บทที่ 606

หลิงอวี๋กำลังยุ่งอยู่กับการช่วยเหลือเสิ่นจวน ไม่สนใจฟังคำพูดของจ้าวเจินเจิน และไม่อยากตอบด้วย

เซียวหลินเทียนมองจ้าวเจินเจิน มุมปากก็ยกขึ้นอย่างดูถูก

แม้ว่าเรื่องที่จ้าวเจินเจินใส่ร้ายหลิงอวี๋ในวันนี้จะมีช่องโหว่เยอะมาก แต่กลับถูกนางปกปิดมันไปจนหมด

เขาก็ไม่มีหลักฐานที่จะพิสูจน์ว่านางมีส่วนร่วมในการใส่ร้าย จึงไม่สามารถเอาเรื่องอะไรนางได้!

แต่เขารู้ดีอยู่แก่ใจ มีหรือจะถูกจ้าวเจินเจินหลอกด้วยคำพูดเหล่านั้นได้!

ไม่ช้าก็เร็วเขาจะช่วยหลิงอวี๋ชำระบัญชีในครั้งนี้ให้จงได้แน่!

“พระชายาคังช่างเก่งเสียจริง...”

เซียวหลินเทียนยิ้มอย่างเย็นชา “เสิ่นจวนมีตาหามีแววไม่ นางมองคนมิออก เมื่อตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้จึงเป็นการหาเรื่องใส่ตัวเอง!”

“แต่ก็มีสิ่งที่นางพูดถูก… สวรรค์มองเห็นการกระทำของมนุษย์ เทพเจ้าจะตัดสินถูกผิดเอง!”

“พระชายาคังไม่จำเป็นต้องเปลืองแรงอธิบายหรอก พวกเราก็รู้อยู่แล้วว่าเจ้าเป็นคนเยี่ยงไร!”

พูดจบ เซียวหลินเทียนก็ไม่สนใจจ้าวเจินเจินอีก พลางตะโกนบอกลู่หนาน “ไปหารถม้าพาเสิ่นจวนกลับคฤหาสน์ตระกูลเสิ่น!”

จ้าวเจินเจินยังคิดจะช่วยอีกหน่อย แต่ถูกองค์ชายคังที่โกรธอยู่ลากตัวออกไป

ทุกคน