เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 614
บทที่เกี่ยวข้อง
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 615
องค์ชายเย่คลี่กระดาษนั้นออกมา เม็ดยายังคงอยู่ข้างในหลิงอวี๋รับยานั้นมาดมกลิ่น กลิ่นอาเจียนมาพร้อมกับกลิ่นหอม ซึ่งเป็นกลิ่นที่นางเคยได้กลิ่นจากแม่นางซือก่อนหน้านี้“รอสักครู่ หม่อมฉันดูว่ามันคือสิ่งใด!”หลิงอวี๋วิ่งไปด้านหลังฉากกั้นลม แล้วรีบเข้าไปในมิติเพื่อตรวจสอบยาเม็ดนั้นหลังจากนั้นไม่นานผลลัพธ์ก็ออกมา หลิงอวี๋อ่านจบในรวดเดียวแล้วเดินออกไปองค์ชายเย่ยืนนิ่งอยู่ต่อหน้าทารก จ้องมองใบหน้าเล็ก ๆ ที่น่าสงสารนั้น“องึ์ชายห้า ยาเม็ดนี้ไม่มีพิษ แต่ในนี้ประกอบด้วยส่วนผสมของยาสองอย่างคือใบยี่โถกับเซิงหมาดำ! เมื่อยาทั้งสองรวมกันจะทำให้พระชายาเป็นหมันในภายภาคหน้าเพคะ!”หลิงอวี๋เอ่ยอย่างเย็นชา “ยาทั้งสองนี้ไร้กลิ่น! แต่หม่อมฉันกลับได้กลิ่นหอม!”“อีกทั้งหม่อมฉันยังพบดอกคำฝอยอยู่ในอาเจียนของจูหลานด้วย ยานี้ยังเป็นยาช่วยการขับเลือด!”“ยาชนิดนี้สามารถใช้ขับเลือดในสตรีได้ แต่หากใช้กับสตรีมีครรภ์จะทำให้เลือดไหลไม่หยุด!”“แม่นางซือเพิ่งมาถึงไม่นาน แต่ตอนที่จูหลานมาก็มีเลือดออกมากแล้ว ดังนั้นแม่นางซือมิน่าใช่คนที่ให้จูหลานกินดอกคำฝอย!”องค์ชายเย่ยิ่งฟังก็ยิ่งหวาดกลัว เขาไม่คาดคิดเลยว่าแค่พร
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 616
สายตาของเซียวหลินเทียนมองไปที่องค์ชายเย่อย่างเคร่งขรึม แม้ว่าเขาจะเชื่อในทักษะการแพทย์ของหลิงอวี๋ แต่นี่ก็เป็นเรื่องการทำคลอด และก่อนหน้านี้หลิงอวี๋ไม่มีประสบการณ์ในการทำคลอดมาก่อนเลยนางช่วยพระชายาเย่ไม่ได้จริง ๆ หรือ?แต่ไม่ว่าอย่างไร เขาสาบานว่าจะไม่มีทางปล่อยให้องค์ชายเย่ทำให้หลิงอวี๋ต้องลำบากใจเด็ดขาด!“หลานเอ๋อร์ของข้า… หลิงอวี๋ ท่านคืนชีวิตของหลานหลานให้ข้าเถิด!”ฮูหยินจูสั่นไหวอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็สะบัดมือของจูเฮ่าแล้วเดินโซเซเข้าไป“ผู้ใดบอกว่าพระชายาเย่ตายแล้วเล่า?”หลิงอวี๋กลัวว่าฮูหยินจูจะล้ม จึงรีบก้าวไปพยุงนาง พลางเอ่ยเสียงอ่อนโยน“ฮูหยินจูมาดูนี่สิ นางแค่หมดเรี่ยวแรงหลังคลอดเลยสลบไปเท่านั้น ประเดี๋ยวพอให้เลือดเสร็จ นางก็จะฟื้นขึ้นมาแล้ว!”ความหวังริบหรี่เกิดขึ้นในใจของฮูหยินจู แล้วหลิงอวี๋ก็พยุงนางเข้าไปนางยื่นมือไปสัมผัสลมหายใจของจูหลาน และรู้สึกได้ถึงลมหายใจอุ่น ๆ ของจูหลานที่พ่นใส่มือของตนหัวใจของนางจึงมีชีวิตชีวาขึ้นมา“พระชายาอ๋องอี้ เช่นนั้นนางยังสามารถให้กำเนิดลูกอีกได้หรือไม่?”ฮูหยินจูจับมือหลิงอวี๋พลางเอ่ยถามอย่างมีความหวัง“ได้แน่นอนสิ เมื่อคร
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 617
“เช่นนั้นรึ?”ทันใดนั้นหลิงอวี๋ก็เอ่ยอย่างเฉียบขาด “เช่นนั้นก็หยิบยาของเจ้าออกมาเทียบดูว่าข้ากล่าวหาเจ้าหรือไม่!”เมื่อเห็นยาเม็ดนั้นสีหน้าของพระชายาเว่ยก็เปลี่ยนไปทันที พลางจ้องแม่นางซืออย่างไม่พอใจแม่นางซือเอ่ยโต้แย้งขึ้นมา “หรือว่าพระชายาอ๋องอี้อยากจะขโมยยาสูตรลับของข้า? ข้าบอกไปแล้วว่ายาเม็ดนี้มิใช่ของข้า เหตุใดท่านต้องบอกว่ามันเป็นของข้าด้วยเล่า!”“หรือว่าเพราะสถานะของท่านสูงส่งกว่าข้า จึงใช้อำนาจบังคับผู้อื่นเช่นนี้ได้กระนั้นรึ?”“ข้าหรือจะชอบยาสูตรลับที่ทำร้ายคนของเจ้า? ช่างตลกยิ่งนัก!”หลิงอวี๋เอ่ยเสียงขรึม “การวางยาพิษทายาทของราชวงศ์จะต้องถูกตัดหัว! เจ้ากล้าให้ค้นตัวหรือไม่เล่า?!”พระชายาเว่ยสงบลงครู่หนึ่งแล้วขมวดคิ้วพลางเอ่ย “น้องสะใภ้สี่ เหตุใดเจ้าจึงบอกว่าแม่นางซือคิดจะวางยาพิษท่านชายน้อย? ยาเม็ดนี้มีสิ่งใดผิดปกติหรือ?”หลิงอวี๋เอ่ยอย่างเย็นชา “มีบางอย่างผิดปกติกับยาเม็ดนี้เป็นแน่แล้ว ในยานี้มีใบยี่โถกับเซิงหมาดำ ยาทั้งสองรวมกันจะทำให้พระชายาเย่เป็นหมันในภายภาคหน้า!”“ว่ากระไรนะ?!”ฮูหยินจูยืนอยู่ตรงประตู พอได้ยินคำกล่าวของหลิงอวี๋ก็กรีดร้องออกมาด้วยความโกรธ“แม
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 618
แม่นมของแม่นางซือกรีดร้องขึ้นมาด้วยความโกรธ “นี่ยังมีกฎเกณฑ์อยู่หรือไม่? แม่นางของข้าใจดีมาทำคลอดให้พวกท่าน แต่พวกท่านกลับปฏิบัติต่อนางเยี่ยงนี้หรือ!”“หุบปาก ที่นี่ใช่ที่ที่เจ้าจะพูดจาเช่นนี้รึ? หากกล้าพูดขึ้นมาอีก ข้าจะทุบตีเจ้าให้ตายโทษฐานช่วยคนชั่วกระทำความผิด!”องค์ชายเย่ตะคอกอย่างเด็ดขาดสีหน้าของพระชายาเว่ยก็เปลี่ยนไปเช่นกัน เมื่อเห็นว่าองค์ชายเย่โกรธมากถึงเพียงนี้ ก็มิกล้าเกลี้ยกล่อมอีกต่อไป กลัวว่าองค์ชายเย่จะเอาความโกรธมาลงกับตน!หลังจากนั้นไม่นาน นางรับใช้ก็พบยาสองสามเม็ดจากกระเป๋าปักของแม่นางซือ จึงนำไปมอบให้องค์ชายเย่องค์ชายเย่มอบมันให้หลิงอวี๋ หลิงอวี๋ตรวจสอบอย่างละเอียดแล้วเลือกออกมาสองเม็ด จากนั้นก็ยิ้มเยาะให้แม่นางซือพลางเอ่ย“ยังจะบอกว่ายามิใช่ของเจ้าอีกรึ! ส่วนผสมของยาสองเม็ดนี้เหมือนกับยาเม็ดที่จูหลานอาเจียนออกมา ในนี้มีส่วมผสมของใบยี่โถกับเซิงหมาดำ! เจ้ายังจะเถียงข้าง ๆ คู ๆ อีกหรือไม่?”สีหน้าของแม่นางซือดูมืดมนไปทันที แต่นางก็ยังฝืนเอ่ย“พระชายาอ๋องอี้ ในเมื่อท่านมีความเชี่ยวชาญในด้านวิชาแพทย์มากถึงเพียงนี้! เหตุใดท่านมิตรวจดูยาเม็ดอื่นด้วยเล่า? ยาเหล่าน
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 619
“องค์ชายเย่โปรดไว้ชีวิตหม่อมฉันด้วย! ไม่มีใครสั่งหม่อมฉันจริง ๆ เพคะ นางรับใช้ให้ยาผิดเพคะ!”แม่นางซือตกใจจนหน้าซีด เหลือบมองพระชายาเว่ยอย่างเงียบ ๆ หวังว่าพระชายาเว่ยจะเอ่ยอะไรเพื่อช่วยตนบ้างพระชายาเว่ยลังเลอยู่ครู่หนึ่งพลางเอ่ย “องค์ชายห้า บางทีนางรับใช้อาจจะให้ยาผิดจริง ๆ ก็ได้ มียามากจนนางแยกมิออกก็เป็นไปได้!”องค์ชายเย่เกลียดพระชายาเว่ยจนเข้ากระดูกมานานแล้ว!ทีแรกนางก็ขวางหลิงอวี๋มิให้เข้าไปช่วยจูหลานกับลูก พูดก็ขัดแย้งกันอีกตอนนี้ยังจะพูดช่วยคนที่ทำร้ายจูหลานอีกด้วย ช่างน่ารังเกียจเสียจริงองค์ชายเย่อดมิได้ที่จะตะคอกด้วยโทสะ“พี่สะใภ้ใหญ่ ท่านเป็นคนเชิญแม่นางซือมา ท่านพูดช่วยนางเช่นนี้ หรือว่าท่านคือคนที่สั่งการให้นางวางยาพิษจูหลานเล่า?”“ก่อนหน้านี้รถม้าของท่านก็ชนรถม้าตำหนักข้าจนทำให้หลานหลานต้องคลอดก่อนกำหนด!”“ยามนี้นางผดุงครรภ์ที่ท่านเชิญมาก็ให้ยาเช่นนี้กับหลานหลาน! แล้วท่านยังจะช่วยพูดให้นางผดุงครรภ์ที่ชั่วร้ายเช่นนี้อีก! ท่านอยากให้หลานหลานของข้าตายไปทั้งแม่ทั้งลูกจริง ๆ ใช่หรือไม่?”พระชายาเว่ยสีหน้าเปลี่ยนไปทันที พลางตะคอกเสียงแข็ง“องค์ชายห้า นี่ท่านตรัสเรื
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 620
พระชายาเว่ยเห็นดังนั้นก็รู้สึกตื่นตระหนก มีแวบหนึ่งที่นางกังวลว่าแม่นางซือจะทนไม่ไหวแล้วเปิดโปงตน!แต่เมื่อเห็นว่าแม่นางซือถูกทุบตีอย่างหนักถึงเพียงนี้ก็ยังมิเปิดโปงตน นางก็โล่งใจหลิงอวี๋แอบนับถือคำพูดของพระชายาเว่ย ความเด็ดขาดและไหวพริบนี่ช่างเหนือชั้นจริง ๆ!เซียวหลินเทียนมองอยู่ข้าง ๆ ด้วยสายตาเย็นชา เมื่อครู่เขาเห็นภาพที่แม่นางซือแอบเหลือบมองพระชายาเว่ยอยู่เขารู้ดีว่าเหตุการณ์ในวันนี้จะต้องเกี่ยวข้องกับพระชายาเว่ยเป็นแน่ ทว่าหากมิสามารถง้างปากของแม่นางซือได้ พวกเขาก็จะไม่มีหลักฐานที่จะกล่าวหาพระชายาเว่ยเซียวหลินเทียนไม่มีความรู้สึกดีกับนางผดุงครรภ์ที่ฆ่าคนได้ การทุบตีคนเลวทรามเช่นนี้จนตายเป็นเพียงการกำจัดอันตรายจากผู้คนเท่านั้นเอง!กระทั่งเห็นแม่นางซือถูกทุบตีปางตาย จนลมหายใจรวยรินแล้วพระชายาเว่ยก็แสร้งทำเป็นถอนหายใจ พลางเอ่ยกับองค์ชายเย่“องค์ชายห้า นี่เป็นความผิดของหม่อมฉันเอง! หม่อมฉันมิรู้จักนางดีแล้วเกือบทำร้ายน้องสะใภ้ห้าแล้ว!”“แต่หม่อมฉันคาดมิถึงเลยจริง ๆ ว่า แม่นางซือจะเป็นคนเช่นนี้! กล้าดีอย่างไรมาหยามพวกเราเช่นนี้!”“โชคดีที่วันนี้น้องสะใภ้สี่อยู่ที่นี่ มิเ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 621
แม้ว่าพระชายาเว่ยจะเข้าใจแล้ว แต่ก็กังวลว่าหลิงอวี๋กำลังสร้างความขัดแย้งระหว่างตนเองกับจ้าวเจินเจินอยู่ เพราะอยากให้องค์ชายเว่ยขัดแย้งกับองค์ชายคัง แล้วท่านอ๋องอี้ก็จะช่วงชิงผลประโยชน์ไปในที่สุด!นางจึงแสร้งทำเป็นเข้าใจพลางเอ่ยถามอย่างมึนงง “น้องสะใภ้สี่ เจ้าหมายความเช่นไร?”“พี่สะใภ้ใหญ่อยู่ฟังต่อสิแล้วจะรู้เอง!”หลิงอวี๋หันไปหานางผดุงครรภ์ทั้งสองด้วยรอยยิ้มมิคล้ายยิ้ม แล้วมองพวกนางอยู่เช่นนั้นโดยมิเอ่ยวาจานางผดุงครรภ์ทั้งสองตกใจกับท่าทีของหลิงอวี๋ แต่ก็อดกลั้นมิพูดอะไรออกไปเซียวหลินเทียนใจเต้น หลิงอวี๋พบอะไรอีกแล้วหรือ?เขามองไปทางนางผดุงครรภ์ทั้งสองด้วยสายตาเฉียบคม กลิ่นอายเย็นชาของเขาแข็งแกร่งกว่าของหลิงอวี๋มาก ทำให้นางผดุงครรภ์ทั้งสองรู้สึกว่าอากาศรอบตัวพวกนางเย็นยะเยือกขึ้นมาฉับพลันขนลุกซู่ทั่วทั้งร่างกายทันที!พระชายาเว่ยเป็นคนฉลาด เมื่อนึกถึงเหตุและผลที่ตามมา ก็คิดขึ้นได้ว่าหลิงอวี๋อาจพบอะไรบางอย่าง นางจึงจ้องมองนางผดุงครรภ์ทั้งสองอย่างไม่สบอารมณ์...องค์ชายเย่รู้สึกว่าบรรยากาศผิดปกติ จึงมองไปทางนางผดุงครรภ์ทั้งสองเช่นกัน หรือว่าพิษในตัวบุตรชายของตนเกิดจากนางผดุงครร
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 622
หลังจากนั้นไม่นาน นิ้วของนางผดุงครรภ์อ้วนก็เปลี่ยนเป็นสีแดง นางตกใจจนหน้าซีด พลางตะโกนลั่น“พระชายาอ๋องอี้ นี่เป็นการกล่าวหาอย่างไม่ยุติธรรมเลย บ่าวมิเคยแตะต้องดอกคำฝอยด้วยซ้ำ…”ยังมิทันที่นางผดุงครรภ์อ้วนจะพูดจบ หลิงซวนก็ตบหน้าอ้วน ๆ ของนางอย่างแรง พลางตะคอกด้วยความโกรธ“เจ้ามิเคยแตะต้องเลยหรือ? เช่นนั้นเหตุใดมือเจ้าถึงเปลี่ยนเป็นสีแดง? แล้วไฉนมือของนางถึงมิเปลี่ยนเล่า?”“ที่แท้คนที่คิดจะวางยาพิษท่านชายน้อยก็คือทาสชั่วเช่นเจ้า!”องค์ชายเย่ควบคุมตัวเองมิได้อีกต่อไป เขาชักดาบขององครักษ์ออกมาแล้วเดินเข้าไปอย่างดุร้าย “วันนี้ข้าจะฆ่าเจ้า ทาสชั่ว!”นางผดุงครรภ์อ้วนตกใจจนปัสสาวะแทบรั่ว พลางร้องออกมาเสียงสั่น “องค์ชายเย่ บ่าวถูกใส่ร้ายเพคะ แม้ว่าบ่าวจะเผลอใส่ดอกคำฝอยลงในน้ำแกงกระตุ้นการคลอด แต่ดอกคำฝอยนั้นหาได้เป็นพิษไม่เพคะ!”“พระชายาอ๋องอี้ ในเมื่อท่านเป็นแพทย์ชั้นเซียน ท่านก็ควรรู้ว่าดอกคำฝอยสามารถกระตุ้นการไหลเวียนโลหิตและขจัดภาวะเลือดคั่งเท่านั้น มิได้เป็นพิษจริง ๆ!”แม้ว่าเรื่องนี้จะไม่เกี่ยวกับพระชายาเว่ย แต่เมื่อได้ยินสิ่งนี้ก็อดมิได้ที่จะเอ่ยแทรก “น้องสะใภ้สี่ เจ้าดูผิดไปหรือ
บทล่าสุด
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1530
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1529
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1528
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1527
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1526
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1525
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1524
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1523
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1522
