แชร์
บทที่ 960
บทที่เกี่ยวข้อง
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 1
ที่เมืองเอ วันนี้เป็นงานแต่งงานของหลญิงสาวที่มีชื่อเสียงโด่งดังอย่างฉินอันอัน ไม่มีเจ้าบ่าวในงานแต่งงานของเธอ เนื่องจากเจ้าบ่าวประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อหกเดือนที่แล้ว ฟู่ซื่อถิงอยู่ในสภาพราวกับผัก แพทย์จึงสรุปว่าเขาอาจอยู่ไม่รอดในสิ้นปีนี้ คุณนายใหญ่ฟู่ที่หมดหวัง เธอจึงตัดสินใจจัดการเรื่องการแต่งงานให้ลูกชายก่อนที่เขาจะเสียชีวิต ตระกูลฟู่เป็นหนึ่งในตระกูลที่ร่ำรวยอันดับต้น ๆ ในเมืองเอ แต่ไม่มีผู้หญิงมีชื่อเสียงหรือชาติตระกูลคนไหนยินดีจะแต่งงานกับชายที่กำลังจะตาย…หน้ากระจกแต่งตัว ฉินอันอันแต่งตัวเสร็จแล้ว ชุดแต่งงานสีขาวที่รับกับรูปร่างงดงามของเธอ ผิวกายที่ขาวราวกับหิมะ รวมกับการแต่งหน้าอย่างละเอียดอ่อนบนใบหน้าของเธอ ทำให้เธอดูสดใสและงดงามราวกับดอกกุหลาบแรกแย้มสีแดง แต่ในดวงตาเรียวรีนั้นดูมีความว้าวุ่นและไม่สบายใจปรากฏให้เห็นอยู่ เหลือเวลาอีกยี่สิบนาทีก่อนเริ่มพิธี เธอก็ปัดหน้าจอโทรศัพท์รอคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ ก่อนที่เธอจะถูกบังคับให้แต่งงานกับฟู่ซื่อถิง เธอมีแฟนอยู่แล้ว แล้วบังเอิญแฟนของเธอคือฟู่เย่เฉิน เขาเป็นหลานชายของฟู่ซื่อถิง พวกเขาไม่ได้เปิดเผยความสัมพัน
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 2
ภายใต้โคมระย้าคริสตัล ดวงตาสีดำสนิทราวกับออบซิเดียนของฟู่ซื่อถิงที่เปล่งประกายลึกล้ำมีเสน่ห์และแฝงไปด้วยอันตราย ก็คงไม่ขยับนอนนิ่งเหมือนเดิมเป็นปกติ ฟู่เย่เฉินหวาดกลัวมากจนเขาถอยหลังไปสองสามก้าว “อันอัน...ไม่สิ...น้าสะใภ้ ดึกแล้ว ฉันไม่รบกวนคุณกับคุณอาล่ะ!” ฟู่เย่เฉินเหงื่อไหลเย็นและเดินโซเซออกจากห้องนอนใหญ่ ฉินอันอันดูเขาวิ่งหนีไป เธอก็เริ่มเครียดขึ้นมาทันที และตัวสั่นเล็กน้อยอย่างหยุดไม่ได้ ฟู่ซื่อถิงฟื้นแล้วเหรอ?! ไม่ใช่ว่าเขาจะใกล้ตายเหรอ? เธออยากจะคุยกับเขา แต่ไม่มีเสียงออกมา จึงอยากเข้าไปมองใกล้ ๆ แต่ดูเหมือนว่าเท้าของเธอกลับอยู่กับที่ไม่ขยับไปไหน ความกลัวที่ไม่รู้จักมันครอบงำเธอ เธอก็อดไม่ได้ที่จะถอยออกมา...และวิ่งลงไปชั้นล่าง! “ป้าจาง ฟู่ซื่อถิงฟื้นแล้ว! เขาลืมตาขึ้นมาแล้ว!” ป้าจางได้ยินเสียงจึงรีบขึ้นไปชั้นบน “คุณผู้หญิง นายท่านเขาลืมตาแบบนี้ทุกวัน แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาฟื้นขึ้นมาแล้ว ดูสิที่พวกเรากำลังพูดคุยกันอยู่ตอนนี้ เขาก็ไม่ตอบสนองเลย” พี่สะใภ้จางถอนหายใจ“ หมอบอกว่าความเป็นไปได้ของผู้ป่วยเจ้าชายนิทราแบบนี้ที่จะฟื้นขึ้นมาค่อนข้างต่ำมาก” ฉินอันอั
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 3
เธอรู้สึกอึดอัดท้องไส้ปั่นป่วนไปหมด “อันอัน ตอนนี้เธอยังเรียนอยู่ไม่ใช่เหรอ? หากเธอตั้งครรภ์ มันจะส่งผลกระทบต่อการเรียนของเธอแน่…” ภรรยาของฟู่ฮั่นกล่าว ฟู่ฮั่นรีบรับตาม "ใช่! อันอันยังเด็กมากนะตอนนี้ เกรงว่าเธอไม่อยากเลิกเรียน อยู่บ้านเพื่อมีลูกหรอก!" คุณนายใหญ่มีหรือจะไม่รู้ว่าลูกชายคนโตและลูกสะใภ้ของเธอกำลังคิดอะไรอยู่ ด้วยเหตุนี้คุณนายใหญ่จึงยืนกรานที่จะสืบทายาทของฟู่ซื่อถิงต่อไป “อันอัน เธอยินดีที่จะให้กำเนิดลูกของซื่อถิงไหม?” คุณนายใหญ่พูดอย่างตรงไปตรงมากับเธอ “เธอเองก็รู้ว่าลูกของเธอและซื่อถิงจะได้รับมรดกทรัพย์สมบัติของซื่อถิงในอนาคต แค่ทรัพย์สมบัติของซื่อถิงก็เพียงพอแล้ว ที่จะให้เธอและลูกมีชีวิตที่ดีได้” ฉินอันอันพูดอบ่างไม่ลังเล "ฉันยินดีค่ะ" ตราบใดที่เธอสามารถปกป้องไม่ให้ฟู่เย่เฉินยึดทรัพย์สินของฟู่ซื่อถิงไป เธอก็ยินดีที่จะลองดู ยิ่งไปกว่านั้น แม้ว่าเธอจะไม่อยาก แต่ด้วยอำนาจและอิทธิพลอันแข็งแกร่งของตระกูลฟู่ ต้องบังคับให้เธอคลอดลูกอย่างแน่นอน หลังจากได้รับคำตอบ คุณนายใหญ่ก็ยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ "ดีมาก ฉันรู้ว่าเธอแตกต่างจากพวกผู้หญิงโง่ข้างนอกนั้น พวกเขาคิดว่าซ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 4
แพทย์หญิงเอ่ยว่า “พูดยากนะคะ ถ้าอย่างเร็วก็สามสี่เดือน ถ้าอย่างช้านั้นจะนานเท่าไหร่ก็ได้” หลังจากหยุดครู่หนึ่งเธอก็กล่าวเสริมว่า “คุณยังสาวอยู่ ดังนั้นทุกอย่างจะเป็นไปได้ด้วยดีอย่างแน่นอน" เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ฝนในฤดูใบไม้ร่วงก็นำเมืองเอเข้าฤดูใบไม้ร่วงอย่างเป็นทางการแล้ว ในตอนกลางคืน หลังจากอาบน้ำเสร็จฉินอันอันออกจากห้องน้ำ เธอเดินไปที่ด้านข้างเตียง เปิดฝาครีมมอยเจอร์ไรเซอร์ให้ความชุ่มชื้นตัวใหม่ที่เธอซื้อวันนี้ และทาให้ทั่วผิวของเธอ “ฟู่ซื่อถิง ฉันจะทาให้คุณด้วยนะ! ช่วงนี้อากาศแห้งเกินไปแล้ว” เธอพูดแล้วเดินไปข้าง ๆ ฟู่ซื่อถิง เธอนั่งอยู่ข้างเตียง ใช้นิ้วแต้มมอยเจอร์ไรเซอร์เล็กน้อยแล้วเกลี่ยให้ทั่วใบหน้าของเขา ดวงตาสีดำลึกราวกับอำพันราวกับอัญมณีของเขาลืมตาขึ้นทันที เธอตกใจมากซะจนหายใจลำบากกับประกายแสงดวงตาของเขา แม้ว่าจะเห็นเขาลืมตาทุกวัน แต่ก็ยังตกใจทุกครั้งที่เห็นเขาลืมตาขึ้นมา “ฉันออกแรงมากเกินไปเหรอ แต่ฉันไม่ได้ออกแรงเลยนะ!” นิ้วของเธอยังคงนวดแก้มของเขาต่อไปเบา ๆ ในเวลาเดียวกัน ก็ตกอยู่ในภวังค์ความคิดของตัวเอง… “ฟู่ซื่อถิง ฉันได้อ่านข่าวในอินเตอร์เน็ตว่าคุณ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 5
ฉินอันอันตกใจมากจนเผลอถอยไปสองสามก้าว เขาเป็นเหมือนสัตว์ร้ายที่ถูกปลุกให้ตื่นขึ้น ตอนเขาหลับไม่ได้สติไม่รู้สึกว่าเขาน่ากลัวหรือเป็นอันตราย แต่เมื่อเขาลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วนั้นมันช่างอันตรายเหลือเกิน ป้าจางออกมาจากห้องแล้วปิดประตู เมื่อเห็นฉินอันอันหวาดกลัวราวกับกวางที่ตื่นกลัวแบบนั้น เธอจึงพูดปลอบใจว่า "คุณนาย ไม่ต้องกลัวนะคะ นายท่านเพิ่งฟื้นยังไม่รู้เรื่องอะไร คืนนี้คุณนอนที่ห้องรับรองแขกก่อน ไว้พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน ฉันคิดว่าคุณนายใหญ่ชอบคุณมาก เธออาจจะเข้าข้างคุณก็ได้” ฉินอันอันสับสนว้าวุ่นใจไปหมด เธอเคยคิดว่าฟู่ซื่อถิงจะตายเมื่อไหร่ แต่เธอไม่เคยคิดว่าเขาจะฟื้นขึ้นมาได้ “ป้าจาง ของของฉันยังอยู่ในห้องเขา…” ฉินอันอันเหลือบมองไปที่ห้องนอนใหญ่ อยากจะเข้าไปเอาของของตัวเองทั้งหมดออกมา จากที่ฟู่ซื่อถิงมองดูเธออย่างดุร้ายและน่ากลัวในตอนนี้ เธอมั่นใจมากว่าเขาอาจจะไม่ยอมรับเธอเป็นภรรยาของเขา เธอต้องเตรียมตัวพร้อมที่จะออกจากตระกูลฟู่ได้ทุกเวลา ป้าจางถอนหายใจเบา ๆ "ถ้ามันไม่ใช่ของสำคัญก็วางไว้ตรงนั้นก่อนค่ะ! พรุ่งนี้ฉันจะเอามันไปให้คุณเองนะ" ฉินอันอัน "ค่ะ ป้าก็กลัวเขาเหมือนกันเหรอ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 6
เนื่องจากมีภาวะเลือดออก ดังนั้นต้องฝากครรภ์แล้ว! ข่าวนี้เหมือนกับสายฟ้าดลงมา ทำให้ฉินอันอันตกใจมาก “คุณหมอ ถ้าหากฉันไม่ต้องการเด็กคนนี้ล่ะ?” เธอกำลังจะหย่ากับฟู่ซื่อถิง และเด็กในท้องของเธอก็มาผิดเวลา แพทย์ที่ได้ยินเช่นนี้จึงมองเธอแล้วพูดว่า "ทำไมถึงไม่อยากได้ล่ะค่ะ? รู้ไหมว่ามีคนมากมายที่อยากมีลูกแต่มีลูกไม่ได้?" เธอหลุบตาลงแล้วเงียบไป “ทำไมสามีถึงไม่มาด้วย?” แพทย์เอ่ยถาม “ถึงไม่อยากมีลูก ยังไงคุณก็ควรปรึกษาเรื่องนี้กับสามีก่อน” ฉินอันอันขมวดคิ้วแน่น เห็นว่าเธอดูเครียงเครียดขนาดนี้ แพทย์จึงหยิบบันทึกการรักษาของเธอขึ้นมาอ่านดู "คุณเพิ่งอายุยี่สิบเอ็ดปีเอง! คุณยังไม่ได้แต่งงานเหรอ?" ฉินอันอัน "แต่ง...แต่ช่างเถอะค่ะ แต่จะหย่ากันเร็ว ๆ นี้!" “การทำแท้งไม่ใช่การผ่าตัดเล็ก แม้ว่าคุณจะตัดสินใจแล้วที่จะทำ แต่วันนี้ฉันไม่ว่าง คุณลองกลับไปคิดทบทวนก่อน ไม่ว่าความสัมพันธ์ของคุณกับแฟนจะเป็นอย่างไร เด็กก็เป็นผู้บริสุทธิ์” แพทย์ให้บันทึกการรักษาของเธอและบอกว่า "ตอนนี้คุณมีภาวะเลือดออก ถ้าคุณไม่ฝากครรภ์ ก็ยากที่จะบอกว่าเด็กจะรอดได้ไหม?" ทันใดนั้นฉินอันอันก็รู้สึกสงบใจขึ้นมาได้บ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 7
เขาไม่ได้ตั้งรหัสผ่านและเครื่องก็รันเร็วมากเร็วมากซะจนหัวใจของเธอเต้นไม่เป็นจังหวะเธอหายใจเข้าลึก เพื่อเสียบแฟลชไดรฟ์และลงชื่อเข้าใช้บัญชีโซเชียลของเธอหลังจากเข้าสู่ระบบสำเร็จ เธอก็รีบส่งเอกสารไปให้รุ่นพี่ของเธอทันทีทุกอย่างผ่านไปด้วยดีอย่างน่าประหลาดใจส่งเอกสารเรียบร้อยแล้วก่อนเวลาสิบสองนาฬิกาเธอไม่กล้าที่จะอยู่ในห้องอ่านหนังสือต่ออีกแม้แต่วินาทีเดียว เมื่อเธอปิดคอมพิวเตอร์ นิ้วของเธอที่ถือเมาส์สั่นเล็กน้อย และก็คลิกไปที่โฟลเดอร์บางโฟลเดอร์ในคอมพิวเตอร์โดยไม่ได้ตั้งใจโฟลเดอร์ก็เด้งขึ้นมาดวงตากลมรีของเธอเบิกกว้าง และบังเอิญได้เห็นเนื้อหาของโฟลเดอร์ที่น่าสงสัยนั้น…ห้านาทีต่อมา เธอก็เดินออกจากห้องอ่านหนังสือป้าจางถอนหายใจด้วยความโล่งอก "เห็นไหมคะ ฉันบอกคุณแล้วว่านายท่านไม่รีบกลับมาหรอก?"อารมณ์ของฉินอันอันซับซ้อนมาก ดูเหมือนเธอจะพบความลับของฟู่ซื่อถิงแล้วถ้ารู้แต่แรกเธอคงไม่ใช้คอมพิวเตอร์ของเขาหรอก“ป้าจาง มีกล้องวงจรปิดที่ห้องอ่านหนังสือของเขาหรือเปล่าคะ?”“มีหนึ่งตัวอยู่ข้างนอกห้องค่ะ”ทันใดนั้นฉินอันอันก็หน้าซีด "เขาต้องรู้แน่ ๆ ว่าฉันเข้าห้องหนังสือของเข
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 8
เมื่อประตูเปิดออก คุณนายใหญ่ฟู่ก็ยืนอยู่ที่หน้าประตูมองเข้าไปข้างใน ฉินอันอันกอดเข่านั่งพิงกำแพง ผมเผ้าของเธอยุ่งเหยิงเล็กน้อย เมื่อได้ยินเสียงมาจากประตู เธอก็หันศีรษะไปอย่างเหม่อลอย… “อันอัน! เธอเป็นยังไงบ้าง!” คุณนายใหญ่ฟู่มองใบหน้าซีดเซียวของฉินอันอัน เธอก็ปรี้ดแตกจนความดันขึ้นทันที “ทำไมเธอถึงกลายเป็นแบบนี้? ใช่... ใช่ซื่อถิงใช่ไหม? เขาทำร้ายเธอใช่ไหม?” เมื่อพูดถึงตรงนี้ เสียงของคุณนายใหญ่ฟู่ก็สั่นเล็กน้อย ฉินอันอันผอมลงมากกว่าเดิม ใบหน้าของเธอซีดเซียวปากก็แห้งแตกไปหมด หน้าอกของเธอยังขยับขึ้นลง และเธออยากจะพูดอะไร แต่ไม่มีเสียงออกมา ป้าจางเดินเข้ามาพร้อมนมอุ่นหนึ่งแก้วแล้วนำมาป้อน "คุณนาย คุณดื่มนมสักแก้วก่อนนะ ไม่ต้องกลัว คุณนายใหญ่อยู่ที่นี่ คุณกินมันได้ค่ะ" คุณนายใหญ่ฟู่ขมวดคิ้วแน่น "เกิดอะไรขึ้น! ซื่อถิงไม่ให้อันอันกินข้าว? อันอันผอมขนาดนี้! เขาอยากจะให้อันอันอดตายรึไง!" เรื่องนี้ทำให้คุณนายใหญ่ฟู่โมโหมาก เธอรีบเดินไปที่ห้องนั่งเล่นไปหาลูกชายเธอ แล้วถามว่า "ซื่อถิง อันอันเป็นภรรยาที่แม่หามาให้ลูก รังแกเธอแบบนี้ จะทำให้แม่คิดยังไง" “ถ้าทำผิดต้องถูกลงโทษ
บทล่าสุด
