LOGINShare
บทที่ 326
Related chapters
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 327
“น้องสะใภ้… เจ้าไม่มีวิธีแล้วรึ?”องค์ชายคังเอ่ยถามเชิงตำหนิเสียงดัง “ข้าได้ยินว่าเจ้าคือแม่นางหลิงแพทย์ชั้นเซียนมิใช่รึ? เจ้าช่วยน้องสี่มิได้รึ?”หลิงอวี๋ยิ้มขมขื่น “เสด็จพี่... หม่อมฉันรู้ทักษะทางการแพทย์อยู่บ้าง! แต่แม้ว่าเป็นแพทย์ชั้นเซียนก็มิสามารถรักษาโรคได้ทั้งหมดเพคะ!”“ท่านอ๋องของหม่อมฉัน... ถูกแทงไปสิบกว่าครั้ง และสิ่งที่ร้ายแรงที่สุดก็คือเขาถูกพิษ!”“หลิงอวี๋มีความรู้จำกัด มิสามารถแก้พิษได้!”สายตาองค์ชายคังเป็นประกาย ถูกพิษด้วยหรือ?เช่นนั้นเซียวหลินเทียนก็ตายแน่แล้วมิใช่หรือ?“ถูกพิษอันใดกัน?”องค์ชายคังจ้องพลางเอ่ยถาม เขาต้องทำให้แน่ใจว่าเซียวหลินเทียนจะตายแน่ ๆ!หลิงอวี๋ส่ายหัว “มิรู้ว่าถูกพิษชนิดใด ดังนั้นหลิงอวี๋จึงทำอันใดไม่ได้!”“หรือว่าจะปล่อยให้น้องสี่รอการตายเช่นนี้หรือ?”จ้าวเจินเจินเอ่ยขึ้นมาอย่างไม่ทน “ใครกันที่ทำเรื่องที่เลวร้ายเช่นนี้?”องค์ชายคังเหลือบมองจ้าวเจินเจิน พลางยิ้มเย็นชา“จะมีใครได้เล่า! คนธรรมดาที่ไหนจะกล้าลอบสังหารคนในราชวงศ์ได้! นอกจากเสด็จพี่ใหญ่แล้ว ใครเล่าจะทำเรื่องที่เลวร้ายเช่นนี้!”องค์ชายคังพูดอย่างเสแสร้ง “เจินเจิน เจ้ามิร
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 328
หลังจากที่หลิงอวี๋ส่งจ้าวเจินเจินกับเซียวหลินอี้กลับไปแล้ว ตำหนักอ๋องอี้ก็มีคนมาเยี่ยมอีกคน!คราวนี้เป็นท่านอ๋องเฉิง แม่ทัพเฉินและหลี่ว์เซียงท่านอ๋องเฉิงกับหลี่ว์เซียงได้รับแจ้งจากแม่ทัพเฉินแล้วจึงได้รู้ว่าเซียวหลินเทียนถูกลอบสังหาร!ทั้งสองรีบมาทันที แล้วก็พบแม่ทัพเฉินที่หน้าประตู“แม่ทัพเฉิน เกิดเรื่องเช่นนี้ได้เยี่ยงไร?”ท่านอ๋องเฉิงเห็นแม่ทัพเฉินก็ตะโกนด้วยความโกรธ “ไม่มีผู้ใดอยู่เหนือกฎหมายบ้านเมือง ชัดเจนถึงเพียงนี้ว่ามีคนกล้าลอบสังหารท่านอ๋อง! ความปลอดภัยของเมืองหลวงนี้มันแย่ถึงเพียงนั้นเลยหรือ?”หลี่ว์เซียงดึงท่านอ๋องเฉิงไว้ “ท่านอ๋องเฉิงอย่าเพิ่งใจร้อน มีอะไรก็เข้าไปพูดข้างในเถิดพ่ะย่ะค่ะ!”หลิงอวี๋ได้รับรายงานจากผู้ดูแลต้อนรับจึงรีบออกไปต้อนรับท่านอ๋องเฉิงเห็นนางก็เอ่ยขึ้นอย่างกังวล “องค์ชายสี่เป็นเยี่ยงไรบ้าง? ยังมีชีวิตอยู่หรือไม่?”“ข้าได้ยินมาว่าเขาถูกแทงหลายครั้ง… โลหิตไหลอาบเต็มรถม้า… ยัง… ยังช่วยเขาได้หรือไม่?”หลิงอวี๋ได้ยินเสียงของท่านอ๋องเฉิงสั่นด้วยความกังวล แสดงให้เห็นว่าเป็นห่วงเซียวหลินเทียนจริง ๆเมื่อเทียบกับการถามไถ่ที่ไม่แยแสของเซียวหลินอี้เมื่อ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 329
หลิงอวี๋ไม่ได้นอนทั้งคืนอีกแล้ว นางไม่อาจฝากความหวังไว้กับมุกตะขาบฟ้าได้!คนรอบตัวต่างไม่เคยเห็นมุกตะขาบฟ้า เช่นนั้นจึงไม่ชัดเจนว่ามันเป็นแค่ตำนานหรือไม่!นางเจาะเลือดของเซียวหลินเทียนไปทำการทดลองในมิติ พยายามค้นหาองค์ประกอบของสารพิษในร่างกายของเซียวหลินเทียนหลังจากค่ำคืนอันวุ่นวาย หลิงอวี๋ไม่พบสิ่งใดเลยนางออกมาอย่างเหนื่อยล้า ตรวจดูอาการของเซียวหลินเทียนเซียวหลินเทียนยังคงนอนเงียบ ๆ หัวใจและชีพจรอ่อนแรงนัก!หลิงอวี๋ตรวจบาดแผล ไม่พบสิ่งผิดปกติหลิงอวี๋ป้อนน้ำหญ้าวานรให้กับเซียวหลินเทียนอีกครั้ง เมื่อเห็นว่าใกล้รุ่งสางแล้ว นางจึงงีบหลับบนเก้าอี้ดูเหมือนว่าจะเพิ่งหลับตา ก็ได้ยินเสียงความเคลื่อนตัวดังมาจากข้างนอกอีกหลิงอวี๋ลืมตาขึ้นอย่างเหนื่อยล้า แล้วก็เห็นว่าข้างนอกหน้าต่างเป็นเวลารุ่งสางแล้ว“พระชายา... แม่นมลี่ทำโจ๊กมาให้พระชายา ข้าเอามาให้แล้ว พระชายากินสักหน่อยเถิดเจ้าค่ะ!”หลิงซวนเดินเข้ามาพร้อมกับโจ๊ก เห็นหลิงอวี๋สีหน้าซีดเซียว และมีรอยคล้ำขนาดใหญ่สองรอยใต้ตาของนางนางวางโจ๊กลงบนโต๊ะอย่างทุกข์ใจ “พี่จ้าวได้ส่งคนออกไปตามหามุกตะขาบฟ้าแล้ว อย่าได้กังวลนักเลยเจ้าค่ะ อ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 330
รอก่อนเถอะ!ชิวเหวินซวงกำลังคิดจะขู่หลิงอวี๋อีก ก็ได้ยินเสียงฝีเท้ามาจากข้างนอกนางเปลี่ยนเป็นใบหน้าโศกเศร้าทันที พลางเอ่ยเสียงสะอื้น“พระชายา ท่านพูดเช่นนี้กับข้าได้เยี่ยงไร! ข้าก็เป็นห่วงท่านอ๋องเหมือนกัน…”หลิงอวี๋ตะลึงเล็กน้อย คนที่หยิ่งผยองเมื่อครู่ กลายเป็นเช่นนี้ในพริบตาได้เยี่ยงไร?นางกำลังคิดจะด่ากลับแต่ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าก่อนหลิงอวี๋พูดไม่ออกไปทันที เกรงว่าชิวเหวินซวงกำลังแสดงอยู่สินะ!“พระชายา... เหวินซวง เกิดอะไรขึ้น?”จ้าวซวนกับลู่หนานเดินเข้ามาด้วยกัน“พี่จ้าว ต่อไปข้าจักมิจัดการเรื่องของตำหนักอ๋องอี้แล้ว!”ชิวเหวินซวงหลั่งน้ำตาอย่างคับข้องใจ “พระชายา… พระชายาไม่เพียงแต่บอกว่าข้ายั่วยวนท่านอ๋องเท่านั้น แต่ยังบอกว่าข้าอยากจะบีบให้นางออกไปอีก! ข้า… ข้ามิยอมรับการกล่าวหาจอมปลอมนี้!”“ฮือ ๆ… ข้ามิใช่ข้ารับใช้ของตำหนักอ๋องอี้ เหตุใดข้าจะต้องมารับความโกรธนี้ด้วย!”ชิวเหวินซวงปาดน้ำตา ขณะแสดงท่าทีต่อหลิงอวี๋จากมุมที่จ้าวซวนและลู่หนานไม่สามารถมองเห็นได้ยังไม่ทันที่หลิงอวี๋จะพูดอะไร ลู่หนานที่นึกถึงความสบายใจของเซียวหลินเทียนก็เอ่ยขึ้นมาอย่างหุนหันพลันแล่น“พระชายา
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 331
หลิงอวี๋พูดจบก็เดินไปหยิบผ้าเช็ดหน้าชุบน้ำร้อนที่หลิงซวนนำมาแล้วประคบร้อนบนหน้าตัวเองน้ำร้อนเปิดรูขุมขนนาง หลิงอวี๋จึงรู้สึกกระปรี้กระเปร่าขึ้นบ้างนางเช็ดหน้าสะอาดแล้วเอ่ยถาม “พี่ใหญ่จ้าว ทุกอย่างเป็นเยี่ยงไรบ้างรึ?”จ้าวซวนด้วยใจห่วงความปลอดภัยของท่านอ๋อง พูดตรง ๆ ว่า“ข้าให้คนติดประกาศทุกแห่งแล้ว ถ้ามีข่าวจะรายงานพระชายาเอง!”“อือ แต่เรามิอาจหวังแค่มุกตะขาบฟ้าอย่างเดียวได้ยังต้องคิดทางหาวิธีอื่นด้วย!”ทั้งสองคุยกันโดยไม่สนใจชิวเหวินซวงที่แสร้งน้อยใจอยู่ข้าง ๆลู่หนานรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย คิดว่าตนอยู่ต่อก็ไม่ได้ช่วยอะไร จึงดึงชิวเหวินซวงที่กำลังปาดน้ำตาออกไปชิวเหวินซวงเก็บงำความแค้น นางแพ้แล้วรอบนี้ชัดเจนว่าจ้าวซวนฟังแค่คำพูดของหลิงอวี๋นางจะเป็นเช่นนี้ต่อไปมิได้จักต้องพาชิวเฮ่ากลับมา!ขณะนี้เองหลู่ชิ่งเดินเข้ามารายงานอย่างรีบร้อน“พระชายา… ในวังส่งคนมาเยี่ยมเยียนท่านอ๋องขอรับ!”เมื่อหลิงอวี๋ได้ยินก็จำต้องออกไปกับจ้าวซวน แต่ละคนที่มาเยี่ยมจะมีสักกี่คนหวังให้เซียวหลินเทียนหายจากใจจริงหรือ?มิใช่มาดูว่าเซียวหลินเทียนตายหรือยังหรอกหรือ!มาคราวนี้เป็นขันทีเซี่ย หมอหลวงจางก
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 332
“ขันทีเซี่ย ท่านอ๋องรับกระบี่มากโขจริง ทุกดาบหมายคร่าชีวิต!”“คนบงการเบื้องหลังจะเหี้ยมเกินไปแล้ว! วางพิษใส่ท่านอ๋องได้ลงคอ!”“แม้หลิงอวี๋เป็นหมอ แต่หลิงอวี๋ก็จนปัญญารักษาพิษเหล่านี้!”หลิงอวี๋แนะอาการของเซียวหลินเทียนให้ขันทีเซี่ยตาขันทีเซี่ยกะพริบเล็กน้อยชายมองหมอหลวงจางด้วยสีหน้าไร้อารมณ์หลิงอวี๋นึกถึงในฉับพลัน หมอหลวงจางยังไม่ได้คุกเข่าขออภัยที่ตลาดตามเดิมพัน เขายังมีหน้ามาตำหนักอ๋องอี้ได้อย่างไร?หรือว่าองค์ชายคังไม่เชื่อว่าเซียวหลินเทียนถูกพิษเลยเจาะจงให้หมอหลวงจางมาพิสูจน์หรือ?ช่างเถอะ!หากให้องค์ชายเว่ยรู้ว่าเซียวหลินเทียนถูกพิษจริง แล้วยืมปากเขาเผยแพร่ไป อาจลดระดับความสนใจของพวกเขาต่อเซียวหลินเทียนได้ให้เวลาตนทุ่มเทรักษา!“ถังถีเตี่ยน เจ้าดูออกไหมว่าคือพิษอันใด?”หลิงอวี๋เห็นถังถีเตี่ยนลุกขึ้นพลันรีบเอ่ยถามถังถีเตี่ยนส่ายศีรษะ “ตัวข้าไม่เคยพบพิษแบบนี้มาก่อน! ขออภัยพระชายา ข้าจนปัญญาขอรับ!”“ข้าขอตรวจ!”หมอหลวงจางรอไม่ไหวพลางนั่งลงตรวจชีพจรเซียวหลินเทียนฉับไวหลิงอวี๋ไม่วางใจหมอหลวงจาง จ้องการกระทำของเขาตลอดหวั่นเขาแอบวางกลใส่เซียวหลินเทียนโชคดีที่หมอหลวงจ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 333
ปี้ไห่เฟิงยิ้มขมขื่นกล่าวว่า “ข้าเคยมีเหล่าพี่น้องที่สืบถามข่าวได้เก่งนัก… เพียงแต่ข้าขัดสน มิมีเงินให้สินบนพวกเขา…”“พี่ใหญ่ปี้ รอข้าประเดี๋ยว!”หลิงอวี๋เข้าห้องเร็วทันควันพลางหยิบตั๋วเงินหนึ่งแสนตำลึงออกจากมิตินางหยิบมายัดให้ปี้ไห่เฟิงหมดเกลี้ยง “พี่ใหญ่ปี้ งั้นขอรบกวนเจ้าแล้ว! ช่วยข้าสืบถามข่าวให้เร็วที่สุดเถิด!”เมื่อปี้ไห่เฟิงดูเงินมากมายที่หลิงอวี๋ให้ตนก็รีบยัดกลับคืนครึ่งหนึ่ง“พระชายา มิใช้มากปานนี้ ครึ่งเดียวก็พอแล้วขอรับ!”หลิงอวี๋ยังยัดตั๋วเงินให้เขา “พี่ใหญ่ปี้รับเถิด ออกทำธุระข้างนอกไม่มีเงินจักมิสะดวก! ยังไงก็ควรให้สินบนเจ้าไปสืบถามข้าขอแค่ผลลัพธ์!”ปี้ไห่เฟิงชายมองหลิงอวี๋ลึกซึ้ง นำตั๋วเงินซ่อนในอกเสื้อแล้วจากไปเมื่อหลิงซวนเห็นฉากนี้ก็กระซิบว่า “พระชายา ท่านเชื่อใจคนง่ายเพียงนี้ได้เช่นไรเจ้าคะ!”“นั่นเป็นเงินก้อนใหญ่นัก! ท่านมิกลัวเขาเอาเงินแล้วชิ่งไปหรือ?”หลิงอวี๋ตอบหนักแน่น “พี่ใหญ่ปี้มิใช่คนแบบนั้น! จะใช้คนอย่าระแวงถ้าระแวงก็อย่าใช้ ข้าเชื่อใจเขา!”ขณะทั้งคู่กำลังคุยกัน จ้าวซวนกับลู่หนานก็วิ่งเข้ามา“พระชายา ได้ข่าวมุกตะขาบฟ้าแล้วขอรับ… มีคนบอกที่อยู่มั
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 334
ครั้นถึงหน้าตำหนักองค์ชายเว่ย จ้าวซวนส่งไพ่(1)ให้คนเฝ้าประตู เอ่ยเสียงทุ้ม“รบกวนทูลช่วยเราหน่อยว่า พระชายาอ๋องอี้แห่งตำหนักอ๋องอี้ขอเข้าเฝ้าองค์ชายเว่ย!”คนเฝ้าประตูมองไพ่กล่าวเย็นชาว่า “องค์ชายของเราเสด็จไปออกแต่เช้า! ยังมิเสด็จกลับตำหนักเลย!”จ้าวซวนส่งยิ้มกล่าว “องค์ชายเว่ยไปที่ใดแล้วเล่า?”คนเฝ้าประตูพูดเหลืออดว่า “ผู้น้อยเป็นแค่คนเฝ้าประตู องค์ชายไปที่ใด ผู้น้อยจะหารู้ไม่?”“พวกเจ้าหมายขอเข้าเฝ้าองค์ชายก็อยู่คอยเถิด!”จ้าวซวนทำได้แค่กลับมาแจ้งหลิงอวี๋ หลังหลิงอวี๋ฟังก็ยิ้มหยัน“จ้าวซวน เจ้าส่งคนไปสืบถามว่าองค์ชายเว่ยออกไปจริงแน่หรือไม่ และไปที่ใด!”จ้าวซวนเข้าใจความคิดของหลิงอวี๋ทันที เขาผงกศีรษะพลางรีบพาคนไปสืบถามข่าวในไม่ช้า จ้าวซวนก็พาคนกลับมาส่ายหน้าต่อหลิงอวี๋กล่าวว่า“พระชายา เราถามคนละแวกนี้แล้วขอรับ วันนี้ไม่มีใครเห็นองค์ชายเว่ยออกจากตำหนัก!”“แม้แต่โรงน้ำชา โรงเหล้าที่พระองค์ทรงไปบ่อยก็ไม่เห็นเหมือนกันขอรับ!”ลู่หนานอดพูดมิได้ “องค์ชายเว่ยอยู่ตำหนักเป็นแน่ นี่คงเจตนากลั่นแกล้งพวกเรา!”หลิงอวี๋ไม่พูดจา แม้รู้ชัดว่าองค์ชายเว่ยอยู่ตำหนักและเขาหมายกลั่นแกล้ง หร
Latest chapter
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2014
หลิงอวี๋ยิ้มออกมา ต่อให้นางใจดีแค่ไหนก็มีขอบเขตของตน ในเมื่อรู้อยู่แก่ใจว่าเป็นกับดักแล้วตนจะพาตัวเองเข้าไปได้อย่างไรกัน!หากตนรู้จักฮูหยินเฉิง บางทีอาจจะเสี่ยงไปช่วยชีวิตนาง!แต่ตนกับฮูหยินเฉิงมิได้รู้จักกัน มิรู้ด้วยซ้ำว่านางเป็นคนดีหรือคนเลวแม้ว่าจะเห็นใจฮูหยินเฉิงที่ต้องประสบความทรมานของการเจ็บป่วย แต่นางก็มิใช่แม่พระ มิสามารถไปช่วยชีวิตทุกคนที่เจ็บป่วยได้หรอก!หลิงอวี๋ครุ่นคิดแล้วเอ่ยกับเย่หรง “ในช่วงสองวันนี้ท่านคอยติดตามอาการป่วยของฮูหยินเฉิงไว้ และไปตรวจสอบตัวตนของแม่ทัพเฉิงให้ละเอียดอีกสักหน่อย!”“หากเขาสามารถเป็นสายลับให้ท่านไปช่วยมารดาของท่านออกมาได้จริง ๆ ข้าจะหาวิธีตามหาหลิงอวี๋มาช่วยชีวิตนาง!”สำหรับเย่หรงแล้ว คนที่สำคัญที่สุดนั้นคือมารดาของเขาหากมั่นใจได้ว่าแม่ทัพเฉิงยินดีจะช่วยเป็นสายลับให้เย่หรง ต่อให้หลิงอวี๋ต้องเสี่ยงอันตรายก็จะช่วยเย่หรงทำสิ่งนี้“เจ้ามีวิธีตามหานางหรือ?”เย่หรงเอ่ยถามอย่างประหลาดใจ“พี่ชายข้าเก่งเรื่องการสืบหาข่าวมาก บางทีคนที่ผู้อื่นหามิเจอ เขาอาจจะตามหาเจอก็ได้!”หลิงอวี๋ยิ้มแล้วเอ่ยออกมา “เอาตามนี้ก่อนแล้วกัน หากแม่ทัพเฉิงมิควรเชื่อ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2013
วันรุ่งขึ้นเมื่อหลิงอวี๋ไปที่บ้านตระกูลเย่ นางก็บอกเรื่องหลงเพ่ยเพ่ยกับเย่ซื่อฝานในบ้านตระกูลเย่นั้นเย่ซื่อฝานจัดการเพียงแค่การปรุงโอสถเท่านั้น มิได้จัดการเรื่องการบริหาร เนื่องจากการบริหารเป็นเรื่องของผู้นำตระกูลแต่ในฐานะที่เย่ซื่อฝานเป็นสมาชิกตระกูลเย่ เขาก็รู้เรื่องภายในบางส่วนเช่นกันเขาจึงเอ่ยขึ้นมาอย่างจริงจัง “เจ้ารู้หรือไม่ว่าเหตุใดเจ้าแห่งทิศใต้จึงให้หลงเพ่ยเพ่ยมาแสดงความปรารถนาดีต่อเจ้าในเวลานี้?”“ก่อนหน้านี้เขามิได้สนใจการต่อสู้ระหว่างหอโอสถไป๋เป่าและหอโอสถซ่างกู่ เขาแค่หวังว่าหอโอสถไป๋เป่าจะกดหอโอสถซ่างกู่ลงไปให้ถึงจุดต่ำสุดเสียก่อน จากนั้นก็ค่อยยื่นไมตรี เช่นนี้ก็จะเป็นการช่วยเหลือในยามลำบาก แล้วกูลเย่ของข้าก็จะจงรักภักดีต่อเขาอย่างสุดหัวใจ!”เมื่อหลิงอวี๋ได้ยินเช่นนั้น จึงเอ่ยขึ้นมา “หากท่านอาจารย์รู้สึกว่ามิเหมาะสม เช่นนั้นข้าก็จะรักษาระยะห่างกับหลงเพ่ยเพ่ยเจ้าค่ะ!”ถึงอย่างไรตอนนี้หลิงอวี๋ก็เป็นศิษย์ของเย่ซื่อฝาน นางจะมิละทิ้งสำนักไปทำดีกับศัตรูของอาจารย์เพื่อความปลอดภัยของตน“ไม่! มิต้อง!”เย่ซื่อฝานส่ายหัวแล้วเอ่ย “เมื่อเทียบกับเจ้าแห่งทะเละชายาเจ้าแห่งทะเล
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2012
จงเจิ้งเฟยได้ยินเช่นนั้น ก็เอ่ยขึ้นมา “ใช่แล้ว เมื่อขัดแย้งกันก็ควรจะแก้ปัญหามิใช่สร้างความบาดหมาง ท่านพ่อท่านแม่หลายตระกูลล้วนเป็นมิตรสนิทกัน ไม่มีใครอยากให้คนรุ่นหลังทะเลาะกันอย่างเอาเป็นเอาตายหรอก!”“ศิษย์พี่หญิง เย่หรงกับเจ้ามีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน เจ้าก็ไปโน้มน้าวเขาด้วยเถิด แม้ว่าจะมิยอมแต่งงานกับหยางหงหนิง ก็อย่าได้ทะเลาะกันจนตึงเครียดเกินไปนัก!”เมื่อหลิงอวี๋เห็นว่าทั้งสองคนล้วนเอ่ยเช่นนี้ นางก็คิดแล้วเอ่ยออกมา “ข้าจะไปคุยกับเย่หรงดู ขอเพียงมิบังคับให้เขาแต่งงานกับหยางหงหนิง ข้าคิดว่าเขาก็น่าจะยอมคืนดี!”“ใช่ แตงที่ฝืนเด็ดจากต้นย่อมมิหวาน พวกเราล้วนรู้เหตุผลข้อนี้ดี เราไม่มีทางไปบังคับให้เย่หรงทำเรื่องเช่นนั้นแน่!”หลงเพ่ยเพ่ยพยักหน้าแล้วเอ่ย “เจ้ากลับไปโน้มน้าวเย่หรงดูก่อน ประเดี๋ยววันหลังข้าจะจัดงานเลี้ยง เมื่อทุกคนมารวมตัวกัน เช่นนี้พวกเขาก็จะมิอึดอัด แล้วก็ปรับความเข้าใจกันได้!”“อืม!”หลิงอวี๋พยักหน้า และกำลังจะเดินไป หลงเพ่ยเพ่ยก็เรียกนางไว้อีก “สิงอวี๋ ข้าได้ยินมาว่าเจ้ากับเหมียวหยางผู้เป็นศิษย์ของปรมาจารย์ไป่หลี่ก็ทะเลาะกันหรือ?”“เรื่องนี้ข้าจะยืนอยู่ข้างเจ้า
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2011
กระทั่งเดินตามจงเจิ้งเฟยมาถึงในศาลาแห่งหนึ่งของสำนักศึกษาชิงหลง หลงเพ่ยเพ่ยก็รออยู่ที่นั่นแล้วเมื่อเห็นหลิงอวี๋ นางก็มองพิจารณาหลิงอวี๋อย่างสงสัยใคร่รู้อยู่หลายครั้ง ก่อนจะยิ้มแล้วเอ่ยออกมา “ข้าได้ยินมาว่า หงหนิงแพ้การประลองปรุงยากับเจ้า ฮ่า ๆ นางหยิ่งทะนงมาโดยตลอด ควรจะมีคนมาทำให้นางรับรู้ได้แล้วว่าเหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือคนยังมีคนอีก!”“สิงอวี๋ เรื่องสาเหตุและขั้นตอนในการประลองของเจ้ากับหงหนิงนั้นข้ารู้ทั้งหมดแล้ว ข้ามิได้เข้าข้างผู้ใด ข้าคิดว่าเจ้าทำถูกต้องแล้ว หากใครมาใส่ร้ายข้าเช่นนี้ ข้าก็จะสู้กับนางจนถึงที่สุดเช่นกัน!”หลิงอวี๋ย่อมมิเชื่อหลงเพ่ยเพ่ยเสียทั้งหมดเพราะคำพูดมิกี่คำอยู่แล้ว“คุณหนูหลงมาหาข้ามีธุระอันใดหรือไม่?” หลิงอวี๋เอ่ยถามไปตามตรงหลงเพ่ยเพ่ยยิ้มแล้วเอ่ยออกมา “ข้าชอบผูกมิตร และนิสัยของเจ้าก็ถูกใจข้ายิ่งนัก!”“แน่นอนว่าสิ่งสำคัญที่สุดก็คือ ข้ายังอยากให้เจ้ากับหงหนิงปรับความเข้าใจกันอยู่ หงหนิงมิใช่คนเลว เพียงแต่นางหลงเย่หรงจนหน้ามืดตามัว จึงได้ทำเรื่องโง่ ๆ เหล่านั้นไป!”“ควรจะหาทางแก้ไขมิใช่สร้างความบาดหมางต่อกัน เจ้าเห็นแก่ข้าเถิด อย่าได้ถือสาหาความกับนางเล
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2010
เมื่อหลิงอวี๋เห็นหยางหงหนิงก็ตะลึงไปเล็กน้อย แล้วก็นึกถึงคำขู่ที่หยางหงหนิงบอกว่าจะทำให้เย่หรงแต่งงานกับนางให้ได้ภายในหนึ่งเดือนหรือว่าหยางหงหนิงทำมิได้ ในตอนนี้จึงคิดจะมาทำให้ตนลำบาก?“สิงอวี๋ เจ้าจะเป็นศัตรูกับข้าจริง ๆ หรือ?”เป็นดังที่คาด ทันทีที่เอ่ยปากหยางหงหนิงก็เอ่ยขึ้นมาอย่างก้าวร้าว “เจ้าก็รู้อยู่ว่าข้าชอบเย่หรง เจ้ายังกล้าชวนเขาไปที่ภูเขาหมางหลิ่งด้วยกันอีก เจ้ายังจะเถียงว่าเจ้ามิชอบเขาอีกหรือ!”“ข้าขอเตือนเจ้า อยู่ให้ห่างจากเย่หรง มิฉะนั้นข้าจะมิเกรงใจเจ้าแน่!”หลิงอวี๋หมดคำพูดไปทันที ตนมาที่สำนักศึกษาชิงหลงเพื่อศึกษาเล่าเรียน มิใช่มาแย่งชิงบุรุษกับผู้ใด!ในหัวของหยางหงหนิงนั้นนอกจากเรื่องระหว่างบุรุษกับสตรีแล้ว ก็ไม่มีเรื่องอื่นเลยหรือ?“คุณหนูหยาง ข้าได้แสดงทัศนคติของจ้าไปอย่างชัดเจนแล้ว เย่หรงเป็นผู้ใหญ่แล้ว เขาจะชอบใครก็เป็นอิสระของเขา!”“ข้ามิได้ตั้งใจจะแย่งเขากับเจ้า เจ้าก็อย่ามายุ่งกับข้าเช่นกัน!”หลิงอวี๋เอ่ยด้วยน้ำเสียงทุ้ม “ก่อนหน้านี้ข้าก็เคยบอกไปแล้วว่า เจ้าอย่าได้ผลักเขาให้ไกลออกไปเรื่อย ๆ แล้วเจ้าดูพฤติกรรมของเจ้าในตอนนี้สิ แพ้แล้วก็มิรักษาคำพูด แล้ว
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2009
“ฮูหยินเฉียว นอกจากนี้แล้ว พวกเราต้องตามหาป้าวซวนให้เจอโดยเร็วที่สุดด้วย!”นี่คือสิ่งที่จ้าวหรุ่ยหรุ่ยนึกขึ้นได้ตอนที่ถูกเซียวหลินเทียนซักถาม แม้ว่าตอนนั้นจะเป็นการรับมือกับเซียวหลินเทียน แต่หลังจากนั้นจ้าวหรุ่ยหรุ่ยก็รู้สึกว่าคำโกหกที่ตนพูดไปนั้นสามารถนำมาใช้ได้เช่นกันหลิงอวี๋เป็นคนที่ให้ความสำคัญกับมิตรภาพและศีลธรรม นางกับป้าวซวนร่วมทุกข์ร่วมสุขมาด้วยกัน หากจับตัวป้าวซวนไว้ จะต้องล่อให้หลิงอวี๋มาติดกับได้อย่างแน่นอนเป็นดังที่นางบอกกับเซียวหลินเทียนไว้ว่า ป้าวซวนมิได้ฉลาดเท่าหลิงอวี๋ นางไม่มีทางหนีการไล่ล่าของตำหนักหมาป่าสวรรค์ได้อย่างแน่นอน“ฮูหยินเฉียว ข้าเคยบอกเซียวหลินเทียนไว้ว่า หลิงอวี๋จะไปช่วยป้าวซวน เซียวหลินเทียนจะต้องมิอยากให้หลิงอวี๋ตกอยู่ในอันตรายแน่นอน ขอเพียงพวกเราปล่อยข่าวออกไปว่าป้าวซวนอยู่ในมือพวกเรา เซียวหลินเทียนจะต้องชิงมาช่วยป้าวซวนก่อนหลิงอวี๋เป็นแน่!”“เมื่อเป็นเช่นนี้ มิว่าใครจะมาช่วย พวกเราก็จะสามารถหนึ่งในนั้นได้แล้ว!”กลยุทธ์ของจ้าวหรุ่ยหรุ่ยได้รับการชื่นชมจากฮูหยินเฉียว ฮูหยินเฉียวจึงให้คนออกไปแพร่ข่าวลือในทันทีในขณะเดียวกันก็วางกับดักไว้อย่างรัดกุม
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2008
หลิงอวี๋คิดตามความคิดนี้ต่อไป ก่อนหน้านี้เถาจื่อขอให้ตนช่วย และบอกไว้ว่าหากตัวตนของเซียวหลินเทียนถูกเปิดเผยออกไป ชีวิตของคนนับร้อยในคฤหาสน์อู่อาจตกอยู่ในอันตรายนั่นก็คือปัจจัยที่เซียวหลินเทียนกังวลเซียวหลินเทียนมิได้เปิดเผยตัวตนของตน ก็แค่มิอยากเปิดโปงตนให้ผู้อื่นรู้เขาต้องการเก็บหยกหล้าสุขาวดีไว้ผู้เดียว!นี่ก็หมายความว่า ในตอนที่เซียวหลินเทียนยังคลี่คลายวิกฤตมิได้นั้น นางจะปลอดภัยอยู่ก่อนชั่วคราวหลิงอวี๋บอกสิ่งที่ตนนึกได้กับผู้รอบรู้ แล้วสุดท้ายก็เอ่ยออกมา “พวกเรายังมีเวลา กระทั่งงานประมูลตอนปลายเดือนจัดขึ้น แล้วจะได้รับเงินจากการประมูลโสมเก้าคด จากนั้นพวกเราก็จะหาวิธีออกไปจากเมืองหลวงแดนเทพกัน!”“ตอนนี้เซียวหลินเทียนไม่มีทางทำให้พวกเราลำบากแน่ หากเขากล้าทำอะไรหุนหันพลันแล่น พวกเราก็จะกระจายข่าวเรื่องเสือปีกกาฬออกไปเพื่อดึงดูดความสนใจของตระกูลเหล่านั้น!”หลิงอวี๋นึกถึงคำพูดของเย่หรงเมื่อครู่ ในเมื่อนางกับเย่หรงมีโชคชะตาของเมื่อชาติที่แล้ว เช่นนั้นก่อนจากไปนางจะต้องช่วยให้เขาช่วยมารดาของเขาออกมาให้ได้“พี่ใหญ่ ท่านช่วยข้าสืบอีกสักหน่อยเถิดว่า ในเกวียนทาสหญิงที่เซียวหลินเที
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2007
“เย่หรง!”หลิงอวี๋เรียกงึมงำ และกำลังคิดว่าจะบอกเรื่องภาพที่ตนเห็นกับเย่หรงเพื่อยืนยันสักหน่อย แล้วก็ได้ยินเสียงประตูใหญ่ดังมาแย่แล้ว!หรือว่ามีคนแอบฟัง?หลิงอวี๋ตกใจจนเด้งตัวลุกขึ้นทันที เย่หรงเองก็ชักกระบี่ออกมาอย่างรวดเร็วเช่นกัน“น้องหญิง ข้ากลับมาแล้ว!”เสียงของผู้รอบรู้ดังขึ้นมา เมื่อหลิงอวี๋ได้ยินว่าเป็นผู้รอบรู้จึงได้ถอนหายใจโล่งอก แล้วเก็บแผนที่ไปอย่างรวดเร็ว“พี่ชายข้ามิรู้ว่าท่านกำลังวางแผนเรื่องพวกนี้ อย่าได้หลุดปากไปนะ ข้ามิอยากลากเขาเข้ามาเกี่ยวด้วย!”เย่หรงพยักหน้าแล้วซ่อนแผนที่ไว้ในมิติ“น้องหญิง…”ผู้รอบรู้พุ่งเข้ามา เมื่อเขาเห็นเย่หรงก็ตะลึงไปเล็กน้อย แล้วกวาดสายตามองทั้งสองคนอย่างสงสัย“เสี่ยวชี ข้ามีธุระอื่นอีก ข้าไปก่อนนะ ไว้วันหลังข้าค่อยมาพาเจ้าไปงานประมูล!”เย่หรงรีบบอกกับหลิงอวี๋แล้วเดินจากไป“เขามาทำอะไร?”ผู้รอบรู้เอ่ยถามออกมา“มาหารือกับข้าเรื่องขายเครื่องยาสมุนไพร!”หลิงอวี๋ตอบออกไปแล้วเปลี่ยนหัวข้อ "ท่านสืบได้ข่าวอะไรมาหรือไม่?”ผู้รอบรู้เห็นว่ามีชาอยู่บนโต๊ะ จึงดื่มไปรวดเดียว ก่อนจะเอ่ยออก “น้องหญิง พวกเราต้องออกจากเมืองหลวงแดนเทพโดยเร็ว
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2006
“เย่หรง จ้าวหรุ่ยหรุ่ยอ้างว่าเคยจับตัวหลิงอวี๋ได้มิใช่หรือ? เหตุใดนางมิสังหารหลิงอวี๋แล้วชิงหยกหล้าสุขาวดีไปเล่า?”หลิงอวี๋ถามคำถามที่ตนคิดมิตกออกไปเย่หรงจึงหัวเราะเยาะออกมา “ข้ารู้เหตุผลในเรื่องนี้!”“ข้าได้ยินมาว่า หยกหล้าสุขาวดีเป็นมหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์ที่มีวิญญาณ ต้องใช้ยาสลายเลือดเนื้อของผู้ครอบครองในขณะที่คนผู้นั้นยังมีชีวิตอยู่จึงจะนำมันไปได้ มิเช่นนั้นหยกหล้าสุขาวดีจะตายไปพร้อมกับความตายของผู้ครอบครอง!”“เครื่องยาสมุนไพรที่พิเศษนี้ก็มีเพียงที่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์เท่านั้น และเมื่อขุดเครื่องยาสมุนไพรนี้ออกมาแล้วจะต้องใช้ภายในครึ่งชั่วยาม มิเช่นนั้นก็จะเฉาตายไป!”“ดังนั้น จ้าวหรุ่ยหรุ่ยจึงทำได้เพียงต้องพาหลิงอวี๋กลับมาที่เมืองหลวงแดนเทพ และเข้าสู่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์เพื่อหาเครื่องยาสมุนไพรนั้น จึงจะสามารถนำหยกหล้าสุขาวดีออกมาจากตัวหลิงอวี๋ได้!”หลิงอวี๋ฟังแล้วก็ขนลุกซู่ เข้าใจเหตุผลแล้วว่าเหตุใดจ้าวหรุ่ยหรุ่ยจึงมิสังหารตน!จริงสิ หรือว่านี่จะเป็นสาเหตุที่เซียวหลินเทียนมิสังหารนางเช่นกัน?เขาเองก็อยากได้หยกหล้าสุขาวดีที่ตัวนางด้วยใช่หรือไม่?แต่เมื่อคิดอีกแง่หนึ่ง หลิงอวี๋ก็รู้ส
