เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 886
บทที่เกี่ยวข้อง
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 887
“การดูแลที่ผมพูดถึง ไม่ใช่การตามใจเขาไปทุกอย่าง แต่เป็นการเพิ่มความท้าทายให้กับการเรียนของเขา เพื่อให้เขาได้เรียนรู้อะไรมากขึ้น... เขาเป็นลูกชายของผม ดังนั้นก็ควรจะเป็นเหมือนผม เจอเรื่องยาก ๆ แล้วจะก้าวหน้าได้เร็วขึ้น”“ครับ ต่อไปนี้เรื่องการเรียนของเสี่ยวหาน เราจะรายงานให้คุณทราบเป็นระยะ ๆ”“อืม ติวเตอร์ที่ผมจ้างจะมาถึงคืนนี้ ไว้ผมจะส่งข้อมูลการติดต่อของเขาให้คุณในภายหลัง เขาคนนี้เคยพาเด็กนักเรียนในชั้นเรียนอัจฉริยะเข้าร่วมการแข่งขันเขียนโปรแกรมระดับนานาชาติอย่างแฮ็กเกอร์คัพด้วย” ฟู่สือถิงอธิบายนี่คือหนทางที่เขาตั้งใจปูไว้ให้เสี่ยวหานเขาหวังให้เสี่ยวหานประสบความสำเร็จในระดับนานาชาติ ไม่ใช่เพราะเขาคาดหวังให้เสี่ยวหานหาเงินได้มากมาย แต่เพราะเขาคิดว่านี่คือเป้าหมายที่แท้จริงของเสี่ยวหานในฐานะพ่อ เขาจะพยายามช่วยให้เสี่ยวหานบรรลุเป้าหมาย“คุณฟู่ คุณเป็นพ่อที่ดีจริง ๆ น่าเสียดายที่เสี่ยวหานยังเด็กเกินไปที่จะเข้าใจความตั้งใจของคุณ” หัวหน้าฝ่ายกล่าวด้วยความรู้สึกชื่นชม “เมื่อเขาโตขึ้น เขาจะเข้าใจคุณอย่างแน่นอน”“หวังว่าจะเป็นอย่างนั้น” ตอนนี้ฟู่สือถิงไม่ได้ต้องการให้เสี่ยวหานเข้าใจ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 888
เมื่อกี้หลีเสี่ยวเถียนล้อเลียนฟู่สือถิงที่หยิบบัตรออกมาจ่าย ที่ไหนได้ เขาไม่ได้จ่ายค่าอาหารของตัวเอง แต่กลับจ่ายค่าอาหารให้พวกเธอแม้ว่าเขาจะไม่ได้เข้ามาทักทาย แต่ก็ยังมีน้ำใจจ่ายบิลแทนพวกเธอฉินอันอันเดินไปหาหลีเสี่ยวเถียนอย่างรวดเร็ว “ฉันขอออกไปแป๊บหนึ่ง รอเดี๋ยวนะ”หลีเสี่ยวเถียนยังไม่ทันได้ตั้งตัว ฉินอันอันก็เดินออกจากร้านไปอย่างรวดเร็วไม่ต้องสงสัยเลย ฟู่สือถิงยืนอยู่หน้าร้านอาหารเขาดูมั่นใจว่าเธอต้องออกมาหาเขาแน่ ความรู้สึกที่ถูกเขารู้ทันแบบนี้ทำให้เธอขมวดคิ้วหลังจากที่ทั้งสองสบตากัน เขาก็หันหน้ามาทางเธอทันทีอารมณ์ของเธอเหมือนน้ำที่กำลังเดือดพล่านเขาคิดว่าการส่งรูปลูกสาวให้ จ่ายค่าอาหารให้ แล้วจะสามารถลบล้างเรื่องราวในอดีตได้เหรอ?เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดแชทของเขา แล้วกดโอนเงินหลังจากโอนค่าอาหารทั้งหมดไปแล้ว เธอก็ไม่หันกลับมามอง เดินกลับเข้าไปในร้านอาหารฟู่สือถิงตกใจคิดว่าเมื่อเธอออกมาแล้วจะพูดอะไรกับเขาอย่างน้อยสองสามคำซะอีกต่อให้เป็นประโยคไล่ให้เขากลับ แต่ก็ยังดีกว่าการไม่พูดอะไรเลยแบบนี้ฉินอันอันกลับมานั่งที่โต๊ะ หลีเสี่ยวเถียนถาม “เธอออกไปไหนมา? ฟู่สือ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 889
เมื่อได้ยินคำตอบของเธอ เขาก็โล่งใจขึ้นทันทีเขาไม่ได้ทำอะไร แค่ต้องการให้เธอสนใจเท่านั้น“ผมส่งแชทไป แต่คุณไม่ตอบ” เขากล่าวอย่างอึดอัดต่อหน้าเธอ“งั้นก็อย่าส่งแชทหาฉันอีก” เธอเหลือบมองเขาอย่างเย็นชา แล้วก็ก้าวขึ้นรถไปรถบีเอ็มดับเบิลยูสีแดงสตาร์ทเครื่องยนต์ หักหัวเลี้ยว แล้วเคลื่อนจากไปอย่างรวดเร็วหลังจากที่รถขับขึ้นทางหลัก หลีเสี่ยวเถียนก็ถาม “อันอัน เธอใจอ่อนให้เขาหรือยัง? ตอนนี้เธอไม่ต่างอะไรจากฉันเลย กินไม่อิ่มนอนไม่หลับทุกคืน”ฉินอันอันก้มหน้าเล็กน้อย ไม่มีอารมณ์จะพูดอะไร“เมื่อกี้ฉันเพ่งมองฟู่สือถิงอยู่นาน ฉันว่าเขาบำรุงผิวดีจัง อายุตั้งเท่านี้แล้วแต่ยังหล่อขนาดนี้ ไม่ต่างจากตอนที่ฉันเจอเขาครั้งแรกเลย...”ฉินอันอันอดไม่ได้ที่จะขัดจังหวะเธอ “เสี่ยวเถียน เธอว่าเขาอายุเท่าไหร่?”“สี่สิบ?”“ไม่น่าจะแก่ขนาดนั้น” ฉินอันอันขมวดคิ้ว “ไม่น่าจะถึงสี่สิบ ถ้าเขาสี่สิบฉันก็น่าจะรู้แล้วสิ”“เพราะอะไรล่ะ? หรือว่าถ้าเขาอายุสี่สิบ เขาจะจัดงานฉลองวันเกิดแบบยิ่งใหญ่?”“ไม่ใช่ ฉันแค่รู้สึกว่าเขาไม่น่าจะอายุเยอะขนาดนั้น”“ฉันถึงได้ชมไงว่าเขาดูแลตัวเองเป็นอย่างดี ไม่ใช่แค่หน้านะที่ดูดี ห
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 890
เปลือกตากะพริบปริบ ไม่คิดว่าเขาจะว่าง่ายขนาดนี้เมื่อก่อนตอนที่พวกเขาทั้งสองรักกันหวานชื่น เขาไม่ได้เชื่อฟังเธอทุกเรื่องเขาเป็นผู้ชายที่มีหลักการมาก เช่น เมื่ออยู่ข้างนอก เขาจะไม่ให้เธอจ่ายเงินเลย และไม่ยอมรับเงินจากเธอสักครั้งดังนั้น เธอจึงไม่คิดว่าเขาจะยอมละทิ้งหลักการ แล้วรับเงินจากเธอโดยดีแต่สุดท้าย เขาก็รับไว้แสดงว่าในตอนนี้เขาสามารถละทิ้งนิสัยเดิม ๆ เพื่อเธอได้ในเมื่อเขายอมเชื่อฟังขนาดนี้ สักวันเธออาจจะยอมใจอ่อนให้เขาง่าย ๆ…… “สือถิง อย่าเอาแต่ดูโทรศัพท์ตลอดเวลาสิ อันอันคงไม่ตอบนายเร็ว ๆ นี้หรอก”ในห้องส่วนตัว เซิ่งเป่ยตบไหล่ฟู่สือถิง แล้วส่งแก้วเหล้าให้เขา“ตอบแล้ว” ฟู่สือถิงวางโทรศัพท์ลง“ตอบแล้วเหรอ งั้นก็โทรตามเธอออกมาดื่มด้วยสิ ถ้านายโทรชวนเธอมาได้ ฉันถึงจะเชื่อว่าเธอตอบแล้ว” สายตาของเซิ่งเป่ยจ้องไปที่โทรศัพท์ของฟู่สือถิงฟู่สือถิงเก็บโทรศัพท์ลงในกระเป๋า แล้วหยิบแก้วเหล้าขึ้นมาจิบ“พรุ่งนี้เธอต้องไปทำงาน”“พรุ่งนี้พวกเราเองก็ต้องไปทำงานเหมือนกันนี่?” เซิ่งเป่ยเปิดโปงคำโกหกของเขาอย่างกล้าหาญ “ถ้าเธอตอบนายจริง นายจะยังนั่งกินเหล้ากับพวกเราที่นี่ได้อีกเหรอ?
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 891
ฉินอันอันรู้สึกยินดีกับการต้อนรับของทุกคนหลังจากมาถึงห้องทำงาน ช่อดอกกุหลาบแดงบนโต๊ะกลับทำให้รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอแข็งทื่อกุหลาบช่อนี้ไม่ใช่ช่อดอกไม้ขนาดธรรมดา มีดอกกุหลาบอย่างน้อยเก้าสิบเก้าดอก ครอบคลุมพื้นที่ครึ่งหนึ่งของโต๊ะของเธอโดยทั่วไปแล้ว เฉพาะเมื่อผู้ชายจีบผู้หญิงเท่านั้น จึงจะมอบดอกกุหลาบแดงเก้าสิบเก้าดอกให้เธอ!เธอวางกระเป๋าลงบนโต๊ะและค้นดูช่อดอกไม้ด้วยมือข้างในมีการ์ดเขียนด้วยลายมือการ์ดเขียนว่า: คุณคือเทพธิดาตลอดกาลของผม…เมื่อเห็นการ์ดใบนี้ ใบหน้าของฟู่สือถิงก็ปรากฏขึ้นในใจเธอจะมีใครอีกนอกเหนือจากฟู่สือถิง ที่ส่งช่อดอกไม้ขนาดใหญ่แบบนี้ให้เธอและเขียนการ์ดด้วยประโยคจีบสุดน่าเบื่อชวนให้รู้สึกเอียนเช่นนี้?เธอสามารถทนต่อพฤติกรรมประจบสอพลอของเขาต่อเธอเป็นการส่วนตัวได้ แต่ที่นี่คือบริษัท และการกระทำของเขาจะส่งผลต่ออารมณ์ในที่ทำงานของเธออย่างจริงจัง!…… เอสทีกรุ๊ปวันนี้วันจันทร์ มีการประชุมบอร์ดบริหารระดับสูงประจำสัปดาห์หลังจากที่ฟู่สือถิงมาถึงบริษัท ผู้บริหารระดับสูงก็เข้าไปในห้องประชุมทีละคนเมื่อคืนนี้ฟู่สือถิงดื่มไวน์ ทำให้มีอาการปวดหัวค้างมาถึงเช้าวัน
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 892
ฟู่สือถิงมองโทรศัพท์ที่เพิ่งถูกตัดสายไป รู้สึกใจหายวูบเหมือนตกจากที่สูงใช่ว่าเขารู้สึกไม่มีความสุขหลังจากถูกฉินอันอันดุ แต่เพราะมีใครก็ไม่รู้ส่งดอกกุหลาบฉินอันอันถ้าเป็นไมค์หรือจิ้นซือเหนียนที่ส่งดอกไม้ให้ฉินอันอัน พวกเขาคงไม่ทิ้งการ์ดไว้ให้แน่นอนแล้วใครล่ะ? ใครกำลังแอบติดตามฉินอันอันลับหลังเขา?“พวกคุณประชุมกันก่อนเลย!” หลังจากที่ฟู่สือถิงพูดแบบนี้ เขาก็เดินออกจากห้องประชุมไปทั้งอย่างนั้นสั่งให้ผู้บริหารประชุมต่อ แล้วเขาก็เดินจากไปควรรู้ก่อนว่าในการประชุมบอร์ดบริหารทุกวันจันทร์ ทุกคนจะต้องรายงานภาระงานในส่วนของตนเองให้เขาทราบแต่พอเขาจากไปทั้งแบบนี้ จะให้พวกเขารายงานต่อใครล่ะ?ฟู่สือถิงออกมาจากห้องประชุม เดินตรงกลับไปที่ห้องทำงานของเขา แล้วปิดประตูเลขานุการยืนอยู่นอกประตูห้องทำงาน ดวงตาแดงก่ำด้วยความหวาดกลัวและสูญเสียความมั่นใจนี่เป็นครั้งแรกที่เธอทำผิดพลาดหลังจากทำงานมาอย่างยาวนาน แถมยังทำผิดพลาดครั้งใหญ่แม้ว่ากาแฟจะไม่ร้อนมาก แต่โทรศัพท์มือถือ มือ และเสื้อผ้าของท่านประธานก็เลอะเทอะคราบเหนียว ๆ ของกาแฟแม้ว่าเขาจะยังไม่กล่าวหาเธอในตอนนี้ แต่เธอก็ตระหนักดีว่าเมื่อเ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 893
โจวจื่ออี้กดวางสายแล้วส่งโทรศัพท์คืนให้กับฟู่สือถิง “ดอกไม้เป็นของรองประธานบริษัทที่ส่งให้อันอันในนามพนักงานทุกคนครับ”สีหน้าของฟู่สือถิงกลับมาสงบเรียบเฉยทันที“เจ้านายครับ กลับไปอาบน้ำเถอะ” โจวจื่ออี้มองไปยังรอยเปื้อนกาแฟบนเสื้อของเขา “เลขาจางอยากขอโทษคุณด้วยตัวเอง แต่ผมเห็นเธอหน้าซีดเป็นไก่ต้ม เลยให้เธอไปทำงานตามปกติ”ฟู่สือถิงไม่ได้ตำหนิเลขาเขากำโทรศัพท์ไว้ในมือ เดินออกจากห้องทำงานอย่างรวดเร็ว…… ฉินกรุ๊ปเมื่อฉินอันอันรู้ว่าดอกกุหลาบเป็นของรองประธานที่ส่งมา เธอจึงยื่นการ์ดไปจ่อหน้ารองประธาน “ถ้าคุณส่งให้ฉันในนามพนักงานทุกคน คุณก็ควรเขียนว่า 'คุณคือเทพธิดาของพวกเราตลอดไป' ไม่ใช่ 'คุณคือเทพธิดาของผมตลอดไป' ตอนเด็กคุณสอบตกวิชาภาษาจีนหรือไง?”รองประธานก้มหน้ารับผิด “ประธานฉินครับ ผมคิดว่าสองประโยคนั้นไม่ต่างกันมาก ทุกคนต่างก็มองคุณเป็นเทพธิดา...”“ยังจะเถียงอีก! คุณส่งดอกไม้ให้ฉัน ทำไมไม่บอกฉันล่วงหน้า? รู้ไหมว่าฉันเข้าใจผิดคิดว่าเป็นฟู่สือถิงที่ส่งมา เมื่อกี้โทรด่าเขาไปแล้ว รู้ไหมว่ามันน่าอายขนาดไหน!”ฉินอันอันหน้าแดงก่ำ หยิบแก้วน้ำขึ้นมาดื่มอีก แต่แก้วน้ำว่างเปล่ารองประ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 894
“เปล่า! ฉันไม่ยอมรับเขาต่างหาก!” เสี่ยวหานจ้องเสี่ยวตงอย่างดุร้าย แล้วถือจานอาหารหนีไป ไม่อยากนั่งกินข้าวกับเขาอีกเสี่ยวตงรีบดึงเสื้อคลุมของเสี่ยวหาน “เสี่ยวหาน ฉันขอโทษ! ฉันแค่เคยเห็นน้องสาวข้างบ้าน พ่อเธอไม่ยอมรับเธอ ทำให้เธอต้องอยู่กับแม่แค่สองคน”คนเรามีเจตนาหรือไม่ ดูจากสีหน้าก็รู้ได้แล้วเสี่ยวตงแค่พูดโดยขาดความยั้งคิด แต่ไม่ได้มีเจตนาร้ายเสี่ยวหานกลับมานั่ง“เสี่ยวหาน ฉันทำให้นายโกรธอีกแล้ว” เสี่ยวตงหยิบไก่ทอดในจานของตัวเองไปใส่ในจานของเสี่ยวหาน “ฉันไม่ได้ตั้งใจ พ่อฉันดีกับฉันมาก เลยอยากให้นายมีพ่อที่รักนายเหมือนกัน”“ฉันไม่ต้องการ!” เสี่ยวหานมองไก่ทอดของเขาอย่างเย็นชา“ทำไมนายไม่ต้องการพ่อล่ะ? มีคนรักนายเพิ่มขึ้นอีกคน ไม่ดีเหรอ?” เสี่ยวตงงงงวย“ฉันไม่ต้องการไก่ทอดของนาย!” เสี่ยวหานกอดจานอาหารของตัวเองแล้วเลื่อนออกไป “นายไม่รักษาสุขอนามัย!”เสี่ยวตงรีบหยิบไก่ทอดกลับไปใส่ในชามของตัวเอง “เสี่ยวหาน ถึงนายจะชอบต่อว่าฉันทุกวัน แต่ฉันก็ชอบเป็นเพื่อนกับนายมากที่สุด ถ้าผู้เข้าแข่งขันมีสองโควตา เราสองคนไปแข่งขันด้วยกันได้นะ”เสี่ยวหานขมวดคิ้ว “ฉันอาจจะแพ้นายก็ได้!”“แต่ผลการ
บทล่าสุด
