มก็ทยอยมาเสิร์ฟที่โต๊ะ เรากินกันไปคุยกันไป จนร้านเริ่มเล่นเพลงที่สนุกสนานขึ้น 

"จิ๊บ จัดไปดิเราอ่ะ อย่ายอมเค้า ไม่ใช่เจ้าถิ่นก็ฟินได้ 55" ครูปาล์มกระแซะๆ บอกครูจิ๊บ ยังไม่ทันจะตอบรับ เหมือนแบบสนิทกันจนมองตาก็รู้ใจ 2 คนก็พร้อมใจกันยืนเต้นตามจังหวะดนตรีเลยคร้าบบบ ผมนี่อึ้งเลย เพราะตอนนี้ทั้งร้านมี ครูปาล์มกับครูจิ๊บที่เต้นกัน ยังไม่มีใครในร้านที่ลุกขึ้นเต้นเลย ผมหันมองหน้าพี่อาร์ม แล้วส่งสายตาเป็นคำถามว่า เมาใช่มั้ยพี่ พี่อาร์มเลยยื่นหน้ามากระซิบว่า เรื่องปกติ ทำใจซะ เพราะปกติครูปาล์มไม่กินเหล้าก็พร้อมแดนซ์เสมอ ผมเลยหันไปมองคอยสอดส่องและดูแลความปลอดภัยของครูปาล์มกับครูจิ๊บ แล้วก็นั่งคุยกับพี่อาร์มไปด้วย 

"ไม่ไหว พักก่อนๆๆ" เสียงครูปาล์มพูดแล้วก็ทิ้งตัวลงนั่งแล้วกระดกน้ำหลายอึก แล้วก็เทโซจูกินไปอีก 4-5 แก้ว

"ครูปาล์มครับ เบาครับๆ เดี๋ยวเมาๆๆ" ผมเห็นครูปาล์มกินโซจูติดกันหลายแก้ว เลยพูดปรามๆ ไว้

"ไม่เมาๆๆ เอาอยู่ 555" ครูปาล์มหน้าแดงระเรื่อ หันมาตอบผมอย่างอารมณ์ดี แล้วก็ชวนครูจิ๊บเต้นต่อ สักพักก็หันมาชวนผมเต้นด้วย

"ลุกๆ เฟรม มาเที่ยวทั้งที ต้องให้ครบวงจร จะมากินอย่างเดียวยังไงล่ะ เต้นด้วยๆ"

สรุุปเรา 4 คนเลยยืนเต้นกันหมดทั้งโต๊ะ ตอนนี้มีหลายโต๊ะที่ลุกขึ้นเต้นบ้างแล้ว ยิ่งดึกคนยิ่งเยอะ เพลงก็สนุกขึ้นเรื่อยๆ ตอนนี้ครูจิ๊บเต้นกับพี่อาร์ม ส่วนครูปาล์มก็เต้นอยู่ข้างหน้าผม แล้วก็เล่นกับพี่อาร์ม ครูจิ๊บ พอวงดนตรีขึ้นเพลง Play girl (ส้ม อมรา) ครูปาล์มก็หันมาร้องไปด้วยเต้นไปด้วย แล้วก็เอาแขนคล้องคอผม แล้วก็เต้น ตอนนี้ไม่คิดไรล่ะครับ ใจมันบอกมาว่า ลุยเลย  สักพักครูปาล์มก็หันหน้าไปทางเวที ผมก็กอดเอวครูปาล์มแล้วก็เต้นอยู่ข้างหลัง พี่อาร์มกับครูจิ๊บก็เหมือนกัน ตอนนี้ทั้งร้านเต้นกันทุกโต๊ะเพราะอีกประมาณครึ่งชั่วโมง ร้านจะปิด ครูปาล์มกับครูจิ๊บก็หยิบเครื่องดื่มของตัวเองมากินไปด้วย ส่วนผมหยุดกินไปตอนที่เริ่มเต้นสักพัก เพราะเดี๋ยวต้องขับรถกลับ เลยยกหน้าที่ให้ครูจิ๊บกับพี่อาร์มจัดการเครื่องดื่มที่เหลือ เราเต้นกันจนร้านใกล้ปิดก็เรียกพนักงานเช็คบิลแล้วก็ชวนกันค่อยๆ เดินกลับไปที่รถ ระหว่างทางเดินกลับรถ ผมก็คอยมองครูปาล์มว่าเดินไหวมั้ย เพราะหน้าครูปาล์มแดงมาก แล้วก็คุยไปหัวเราะไป เดินผ่านร้านตามทาง ก็หันไปโบกไม้โบกมือทักเค้าทั่วไปหมด โอ๊ยย! สภาพ ผมว่าไม่เมาก็ต้องมีมึนๆ บ้างละครับ ไม่ใช่แค่พอกรึ่มๆละ ดูทรงง พอเดินถึงรถผมก็คอยดูครูปาล์มขึ้นรถก่อน เพราะกลัวหัวจะไปโขกกับประตูรถซะก่อน เสร็จเรียบร้อยก็ขับรถกลับที่พัก พอถึงที่พักก็แยกย้ายกันเข้าห้องครับ ผมเดินแล้วคอยจับแขนครูปาล์มด้วย เพราะกลัวจะเซล้มไปซะก่อน พอเข้าห้องได้ ครูปาล์มก็เดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วบอกผมว่าจะอาบน้ำ 

"ไหวมั้ยครับ ครูปาล์ม" ผมถามแล้วก็มองหน้าแกไปด้วย

"ไหวๆๆ ไม่ได้กินมานานละ นานๆ กินที แต่ไหว ไม่เป็นไรๆ" ครูปาล์มตอบผมพร้อมยิ้มหวาน แต่ในจังหวะที่จะเดินไปเข้าห้องน้ำ ก็ดันสะดุด โต๊ะข้างเตียงซะก่อน ผมเลยรีบเข้าไปรับตัวไว้ เลยทำให้เสียหลักล้มลงที่นอนพอดี สภาพตอนนี้ครูปาล์มล้มอยู่บนตัวผม พอประคองตัวได้ หน้าเรา 2 คนก็แทบจะชิดกันพอดี เรามองกันนิ่งอยู่พักจนต่างได้ยินเสียงเต้นของหัวใจของอีกฝ่ายชัดเจน ไม่รู้เพราะความเมาหรือเพราะในใจผมมันเรียกร้อง ผมจับครูปาล์มพลิกตัวลงมาอยู่ข้างล่างแล้วก็ไล่จูบตั้งแต่หน้าผาก จมูก แล้วก็มาหยุดที่ริมฝึปากอวบอิ่มสีชมพูนั่น ที่มันเย้ายวนจนผมแทบคลั่ง ผมประกบปากเข้ากับริมฝีปากอวบอิ่มนั้น ผมสอดลิ้นเค้าไปควานหาความหวานในปาก

"อืออ" เสียงดังจากในลำคอของครูปาล์มทำเอาหัวใจของผมเต้นไม่เป็นจังหวะ เพียงขยับริมฝีปากกลิ่นแอลกอฮอล์จางๆที่เราดื่มกันมาก็ทำเอาในสมองจินตนาการไปไกล ตอนนี้ไม่รู้ว่าผมเมากลิ่นแอลกอฮอล์ที่ผสมปนเปอยู่ในปากเรา 2 คนหรือผมเมากับรสจูบที่เรามอบให้แก่กัน เรียวลิ้นก็เกี่ยวกระหวัดกันอย่างลืมตัวจนเราเคลิ้มไปด้วยกัน เราจูบกันอย่างดูดดื่ม มือไม้ผมก็เริ่มอยู่ไม่นิ่งทำหน้าที่ของมันอย่างดี ผมเริ่มลูบไล้ไปตามเนินอกและสอดมือเข้าไปในเสื้อเกาะอกตัวน้อยเข้าไปกอบกุมทรวงอกที่ไม่ได้เล็กเหมือนกับตัวเลย ผมค่อยๆบีบเคล้นอย่างเบามือจนครูปาล์มครางในลำคอด้วยความพอใจ ริมฝึปากผมยังคงบดคลึงอยู่กับริมฝีปากอิ่มของครูปาล์ม 

"อื้มม" เราบดจูบกันอย่างดูดดื่ม และเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นเร่าร้อนและรุนแรงขึ้น มือผมเริ่มทำหน้าที่ของมันอย่างไม่หยุดมือ ลูบไล้ไปตามผิวเรียบเนียนทั่วทั้งร่างกายของครูปาล์ม มันยิ่งเป็นการกระตุ้นอารมณ์ของเราทั้งคู่ให้เร่าร้อนขึ้นอย่างห้ามไม่ได้

มือของครูปาล์มเริ่มรั้งเสื้อผ้าผมออกจนเหลือบ็อกเซอร์เพียงชิ้นเดียว ผมผละตัวออกมาเพื่อถอดปราการด่านสุดท้ายออก พร้อมกับใช้นิ้วเกี่ยวแพนตี้ตัวน้อยของครูปาล์มออกเช่นกัน สายตาผมจ้องมองร่างเพรียวบางที่ตอนนี้ระเรื่อด้วยสีชมพูอมแดงไปทั่วทั้งตัว สายตาหวานของครูปาล์มก็สำรวจร่างกายของผมเช่นเดียวกัน พร้อมเอามือเรียวลูบไล้และสัมผัสไปตามกล้ามเนื้อและร่องซิกแพค มือเรียวบางชักรูดแก่นกายผมพร้อมประกบจูบอย่างดูดดื่ม จนแก่นกายขยายเต็มที่ ผมกดตัวครูปาล์มลงนอนราบกับที่นอนอีกครั้ง พร้อมเอามือสอดไปร่างบางและยกสะโพกลอยขึ้น มืออีกข้างจับแก่นกายใหญ่จ่อไปยังปากทางรักที่มีน้ำรักชะโลมอยู่

"ผมขอนะครับ" ผมกระซิบข้างหูครูปาล์มพร้อมกับกดแก่นกายเข้าปากทางรัก

"อื้ออ... จะ เจ็บ สะโพกกลมทิ้งน้ำหนักตัวลง พร้อมกลืนกินแก่นกายเข้าไปในกลางกายอย่างช้าๆ แล้วก็ต้องชะงักแค่ครึ่งหนึ่ง ผมหันไปมองสีหน้าครูปาล์มที่กำลังเหยเก พร้อมไหล่ที่สั่นไหว

"เจ็บหรอครับบ" ผมหยุดการเคลื่อนไหวพร้อมมองหน้าครูปาล์ม

"ไม่ต้องเกร็งนะครับบ ผมจะค่อยๆ ผมจับเอวบางไว้แน่น และค่อยๆ ขยับสะโพกสอบเพื่อพาแก่นกายใหญ่ของผมเข้าไปกลางกายครูปาล์ม

"ซี๊ดดด ไม่ไหวแล้วครับบ ผมกดสะโพกเต็มแรงจนฝังแท่งเนื้อใหญ่เข้าไปได้จนสุดโคน

"อ๊ะะ เฟลมม จะ จุก"

"ซี๊ดด ผมขยับตัวนะครับบ  โคตรแน่นนเลย ผมจับสะโพกบางลง เพื่อขยับตัวให้ได้จังหวะ พอร่างกายเรา 2 คนประสานกันได้ ร่างบางของครูปาล์มก็เริ่มขยับตามแรงกระแทกของผมอย่างช้าๆ และค่อยๆ เร็วขึ้น จนร่างของเราสั่นคลอนไปตามกัน

"ตับ! ตับ! ตับ!" ความเงียบของยามค่ำคืนทำให้ได้ยินเสียงเนื้อกระทบกันดังสนั่นห้อง ผมจับร่างครูปาล์มพลิกคว่ำหน้าแล้วใช้มือประคองสะโพกให้สูงขึ้น สะโพกสอบตอกระแทนแก่นกายใหญ่เข้าใส่ร่องรักอย่างไม่มีหยุด

"ปีก!ปึก!

"อ๊าาา!!" เสียงหวานของครูปาล์มครางอยู่ไม่ห่าง มือเรียวก็ขยำผ้าปูที่นอนจนเกร็งไปหมด

"ตับ! ตับ! ตับ!"

อ๊ะะ!! เฟลม จะ จุก.. แท่งร้อนกระแทกเข้าใส่กลางกายไม่ยั้ง  ตอกอัดสะบัดเอวอย่างแร่าร้อน ด้วยอารมณ์ดิบในกายที่ถูกปลุกขึ้น

"ซี๊ดดด..โคตรเสียวเลย ครูปาล์มครับ" ผมตอกกระแทกแก่นกายเข้าแรงๆย้ำๆ จนร่องกายตอดรัด กระตุกถี่ๆ พร้อมปล่อยน้ำสีใสออกมา ผมจึงเร่งกระแทกแก่นกายอีกครั้งจนถึงจุดหมายไปพร้อมกัน

miso

ในที่สุดก็ห้ามใจของกันและกันไม่ไหว เมื่อมีครั้งแรกก็คงต้องมีครั้งต่อๆไป แล้ววันข้างหน้าจะเป็นยังไงต่อ เห้อออ!รอตอนต่อไปกันเรื่อยๆนะคะ

| Like

Related chapters

  • รักเล็กๆของชีวิตฝึกสอน   ก้าวแรกในรั้วโรงเรียน

    "เห้ย อยู่ไหนแล้ววะ ไอ้ริว สายแล้วนะเมิง เดี๋ยวยื่นหนังสือไม่ทัน เออๆๆ กรูรออยู่หน้าประตู 2 นะ เออๆ ให้ไว"ผม อัครพนธ์ ชูวิจิตร นักศึกษาชั้นปีที่ 4 ของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในจังหวัดเล็กๆ ทางภาคเหนือ ปีนี้เป็นปีสุดท้ายของการเรียนในรั้วมหาลัย ในปีนี้พวกผมและเพื่อนๆ ต้องออกพื้นที่ครับ คือไม่ต้องเข้ามหาลัยละค้าบบบ แต่ต้องกลับมาเข้าโรงเรียนครับ เข้าไปทำไมน่ะ หรอ ก็พวกผมเป็นนักศึกษาที่เรียนวิชาครูไงครับ ปีนี้เราเลยต้องออกฝึกสอนครับ พวกผมเรียนครูสาขาไร ลองทายดูซิครับ เป็นสาขาที่เวลาเข้าไปสอน เด็กๆ จะชอบเรียนกันมากเลย เพราะเป็นวิชาที่ไม่เคร่งเครียดเท่าไร ไม่ต้องพกสมุด หนังสือเวลามาเรียน ใช่แล้วครับ พวกผมเรียนเอกพลศึกษาครับ และตอนนี้เป็นช่วงปิดเทอมของเด็กๆ ครับ แต่พวกผมต้องมามหาลัยเพื่อเลือกโรงเรียนที่จะไปฝึกสอน ซึ่งผมกับเพื่อนก็เลือกโรงเรียนที่พวกรุ่นพี่ๆ เคยให้ข้อมูลไว้ครับว่า ใกล้มหาลัย เดินทางสะดวก และที่สำคัญรุ่นพี่บอกว่า ครูที่นี่ใจดีครับบ เข้าทางพวกผมเลย แบบนี้มันต้องแย่งชิงกันหน่อยละครับบบ "ไอ้เฟลม โทษทีว่ะ กรูท้องเสีย ไปเหอะเมิง เดี๋ยวพวกไอ้ดลจะเชิดเป้าหมายเราไปซะก่อน" นี่ละครับไอ้ริ

    Last Updated : 2024-12-03
  • รักเล็กๆของชีวิตฝึกสอน   กิจกรรมเชื่อมสัมพันธ์

    วันแรกของการเข้าโรงเรียนวันนี้เป็นวันที่ 1 พฤษภาครับบ วันที่พวกผมต้องเข้ามาโรงเรียนที่ฝึกสอนวันแรก มันก็ตื่นเต้นเป็นธรรมดา วันนี้ผมตื่นแต่เช้า ใส่ชุดนักศึกษาเต็มยศ (นานๆ จะได้ใส่ เพราะปกติพวกผมจะใส่กันแต่ชุดพละ) แล้วก็ออกจากหอไปหาไอ้วี เพราะไม่งั้นเดี๋ยวมันจะสายอีก เห้อ เหนื่อยใจจริงๆ พอเรามาถึงโรงเรียน โห! เพียบเลยครับ ทั้งเด็กทั้งผู้ปกครองเริ่มมากันแล้ว พวกผมรีบเดินเข้าไปในโรงเรียนทันที"ทางนี้ๆ ครูเค้ากำลังรอนักศึกษาผู้ชายอยู่เลย" ฝ้าย เพื่อนนักศึกษาเอกสังคมเรียกพวกผมที่เดินเข้ามาพวกผมรีบเดินไปหาเพื่อนที่ยืนรออยู่ "มีไรหรอฝ้าย" ไอ้ต้าร์ถาม ครูผู้ชายคนนั้นเค้าขอแรงนักศึกษาช่วยจัดโต๊ะเพื่อรอผู้ปกครองที่จะมาจ่ายค่าเทอมน่ะ แล้วเห็นว่า เดี๋ยวตอน 8 โมงจะประกาศให้ผู้ปกครองกับนักเรียนเข้ามาได้ เพราะตอนนี้ครูที่ปรึกษาของแต่ละชั้นมารอแล้ว" ฝ้ายตอบพวกผม"เคร ได้ๆ เดี๋ยวเราไปช่วยครูเค้าก่อนนะ ฝากกระเป๋าด้วย ฝ้าย" ผมตอบ "ได้ๆ งั้นเดี๋ยวเราเอากระเป๋าไปไว้ในห้องวิชาการละกัน เพราะครูให้เอาไปไว้ที่นั่นแล้วจะดักรอเพื่อนที่เหลือที่ยังไม่มาด้วย เครนะ" พอพูดจบ ฝ้ายก็ถือกระเป๋าเรา 3 คนแล้วเดินขึ้นตึ

    Last Updated : 2024-12-04
  • รักเล็กๆของชีวิตฝึกสอน   มีแต่เรื่องสนุก

    ตั้งแต่เปิดเทอมมา พวกเราก็ทำหน้าที่สอนกันครับ ไปเข้าสอนพร้อมครูพี่เลี้ยง ผมก็เหมือนกัน ผมได้สอนชั้นประถม โดยทางโรงเรียนให้สอนชั้น ป. 4 กับ ป. 5 แต่ผมก็ตามพี่เลี้ยงไปทุกชั่วโมงล่ะครับ เค้าเรียกเก็บเกี่ยวประสบการณ์ ส่วนเพื่อนๆผมอีก 2 คนก็เหมือนกันครับ บางทีก็เดินมาหาผมบ้าง มาแวะคุยกันบ้าง เย็นวันศุกร์ของอาทิตย์แรกของการฝึกสอน ครูปาล์มให้ครูจิ๊บทักพวกเรามา (ออ! ผมลืมบอกไป ครูจิ๊บเป็นครูพี่เลี้ยงผมเองครับ)"ปาล์ม ทำไร วีกับต้าร์ละ อยู่ด้วยกันเปล่า" ครูจิ๊บโทรถาม "อยู่ด้วยกันครับครูจิ๊บ ว่างครับ มีไรครับ" "ครูปาล์มให้โทรชวนไปกินข้าวเย็น" เจอกันที่โรงเรียนรอพวกครูประชุมเสร็จก่อนนะ"พอถึงเวลาประมาณ 6 โมง พวกผมก็เห็นครูปาล์ม ครูจิ๊บเดินมาจากห้องประชุม "เอามอไซต์กันมาใช่ป่ะ" ครูปาล์มถาม "งั้นก็ซิ่งมอไซต์ไปกันเนอะ สะดวกดี" "เรา 3 คนไปด้วยกัน แล้วเอารถคันนึงมาให้ครู เครนะ" ครูจิ๊บพูดครูปาล์มพาพวกเรามากินชาบู ร้านใกล้ๆ โรงเรียน มาถึงก็เลือกโต๊ะ ครูจิ๊บบอกดีนะยังไม่ค่อยมีคน ไม่งั้นรอแย่เลย วีกับตาร์นั่งด้วยกัน ครูจิ๊บชิ่งไปนั่งหัวโต๊ะ ผมเลยนั่งกับครูปาล์ม นั่งทานไป คุยไป ครูจิ๊บกับครูปาล์มคุ

    Last Updated : 2024-12-09
  • รักเล็กๆของชีวิตฝึกสอน   วิชาการ วิชาใจ..(1)

    เมื่อถึงวันเดินทางไปแข่งขันวิชาการ ครูและนักเรียนที่เข้าแข่งขันมาเจอกันที่โรงเรียนตอนเช้า นักเรียนตื่นเต้นที่จะได้ไปแข่งขันต่างจังหวัด บรรดานักเรียนที่ไม่ได้เป็นตัวแทนมาโรงเรียนตามปกติ เดินมาทักทายนักเรียนที่จะไปเข้าแข่งขัน ผมมาถึงโรงเรียน ก็เอาเป้สะพายแล้วเดินเข้าโรงเรียน ก็เจอไอ้ริวนั่งอยู่ที่สนามฟุตบอล เลยเดินเข้าไปทัก"เห้ย ไอ้ริว กรูเอาคีย์การ์ดห้องวางไว้ใต้พรมเช็ดเท้านะเมิง เหมือนเดิม""เคร แล้วเมิงเตรียมของแล้วไง""ยัง ก็กรูแวะมาหาเมิงแล้วจะขึ้นไปหาครูที่ห้องวิชาการ ว่าจะมีอะไรให้ช่วยขนมั้ย เมิงเห็นครูเค้ามากันยังวะ""กรูเห็นครูจิ๊บมาแล้วนะ เมิงลองขึ้นไปดูดิ แล้วเมิงไม่มีกุญแจห้องวิชาการหรอ ครูจิ๊บไม่ได้ให้สำรองไว้งะวะ" ไอ้ริวถาม"เปล่าๆๆ เมิง กรูไม่รับเอง เพราะครูเค้ามากันโคตรเช้าเลย กรูมาถึงเค้ามากันหมดแล้ว" ผมพูดกับไอ้ริว "แล้วไอ้ต้าร์ละ ยังไม่มางะวะเมิง" ผมถามถึงไอ้ต้าร์ "ยังไม่มา แต่เห็นว่าจะแวะซื้อข้าวเช้ามาด้วยว่ะ ก็เมิงไม่อยู่ไง ไม่มีคนแวะซื้อข้าวเช้าเลย" ไอ้ริวโอดครวญ"เออๆๆ อย่าบ่นมาก ไอ้ห่า กรูไปทำงาน ไปช่วยโรงเรียน เมิงต้องสรรเสริญกรูซิ" ผมคุยเล่นกับไอ้ริวอีกพักก็เ

    Last Updated : 2024-12-12
  • รักเล็กๆของชีวิตฝึกสอน   วิชาการ วิชาใจ..(2)

    "เฟลมๆ ตื่นได้ละนะ เด็กๆ อาบน้ำเสร็จหมดแล้ว เราอาบน้ำซะ จะได้ออกเดินทาง เดี๋ยวรถเยอะ" ผมลืมตาขึ้นมามอง ก็เห็นครูปาล์มนั่งข้างๆ แล้วเขย่าแขนผมโอ๊ย ชีวิต ลืมตาแทบไม่ขึ้น ก็จะอะไรละครับ เมื่อคืนกว่าจะหลับได้ตั้งนาน กว่าจะข่มตาหลับได้น่าจะดึก เห้อออ ผมรีบลุกไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ใช้เวลาไม่นานหรอกครับก็เสร็จเรียบร้อย พอเราเตรียมตัวกันเสร็จ ครูปาล์มก็ให้เด็กๆ ขึ้นรถแล้วเดินไปเรียกนักการฯ เพื่อให้ขับรถเพื่อนำของที่จะเข้าแข่งขันไปด้วย พร้อมทั้งกำชับเด็กๆ ให้เตรียมกระเป๋าเสื้อผ้าเพื่อเตรียมเดินทางกลับวันนี้เลย เพราะเด็กๆ แข่งขันเสร็จก็เดินทางกลับแต่ต้องกลับพร้อมกับครูท็อป ส่วนผมก็ต้องอยู่ต่อรอกลับพร้อมพวกครูปาล์มครับ พอถึงสนามแข่งขัน ครูจิ๊บก็พาเด็กๆ ไปจับฉลากในการเลือกลำดับในการนำเสนองาน พร้อมลงทะเบียน ส่วนครูปาล์มก็พาผมไปขนของจากรถที่นักการฯ ขับมาพอมาถึงสนามแข่งครูจิ๊บกับเด็กๆ ก็เดินกลับมาพอดี ทั้งหมดจึงเดินไปที่โต๊ะแข่งขันแล้วช่วยกันจัดสถานที่ในการนำเสนอ และครูปาล์มก็ซ้อมบทนักเรียนอีกรอบ ก่อนที่จะหมดเวลาในการที่จะได้อยู่กับเด็กๆ พอใกล้ถึงเวลาทางสถานที่แข่งขันก็ให้ครูที่ปรึกษาออกจากบริเวณแ

    Last Updated : 2024-12-18
  • รักเล็กๆของชีวิตฝึกสอน   ใจนะใจ

    "เฟลมๆๆ เสร็จยังง จะออกไปสนามแข่งกันแล้วนะ"เสียงครูจิ๊บเคาะประตูเรียกผม ส่วนผมน่ะหรอครับ ยืนเหม่ออยู่ในห้องน้ำ ก็นะใครมันจะไปปกติได้ละคร้าบบบ เจอเหตุการณ์แบบเมื่อคืนนี้ ผมค่อยๆ เก็บของแล้วตัดสินใจก้าวออกมาจากห้องน้ำ"ครับ ครูจิ๊บ เสร็จแล้วครับๆ" ผมตอบพร้อมกับเดินออกมาจากห้องน้ำ ไม่ต้องเดาครับ คนแรกที่ผมหันไปมองหน้า คือ ครูปาล์ม ครูปาล์มนั่งเป่าผมอยู่หน้าโต๊ะแต่งตัว แล้วก็มองผมผ่านกระจกแล้วก็หันไปเป่าผมต่อ โดยไม่ได้พูดอะไร เอาล๋ะซิครับ ใจไม่ดีละซิ ยังไงกันวะ กรู เห้อ!!! ผมเดินออกไปรอที่รถเพราะผมกับครูปาล์มต้องพานักเรียนที่แข่งขันของครูซายน์ไปส่งที่สนามแข่งขันก่อน ส่วนครูซายน์กับครูจิ๊บจะตามไปที่หลัง ยืนอยู่ไม่นาน ครูปาล์มก็เดินออกมา ผมไม่กล้ามองหน้าเลยครับ ใจเต้นไปหมด ไม่รู้จะทำตัวยังไง" ไป เฟลม เดี๋ยวไม่ทัน เราต้องพาเด็กไปจับฉลากลำดับการแข่งขันอีก" เสียงสวยครูปาล์มแว่วมาก่อนที่ตัวจะมาถึงรถอีกผมเลยตัดสินใจหันหน้าไป ก็เห็นครูปาล์มสะพายกระเป๋าผ้าสีดำใบเล็กๆ มีที่ห้อยตุ๊กตาสีชมพูตัวใหญ่ วิ่งมาพร้อมรอยยิ้มเจือที่หน้า เห้อ! ค่อยโล่งอกหน่อย นึกว่าจะเป็นเรื่องซะแล้ว พอไปถึงสนามแข่งขัน ครูป

    Last Updated : 2024-12-24

Latest chapter

  • รักเล็กๆของชีวิตฝึกสอน   เมา....หรือเพราะเรามีใจ (NC)

    หลังจากอาบน้ำเสร็จ เรา 4 คนก็นัดกันจะไปตระเวน ท่องราตรีกัน โดยที่พี่อาร์มกับครูจิ๊บนั่งหาข้อมูลในระหว่างที่กินอาหารเย็น เราตกลงกันว่าจะกินอาหารที่โรงแรมแค่พอรองท้องไม่ให้ท้องว่าง แล้วจะไปหาของอร่อยกินเรื่อยๆ ตามที่ๆเค้ารีวิวกันไว้ ผมอาบน้ำแต่งตัวก่อน เพราะครูปาล์มกำลังสรุปการแข่งขันให้กับทางโรงเรียน ผมเลือกใส่เสื้อเชิ้ตสีฟ้า กางเกงยีนส์ขาสั้นแล้วผมก็นั่งเล่นโทรศัพท์รอสักพัก ครูปาล์มก็เดินออกมาพร้อมเสื้อเกาะอกสีขาว กับกางเกงยีนส์ขายาวตัวใหญ่ แล้วเราก็เดินออกไปหาครูจิ๊บและพี่อาร์มแล้วเดินไปห้องอาหาร สั่งอาหารกินเล่นกันคนละอย่าง เสร็จแล้วก็ออกไปท่องราตรี"ที่นี่เค้าไม่มีด่านใช่มั้ยพี่อาร์ม" ผมถามพี่อาร์ม"ไม่มีๆๆ ปลอดภัยๆ ชิลล์ยาวเลยเรา 5555" พี่อาร์มหันมาคุยกับผมแล้วก็หัวเราะกัน แล้วก็ชี้ๆ บอกทางให้ผมขับไปยังจุดหมายที่หาเอาไว้ พอหาที่จอดได้เราก็ตะลุยถนนเป้าหมาย ที่มีร้านเหล้าเรียงรายตลอดเส้นทางเลย"ที่หาไว้ ร้านไหนอ่ะ จิ๊บ" ครูปาล์มถามครูจิ๊บไป ตาก็มองร้านตามทางไปเรื่อยๆ แล้วก็ชี้ชวนครูจิ๊บว่าจะเข้าร้านไหนดี"แป๊บๆ นะเจ้ ดูแมพแปร๊บบบ" ครูจิ๊บเปิดโทรศัพท์พร้อมกับไล่หาร้านที่หาไว้"อีก 3 ร

  • รักเล็กๆของชีวิตฝึกสอน   ใจนะใจ

    "เฟลมๆๆ เสร็จยังง จะออกไปสนามแข่งกันแล้วนะ"เสียงครูจิ๊บเคาะประตูเรียกผม ส่วนผมน่ะหรอครับ ยืนเหม่ออยู่ในห้องน้ำ ก็นะใครมันจะไปปกติได้ละคร้าบบบ เจอเหตุการณ์แบบเมื่อคืนนี้ ผมค่อยๆ เก็บของแล้วตัดสินใจก้าวออกมาจากห้องน้ำ"ครับ ครูจิ๊บ เสร็จแล้วครับๆ" ผมตอบพร้อมกับเดินออกมาจากห้องน้ำ ไม่ต้องเดาครับ คนแรกที่ผมหันไปมองหน้า คือ ครูปาล์ม ครูปาล์มนั่งเป่าผมอยู่หน้าโต๊ะแต่งตัว แล้วก็มองผมผ่านกระจกแล้วก็หันไปเป่าผมต่อ โดยไม่ได้พูดอะไร เอาล๋ะซิครับ ใจไม่ดีละซิ ยังไงกันวะ กรู เห้อ!!! ผมเดินออกไปรอที่รถเพราะผมกับครูปาล์มต้องพานักเรียนที่แข่งขันของครูซายน์ไปส่งที่สนามแข่งขันก่อน ส่วนครูซายน์กับครูจิ๊บจะตามไปที่หลัง ยืนอยู่ไม่นาน ครูปาล์มก็เดินออกมา ผมไม่กล้ามองหน้าเลยครับ ใจเต้นไปหมด ไม่รู้จะทำตัวยังไง" ไป เฟลม เดี๋ยวไม่ทัน เราต้องพาเด็กไปจับฉลากลำดับการแข่งขันอีก" เสียงสวยครูปาล์มแว่วมาก่อนที่ตัวจะมาถึงรถอีกผมเลยตัดสินใจหันหน้าไป ก็เห็นครูปาล์มสะพายกระเป๋าผ้าสีดำใบเล็กๆ มีที่ห้อยตุ๊กตาสีชมพูตัวใหญ่ วิ่งมาพร้อมรอยยิ้มเจือที่หน้า เห้อ! ค่อยโล่งอกหน่อย นึกว่าจะเป็นเรื่องซะแล้ว พอไปถึงสนามแข่งขัน ครูป

  • รักเล็กๆของชีวิตฝึกสอน   วิชาการ วิชาใจ..(2)

    "เฟลมๆ ตื่นได้ละนะ เด็กๆ อาบน้ำเสร็จหมดแล้ว เราอาบน้ำซะ จะได้ออกเดินทาง เดี๋ยวรถเยอะ" ผมลืมตาขึ้นมามอง ก็เห็นครูปาล์มนั่งข้างๆ แล้วเขย่าแขนผมโอ๊ย ชีวิต ลืมตาแทบไม่ขึ้น ก็จะอะไรละครับ เมื่อคืนกว่าจะหลับได้ตั้งนาน กว่าจะข่มตาหลับได้น่าจะดึก เห้อออ ผมรีบลุกไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ใช้เวลาไม่นานหรอกครับก็เสร็จเรียบร้อย พอเราเตรียมตัวกันเสร็จ ครูปาล์มก็ให้เด็กๆ ขึ้นรถแล้วเดินไปเรียกนักการฯ เพื่อให้ขับรถเพื่อนำของที่จะเข้าแข่งขันไปด้วย พร้อมทั้งกำชับเด็กๆ ให้เตรียมกระเป๋าเสื้อผ้าเพื่อเตรียมเดินทางกลับวันนี้เลย เพราะเด็กๆ แข่งขันเสร็จก็เดินทางกลับแต่ต้องกลับพร้อมกับครูท็อป ส่วนผมก็ต้องอยู่ต่อรอกลับพร้อมพวกครูปาล์มครับ พอถึงสนามแข่งขัน ครูจิ๊บก็พาเด็กๆ ไปจับฉลากในการเลือกลำดับในการนำเสนองาน พร้อมลงทะเบียน ส่วนครูปาล์มก็พาผมไปขนของจากรถที่นักการฯ ขับมาพอมาถึงสนามแข่งครูจิ๊บกับเด็กๆ ก็เดินกลับมาพอดี ทั้งหมดจึงเดินไปที่โต๊ะแข่งขันแล้วช่วยกันจัดสถานที่ในการนำเสนอ และครูปาล์มก็ซ้อมบทนักเรียนอีกรอบ ก่อนที่จะหมดเวลาในการที่จะได้อยู่กับเด็กๆ พอใกล้ถึงเวลาทางสถานที่แข่งขันก็ให้ครูที่ปรึกษาออกจากบริเวณแ

  • รักเล็กๆของชีวิตฝึกสอน   วิชาการ วิชาใจ..(1)

    เมื่อถึงวันเดินทางไปแข่งขันวิชาการ ครูและนักเรียนที่เข้าแข่งขันมาเจอกันที่โรงเรียนตอนเช้า นักเรียนตื่นเต้นที่จะได้ไปแข่งขันต่างจังหวัด บรรดานักเรียนที่ไม่ได้เป็นตัวแทนมาโรงเรียนตามปกติ เดินมาทักทายนักเรียนที่จะไปเข้าแข่งขัน ผมมาถึงโรงเรียน ก็เอาเป้สะพายแล้วเดินเข้าโรงเรียน ก็เจอไอ้ริวนั่งอยู่ที่สนามฟุตบอล เลยเดินเข้าไปทัก"เห้ย ไอ้ริว กรูเอาคีย์การ์ดห้องวางไว้ใต้พรมเช็ดเท้านะเมิง เหมือนเดิม""เคร แล้วเมิงเตรียมของแล้วไง""ยัง ก็กรูแวะมาหาเมิงแล้วจะขึ้นไปหาครูที่ห้องวิชาการ ว่าจะมีอะไรให้ช่วยขนมั้ย เมิงเห็นครูเค้ามากันยังวะ""กรูเห็นครูจิ๊บมาแล้วนะ เมิงลองขึ้นไปดูดิ แล้วเมิงไม่มีกุญแจห้องวิชาการหรอ ครูจิ๊บไม่ได้ให้สำรองไว้งะวะ" ไอ้ริวถาม"เปล่าๆๆ เมิง กรูไม่รับเอง เพราะครูเค้ามากันโคตรเช้าเลย กรูมาถึงเค้ามากันหมดแล้ว" ผมพูดกับไอ้ริว "แล้วไอ้ต้าร์ละ ยังไม่มางะวะเมิง" ผมถามถึงไอ้ต้าร์ "ยังไม่มา แต่เห็นว่าจะแวะซื้อข้าวเช้ามาด้วยว่ะ ก็เมิงไม่อยู่ไง ไม่มีคนแวะซื้อข้าวเช้าเลย" ไอ้ริวโอดครวญ"เออๆๆ อย่าบ่นมาก ไอ้ห่า กรูไปทำงาน ไปช่วยโรงเรียน เมิงต้องสรรเสริญกรูซิ" ผมคุยเล่นกับไอ้ริวอีกพักก็เ

  • รักเล็กๆของชีวิตฝึกสอน   มีแต่เรื่องสนุก

    ตั้งแต่เปิดเทอมมา พวกเราก็ทำหน้าที่สอนกันครับ ไปเข้าสอนพร้อมครูพี่เลี้ยง ผมก็เหมือนกัน ผมได้สอนชั้นประถม โดยทางโรงเรียนให้สอนชั้น ป. 4 กับ ป. 5 แต่ผมก็ตามพี่เลี้ยงไปทุกชั่วโมงล่ะครับ เค้าเรียกเก็บเกี่ยวประสบการณ์ ส่วนเพื่อนๆผมอีก 2 คนก็เหมือนกันครับ บางทีก็เดินมาหาผมบ้าง มาแวะคุยกันบ้าง เย็นวันศุกร์ของอาทิตย์แรกของการฝึกสอน ครูปาล์มให้ครูจิ๊บทักพวกเรามา (ออ! ผมลืมบอกไป ครูจิ๊บเป็นครูพี่เลี้ยงผมเองครับ)"ปาล์ม ทำไร วีกับต้าร์ละ อยู่ด้วยกันเปล่า" ครูจิ๊บโทรถาม "อยู่ด้วยกันครับครูจิ๊บ ว่างครับ มีไรครับ" "ครูปาล์มให้โทรชวนไปกินข้าวเย็น" เจอกันที่โรงเรียนรอพวกครูประชุมเสร็จก่อนนะ"พอถึงเวลาประมาณ 6 โมง พวกผมก็เห็นครูปาล์ม ครูจิ๊บเดินมาจากห้องประชุม "เอามอไซต์กันมาใช่ป่ะ" ครูปาล์มถาม "งั้นก็ซิ่งมอไซต์ไปกันเนอะ สะดวกดี" "เรา 3 คนไปด้วยกัน แล้วเอารถคันนึงมาให้ครู เครนะ" ครูจิ๊บพูดครูปาล์มพาพวกเรามากินชาบู ร้านใกล้ๆ โรงเรียน มาถึงก็เลือกโต๊ะ ครูจิ๊บบอกดีนะยังไม่ค่อยมีคน ไม่งั้นรอแย่เลย วีกับตาร์นั่งด้วยกัน ครูจิ๊บชิ่งไปนั่งหัวโต๊ะ ผมเลยนั่งกับครูปาล์ม นั่งทานไป คุยไป ครูจิ๊บกับครูปาล์มคุ

  • รักเล็กๆของชีวิตฝึกสอน   กิจกรรมเชื่อมสัมพันธ์

    วันแรกของการเข้าโรงเรียนวันนี้เป็นวันที่ 1 พฤษภาครับบ วันที่พวกผมต้องเข้ามาโรงเรียนที่ฝึกสอนวันแรก มันก็ตื่นเต้นเป็นธรรมดา วันนี้ผมตื่นแต่เช้า ใส่ชุดนักศึกษาเต็มยศ (นานๆ จะได้ใส่ เพราะปกติพวกผมจะใส่กันแต่ชุดพละ) แล้วก็ออกจากหอไปหาไอ้วี เพราะไม่งั้นเดี๋ยวมันจะสายอีก เห้อ เหนื่อยใจจริงๆ พอเรามาถึงโรงเรียน โห! เพียบเลยครับ ทั้งเด็กทั้งผู้ปกครองเริ่มมากันแล้ว พวกผมรีบเดินเข้าไปในโรงเรียนทันที"ทางนี้ๆ ครูเค้ากำลังรอนักศึกษาผู้ชายอยู่เลย" ฝ้าย เพื่อนนักศึกษาเอกสังคมเรียกพวกผมที่เดินเข้ามาพวกผมรีบเดินไปหาเพื่อนที่ยืนรออยู่ "มีไรหรอฝ้าย" ไอ้ต้าร์ถาม ครูผู้ชายคนนั้นเค้าขอแรงนักศึกษาช่วยจัดโต๊ะเพื่อรอผู้ปกครองที่จะมาจ่ายค่าเทอมน่ะ แล้วเห็นว่า เดี๋ยวตอน 8 โมงจะประกาศให้ผู้ปกครองกับนักเรียนเข้ามาได้ เพราะตอนนี้ครูที่ปรึกษาของแต่ละชั้นมารอแล้ว" ฝ้ายตอบพวกผม"เคร ได้ๆ เดี๋ยวเราไปช่วยครูเค้าก่อนนะ ฝากกระเป๋าด้วย ฝ้าย" ผมตอบ "ได้ๆ งั้นเดี๋ยวเราเอากระเป๋าไปไว้ในห้องวิชาการละกัน เพราะครูให้เอาไปไว้ที่นั่นแล้วจะดักรอเพื่อนที่เหลือที่ยังไม่มาด้วย เครนะ" พอพูดจบ ฝ้ายก็ถือกระเป๋าเรา 3 คนแล้วเดินขึ้นตึ

  • รักเล็กๆของชีวิตฝึกสอน   ก้าวแรกในรั้วโรงเรียน

    "เห้ย อยู่ไหนแล้ววะ ไอ้ริว สายแล้วนะเมิง เดี๋ยวยื่นหนังสือไม่ทัน เออๆๆ กรูรออยู่หน้าประตู 2 นะ เออๆ ให้ไว"ผม อัครพนธ์ ชูวิจิตร นักศึกษาชั้นปีที่ 4 ของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในจังหวัดเล็กๆ ทางภาคเหนือ ปีนี้เป็นปีสุดท้ายของการเรียนในรั้วมหาลัย ในปีนี้พวกผมและเพื่อนๆ ต้องออกพื้นที่ครับ คือไม่ต้องเข้ามหาลัยละค้าบบบ แต่ต้องกลับมาเข้าโรงเรียนครับ เข้าไปทำไมน่ะ หรอ ก็พวกผมเป็นนักศึกษาที่เรียนวิชาครูไงครับ ปีนี้เราเลยต้องออกฝึกสอนครับ พวกผมเรียนครูสาขาไร ลองทายดูซิครับ เป็นสาขาที่เวลาเข้าไปสอน เด็กๆ จะชอบเรียนกันมากเลย เพราะเป็นวิชาที่ไม่เคร่งเครียดเท่าไร ไม่ต้องพกสมุด หนังสือเวลามาเรียน ใช่แล้วครับ พวกผมเรียนเอกพลศึกษาครับ และตอนนี้เป็นช่วงปิดเทอมของเด็กๆ ครับ แต่พวกผมต้องมามหาลัยเพื่อเลือกโรงเรียนที่จะไปฝึกสอน ซึ่งผมกับเพื่อนก็เลือกโรงเรียนที่พวกรุ่นพี่ๆ เคยให้ข้อมูลไว้ครับว่า ใกล้มหาลัย เดินทางสะดวก และที่สำคัญรุ่นพี่บอกว่า ครูที่นี่ใจดีครับบ เข้าทางพวกผมเลย แบบนี้มันต้องแย่งชิงกันหน่อยละครับบบ "ไอ้เฟลม โทษทีว่ะ กรูท้องเสีย ไปเหอะเมิง เดี๋ยวพวกไอ้ดลจะเชิดเป้าหมายเราไปซะก่อน" นี่ละครับไอ้ริ

DMCA.com Protection Status