หลังจากผ่านพ้นเกมหฤโหดบนเตียง ที่จัดกันจนน้ำแตกกระจายเกลื่อน คณิศรนอนตะแคงเท้าคางจ้องหน้าสุธาวี ที่หอบเหนื่อยไม่แพ้กัน
“หวายแต่งงานกันไหม”
ตาที่หลับอยู่ถึงกับเบิกโพลง
“แต่งงานเหรอคะดิน โอ๊ย! เราสองคนเพิ่งจะอายุเท่าไหร่เองคะ 26 27 จะรีบแต่งไปไหนกันคะดิน หวายไม่เอาอ่ะ หวายยังไม่อยากแต่งค่ะ ยังอยากใช้ชีวิตของตัวเองแบบสนุกๆ แบบนี้ไปอีกนานๆ ค่ะ ถ้าหวายจะแต่ง โน่น... ต้อง 35 ค่ะ เหลืออยู่เวลาอีกเกือบ 7-8 ปี ไม่ค่ะ ไม่...” เธอปฏิเสธทันควัน
คณิศรเป็นคนเดียวที่เธอเลือกผูกปิ่นโตนานที่สุด เพราะว่าชายหนุ่มมีฐานะดี อีกอย่างเรื่องบนเตียงของคณิศรก็จัดว่าแซ่บนัมเบอร์วัน
“แต่ถ้าผมไม่แต่งงานในปีนี้ ย่าจะไม่ยกสมบัติให้”
สุธาวีถึงกลับหัวเราะคิก
“ดินคะ คุณยังเชื่อมุกนี้ของย่าของคุณอีกหรือคะ ย่าท่านพูดเล่นหรอกค่ะ ดินอย่าเป็นจริงเป็นจังนักเลย ดินคะคุณน่ะใช้ชีวิตให้มีความสุขเถอะ เรื่องผูกมัดกับใครสักคน ฉันว่ามันเป็นเรื่องที่ฉันเองก็ไม่อยากจะทำเลย”
นี่คือคำปฏิเสธที่ชัดเจนมากๆ เขาถึงกับทิ้งตัวลงไปบนนอนหงาย แล้วมองไปบนเพดาน
เสียงของสุธาวีก็ยังดังอีก “มีใครสักคนที่หลงใหลคลั่งไคลคุณไหมล่ะ ก็จับหล่อนทำเมียสิ สมบัติก็ไม่ได้ไหน แถมยังได้ทำตามคำสั่งของย่าอีก”
“นี่คุณไม่ได้รักผมเลยหรือหวาย คุณไม่หึงไม่หวงผมเลยสักนิดหรือที่ผมไปยุ่งกับผู้หญิงคนอื่นน่ะ” คณิศรน้อยใจมาก
สุธาวีหันมาหยิกที่แก้มของเขา
“ดินคะ หวายเป็นผู้หญิงใจกว้างค่ะ และที่หวายจะแนะนำอะไรที่เป็นผลประโยชน์ของคุณ คุณน่าจะรักษาเอาไว้นะคะ”
แล้วเธอก็ลุกขึ้นจากเตียง เปลือยตัวโทงๆ เดินเข้าไปในห้องน้ำ จากนั้นไม่นานคณิศรก็ได้ยินเสียงสุธาวีฮัมเพลงอย่างมีความสุข
แต่เขากับสีหน้าเศร้า คณิศรอยากแต่งงานกับสุธาวี แต่เธอไม่ตกลงด้วย
ในขณะนั้นข้อความในมือถือก็ดังติ๊งๆ ทำให้คณิศรหยิบมือถือขึ้นมาอ่าน เพราะมันเด้งดังติดกันรัวๆ เป็นข้อความไลน์ที่มาจากชนิษฐา
Noo_Maing:ขอบคุณพี่ดินมากนะคะ ที่พาไปเลี้ยงข้าวค่ะ
Noo_Maing:แถมยังให้เบอร์โทรมาอีก เมี่ยงอยากเจอพี่อีกนะคะ แล้วที่พี่ดินบอกว่าจะพาเมี่ยงไปเรียนขับรถ ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ดีคะ
‘คนที่หลงใหลคลั่งไคล้ผมอย่างนั้นเหรอ’ คณิศรปิ๊งขึ้นมาในสมอง
‘หวายสักวันคุณจะเสียใจ’
Din_the_one_man:พรุ่งนี้ไหมจ๊ะ
เขาตอบกลับไปในทันที
ชนิษฐาแทบอยากจะกรี๊ด เธอเอาหน้าซุกลงไปที่หมอน ก่อนจะหวีดดังร้องออกมาให้ดังที่สุด เสียงของเธอก้องอยู่ข้างในนั้น
Noo_Maing:ตกลงค่ะ เราเจอกันที่ไหนดีคะพี่ดิน
เขาส่งชื่อ และแชร์โลเคชั่นจุดนัดพบที่ใกล้กับมหาวิทยาลัยไปให้เธอในทันทีเช่นกัน
ชนิษฐาดีใจมาก เธอรีบส่งข้อความถึงเพื่อนรัก
Noo_Maing:ยายฤดีคนสวย ฉันอยากจะบอกเธอว่า วันนี้ฉันได้เจอกับพี่ดิน แล้วพรุ่งนี้เขาจะพาฉันไปสอนขับรถ
Sweetheart_Naka:โอ้โห้/สติกเกอร์ตกใจ
Sweetheart_Naka:ฝันของแกเป็นจริงแล้ววะเมี่ยง โคตรสุดยอดเลย อยากรู้จัง แกโปรยเสน่ห์ยังไงเหรอ สอนฉันหน่อยสิ
Noo_Maing:บ้าบอ โปรยเสน่ห์อะไร
แล้วก็ยิ้มเขิน
Noo_Maing:แต่พี่ดินชมฉันว่าสวยขึ้นแหละ
Sweetheart_Naka:จริงเหรอ
Noo_Maing:พี่ดินเขาสังเกตด้วยนะว่าฉันแต่งหน้า ฉันดีใจที่สุดเลย
Sweetheart_Naka: แกจับเขาทำผัวเลยดีไหม
Noo_Maing:ว้ายๆ/ ส่งสติกเกอร์กระดี๊กระด๊า
Sweetheart_Naka:เอาดิ เอาดิ 555+++/และสติกเกอร์หัวเราะตัวงอหาย
Sweetheart_Naka:ฉันได้ข่าวมาว่า พี่ดินน่ะเขารวยขึ้นนี่ และเปิดบริษัทด้วย ฉันตามไอจี พี่ดินอยู่น่ะ คนอะไรทั้งหล่อทั้งรวย ฉันว่าเมี่ยงแกจับทำผัวเลย
แนะนำกันดีๆ ทั้งนั้น
Noo_Maing:ได้เหรอ ถ้าได้ ก็โอเค โอเค หือ... ฉันต้องเป็นผู้หญิงของพี่ดินให้ได้ แต่ยังมองไม่เห็นทางเลย
Sweetheart_Naka:จะยากอะไรจับปล้ำสิ อ่อยนะเป็นไหม
ฤดีรัตน์ส่งคลิปที่เธอทำท่าทางเซ็กซี่มาให้ ชนิษฐาเอาแต่หัวเราะ
Sweetheart_Naka:ตับ ตับ ตับ ตับ
ฤดีรัตน์ส่งคลิปที่ร้องเป็นทำนองเพลงออกมา
Sweetheart_Naka:ปล้ำ ปล้ำ ปล้ำ อ่อย อ่อย อ่อย เมี่ยงแกก็ปล้ำพี่ดินทำผัวเลยนะ อย่าให้พลาดโอกาส
Noo_Maing:จิ๊...บ้าสิ
ด่าเพื่อน แต่ทำเขินหน้าแดง
ชนิษฐาเอาแต่คิดถึงคณิศร และในคืนนั้นเธอก็ฝันว่า เธอได้จูบกับคณิศรอีกด้วย
สายของอีกวัน
สุธาวียังไม่ลุกขึ้นจากที่นอน เธอชะโงกหน้าขึ้นมาเห็นคณิศรเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว
“จะไปไหนหรือคะ คิดว่าจะอยู่กับหวายทั้งวันเสียอีก”
“ผมมีธุระไง”
“ไปไหนหรือคะดิน”
“ไปตามที่คุณแนะนำ”
“เรื่องไหนล่ะ”
“หาใครสักคนมาแต่งงาน” พูดหน้าตาเฉย แล้วเดินออกห้องไปในทันที
เอาเข้าจริงๆ เมื่อได้ยินคณิศรพูดแบบนี้ เธอก็สีหน้าเจื่อนลงไป แต่ก็แสร้งทำเป็นไม่สนใจ หมุนตัวนอนหันหลังให้
คณิศรหันมาเห็นอย่างนั้น เขาก็ได้แต่ถอนหายใจ คณิศรคงเปลี่ยนใจสุธาวีไม่ได้ เธอไม่ยอมแต่งงานกับเขา
ใจนึงก็ไม่อยากแต่ง แต่อีกใจก็อยากทำให้ความฝันของคุณย่าเป็นจริง ต้องทำเหลนให้ก่อนที่ท่านจะจากไป ปีนี้คุณย่ามณีเข้าๆ ออกๆ โรงพยาบาลอยู่หลายครั้ง คณิศรรักคุณย่า เพราะเขามีท่านเพียงคนเดียว ไม่อยากให้ท่านผิดหวัง
เมื่อก่อนตอนเป็นวัยรุ่น เขาใช้ชีวิตอย่างสุดๆ ไปแล้ว ตอนนี้ถ้าย่าจะขอร้องให้ทำอะไรเพื่อย่าอย่างจริงจัง เขาควรจะเชื่อฟัง แต่ในเมื่อหาสุธาวีไม่ยอมแต่งงานด้วย เขาก็ควรออกตามหาผู้หญิงคนนั้น ที่ย่าอาจจะชอบ มีเพียงเธอ... ชนิษฐา
ผู้หญิงที่เขารักและอยากอยู่ด้วยไปตลอดชีวิตอย่างสุธาวี เธอกลับไม่ปฏิเสธ ฉะนั้นเขาก็ต้องเดินหน้า อีกอย่างสุธาวีเป็นคนแนะนำเองว่าให้เขาไปหาผู้หญิงคนอื่น เขาก็เพียงทำตาม มันอาจจะเป็นทางออกที่ดี
ชนิษฐาตื่นมาตั้งแต่เช้าตรู่ เธอขัดสีฉวีวรรณตัว ก่อนจะออกมาเลือกชุดที่จะใส่ไปเรียนขับรถกับคณิศรอย่างบรรจงหญิงสาวถ่ายรูปส่งไปให้หรือฤดีรัตน์ดูหลายรูป แต่ฝ่ายนั้นยังไม่ตื่น จึงไม่ได้ให้คำตอบ ชนิษฐาจึงตัดสินใจใส่เป็นชุดกระโปรงที่ดูเรียบร้อย น่ารักหวานแหวว เพราะเป็นอะไรที่น่าจะสร้างความประทับใจให้กับคณิศรทั้งที่เธอก็รู้ว่าผู้หญิงในแบบที่คณิศรชอบคือเปรี้ยวเข็ดฟัน แต่ว่าชนิษฐาอยากให้เขาได้เห็นผู้หญิงที่แตกต่างแบบเธอเมื่อใกล้เวลานัดเธอออกไปยังจุดนัดหมาย ชนิษฐายืนอยู่หน้าร้านมินิมาร์ท หน้าตู้กดเงินสดของหลายธนาคารที่วางเรียงรายด้านข้างร้านมินิมาร์เป็นบ้านคนที่ปลูกดอกไม้พวงครามที่โรยตัวแล้วยังจับกลุ่มเป็นช่ออย่างสวยงามสายตาของหญิงสาวมองตามถนนทั้งสองฝั่ง ไม่รู้ว่าคณิศรจะมาทางไหนอย่างหัวใจจดจ่อ เป็นเวลาที่เปลี่ยนโลกสีมอๆ ของชนิษฐาให้มีสีสันคณิศรมองไปยังจุดนัดพบ ดวงตาของเขาได้ปะทะเข้ากับร่างอรชรของหญิงสาว ชนิษฐาปล่อยผมยาวจะสยายเต็มแผ่นหลัง เธอติดกิ๊บน่ารักบนศีรษะสองอันด้วย จุดเด่นคือเส้นผมของชนิษฐาที่ดำขลับตัดกับดอกพวงครามที่กระเดียดไปทางสีม่วง เธอยืนอยู่ใต้ดอกไม้ และตรงพื้นมีดอกกระจายเกลื่อน
‘พูดแบบนี้มันหมายความว่าอย่างไรกัน พี่ดินพามาบ้าน มาหาย่า นั่นหมายถึง ไม่มั้ง’ หญิงสาวอดคิดเข้าข้างตัวเองไม่ได้ วันนี้คณิศรทำดีกับเธอ ให้ความสนิทสนมแบบคนที่น่าไว้ใจ อีกอย่างเขาโปรยเสน่ห์ให้เธออย่างรุนแรง จนเธอหัวใจจะระเบิดไปหลายรอบความเป็นจริงชนิษฐาไม่รู้ว่าเขาหลอกใช้ ตอนนี้คณิศรกำลังโปรยหว่านให้เธอรักให้เธอหลงเขา ดวงตาที่พร่างพราวนั่นทำให้เธอตกบ่วงรักลงไปอย่างง่ายดายความชอบที่มีมากกว่าร้อยเปอร์เซ็นต์อยู่แล้ว ตอนนี้ก็ยิ่งชอบเขาเข้าไปใหญ่เธอกวาดสายตามองไปรอบบ้านของคุณย่า เพื่อลดความกังวล แต่ยิ่งเห็นว่าเขาร่ำรวย และฐานะที่แตกต่าง ทำให้รู้สึกตื่นเต้นยกใหญ่ มือเย็นมากคณิศรจับมือของเธอแล้วบีบ หญิงสาวจึงยกหน้ามองเขา“เมี่ยงไม่กังวล และไม่ต้องกลัวนะ ย่าของพี่ใจดีมากครับ”“ค่ะ ค่ะ คือเมี่ยงยังไม่เคยไปบ้านเพื่อนคนไหนเลยนะคะ พี่ดินเป็นคนแรกที่เมี่ยงมาเยี่ยมบ้านค่ะ”“พี่ใช่เพื่อนของเมี่ยงที่ไหนกัน” เขายิ้มให้อย่างกรุ่มกริ่ม เสน่ห์ของคณิศรมีเยอะแยะ สำหรับชนิษฐาเขาขยิบตาจ้องแบบหวานๆ ทำท่าทียักคิ้วลิ่วตาเล็กๆ น้อยๆ เธอต้องก็ติดกับดักเขาเสียแล้วสายพิณยกทุกอย่างมาตั้งที่บนโต๊ะ เป็นเวลาเดียวกับที่ค
ชนิษฐาคิดวนเวียน เหมือนมีราชรถมาเกยถึงหน้าประตูบ้าน ถ้าเธอไม่ก้าวขาขึ้น ก็คงจะผิดปกติ อีกอย่างราชรถคันนี้ คนขับเป็นคนที่เธอคลั่งไคล้ไหลหลงมากๆ เสียด้วยนั่นคือความสมหวังในชีวิตครั้งแรกของชนิษฐาเลยก็ว่าได้ เธอเคยอธิษฐานว่าอยากเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของคณิศร แล้ววันนี้ทุกอย่างมาโดยไม่ได้ตั้งใจ หรือแม้แต่จะมีเหตุการณ์อะไรบอกกล่าวล่วงหน้า‘ฉันควรยิ้มรับกับความโชคชะตานี้ใช่ไหม’ ชนิษฐาถามตัวเองอีกครั้ง“ว่าไงจะหนูเมี่ยง มะรืนนี้นะ บอกคุณป้าของหนูเอาไว้ด้วย”“ค่ะ” เธอรับปากออกไปอย่างแผ่วเบา ชนิษฐาไม่รู้จะพูดอะไรออกมาอีกแล้วจริงๆหลังจากออกมาจากบ้านคุณย่ามณีแล้ว ทั้งสองคนก็นั่งรถไปด้วยกันอย่างเงียบๆ ไม่มีใครพูดอะไร จนเธอรู้สึกอึดอัด ชนิษฐาหันไปหาคณิศร“ทำไมพี่ดินพูดแบบนั้นคะ นี่มันกลายเป็นเรื่องใหญ่ไปแล้วค่ะ”คณิศรเบรกรถกะทันหัน แล้วค่อยๆ พารถเข้าข้างทาง“พี่คิดว่าเมี่ยงชอบพี่เสียอีก เมี่ยงไม่ได้สนใจพี่ใช่ไหม แล้วเมื่อกี้ที่รับปากว่าจะให้ย่าไปสู่ขอ หมายถึงตอนนี้เมี่ยงอยากจะปฏิเสธ” สายตาของเขาดูจริงจัง ไม่เหมือนที่อยู่กับคุณย่าเลย ที่ทั้งขี้เล่น แล้วก็มองเธออย่างไม่ละสายตาชนิษฐาได้แต่อึกอัก พูด
คณิศรกลืนน้ำลายดังเอื้อก เขามีคำตอบในใจ รูปร่างอรชรตรงหน้าช่างสวยงามราวกับจับปั้น ชายหนุ่มตะลึงไปอึดใจ และก็เอาแต่จ้องมองร่างบางที่สมส่วนกลมกลึงอย่างตาไม่กะพริบเขายังเผลอกลืนน้ำลายลงไปในคอดังอึก แล้วก็ได้คืนสติ นับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ผู้หญิงตรงหน้าจะเป็นของเขา และหากได้เข้าพิธีแต่งงาน ชนิษฐาก็จะกลายเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามประเพณีและตามกฎหมายเขาไม่อยากจะพิจารณาร่างกายนวลหวานของเธอด้วยสายตาอีกแล้ว คณิศรส่งฝ่ามือลงไปลูบไล้เรือนกายบาง มือที่หนาหยาบของผู้ชายทำให้ชนิษฐาส่ายดิ้น เธอผินหน้าหนีพร้อมกับหลับตา หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าไปจนเต็มปอด ก่อนจะกลั้นลมหายใจอีกครั้งใบหน้าของคณิศรคลุกเคล้าลงไปแบบไม่อยากให้เสียเวลา ตอนนี้เขาต้องทำอย่างที่อยากทำ ต้องทำให้ชนิษฐาเป็นของเขา เพื่อไม่ให้เธอปฏิเสธหญิงสาวแขม่วหน้าท้องจนแบนราบ ยามที่เขาไล่แตะไต่ใบหน้า และใช้ปลายลิ้นและปลายจมูกโด่งสัมผัสไปทุกรูขุมขน ไม่เว้นแม้แต่เอวคอด และสะโพกกลมผายยามใบหน้าของคณิศรไล่พ่นลมหายใจผ่านหน้าท้องลงต่ำ เคลื่อนสู่โหนกสาวและหยุดทักทายแพขนสีเดียวกับเส้นผม และไล่เรื่อยลงไปถึงต้นขาเรียวงามชนิษฐาสะท้านสะเทือนไปถึงก้นบึ้งของหั
แม้คุณป้าช่อม่วงจะพร่ำสอนว่า อย่าใจอ่อนยอมไปนอนกับผู้ชาย พวกนี้มันล่อลวงและมักทำให้ผู้หญิงที่ตกหลุมรักตกหลุมพราง แล้วเมื่อปล่อยตัวปล่อยใจเผลอไผลไปแล้ว คนที่จะตกที่นั่งลำบาก และมีแต่ความเสียใจก็คือผู้หญิงเองทว่าตอนนี้ชนิษฐาไม่สนคำสอนใดๆ ไม่ว่าจะป้าหรือครูบาอาจารย์ที่บอกว่าให้รักนวลสงวนตัว หัวใจของเธอเตลิดอยากรู้ว่าคณิศรจะพาเธอโลดเล่นในเกมรักนี้ แล้วมันจะไปจบที่ตรงไหน“อื้อ...” เขาครางส่ง พร้อมกับกดแทรกแกนแกร่งลงไปในร่องน้อยๆ ทันที่ที่หัวหยักผลุบเข้าไปช่องคับแคบก็บีบท่อนลำของเขาจังๆ คณิศรถึงกับส่งเสียงครางอู้อ้า ผละจากกลีบปากแหงนหน้าสูดปากดังซู้ดซ้าดเหมือนกับกินของเผ็ดๆ“โอ๊ย! เจ็บค่ะ พี่ดินขา เจ็บ อี้... อะ... เจ็บ เอามันออกก่อนได้ไหมคะ” น้ำเสียงอ้อนวอนเขาเป็นที่สุด มือน้อยๆ ที่ลูบไล้ไปตามแผ่นหลังและหัวไหล่ของเขา ตอนนี้จิกเล็บลงเนื้อหนังของคณิศรแล้วลากเป็นทางยาวเพื่อระบายความเจ็บปวดที่เธอได้รับท่อนแข็งแรงของคณิศรเหมือนจะฉีกร่างของเธอให้ออกเป็นสองส่วน เธอสั่นหน้า จ้องสบตากับเขาอย่างอ้อนวอน แต่ทว่าคณิศรก็เดินหน้าตอกอัดเสาเข็มใหญ่ของเขาไปเรื่อย“อื้อ อูย เจ็บ... ซี้ด...” ยิ่งลงลึกก็ยิ่ง
ที่บ้านของคุณป้าช่อม่วงท่านนั่งอยู่ด้วยใบหน้าเคร่งเครียด สายตาจ้องมองหน้าหลานสาว ที่ตอนนี้เธอได้เอ่ยพูดขึ้นมาว่า“หนูได้เสียกับพี่ดินแล้วค่ะ”คุณป้าไม่พูดใดๆ โกรธจนหน้าขุ่นเขียว ถึงกับหยิกไปที่แขนของหลานสาวแรงๆ“ทำไมทำตัวอย่างนี้ฮะ เรียนหนังสือยังไม่จบปริญญาตรีด้วยซ้ำไป ริอาจจะมีผัวแล้วเหรอ แล้วรักกันตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมป้าไม่เคยรู้ฮึ... ไม่เคยคิดจะมาแนะนำให้ได้รู้จักกัน เมี่ยงทำแบบนี้ เมี่ยงยังเห็นหัวของป้าอยู่ไหม ฮึ... ฉันเลี้ยงแกมาตั้งแต่พ่อแม่แกตาย ยังไงก็ต้องเห็นนึกเห็นหน้ากันบ้าง แล้วสอนไม่จำ บอกกี่ครั้งว่า... อย่าทำแบบนี้ รู้ถึงไหนอายถึงนั่น” คำพูดที่พรั่งพรูอย่างเสียใจออกมามากมายชนิษฐาน้ำตาไหลพรากๆ เธอทั้งขายหน้าและเสียใจด้วย แต่มันก็เกิดขึ้นแล้วทุกอย่างคุณย่ามณีเอ่ยเร็วทันที“คุณช่อม่วงจ๋า เห็นแก่ฉันเถอะนะ อย่าตีหนูเมี่ยงเลย ฉันมีหลานแค่คนเดียว ก็คือดินนี่แหละ ฉันเองก็เพิ่งรู้ว่าเด็กสองคนนี้รักกัน แต่เห็นว่าสองคนรักกันจริงๆ ในเมื่อรักกันดี ฉันก็อยากจะมาเอ่ยปากกับทางนี้เสียให้เรียบร้อย และคุณช่อม่วงไม่ต้องกลัวนะว่าหลานชายของฉันจะทิ้งหลานสาวของคุณน่ะ เพราะถึงอย่างไรนับตั้งแ
คณิศรรับเอาแหวนไปจากมือของคุณย่า จากนั้นก็บรรจงสวมบนนิ้วนางข้างซ้ายให้กับชนิษฐา แหวนวงนั้นที่อยู่บนนิ้วของเธอก็ช่างพอเหมาะพอเจาะ คุณย่าได้จับมือเธอแค่ครั้งเดียวเท่านั้น แต่ก็รู้ขนาดแหวนวงนี้“มูลค่าของมันไม่ต้องนับนะ เอาเป็นว่านับไม่ถ้วน”แล้วคุณย่าก็หยิบกล่องกำมะหยี่สีน้ำเงิน เป็นชุดเครื่องเพชรอีกชุดหนึ่งที่เตรียมมา ท่านได้ยื่นให้กับคุณช่อม่วง“ส่วนนี่ฉันขอมอบให้คุณช่อม่วง ฉันให้เป็นของที่ระลึกที่เราสองครอบครัวจะได้เกี่ยวดองกัน”คุณช่อม่วงถึงกับปั้นหน้าไม่ถูก แต่ก็น้อมรับ แล้วยกมือไหว้“ขอบคุณค่ะ”“ก็ถือว่าเราเป็นญาติกันแล้วนะคะ ส่วนงานแต่งงาน ก็ให้หนุ่มสาวเข้าไปคุยกันเอาเองดีไหมค่ะ เอาฤกษ์ที่สะดวก”“ค่ะ แต่ก็ต้องรอให้เมี่ยงสอบให้เสร็จ จบการศึกษาเสียก่อนนั่นแหละค่ะ”“อื้อ... เอ่อ... ไม่รู้ว่าหนูเมี่ยงได้บอกคุณช่อม่วงไหมว่า อ่า... เมื่อวานนี้ทั้งสองคนน่ะเข้าไปจดทะเบียนสมรสกันมาแล้วเพียะ... ป้าตีไปที่แขนของชนิษฐาอีกครั้ง“ยายเมี่ยงเธอนี่น่าตีจริงๆ นะ เห็นป้าเป็นหัวหลักหัวตอหรือไง” น้ำเสียงเขียวขึ้นมาอีกครั้งชนิษฐาขยับตัวเข้าไปกอด เธอซบหน้าลงไปที่หน้าตักของคุณป้า“ป้าขา เมี่ยงขอโทษจร
ที่แพแห่งความสุขชนิษฐานั่งทับแกนกายของคณิศรอยู่ เธอขยับโยกตามแรงบังคับของมือหนาใหญ่ของเขา ซึ่งหญิงสาวก็ได้แต่ทำตัวร้อนแรงโยกตามความรู้สึกของตนเองและคณิศร รวมถึงปรารถนาที่เร่าร้อนที่ปะทุออกมาจากร่างกาย เพราะแรงยั่วยุและเล้าโลมของคณิศรความสุขแผ่ซ่านไปทั้งสองร่างกาย เสียงกรีดร้องแห่งความสุขสมดังลั่นห้อง ก่อนที่ชนิษฐาซบหน้าลงไปกับหัวไหล่กว้างของคณิศร“ถึงสวรรค์ไม่รอพี่เลยนะเมี่ยง”“ก็มันเสียวนี่คะพี่ดิน”“สนุกคนเดียวไม่ได้แล้ว ขอพี่จัดสักทีเถอะ” แล้วเขาก็ยกตัวของชนิษฐาขึ้น หลังจากนั้นก็จับเธอให้คลานเข่าอยู่บนที่นอนคณิศรเข้าประกบอยู่ทางด้านหลังของเธอ เขาจับส่งแกนกายแข็งๆ เข้าไปในส่วนเร้นลับที่คับแคบตอดแน่น จากนั้นก็คณิศรได้กระแทกส่งเสือกไปข้างหน้า แรงส่งทำให้หัวหยักมนชนผนังภายในไปหนักๆหญิงสาวได้แต่ผวาหายใจหายใจเฮือก สองมือกำขยุ้มผ้าปูที่นอนจนเจ็บมือ ชนิษฐายังหยัดสะโพกแข็งขืนรอรับการขยับกระแทกของเขา ที่เสือกส่งความเป็นชายเข้าไปข้างในช่องทางน้อยๆ ที่ทำแสนหรรษาแบบนับครั้งไม่ได้คณิศรคำรามเสียงสุขอยู่ในลำคอ ผสานกับเสียงสอดผสานของท่อนแข็งกับร่องน้อยๆ ที่เต็มไปด้วยน้ำหล่อลื่นตับ ตับ ตับ...