Chapter 6 กวางยั่วแฝดพี่

การประคองคนเมาที่ตัวสูงใหญ่ทุลักทุเลจนต้องเรียกพนักงานผู้ชายช่วยอีกแรง ในตอนนี้กวางกำลังเข้าใจผิดแบบมหันต์ว่าชายที่เมาแทบหมดสตินั้นเป็นแฟนของตัวเอง

“วางพี่เขาตรงนี้เลย”

กวางรีบเปิดประตูด้านหน้าข้างคนขับ เอนเบาะลงเล็กน้อยให้ชายหนุ่มได้นอนหลับไปในรถ พนักงานประคองมิกกี้เข้าไปแล้วช่วยรัดเข็มขัดคนเมาในท่ากึ่งนอนเพื่อให้อยู่ในความปลอดภัย

“เรียบร้อยแล้วครับ”

“ขอบใจนะ นี่ติป”

เธอควักเงินในกระเป๋าส่งเป็นน้ำใจที่ช่วยกันแบกคนไร้สตินี้มา ก่อนจะเดินอ้อมมาฝั่งคนขับเข้าไปดูอาการชายหนุ่มที่นอนรอในรถ ส่วนพนักงานของคลับก็ยืนขมวดคิ้วด้วยความสงสัย สายตาส่องมองหาชายอีกคนที่หน้าตาเหมือนกัน

“อีกคนไปไหน หรือกลับไปแล้ว”

เพราะเขาเห็นว่าคนที่เมาอยู่ตอนนี้มากับผู้ชายที่เหมือนกันเพราะเป็นแฝด แต่เมื่อมองหาแล้วไม่เห็นก็ไม่ได้สนใจอะไรต่อ รีบเดินกลับเข้าไปในคลับทำหน้าที่ของตัวเองต่อ

กวางสตาร์จเครื่องยนต์เพื่อให้มีอากาศถ่ายเท เสดวงตามองชายหนุ่มที่คิดว่าคือคนรักของตัวเอง สองสามวันมานี่เธอและแม็กเวลล์คุยกันน้อยลงเพราะต่างคนต่างยุ่ง โดยเฉพาะแฟนหนุ่มที่ทุ่มเวลาให้กับกิจการส่วนตัว มีเพียงส่งข้อความถามไถ่และบอกรักกันทิ้งไว้ในข้อความ ให้รู้ไว้ว่ายังคิดถึงกันตลอดเวลา อีกทั้งไม่ได้เจอหน้าเพราะพาคุณแม่ไปทำธุระต่างจังหวัดหลายทีและเพิ่งกลับมาถึงกรุงเทพเมื่อตอนหัวค่ำ ด้วยความคิดถึงตั้งใจจะนัดเจอตามประสาคนรัก แต่ทว่าอีกฝ่ายดันเข้าคลับเมามายเสียก่อน

“แอบมาเที่ยวไม่บอกกวางเลย พี่มันน่าโดนโกรธจริงๆ”

หญิงสาวโน้มตัวเข้าไปหา มองใบหน้าหล่อเหลาที่แดงซ่านอย่างหนัก ลมหายใจของชายหนุ่มก็คลุ้งไปด้วยกลิ่นแอลกอฮอล์ ดีที่กวางเป็นผู้หญิงไม่คิดเล็กคิดน้อย หากเป็นคนอื่นเข้าคลับมาดื่มเหล้าโดยไม่บอกไม่กล่าว ป่านนี้ก็แง่งอนกันเป็นเรื่องใหญ่โต แต่สำหรับเธอมองเป็นเรื่องธรรมดาของชีวิต คนเราย่อมมีกินมีดื่ม เข้าสถานบันเทิงเพื่อความเพลิดเพลินของชีวิต และที่สำคัญตลอดเวลาที่คบกันแม็กเวลล์ไม่มีเรื่องหญิงอื่นมากวนใจ แสดงสถานะที่ให้กันชัดเจนมาก ไม่ว่าจะชีวิตจริงหรือในโลกโชเชียลก็ตาม

มือขาวลูบแก้มแดงๆ ของชายคนรัก ยิ้มออกมาช่างน่าเอ็นดูในความเมาของแฟนหนุ่ม โดยปกติกวางก็ไม่ค่อยจะเห็นคนอายุมากกว่าเมาหนักขนาดนี้

“จะไปบ้านกวางหรือบ้านตัวเอง”

“บ้าน...”

เสียงคนเมาเอ่ยขึ้น ดวงตาก็ปรือขึ้นมาเล็กน้อยเพราะหนักอึ้งเกินกว่าจะเปิดให้เต็มดวง ในม่านตาพร่าเบลอมองเห็นว่ามีผู้หญิงโน้มหน้าเข้ามาใกล้ ในความรู้สึกของมิกกี้ที่เมาหนักยังคิดว่าเป็นมาเรียม แฟนสาวที่เพิ่งบอกเลิกกันไปไม่กี่ชั่วโมง

“โอเค กลับบ้านพี่”

“ทำไมใจร้าย”

ประโยคนั้นทำคนฟังย่นเรียวสวยเข้าหากัน แต่ก็ไม่สนใจอะไรเพราะรู้ว่าชายหนุ่มเมาหนัก ก่อนจะจุมพิตลงที่ริมฝีปากหยาบของมิกกี้ที่คิดว่าเป็นแม็กเวลล์เพราะคิดถึง ขณะเดียวกันความเจ็บปวดของการอกหักก็ยิ่งทำให้มิกกี้ทุรนทุราย ยกมือคว้าที่ท้ายทอยของกวางดันหน้าแล้วบดจูบเข้าหาทั้งที่เมามากมาย กวางยอมรับรสจูบที่คลุ้งไปด้วยแอลกอฮอล์ แต่หากจะถ่ายทอดบทรักให้กันบนรถแล้วยังอยู่หน้าคลับที่มีคนเดินไปเดินมาก็คงไม่เหมาะ กวางขยับปากดูดดึงเรียวลิ้นของชายหนุ่ม แล้วหยุดมันไว้แค่นี้ก่อน

“งั้นกลับบ้านพี่ คืนนี้กวางจะอยู่ด้วย”

ระยะทางระหว่างที่นี่และบ้านแม็กเวลล์ห่างจากกันไม่มาก ใช้เวลาเดินทางไม่น่าจะเดินครึ่งชั่วโมง หญิงสาวรีบขับเคลื่อนรถยนต์มุ่งหน้าไปยังบ้านของแฟนหนุ่ม

ตี 1

บ้านทั้งหลังปิดไฟเกือบหมด ยกเว้นแค่หน้าบ้านที่ยังเปิดไว้ เพราะน้าแรมทราบดีว่าหลานชายสองคนออกไปดื่มด่ำกับบรรยากาศในค่ำคืน แต่ไม่ทราบเลยว่ามิกกี้ หลานคนโตนั้นอกหัก รถญี่ปุ่นสีขาวคันกะทัดรัดของหญิงสาวจอดไว้ด้านหน้าแล้วประคองคนเมาเข้าบ้าน กวางย่องเบาให้เงียบที่สุดเพราะไม่อยากรบกวนคุณน้าของแฟนหนุ่มให้ตื่นขึ้นมา เดินขึ้นบันไดกันอย่างทุลักทุเล แต่ก็โชคดีที่มิกกี้ยังประคองตัวเองได้บ้าง กระทั่งมาถึงห้องนอน

กวางวางคนเมาหนักบนเตียงนอนนิ่ม เป็นห้องนอนของแม็กเวลล์ที่เธอเคยมีโอกาสมาค้างอ้างแรมก็หลายครั้ง มิกกี้นอนหงายมองเพดานด้านบนก็ลายตาไปเสียหมด ขณะที่หญิงสาวกำลังแกะกระดุมเสื้อของชายหนุ่มเพื่อจะเช็ดตัวให้รู้สึกดี

“เช็ดตัวก่อนนะ จะได้นอนสบายตัว”

เสียงหวานพูดออกมาแผ่วเบา แกะกระดุมจนเม็ดสุดท้ายแต่ก็ต้องหงายหลังลงไปแทนเมื่อมิกกี้ตวัดตัวขึ้นมาคร่อม

“...”

“เมาหนักนะคะ พี่มีแรงเหรอ”

“คิดถึง”

“หายไปแค่ไม่กี่วัน คิดถึงกันมากขนาดนี้เชียว”

กวางเข้าใจว่าชายหนุ่มคิดถึงกันเพราะไม่เจอหน้าหลายวัน ทว่าคนที่คร่อมอยู่บนกายกำลังคิดถึงแฟนสาวที่อยู่อเมริกา สติสัมปชัญญะไม่ครบดี ทำมิกกี้จินตนาการว่าคนที่นอนอยู่ใต้ร่างคือมาเรียม ดวงตาหวานมองใบหน้าหล่อเหลาแล้วยิ้มออกมา ใช้ปลายนิ้วมือเกลี่ยจมูกคนเมาอย่างอ้อยอิ่ง ขณะที่คนด้านบนก็มองเห็นหน้าหญิงสาวเพียงรางๆ เท่านั้น จับมือที่กำลังหยอกเย้าปลายตัวเองจมูกดอมดม ลากริมฝีปากหนามายังต้นแขนเล็กแล้วกดปลายจมูกดมลงกลางอก โดยที่กวางยังไม่ได้ถอดอะไรเลยสักชิ้น มิกกี้ใช้สัญชาตญาณของร่างกายนำทาง เขาแลบปลายลิ้นที่มีหยาดน้ำลายแตะเลียลงที่เสื้อสวย ทำกวางหัวเราะออกมาเพราะเอ็นดูชายหนุ่มที่เข้าใจว่าเป็นแฟนตัวเอง ก่อนจะเป็นฝ่ายถลกเสื้อตัวนอกและตัวด้านในขึ้นไปกองเหนือหน้าอกอันเต่งตึง สัญญาณของร่างกายมันก็บ่งบอกแล้วว่าเธอต้องการและเขาก็ต้องการ

“คิดถึงกันมากใช่ไหม”

“มาก...”

มิกกี้พูดเสียงยานเพราะความเมา จากนั้นค่อยๆ ใช้จมูกโด่งของตัวเองถูเม็ดถันจนมันแข็งขึ้นเป็นไต ความอุ่นของลมหายใจทำกวางร้อนผ่าวร่างกายขึ้นมาไม่ต่างกัน ความเมามายทำมิกกี้ไม่ได้ฉุกคิดว่าคือใคร เพราะผู้หญิงคนเดียวที่ยอมให้เขากอดและมอบความอบอุ่นทางกายได้ก็คือมาเรียม ไม่แปลกหากจะคิดแบบนั้นเพราะสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว

ขณะที่กวางก็ไม่มีจุดไหนสังเกตได้เลยว่าผู้ชายที่กำลังลงลิ้นตวัดเลียหัวนมจนความเสียวซ่านแล่นปราดขึ้นทั้งร่างไม่ใช่แฟนหนุ่มของตัวเอง แต่หากให้ลองสังเกตดีๆ มันจะมีอยู่จุดหนึ่งคือมิกกี้มีไฝอยู่บริเวณของลับ แต่กระนั้นความกระเหี้ยนกระหือรื้อที่มีหนักขึ้น ใครจะมัวไปมองและสังเกต กวางเองก็ไม่รู้เลยว่าแฟนที่คบกันมาหลายปีมีพี่น้องฝาแฝดเพราะอีกฝ่ายไม่เคยพูดถึง เพราะเป็นปัญหาของครอบครัวของแม็กเวลล์ในตอนนั้นที่กวางก็ไม่รู้มาก่อนเช่นกัน

ลิ้นสากโลมเลียหัวนมหวาน พลางกดปลายจมูกดมกลิ่นตัวหอมๆ ของคนที่อยู่ใต้ร่าง หญิงสาวนอนแอ่นเร้าและยังให้ความร่วมมือกันอย่างดี กวางแกะกระดุมกางเกงและถอดมันออกให้อีกฝ่ายได้เชยชม จับมือของมิกกี้ที่เข้าใจว่าเป็นแม็กเวลล์สัมผัสเข้ากับเนินอวบอูม ดวงตาฉ่ำเยิ้มไปด้วยแอลกอฮอล์มองเห็นว่าคนที่นอนอยู่ตรงนี้ขาวกระจ่างมากเหลือเกิน ไม่ได้ฉุกคิดหรือนึกถึงอะไรนอกจากอารมณ์ที่มันกระพือขึ้นจนอดใจไม่ไหวเช่นกัน มือหนาลูบเนินอวบไร้ขน สัมผัสเบาๆ ก็จะแยงข้อนิ้วเข้าไปในรูคับแคบของคนนอน

“อะ...พี่แม็ก”

แม้อีกฝ่ายจะเรียกชื่อคนเป็นน้อง แต่ด้วยสติที่ถูกความเมาครอบงำไม่อาจนึกได้ เขาขยับข้อนิ้วแล้วประกบปากหวานดูดดื่มหยาดน้ำลายของกันและกัน ความต้องการมาแบบรุนแรง มิกกี้เองที่ไม่ใช่เด็กน้อยในเรื่องนี้ ยัดนิ้วชี้เข้าไปเพิ่มแล้วเกี่ยวเบ็ดรูรักของหญิงสาวจนน้ำเยิ้มด้านในหลั่งออกมา เสียงครางจากการโดนกระตุ้นจุดเสียวดังขึ้น แต่กวางก็พยายามควบคุมไม่ให้มันหลุดรอดออกไปกระทบหูน้าแรมที่นอนอยู่ชั้นล่างของบ้าน

“ผมรักคุณ”

“กวางก็รักพี่แม็กนะ”