บทที่ 487

ดังนั้นแม้วันนี้ใจนางจะสับสนปั่นป่วน แต่นางรู้ว่านางช่วยอะไรไม่ได้มาก จึงช่วยดูแลจวนอ๋องฉู่และคอยดูแลเฟิ่งชูอิ่งแทน

เฟิ่งชูอิ่งรู้ว่านางเป็นหญิงสาวที่เข้มแข็งและเฉลียวฉลาด จึงหัวเราะเบาๆ เมื่อได้ยินคำตอบจากอีกฝ่าย "ดีแล้วล่ะ"

เจิ้งเนี่ยนซินจัดอาหารให้นาง ตอนนี้นางหิวพอดีจึงกินข้าวไปสองชามเต็มๆ

นางเพิ่งกินเสร็จ ก็ได้ยินเสียงตะโกนให้ฆ่าดังมาจากข้างนอก

สีหน้าของเจิ้งเนี่ยนซินซีดลงเล็กน้อย เฟิ่งชูอิ่งกล่าวกับเฉี่ยวหลิงว่า "เจ้าไปดูทีว่าเกิดอะไรขึ้นข้างนอก"

เฉี่ยวหลิงรับคำและรีบออกไปอย่างรวดเร็ว แล้วย้อนกลับมาเร็วมาก "มีคนนำทหารมาโจมตีจวนอ๋องฉู่เจ้าค่ะ"

เฟิ่งชูอิ่งไม่ได้แปลกใจมากนัก จิ่งโม่เยี่ยยกพลไปก่อกบฏในวัง จวนอ๋องฉู่ย่อมต้องกลายเป็นเป้าโจมตีอยู่แล้ว

ช่วงหลังมานี้จิ่งโม่เยี่ยปกป้องนางแทบทุกอย่าง แถมยังปักใจจะแต่งงานกับนางโดยไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น ในสายตาคนอื่น เขาต้องเห็นนางเป็นคนสำคัญแน่นอน

วันนี้ทหารองครักษ์หลวงที่ฮ่องเต้เจาหยวนส่งมาก็อ้างเรื่องของนาง คงหวังจะใช้ชีวิตนางข่มขู่จิ่งโม่เยี่ย

คนที่มาโจมตีวังตอนนี้ เกรงว่าจะมีความคิดเช่นเดียวกัน

แต่เฟิ่งชูอิ่งไม่เคยเป็นดอกไม้บอบบาง