ตั้งแต่เปิดเทอมมา พวกเราก็ทำหน้าที่สอนกันครับ ไปเข้าสอนพร้อมครูพี่เลี้ยง ผมก็เหมือนกัน ผมได้สอนชั้นประถม โดยทางโรงเรียนให้สอนชั้น ป. 4 กับ ป. 5 แต่ผมก็ตามพี่เลี้ยงไปทุกชั่วโมงล่ะครับ เค้าเรียกเก็บเกี่ยวประสบการณ์ ส่วนเพื่อนๆผมอีก 2 คนก็เหมือนกันครับ บางทีก็เดินมาหาผมบ้าง มาแวะคุยกันบ้าง เย็นวันศุกร์ของอาทิตย์แรกของการฝึกสอน ครูปาล์มให้ครูจิ๊บทักพวกเรามา (ออ! ผมลืมบอกไป ครูจิ๊บเป็นครูพี่เลี้ยงผมเองครับ)
"ปาล์ม ทำไร วีกับต้าร์ละ อยู่ด้วยกันเปล่า" ครูจิ๊บโทรถาม
"อยู่ด้วยกันครับครูจิ๊บ ว่างครับ มีไรครับ" "ครูปาล์มให้โทรชวนไปกินข้าวเย็น" เจอกันที่โรงเรียนรอพวกครูประชุมเสร็จก่อนนะ"
พอถึงเวลาประมาณ 6 โมง พวกผมก็เห็นครูปาล์ม ครูจิ๊บเดินมาจากห้องประชุม
"เอามอไซต์กันมาใช่ป่ะ" ครูปาล์มถาม "งั้นก็ซิ่งมอไซต์ไปกันเนอะ สะดวกดี"
"เรา 3 คนไปด้วยกัน แล้วเอารถคันนึงมาให้ครู เครนะ" ครูจิ๊บพูด
ครูปาล์มพาพวกเรามากินชาบู ร้านใกล้ๆ โรงเรียน มาถึงก็เลือกโต๊ะ ครูจิ๊บบอกดีนะยังไม่ค่อยมีคน ไม่งั้นรอแย่เลย วีกับตาร์นั่งด้วยกัน ครูจิ๊บชิ่งไปนั่งหัวโต๊ะ ผมเลยนั่งกับครูปาล์ม นั่งทานไป คุยไป ครูจิ๊บกับครูปาล์มคุยสนุกเป็นกันเองมาก นี่ซินะที่ไอ้วีบอกว่า รุ่นพี่บอกมาว่า ครูเค้าเวลางานคือทำงานจริงจัง พอเวลาพักก็พักจริงๆ สักพักครูปาล์มก็จับโทรศัพท์แล้วบอก เซลฟี่หน่อยจะลงสตอรี่ แล้วครูปาล์มก็นับ 1 2 3 เสร็จครูปาล์มก็เอาลงสตอรี่
"ครูปาล์มครับ ผมขอไอจีกับเฟสครูได้มั้ยครับ" ครูปาล์มไม่พูดไร หยิบโทรศัพท์แล้วสแกนหน้าเสร็จก็ยื่นโทรศัพท์ให้ผมแล้วบอก จัดการเองเลย แล้วก็กินชาบูต่อ
พอแอดไอจีกับเฟสเสร็จ ผมก็เข้าไปดูในไอจีกับเฟสครูปาล์ม รูปโปรไฟล์ในไอจีเป็นรูปครูปาล์มใส่เสื้อสายเดี่ยว กางเกงยีนส์ขายาวตัวใหญ่ๆ นั่งอยู่หน้าคาเฟ่ ส่วนรูปโปรไฟล์เฟสเป็นรูปใส่ชุดทำงานสีชมพู นั่งที่โตีะสีขาวมัดผมหางม้า แล้วผมก็ไล่ดูหน้าฟิด ครูปาล์มไม่ค่อยลงอะไรบ่อยนัก ส่วนใหญ่ก็เรื่องงานบ้าง กิจกรรมที่โรงเรียนบ้าง แล้วผมก็เข้าไปกดไลค์ให้บางรูป เน้นครับ บางรูปเท่านั้น ทุกรูปก็น่าเกลียดไป แล้วผมก็วางโทรศัพท์แล้วลงมือกินชาบูต่อ พอกินอิ่มแล้วก็แยกย้ายกันกลับ.....
เข้าเดือนที่ 2 ทางโรงเรียนมีการส่งนักเรียนไปเข้าแข่งขันวิชาการ และได้รับการคัดเลือกไปเป็นตัวแทนระดับภาค แล้วงานก็เข้าผมจนได้
"เฟลมๆ มีเรื่องให้ช่วยหน่อย" เสียงครูปาล์มเรียกผมมาแต่ไกล
"ครับครู มีไรครับ"
"พอดี มีรายการที่จะไปแข่งขันรายการนึง มีปัญหานิดหน่อย คนเข้าแข่งขันที่ติดต่อไว้เค้าดันติดภารกิจด่วน ตรงกับที่เราต้องไปแข่งพอดีเลยจะวานเฟลมไปเข้าแข่งขันแทนหน่อยในฐานะสมาชิกคนหนึ่งในทีม ไม่ต้องกังวลนะ เดี๋ยวครูบาสจะสอนเองว่าต้องทำอะไร ช่วยอะไรบ้าง
"ครับ ได้ครับ"
สรุปคือผมต้องเป็นตัวแทนไปกับครูที่โรงเรียนและนักเรียนไปแข่งขันการทำโมเดลหุ่นยนต์ ทุกเย็นต้องไปหาครูบาสเพื่อไปเรียนรู้ว่าต้องทำอะไรบ้าง หลักๆ เลยคือตัดแบบ เพราะคนวาดแบบคือนักเรียน แล้วก็ช่วยครูบาสประกอบ ส่วนไอ้เพื่อนตัวดี 2 คนของผมก็สอนไปตามปกติครับ
พอใกล้ถึงวันแข่งขัน ครูปาล์มก็เรียกตัวแทนที่เข้าแข่งขันประชุมกันว่าจะเดินทางวันไหน ไปกันอย่างไร สรุปมีทั้งหมด 15 รายการ แต่ละรายการ ครูเค้าก็จะเอารถยนต์ส่วนตัวไปกันเอง ไปก่อนวันแข่งขัน 1 วัน พอแข่งเสร็จก็เดินทางกลับเลย ส่วนครูปาล์มเป็นครูที่ปรึกษาโครงงานสุขศึกษาครับ แกบอกช่วยครูจิ๊บ ส่วนครูซายน์ก็เป็นที่ปรึกษาโครงงานคณิตศาสตร์ พอประชุมกันเสร็จว่าใครต้องไปวันไหน พวกครูปาล์มก็มาคุยรายละเอียดกัน สรุปว่า ครูจิ๊บกับครูปาล์มต้องอยู่ดูแลที่แข่งขันยาว 4 วัน ครูซายน์ตามไปวันที่ 2 ส่วนผมครูปาล์มลากไปด้วยกันบอกว่า ให้ช่วยขับรถให้ ผมก็ยิ้มเลยครับ นึกว่าจะโดนทิ้งซะแล้ว แล้วครูปาล์มก็มาคุยรายละเอียดว่า ห้องพักที่ทางส่วนกลางจัดให้ไม่พอกับจำนวนคนที่ไป ครูปาล์มเลยไปติดต่อห้องพักเอง แต่บอกว่า "เราต้องนอนเบียดกันหน่อยนะ เครป่ะ " "ผมยังไงก็ได้ครับ ผมห่วงแต่พวกครูนั่นแหละ ผู้หญิงทั้งนั้น"
"ชิลล์ๆ เจ้ หนูนอนได้เอาที่นอนปิคนิคไปเผื่อ" ครูจิ๊บบอก
"ของผมก็ถุงนอนเลยครับ" ผมพูด
ครูปาล์มนั่งฟังตาปริบๆ แล้วก็หยิบโทรศัพท์ สักพักก็หันมาให้ดู "เอาอันไหนดีอ่ะ"
ผมก็มองโทรศัพท์ที่แกยื่นมา ครูปาล์มกดสั่งที่นอนปิคนิค แล้วก็หันมาพูดกับผมว่า "ไม่เคยมีอ่ะ ที่นอนปิคนิคอ่ะ แหะๆ ผมรับโทรศัพท์มาแล้วก็ช่วยเลือก เอาแบบนี้ก็ได้ครับ ไม่เล็กมากไป มีหมอน ผ้าห่มพร้อม ถอดซักได้ด้วย ครูปาล์มเลือกลายเลยครับแล้วจะได้กดสั่ง ครูปาล์มก็เลือกลายเป็นลายการ์ตูนแล้วก็กดสั่ง
"อะเคร ขอบใจนะ" เออ จิ๊บที่เราคุยกันไว้ว่าจบงานจะเลยไปเที่ยวกันต่อ ว่าไงดี ครูปาล์มหันไปหาครูจิ๊บ
"เครเจ้ บอกอาร์มละ อาร์มบอกเดี๋ยวนั่งรถตามไป เจอกันที่โน่นเลย" แล้วครูปาล์มก็หันมาหาผม "เฟลม เราแข่งเสร็จพร้อมกันวันแรก แต่ครูต้องอยู่ดูรายการอื่นต่อ เฟลมจะอยู่กับพวกครูด้วยเลยมั้ย แล้วเลยไปเที่ยวด้วยกัน ไปป่ะ"
"ได้ครับ ผมยังไงก็ได้" ผมตอบครูปาล์ม
"เฟลมมันสบายๆ พี่ ไปไหนไปด้วย 55 น้องหนูเหมือนหนู" แล้วครูจิ๊บก็หัวเราะ พอนัดแนะกันเสร็จ ก็แยกย้ายกันกลับบ้าน หลังจากนั้น ที่โรงเรียนก็วุ่นวายครับ เตรียมงาน ทบทวนนักเรียนในการแข่งขัน แล้วก็เตรียมอุปกรณ์ต่างๆ ที่ต้องใช้ในการแข่งขัน
คืนก่อนวันเดินทาง ผมเห็นครูปาล์มลงสตอรี่ เตรียมจัดของเดินทางไปแข่งขันวิชาการ ผมเลยทักแซวไปว่า ทำไมกระเป๋าเล็กไปมั้ยคร้าบบบ เพราะกระเป่าครูปาล์มกระเป๋าลาก 1 ใบใหญ่แล้วแถมมีกระเป๋าเล็กพ่วงด้วย สักพัก ครูปาล์มทัก Dm มาหาผมว่า เดี๋ยวนะยังไม่หมด แล้วสักพักครูปาล์มก็ส่งรูปกระเป๋า 2 ใบ (เล็กกับใหญ่) แล้วก็มีชุดวันไปแข่งขันใส่ถุงผ้าในไม้แขวน แล้วก็ถุงที่นอนปิคนิคอีก ผมนี่ขำเลย แถมยัง ส่งข้อความมาบอกว่า ช่วยถือด้วยนะ 555 แล้วก็ถ่ายรูปตัวเองใส่ชุดนอนแขนยาวกระโปรงแค่เข่านั่งอยู่หน้าสัมภาระส่งมาให้ผม แถมใส่ที่คาดผมหูแมวด้วย โอ๊ย! ผมก็ส่งอีโมจิ หน้าหัวเราะกลับไป แล้วครูปาล์มก็ส่งมาว่า "เจอกันพรุ่งนี้นะ เด็กน้อย"
"ครับ เจอกันพรุ่งนี้นะครับ" ผมตอบครูปาล์มกลับไป แล้วก็เปิดไปทักไอ้วีกับไอ้ต้าร์ว่าวันที่ผมไม่อยู่ให้มันแวะมาดูห้องให้ด้วย มันก็รับปาก เพราะที่ห้องผมมีปลูกต้นไม้ไว้ ต้องรดน้ำทุกวัน พอสั่งความกับเพื่อนเสร็จผมก็จัดกระเป๋าตัวเอง แล้วก็ถ่ายรูปส่งไปให้ครูปาล์มดู สักพักครูปาล์มก็ตอบกลับมาว่า "ทำไมกระเป๋าเล็กจังล่ะ ไปหลายวันนะ" ผมเลยตอบกลับไปว่า "ก็ถ้าไม่พอใส่เดี๋ยวผมยืมชุดครูปาล์มใส่ละกันครับ" ครูปาล์มส่งอิโมจิ หัวเราะมา แล้วตอบกลับมาว่า "แน่ใจนะ ว่าจะกล้าใส่" ผมเลยงง ว่าทำไมถึงไม่กล้าใส่ ทิ้งเป็นคำถามไว้ให้ผมงงไปอีกกกกก
เจอกันงานวิชาการ จร้า
เมื่อถึงวันเดินทางไปแข่งขันวิชาการ ครูและนักเรียนที่เข้าแข่งขันมาเจอกันที่โรงเรียนตอนเช้า นักเรียนตื่นเต้นที่จะได้ไปแข่งขันต่างจังหวัด บรรดานักเรียนที่ไม่ได้เป็นตัวแทนมาโรงเรียนตามปกติ เดินมาทักทายนักเรียนที่จะไปเข้าแข่งขัน ผมมาถึงโรงเรียน ก็เอาเป้สะพายแล้วเดินเข้าโรงเรียน ก็เจอไอ้ริวนั่งอยู่ที่สนามฟุตบอล เลยเดินเข้าไปทัก"เห้ย ไอ้ริว กรูเอาคีย์การ์ดห้องวางไว้ใต้พรมเช็ดเท้านะเมิง เหมือนเดิม""เคร แล้วเมิงเตรียมของแล้วไง""ยัง ก็กรูแวะมาหาเมิงแล้วจะขึ้นไปหาครูที่ห้องวิชาการ ว่าจะมีอะไรให้ช่วยขนมั้ย เมิงเห็นครูเค้ามากันยังวะ""กรูเห็นครูจิ๊บมาแล้วนะ เมิงลองขึ้นไปดูดิ แล้วเมิงไม่มีกุญแจห้องวิชาการหรอ ครูจิ๊บไม่ได้ให้สำรองไว้งะวะ" ไอ้ริวถาม"เปล่าๆๆ เมิง กรูไม่รับเอง เพราะครูเค้ามากันโคตรเช้าเลย กรูมาถึงเค้ามากันหมดแล้ว" ผมพูดกับไอ้ริว "แล้วไอ้ต้าร์ละ ยังไม่มางะวะเมิง" ผมถามถึงไอ้ต้าร์ "ยังไม่มา แต่เห็นว่าจะแวะซื้อข้าวเช้ามาด้วยว่ะ ก็เมิงไม่อยู่ไง ไม่มีคนแวะซื้อข้าวเช้าเลย" ไอ้ริวโอดครวญ"เออๆๆ อย่าบ่นมาก ไอ้ห่า กรูไปทำงาน ไปช่วยโรงเรียน เมิงต้องสรรเสริญกรูซิ" ผมคุยเล่นกับไอ้ริวอีกพักก็เ
"เฟลมๆ ตื่นได้ละนะ เด็กๆ อาบน้ำเสร็จหมดแล้ว เราอาบน้ำซะ จะได้ออกเดินทาง เดี๋ยวรถเยอะ" ผมลืมตาขึ้นมามอง ก็เห็นครูปาล์มนั่งข้างๆ แล้วเขย่าแขนผมโอ๊ย ชีวิต ลืมตาแทบไม่ขึ้น ก็จะอะไรละครับ เมื่อคืนกว่าจะหลับได้ตั้งนาน กว่าจะข่มตาหลับได้น่าจะดึก เห้อออ ผมรีบลุกไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ใช้เวลาไม่นานหรอกครับก็เสร็จเรียบร้อย พอเราเตรียมตัวกันเสร็จ ครูปาล์มก็ให้เด็กๆ ขึ้นรถแล้วเดินไปเรียกนักการฯ เพื่อให้ขับรถเพื่อนำของที่จะเข้าแข่งขันไปด้วย พร้อมทั้งกำชับเด็กๆ ให้เตรียมกระเป๋าเสื้อผ้าเพื่อเตรียมเดินทางกลับวันนี้เลย เพราะเด็กๆ แข่งขันเสร็จก็เดินทางกลับแต่ต้องกลับพร้อมกับครูท็อป ส่วนผมก็ต้องอยู่ต่อรอกลับพร้อมพวกครูปาล์มครับ พอถึงสนามแข่งขัน ครูจิ๊บก็พาเด็กๆ ไปจับฉลากในการเลือกลำดับในการนำเสนองาน พร้อมลงทะเบียน ส่วนครูปาล์มก็พาผมไปขนของจากรถที่นักการฯ ขับมาพอมาถึงสนามแข่งครูจิ๊บกับเด็กๆ ก็เดินกลับมาพอดี ทั้งหมดจึงเดินไปที่โต๊ะแข่งขันแล้วช่วยกันจัดสถานที่ในการนำเสนอ และครูปาล์มก็ซ้อมบทนักเรียนอีกรอบ ก่อนที่จะหมดเวลาในการที่จะได้อยู่กับเด็กๆ พอใกล้ถึงเวลาทางสถานที่แข่งขันก็ให้ครูที่ปรึกษาออกจากบริเวณแ
"เฟลมๆๆ เสร็จยังง จะออกไปสนามแข่งกันแล้วนะ"เสียงครูจิ๊บเคาะประตูเรียกผม ส่วนผมน่ะหรอครับ ยืนเหม่ออยู่ในห้องน้ำ ก็นะใครมันจะไปปกติได้ละคร้าบบบ เจอเหตุการณ์แบบเมื่อคืนนี้ ผมค่อยๆ เก็บของแล้วตัดสินใจก้าวออกมาจากห้องน้ำ"ครับ ครูจิ๊บ เสร็จแล้วครับๆ" ผมตอบพร้อมกับเดินออกมาจากห้องน้ำ ไม่ต้องเดาครับ คนแรกที่ผมหันไปมองหน้า คือ ครูปาล์ม ครูปาล์มนั่งเป่าผมอยู่หน้าโต๊ะแต่งตัว แล้วก็มองผมผ่านกระจกแล้วก็หันไปเป่าผมต่อ โดยไม่ได้พูดอะไร เอาล๋ะซิครับ ใจไม่ดีละซิ ยังไงกันวะ กรู เห้อ!!! ผมเดินออกไปรอที่รถเพราะผมกับครูปาล์มต้องพานักเรียนที่แข่งขันของครูซายน์ไปส่งที่สนามแข่งขันก่อน ส่วนครูซายน์กับครูจิ๊บจะตามไปที่หลัง ยืนอยู่ไม่นาน ครูปาล์มก็เดินออกมา ผมไม่กล้ามองหน้าเลยครับ ใจเต้นไปหมด ไม่รู้จะทำตัวยังไง" ไป เฟลม เดี๋ยวไม่ทัน เราต้องพาเด็กไปจับฉลากลำดับการแข่งขันอีก" เสียงสวยครูปาล์มแว่วมาก่อนที่ตัวจะมาถึงรถอีกผมเลยตัดสินใจหันหน้าไป ก็เห็นครูปาล์มสะพายกระเป๋าผ้าสีดำใบเล็กๆ มีที่ห้อยตุ๊กตาสีชมพูตัวใหญ่ วิ่งมาพร้อมรอยยิ้มเจือที่หน้า เห้อ! ค่อยโล่งอกหน่อย นึกว่าจะเป็นเรื่องซะแล้ว พอไปถึงสนามแข่งขัน ครูป
"เห้ย อยู่ไหนแล้ววะ ไอ้ริว สายแล้วนะเมิง เดี๋ยวยื่นหนังสือไม่ทัน เออๆๆ กรูรออยู่หน้าประตู 2 นะ เออๆ ให้ไว"ผม อัครพนธ์ ชูวิจิตร นักศึกษาชั้นปีที่ 4 ของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในจังหวัดเล็กๆ ทางภาคเหนือ ปีนี้เป็นปีสุดท้ายของการเรียนในรั้วมหาลัย ในปีนี้พวกผมและเพื่อนๆ ต้องออกพื้นที่ครับ คือไม่ต้องเข้ามหาลัยละค้าบบบ แต่ต้องกลับมาเข้าโรงเรียนครับ เข้าไปทำไมน่ะ หรอ ก็พวกผมเป็นนักศึกษาที่เรียนวิชาครูไงครับ ปีนี้เราเลยต้องออกฝึกสอนครับ พวกผมเรียนครูสาขาไร ลองทายดูซิครับ เป็นสาขาที่เวลาเข้าไปสอน เด็กๆ จะชอบเรียนกันมากเลย เพราะเป็นวิชาที่ไม่เคร่งเครียดเท่าไร ไม่ต้องพกสมุด หนังสือเวลามาเรียน ใช่แล้วครับ พวกผมเรียนเอกพลศึกษาครับ และตอนนี้เป็นช่วงปิดเทอมของเด็กๆ ครับ แต่พวกผมต้องมามหาลัยเพื่อเลือกโรงเรียนที่จะไปฝึกสอน ซึ่งผมกับเพื่อนก็เลือกโรงเรียนที่พวกรุ่นพี่ๆ เคยให้ข้อมูลไว้ครับว่า ใกล้มหาลัย เดินทางสะดวก และที่สำคัญรุ่นพี่บอกว่า ครูที่นี่ใจดีครับบ เข้าทางพวกผมเลย แบบนี้มันต้องแย่งชิงกันหน่อยละครับบบ "ไอ้เฟลม โทษทีว่ะ กรูท้องเสีย ไปเหอะเมิง เดี๋ยวพวกไอ้ดลจะเชิดเป้าหมายเราไปซะก่อน" นี่ละครับไอ้ริ
วันแรกของการเข้าโรงเรียนวันนี้เป็นวันที่ 1 พฤษภาครับบ วันที่พวกผมต้องเข้ามาโรงเรียนที่ฝึกสอนวันแรก มันก็ตื่นเต้นเป็นธรรมดา วันนี้ผมตื่นแต่เช้า ใส่ชุดนักศึกษาเต็มยศ (นานๆ จะได้ใส่ เพราะปกติพวกผมจะใส่กันแต่ชุดพละ) แล้วก็ออกจากหอไปหาไอ้วี เพราะไม่งั้นเดี๋ยวมันจะสายอีก เห้อ เหนื่อยใจจริงๆ พอเรามาถึงโรงเรียน โห! เพียบเลยครับ ทั้งเด็กทั้งผู้ปกครองเริ่มมากันแล้ว พวกผมรีบเดินเข้าไปในโรงเรียนทันที"ทางนี้ๆ ครูเค้ากำลังรอนักศึกษาผู้ชายอยู่เลย" ฝ้าย เพื่อนนักศึกษาเอกสังคมเรียกพวกผมที่เดินเข้ามาพวกผมรีบเดินไปหาเพื่อนที่ยืนรออยู่ "มีไรหรอฝ้าย" ไอ้ต้าร์ถาม ครูผู้ชายคนนั้นเค้าขอแรงนักศึกษาช่วยจัดโต๊ะเพื่อรอผู้ปกครองที่จะมาจ่ายค่าเทอมน่ะ แล้วเห็นว่า เดี๋ยวตอน 8 โมงจะประกาศให้ผู้ปกครองกับนักเรียนเข้ามาได้ เพราะตอนนี้ครูที่ปรึกษาของแต่ละชั้นมารอแล้ว" ฝ้ายตอบพวกผม"เคร ได้ๆ เดี๋ยวเราไปช่วยครูเค้าก่อนนะ ฝากกระเป๋าด้วย ฝ้าย" ผมตอบ "ได้ๆ งั้นเดี๋ยวเราเอากระเป๋าไปไว้ในห้องวิชาการละกัน เพราะครูให้เอาไปไว้ที่นั่นแล้วจะดักรอเพื่อนที่เหลือที่ยังไม่มาด้วย เครนะ" พอพูดจบ ฝ้ายก็ถือกระเป๋าเรา 3 คนแล้วเดินขึ้นตึ
"เฟลมๆๆ เสร็จยังง จะออกไปสนามแข่งกันแล้วนะ"เสียงครูจิ๊บเคาะประตูเรียกผม ส่วนผมน่ะหรอครับ ยืนเหม่ออยู่ในห้องน้ำ ก็นะใครมันจะไปปกติได้ละคร้าบบบ เจอเหตุการณ์แบบเมื่อคืนนี้ ผมค่อยๆ เก็บของแล้วตัดสินใจก้าวออกมาจากห้องน้ำ"ครับ ครูจิ๊บ เสร็จแล้วครับๆ" ผมตอบพร้อมกับเดินออกมาจากห้องน้ำ ไม่ต้องเดาครับ คนแรกที่ผมหันไปมองหน้า คือ ครูปาล์ม ครูปาล์มนั่งเป่าผมอยู่หน้าโต๊ะแต่งตัว แล้วก็มองผมผ่านกระจกแล้วก็หันไปเป่าผมต่อ โดยไม่ได้พูดอะไร เอาล๋ะซิครับ ใจไม่ดีละซิ ยังไงกันวะ กรู เห้อ!!! ผมเดินออกไปรอที่รถเพราะผมกับครูปาล์มต้องพานักเรียนที่แข่งขันของครูซายน์ไปส่งที่สนามแข่งขันก่อน ส่วนครูซายน์กับครูจิ๊บจะตามไปที่หลัง ยืนอยู่ไม่นาน ครูปาล์มก็เดินออกมา ผมไม่กล้ามองหน้าเลยครับ ใจเต้นไปหมด ไม่รู้จะทำตัวยังไง" ไป เฟลม เดี๋ยวไม่ทัน เราต้องพาเด็กไปจับฉลากลำดับการแข่งขันอีก" เสียงสวยครูปาล์มแว่วมาก่อนที่ตัวจะมาถึงรถอีกผมเลยตัดสินใจหันหน้าไป ก็เห็นครูปาล์มสะพายกระเป๋าผ้าสีดำใบเล็กๆ มีที่ห้อยตุ๊กตาสีชมพูตัวใหญ่ วิ่งมาพร้อมรอยยิ้มเจือที่หน้า เห้อ! ค่อยโล่งอกหน่อย นึกว่าจะเป็นเรื่องซะแล้ว พอไปถึงสนามแข่งขัน ครูป
"เฟลมๆ ตื่นได้ละนะ เด็กๆ อาบน้ำเสร็จหมดแล้ว เราอาบน้ำซะ จะได้ออกเดินทาง เดี๋ยวรถเยอะ" ผมลืมตาขึ้นมามอง ก็เห็นครูปาล์มนั่งข้างๆ แล้วเขย่าแขนผมโอ๊ย ชีวิต ลืมตาแทบไม่ขึ้น ก็จะอะไรละครับ เมื่อคืนกว่าจะหลับได้ตั้งนาน กว่าจะข่มตาหลับได้น่าจะดึก เห้อออ ผมรีบลุกไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ใช้เวลาไม่นานหรอกครับก็เสร็จเรียบร้อย พอเราเตรียมตัวกันเสร็จ ครูปาล์มก็ให้เด็กๆ ขึ้นรถแล้วเดินไปเรียกนักการฯ เพื่อให้ขับรถเพื่อนำของที่จะเข้าแข่งขันไปด้วย พร้อมทั้งกำชับเด็กๆ ให้เตรียมกระเป๋าเสื้อผ้าเพื่อเตรียมเดินทางกลับวันนี้เลย เพราะเด็กๆ แข่งขันเสร็จก็เดินทางกลับแต่ต้องกลับพร้อมกับครูท็อป ส่วนผมก็ต้องอยู่ต่อรอกลับพร้อมพวกครูปาล์มครับ พอถึงสนามแข่งขัน ครูจิ๊บก็พาเด็กๆ ไปจับฉลากในการเลือกลำดับในการนำเสนองาน พร้อมลงทะเบียน ส่วนครูปาล์มก็พาผมไปขนของจากรถที่นักการฯ ขับมาพอมาถึงสนามแข่งครูจิ๊บกับเด็กๆ ก็เดินกลับมาพอดี ทั้งหมดจึงเดินไปที่โต๊ะแข่งขันแล้วช่วยกันจัดสถานที่ในการนำเสนอ และครูปาล์มก็ซ้อมบทนักเรียนอีกรอบ ก่อนที่จะหมดเวลาในการที่จะได้อยู่กับเด็กๆ พอใกล้ถึงเวลาทางสถานที่แข่งขันก็ให้ครูที่ปรึกษาออกจากบริเวณแ
เมื่อถึงวันเดินทางไปแข่งขันวิชาการ ครูและนักเรียนที่เข้าแข่งขันมาเจอกันที่โรงเรียนตอนเช้า นักเรียนตื่นเต้นที่จะได้ไปแข่งขันต่างจังหวัด บรรดานักเรียนที่ไม่ได้เป็นตัวแทนมาโรงเรียนตามปกติ เดินมาทักทายนักเรียนที่จะไปเข้าแข่งขัน ผมมาถึงโรงเรียน ก็เอาเป้สะพายแล้วเดินเข้าโรงเรียน ก็เจอไอ้ริวนั่งอยู่ที่สนามฟุตบอล เลยเดินเข้าไปทัก"เห้ย ไอ้ริว กรูเอาคีย์การ์ดห้องวางไว้ใต้พรมเช็ดเท้านะเมิง เหมือนเดิม""เคร แล้วเมิงเตรียมของแล้วไง""ยัง ก็กรูแวะมาหาเมิงแล้วจะขึ้นไปหาครูที่ห้องวิชาการ ว่าจะมีอะไรให้ช่วยขนมั้ย เมิงเห็นครูเค้ามากันยังวะ""กรูเห็นครูจิ๊บมาแล้วนะ เมิงลองขึ้นไปดูดิ แล้วเมิงไม่มีกุญแจห้องวิชาการหรอ ครูจิ๊บไม่ได้ให้สำรองไว้งะวะ" ไอ้ริวถาม"เปล่าๆๆ เมิง กรูไม่รับเอง เพราะครูเค้ามากันโคตรเช้าเลย กรูมาถึงเค้ามากันหมดแล้ว" ผมพูดกับไอ้ริว "แล้วไอ้ต้าร์ละ ยังไม่มางะวะเมิง" ผมถามถึงไอ้ต้าร์ "ยังไม่มา แต่เห็นว่าจะแวะซื้อข้าวเช้ามาด้วยว่ะ ก็เมิงไม่อยู่ไง ไม่มีคนแวะซื้อข้าวเช้าเลย" ไอ้ริวโอดครวญ"เออๆๆ อย่าบ่นมาก ไอ้ห่า กรูไปทำงาน ไปช่วยโรงเรียน เมิงต้องสรรเสริญกรูซิ" ผมคุยเล่นกับไอ้ริวอีกพักก็เ
ตั้งแต่เปิดเทอมมา พวกเราก็ทำหน้าที่สอนกันครับ ไปเข้าสอนพร้อมครูพี่เลี้ยง ผมก็เหมือนกัน ผมได้สอนชั้นประถม โดยทางโรงเรียนให้สอนชั้น ป. 4 กับ ป. 5 แต่ผมก็ตามพี่เลี้ยงไปทุกชั่วโมงล่ะครับ เค้าเรียกเก็บเกี่ยวประสบการณ์ ส่วนเพื่อนๆผมอีก 2 คนก็เหมือนกันครับ บางทีก็เดินมาหาผมบ้าง มาแวะคุยกันบ้าง เย็นวันศุกร์ของอาทิตย์แรกของการฝึกสอน ครูปาล์มให้ครูจิ๊บทักพวกเรามา (ออ! ผมลืมบอกไป ครูจิ๊บเป็นครูพี่เลี้ยงผมเองครับ)"ปาล์ม ทำไร วีกับต้าร์ละ อยู่ด้วยกันเปล่า" ครูจิ๊บโทรถาม "อยู่ด้วยกันครับครูจิ๊บ ว่างครับ มีไรครับ" "ครูปาล์มให้โทรชวนไปกินข้าวเย็น" เจอกันที่โรงเรียนรอพวกครูประชุมเสร็จก่อนนะ"พอถึงเวลาประมาณ 6 โมง พวกผมก็เห็นครูปาล์ม ครูจิ๊บเดินมาจากห้องประชุม "เอามอไซต์กันมาใช่ป่ะ" ครูปาล์มถาม "งั้นก็ซิ่งมอไซต์ไปกันเนอะ สะดวกดี" "เรา 3 คนไปด้วยกัน แล้วเอารถคันนึงมาให้ครู เครนะ" ครูจิ๊บพูดครูปาล์มพาพวกเรามากินชาบู ร้านใกล้ๆ โรงเรียน มาถึงก็เลือกโต๊ะ ครูจิ๊บบอกดีนะยังไม่ค่อยมีคน ไม่งั้นรอแย่เลย วีกับตาร์นั่งด้วยกัน ครูจิ๊บชิ่งไปนั่งหัวโต๊ะ ผมเลยนั่งกับครูปาล์ม นั่งทานไป คุยไป ครูจิ๊บกับครูปาล์มคุ
วันแรกของการเข้าโรงเรียนวันนี้เป็นวันที่ 1 พฤษภาครับบ วันที่พวกผมต้องเข้ามาโรงเรียนที่ฝึกสอนวันแรก มันก็ตื่นเต้นเป็นธรรมดา วันนี้ผมตื่นแต่เช้า ใส่ชุดนักศึกษาเต็มยศ (นานๆ จะได้ใส่ เพราะปกติพวกผมจะใส่กันแต่ชุดพละ) แล้วก็ออกจากหอไปหาไอ้วี เพราะไม่งั้นเดี๋ยวมันจะสายอีก เห้อ เหนื่อยใจจริงๆ พอเรามาถึงโรงเรียน โห! เพียบเลยครับ ทั้งเด็กทั้งผู้ปกครองเริ่มมากันแล้ว พวกผมรีบเดินเข้าไปในโรงเรียนทันที"ทางนี้ๆ ครูเค้ากำลังรอนักศึกษาผู้ชายอยู่เลย" ฝ้าย เพื่อนนักศึกษาเอกสังคมเรียกพวกผมที่เดินเข้ามาพวกผมรีบเดินไปหาเพื่อนที่ยืนรออยู่ "มีไรหรอฝ้าย" ไอ้ต้าร์ถาม ครูผู้ชายคนนั้นเค้าขอแรงนักศึกษาช่วยจัดโต๊ะเพื่อรอผู้ปกครองที่จะมาจ่ายค่าเทอมน่ะ แล้วเห็นว่า เดี๋ยวตอน 8 โมงจะประกาศให้ผู้ปกครองกับนักเรียนเข้ามาได้ เพราะตอนนี้ครูที่ปรึกษาของแต่ละชั้นมารอแล้ว" ฝ้ายตอบพวกผม"เคร ได้ๆ เดี๋ยวเราไปช่วยครูเค้าก่อนนะ ฝากกระเป๋าด้วย ฝ้าย" ผมตอบ "ได้ๆ งั้นเดี๋ยวเราเอากระเป๋าไปไว้ในห้องวิชาการละกัน เพราะครูให้เอาไปไว้ที่นั่นแล้วจะดักรอเพื่อนที่เหลือที่ยังไม่มาด้วย เครนะ" พอพูดจบ ฝ้ายก็ถือกระเป๋าเรา 3 คนแล้วเดินขึ้นตึ
"เห้ย อยู่ไหนแล้ววะ ไอ้ริว สายแล้วนะเมิง เดี๋ยวยื่นหนังสือไม่ทัน เออๆๆ กรูรออยู่หน้าประตู 2 นะ เออๆ ให้ไว"ผม อัครพนธ์ ชูวิจิตร นักศึกษาชั้นปีที่ 4 ของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในจังหวัดเล็กๆ ทางภาคเหนือ ปีนี้เป็นปีสุดท้ายของการเรียนในรั้วมหาลัย ในปีนี้พวกผมและเพื่อนๆ ต้องออกพื้นที่ครับ คือไม่ต้องเข้ามหาลัยละค้าบบบ แต่ต้องกลับมาเข้าโรงเรียนครับ เข้าไปทำไมน่ะ หรอ ก็พวกผมเป็นนักศึกษาที่เรียนวิชาครูไงครับ ปีนี้เราเลยต้องออกฝึกสอนครับ พวกผมเรียนครูสาขาไร ลองทายดูซิครับ เป็นสาขาที่เวลาเข้าไปสอน เด็กๆ จะชอบเรียนกันมากเลย เพราะเป็นวิชาที่ไม่เคร่งเครียดเท่าไร ไม่ต้องพกสมุด หนังสือเวลามาเรียน ใช่แล้วครับ พวกผมเรียนเอกพลศึกษาครับ และตอนนี้เป็นช่วงปิดเทอมของเด็กๆ ครับ แต่พวกผมต้องมามหาลัยเพื่อเลือกโรงเรียนที่จะไปฝึกสอน ซึ่งผมกับเพื่อนก็เลือกโรงเรียนที่พวกรุ่นพี่ๆ เคยให้ข้อมูลไว้ครับว่า ใกล้มหาลัย เดินทางสะดวก และที่สำคัญรุ่นพี่บอกว่า ครูที่นี่ใจดีครับบ เข้าทางพวกผมเลย แบบนี้มันต้องแย่งชิงกันหน่อยละครับบบ "ไอ้เฟลม โทษทีว่ะ กรูท้องเสีย ไปเหอะเมิง เดี๋ยวพวกไอ้ดลจะเชิดเป้าหมายเราไปซะก่อน" นี่ละครับไอ้ริ