กิจกรรมเชื่อมสัมพันธ์

วันแรกของการเข้าโรงเรียน

วันนี้เป็นวันที่ 1 พฤษภาครับบ วันที่พวกผมต้องเข้ามาโรงเรียนที่ฝึกสอนวันแรก มันก็ตื่นเต้นเป็นธรรมดา วันนี้ผมตื่นแต่เช้า ใส่ชุดนักศึกษาเต็มยศ (นานๆ จะได้ใส่ เพราะปกติพวกผมจะใส่กันแต่ชุดพละ) แล้วก็ออกจากหอไปหาไอ้วี เพราะไม่งั้นเดี๋ยวมันจะสายอีก เห้อ เหนื่อยใจจริงๆ 

พอเรามาถึงโรงเรียน โห! เพียบเลยครับ ทั้งเด็กทั้งผู้ปกครองเริ่มมากันแล้ว พวกผมรีบเดินเข้าไปในโรงเรียนทันที

"ทางนี้ๆ ครูเค้ากำลังรอนักศึกษาผู้ชายอยู่เลย" ฝ้าย เพื่อนนักศึกษาเอกสังคมเรียกพวกผมที่เดินเข้ามา

พวกผมรีบเดินไปหาเพื่อนที่ยืนรออยู่ "มีไรหรอฝ้าย" ไอ้ต้าร์ถาม ครูผู้ชายคนนั้นเค้าขอแรงนักศึกษาช่วยจัดโต๊ะเพื่อรอผู้ปกครองที่จะมาจ่ายค่าเทอมน่ะ  แล้วเห็นว่า เดี๋ยวตอน 8 โมงจะประกาศให้ผู้ปกครองกับนักเรียนเข้ามาได้ เพราะตอนนี้ครูที่ปรึกษาของแต่ละชั้นมารอแล้ว" ฝ้ายตอบพวกผม

"เคร ได้ๆ เดี๋ยวเราไปช่วยครูเค้าก่อนนะ ฝากกระเป๋าด้วย ฝ้าย" ผมตอบ "ได้ๆ งั้นเดี๋ยวเราเอากระเป๋าไปไว้ในห้องวิชาการละกัน เพราะครูให้เอาไปไว้ที่นั่นแล้วจะดักรอเพื่อนที่เหลือที่ยังไม่มาด้วย เครนะ" พอพูดจบ ฝ้ายก็ถือกระเป๋าเรา 3 คนแล้วเดินขึ้นตึกไป พวกผมก็เดินไปช่วยครูจัดโต๊ะใต้ตึกจนเรียบร้อย

บรรยากาศในการทำงานวันแรก สนุกดีครับ ผู้ปกครองมาจ่ายค่าเทอมกันเยอะไปหมด เพราะบางคนก็อยากจะทราบเกรดของบุตรหลานและอยากพูดคุยกับครูที่ปรึกษาด้วย พวกเราก็กระจายกันช่วยครูแต่ละที่ เพราะเค้าแบ่งการจัดโต๊ะเป็น 3 ตึก เพื่อจะได้ไม่หนาแน่นจนเกินไป ผมไปช่วยที่ตึกฝั่งมัธยมแต่เช้า พอสายๆ ทางตึกนี้คนเริ่มซา จึงเดินกลับมาที่ตึกด้านหน้าโรงเรียนเพื่อมาหาไอ้ต้าร์และไอ้วี พอมาถึงก็มองหาเพื่อนทั้ง 2 คน ก็หันไปเจอครูปาล์ม นั่งคุยกับผู้ปกครองพร้อมรับเงินค่าเทอมที่ทางผู้ปกครองเตรียมมาชำระด้วย ผมก็เลยมองป้ายหน้าโต๊ะ ครูปาล์มเป็นครูประจำชั้น ป. 6 วันนี้ครูปาล์มใส่เสื้อเชิ้ตแขนยาวสีชมพู คอตั้งปิดถึงคอและมีโบว์ผูก กระโปรงยาวสีดำ รวบผมขมวดไว้ที่ท้ายทอย มีปอยผมลงมาปรกด้านข้างบางๆ คงจะร้อนแล้วก็จับรวบผมขึ้น เพราะสิ่งที่ติดผมครูปาล์มไม่ใช่ยางผูกผม หรือกิ๊บสวยๆนะครับ ปากกาครับ ใช้ปากกาขมวดผมเอา ไม่ผิดหรอกครับ ผมไม่ได้ดูผิดครับบ ปากกาเป็นด้ามเลยครับแล้วก็เอาขมวดผมไว้ลวกๆ สักพักผมเห็นแกมองซ้ายมองขวา พอเห็นผมก็เลยกวักมือเรียก

"ครับครู" ผมวิ่งไปหาครูปาล์มแล้วถาม

"วานหน่อยซิ" ไปแลกตังค์ให้ครูหน่อย เอาแบงค์ร้อยกับแบงค์ 20 นะลูก ขอบคุณครับ" ผมรับตังค์มาแล้วมองหน้าแกที่ยิ้มกว้างจนตาหยี เหงื่อเต็มหน้าผากผุดเป็นเม็ดๆ

พอหาแลกตังค์ได้ผมก็เอาตังค์มาให้ครูปาล์ม ก็เห็นยังง่วนกับการคุยและรับค่าเทอมกับผู้ปกครอง ผมเลยยืนอยู่ใกล้ๆ เผื่อแกจะมีไรเรียกใช้อีก สักพักผู้ปกครองก็เบาลง 

พอนาฬิกาบอกเวลา อีก 10 นาทีเที่ยงครูทุกท่านก็เริ้มทยอยเก็บของและเอกสาร แล้วก็แยกย้ายกันไปหาอาหารกลางวันรับประทาน ครูปาล์มก็เรียกผมแล้วบอกให้ไปแจ้งเพื่อนๆว่า ตอนบ่ายโมงตรงให้นักศึกษาทุกคนไปพบ ผอ. เพื่อจะได้รับฟังนโยบายและคำชี้แจงในการฝึกสอน

พอถึงเวลา บ่ายโมง พวกเราทั้ง 14 คนก็เข้าพบ ผอ. โรงเรียน ผอ.ก็ใจดี บอกถึงข้อปฏิบัติตัวในการมาฝึกสอนว่าต้องปฏิบัติอย่างไร และก็แจ้งว่ารายละเอียดให้ฝ่ายวิชาการเป็นคนแจ้ง แล้วก็หันไปทางครูปาล์ม

ครูปาล์มก็แจ้งว่าพวกเราต้องทำอะไรบ้างในช่วงระยะเวลา 1 เทอมที่มาฝึกสอน เอกสารที่ต้องส่งมหาลัย กิจกรรมที่ต้องเข้าร่วม และแจ้งครูพี่เลี้ยงของแต่ละคนว่าคือครูท่านใด และแจกตารางสอนซึ่งทางฝ่ายวิชาการเป็นคนจัดให้ และแจ้งว่าเอกสารต่างๆ ถ้าไม่เข้าใจให้มาถามได้ตลอดเวลาที่ห้องวิชาการและแจ้งครูในฝ่ายวิชาการอีก 3 ท่านว่าเป็นใคร ทำหน้าที่อะไร และก็ให้พวกเราสร้างกลุ่มเพื่อเอาไว้ในการประสานงานและแจ้งข่าวต่างๆ โดยให้เชิญครูปาล์มเข้าไปด้วย เพราะครูปาล์มเหมือนเป็นครูที่คอยดูแลนักศึกษาฝึกสอนทุกคน พอแจ้งงานเรียบร้อย ผอ. ก็ให้พวกเราไปเปลี่ยนเสื้อยืดและกางเกง เพื่อช่วยทาสีพื้นอาคารที่จะทำเป็นที่สำหรับเล่นของนักเรียนอนุบาล และแจ้งว่า พรุ่งนี้ให้ใส่ชุดธรรมดามา เพื่อมาทำงานให้เสร็จ 

พวกเราเปลี่ยนชุดเสร็จก็ลงไปข้างล่างตึก เพื่อช่วยกันทาสีและวาดรูปสนาม โดยเพื่อนเอกศิลปะ เป็นคนออกแบบโดยร่างแบบให้แล้วให้เราลงสีกัน ทำไปสักพักก็ได้ยินเสียงดังจากทางด้านหลัง พวกผมเลยหันไปตามเสียง สิ่งที่เห็นน่ะหรอ

ครูในฝ่ายวิชาการ ใส่เสื้อยืด กางเกงวอร์ม ใส่หมวก เดินลงมา แล้วมาหาพวกผมแล้วมาช่วยพวกผมทาสี  

"เห้ย ครูเค้าเปลี่ยนชุดลงมาช่วยว่ะ ดีว่ะแม่ง" ไอ้วีพูด

"ก็ที่รุ่นพี่เค้าเคยบอกไง ว่าครูที่นี่ใจดี ให้คำปรึกษาได้ แต่กรูก็ไม่คิดว่าจะใจดีขนาด มาช่วยนักศึกษาทาสีด้วย สุดว่ะเมิง" ไอ้ต้าร์พูดต่อ

พอพวกเราทาสีไปจนถึงเวลา 15.30 น. ครูจิ๊บก็เอ่ยบอกว่า "พอแล้วเด็กๆ ไว้ทำต่อพรุ่งนี้นะ มานั่งพักก่อน" แล้วครูซายน์ก็เรียกเพื่อนเอกภาษาไทยเดินหายไปสักพักก็กลับมาพร้อมน้ำอัดลม น้ำแข็ง และแก้วพลาสติก ส่วนครูปาล์มก็เดินขึ้นตึกไปกับท็อป สักพักก็ลงมาพร้อมลำโพงพกพาพร้อมไมค์ 2 ตัว และครูปาล์มก็คือ ไอแพดมา พอมาถึงก็เปิดลำโพง หาเพลงในไอแพดเสร็จก็พูดใส่ไมค์ว่า "อ่ะเหนื่อยมาทั้งวันละ รีแลกซ์กันหน่อยเนอะ แล้วก็ยิ้มมุมปาก" แล้วครูซายน์ก็เดินไปสมทบกับครูปาล์มรับไมค์อีกตัวจากครูปาล์มแล้วทั้ง 2 ก็เปิดมินิคอนเสิร์ตเล็กๆ ร้องเพลงคาราโอเกะแบบที่พวกผมไม่ทันตั้งตัว ว่าครูเค้าจะรีแลกซ์ขนาดนี้

ที่สำคัญพอดนตรีเพลงแรกขึ้นเท่านั้นแหละ ครูปาล์มก็กระโดดขึ้นไปยืนบนเก้าอี้หินอ่อนที่พวกเรานั่งพักดื่มน้ำกันอยู่ ทำเอาพวกผมอ้าปากค้างกันเป็นแถว เพราะครูปาล์มกับครูซายน์เปิดเพลงแรกด้วย น้ำลายของ ซิลลี่ฟูล  ทำเอาเราช็อกกันเป็นแถว โดยเฉพาะครูปาล์ม เสียงใส น่ารักมากก ร้องไปได้สักพัก ครูซายน์ก็วางไมค์ เดินไปดื่มน้ำ ครูปาล์มเลยบอกว่าหนีไปไหนซะละ งั้น โชว์เดี่ยวละกัน

ครูปาล์มพิมพ์หาเพลงในไอแพดสักพัก พอเพลงขึ้น พวกผมที่กำลังนั่งกินขนมกันบ้าง คุยกันบ้าง แบบสบายๆ หันไปมอง เพราะครูปาล์ม ร้องเพลง ว่าวของมินตรา ไอ้วีถึงกับเอาศอกมากระทุ้งผม   "เหี้ยย แม่งเสียงโคตรใส เวลาร้องเพลง ครูเค้าดูผ่อนคลาย น่ารักว่ะเมิง" ผมก็เห็นด้วยกับไอ้วีนะ เวลาครูปาล์มร้องเพลงผู้หญิง โคตรมีเสน่ห์ แล้วดูผ่อนคลาย เหมือนคนที่แบบชอบร้องเพลงเป็นชีวิตจิตใจ ในตายิ้มตลอดเวลา พอจบเพลง พวกเราปรบมือกันใหญ่ ครูปาล์มก็เล่นตอบ "ขอบคุณ FC นะคะ เดี๋ยวรับค่าตัวหลังเวทีเลยนะ 555"

แล้วพวกเราก็นั่งคุยกับพวกครูสักพักอย่างเป็นกันเอง บ้างก็ถามถึงนักเรียน ถามถึงงานที่ต้องทำ ครูเค้าก็ให้คำตอบเป็นอย่างดี พอได้เวลาก็แยกย้ายกันกลับ

ผมก็ขี่มอไซต์กลับกับไอ้วี แล้วก็ขี่กลับหอตัวเอง พอถึงหอก็มานั่งดูรูปที่เพื่อนๆ ถ่ายตอนทำกิจกรรมวันนี้ แล้วก็มาคิดว่า น่าจะเป็นการฝึกสอนที่ได้ทั้งประสบการณ์และความสุข