แชร์

บทที่ 30

หลิงอวี๋ไม่เข้าใจในสถานการณ์ที่เกิดขึ้น นางมาที่ใดกัน?

นางหันไปมองรอบ ๆ ก็มองเห็นสมุนไพรหลายชนิดที่เติบโตในหมู่วัชพืช ด้านบนนั้นยังมีดอกไม้เล็ก ๆ สีม่วงอยู่สองสามดอก

สมุนไพรเหล่านั้นดูคุ้นตา…

หลิงอวี๋ปีนขึ้นไปอย่างยากลำบาก

ไม่ผิดแน่ เป็นที่แห่งนั้นที่นางและปู่ไปขุดค้นหญ้าวานรมาจากทางตอนใต้!

ว่ากันว่า ลิงจะได้รับบาดเจ็บอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ก็จะนำสมุนไพรชนิดนี้คาบเอาไว้ในปาก สามารถเสริมสร้างกระดูก สร้างเส้นเอ็น และผิวหนัง

น่าเสียดายที่ในตอนนั้นพวกเขาขุดมาเพียงแค่ไม่กี่ต้นเท่านั้น

เมื่อกลับมา คุณปู่เป็นเพราะว่าเกิดอุบัติเหตุระหว่างทาง บาดเจ็บสาหัสและเสียชีวิตไปทันที

รอจนเมื่อหลิงอวี๋ฟื้นคืนจากความเจ็บปวด ก็เป็นเวลาหนึ่งเดือนแล้ว หญ้าวานรนั่นและกระเป๋าเดินทางหายไปเพราะอุบัติเหตุ…

ไม่คิดเลยว่าจะยังพบเห็นได้ที่นี่

ฟ้าไม่ได้ลืมข้า!

หลิงอวี๋ไม่สนใจอะไรมากนัก ดึงหญ้าวานรออกมาสองต้น ขยี้มันแล้วยัดใส่ปาก

หวังว่าหญ้าวานรจะมีผลชุบชีวิตขึ้นมาจริง ๆ !

หลิงอวี๋เคี้ยวหญ้าวานรที่ทั้งขมและฝาด ก่อนจะผล็อยหลับไป

และไม่รู้ว่านอนไปนานเท่าไหร่…

“ท่านแม่…”

มือเล็กร้อนคู่หนึ่งลูบลงบนใบหน้าของหล
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application
ความคิดเห็น (8)
goodnovel comment avatar
ประคอง สุวิริโย
เรื่องนี้ไม่อัพเดทให้อ่านแล้วใช่ไหมคะ
goodnovel comment avatar
นภาพร สวัสดี
อยากอ่านต่อ
goodnovel comment avatar
Sam Sung
เท อีกเรื่องแล้ว เรื่องนี้สนุกมากค่ะ ทำไมชอบเขียนชอยแปลทิ้งๆขว้างๆกันเช่นนี้ สนุกมากหรือไร หลอกให้อ่าน ให้เสียตังค์ แล้วทิ้งไปเฉยเลย
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status