Share

อารัมภบท

Author: DILEMMA 28
last update Last Updated: 2024-12-31 11:51:32

หากคุณขอพรจากซานต้าได้หนึ่งข้อ…คุณจะขออะไร

“ก็คงจะขอให้ได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขกับคนที่รักและได้รับความรักและการยอมรับจากผู้คนรอบข้างล่ะมั้ง”

อันดารันไม่คาดคิดว่าพรที่ขอที่เอ่ยออกจากปากไปอย่างส่งๆจะสัมฤทธิ์ผลเป็นจริงในตอนที่เขาลืมตามาอยู่ในร่างของสรพงษ์คนธรรมดาแถมยังอยู่ในโลกปัจจุบันที่ไม่มีอัลฟ่าโอเมก้าอีกทั้งเขายังได้เจอกับเจียอีผู้ชายธรรมดาที่เติมเต็มความต้องการของเขาได้หมดแถมยังอันลิมิตไม่มีที่สุดอีกด้วย

เพราะไม่ได้รับความรักตั้งแต่แบเบาะอันดารันจึงขาดความรักและความอบอุ่นในชีวิตไปโอเมก้าหนึ่งเดียวในครอบครัวใหญ่จึงต้องสร้างเกราะป้องกันและเรียกร้องความสนใจโดยวิธีการสุดกู่เด็กน้อยที่เอาแต่ร้องไห้จ้าอ่อนแอปวกเปียกในตอนนั้นกลายเป็นหนามแหลมพร้อมที่จะทิ่มแทงทุกคนในวันนี้

จุดแตกหักที่สุดในครอบครัวก็ตอนที่รู้ว่าพ่อของเขาวางแผนจับลูกในไส้ใส่พานให้อัลฟ่าเศรษฐีที่อายุห่างกันถึง 7 ปีโดยใช้การจับคู่ของรัฐบาลเป็นข้ออ้างเรื่องราวในคืนนั้นกลับเปลี่ยนแปลงชีวิตของโอเมก้าหนุ่มไปตลอดกาลจากโอเมก้าอันดับหนึ่งสุดฮอตของเมืองใหญ่อย่างเดอะแกรนด์ซิตี้ลืมตาตื่นขึ้นมากลายเป็นคุณสรพงษ์ที่จัดจ้านในย่านนนทบุรีโลกใบใหม่ที่ไม่คุ้นเคยทำให้อันดารันต้องเรียนรู้และปรับตัวเป็นอย่างมากแถมมีที่พึ่งขาทองคำอย่างเจียอีที่ตกกะไดพลอยโจรต้องมาดูแลโอเมก้าหลงยุคแถมยังหลงตัวเองได้หน้าหมั่นไส้สุดๆเรื่องราวอลเวงระหว่างพวกเขาทั้งสองจึงได้เริ่มขึ้นตั้งแต่วันนั้นก่อนจะถักทอร้อยเรียงเป็นสายใยรักที่ไม่อาจพรากพวกเขาออกจากกันได้อีก

อันดารันเหมือนตายแล้วมาเกิดใหม่เป็นใครอีกคนแต่ทว่าเขากลับไม่เคยเสียดายชีวิตที่อยู่ในเดอะแกรนด์ซิตี้ชีวิตป็อบๆที่น่าเบื่อหน่ายแถมยังกลายเป็นขี้ปากคนแต่กลับกัน…แม้คนที่นี่ไม่มีใครสักคนที่เขารู้จักแต่กลับกลายเป็นว่าเขารักและหวงแหนโลกใบนี้มากกว่าเสียอีกขอบคุณไม่ว่าพรใดๆหรืออะไรก็ตามที่ส่งเขามายังโลกนี้ขอบคุณที่ทำให้เขาได้พบกับผู้ชายดีๆผู้ชายที่รักและยอมรับในตัวตนของเขาด้วยใจจริงอย่าง…เจียอี

เรื่องนี้เป็นเรื่องราวของอันดารัน หลังจากวาร์ปมาโลกอีกใบ ติดตามลุ้นไปพร้อม ๆ กันระหว่างพะรเอกกับนายเอก ใครจะเบียวกว่ากัน ประกอบกับโ,กปัจจุบันนิยายแนวโอเมก้าเวิร์สกำลังเป็นที่นิยมอย่างแพร่หลาย บางครั้งพระเอกอย่างเจียอีก็สับสนทวา ที่คุณเขาพูดจริงหรือเท็จ เบียวหรือบ้า มาติดตามเรื่องราววุ่น ๆ ของคนทั้งสองไปด้วยกัน

Spin-off จากเรื่อง Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ

Related chapters

  • รักวุ่น ๆ ของคุณโอเมก้าอันดับหนึ่ง   บทที่ 2

    คนที่เพิ่งผ่านเหตุการณ์ชนคนเจ็บปางตาย ขวัญแตกกระเจิงตั้งแต่เมื่อคืน เมื่อโดนอีกฝ่ายฉอดก็ฟังไม่เข้าหัวสักอย่าง โชคดีที่มีโรงพยาบาลรัฐอยู่ใกล้ ๆ ถ้าเป็นเอกชนไม่อยากจะคิดว่าค่ารักษาพยาบาลจะเท่าไหร่เจียอีเกาหัวอย่างลวกๆปัดความคิดฟุ้งซ่านก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างแรงค่อยๆพูดค่อยๆจากับคนเจ็บที่นอนอยู่บนเตียงแต่ในใจเขาคิดว่าส่วนที่ควรจะบาดเจ็บที่สุดควรจะเป็นฝีปากที่คมกริบเหมือนกรรไกรของเจ้าตัวมากกว่าพูดแต่ละอย่างเรียกตีนได้ง่ายมาก“นี่ติดต่อเลขาฉันหรือยัง ‘อินคา’ แล้วย้ายฉันไปห้องพิเศษ…แกไม่รู้จักฉันหรือไง?”“…”“อ้อ…อีกอย่างแกต้องเป็นคนรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทุกอย่างที่ทำฉันเจ็บตัวอยู่แบบนี้อีกอย่างแกต้องรับผิดชอบค่ารักษาใบหน้าแขนขาของฉันที่ต้องเกิดรอยขีดข่วนแกคงไม่รู้สินะว่าวงเงินประกันฉันสูงมากกกก”“…” “แกเป็นใบ้หรือไงหรือลืมเอาปากมาฮะ!!”เห็นหน้าตาทึ่มทื่อของไอ้หมอนี่แล้วหัวเสียชะมัดถามอะไรก็ไม่ตอบบ้าบออันดารันสบถกับตัวเองอย่างหัวเสียแถมไอ้คนตรงหน้าดูเหมือนจะเมินเขาเสียด้วยเหมือนตะโกนคุยกับกำแพง“นี่!!!”“คุณเป็นใครคุณยังไม่รู้ผมจะไปรู้ได้ยังไงอีกเรื่องผมย้ายคุณไปห้องพิเศษไม่ได้หรอกมันแพงอีก

    Last Updated : 2024-12-31
  • รักวุ่น ๆ ของคุณโอเมก้าอันดับหนึ่ง   บทที่ 3

    เจียอีหัวเสียเดินไปพบหมอเจ้าของไข้อย่างไม่สบอารมณ์เจอคนไข้ที่ฟื้นขึ้นมาแทนที่จะขอโทษขอโพยหรือขอความเห็นใจไม่ให้เขาเอาเรื่องเอาราวแต่ที่ไหนได้ไม่ใช่แขนอย่างเดียวที่เดี้ยงต้องใส่เฝือกปากน่าจะได้เย็บด้วยผู้ชายอะไรหน้าตาพอใช้ได้แต่กิริยามารยาทขี้ติเตียนซะยิ่งกว่าผู้หญิงเสียอีกหนักสุดคงจะเป็นสมอง…เบต้าโอเมก้าอะไรบ้าบอแล้วไม่รู้ว่าคนเจ็บมีพ่อแม่พี่น้องที่ไหนบ้างแต่เขากลัวว่าจะเป็นพวกลักลอบทำงานผิดกฎหมายซะมากกว่าแบบโดนฆ่าตัดตอนอะไรเทือกนั้นไม่ก็เสพยาจนหลอน“สวัสดีครับผมเป็นญาติของคุณเอ่อ…สรพงษ์มาพบคุณหมอทัชชกรครับ”“ค่ะ…รอสักครู่นะคะ” พยาบาลประจำวอร์ดต่อสายโทรศัพท์ถึงปลายสายสักครู่ก็เอ่ย“เชิญค่ะคุณหมอรออยู่ออกไปทางซ้ายแล้วเลี้ยวขวานะคะหน้าห้องจะมีชื่อนายแพทย์ทัชชกรเขียนติดอยู่ค่ะเข้าไปได้เลยค่ะ” “ขอบคุณมากครับ” เจียอีเดินไปตามทางที่พยาบาลสาวแนะนำก่อนจะเคาะประตูหน้าห้องเข้าพบคุณหมอเพื่อสอบถามอาการของคนเจ็บทันทีที่เปิดประตูเข้าไป“ไงไอ้คุณเจียไม่เจอกันนานมาเจอกันที่นี่ได้”“เออไอ้หมอขนาดใส่แมสยังจำได้อยู่นะ”“คบกันมาตั้งนานแค่เห็นข้างหลังก็ดูออก”“เออช่างเถอะ…กูมาถามอาการของสรพงษ์จะกลับบ้าน

    Last Updated : 2024-12-31
  • รักวุ่น ๆ ของคุณโอเมก้าอันดับหนึ่ง   บทที่ 4

    เจียอีกลับมาที่ห้องพักของตัวเอง เป็นคอนโดเก่ามีเพียงหนึ่งห้องนอนมันก็เพียงพอแล้วสำหรับหนุ่มโสด ดีที่เมื่อวานเป็นวันศุกร์เป็นวันสุดท้ายที่เขาจะได้ออกไปทำงานที่บริษัท เนื่องจากวิกฤตโรคติดต่อร้ายแรงที่กำลังแพร่ระบาด ทางฝ่ายกรมควบคุมโรคก็กำลังประสานงานไปยังสนามบินเพื่อคัดกรองผู้คนที่เดินทางมาจากต่างประเทศ แต่ตอนนี้ประเทศไทยยังพอควบคุมได้ ดีกว่าหลาย ๆ ทวีปที่ติดกันอย่างหนัก ไหนจะอุปกรณ์ขาดแคลน เพียงว่าอยู่ตัวคนเดียวอีกทั้งไม่มีเวลาออกไปซื้อของเข้าห้องมากนัก เขาจึงมักสั่งของแห้งตุนเอาไว้ ถือสโลแกนเหลือก็ยังดีกว่าขาด มองดูแพ็คขวดน้ำหลายสิบแพ็ค ข้าวสารสองสามถุง ไข่ไก่ น้ำมันพืช เพราะจากที่ติดตามข่าวคาดว่าโรคระบาดจะเดินทางมาถึงประเทศไทยในไม่ช้าแน่ ๆ จึงอาบน้ำชำระร่างกาย นอนพักสักตื่นตกเย็นจึงออกจากห้องไปหาอะไรกิน จึงเข้าห้างใกล้บ้านไปขนเสบียงมาตุนไว้ และตุนไว้เผื่อสำหรับสองคนด้วยจะว่าไม่ให้คิดถึงสรพงษ์ก็คงจะเป็นไปไม่ได้หากไม่ใช่เขาที่เป็นคนชนอีกฝ่ายก็คงไม่ต้องเจ็บตัวแบบนี้ไม่ว่าจะเจตนาหรือไม่เจียอีก็คิดไว้แล้วว่าเขาจะต้องดูแลให้ดีที่สุดเท่าที่เพื่อนมนุษย์หนึ่งคนจะทำได้ยิ่งพอเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ป

    Last Updated : 2024-12-31
  • รักวุ่น ๆ ของคุณโอเมก้าอันดับหนึ่ง   บทที่ 5

    ตั้งแต่ก้าวเข้าห้องมาอันดารันก็ติเตียนทุกอย่างติจนเจียอีถอนหายใจไม่รู้กี่รอบหากสถานการณ์ปกติไม่มีโรคระบาดเขาก็คงจะทิ้งให้คนเจ็บไว้นอกห้องยอมเป็นคนใจดำให้สังคมประณามดีกว่าทนร่วมห้องกับคนอย่างสรพงษ์“นี่คุณสรพงษ์ห้องของผมก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้นไหม 1 ห้องนอน 1 ห้องน้ำมีโซนห้องครัวมีระเบียงตากผ้าแถมยังกันแดดกันฝนได้คุณจะเอาอะไรอีกอย่าลืมกินยาผมว่าคุณกินสองเม็ดไปเลยดีกว่าอาการจะได้ทุเลา”“แกว่าฉันบ้า?”“ผมได้พูดสักคำไหม” เจียอีเกาแก้มทำทีเป็นไขสือ “ฉันอยากอาบน้ำเตรียมอ่างให้ฉันด้วย”เจียอีถอนหายใจรอบที่ร้อยแปดของวันอ่างอาบน้ำ? ในพื้นที่ห้องแค่ไม่กี่สิบตารางวาเนี่ยนะ“มีแต่กะละมังถ้าคุณจะแช่ผมก็ไม่ติด”“กะละมังคืออะไร” เจียอีตบหน้าผากตัวเองอย่างแรงนี่มันเวรกรรมอะไรของเขาเขาแค่อยากใช้ชีวิตสโลไลฟ์ด้วยตัวเองแต่เหมือนพระเจ้าจะไม่เห็นใจแถมยังส่งตัวป่วนระดับพระกาฬมาทำลายระบบโสตประสาทของเขาอีกด้วย“เฮ้อผมว่าคุณควรกินยาติดต่อกันขาดไม่ได้สักเม็ดเผื่ออาการคุณจะดีขึ้น”“ฉันไม่ได้บ้าไม่รู้จักไม่ได้แปลว่าโง่”“โอเคโอเคตามมาทางนี้” อันดารันตามผู้ชายแปลกหน้าที่เหมือนจะคุ้นเคยขึ้นมาเล็กน้อยแต่ไม่ไว้วางใจเสียท

    Last Updated : 2025-01-02
  • รักวุ่น ๆ ของคุณโอเมก้าอันดับหนึ่ง   บทที่ 6

    “แล้วคิดว่าฉันอยากจะอยู่เป็นภาระแกงั้นเหรอ” อันดารันกวาดสายตามองไปรอบๆห้องอย่างนึกรังเกียจห้องคนใช้ที่บ้านหนึ่งตระการยังดูดีกว่านี้ไม่รู้กี่เท่าพอคิดถึงบ้านก็อดคิดถึงแม่นมภัสสรไม่ได้ไม่รู้ที่บ้านจะวุ่นวายกันหรือเปล่าที่เขาหายตัวไปกะทันหันแบบนี้ว่าแล้วก็แบมือขอโทรศัพท์มือถือคนตรงหน้าที่กำลังนั่งพับผ้าอยู่หน้าตู้อย่างขะมักเขม้น“เอาโทรศัพท์แกมา”“เออรีบๆโทรให้เขามารับเลยให้ไว” เจียอีตอบความรำคาญพร้อมโยนโทรศัพท์มือถือไปให้คนที่นั่งบนเตียง“อ๊ะไม่มีใครกล้าโยนของใส่ฉันนะ” อันดารันรีบคว้าโทรศัพท์ที่ถูกโยนมาให้อย่างส่งๆด้วยสัญชาตญาณ“มารยาททราม”“จะโทรไม่โทรไม่โทรก็เอาคืนมา”อันดารันกัดฟันกรอดไอ้บ้านี่ก่อนนิ้วเรียวสวยจะกดเบอร์มือถือที่จดจำได้อย่างขึ้นใจ‘ไม่มีหมายเลขที่ท่านเรียกกรุณากดเบอร์ใหม่อีกครั้ง’“โทรศัพท์พังหรือเปล่าเนี่ยทำไมโทรไม่ติด” ไม่พูดเปล่าพลางเขวี้ยงไปโดนหลังเจียอีเต็มแรงดังปึก“สรพงษ์!!!!”“ก็มันโทรไม่ติดนี่จะให้ฉันทำไงไอ้โทรศัพท์เฮงซวยนั่นใช้งานได้จริงหรือเปล่าะฮะ?” เจียอีเหลือทนอย่างขีดสุดก่อนจะย่างสามขุมเข้าไปหาอันดารันที่ทำหน้านิ่วคิ้วขมวดเหมือนแมวที่รอจะตะปบทาสยังไงยังง

    Last Updated : 2025-01-02
  • รักวุ่น ๆ ของคุณโอเมก้าอันดับหนึ่ง   บทที่ 7

    ไม่มีหรอกอาหารที่ว่ามีแต่บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ความจริงเขาจะหุงหาอาหารก็ได้แหละ แต่เพราะอยากกวนตีนใครบางคนเลยเลือกบะหมี่รสโปรดของเขาออกมาสองห่อ กะว่าแบ่งกันคนละซอง ภาพในหัวเจียอีคิดว่าคุณโอเมก้าอันดับหนึ่งคงตีโพยตีพายเรื่องบะหมี่ตรงหน้าแน่ ๆ แต่เปล่าเลยเพราะสรพงษ์นั่งมองเหมือนไม่เคยเห็นและลิ้มรสมาก่อนซะอย่างนั้น แถมยังใช้ตะเกียบไม่เป็นอีกด้วยบะหมี่ส่งกลิ่นหอมฉุยไปทั่วทั้งห้องอันดารันเดินตามกลิ่นไปจนถึงโซนห้องครัวที่มีประตูเลื่อนกั้นไปทางระเบียงเส้นสีนวลกำลังลอยอยู่ในหม้อแถมสีของน้ำซุปก็ดูจะเผ็ดร้อนยังไงชอบกลโอเมก้าอย่างเขากล้าพูดได้เต็มปากว่าไม่เคยเห็นรูปร่างหน้าตาอาหารประเภทเส้นแบบนี้มาก่อนเจียอีที่กำลังตอกไข่ใส่หม้อสองฟองเหลือบตามามองอีกคนที่จ้องมองบะหมี่ในหม้อเหมือนไม่เคยเห็น“ทำยังกะไม่เคยกินอย่างงั้นแหละ”“ก็ใช่นะสิ”“…”“อาหารพื้นๆแบบนี้คุณไม่เคยกินอย่างงั้นเหรอไม่อยากจะเชื่อหรือว่าคุณกินเพชรกินพลอยเป็นอาหารหรือไง”“อย่าพล่ามให้มากน้ำลายกระเด็นใส่หม้อหมดแล้วรีบๆทำฉันหิวจนปวดท้องไปหมด”“ครับครับเชิญคุณโอเมก้าอันดับหนึ่งไปนั่งรอที่โต๊ะได้เลยครับ” อันดารันนวยนาดเดินไปนั่งรอที่โต๊ะอย

    Last Updated : 2025-01-03
  • รักวุ่น ๆ ของคุณโอเมก้าอันดับหนึ่ง   บทที่ 8

    “อร่อยล่ะสิไหนบอกไม่เปรี้ยวไม่เค็มไม่เผ็ดไม่หวานจนเลี่ยน” อันเจียได้ทีรีบเอาคืนแม้คำพูดเขาจะไม่ระคายผิวคุณสรพงษ์เลยสักกระผีกก็ตามขอให้ได้กัดได้จิกสักนิดก็ยังดี อันดารันเชิดหน้าอย่างท้าทาย“แล้วไงก็พอถูไถให้อิ่มไปได้หนึ่งมื้อ” “อ้อเหรอ” อันเจียลากเสียงยาวววววขนาดถูไถน้ำซุปสักหยดก็ไม่เหลือหากคุณเขามาเห็นปริมาณโซเดียมในหนึ่งซองคนอกแตกตาย “หากคุณแขนดีคุณต้องเป็นฝ่ายเก็บไปล้างผมทำกับข้าวคุณล้างตกลงไหม”“ไม่” อันดารันตอบโดยไม่ต้องคิดมือไวกว่าความคิดเขาก็ดีดหน้าผากคนป่วยด้วยความหมั่นไส้ “โอ๊ยไอ้บ้าดีดมาได้”“คุณน่ะสิบ้าบ้าไม่พอยังนิสัยเสียถ้าคุณไม่ทำก็ไม่ต้องกินเป็นอีกหนึ่งข้อตกลงระหว่างเราที่ต้องอยู่ร่วมกัน”“ตอนนี้ฉันแขนหักใส่เฝือกอยู่นะ” น้ำเสียงอ่อนลงแถมยังทำหน้าออดอ้อนออกมาอีกใบหน้าหวานนั้นดูน่ารักน่าเอ็นดูอยู่หรอกสำหรับคนที่พบเห็นเป็นครั้งแรกแต่หากมาได้ใช้ชีวิตด้วยกันแบบเขาร้อยทั้งร้อยคุณโอเมก้าอันดับหนึ่งต้องถูกเนรเทศออกจากห้องแน่ๆเล่นบ่นสากกะเบือยันเรือรบขนาดนั้นใครจะทนคนอย่างสรพงษ์ได้ขนาดนี้นอกจากพ่อพระอย่างเขา“ผมก็บอกถ้าคุณหาย”“ทำไมฉันต้องทำ”“ผมไม่ใช่คนใช้คุณนะ”“แล้วไงแกชน

    Last Updated : 2025-01-04
  • รักวุ่น ๆ ของคุณโอเมก้าอันดับหนึ่ง   บทที่ 9

    อันดารันตอนนี้สวมเสื้อยืดกางเกงยีนสีซีดธรรมดาดูแล้วคล้ายเด็กมหาลัยดูไม่มีพิษสงแต่อย่าให้อ้าปากพูดเชียวไอ้ใบหน้าใสๆน่าเอ็นดูนั่นล่อตีนได้ไม่ยากดีที่ไม่สวมผ้าพันคอผืนใหญ่คล้ายลูกเสือออกมาด้วย“ฉันอยากได้ครีมบำรุงผิวมันหยาบกร้านไปหมดแล้ว” “แล้วก็ของกินบำรุงพวกคอลลาเจนไฟเบอร์เครื่องสำอางดูสิหน้าฉันโล่งขนาดนี้หากใครมาเห็นเข้าฉันจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน”“คุณมีเงินเหรอ?” “ไม่มี…แกสิต้องจ่ายเรื่องอะไรฉันต้องมานั่งจ่ายด้วยแกชนฉันฉันอยู่ในสภาพนี้เพราะใคร—”“หยุดเลย” อันดารันยกยิ้มมุมปากคิดว่าอีกฝ่ายต้องยอมทำตามความต้องการเขาแน่ๆไหนจะเสื้อผ้าที่เชยระเบิดแบบนี้อีกให้ตาย! อยู่ไปได้ยังไงเนี่ยสรพงษ์นายแม่งเฮงซวยจริงๆ “ไม่ซื้อฟังนะ…ผมไม่ได้มีเงินฟุ้งเฟ้อที่จะเติมความต้องการของคุณได้ทั้งหมดหรอกมีงบให้แค่ 500 บาทแบงก์สีแดง 5 ใบนี้เท่านั้น” เจียอีกรีดแบงก์แล้วนับทวนให้อีกฝ่ายอย่างใจเย็น“ห้าร้อยเนี่ยนะ!”“ใช่…ไม่พอก็ต้องพอ” อันดารันอ้าปากค้างช็อกกับสิ่งที่ได้ยิน“นี่คุณโอเมก้าอันดับหนึ่งเงินเดือนผมหักนั่นนี่เหลือแบงก์สีเทา 16 ใบก็คือ 16,000 บาทจ่ายค่าเช่าค่าน้ำค่าไฟค่าน้ำมันค่าซ่อมรถเต่าน้อยของผมเดือนนี

    Last Updated : 2025-01-05

Latest chapter

  • รักวุ่น ๆ ของคุณโอเมก้าอันดับหนึ่ง   บทที่ 46

    “เหนื่อยเหรอคุณ”“อืม…เมื่อก่อนฉันไม่เคยรู้คุณค่าในส่ิงที่ตัวเองมีมักจะคิดเปรียบเทียบนั่นนี่อยู่ตลอดแต่พอมาใช้ชีวิตที่นี่สิ่งที่ฉันมีมันไม่ได้แย่เลยสักนิดบางครั้งปัญหามันก็เกิดจากการที่ฉันเรียกร้องมากเกินไปต่างหากที่นั่นฉันมีบ้านมีเงินมีคนใช้ไม่ต้องคิดอะไรมากมายไม่ต้องเปลืองสมองในการใช้ชีวิตแต่ละวันแต่ฉันก็ยังไม่พอใจอยู่ดีนายรู้ไหม…ฉันมักจะคิดว่าพ่อรักลูกไม่เท่ากันแต่ต่อให้ฉันจะทำตัวเหลวแหลกยังไงก็ไม่เคยตัดเงินในบัญชีไม่เคยไล่ออกจากบ้านมีบ้างที่บ่นก่นด่าสาดเสียเทเสียแต่ก็เป็นฉันอีกแหละที่ก่อปัญหาให้เขาต้องแก้ไขเทียบกับชีวิตในตอนนี้ต่างกันสุดๆฉันเพิ่งรู้ว่าเงินมันหายากขนาดไหนจะใช้เงินก็ต้องคิดหน้าคิดหลังไม่สามารถใช้เงินเติมเต็มความปรารถนาได้อย่างแต่ก่อนทำงานเหมือนวัวเหมือนควายแต่ค่าตอบแทนยังไม่พอจะซื้อของที่อยากได้แต่ช่างเถอะ…แค่ฉันยังมีชีวิตอยู่ในตอนนี้ก็ยังดีกว่าตายล่ะนะ”“นายยิ้มอะไร” เจียอีบีบจมูกเชิดรั้นนั้นอย่างอดไม่ได้“ก็ยิ้มที่คุณดูมีความคิดขึ้นดูโตขึ้นมากกว่าที่เจอกันตอนแรกเสียอีกตอนนั้นคุณโวยวายใหญ่โตบ่นทุกอย่างที่เห็นบ่นทุกอย่างที่ใช้ตอนนั้นคุณยังถามหาอ่างจากุชชีในคอนโดผมอย

  • รักวุ่น ๆ ของคุณโอเมก้าอันดับหนึ่ง   บทที่ 45

    “ผมพูดจริง อยากทำให้มันดีสมกับตำแหน่งโอเมก้าอันดับหนึ่งของคุณ” อันดารันเงียบก่อนจะเอ่ย“โอเมก้าอันดับหนึ่งนั้นจะมีค่าอะไรถ้าฉันต้องยืนอยู่เพียงลำพัง” เจียอีชะงักก่อนจะเงยหน้ามาจุมพิตหน้าท้องขาวนั้นผ่านเสื้อยืดตัวบางแถมยังเป็นเสื้อของเขาอีกด้วย “อีกอย่างมันก็เป็นแค่ชื่อไอดีโอเมก้ามีจริงที่ไหนกันตอนแรกนายว่าฉันเพี้ยนไม่ใช่เหรอทำไมตอนนี้นายจริงจัง” “สงสัยติดเชื้อบ้าจากคุณ”“แกสิบ้า”“อ๊ะ” “เป็นหมาหรือไง” อันดารันลูบหน้าท้องของตัวเองป้อยๆงับลงมาได้ “ไหนเล่ามาสิไปก่อเรื่องอะไรไว้”“อะไร”“พี่แซนดี้เล่าให้ผมฟังหมดแล้วคุณนี่มันแสบจริงๆเลยนะ”“ฉันก็แค่ปกป้องตัวเองแสบเสิบอะไรแล้วไอ้หมอนั่นยังโดนน้อยไปด้วยซ้ำ” “ผมรู้แต่ว่าคุณต้องดูแลตัวเองดีๆคุณก็รู้ว่าครอบครัวนั้นมีอิทธิพลขนาดไหน” เจียอีพูดพร้อมกับเกลี่ยแก้มใสนั้นอย่างเอ็นดูสายตาที่อีกฝ่ายกำลังจ้องมองมาทำเอาอันดารันทำตัวไม่ถูกก่อนจะหันหน้าหนีหลบหลีกสายตาที่แสดงความเป็นห่วงเป็นใยออกมาจนเขารู้สึกได้หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะที่ได้สบตาคู่นั้น “รู้แล้วน่า”“รู้แล้วน่าของคุณนี่คืออะไรรู้แล้วแต่ยังทำ?”“ก็แค่ปกป้องตัวเอง”“เอาเถอะครั้งนี้ถือว่าแล้

  • รักวุ่น ๆ ของคุณโอเมก้าอันดับหนึ่ง   บทที่ 44

    อันดารันรวมไปถึงสต๊าฟคนอื่นๆกลับกรุงเทพฯตั้งแต่รับประทานมื้อเช้าของโรงแรมเสร็จต้องขอบคุณ SMS จากผู้หวังดีเมื่อวานที่ทำให้นักแสดงน้องใหม่ไม่ตกเป็นข่าวฉาวตั้งแต่ซีรีส์ยังไม่ฉายรวมไปถึงโดนแบล็กเมล์ยอมเป็นทาสกามให้กับคนพรรค์นั้นแต่อย่างว่าให้ทุกข์แก่ท่านทุกข์นั้นถึงตัวในเมื่อศราวุธชอบใช้แผนชั่วในการโจมตีคนอื่นเขาเลยรับหน้าที่เป็นผู้ลงทัณฑ์สั่งสอนให้เจ้าตัวได้รู้เสียบ้างแต่ก็ยังพอมีขอบเขตอยู่นิดนึงเพราะการถูกข่มขืนโดยที่ไม่มีสติไม่ใช่เรื่องที่น่ายินดีและเป็นสิ่งที่เพื่อนมนุษย์ควรกระทำต่อกันเพราะเป็นกองถ่ายซีรีส์เลยหาอุปกรณ์ได้ไม่ยาก อันดารันและพรรคพวกเลยจัดฉากปั่นหัวให้ศราวุธได้บทเรียนเสียบ้างจะแจ้งความก็ไม่ได้จะเอาเรื่องกับทางโรงแรมก็ไม่ได้อีกเพราะไม่ว่ายังไงเมื่อเรื่องไปถึงนักข่าวตัวศราวุธเองมีแต่เสียกับเสียบางทีเงินก็ไม่หนักพอที่จะปิดปากคนทำให้เรื่องชั่วช้าที่ได้ทำเอาไว้แดงออกมาอีกครั้ง อันดารันยิ้มเยาะและต้องขอบคุณตู้โทรศัพท์สาธารณะที่มีอยู่ทั่วทุกมุมจังหวัดถึงเวลาปั่นหัวคืนบ้างแล้วไอ้เรื่องที่คลิปที่ว่าก็ไม่มีจริงหรอกอี๋! ใครจะอยากเห็นร่างกายหมอนั่นกันเงินก็ไม่อยากได้ที่อยากได้คือคว

  • รักวุ่น ๆ ของคุณโอเมก้าอันดับหนึ่ง   บทที่ 43

    แม้หลัง ๆ การถ่ายทำจะไม่ราบรื่นสักเท่าไหร่ เพราะดูเหมือนพระนายจะไม่ได้รักกันหวานเชื่อมเหมือนที่บทให้มาน่ะสิ แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี วันนี้เป็นวันเลี้ยงฉลองปิดกล้องของเรื่อง “รักครั้งใหม่ของโอเมก้า” ส่วนในรายละเอียดอย่างฟีโรโมน การทำรัง รวมไปถึงช่วงฮีท อันดารันเองก็ได้เอ่ยพูดคุยกับคนเขียนบทหลายครั้งจนทุกอย่างลงตัว เพราะคุณนุชคนเขียนบทเองยังคิดไม่ตกในบางส่วน พอได้มาพูดคุยกับนายเอกของเรื่องที่บอกว่าได้อ่านนิยายประเภทนี้มาพอสมควรจึงสามารถถ่ายทอดสิ่งที่โอเมก้าต้องพบเจอมาได้หมด แถมยังตรงใจเธอสุด ๆ อีกด้วย คืนนี้เป็นงานเลี้ยงปิดกล้องทางทีมงานได้เช่าห้องจัดงานของโรงแรมเอาไว้พร้อมกับกำชับเรื่องความเป็นส่วนตัวของนักแสดง “วุธพี่ขอวันนี้อย่าก่อเรื่องอีกเลย”“ผมรู้แล้วน่า”“ปิดกล้องแล้วก็ยังต้องร่วมงานอื่นๆกันอีกช่องก็กำลังจะดันด้วยอย่าทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่”“ผมชักอยากจะรู้ว่าเด็กใคร! ดูท่าพี่จะเกรงใจมันมากนะ”“จะเด็กใครก็ช่างเถอะทำหน้าที่ของตัวเองจบๆกันไปไม่ดีเหรอ”“พี่ไม่ใช่ผมก็พูดได้ซิ”“เอาเถอะถือว่าพี่ขอนะวุธ” ชลดาพูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินออกจากห้องพักไปแต่เธอก็มั่นใจว่าอีกฝ่ายไม่สนคำร้องขอของเธอ

  • รักวุ่น ๆ ของคุณโอเมก้าอันดับหนึ่ง   บทที่ 42

    เมื่อ Pilots ที่อันดารันไปเก็บตัวถ่ายมาตลอดระยะหลายสัปดาห์รวมไปถึงการตัดต่อต่างๆได้เผยแพร่ออกไปทำให้คุณโอเมก้าอันดับหนึ่งเป็นที่รู้จักมากขึ้นในนาม “พอเพียง” ซึ่งเป็นชื่อของนายเอกในเรื่องแฟนตาซีที่ถ่ายทำเป็นเรื่องแรกซึ่งก่อนหน้านี้ผู้จัดและค่ายเองก็มีการประการเฟ้นหานักแสดงหน้าใหม่มาก่อนหน้านั้นแล้วส่วนอันดารันเองแม้จะไลฟ์บ้างเป็นครั้งคราวแต่ก็ไม่ได้ปริปากเรื่องที่ตัวเองได้บทนักแสดงนำในเรื่องนี้ซึ่งยอดวิวในแพลตฟอร์มสูงขึ้นเป็นประวัติการณ์อีกทั้งยังได้นักแสดงที่มีชื่อเสียงหลายคนร่วมแสดงด้วยเรียกได้ว่าเป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ได้รับความสนใจจากประชาชนมากเลยทีเดียวซึ่งช่องที่จะฉายนั่นก็คือ Ever Nine เรียกได้ว่าโฆษณาหลายตัวต่างก็ตบเท้ากันเข้ามาซื้อพื้นที่ภายในช่องระหว่างการฉายเรื่อง “รักครั้งใหม่ของโอเมก้า” ที่มีกำหนดฉายกลางปีหน้ามีการแสดงความคิดเห็นอย่างล้นหลามในโลกออนไลน์โดยเฉพาะนักแสดงน้องใหม่อย่างอันดารันซึ่งตอนนี้เป็นนักแสดงอิสระไม่ได้สังกัดที่ช่องไหนแต่ได้ข่าวแว่วๆว่ากำลังจะเซ็นสัญญากับบริษัทน้องใหม่แห่งหนึ่งโดยมีการพูดคุยและเจรจาหลายครั้งจากหลายๆต้นสังกัด เพราะเร่งถ่ายทำกันอยู่หลายวันเ

  • รักวุ่น ๆ ของคุณโอเมก้าอันดับหนึ่ง   บทที่ 41

    ตั้งแต่เข้าวงการมาชีวิตธรรมดาของอันดารันก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงอยากจะสวยต้องอดทนไม่ว่าจะทำหน้าขัดตัวทำสปารวมถึงวิ่งแคสต์งานโฆษณาอีกได้บ้างไม่ได้บ้างภายในรถตู้ของบริษัทมีนักแสดงน้องใหม่หลายคนที่อยู่ภายใต้การดูแลของแซนดี้ชีวิตแทบจะกินนอนภายในรถตู้นี่และอันดารันมีอายุมากที่สุดคือ 25 ย่าง 26 ปีบางคนอายุเพียง 16 -17 เองอย่างว่านอกจากจะมีชื่อเสียงแล้วเรื่องรายได้นี่แหละที่ดึงดูดความสนใจของผู้คนขนาดอันดารันไม่มีประสบการณ์การแสดงยังได้เป็นตัวประกอบในโฆษณาแบรนด์ดังเขายังได้เงินตั้งหลายหมื่นแซนดี้เองก็อยากจะให้นักแสดงในสังกัดของตัวเองโตอย่างช้าๆงานประเภทนี้ไม่ได้อาศัยเพียงหน้าตาเพียงอย่างเดียวต้องอาศัยฝีมือด้วยคนสวยคนหล่อมีเยอะแยะและพร้อมที่จะแจ้งเกิดได้ทุกเมื่อหากจะยืนหยัดในวงการได้อย่างยาวนานละก็ก็ต้องเก็บประสบการณ์การเป็นตัวประกอบเล็กน้อยพวกนี้ก่อนอันดารันเองก็คิดแบบนั้นและการแสดงบทโศกเป็นเรื่องยากสำหรับเขาเองด้วยเช่นกันโดยเฉพาะซีรีส์ที่กำลังถ่ายทำเดือนหน้าก็เป็นฤกษ์งามยามดีที่จะทำพิธีบวงสรวงเปิดกล้องเรื่อง “รักครั้งใหม่ของโอเมก้า” อันดารันที่มาจากโลกที่เทคโนโลยีทันสมัยเขางงเป็นไก่ตาแตกกั

  • รักวุ่น ๆ ของคุณโอเมก้าอันดับหนึ่ง   บทที่ 40

    น่ารัก คุณเขาใช้คำว่าน่ารักได้เปลืองมากในสายตาของเจียอี ซอกคอขาวผ่องนั้นแต่งแต้มไปด้วยรอยขบเม้ม เจียอีปัดป่ายลิ้นร้อนไปตามซอกคอระหงนั้นอย่างหยอกเย้า ยิ่งรับรู้ถึงใต้ร่างที่กระตุกบิดเกร็งไปด้วยความเสียว เขาก็ยิ่งอยากจะกลั่นแกล้งมากขึ้นไปอีก นิ้วเรียวยาวที่ชุ่มไปด้วยเจลหล่อลื่นกำลังเบิกทางอย่างใจเย็น “เข้ามาได้แล้ว”ได้ยินดังนั้นแกนกายค่อยๆเสือกไสเข้าไปในรูจีบนั้นอย่างค่อยเป็นค่อยไปเจียอีแช่ไว้สักครู่เพื่อรออีกฝ่ายปรับตัวพร้อมกับโอบกอดร่างบางใต้ร่างด้วยความรักพวกเขาต่างก็จูบกันอยู่อย่างนั้นริมฝีปากแทบไม่แยกห่างออกจากกันแม้จะเปลี่ยนไปกี่ท่วงท่าแล้วก็ตามแสงไฟจากหลอดไฟข้างทางที่อยู่ห่างออกไปพอจะได้เห็นเงาตะคุ่มทั้งสองที่กำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอยู่บนรถเป็นเซ็กซ์ที่ค่อยเป็นค่อยไปไม่ใช่เพียงแค่อารมณ์พาไปมันมีความรู้สึกท่วมท้นอยู่ในภาษากายที่พวกเขากำลังสื่อสารกันเสียงเนื้อกระทบเนื้อเสียงดังเอี๊ยดอ๊าดของโช็ครถดังปะปนกับเสียงครางเครือของพวกเขาทั้งคู่ไม่ขาดสายอีกทั้งคุณเขายังเหมือนว่าจะมีอารมณ์ร่วมมากกว่าปกติเห็นได้จากที่เป็นฝ่ายควบขี่คุมจังหวะเองท่าทางกัดริมฝีบางแล้วเชิดหน้าครางนั้นทำเอาอารมณ์

  • รักวุ่น ๆ ของคุณโอเมก้าอันดับหนึ่ง   บทที่ 39

    “ก่อนคุณจะไปถ่ายซีรีส์ผมอยากจะพาคุณไปที่ๆหนึ่งไปในฐานะคนธรรมดาไม่ใช่นายเอกซีรีส์คนดัง”“ทำไมนายมั่นใจว่าฉันจะดัง?”“ก็คุณเคยบอกไว้อย่างนั้น” อันดารันเพียงชายตามองชายหนุ่มตรงหน้าโดยไม่พูดอะไรอีก“เอาน่ารับรองคุณจะต้องชอบ”“ถ้าฉันไม่ชอบล่ะ”“ผมจ่ายด้วยนี่ก็แล้วกัน” เจียอีชี้ที่บั้นเอวตัวเองแต่ก็ต้องถูกอีกฝ่ายหยิกจนเนื้อเขียว“เอาแต่ได้”“หรือว่าคุณไม่อยากได้”“นี่นาย!!!”สถานที่เจียอีขับรถพาอีกฝ่ายมาเป็นสถานที่ลับของเขาเป็นสถานที่ดูดาวในชานเมืองที่เขามักจะมาคนเดียวเป็นประจำตั้งแต่สมัยเรียนอีกทั้งเป็นภูเขาสูงการเดินทางลำบากจึงไม่มีรถสัญจรไปมามากนักเจียอีจอดรถอยู่ริมข้างทางหันท้ายรถไปทางในตัวเมืองเปิดท้ายรถพร้อมขนเครื่องดื่มออกมาก่อนหน้าเขาปูเบาะพร้อมเตรียมเครื่องดื่มเอาไว้แล้ว“มาไม้ไหน” อันดารันมองอีกฝ่ายอย่างระแวง “คุณเคยบอกผมว่าอยากจะมีรูปคุณติดอยู่ตรงบิลบอร์ดแล้วผมคิดว่าคุณคงจะทำได้อย่างที่พูดจริงๆวันนี้ผมเลยพาคุณมาที่นี่มาในฐานะคนธรรมดาด้วยบรรยากาศสบายๆไม่ต้องแคร์สายตาผู้คนรอบข้าง”อันดารันขยับตัวจากเบาะหน้าคลานมานั่งที่ท้ายรถพร้อมกับหย่อนขาเปิดเบียร์กระป๋องออกมาดื่มโดยไม่พูดอะไรสา

  • รักวุ่น ๆ ของคุณโอเมก้าอันดับหนึ่ง   บทที่ 38

    เย็นวันเสาร์วันหนึ่งเจียอีสวมบทเป็นผู้จัดการส่วนตัวของอันดารันเขากำชับกับอีกฝ่ายหลายเรื่องโดยเฉพาะนิสัยที่ไม่ยอมคนของเจ้าตัวการวางตัวต่อหน้าและลับหลังกล้องวงการบันเทิงเป็นวงการมายาที่พร้อมจะแทงข้างหลังกันอยู่เสมอยังไม่รวมแฟนวอร์ทั้งหลายแค่ประเด็นเล็กเท่าเม็ดสิวก็ลุกลามใหญ่โตได้รวมไปถึงหากคุณล้มหลายคนก็พร้อมจะเหยียบย่ำคุณไปด้วยอีกอย่างมีคนรักย่อมมีคนเกลียดโดยเฉพาะพวกข่าวฉาวต่างๆที่ทำเอาดารานักแสดงหลายคนต้องออกจากวงการไปนักต่อนักว่ากันว่าวงการนี้ Hight Risk Hight Return มาไวไปไวมีน้องใหม่ที่พร้อมแจ้งเกิดในวงการอยู่ทุกวันและมันยากมากที่จะเป็นดาวค้างฟ้าเป็นซุปตาร์ที่ประชาชนให้การยอมรับรวมไปถึงสื่อมวลชนด้วย “นี่ทำยังกะนายเคยอยู่วงการบันเทิงอย่างนั้นแหละ”“อ่า…ผมแค่เป็นห่วงคุณก็เท่านั้นเอง”“ฉันรู้น่า”“จะว่าไปบทนี้ก็ดูหน่อมแน้มไปหน่อย”“คุณอ่านแล้วเหรอ”“ก็ใช่น่ะสิ…ไม่เหมาะกับโอเมก้าอันดับหนึ่งอย่างฉันเลยสักนิด” เจียอีส่ายหน้าที่ได้ยินคำพูดของคุณเขาอันดารันมีบรรยากาศที่คนนอกเห็นจะรู้สึกหมั่นไส้และอคติทันทีด้วยลุคที่มั่นใจในตัวเองรวมไปถึงการอวยตัวเองโดยไม่กระดากปากเมื่อก่อนเขาก็เป็นหนึ่งใน

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status