แชร์

บทที่ 1256

จักรพรรดิอูอันพูดจบก็มององค์หญิงใหญ่ พลางเอ่ยเหมือนปลอบใจนาง

“ท่านพี่ ข้ารู้สึกว่าตำแหน่งอ๋องหรงก็เป็นเพียงคำเรียกขานเท่านั้นเอง ไม่มีตำแหน่งข้าก็ยังคงให้เบี้ยหวัดและรางวัลกับหรงเอ๋อร์ตามเวลาอยู่ดี!”

องค์หญิงใหญ่เอ่ยอย่างเฉยเมย “ฝ่าบาทพูดถูก หรงเอ๋อร์ยังมิคู่ควรกับสถานะ ตำแหน่งอ๋องหรงนำพาพวกประจบสอพลอมาหาเขา มิต้องมีก็ได้!”

“ให้คนได้เป็นคนที่อยู่ว่าง ๆ ไปอย่างสงบก็ดีแล้ว ขอบพระทัยในความเห็นพระทัยของฝ่าบาทเพคะ!”

จักรพรรดิอู่อันมิสนใจว่าองค์หญิงใหญ่พูดจริงหรือประชด เขามองไปทางเฮ่อจู้ที่คุกเข่าอยู่ด้านข้างพลางเอ่ยเสียงขรึม

“ในฐานะที่เฮ่อจู้เป็นรองราชองครักษ์ของกองทัพหลวง เขาละเลยศักดิ์ศรีของแคว้นเพื่อประโยชน์ส่วนตน วางแผนร้ายบีบองค์ชายจิ้นและวางยาทำร้ายทายาทขององค์ชายเว่ย จะต้องถูกจำคุก สอบสวนและประหาร!”

“เสด็จพ่อเพคะ...”

พระชายาเว่ยส่งเสียงเรียกออกมาพลางคุกเข่าตาม

เขาเป็นลูกคนโต หากถูกประหารไปเช่นนี้แล้วนางจะไปอธิบายให้ท่านพ่อท่านแม่ฟังเยี่ยงไรเล่า!

“ขอเสด็จพ่อโปรดเมตตา ทั้งหมดเป็นความผิดของหม่อมฉันเพคะ หม่อมฉันบงการให้พี่ชายทำเรื่องเช่นนี้ ขอเสด็จพ่อโปรดเมตตาเถิดเพคะ หากจะประหา
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
อัญชลี สุวรรณสว่าง
จบอีกและขออีกได้มัย
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status