MasukShare
3
Terakhir Diperbarui:
2024-11-01 16:14:50“เดี๋ยวนะ! ใครบอกเธอว่าห้องสแกนนิ้วไม่มีกล้องวงจรปิด”
สิรันถามพร้อมกับมองหน้าสองสาวนิ่ง
ผลัวะ!
จันจิราที่ผลักประตูห้องเข้ามาเอ่ยถามด้วยสีหน้าไม่พอใจ หลังจากที่ทราบว่าหลานสาวของตนถูกเพื่อนในแผนกเดียวกันสาดกาแฟใส่
“เธอสองคนใช่ไหมที่ทำหลานฉัน”
“ค่ะ! หนูเป็นคนเอากาแฟสาดใส่กุ๊กเอง” มะลิฉัตรยอมรับ
“ไล่ออก! ให้สองคนนี้ออกจากงานเลยนะคุณสิรัน” จันจิราบอกเสียงดังอย่างเอาเรื่อง
“เอ่อ... สิเข้าใจนะคะว่ากุ๊กเป็นหลานของคุณจิรา แต่เราควรให้ความเป็นธรรมกับทุกคนค่ะ” สิรันบอกอีกฝ่ายอย่างใจเย็น
“หลานฉันโดนขนาดนี้ ฉันจะเอาเรื่องเด็กนั่นให้ถึงที่สุด” จันจิราบอกเสียงดังจนเล็ดลอดออกไปด้านนอกห้อง
“แจ้งความเลยไหมคะ? พอดีหนูมีเบอร์ผู้กำกับฯ อยู่ เดี๋ยวโทร.ให้เลยค่ะ” พิมาลาบอกพลางทำท่าจะล้วงมือถือออกจากกระเป๋าเสื้อ
“พิมาลา!” สิรันเอ่ยปรามก่อนที่เรื่องจะบานปลายไปกันใหญ่
“ขอโทษค่ะหัวหน้า หนูแค่ทนฟังคนที่ตัดสินคนอื่นจากความรู้สึกของตัวเองไม่ได้ คุณเห็นว่าหลานสาวของตัวเองเปียกไปด้วยน้ำกาแฟ แล้วคุณก็โกรธและตัดสินว่าพวกหนูผิด ประทานโทษนะคะคุณมองเห็นไหม? ว่าเพื่อนของหนูก็เปียกชุ่มไปด้วยน้ำแดงตั้งแต่หัวจดเท้าเหมือนกัน” พิมาลาลุกขึ้นยืนพร้อมกับชี้ให้อีกฝ่ายมองเพื่อนสาวด้วยน้ำเสียงตึงๆ
“นี่เธอรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร มีตำแหน่งอะไรในโรงแรมนี้” จันจิรากัดฟันแน่น ตั้งแต่ทำงานมาไม่มีใครที่พูดจากับตนแบบนี้มาก่อน
“ไม่ทราบค่ะ หนูไม่ได้อยู่ฝ่ายบุคคล” พิมาลายิ้มก่อนจะยักไหล่สองข้างขึ้นพร้อมๆ กันอย่างไม่แคร์
“พิ!” มะลิฉัตรหน้าชาวาบเมื่อได้ยินประโยคกวนๆ ของเพื่อนที่เอ่ยออกไป
“กลัวอะไรเล่ามะลิ ผู้ใหญ่ที่ไม่รู้จักแยกแยะถูกผิด เอาแต่พวกพ้องของตัวเองแบบนี้ มันน่านับถือหรือว่าน่าเกรงใจตรงไหนกัน”
“ไล่สองคนนี้ออกเดี๋ยวนี้!” จันจิราที่โดนถอนหงอกจนแทบจะหมดหัว ตะเบ็งเสียงดังด้วยใบหน้าแดงก่ำ
“ใจเย็นๆ ค่ะป้าจิ” กุ๊กไก่รีบเข้าไปหาญาติผู้ใหญ่ที่กำลังโกรธจนหน้าแดงก่ำอย่างเป็นห่วงเป็นใย
“ถ้าเธอยังเก็บเด็กสองคนนี้ไว้! เธออยู่ยากแล้วสิรัน ไปยัยกุ๊ก กลับบ้าน!” จันจิราหันไปจ้องสิรันอย่างคาดโทษ ก่อนจะเดินออกไปด้วยสีหน้าตึงๆ
“ขอตัวก่อนนะคะหัวหน้า ไปสิไหมนั่งอยู่ทำไม!” กุ๊กไก่ยิ้มเยาะ สองสาวอย่างผู้ชนะ ‘หึ! บอกแล้วว่าอย่าลองดีกับคนอย่างกุ๊กไก่!’
“เอ่อ! ขอตัวค่ะ” สายไหมยกมือไหว้สิรันก่อนจะรีบเดินตาม เพื่อนรักออกไปด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
สิรันมองตามหลังจันจิราและสองสาวผ่านกระจกใสนิ่ง พยายามคิดหาวิธีต่างๆ ที่จะจัดการกับเรื่องที่เกิดขึ้น ‘เฮ้อ... เป็นผู้ใหญ่แล้วแท้ๆ แต่กลับก้าวก่ายหน้าที่การทำงานของแผนกอื่น! แถมยังให้ท้ายสองคนนั่น จนมองไม่เห็นหัวเราอีก แล้วแบบนี้จะมีกฎระเบียบเอาไว้ทำไมกัน’
“หัวหน้าไม่ต้องเครียดหรอกค่ะ ต่อให้เราสองคนทำงานต่อ เดี๋ยวก็โดนพวกนั้นแกล้งอีก ยังไงก็คงต้องออกจากงานอยู่ดี” พิมาลาบอกอย่างเข้าใจ
“ใช่ค่ะ! ขอบคุณหัวหน้ามากๆ นะคะ ที่สอนงานให้พวกหนู ขอบคุณค่ะ”
มะลิฉัตรบอกพร้อมกับยกมือขึ้นไหว้หัวหน้าแผนก ที่เอ็นดูเธอทั้งสองคนมาตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาฝึกงาน จนกระทั่งเรียนจบแล้วได้เข้าทำงานที่นี่
“พวกหนูสองคนรักหัวหน้านะคะ” พิมาลาน้ำตาคลอ ขณะที่นึกไปถึงสิ่งดีๆ ที่สิรันได้เคยหยิบยื่นให้น้องๆ ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเป็นประจำแทบทุกเดือน ทั้งเสื้อผ้า ขนม และของใช้ต่างๆ
สองสาวยกมือไหว้สิรัน ก่อนจะพากันเดินออกจากห้องไปที่แผนกบุคคล เพื่อเขียนใบลาออก
สิรันจ้องมองเด็กสาวสองคนที่ฝึกงานมากับมือร่วมหลายเดือน เดินออกจากห้องไปด้วยความรู้สึกที่ตื้ออย่างบอกไม่ถูก ‘นี่เราจะปล่อยให้เด็กสองคนนี้ต้องออกจากงานจริงๆ เหรอ เราทำได้แค่มองดูแบบนี้น่ะเหรอ’
ครึ่งชั่วโมงต่อมา... ห้องผู้บริหาร
ก๊อกๆๆ
ธีรติ อัครเหมษ์ ผู้จัดการใหญ่โรคาซานเดอร์ แกรนด์ เงยหน้าขึ้นมองประตูห้อง ที่เลขานุการสาวใหญ่วัยสี่สิบห้าปีกำลังเปิดเข้ามาอย่างสนใจ
“มีเรื่องอะไรหรือครับ?”
ฉัตรนารียิ้มเจื่อนๆ ก่อนจะบอกเรื่องสำคัญให้ผู้จัดการทราบ
“เอ่อ... คือว่า... คุณสิรันยื่นใบลาออกค่ะ”
“อะไรนะ?” ธีรติถามอย่างไม่เชื่อหู
“ที่ฝ่ายบุคคลไม่ยอมเซ็นอนุมัติให้ เลยต้องส่งต่อมาขอลายเซ็นจากผู้จัดการค่ะ” ฉัตรนารีเอ่ยพลางส่งเอกสารให้ผู้จัดการหนุ่มดู
“เกิดเรื่องอะไรขึ้นครับ” ชายหนุ่มถามด้วยสีหน้าตึงเครียด
ฉัตรนารีถอนใจ ก่อนจะเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นภายใน แต่ทว่ากลับดังกระฉ่อนไปทั่วทั้งที่ทำงาน ให้ผู้จัดการหนุ่มฟังคร่าวๆ
ฝ่ายบุคคล... ธาริณี หัวหน้าแผนกทำความสะอาด นั่งทำงานอยู่ที่โต๊ะห่างจากฝ่ายบุคคลไปห้าเมตร เดินเข้ามาถามเด็กสาวที่นั่งทำหน้าเศร้าๆ อยู่อย่างสนใจ หลังจากได้ยินข่าวแว่วๆ ที่แผนกต้อนรับดังมาเข้าหูเมื่อห้านาทีก่อน
“ชื่ออะไรเหรอหนู”
“เอ่อ... สวัสดีค่ะ หนูชื่อมะลิค่ะ” คนที่กำลังคิดว่าจะไปสมัครงาน ที่ไหนในวันรุ่งขึ้น หันมาตอบยิ้มๆ
“มาทำอะไรที่แผนกบุคคลเหรอจ๊ะ?” ธาริณีถามพลางสำรวจ อีกฝ่ายที่มีสภาพมอมแมมอย่างรู้สึกสงสาร
“หนูมากรอกใบลาออกค่ะ” มะลิฉัตรบอกเสียงเบา
“งานมีปัญหาเหรอ?” ธาริณีถามต่อ
“งานโอเคค่ะ ทั้งเงินเดือน ที่พัก อาหาร ไม่รู้ว่าออกจากที่นี่ไปแล้ว หนูจะหางานใหม่ที่ดีแบบนี้ ได้อีกหรือเปล่า” มะลิฉัตรบอกก่อนจะยกมือขึ้นปาดน้ำที่หางตาทิ้งลวกๆ
“งั้นออกทำไมล่ะ”
“เอ่อ...”
“เพื่อนร่วมงานสินะ” ธาริณีสรุปให้
“ค่ะ” เธอเอ่ยรับเสียงเบา
“มาทำงานกับฉันไหม งานแม่บ้านอาจจะหนักหน่อย แต่เงินดีนะจะบอกให้”
“จะ... จริงเหรอคะ!” มะลิฉัตรหันไปถามอย่างสนใจ
“จริงสิ! ปกติอยู่หน้าเคาน์เตอร์ได้เดือนหนึ่งเท่าไหร่”
“เงินเดือนหมื่นเจ็ดค่ะ”
“เงินเดือนเมดหมื่นห้า แต่ได้ทิปเดือนหนึ่งเกือบหมื่น บางเดือนก็หมื่นกว่าแน่ะ” ธาริณีเปิดเผยตัวเลขให้หญิงสาวฟัง
“โห... ” มะลิฉัตรอุทานด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
“สนใจไหมล่ะ! คนขาดพอดีเลย”
“สนใจมากๆ เลยค่ะ”
“เยี่ยม! แต่หนูจะโอเคไหม ที่เคยทำงานต้อนรับแล้วมาเป็นเมด ทำความสะอาดน่ะ”
“โอเคค่ะ! หนูไม่เกี่ยงงาน” เธอบอกด้วยสีหน้ามุ่งมั่น
“งั้นก็รับนี่ไปจ้ะ” ธาริณีบอกพร้อมกับยื่นใบสมัครที่ซ่อนเอาไว้ด้านหลังให้กับหญิงสาวด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
“ขอบคุณค่ะ” มะลิฉัตรยกมือไหว้อย่างซาบซึ้งใจ เพราะตราบใด ที่เธอและเพื่อนยังทำงานที่โรคาซานเดอร์ แกรนด์ เธอก็ยังมีสิทธิ์ที่จะพัก ที่หอตามเดิม ซึ่งนั่นจะทำให้เธอและเพื่อนเซฟเรื่องค่าใช้จ่ายไปได้มาก
“สวัสดีค่ะ” พิมาลาที่เพิ่งไปเข้าห้องน้ำมา ยกมือไหว้หัวหน้าของเมดในโรงแรมด้วยสีหน้ายิ้มๆ เธอเคยเจออีกฝ่ายอยู่สองสามครั้งตอนไปซื้อกาแฟที่ร้านประจำ
“สวัสดีจ้ะหนู” ธาริณีหันมารับไหว้เด็กสาว ก่อนจะมองเลขานุการใหญ่ที่เดินตรงมาทางด้านหลังอย่างรู้สึกแปลกใจนิดๆ
“สวัสดีค่ะคุณณี” ฉัตรนารีเอ่ยทักทายอย่างคุ้นเคย
“สวัสดีค่ะคุณฉัตรมีอะไรกับณีหรือเปล่าคะ” ธาริณีเลิกคิ้วถามอย่างสงสัย
“คือฉัตรมาตาม คุณพิมาลากับคุณมะลิฉัตร ไปหาผู้จัดการน่ะค่ะ”
ฉัตรนารีบอกด้วยน้ำเสียงเรียบๆ พลางจ้องมองสองสาวนิ่งอย่างตกตะลึงในความสวย ‘เด็กสองคนนี่ไม่ธรรมดาจริงๆ หน้าตาสวยกว่าดาราเสียอีกแน่ะ’
“นี่ข่าวไปถึงหูคุณธีรติแล้วเหรอ?” ธาริณีถามต่อ
“แหม! เดี๋ยวพักเบรกเจอกันที่ร้านเดิมนะคะ” ฉัตรนารียิ้มก่อนจะทำท่าเหมือนไม่สะดวกจะเมาท์มอยในตอนนี้
“ได้!” ธาริณีหัวเราะในลำคออย่างเข้าใจ
“เชิญค่ะ” ฉัตรนารีพยักหน้าให้สองสาวออกเดินตาม
“เอ่อ... เดี๋ยวหนูกลับมานะคะ” มะลิฉัตรรีบหันไปบอกอีกฝ่าย
“จ้ะ! ฉันจะเก็บใบสมัครเอาไว้ให้นะ” ธาริณีบอกยิ้มๆ
“ขอบคุณค่ะ” มะลิฉัตรยกมือไหว้อีกครั้งก่อนจะเดินตามเพื่อนและเลขานุการใหญ่ไปด้วยสีหน้าตื่นๆ
ห้านาทีต่อมา...
สองสาวเดินตามฉัตรนารีมาจนถึงหน้าห้องของผู้จัดการใหญ่ที่ดูแลโรคาซานเดอร์ แกรนด์ สาขาในไทยทั้งหมดด้วยความรู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก
ฉัตรนารีหันมามองสองสาวยิ้มๆ ก่อนจะบอก
“เข้าไปได้เลยค่ะ คุณธีรออยู่”
“คะ... ค่ะ” มะลิฉัตรกับพิมาลารับคำเสียงสั่น ก่อนจะเคาะประตูห้องสองครั้ง แล้วเปิดประตูเข้าไป
“เชิญนั่งครับ” ธีรติละสายตาจากหน้าจอโน้ตบุ๊กขึ้นมองสองสาวที่ใบหน้าสะสวยไปคนละแบบอย่างทึ่งๆ
Bab terkait
รอยราคีมาร (รุ่นพ่อ-แม่ ซีรีส์ อ้อมกอด R&R) 4
“มีเรื่องอะไรอีกหรือคะ” มะลิฉัตรถามพลางมองดูรูปของชายหญิงคู่หนึ่ง ที่ยังคงดูสง่างามและภูมิฐาน แม้ว่าอายุน่าจะล่วงเลยเข้าวัยห้าหรือหกสิบไปแล้ว ‘นี่คงเป็นรูปเจ้าของโรงแรมสินะ!’“ผมทราบเรื่องที่เกิดขึ้นคร่าวๆ จากคุณสิรัน และก็เปิดดูกล้องมาแล้ว ผมไม่อยากให้พนักงานมีปัญหากันในที่ทำงาน เพราะมันจะทำให้งานพังและเดือดร้อนเพื่อนร่วมงานที่ออกเวรไปแล้ว ต้องกลับเข้ามาทำงานต่อแทนพวกคุณ ฉะนั้นเพื่อตัดปัญหาทุกอย่าง ผมจะให้คุณทั้งสองคนมาเป็นผู้ช่วยเลขาฯ ที่หน้าห้องแทน พวกคุณโอเคไหม?”ผู้จัดการหนุ่มยื่นข้อเสนอ ตอนนี้พนักงานทั้งบริษัทกำลังลุ้นผลว่าการที่จันจิราออกโรงปกป้องหลานสาว และฉีกหน้าสิรันที่ห้องทำงาน จนอีกฝ่ายทนไม่ไหวขอยื่นใบลาออกนั้น เขาจะจัดการกับปัญหานี้ยังไง“เอ่อ... แต่คุณจิราไล่พวกเราออกแล้วนะคะ” พิมาลาท้วงด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ“ผมเป็นผู้จัดการ คำสั่งของผมถือเป็นที่สุด โอเค้!” ธีรติยกยิ้มนิดเมื่อจ้องมองสาวแกร่ง ที่คอยปกป้องเพื่อนในเทปบันทึกภาพที่สิรันส่งมาให้อย่างขำๆ ‘ท่าทางตอนนั้นกับตอนนี้ต่างกันลิบเลยนะพิมาลา!’“อะ... โอเคค่ะ ขอบคุณนะคะที่ยังให้เราสองคนทำงานต่อ” พิมาลายิ้มกว้างอย่างดีใจ“เ
Terakhir Diperbarui : 2024-11-01รอยราคีมาร (รุ่นพ่อ-แม่ ซีรีส์ อ้อมกอด R&R) 5
Rocasander Grand Hotelมะลิฉัตรวิ่งเข้าประตูด้านหลังของโรงแรมดั่งเช่นทุกครั้ง ก่อนจะตรงไปที่ลิฟต์และกดขึ้นไปยังชั้นบนสุดอย่างเร่งรีบติ๊ง!ทันทีที่มาถึงยังสถานที่ต้องห้าม เธอก็ตรงไปยังประตูบานใหญ่ พร้อมกับกดรหัสที่ธาริณีบอกลงยังแป้นพิมพ์ และเพียงเสี้ยวนาทีที่ประตูบานใหญ่เปิดออก เธอถึงกับอึ้งและตกตะลึงในความงดงามภายในห้อง ที่ตกแต่งด้วยสไตล์คลาสสิก โดยผสมผสานความหรูหราเอาไว้ได้อย่างลงตัว ในแบบที่ไม่เคยพบเคยเห็นที่ไหนมาก่อน“ว้าว! อย่างกับสวรรค์แน่ะ!” เมดสาวอุทานออกมาราวกับคนกำลังละเมอ ขณะที่เดินไปยังห้องนอนใหญ่ทางด้านปีกขวาตามที่หัวหน้าแผนกได้บอกเอาไว้ ด้วยหัวใจสั่นๆ“แม่เจ้า! เตียงใหญ่ขนาดนี้ คนหรือว่ายักษ์นอนกันนะ!” เธอเอ่ยเสียงดังอย่างตื่นเต้น ก่อนจะหลับตาแล้วทิ้งตัวลงบนเตียงกว้าง อย่างหลงลืมตัวไปชั่วขณะ“กรี๊ดดดด” หญิงสาวถูไถใบหน้าไปมากับที่นอนแสนนุ่ม ก่อนจะหัวเราะคิกคักออกมาอย่างชอบใจ กับความยืดหยุ่นที่ทำให้ตัวของเธอเด้งไปมาเหมือนได้เล่นสไลเดอร์ของเด็กๆเอี๊ยดดดดดเสียงเบรกรถที่ดังอยู่ด้านหน้าของโรงแรม ทำให้พนักงานต่างพากันหันมามองตามเสียงกันเป็นแถว“เอารถไปเก็บเร็ว!” ธีรติบอกก่อนจะ
Terakhir Diperbarui : 2024-11-01รอยราคีมาร (รุ่นพ่อ-แม่ ซีรีส์ อ้อมกอด R&R) 6
“พูดบ้าอะไรมะลิ! นี่คุณเลโอนาดท์ โรคาซานเดอร์ เจ้าของโรงแรมนี้นะ!” ธาริณีสะบัดแขนจากการจับกุมของเด็กสาว แล้วรีบเดินเข้าไปหาบอสใหญ่ที่กำลังยันตัวลุกขึ้น“จะ... เจ้าของโรงแรม” มะลิฉัตรอ้าปากค้างอย่างตกตะลึง! รู้สึกตัวชาวาบตั้งแต่ศีรษะยันปลายเท้าขึ้นมาทันใด“ใช่! แล้วนี่ก็ห้องพักของฉัน” เลโอนาดท์เสริมต่อด้วยน้ำเสียงเข้มๆ พลางจ้องมองใบหน้างามที่ซีดลงไปถนัดตาอย่างรู้สึกสะใจขึ้นมานิดๆ“เอ่อ... คือว่า... คือว่า...” สาวเจ้าอึกอักขึ้นมาทันใด“ณีกราบขอโทษท่านด้วยนะคะ ที่เด็กใหม่ เอ่อ... เสียมารยาท”ธาริณีรีบขอโทษอย่างร้อนใจ!“หึ! แต่เมื่อกี้ตอนที่ผมเข้ามา ผมเห็นเธอกำลังกระ... โดด”“ทะ... ทำความสะอาดค่ะ คือไอ้สิง เอ๊ย! ท่าน ขะ... เข้ามาตอน ที่มะลิกำลังทำความสะอาดน่ะค่ะ” มะลิฉัตรรีบแก้ตัว ก่อนจะหันไปมองชายหนุ่มด้วยสายตาวิงวอน!“พระเจ้า! เมื่อกี้เธอกำลังทำความสะอาดอยู่อย่างนั้นเหรอ?”เลโอนาดท์เดาอาการของสาวเจ้าอย่างรู้ทันว่าอีกฝ่ายคงกลัวหัวหน้าจะรู้เรื่องที่ขึ้นไปกระโดดเล่นเหยงๆ บนเตียง“ชะ... ใช่ค่ะ” หญิงสาวเอ่ยรับเสียงสั่น“ปกติคุณทำความสะอาดที่นี่แค่คนเดียวไม่ใช่เหรอธาริณี!” เลโอนาดท์หันไปถามคน
Terakhir Diperbarui : 2024-11-06รอยราคีมาร (รุ่นพ่อ-แม่ ซีรีส์ อ้อมกอด R&R) 7
“เธอนั่นแหละที่พูดไม่รู้เรื่อง! อยากให้ฉันใช้ภาษากายสื่อสารแทนไหมล่ะ บางทีมันอาจจะทำให้เธอเข้าใจอะไรๆ ง่ายขึ้น!”“ไม่มีทางเด็ดขาด อ๊ะ! ปล่อยนะไอ้คนบ้า” มะลิฉัตรกรีดร้อง เสียงหลงเพราะถูกคนปากว่ามือถึงรวบตัวแล้วอุ้มลอยขึ้น“เธอมีปัญหากับการสื่อสารนะรู้ตัวไหม?” เลโอนาดท์เอ่ยก่อน จะอุ้มสาวเจ้าเดินตรงไปยังอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่“ปล่อยเดี๋ยวนี้! ไม่งั้นคุณเจ็บตัวแน่ๆ” มะลิฉัตรโกรธจนหน้าแดงก่ำที่ถูกลวนลาม ‘หึ! เจ้าของโรงแรมก็เจ้าของโรงแรมเถอะวะ ตายเป็นตาย!’ หญิงสาวเตรียมท่าพร้อมจะสู้“หึ! เธอจะทำอะไรฉันเหรอ” เลโอนาดท์ยิ้มยั่วอย่างนึกสนุก“ก็จะทำแบบนี้ไง” เธอบอกพร้อมกับฝังฟันซี่เล็กๆ ลงที่ต้นคอของอีกฝ่ายอย่างไม่รอช้า“อ๊ากกกกกก” เลโอนาดท์ร้องลั่น เจ็บจนเนื้อเต้น แต่ก็ยังอุ้มสาวเจ้าเอาไว้ไม่ยอมปล่อยเมดสาวถอนฟันซี่เล็กออกจากต้นคอหนา มองดูสิงโตหนุ่มแหกปากร้องคำรามอย่างสะใจ “ฉันเตือนคุณแล้วนะ”“หึ! กลัวตายละ” เลโอนาดท์กะพริบตาไล่หยดน้ำที่ปริ่มๆ ดวงตา ก่อนจะอุ้มสาวเจ้าเดินตรงไปยังอ่างอาบน้ำอย่างรวดเร็ว“ปล่อยฉันลงเดี๋ยวนี้นะ! นี่คุณอยากเจ็บตัวอีกใช่ไหม?” เธอเริ่มกลัวขึ้นมานิดๆ หลังจากที่เห็นอีกฝ่าย
Terakhir Diperbarui : 2024-11-06รอยราคีมาร (รุ่นพ่อ-แม่ ซีรีส์ อ้อมกอด R&R) 8
ฟองสบู่ที่ค่อนข้างเยอะ ทำให้บดบังขีปนาวุธขนาดเขื่องที่กำลังพร้อมรบเอาไว้ได้ เลโอนาดท์รีบจัดระเบียบช่วงล่างให้เข้าที่เข้าทาง ก่อนจะหันไปบอกเมดสาว“หันมาได้”“เอ่อ... มะลิขอไปใส่เสื้อก่อนได้ไหมคะ” คนที่เหลือแต่บราและกระโปรงตัวเดียวบอกอย่างรู้สึกอาย กลัวว่าอีกฝ่ายจะเจ้าเล่ห์แอบหันมามองหน้าอกของเธอ“ไม่ต้อง! ฉันนั่งเครื่องมานาน ฉันอยากอาบน้ำ ทานข้าว แล้วก็นอนพักผ่อนเพราะพรุ่งนี้เช้าต้องเข้าประชุมใหญ่ และถ้าเธอยังประวิงเวลาออกไปเรื่อยๆ บางทีฉันอาจจะเปลี่ยนใจแล้วทำเหมือนเมื่อกี้กับเธออีก! และครั้งนี้มันคงจะหยุดไม่ได้ เข้าใจใช่ไหม?” เลโอนาดท์เอ่ยเตือนคนที่ทำท่าจะยึกยัก ขณะเดียวกันก็แอบท้วงตัวเองในใจอย่างหงุดหงิด‘นี่เราต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ที่อยากให้ยัยนี่อาบน้ำและสระผมให้’“ขะ... เข้าใจแล้วค่ะ” มะลิฉัตรตอบก่อนจะค่อยๆ หันกลับ ก็เห็นแผ่นหลังกว้างที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามหนั่นแน่นของอีกฝ่ายชัดๆ‘พระเจ้า! คนหรือยักษ์เนี่ย’“รีบลงมือเร็วๆ สิ! เดี๋ยวเธอยังต้องทำอาหารให้ฉันทานอีก” คนที่เพิ่งจะข่มอารมณ์หื่นให้สงบ ต่อว่าด้วยน้ำเสียงเป็นการเป็นงาน“ค่ะท่าน” มะลิฉัตรเอ่ยรับเบาๆ อย่างทำใจ“หึ! เรียกท่านได้แล้
Terakhir Diperbarui : 2024-11-06รอยราคีมาร (รุ่นพ่อ-แม่ ซีรีส์ อ้อมกอด R&R) 9
พรึ่บ!“กรี๊ดดดดดด” เมดสาวกรีดร้องขึ้นสุดเสียงเมื่อรู้ว่ากระโปรงของเธอลงไปกองที่ผิวน้ำ จึงหันกลับไปตวัดฝ่ามือลงบนใบหน้าของอีกฝ่ายอย่างไม่รอช้าเพียะ!เลโอนาดท์ที่หน้าหันไปตามแรงตบ ค่อยๆ หันกลับมามองหญิงสาวด้วยสายตาแดงก่ำ ขณะที่รอยนิ้วแดงๆ เริ่มปรากฏขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลาจางๆ“พระเจ้า! ฉันเตือนเธอแล้วนะ!”“ไปตายซะไอ้คนสารเลว! อ๊ะ... อื้อ...” เธอตะโกนด่ายังไม่ทันขาดคำก็ถูกสิงโตหื่นบดขยี้จูบที่เร่าร้อนและเนิ่นนานเข้าอีกครั้ง‘เธอไม่น่าไว้ใจคนอย่างเขาเลย’ มะลิฉัตรต่อว่าตัวเอง ขณะที่ฝ่ามือหนาๆ ลูบไล้ไปทั่วทุกสัดส่วนอย่างถือดีเลโอนาดท์อุ้มสาวเจ้าลอยขึ้น แล้วรีบเดินตรงไปยังเตียงขนาด คิงไซส์ที่อยู่ด้านนอก“ฮึก! คะ... คุณจะทำอะไรฉัน”เธอเอ่ยทั้งน้ำตา เมื่อร่างหนาวางเธอลงบนเตียง แล้วตามขึ้นมาทาบทับไม่ให้เธอขยับดิ้นหนีไปไหนได้“ก็ทำให้เธอเลิกดื้อยังไงล่ะ!” เลโอนาดท์บอกพร้อมกับดึงบรา ที่โอบอุ้มดอกบัวงามออก“อ๊ะ! กรี๊ดดดดด” เมดสาวร้องเสียงดัง เมื่อริมฝีปากหนาสัมผัสลงยังปลายถันและดูดกลืนราวกับคนที่หิวกระหาย“อื้อ...” เลโอนาดท์ครางอย่างขัดใจเมื่อข้อมือบางพยายามจะผลักใบหน้าของตนออก“ฮือๆๆ ฉะ... ฉันจะ
Terakhir Diperbarui : 2024-11-06รอยราคีมาร (รุ่นพ่อ-แม่ ซีรีส์ อ้อมกอด R&R) 10
“งั้นไปหาแหวนมาคุกเข่าขอฉันแต่งงานสิ! บางทีฉันอาจจะยอมคุณ!” มะลิฉัตรบอกข้อแลกเปลี่ยนที่ไม่มีทางเป็นไปได้“หึ! ฉันให้สิบล้านค่าตัวเธอ” เลโอนาดท์ยกยิ้มมุมปากพร้อมกับจ้องมองสาวตรงหน้าด้วยสายตาแพรวพราว“คนอย่างคุณคงไม่มีทางรู้จักคำว่ารักหรอก! รู้อะไรไหม? ต่อให้คนที่คุกเข่าขอฉันแต่งงาน จะเป็นแค่ยามหน้าโรงแรม เงินเดือนแค่หมื่นกว่าๆ ฉันก็ยินดีจะแต่งกับเขา แม้ว่าเขาจะไม่มีแหวนแต่งงานมาขอก็ตาม”มะลิฉัตรเอ่ยด้วยน้ำเสียงเจ็บปวด เมื่อถูกอีกฝ่ายประเมินค่าเป็นเงินตรา“ฉันไม่ใช่ยาม โอเค้! และฉันสามารถซื้อแหวนเพชรเป็นร้อยๆ วงให้เธอได้” เลโอนาดท์บอกต่ออย่างหน้ามึน ‘พระเจ้า! ให้ขนาดนี้ยังไม่พอเหรอวะ’“นี่ฉันอธิบายไม่ชัดตรงไหน! มันไม่ได้เกี่ยวกับแหวน แต่มันเกี่ยวกับความรู้สึกต่างหาก! ให้ตายสิ! คุณเคยรักผู้หญิงสักคนไหม”“ไม่! ไม่เคยถามชื่อเลยด้วยซ้ำ ไม่รู้ว่าพวกเธออายุเท่าไหร่ อยู่ประเทศไหน แค่เซ็กส์ร้อนๆ แล้วจบที่ค่าตัว!” เลโอนาดท์บอกด้วยท่าทีสบายๆ เพราะมันเป็นสิ่งที่เขาคุ้นเคยมาตลอดชีวิต“งั้นคุณก็ไปเรียกหาพวกเธอสิ! จะมายุ่งกับพนักงานทำความสะอาดอย่างฉั
Terakhir Diperbarui : 2024-11-06รอยราคีมาร (รุ่นพ่อ-แม่ ซีรีส์ อ้อมกอด R&R) 11
“มะลิเดี๋ยว! หยุดก่อน มะลิ!” เลโอนาดท์ตะโกนบอกคนที่วิ่งหน้าตั้งให้หยุด“กรี๊ดดด อย่าตามนะไอ้โรคจิต”เมดสาววิ่งเร็วขึ้นทันทีที่เห็นอีกฝ่ายวิ่งตาม อารมณ์และสถานการณ์ต่างๆ มันดูคล้ายกับเหยื่อสาวบริสุทธิ์ที่กำลังวิ่งหนีฆาตกรโรคจิตอย่างไรอย่างนั้น“ให้ตายเถอะ! หยุดเดี๋ยวนี้นะ!” สิงโตหนุ่มเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น“ฉะ... ฉันลาออก! ฉะ... ฉันจะไม่ทำงานที่นี่อีกแล้ว” สาวเจ้าวิ่งไปตะโกนไปอย่างเริ่มจะสับสนว่าประตูทางออกอยู่ตรงไหน เพราะเธอวิ่งวนกลับมาที่หน้าห้องของอีกฝ่ายเป็นรอบที่สองแล้ว“ใจเย็นๆ สิ ฉันก็แค่ปลดปล่อยความต้องการที่อัดอั้นและค้างคามาจากเธอ ก็แค่นั้น!” ลีโอนาดท์บอกหลังจากที่คว้าร่างบางเข้ากอดไว้ได้“อ๊ะ ปล่อยฉันนะ!” สาวเจ้าร้องเสียงหลงเมื่อถูกจับได้“เราต้องคุยกัน” เขาบอกเสียงจริงจัง พร้อมกับหมุนร่างบางให้ หันมาเผชิญหน้า“กะ... ก็เรื่องของคุณสิ! แต่ฉันกลัว ฉันรับเรื่องแบบนี้ไม่ได้คะ... คุณทำให้ฉันสติแตก”“เธอก็ทำฉันส
Terakhir Diperbarui : 2024-11-06
Bab terbaru
รอยราคีมาร (รุ่นพ่อ-แม่ ซีรีส์ อ้อมกอด R&R) 53
“เห็นแต่ข้างหลังเนี่ยนะ?” เจซีว่าก่อนจะก้มลงมองมือถือต่ออย่างไม่สนใจ“สวยมากจริงๆ นะพี่ เสียดายที่บอสไม่มาด้วย แหม! อยากให้ได้เห็นจริงๆ”“มึงก็ถ่ายรูปพวกเธอส่งไปให้บอสสิวะ!” เจซีบอกอย่างเริ่มรู้สึกรำคาญขึ้นมานิดๆ“เป็นความคิดที่ดีมากๆ เลยพี่” จอห์นบอกก่อนจะล้วงมือถือในกระเป๋าขึ้นมาเตรียมเก็บภาพของสองสาว“ฮ่าๆๆ เอาที่มึงสบายใจนะ กูขอไปเข้าห้องน้ำก่อน” เจซีส่ายหน้าอย่างเพลียๆ กับท่าทางซื่อแกมโง่ของลูกน้อง ‘หึ! ลองส่งไปดูสิ!เดี๋ยวมึงจะรู้สึก’“เดินดีๆ นะพี่” จอห์นตะโกนตาม ก่อนจะหันมาสนใจสองสาวที่นั่งอยู่โต๊ะข้างๆ เพื่อดักรอถ่ายรูปส่งให้ผู้เป็นนายดูสิบนาทีต่อมา... ขณะที่เจซีเดินออกจากห้องน้ำมาได้เพียงสองก้าว มือถือที่อยู่ในกระเป๋าเสื้อก็สั่นขึ้น เขาจึงล้วงมันออกมาดู ก็เห็นสายของผู้เป็นนายโทร. เข้า จึงรีบเดินแกมวิ่งออกไปที่ด้านนอกร้าน เพื่อกดรับสาย“แกอยู่ไหน?” เลโอนาดท์ถามด้วยน้ำเสียงเร่งรีบ“อยู่ที่หน้าร้านครับ!” เจซีบอก“ผู้หญิงที่ไอ้จอห์นมันถ่ายรูปส่งมาคือมะลิ! แกเฝ้าเธอให้ดีๆ จนกว่าฉันจะไปถึง!” เลโอนาดท์บอ
รอยราคีมาร (รุ่นพ่อ-แม่ ซีรีส์ อ้อมกอด R&R) 52
Bangkok 14:30 น. Rocasander Grand Hotel...หลังจากที่ลงเครื่องเสร็จโดมินิกก็พาพราวดาราตรงไปยังโรงแรมของเพื่อนรัก เพื่อเอาของสำคัญที่เก็บไว้ในเซฟห้องนอนตนเลโอนาดท์ที่เพิ่งกลับจากชลบุรีมาถึงโรงแรมทันได้เห็นหลังของเพื่อนรักไวๆ จึงรีบวิ่งตาม“ซาเก้! ซาเก้!”โดมินิกที่กำลังรอลิฟต์หันไปมองตามเสียง “อ้าว! ลีโอ”“นายมาเมื่อไหร่?” เลโอนาดท์ถาม“เพิ่งมาถึง! จะพาพราวมาเปิดตัวคืนนี้ พรุ่งนี้จะพาไปลองชุดไทย ที่ห้องเสื้อ” โดมินิกบอกพร้อมกับดึงสาวเจ้าเข้ามาแนบกาย“สวัสดีครับคุณพราว” เลโอนาดท์เอ่ยทักทายด้วยสีหน้ายิ้มๆ“สะ... สวัสดีค่ะ” พราวดารายกมือขึ้นไหว้อีกฝ่าย ทำหน้าไม่ถูกเมื่อนึกไปถึงวันแรกที่เจอกับเขาที่โรงแรมเอื้องลานนา“ยินดีด้วยนะครับ” เลโอนาดท์บอก“เอ่อ... ค่ะ” พราวดาราเอ่ยรับไม่เต็มเสียง“ฉันว่าจะไปตามหามะลิที่เชียงใหม่น่ะ” เลโอนาดท์หันไปบอกเพื่อนด้วยน้ำเสียงที่เริ่มตึงนิดๆ“ผู้หญิงคนนั้น?” โดมินิกถามพร้อมกับทำท่าครุ่นคิด“ใช่! เธอหนีไปหลังจากที่เห็นข่าววันนั้น” เลโอนาดท์ตอบ ก่อนจะเดินเข้าไปข้างใน
รอยราคีมาร (รุ่นพ่อ-แม่ ซีรีส์ อ้อมกอด R&R) 51
“เอ่อ... เรื่องนี้ดิฉันไม่ทราบค่ะ ยังรอมะลิติดต่อกลับมาบอกเช่นกัน” จันทร์ฉายบอกพร้อมกับส่ายหน้าเบาๆ“ทำไมถึงเกิดเรื่องบ้าๆ แบบขึ้นได้ฮะ” เมลิซ่าหันไปเล่นงานบุตรชาย“ผมทะเลาะกับมะลิก็เลยลงไปนั่งดื่มที่คลับชั้นล่างของโรงแรม แล้วอยู่ๆ นางแบบนั่นก็เข้ามานั่งด้วย” เลโอนาดท์ถอนหายใจอย่างเพลียๆ เมื่อถูกซักไซ้ถึงเหตุการณ์ในคืนนั้นอีกครั้ง“แล้ว...” เมลิซ่าเลิกคิ้วถามอย่างต้องการรายละเอียด“แล้วผมก็ลุกเดินหนีขึ้นไปที่ชั้นบนไงครับ” เลโอนาดท์บอกพร้อมกับทำหน้าเซ็งๆ หลังจากถูกมารดาถามเหมือนกับคนที่ไม่ได้มาด้วยกัน“ตอนนั้นหนูมะลิอยู่ที่ไหน?” เอเดนถามอย่างสงสัย“ที่ห้องนอนของผมครับ”“แล้วเธอหายไปได้ยังไงโดยที่ลูกไม่รู้” เมลิซ่ายิงคำถามต่อ“โธ่! นี่มัมไม่เชื่อใจผมใช่ไหม ถึงถามเหมือนจับผิดผมแบบนี้น่ะ” เลโอนาดท์ตัดพ้อด้วยน้ำเสียงนอยด์ๆ“แม่ไม่ได้จับผิด แต่อยากจะรู้ทุกๆ อย่าง คุณจันทร์เองก็คงอยากจะรู้ใช่ไหมคะ?” เมลิซ่าบอกพลางหันไปขอความเห็นจากอีกฝ่าย“เอ่อ... ค่ะ” จันทร์ฉายตอบไม่เต็มเสียง“งั้นฟังนี่แล้วช่วยตัดสินผมใหม่ด้วยนะ
รอยราคีมาร (รุ่นพ่อ-แม่ ซีรีส์ อ้อมกอด R&R) 50
วันต่อมา เวลา 10:27 น. Rocasander Grand Hotelที่ห้องรับรองของโรงแรมหนาแน่นไปด้วยนักข่าวจากหลากหลายสำนัก ที่มารอทำข่าวของหัวเรือใหญ่ โรคาซานเดอร์ คอร์ปอเรชั่น คนปัจจุบัน ที่เป็นข่าวฮ็อตหน้าหนึ่งเมื่อหลายวันก่อน“ได้ข่าวว่าครอบครัวของคุณเลโอนาดท์ กับครอบครัวของคุณโดมินิกเดินทางมาถึงไทยเมื่อวานใช่ไหมครับ” นักข่าวเปิดคำถามแรกอย่างไม่รอช้า“ครับ! พวกท่านเดินทางมาสู่ขอเจ้าสาวให้กับโดมินิก” เลโอนาดท์ตอบด้วยน้ำเสียงเรียบๆ“คุณโดมินิกกับคุณพราวดารามีกำหนดจะหมั้นหมายกัน ในอีกห้าวันข้างหน้าใช่ไหมครับ?”“ครับ! ที่เชียงใหม่ โรงแรมเอื้องลานนา”“แล้วคุณเลโอนาดท์ล่ะครับ ใกล้จะมีข่าวดีหรือยัง?”“ก็น่าจะไล่ๆ กันครับ” เลโอนาดท์ตอบด้วยสีหน้ายิ้มๆ“พอจะเปิดเผยได้ไหมครับว่าสาวผู้โชคดีคนนั้นเป็นใคร ใช่นางเอกดังหรือเปล่าครับ?”“ไม่ใช่ครับ!”“แต่จากรูปที่เห็นวันก่อนในไนต์คลับ ทำให้ใครๆ ต่างคิดว่าคุณเลโอนาดท์กับคุณเชอร์รี่กำลังคบกันอยู่นะครับ”“เธอเข้ามานั่งคุยกับผมครับ มันเป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆ ไม่กี่นาทีก่อนที่ผมจะลุกออกไป”
รอยราคีมาร (รุ่นพ่อ-แม่ ซีรีส์ อ้อมกอด R&R) 49
ชั้นบนสุด... โรงแรมโรคาซานเดอร์ แกรนด์“บอสครับ! บอส!” เจซีเอ่ยเรียกคนที่นั่งเหม่อให้รู้สึกตัว“มีอะไร?” เลโอนาดท์หันมามองคนสนิทแวบหนึ่ง แล้วหันกลับไปมองทางเดิม“ผมสั่งอาหารเอาไว้! บอสลุกมาทานก่อนเถอะครับ”“ฉันยังไม่หิว!”“แต่บอสต้องทานอะไรบ้างนะครับ”“ฉันบอกว่าไม่...” เลโอนาดท์กำลังจะหันไปต่อว่า แต่ก็ตกใจที่เห็นบิดากับมารดาเดินเข้ามาด้านหลังของคนสนิท “แด๊ด! มัม”“เกิดอะไรขึ้น? เธอคนนี้ใช่ไหมที่ทำให้ลูกเปลี่ยนไป”เมลิซ่าถามพร้อมกับส่งหนังสือพิมพ์ให้บุตรชาย ที่มีสภาพเหมือนสิงโตที่ตายซากมานับเดือน“ไม่ใช่ครับ” เลโอนาดท์รับหนังสือพิมพ์มาดูก่อนจะโยนมันทิ้งลงถังขยะใกล้ๆ ด้วยท่าทางหงุดหงิด“งั้นคนไหน?” เมลิซ่าถามอย่างสงสัย“เธอไม่ได้อยู่ที่นี่ครับ”“หมายความว่า...” เอเดนถามพลางจ้องมองบุตรชายอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตาว่าอีกฝ่ายจะโทรมไปได้ถนัดตา ในระยะเวลาเพียงไม่กี่วัน“เธอหนีไปหลังจากที่เห็นข่าวนั่นครับ” เลโอนาดท์บอก“ก็สมควรนะ” เมลิซ่าบอกลูกชายตัวดี ด้วยน้ำเสียงเยาะหยัน“โธ่! มัมครับ!”
รอยราคีมาร (รุ่นพ่อ-แม่ ซีรีส์ อ้อมกอด R&R) 48
13: 20 น. หน้าหอพักของอริน... (เชียงใหม่)“มะลิ!” อรินเอ่ยทักทายเพื่อนด้วยน้ำเสียงสดใส หลังจากที่รับสายของอีกฝ่ายเมื่อครู่ว่าใกล้จะมาถึง เธอจึงรีบวิ่งลงมารอที่หน้าหอ“ริน!” มะลิฉัตรลงจากรถเสร็จก็โผเข้าไปกอดเพื่อนอย่างดีใจ“ไม่เจอแค่สองเดือนสวยขึ้นเยอะเลยนะนี่” อรินเอ่ยแซวยิ้มๆ“บ้า! เธอสบายดีไหม?” มะลิฉัตรถามก่อนจะดันเพื่อนสาวออกมามองอย่างสำรวจ“สบายดีจ้ะ ว่าแต่พาแฟนมาด้วยเหรอ?” อรินมองเลยไปยังหนุ่มร่างสูงมาดเท่ที่ยืนด้านหลังอย่างสนใจ“ไม่ใช่สักหน่อย!” มะลิฉัตรส่งสายตาดุๆ ให้เพื่อนสาว ก่อนจะหันไปแนะนำคนที่มาด้วย “นี่ผู้กำกับฯ คเชนทร์จ้ะ พอดีเจอกันโดยบังเอิญ คุณคเชนทร์เลยอาสามาส่ง”“สวัสดีค่ะผู้กำกับฯ” อรินรีบยกมือไหว้ ‘แม่เจ้า! ผู้ชายอะไรหุ่นเพอร์เฟ็กต์สุดๆ ไปเลย’“สวัสดีครับคุณริน!” คเชนทร์ทักทายสาวร่างเล็กที่ยังอยู่ในชุดพนักงานต้อนรับของโรงแรมเอื้องลานนาด้วยสีหน้ายิ้มแย้มผู้กำกับการหนุ่มพูดกับสองสาวต่ออีกครู่ก็ขอตัวกลับ อรินจึงพามะลิฉัตรหิ้วของเดินขึ้นห้องพักอย่างไม่รอช้าทันทีที่เข้ามาในห้องพัก มะลิฉัตรถึงกับยิ้มกว้างอย่างชอบใจ กับการตกแต่งห้องพักของเพื่อนสาว“ว้าว! ห้องสวยจัง” ม
รอยราคีมาร (รุ่นพ่อ-แม่ ซีรีส์ อ้อมกอด R&R) 47
เช้าวันต่อมา... (ไร่สิรันยากรณ์)ก๊อกๆๆเสียงเคาะประตูห้องนอนรัวๆ ปลุกให้คนที่นอนหลับอยู่ลุกขึ้น แล้วเดินตรงไปยังประตูด้วยท่าทางที่งัวเงีย“คุณเป็นคนให้ข่าวนี่ใช่ไหม?” หญิงสาวถามด้วยน้ำเสียงตึงๆ ‘ไอ้บ้านี่ไปขุดรูปของเธอเมื่อสามปีก่อนมาจากไหนนะ!’“ข่าวอะไรเหรอพราว!” โดมินิกถามก่อนจะสะบัดหัวไปมาอย่างมึนๆ“ก็ข่าวนี่ไงล่ะไอ้คนบ้า!” พราวดาราบอกพร้อมกับส่งหนังสือพิมพ์ให้กับอีกฝ่ายด้วยสีหน้าตึงๆ“โอ้พระเจ้า!” โดมินิกตกใจนิดๆ ที่เห็นรูปของตนกับรูปของสาวเจ้าขึ้นหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์ ‘ข่าวรั่วไปได้ยังไงวะ’“อย่ามาทำหน้าเหมือนไม่รู้เรื่องนะ” หญิงสาวต่อว่าคนที่ทำให้ชีวิตของเธอวุ่นวายไปหมดตั้งแต่ที่ได้เจอกับอีกฝ่าย“ผม...”“คุณควรจะส่งฉันลงที่ไหนก็ได้สักที่ แต่คุณกลับพาฉันมาส่งที่บ้าน แล้วก็สร้างเรื่องขึ้นมากมายจนพ่อและแม่ของฉันเชื่อซะสนิทใจ ฮึก! แล้วคุณยังทำลายชีวิตฉันด้วยการลงข่าวบ้าๆ นี่อีก ฮึก! คุณมันเลวสุดๆ เลยรู้ตัวไหม!” พราวดาราต่อว่าไปยกมือขึ้นปาดน้ำตาไปอย่างรู้สึกเจ็บปวด“เฮ้! พราว ข่าวนี้มันเรื่องเล็กมากเลยนะคนดี”“คุณบอกว่าเรื่องเล็กอย่างนั้นเหรอ ไอ้คนบ้า ฮือๆๆ” พราวดาราต่อว่าพลางร
รอยราคีมาร (รุ่นพ่อ-แม่ ซีรีส์ อ้อมกอด R&R) 46
ตู๊ดๆๆๆ“ปิดเครื่อง!” เธอบอกพร้อมกับส่งมือถือให้อีกฝ่ายดู“บ้าจริง!” ธีรติเผลอสบถออกมาอย่างหัวเสีย“เกิดอะไรขึ้นบอกฉันมานะ เพื่อนฉันเป็นอะไร!” พิมาลาถามกลับด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด“โทร. หาแม่คุณ! แล้วถามว่ามะลิฉัตรอยู่ที่ชลบุรีไหม”“มันเกิดอะไรขึ้น!” พิมาลาถามอีกครั้งอย่างทนไม่ไหว“ทำตามที่ผมบอกพิ!” เขาบอกด้วยสีหน้าตึงๆพิมาลาเริ่มใจคอไม่ดีขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก รีบกดโทร. หามารดาตามที่อีกฝ่ายบอก เสียงรอสายดังขึ้นเพียงสองครั้ง ปลายสายก็กดรับ“แม่คะ! มะลิอยู่กับแม่ไหม”“ไม่! มะลิจะมาหาแม่งั้นเหรอ?”ปลายสายแกล้งถาม และเดาสถานการณ์ออกว่าตอนนี้ทางนั้นคงกำลังตามหาตัวของบุตรสาวอยู่“อะ...โอเคค่ะ เดี๋ยวพิโทร. กลับ!” พิมาลาบอกก่อนจะกดวางสายแล้วหันมาถามคนตรงหน้า ที่เอาแต่ถามและสั่งนู่นสั่งนี่ แต่ไม่ยอมบอกเหตุผลใดๆ กับเธอ“มะลิไม่ได้อยู่ที่ชลบุรี! ทีนี้คุณช่วยบอกฉันทีว่ามันเกิดอะไรขึ้น”“มะลิหนีไป” ชายหนุ่มกลอกตาอย่างเพลียๆ กับสายตาของสาวเจ้าที่จ้องมองมายังตน“หนี! ทำไมมะลิต้องหนีด้วยล่ะ” เธอถามอย่างไม่เข้าใจ“เรื่องมันซับซ้อนน่ะพิ! คุณไปใส่เสื้อผ้าแล้วมากับผม!”“ฉันจะไม่ไปไหนทั้งนั้น ถ้าคุณไม่บอกมาว
รอยราคีมาร (รุ่นพ่อ-แม่ ซีรีส์ อ้อมกอด R&R) 45
“บ้าจริง! มะลิเห็นข่าวนี่ไหม?” เลโอนาดท์จ้องมองรูปของตนกับนางเอกดังเมื่อคืนอย่างไม่เชื่อสายตา ก่อนจะหันไปถามธาริณีที่ยืนอยู่ใกล้ๆ“ดิฉันไม่ทราบค่ะ”“เพราะนี่ใช่ไหมที่ทำให้มะลิลาออก” เลโอนาดท์ถามอีกครั้งเพราะมั่นใจว่าอีกฝ่ายน่าจะรู้เรื่องนี้ดี“ท่านน่าจะถามตัวเองมากกว่านะคะ ว่าทำไม?” ธาริณีย้อนพร้อมกับยิ้มให้ผู้เป็นนายอย่างท้าทาย“อย่ามากวนผม! ไปตามมะลิมาเดี๋ยวนี้!” เลโอนาดท์ตวาดเสียงดังลั่นอย่างหัวเสีย เมื่อถูกแม่บ้านที่ดูแลตนเป็นประจำใช้สายตาและน้ำเสียงที่แปลกไปจากเดิม“ดิฉันเสียใจค่ะท่าน ดิฉันไม่รู้ว่าเธอไปที่ไหน” ธาริณีบอกอย่างไม่ทุกข์ร้อน“อย่ามาโกหก! คุณรู้ว่ามะลิอยู่ที่ไหน บอกมา! ไม่งั้นผมจะไล่คุณออก”“ท่านไม่ต้องไล่ค่ะ ดิฉันขอลาออกเอง” ธาริณีบอกพร้อมกับดึงป้ายชื่อหัวหน้าแผนกทำความสะอาดวางลงบนโต๊ะอย่างไม่แยแส“คุณณี!” ธีรติเรียกอย่างตกใจ มองสถานการณ์อย่างมึนงง ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมธาริณีถึงแสดงท่าทีไม่พอใจผู้เป็นนายอย่างเห็นได้ชัด“นี่เธอ...” เลโอนาดท์กำลังจะพูดแต่กลับถูกอีกฝ่ายขัดขึ้น“ดิฉันหลงคิดว่าท่านรักมะลิจริงๆ ซะอีก ที่ไหนได้! ที่แท้ท่านมัน ก็แค่ผู้ชายเห็นแก่ตัว
