ใจนะใจ

"เฟลมๆๆ เสร็จยังง จะออกไปสนามแข่งกันแล้วนะ"เสียงครูจิ๊บเคาะประตูเรียกผม ส่วนผมน่ะหรอครับ ยืนเหม่ออยู่ในห้องน้ำ ก็นะใครมันจะไปปกติได้ละคร้าบบบ เจอเหตุการณ์แบบเมื่อคืนนี้ ผมค่อยๆ เก็บของแล้วตัดสินใจก้าวออกมาจากห้องน้ำ

"ครับ ครูจิ๊บ เสร็จแล้วครับๆ" ผมตอบพร้อมกับเดินออกมาจากห้องน้ำ ไม่ต้องเดาครับ คนแรกที่ผมหันไปมองหน้า คือ ครูปาล์ม ครูปาล์มนั่งเป่าผมอยู่หน้าโต๊ะแต่งตัว แล้วก็มองผมผ่านกระจกแล้วก็หันไปเป่าผมต่อ โดยไม่ได้พูดอะไร เอาล๋ะซิครับ ใจไม่ดีละซิ ยังไงกันวะ กรู เห้อ!!! 

ผมเดินออกไปรอที่รถเพราะผมกับครูปาล์มต้องพานักเรียนที่แข่งขันของครูซายน์ไปส่งที่สนามแข่งขันก่อน ส่วนครูซายน์กับครูจิ๊บจะตามไปที่หลัง ยืนอยู่ไม่นาน ครูปาล์มก็เดินออกมา ผมไม่กล้ามองหน้าเลยครับ ใจเต้นไปหมด ไม่รู้จะทำตัวยังไง

" ไป เฟลม เดี๋ยวไม่ทัน เราต้องพาเด็กไปจับฉลากลำดับการแข่งขันอีก" เสียงสวยครูปาล์มแว่วมาก่อนที่ตัวจะมาถึงรถอีก

ผมเลยตัดสินใจหันหน้าไป ก็เห็นครูปาล์มสะพายกระเป๋าผ้าสีดำใบเล็กๆ มีที่ห้อยตุ๊กตาสีชมพูตัวใหญ่ วิ่งมาพร้อมรอยยิ้มเจือที่หน้า เห้อ! ค่อยโล่งอกหน่อย นึกว่าจะเป็นเรื่องซะแล้ว พอไปถึงสนามแข่งขัน ครูปาล์มก็พานักเรียนไปจับฉลากลำดับการแข่งขันแล้วก็ไปยกของที่รถขนของของโรงเรียน รอไม่นานครูซายน์ก็มา ครูปาล์มกับผมเลยปลีกตัวออกมาเพื่อจะขับรถกลับไปรับนักเรียนที่ต้องมาแข่งขันวันรุ่งขึ้น

"กินไรตอนเช้ามั้ย เฟลม" เสียงใสของครูปาล์มถามผมพร้อมทั้งเอียงหน้ามาหา

"ผมขอกาแฟก็พอครับ เดี๋ยวแวะร้านในปั๊มได้" ผมตอบครูปาล์ม

"เครๆ ได้ๆ ถ้าเจอก็แวะเลยนะ" พอถึงปั๊มผมก็แวะเข้าไปสั่งกาแฟ ส่วนครูปาล์มลงไปซื้อขนม แล้วเราก็ออกเดินทางต่อ

"อ๊ะ กินป่ะ" ครูปาล์มหยิบขนมเอแคลร์ ป้อนมาที่ปากผม ผมก็ก้มลงมองแล้วงับขนมเข้าปาก

"เฟลมมีแฟนมั้ยเนี่ย เห็นเจ้าต้าร์บอกว่ามีแฟนนี่" อยู่ดีๆ ครูปาล์มก็โพล่งถามผมขึ้นมา

"มีครับ ไม่ซิต้องบอกว่าเคยมีครับ" ผมตอบกลับไป แล้วก็นิ่งอึ้งไป 

"เห้ย ยังไงอ่ะ" ครูปาล์มหันมามองทำหน้าสงสัย

"ก็เลิกไปแล้วไงครับ รู้มั้ยครับว่าเลิกกันวันไหน จะเรียกว่าเลิกได้มั้ยอ่ะ เห้อ! คือเหมือนก็ยังอยู่หอเดียวกันนะครับ แต่เหมือนเริ่มจะไม่คุยกันแล้ว อารมณ์เหมือนจะเริ่มหลบหน้ากัน ตอนนี้เค้าก็ไปนอนหอเพื่อนเค้า บางทีกลับมานอนที่หอก็ไม่คุยกัน แล้วผมก็กำลังจะหาหอใหม่อยู่ครับ ตอนนี้ยังหาไม่ได้เลย ไอ้ต้าร์ก็บอกให้มาอยู่หอเดียวกับมันก่อน รอห้องชั้น 2 เค้าจะออกตอนสิ้นเดือนค่อยไปเช่าต่อ" 

"แล้วที่พูดค้างไว้ว่า เลิกกันวันไหนคือไร" ครูปาล์มกินขนมไปด้วยแล้วก็หันหน้ามาถามผมด้วย

"ก็วันที่ครูปาล์มไปทำพิธีรับตัวพวกผมมาฝึกสอนนั่นแหละครับ เย็นนั้นเลยที่ผมกับเค้าคุยกันว่าจะเอายังไงดี แล้วมันก็มีเหตุการณ์เหมือนที่ผมเล่าให้ฟังแหละครับ"

"แล้วเรายังรักเค้าอยู่มั้ยละ คือ แบบไงอ่ะ เวลาไม่เห็น เค้าไม่อยู่แล้วเราเหมือนชีวิตขาดไรไป กระวนกระวายว่าเค้าทำไรอยู่อ่ะ" ครูปาล์มพูดออกความคิดเห็นให้ผมฟัง

"มันยังไงดีอ่ะครับ ก็มีบ้าง แต่ก็ไม่มากเท่าไร ไม่ได้กระวนกระวายอะไรมากมาย แต่ก็เหมือนยังมีห่วงเค้าบ้างตามประสาคนคบกันมานานประมาณนี้อ่ะครับ"

"อืมมม แล้วตอนนี้เรายังอยู่หอเดียวกับแฟนอยู่หรอ"

"เปล่าครับ ผมออกมาอยู่ห้องไอ้ต้าร์แล้วครับ แต่ยังมีของบางอย่างยังอยู่ที่หอเก่าอยู่ ยังขนมาไม่หมด"

"แล้วอาการตอนนี้เป็นไง ไหนบอกหมอซิ" ครูปาล์มเอามือเอื้อมมาแตะหน้าผากผม แล้วชะโงกหน้ามายิ้มทำตาแป๋วใส่

"ผมก็ไม่รู้ครับ แต่อย่างที่บอกครูปาล์มไปแหละครับ ว่าตอนนี้ก็ปกติดี ไม่กระวนกระวายอะไร แต่ก็ไม่ได้มีใครใหม่นะครับ วันๆ ก็อยู่กับพวกไอ้ต้าร์แล้วก็เพื่อนๆครับ"

ผมตอบครูปาล์มไป ครูปาล์มฟังแล้วก็พยักหน้า แล้วก็กินขนมไปด้วย

"แต่...." ผมเกริ่นออกไปแล้วก็เหลือบมองครูปาล์ม

"แต่อะไร ว่าไงคนไข้ มีอาการอะไรเพิ่มเติม หรือมีปัญหาไรจะปรึกษาหมอ บอกซิ"

"คือ ครูปาล์มอ่ะ เหมือนเค้าเลย" ผมรีบตอบแล้วก็เฉไฉ ขับรถต่อ

"เหมือนหรอ เหมือนยังไงอ่ะ" ครูปาล์มถามแบบสงสัย

"ก็นิสัยคล้ายกันเลยครับ ดูเผินๆ เหมือนเฉยๆ หยิ่งๆ แต่พอได้คุยด้วย รู้จักแล้ว เป็นกันเอง ขี้เล่น แล้วก็... หน้าตาครูก็คล้ายๆ เค้าครับ" ความเงียบเข้ามาครอบงำไปสักครู่ ผมนี่ขนลุกซู่ กรูไม่น่าพูดเลยมั้ยวะ กรูนี่นะ ห่าเอ๊ย

"ออๆ ขอบคุณนะ ที่ชมว่าครูเด็กอยู่ 555" หลังจากที่เงียบไปพัก ครูปาล์มก็เล่นมุกใส่ผมต่อ เห้ออ ค่อยยังชั่วหน่อย แล้วครูปาล์มก็ชวนคุยตลอดทาง เรื่องของผมบ้าง เรื่องที่บ้านบ้างจนมารับนักเรียนที่โรงเรียน แล้วเราก็เดินทางกลับไปจังหวัดที่แข่งขันบ่ายวันนั้นเลย การแข่งขันทุกรายการเป็นไปด้วยความเรียบร้อยจนถึงวันสุดท้ายซึ่งตรงกับวันศุกร์พอดี ครูซายน์กับนักเรียนกลับไปในวันที่แข่งขันเสร็จ ที่เหลือจนวันสุดท้ายก็จะเป็นครูกับนักเรียนคนอื่น แต่ครูปาล์มต้องอยู่ดูแลในฐานะหัวหน้าวิชาการ แล้วก็พ่วงครูจิ๊บไว้เป็นเพื่อนด้วย ซึ่งก็รวมถึงผมด้วย 

"เฮ้อ เสร็จซักที นะเจ้ เหนื่อยโคตร" ครูจิ๊บทิ้ตัวลงที่นอนแล้วบ่นกระปอดกระแปดกับครูปาล์ม

"โทรหาอาร์มยัง" ครูปาล์มมือก็เก็บของไป ปากก็หันมาถามครูจิ๊บ

"เรียบร้อยละเจ้ อาร์มมันนั่งรถไปรอเราที่โน่นแล้ว มันบอกเราใกล้ถึงก็โทรหามันจะได้เดินออกมาขึ้นรถ"

"อะไรหรอครับ" ผมฟัง 2 สาวคุยกัน รู้เรื่องกันอยู่ 2 คน พอเห็นสบโอกาสเลยถาม

"อ่อ เออ โทษทีลืมๆๆ จำที่บอกได้มั้ยว่าให้เอาเสื้อผ้ามาเผื่อด้วยอ่ะ ที่ว่าเสร็จงานแล้วจะพาไปเที่ยวต่อ แล้วแฟนพี่ไปด้วยอ่ะ ไปทะเลต่อกันเราอ่ะ แฟนพี่รอตรงท่ารถ เราไปแวะรับแล้วเข้าที่พักเลย น่าจะจากนี่ไปไม่เกิน 3 ชั่วโมง" ครูจิ๊บเล่าไปขนของขึ้นรถไป

"เคร ครับผม ผมพร้อมเสมอ" แล้วเราก็ออกเดินทาง พอไปถึงก็รับพี่อาร์มแฟนครูจิ๊บ แล้วก็เข้าที่พัก

"งานเข้าละ ไอ้จิ๊บบบ" หลังจากที่ครูปาล์มไปติดต่อห้องพักที่จองไว้ ก็เดินหน้าตาตื่นกลับมา แล้วบอกกับพวกเราว่า ห้องที่จองไว้ทางแอพ ทางโรงแรมเค้ารับเรื่องมาได้แค่ 2 ห้อง 

"เอาไงละเจ้ 2 ห้องก็ 2 ห้อง ไม่เป็นไรหรอก นอนกันได้" ครูจิ๊บยืนปรึกษากับครูปาล์มอยู่

"งั้นก็เจ้มานอนกับหนู ให้อาร์มนอนกับเฟลม" ครูจิ๊บพูดออกมา พร้อมจะเดินไปบอกพี่อาร์ม

"ไม่เป็นไรๆ จิ๊บนอนกับอาร์มแหละ เจ้..." ครูปาล์มทิ้งคำพูดไว้แค่นั้น

"ผมนอนกับครูปาล์มได้ครับ เดี๋ยวผมนอนโซฟาได้ ไม่มีปัญหา เนอะครูปาล์มเนอะ" ผมเห็นสัญญานที่ครูปาล์มส่งมา เลยร่วมเออ ออ กับครูปาล์มไป

พอตกลงกันเสร็จเราก็แยกย้าย เอาของไปเก็บที่ห้องพัก ห้องที่เราจองได้เป็นห้องแฝดติดกัน โดยที่ระเบียงห้องจะมีอ่างจากุสชี่ไว้ให้แช่ ส่วนโรงแรมที่พักเรา แค่เดินข้ามถนนไปก็ทะเลละครับ พอเราเก็บของเสร็จ ครูปาล์มก็เข้าไปเปลี่ยนชุด พอเดินออกมา ผมแทบช็อกตายยยย ก็ครูปาล์มใส่บิกินี่สีเนื้อตัวจิ๋วเดินออกมา พอเห็นผมคงนึกได้ เลยเดินไปหยิบผ้ามาพันที่เอว แล้วก็บอกให้ผมไปเปลี่ยนชุดจะได้ไปเล่นน้ำทะเลกัน แล้วเราก็เดินไปเคาะห้องครูจิ๊บ ซึ่งครูจิ๊บก็เดินออกมากับแฟนอย่างไว คงจะเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้ว รอให้เราไปหา ครูจิ๊บก็ใส่เป็น ชุดวันพีซ ครับ ไม่ได้ใส่ ทูพีซเหมือนครูปาล์ม พอไปถึงชายหาด ตามประสาสาวๆ ครับบบบ   ใช่ครับ ถ่ายรูปซิครับ ครูจิ๊บกับครูปาล์มถ่ายรูปกันสนุกสนาน

โอ๊ย เนาะ! ครูปาล์มผมมมม ถอดผ้าคาดเอวออก ขาวไปหมดดดดครับ   ผิวชมพูสะท้อนแดด แก้มแดงไปหมดละ หัวเราะร่วน ถ่ายรูปกับครูจิ๊บ สนุกสนาน ผมกับพี่อาร์มก็นั่งมองสาวๆ ถ่ายรูปเล่นกัน แล้วก็นั่งคุยกัน พอหันไปดูอีกที มีหนุ่มจากไหนไม่รู้ครับ เข้ามาคุยกับครูปาล์ม ซึ่งแกก็คุยตอบ แต่ครูจิ๊บก็อยู่ตรงนั้นด้วย สักพักเห็นยื่นโทรศัพท์ให้เพื่อนที่มาด้วย แล้วก็มายืนข้างครูปาล์มแล้วเอามือโอบเอว แล้วเพื่อนเค้าก็กดโทรศัพท์ถ่ายรูป เสร็จแล้วก็เห็นยังคุยกับครูปาล์มอยู่พักนึง เหมือนจะขอคอนแท็คครูปาล์ม เห็นครูปาล์มนิ่งๆ ไปพักนึง แล้วก็หยิบโทรศัพท์เค้ามาไว้ในมือแล้วสักพักก็ส่งกลับคืนไปให้ แล้วก็ยืนคุยกับครูปาล์มอีกพักใหญ่  นาทีนั้นผมเลือดขึ้นหน้า ไม่พอใจที่เค้ายังคุยกันไม่เลิก ผมตัดสินใจลุกขึ้นยืนเตรียมจะเดินไปหาครูปาล์ม ครูจิ๊บ แต่นาทีนั้้น พี่อาร์มก็ทักผม

"เฟลม จะเดินไปไหนอ่ะ ไม่ต้องเดินไปหรอก พี่ปาล์มกับจิ๊บเค้ารู้ว่าต้องทำยังไง" ได้ยินแบบนั้น ผมเลยนึกได้ ใช่ซิ เราเป็นใครวะ จะเดินไปในฐานะอะไร  โอ๊ยยย! พอพี่อาร์มทักแบบนั้น ผมก็นั่งลงข้างพี่อาร์มต่อแล้วมองไปทางอื่น เพื่อไม่ให้อารมณ์เสียอีก ผมเป็นขนาดนี้เลยหรอวะเนี่ยยย!