เข้าสู่ระบบแชร์
Chapter 3 เพราะเป็นพี่น้องกัน
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-23 15:23:42รุ่งเช้า
หนึ่งคืนที่ใช้เวลาอยู่ด้วยกันผ่านไปเร็วมาก แม็กเวลล์แทบไม่อยากออกไปจากตรงนี้ก็ได้แต่งอแงหน้ามุ่ยเหมือนเด็กน้อย นอนทิ้งตัวไม่ยอมขยับสักที จนกวางต้องฉุดคะเย้อดึงคนตัวใหญ่ขึ้นมา
“ลุกอาบน้ำแต่งตัวค่ะ”
"อือ...กวาง"
"ลุกได้แล้ว"
“ยังไม่หายคิดถึงเลย”
ชายหนุ่มงัวเงียนั่งหลังโก่งบนเตียง สภาพล่อนจ้อนเพราะไม่ได้ใส่เสื้อผ้าตั้งแต่เมื่อคืน มีเพียงผ้าห่มที่ยังปิดส่วนล่าง ส่วนกวางก็สวมเพียงชุดคลุมอาบน้ำสีขาว รอเสื้อผ้าตัวเองที่ใช้บริการของทางโรงแรมให้แม่บ้านซักรีดแล้วนำมาคืน ส่วนแฟนหนุ่มไม่ต้องห่วงเพราะมีมาเต็มกระเป๋า
“กวางต้องพาแม่ไปคุยงาน”
“ทำไมต้องเอง”
“คนขับรถป่วยแอดมิตที่โรงพยาบาล”
“ขับรถเป็น แล้วเอาใหญ่เลย”
ชายหนุ่มแอบว่ากวาง แฟนสาวเพิ่งขับรถเป็นก็ห่วงในความปลอดภัย
“จะได้ไม่กวนพี่ไปรับไปส่งไง อีกอย่างธุรกิจของคุณแม่กำลังไปได้ดี มีนัดกับผู้ใหญ่หลายท่าน จะมาผิดคำพูดเพราะไม่มีคนขับรถให้เหรอ”
กวางตอบแบบมีเหตุมีผล ทำแม็กเวลล์ที่อยากงอแงต่อก็ได้แค่หน้างอคอหักเป็นปลาทูแม่กลองในเข่ง คว้าผ้าเช็ดตัวที่กวางวางไว้รอ พันรอบเอวแบบลวกๆ แล้วเข้าห้องน้ำล้างหน้าล้างตา จากนั้นก็เตรียมตัวเช็คเอ้าท์ห้องพักกลับบ้าน
รถญี่ปุ่นสีขาวเคลื่อนตัวช้าลง จอดหน้าบ้านหลังขนาดกะทัดรัด อยู่เพียงสามถึงสี่คนก็แออัด ทว่าแม็กเวลล์อยู่กับน้าสาวเพียงสองคน เท่านี้ก็ถือว่ากว้างมาก แม้ที่อยู่อาศัยไม่ได้ใหญ่โตเหมือนบ้านแฟนสาว แต่เขาก็สุขใจมากทีเดียว
“ลงไปหาน้าแรมก่อนไหม”
“คงไม่ทัน ฝากสวัสดีด้วยนะ กวางต้องรีบไปก่อน”
ชายหนุ่มพยักหน้า เข้าในความรีบเพราะเป็นธุระสำคัญ เปิดประตูรถขนกระเป๋าเดินทางลงแล้วเดินวนมาฝั่งคนขับ ขณะที่กวางลดกระจกด้านหน้า ชะโงกหน้าสวยๆ ของตัวเองออกมา
จุ๊บ!
แม็กเวลล์กดริมฝีปากจุมพิตแฟนสาวอีกหนึ่งครั้ง พลางลูบศีรษะอย่างเอ็นดู
“ขับรถดีๆ พาแม่ทำธุระเสร็จโทรมานะ”
“ค่ะ บายนะ”
กวางทำท่าส่งจูบแล้วเลื่อนกระจกรถขึ้น จากนั้นหมุนพวงมาลัยเลี้ยวกลับ ครั้นถนนหน้าบ้านกว้างชนิดที่ว่าเป็นสามเลน รถสวนกันไปมาได้สบาย ดวงตาคมมองตามท้ายรถที่ขับเคลื่อน จนอีกฝ่ายออกไปยังถนนทางหลวง ก็ลากกระเป๋าดังกรืดเข้าบ้าน ข้างในเงียบราวกับว่าไม่มีคน แต่ประตูไม่ได้ล็อกแปลว่าน้าแรมไม่ได้ไปไหน แต่ไม่รู้ว่าอยู่ส่วนไหนของบ้าน
กระเป๋าเดินทางลากมาไว้กลางบ้าน เขาหย่อนก้นนั่งบนโซฟา ควักมือถือออกจากกระเป๋ากางเกง เหมือนกำลังนึกอะไรบางอย่าง รู้สึกใจหายกับงานประจำที่ทำอยู่ตอนนี้ แต่มันถึงเวลาที่เขาต้องก้าวหน้าในอาชีพ ครั้นต้องเข้ามาดูแลกิจการงานตัวเอง
เลื่อนรายชื่อหาเบอร์ผู้จัดการในแผนก แล้วกดต่อสายในทันที
ตู๊ดดดดดดด.....
“ว่าไงแม็ก”
พี่ส้มเช้ง ผู้จัดการในแผนกไอทีรับสายและเอ่ยชื่อเขามาด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
“พี่ส้ม ผมโทรมาบอกว่า...ขอลาออก”
“ทำไมล่ะแม็ก ไม่สบายใจอะไร คุยกันได้”
คนในสายกำลังว่าชายหนุ่มมีปัญหาในเรื่องหรือกับเพื่อนร่วมงานในบริษัท
“ไม่ใช่พี่ ผมจะออกมาทำธุรกิจของครอบครัว”
“อ๋อ...”
จำเป็นต้องตัดสินใจแบบนั้น เพราะในตอนที่เขาไปอเมริกา ได้วางแผนการทำธุรกิจในไทย โดยมีแม่เป็นผู้สนับสนุน กมลเนตรรับช่วงต่อดูแลงานต่อจากสามีชาวอเมริกันที่เสียชีวิตไปเมื่อห้าปีก่อน ได้มิกกี้ลูกชายฝาแฝดคนโดเข้ามาช่วยเพราะจบด้านบริหารโดยตรง และเห็นว่ามีกำลังพอจะให้คนที่อยู่ฝั่งไทยได้มีกิจการเป็นของตัวเอง เลยลงทุนทำบริษัทให้แม็กเวลล์ได้เป็นเจ้าของธุรกิจทำซอฟต์แวร์สำเร็จรูปจำหน่ายและโรงพิมพ์แบบครบวงจร ครั้นแม็กเวลล์จบด้านไอทีและมีฝีมือในการออกแบบ แม้เขาจะเก่งในทางนี้ แต่เรื่องการตลาดและบริหารในส่วนการเป็นเจ้าของกิจการ เขาไม่มีความรู้เลย ดังนั้นกมลเนตรเลยต้องให้มิกกี้มาช่วยน้องบริหาร และจะเดินทางมาประเทศไทยในเดือนหน้า
“ขอบคุณที่พี่ให้โอกาสผมร่วมงานนะครับ”
ส้มเช้งเข้าใจและยินดี หากน้องๆ ในแผนกมีหนทางที่ดีกว่า เธออวยพรให้แม็กเวลล์ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานอันจะเกิดภายในภาคหน้า ก่อนจะส่งใบลาออกทางอีเมลให้แม็กเวลล์เซ็นลาออกตามระเบียบของบริษัท ครั้นอีกฝ่ายเคยกล่าวไว้แต่เนิ่นๆ จนใช้สิทธิ์ลาพักผ่อนที่สะสมมานานและลากิจต่อตอนไปต่างประเทศ แต่ไม่นึกว่ากลับมาจะลาออกแบบรวดเร็วจนตั้งตัวไม่ติด
“มาแล้ว”
วางสายไม่นาน น้าแรมก็เดินเข้ามาพร้อมตะกร้าผัก หลังบ้านพอมีพื้นที่ คนแก่กว่าก็ขยันปลูกผักกินเอง ไม่ยอมเสียเงินให้แม่ค้าตามตลาดเลยสักนิด
“ว่าแล้วต้องอยู่หลังบ้าน”
“เป็นไร หน้าดูไม่สดชื่น”
“ใจหายครับ ทำงานที่เอสทูโอมาหลายปี”
“มีพบก็ต้องมาจาก วนเวียนกันอยู่อย่างนี้ เราออกมาทำงานของตัวเอง ไม่ใช่ออกเพราะมีปัญหา”
แม็กเวลล์พยักหน้า มองน้าแรมที่นั่งบนโต๊ะแล้วคัดผักออกทีละชนิด เพราะดันเก็บรวมยัดตะกร้าเดียวกันมา
“เดือนหน้ามิกจะมา”
“จริงใช่ไหม”
“ครับ”
“ไม่เจอนานเลย แต่แม็กคุยกับพี่เขาหรือยัง”
“...”
เพราะเขาและพี่ชายฝาแฝดถูกเลี้ยงแยกกันแต่เด็ก ความห่างเหินมันย่อมมีบ้าง แต่เยื่อบางๆ ของคำว่าพี่น้องยังมี อยู่อเมริกาก็เจอกันไม่กี่ครั้ง ครั้นมิกกี้ไปทำงานที่ออฟฟิศสาขาย่อย ตั้งอยู่นอกเมืองอยู่ไกลจากบ้านเป็นร้อยๆ กิโล หากมิกกี้มาถึง คงมีเวลาคุยกันมากขึ้น ความสัมพันธ์พี่น้องคงจูนกันติดได้เร็ว
“ยังไงเราก็เป็นพี่น้องกันนะแม็ก”
“...”
เขาเข้าใจดี และรักพี่ชายคนนี้มากเช่นกัน แต่เพราะความยังเด็ก เอาแต่ใจ คิดแต่ว่าพี่ชายและแม่ทิ้งพ่อไปมีความสุขที่ต่างประเทศ จนกระทั่งโตมา ถึงรู้ว่าปัญหาบางเรื่องของผู้ใหญ่ที่เกิดขึ้นเราไม่ควรลามใส่เรื่องอื่น เขาไม่ควรโกรธพี่เพราะไม่รู้เรื่องเช่นกัน
“ทีนี้ก็บอกคนอื่นซะนะ ว่าเรามีพี่ชายและเป็นพี่ที่หน้าเหมือนกันจนแยกแทบไม่ออก”
บทที่เกี่ยวข้อง
รักเราสามคน (Nc18+) Chapter 4 พร้อมหน้าพร้อมตา
ตั้งแต่กลับมาจากอเมริกา แม็กเวลล์ก็เริ่มเข้าสู่โหมดการทำธุรกิจของตัวเองอย่างเต็มตัว อาคารที่ปล่อยเช่าสำหรับทำออฟฟิศเริ่มติดตั้งอุปกรณ์ไอทีและมีอุปกรณ์สำนักงานอื่นทยอยตามมา“เป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาแล้ว”เสียงแหบของน้าแรมเอ่ยขึ้น วันนี้เธอติดรถมากับหลานชาย ครั้นอยากเห็นความคืบหน้าของบริษัท เอ็มไอที จำกัด ที่ลงทุนจดทะเบียนบริษัทตั้งยี่สิบล้าน และเมื่อมาถึงก็กับอ้าปากค้าง เบิกดวงตากว้างกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า มันใหญ่โตกว่าที่คิดไว้ซะอีก“ใกล้เสร็จแล้วครับน้าแรม ไม่น่าเกินอาทิตย์นี้”แม็กเวลล์เดินสำรวจออฟฟิศที่คืบหน้าไปมากกว่า 90% เหลือเพียงตกแต่งวางอุปกรณ์ส่วนอื่นเล็กน้อยก็เป็นอันเสร็จสมบูรณ์และพร้อมเปิดตัวอย่างเป็นทางการได้ภายในสิ้นเดือน และหากนับเวลามันก็เหลือเพียงสิบกว่าวันเท่านั้น“แม่เขาเทให้หมดหน้าตักเลยนะแม็ก เห็นไหมว่าแม่เขาคิดถึงเราตลอดเวลา”“ครับน้าแรม”แม้กมลเนตรจะมีธุรกิจอยู่ต่างประเทศ ก็ไม่ได้ใหญ่โตหรือทำกำไรให้แบบล้นมือ เป็นธุรกิจขนาดกลางที่มีขาดทุนบ้างบางไตรมาสตามพิษเศรษฐกิจที่กระทบกันทั่วโลก ผลประกอบที่ได้มาก็ต้องนำมาหมุนเวียนใช้จ่ายในธุรกิจและเหลือเข้ากระเป๋าเพียงเล็กน้อยแม็
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23รักเราสามคน (Nc18+) Chapter 5 เหตุการณ์ของความเข้าใจผิด
3 วันต่อมาหลังจากที่มิกกี้มาถึงประเทศไทยก็พักให้หายเหนื่อยจากการเดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลเพียงหนึ่งคืน จากนั้นก็เข้ามายังออฟฟิศของน้องชายเพื่อช่วยดูระบบงานต่างๆ ครั้นผู้เป็นแม่ไหว้วานให้เขามาดูช่วยน้องชายฝาแฝด ขณะที่แม็กเวลล์ก็ยุ่งไม่ต่าง วางระบบไอทีที่ทันสมัยเพื่อให้ทันกับวิวัฒนาการด้านเทคโนโลยีที่พัฒนาไปในทุกวันมิกกี้ที่กำลังวางแผนงานบริหารให้น้องชาย ก็ต้องละสายตาออกจากงานสำคัญนั้น เมื่อจอมือถือมีข้อความแจ้งเข้ามา“Let’ s break up” (เราเลิกกันเถอะ)เหมือนโดนไฟช็อตทั่วทั้งร่าง เมื่อมาเรียมแฟนสาวลูกครึ่งไทยอเมริกา รุ่นน้องอายุอ่อนกว่าเขาเพียงสองปีส่งข้อความมาหาเพื่อขอตัดความสัมพันธ์อย่างเลือดเย็น แม้จะมีสัญญาณบอกเหตุแต่ไม่นึกว่ามันจะรวดเร็วขนาด เพราะก่อนหน้าเขาและแฟนสาวมีเรื่องบาดหมางใจกันตามประสาคนคบกัน การใช้ชีวิตและทัศนคติที่ไม่ไปในทิศทางเดียวกันก็ต้องปรับตัวเข้าหาเพื่อประคับประคองความรักให้มันตลอดรอดฝั่ง และแทนที่เขาจะมีเวลาได้อยู่ปรับความเข้าใจกับมาเรียม ทว่าจำเป็นต้องเดินทางมาประเทศไทยเพื่อช่วยงานน้องเพราะแม่เร่งรัดและร้องขอ แต่กลับกลายเป็นการเว้นช่องว่างให้แฟนสาวได้ตีตัวออกห่าง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23รักเราสามคน (Nc18+) Chapter 6 กวางยั่วแฝดพี่
การประคองคนเมาที่ตัวสูงใหญ่ทุลักทุเลจนต้องเรียกพนักงานผู้ชายช่วยอีกแรง ในตอนนี้กวางกำลังเข้าใจผิดแบบมหันต์ว่าชายที่เมาแทบหมดสตินั้นเป็นแฟนของตัวเอง“วางพี่เขาตรงนี้เลย”กวางรีบเปิดประตูด้านหน้าข้างคนขับ เอนเบาะลงเล็กน้อยให้ชายหนุ่มได้นอนหลับไปในรถ พนักงานประคองมิกกี้เข้าไปแล้วช่วยรัดเข็มขัดคนเมาในท่ากึ่งนอนเพื่อให้อยู่ในความปลอดภัย“เรียบร้อยแล้วครับ”“ขอบใจนะ นี่ติป”เธอควักเงินในกระเป๋าส่งเป็นน้ำใจที่ช่วยกันแบกคนไร้สตินี้มา ก่อนจะเดินอ้อมมาฝั่งคนขับเข้าไปดูอาการชายหนุ่มที่นอนรอในรถ ส่วนพนักงานของคลับก็ยืนขมวดคิ้วด้วยความสงสัย สายตาส่องมองหาชายอีกคนที่หน้าตาเหมือนกัน“อีกคนไปไหน หรือกลับไปแล้ว”เพราะเขาเห็นว่าคนที่เมาอยู่ตอนนี้มากับผู้ชายที่เหมือนกันเพราะเป็นแฝด แต่เมื่อมองหาแล้วไม่เห็นก็ไม่ได้สนใจอะไรต่อ รีบเดินกลับเข้าไปในคลับทำหน้าที่ของตัวเองต่อกวางสตาร์จเครื่องยนต์เพื่อให้มีอากาศถ่ายเท เสดวงตามองชายหนุ่มที่คิดว่าคือคนรักของตัวเอง สองสามวันมานี่เธอและแม็กเวลล์คุยกันน้อยลงเพราะต่างคนต่างยุ่ง โดยเฉพาะแฟนหนุ่มที่ทุ่มเวลาให้กับกิจการส่วนตัว มีเพียงส่งข้อความถามไถ่และบอกรักกันทิ้งไว้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23รักเราสามคน (Nc18+) Chapter 7 แฝดพี่(มิกกี้)กระแทกกวาง Nc18+
ร่างขาวสะดุ้งทุกครั้งที่ข้อนิ้วตำเข้ามาแรง กัดปากตัวเองแน่นแล้วบิดเร้าเรือนร่างยามที่คนด้านบนกระแทกนิ้วเข้าใส่รัวจนเกิดเสียงแจ๊ะๆ มิกกี้มองช่องทางสวยฉ่ำแฉะไปด้วยน้ำหล่อลื่น มองหน้าท้องแบนราบและหน้าอกอวบเต่งตึงอย่างพึงพอใจ แม้ตอนนี้ความเมามายที่มีจะเริ่มส่างขึ้น แต่อารมณ์ความต้องการกลับเข้ามาแทนที่จนไม่อาจหยุดได้“เลียไหม”เสียงแหบพร่าเอ่ยถามชิดริมหู อีกฝ่ายที่นอนเสียวซ่านกัดปากแล้วครางอื้อออกมาเป็นคำตอบ ก่อนที่ศีรษะของมิกกี้จะมุดลงไปกลางหว่างขาชายหนุ่มมุดหน้าลงไป แม้ดวงตาพร่าเบลอจากความเมาก็พอมองเห็นรางๆ ว่าส่วนนั้นสวยงามแค่ไหน รอยแยกที่ปริออกแล้วมีเม็ดสีชมพูคล้ำโผล่ขึ้นมาจากการใช้งานและเสียดสีมาหลายปีประจักษ์ต่อดวงตาของชายแฝดคนพี่ พลันยั่วยวนจนอดไม่ได้ที่อยากใช้ปากสัมผัสมัน กวางตัวแอ่นเร่ามองศีรษะทุยที่กำลังซุกลงพร้อมกับการจูบเบาๆ ไปก่อนหนึ่งที เพียงแค่ลมหายใจร้อนจากปลายจมูกของชายหนุ่มปะทะเข้าเนื้อผิวกลีบกุหลาบบางก็ทำร่างขาวเสียวสะดุ้ง สะท้านไปทั้งร่างก่อนที่เจ้าของกลีบกุหลาบนั้นจะกัดปากแน่น จิกสองมือลงผ้าปูที่คุ้นเคยครั้นริมฝีปากหนาดูดดึงเม็ดคลิตอริสของเธออย่างร้ายกาจ“อะอ่า...แม็ก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23รักเราสามคน (Nc18+) Chapter 8 เรื่องในเมื่อคืน
บานประตูห้องนอนของมิกกี้เปิดออก เขาก้าวเท้าเข้ามาอย่างเชื่องช้า หยุดอยู่กลางห้องก่อนจะยกมือกุมหน้าตัวเอง ความเสียใจที่ถูกแฟนสาวบอกเลิกเหมือนจะหายไปภายในค่ำคืนเดียวและถูกแทนที่ด้วยความกังวลกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืน มันเกิดขึ้นในตอนที่เขาไม่มีสติสัมปชัญญะ สมองมึนเบลอเผลอทำในสิ่งที่ไม่ควร อยากเอาหัวโขลกพื้นหรือหายตัวกลับอเมริกาให้รู้แล้วรู้รอด แต่ก็ทำไม่ได้เมื่อมีหน้าที่ใหญ่ต้องช่วยงานบริหารของน้องชายรออยู่ตรงหน้า มือหนาที่กุมใบหน้าร้อนผ่าวลูบขึ้นไปที่ศีรษะสางเส้นผมดำหนาแล้วกำแรงๆ เหมือนพยายามจะคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องจริง แต่มันก็เป็นไปแล้วเผลอมีอะไรกับแฟนน้องเพราะความเมามาย...หงายตัวลงนอนบนเตียง มองเพดานสีขาวด้วยความรู้สึกหวั่นกลัว กลัวว่าแม็กเวลล์จะรู้เรื่องนี้ กลัวว่าน้องจะเกลียดกันอีกครั้ง นอนเอามือก่ายหน้าผากอย่างกังวลครั้นตอนนี้ความมึนเมาเริ่มสร่างและสติเริ่มกลับมา“ทำยังไงต่อวะมิก ถ้าแม็กรู้ขึ้นมา...”เหมือนจะแก้ไขอะไรไม่ได้ ก็ต้องเก็บเงียบงำกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเพียงคนเดียว ความกลัวและกังวลยังสุมอยู่ในหัวก็พลันส่ายใบหน้าไปมา อยากจะสลัดความคิดกังวลแล้วทำเป็นเพิกเฉยก็ทำไม่ไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-25รักเราสามคน (Nc18+) Chapter 9 แฝดน้องป่วย
แม็กเวลล์ถูกห้ามเข้าโรงพยาบาลในเวลาต่อมา นอนนิ่งบนเตียงผู้ป่วยจนเดือนแรมแอบใจเสีย ครั้งสุดท้ายที่หลานคนเล็กป่วยหนักก็ตอนเป็นไข้เลือดออกในช่วงมัธยมต้น ถึงขั้นนอนโรงพยาบาลและเฝ้ากันเป็นอาทิตย์และก็ครั้งนี้ไข้ขึ้นสูงจนลุกไม่ขึ้น คนป่วยถูกเข็นเข้าห้องฉุกเฉิน ตรวจอาการในท่วงทีเพราะแม็กเวลล์ตัวร้อนจัด เสี่ยงมีอาการช็อกจากไข้ขึ้นสูง ด้านนอกก็รอฟังอย่างใจจดใจจ่อ น้าแรมนั่งไม่ติดเก้าอี้ เดินวนไปวนมาอย่างร้อนใจ ชะเง้อส่องหลานคนเล็กด้วยความเป็นห่วงมากทีเดียว ส่วนมิกกี้ก็เป็นห่วงน้องมากเช่นกัน ทว่ายังมีสตินั่งกุมมือตัวเองอยู่กับที่ ไม่ลุกเพ่นพ่านครั้นคนป่วยและญาติคนป่วยเดินสวนสนามอย่างกับเป็นตลาดนัด อีกทั้งการนั่งบนเก้าอี้ช่วยลดการเกะกะต่อการทำงานของเจ้าหน้าที่ที่กำลังเดินส่งคนไข้ “มิก หมอออกมาแล้ว” ประตูห้องฉุกเฉินเปิดออกมาพร้อมกับคุณหมอผู้ชายอายุราวๆ สี่สิบปี “น้องชายผมเป็นยังไงบ้างครับ” “คุณเป็นพี่ชายใช่ไหม” คุณหมอถามเพื่อความแน่ใจ แต่เพราะหน้าตาที่เหมือนกันจนเผลอตกใจนึกว่าคนไข้ลุกจากเตียงออกมา ทว่าก็เดาได้ว่าเป็นฝาแฝดที่หน้าเหมือนกันจนแยกไม่ออก “ใช่ครับ ผมเป็นพี่ชาย” “คุณแ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-18รักเราสามคน (Nc18+) Chapter 10 สวมบทบาทเป็นพี่ชาย
บริษัท เอ็มไอที จำกัด มิกกี้เข้ามาดูงานต่อให้น้อง หลังจากที่นอนป่วยอยู่โรงพยาบาลได้คืนที่สอง มีน้าแรมคอยดูแลไม่ห่าง อยู่เป็นเพื่อนทั้งวันและจะกลับมาบ้านแค่ตอนกลางคืน จากเดิมที่เขาต้องเข้ามาดูแลและคอยช่วยเหลือในระบบงานบริหาร กลายเป็นว่าทั้งหมดในบริษัทมิกกี้ต้องเข้ามาดูแลแทนน้องไปก่อน แม้กระทั่งพนักงานจากส่วนอื่นที่เข้ามาติดตั้งระบบต่างๆ ต่างก็เข้าใจผิดคิดว่าเขาคือแม็กเวลล์ น้องชายฝาแฝดที่เหมือนกันจนแยกไม่ออก “เรียบร้อยแล้วครับคุณแม็ก พร้อมส่งงานเลย” ระบบซอฟต์แวร์บริษัทถูกติดตั้งสมบูรณ์พร้อมใช้งาน เจ้าหน้าที่ยื่นเอกสารการติดตั้งและเอกสารการเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ซอฟต์แวร์นี้แต่เพียงผู้เดียวให้มิกกี้ที่เข้าใจว่าคือแม็กเวล์ ทว่าเจ้าตัวก็ปล่อยให้คนอื่นเข้าใจไปแบบนั้นเพื่อง่ายต่อการมอบงาน เพราะหากอีกฝ่ายรู้ว่าเขาไม่ใช่เจ้าของบริษัทนี้ก็คงชะงักและรอให้แม็กเวลล์หายดี ถึงตอนนั้นมันก็คงไม่ทันอย่างที่น้องชายเขาตั้งใจเอาไว้ เขาเซ็นรับงานโดยเป็นชื่อของแม็กเวลล์และไม่ได้ทำโดยพลการ เมื่อน้องชายเขาอนุญาตให้ทำแทนได้ ทุกอย่างเสร็จสมบูรณ์รอแค่วันเปิดตัว เจ้าหน้าที่จากส่วนอื่นทยอยกันกลับบ้าน เหลือเพ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-18รักเราสามคน (Nc18+) Chapter 1 ความคิดถึง กำลังเดินทาง
เครื่องบินโบอิ้งลำใหญ่กำลังแลนดิ้งลงสู่สนามบินสุวรรณภูมิ เที่ยวบินจากอเมริกาไฟลท์ TG9397 เดินทางมาถึงในเวลาสามทุ่มเศษ แม็กเวลล์ ชายหนุ่มวัยยี่สิบเจ็ดปีเพิ่งเดินทางกลับหลังจากมีธุระต้องบินไปต่างประเทศด่วน เขาเป็นลูกชายคนเล็กของกมลเนตร แต่ทว่าในช่วงวัยเด็ก ครอบครัวมีปัญหาทำให้เขาและแม่ต้องแยกกันอยู่ มีช่วงหนึ่งคือขาดการติดต่อนับสิบปี แต่ก็ยังรู้ข่าวคราวบ้างจากคนรอบตัว เมื่อพ่อแม่เลิกกันลูกชายฝาแฝดเลยถูกแบ่งกันเลี้ยงดู คนโตคือมิกกี้ไปอยู่กับแม่ คนเล็กคือตัวเขาเองไปอยู่กับพ่อ แม้จะไม่รู้ปัญหาลึกๆ ของผู้ใหญ่แต่มันทำให้เขาโกรธแม่และพี่ชายมากทีเดียว ชีวิตที่มีแค่พ่อลำบากมากถึงขั้นหลั่งน้ำตา แต่ชีวิตแม่กับพี่ชายดันสุขสบายและมีครอบครัวใหม่อยู่ที่นั่นจนกระทั่งพ่อได้เสียชีวิตจากอุบัติเหตุในตอนเขาอายุ 15 ปี เมื่อไม่มีญาติผู้ใหญ่คอยดูแล กมลเนตรหวังจะกลับมารับลูกไปอยู่ด้วยกัน ทว่าเขายังที่รู้สึกว่าแม่เห็นแก่ตัว หาความสุขสบายใส่ตัว เลยเลือกที่จะอยู่กับน้องสาวแม่ นั่นก็คือเดือนแรมหรือน้าแรมที่เขาเรียกติดปากมาจนทุกวันนี้แต่เมื่อเวลาที่ผ่านมาเนิ่นนาน วันเวลาเปลี่ยน เขาเริ่มโตขึ้น ความโกรธที่เคยสุมอกใ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23
บทล่าสุด
รักเราสามคน (Nc18+) Chapter 10 สวมบทบาทเป็นพี่ชาย
บริษัท เอ็มไอที จำกัด มิกกี้เข้ามาดูงานต่อให้น้อง หลังจากที่นอนป่วยอยู่โรงพยาบาลได้คืนที่สอง มีน้าแรมคอยดูแลไม่ห่าง อยู่เป็นเพื่อนทั้งวันและจะกลับมาบ้านแค่ตอนกลางคืน จากเดิมที่เขาต้องเข้ามาดูแลและคอยช่วยเหลือในระบบงานบริหาร กลายเป็นว่าทั้งหมดในบริษัทมิกกี้ต้องเข้ามาดูแลแทนน้องไปก่อน แม้กระทั่งพนักงานจากส่วนอื่นที่เข้ามาติดตั้งระบบต่างๆ ต่างก็เข้าใจผิดคิดว่าเขาคือแม็กเวลล์ น้องชายฝาแฝดที่เหมือนกันจนแยกไม่ออก “เรียบร้อยแล้วครับคุณแม็ก พร้อมส่งงานเลย” ระบบซอฟต์แวร์บริษัทถูกติดตั้งสมบูรณ์พร้อมใช้งาน เจ้าหน้าที่ยื่นเอกสารการติดตั้งและเอกสารการเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ซอฟต์แวร์นี้แต่เพียงผู้เดียวให้มิกกี้ที่เข้าใจว่าคือแม็กเวล์ ทว่าเจ้าตัวก็ปล่อยให้คนอื่นเข้าใจไปแบบนั้นเพื่อง่ายต่อการมอบงาน เพราะหากอีกฝ่ายรู้ว่าเขาไม่ใช่เจ้าของบริษัทนี้ก็คงชะงักและรอให้แม็กเวลล์หายดี ถึงตอนนั้นมันก็คงไม่ทันอย่างที่น้องชายเขาตั้งใจเอาไว้ เขาเซ็นรับงานโดยเป็นชื่อของแม็กเวลล์และไม่ได้ทำโดยพลการ เมื่อน้องชายเขาอนุญาตให้ทำแทนได้ ทุกอย่างเสร็จสมบูรณ์รอแค่วันเปิดตัว เจ้าหน้าที่จากส่วนอื่นทยอยกันกลับบ้าน เหลือเพ
รักเราสามคน (Nc18+) Chapter 9 แฝดน้องป่วย
แม็กเวลล์ถูกห้ามเข้าโรงพยาบาลในเวลาต่อมา นอนนิ่งบนเตียงผู้ป่วยจนเดือนแรมแอบใจเสีย ครั้งสุดท้ายที่หลานคนเล็กป่วยหนักก็ตอนเป็นไข้เลือดออกในช่วงมัธยมต้น ถึงขั้นนอนโรงพยาบาลและเฝ้ากันเป็นอาทิตย์และก็ครั้งนี้ไข้ขึ้นสูงจนลุกไม่ขึ้น คนป่วยถูกเข็นเข้าห้องฉุกเฉิน ตรวจอาการในท่วงทีเพราะแม็กเวลล์ตัวร้อนจัด เสี่ยงมีอาการช็อกจากไข้ขึ้นสูง ด้านนอกก็รอฟังอย่างใจจดใจจ่อ น้าแรมนั่งไม่ติดเก้าอี้ เดินวนไปวนมาอย่างร้อนใจ ชะเง้อส่องหลานคนเล็กด้วยความเป็นห่วงมากทีเดียว ส่วนมิกกี้ก็เป็นห่วงน้องมากเช่นกัน ทว่ายังมีสตินั่งกุมมือตัวเองอยู่กับที่ ไม่ลุกเพ่นพ่านครั้นคนป่วยและญาติคนป่วยเดินสวนสนามอย่างกับเป็นตลาดนัด อีกทั้งการนั่งบนเก้าอี้ช่วยลดการเกะกะต่อการทำงานของเจ้าหน้าที่ที่กำลังเดินส่งคนไข้ “มิก หมอออกมาแล้ว” ประตูห้องฉุกเฉินเปิดออกมาพร้อมกับคุณหมอผู้ชายอายุราวๆ สี่สิบปี “น้องชายผมเป็นยังไงบ้างครับ” “คุณเป็นพี่ชายใช่ไหม” คุณหมอถามเพื่อความแน่ใจ แต่เพราะหน้าตาที่เหมือนกันจนเผลอตกใจนึกว่าคนไข้ลุกจากเตียงออกมา ทว่าก็เดาได้ว่าเป็นฝาแฝดที่หน้าเหมือนกันจนแยกไม่ออก “ใช่ครับ ผมเป็นพี่ชาย” “คุณแ
รักเราสามคน (Nc18+) Chapter 8 เรื่องในเมื่อคืน
บานประตูห้องนอนของมิกกี้เปิดออก เขาก้าวเท้าเข้ามาอย่างเชื่องช้า หยุดอยู่กลางห้องก่อนจะยกมือกุมหน้าตัวเอง ความเสียใจที่ถูกแฟนสาวบอกเลิกเหมือนจะหายไปภายในค่ำคืนเดียวและถูกแทนที่ด้วยความกังวลกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืน มันเกิดขึ้นในตอนที่เขาไม่มีสติสัมปชัญญะ สมองมึนเบลอเผลอทำในสิ่งที่ไม่ควร อยากเอาหัวโขลกพื้นหรือหายตัวกลับอเมริกาให้รู้แล้วรู้รอด แต่ก็ทำไม่ได้เมื่อมีหน้าที่ใหญ่ต้องช่วยงานบริหารของน้องชายรออยู่ตรงหน้า มือหนาที่กุมใบหน้าร้อนผ่าวลูบขึ้นไปที่ศีรษะสางเส้นผมดำหนาแล้วกำแรงๆ เหมือนพยายามจะคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องจริง แต่มันก็เป็นไปแล้วเผลอมีอะไรกับแฟนน้องเพราะความเมามาย...หงายตัวลงนอนบนเตียง มองเพดานสีขาวด้วยความรู้สึกหวั่นกลัว กลัวว่าแม็กเวลล์จะรู้เรื่องนี้ กลัวว่าน้องจะเกลียดกันอีกครั้ง นอนเอามือก่ายหน้าผากอย่างกังวลครั้นตอนนี้ความมึนเมาเริ่มสร่างและสติเริ่มกลับมา“ทำยังไงต่อวะมิก ถ้าแม็กรู้ขึ้นมา...”เหมือนจะแก้ไขอะไรไม่ได้ ก็ต้องเก็บเงียบงำกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเพียงคนเดียว ความกลัวและกังวลยังสุมอยู่ในหัวก็พลันส่ายใบหน้าไปมา อยากจะสลัดความคิดกังวลแล้วทำเป็นเพิกเฉยก็ทำไม่ไ
รักเราสามคน (Nc18+) Chapter 7 แฝดพี่(มิกกี้)กระแทกกวาง Nc18+
ร่างขาวสะดุ้งทุกครั้งที่ข้อนิ้วตำเข้ามาแรง กัดปากตัวเองแน่นแล้วบิดเร้าเรือนร่างยามที่คนด้านบนกระแทกนิ้วเข้าใส่รัวจนเกิดเสียงแจ๊ะๆ มิกกี้มองช่องทางสวยฉ่ำแฉะไปด้วยน้ำหล่อลื่น มองหน้าท้องแบนราบและหน้าอกอวบเต่งตึงอย่างพึงพอใจ แม้ตอนนี้ความเมามายที่มีจะเริ่มส่างขึ้น แต่อารมณ์ความต้องการกลับเข้ามาแทนที่จนไม่อาจหยุดได้“เลียไหม”เสียงแหบพร่าเอ่ยถามชิดริมหู อีกฝ่ายที่นอนเสียวซ่านกัดปากแล้วครางอื้อออกมาเป็นคำตอบ ก่อนที่ศีรษะของมิกกี้จะมุดลงไปกลางหว่างขาชายหนุ่มมุดหน้าลงไป แม้ดวงตาพร่าเบลอจากความเมาก็พอมองเห็นรางๆ ว่าส่วนนั้นสวยงามแค่ไหน รอยแยกที่ปริออกแล้วมีเม็ดสีชมพูคล้ำโผล่ขึ้นมาจากการใช้งานและเสียดสีมาหลายปีประจักษ์ต่อดวงตาของชายแฝดคนพี่ พลันยั่วยวนจนอดไม่ได้ที่อยากใช้ปากสัมผัสมัน กวางตัวแอ่นเร่ามองศีรษะทุยที่กำลังซุกลงพร้อมกับการจูบเบาๆ ไปก่อนหนึ่งที เพียงแค่ลมหายใจร้อนจากปลายจมูกของชายหนุ่มปะทะเข้าเนื้อผิวกลีบกุหลาบบางก็ทำร่างขาวเสียวสะดุ้ง สะท้านไปทั้งร่างก่อนที่เจ้าของกลีบกุหลาบนั้นจะกัดปากแน่น จิกสองมือลงผ้าปูที่คุ้นเคยครั้นริมฝีปากหนาดูดดึงเม็ดคลิตอริสของเธออย่างร้ายกาจ“อะอ่า...แม็ก
รักเราสามคน (Nc18+) Chapter 6 กวางยั่วแฝดพี่
การประคองคนเมาที่ตัวสูงใหญ่ทุลักทุเลจนต้องเรียกพนักงานผู้ชายช่วยอีกแรง ในตอนนี้กวางกำลังเข้าใจผิดแบบมหันต์ว่าชายที่เมาแทบหมดสตินั้นเป็นแฟนของตัวเอง“วางพี่เขาตรงนี้เลย”กวางรีบเปิดประตูด้านหน้าข้างคนขับ เอนเบาะลงเล็กน้อยให้ชายหนุ่มได้นอนหลับไปในรถ พนักงานประคองมิกกี้เข้าไปแล้วช่วยรัดเข็มขัดคนเมาในท่ากึ่งนอนเพื่อให้อยู่ในความปลอดภัย“เรียบร้อยแล้วครับ”“ขอบใจนะ นี่ติป”เธอควักเงินในกระเป๋าส่งเป็นน้ำใจที่ช่วยกันแบกคนไร้สตินี้มา ก่อนจะเดินอ้อมมาฝั่งคนขับเข้าไปดูอาการชายหนุ่มที่นอนรอในรถ ส่วนพนักงานของคลับก็ยืนขมวดคิ้วด้วยความสงสัย สายตาส่องมองหาชายอีกคนที่หน้าตาเหมือนกัน“อีกคนไปไหน หรือกลับไปแล้ว”เพราะเขาเห็นว่าคนที่เมาอยู่ตอนนี้มากับผู้ชายที่เหมือนกันเพราะเป็นแฝด แต่เมื่อมองหาแล้วไม่เห็นก็ไม่ได้สนใจอะไรต่อ รีบเดินกลับเข้าไปในคลับทำหน้าที่ของตัวเองต่อกวางสตาร์จเครื่องยนต์เพื่อให้มีอากาศถ่ายเท เสดวงตามองชายหนุ่มที่คิดว่าคือคนรักของตัวเอง สองสามวันมานี่เธอและแม็กเวลล์คุยกันน้อยลงเพราะต่างคนต่างยุ่ง โดยเฉพาะแฟนหนุ่มที่ทุ่มเวลาให้กับกิจการส่วนตัว มีเพียงส่งข้อความถามไถ่และบอกรักกันทิ้งไว้
รักเราสามคน (Nc18+) Chapter 5 เหตุการณ์ของความเข้าใจผิด
3 วันต่อมาหลังจากที่มิกกี้มาถึงประเทศไทยก็พักให้หายเหนื่อยจากการเดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลเพียงหนึ่งคืน จากนั้นก็เข้ามายังออฟฟิศของน้องชายเพื่อช่วยดูระบบงานต่างๆ ครั้นผู้เป็นแม่ไหว้วานให้เขามาดูช่วยน้องชายฝาแฝด ขณะที่แม็กเวลล์ก็ยุ่งไม่ต่าง วางระบบไอทีที่ทันสมัยเพื่อให้ทันกับวิวัฒนาการด้านเทคโนโลยีที่พัฒนาไปในทุกวันมิกกี้ที่กำลังวางแผนงานบริหารให้น้องชาย ก็ต้องละสายตาออกจากงานสำคัญนั้น เมื่อจอมือถือมีข้อความแจ้งเข้ามา“Let’ s break up” (เราเลิกกันเถอะ)เหมือนโดนไฟช็อตทั่วทั้งร่าง เมื่อมาเรียมแฟนสาวลูกครึ่งไทยอเมริกา รุ่นน้องอายุอ่อนกว่าเขาเพียงสองปีส่งข้อความมาหาเพื่อขอตัดความสัมพันธ์อย่างเลือดเย็น แม้จะมีสัญญาณบอกเหตุแต่ไม่นึกว่ามันจะรวดเร็วขนาด เพราะก่อนหน้าเขาและแฟนสาวมีเรื่องบาดหมางใจกันตามประสาคนคบกัน การใช้ชีวิตและทัศนคติที่ไม่ไปในทิศทางเดียวกันก็ต้องปรับตัวเข้าหาเพื่อประคับประคองความรักให้มันตลอดรอดฝั่ง และแทนที่เขาจะมีเวลาได้อยู่ปรับความเข้าใจกับมาเรียม ทว่าจำเป็นต้องเดินทางมาประเทศไทยเพื่อช่วยงานน้องเพราะแม่เร่งรัดและร้องขอ แต่กลับกลายเป็นการเว้นช่องว่างให้แฟนสาวได้ตีตัวออกห่าง
รักเราสามคน (Nc18+) Chapter 4 พร้อมหน้าพร้อมตา
ตั้งแต่กลับมาจากอเมริกา แม็กเวลล์ก็เริ่มเข้าสู่โหมดการทำธุรกิจของตัวเองอย่างเต็มตัว อาคารที่ปล่อยเช่าสำหรับทำออฟฟิศเริ่มติดตั้งอุปกรณ์ไอทีและมีอุปกรณ์สำนักงานอื่นทยอยตามมา“เป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาแล้ว”เสียงแหบของน้าแรมเอ่ยขึ้น วันนี้เธอติดรถมากับหลานชาย ครั้นอยากเห็นความคืบหน้าของบริษัท เอ็มไอที จำกัด ที่ลงทุนจดทะเบียนบริษัทตั้งยี่สิบล้าน และเมื่อมาถึงก็กับอ้าปากค้าง เบิกดวงตากว้างกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า มันใหญ่โตกว่าที่คิดไว้ซะอีก“ใกล้เสร็จแล้วครับน้าแรม ไม่น่าเกินอาทิตย์นี้”แม็กเวลล์เดินสำรวจออฟฟิศที่คืบหน้าไปมากกว่า 90% เหลือเพียงตกแต่งวางอุปกรณ์ส่วนอื่นเล็กน้อยก็เป็นอันเสร็จสมบูรณ์และพร้อมเปิดตัวอย่างเป็นทางการได้ภายในสิ้นเดือน และหากนับเวลามันก็เหลือเพียงสิบกว่าวันเท่านั้น“แม่เขาเทให้หมดหน้าตักเลยนะแม็ก เห็นไหมว่าแม่เขาคิดถึงเราตลอดเวลา”“ครับน้าแรม”แม้กมลเนตรจะมีธุรกิจอยู่ต่างประเทศ ก็ไม่ได้ใหญ่โตหรือทำกำไรให้แบบล้นมือ เป็นธุรกิจขนาดกลางที่มีขาดทุนบ้างบางไตรมาสตามพิษเศรษฐกิจที่กระทบกันทั่วโลก ผลประกอบที่ได้มาก็ต้องนำมาหมุนเวียนใช้จ่ายในธุรกิจและเหลือเข้ากระเป๋าเพียงเล็กน้อยแม็
รักเราสามคน (Nc18+) Chapter 3 เพราะเป็นพี่น้องกัน
รุ่งเช้าหนึ่งคืนที่ใช้เวลาอยู่ด้วยกันผ่านไปเร็วมาก แม็กเวลล์แทบไม่อยากออกไปจากตรงนี้ก็ได้แต่งอแงหน้ามุ่ยเหมือนเด็กน้อย นอนทิ้งตัวไม่ยอมขยับสักที จนกวางต้องฉุดคะเย้อดึงคนตัวใหญ่ขึ้นมา“ลุกอาบน้ำแต่งตัวค่ะ”"อือ...กวาง""ลุกได้แล้ว"“ยังไม่หายคิดถึงเลย”ชายหนุ่มงัวเงียนั่งหลังโก่งบนเตียง สภาพล่อนจ้อนเพราะไม่ได้ใส่เสื้อผ้าตั้งแต่เมื่อคืน มีเพียงผ้าห่มที่ยังปิดส่วนล่าง ส่วนกวางก็สวมเพียงชุดคลุมอาบน้ำสีขาว รอเสื้อผ้าตัวเองที่ใช้บริการของทางโรงแรมให้แม่บ้านซักรีดแล้วนำมาคืน ส่วนแฟนหนุ่มไม่ต้องห่วงเพราะมีมาเต็มกระเป๋า“กวางต้องพาแม่ไปคุยงาน”“ทำไมต้องเอง”“คนขับรถป่วยแอดมิตที่โรงพยาบาล”“ขับรถเป็น แล้วเอาใหญ่เลย”ชายหนุ่มแอบว่ากวาง แฟนสาวเพิ่งขับรถเป็นก็ห่วงในความปลอดภัย“จะได้ไม่กวนพี่ไปรับไปส่งไง อีกอย่างธุรกิจของคุณแม่กำลังไปได้ดี มีนัดกับผู้ใหญ่หลายท่าน จะมาผิดคำพูดเพราะไม่มีคนขับรถให้เหรอ”กวางตอบแบบมีเหตุมีผล ทำแม็กเวลล์ที่อยากงอแงต่อก็ได้แค่หน้างอคอหักเป็นปลาทูแม่กลองในเข่ง คว้าผ้าเช็ดตัวที่กวางวางไว้รอ พันรอบเอวแบบลวกๆ แล้วเข้าห้องน้ำล้างหน้าล้างตา จากนั้นก็เตรียมตัวเช็คเอ้าท์ห้องพั
รักเราสามคน (Nc18+) Chapter 2 กินเนื้อกวาง Nc18+
ห้องสวีทชั้นที่เก้าถูกเปิดหนึ่งคืนสำหรับคู่รักที่ห่างจากกันเป็นเดือน แม็กเวลล์แค่อยากใช้เวลาตรงนี้อยู่กับคนที่รัก อยากมีเวลาส่วนตัวแบบที่อยู่ด้วยกันสองต่อสอง ด้านในโรแมนติกกว่าที่คิด มันถูกออกแบบเพื่อคู่รักโดยเฉพาะ เตียงนอนนิ่มสีขาวขนาดใหญ่ แบบกลิ้งสองคนก็ยังมีพื้นที่เหลือ ตกแต่งออกแนวเซ็กซี่เล็กน้อย ห้องน้ำเป็นกระจกสามารถมองทะลุเห็นทั้งด้านในและด้านนอก ระเบียงกว้างมีโต๊ะขนาดเล็กให้พอได้นั่งจิบไวน์รับลมและมองวิวที่มีแม่น้ำไหลผ่านกวางวางกระเป๋าสะพายของตัวเองไปรับลมที่มุมระเบียง มองวิวทิวทัศน์ในยามค่ำคืนก็สวยงามมากทีเดียว ก่อนที่เสียงเคาะประตูจะดังขึ้น เธอหันมองแต่ก็ไม่ได้ใส่มากกว่าวิวแสงสีระยิบระยับด้านหน้า แม็กเวลล์ออเดอร์เครื่องดื่มขึ้นมา ครั้นอยากผ่อนคลายกับแฟนสาวหลังจากนั่งเครื่องบินเดินทางทั้งวัน“ไหนบอกอยากพัก”“ก็ถือว่าเป็นการผ่อนคลาย”ชายหนุ่มเทเครื่องดื่มสีแดงเข้มลงแก้วทรงสูง นั่งเก้าอี้โดยมีกวางขยับตัวมายืนด้านหลัง เพราะรู้ว่าแฟนหนุ่มคงเมื่อยตัว บีบมือลงที่ลาดไหล่หนาช่วยนวดให้ผ่อนคลาย ก็รู้สึกดีไม่น้อย เหมือนกล้ามเนื้อได้ยืดตัวก็พลันเคลิ้มขึ้นมา แม็กเวลล์เอื้อมมือหนาของตนเตะ
