บทที่ 382

"เจ้าเองตอนนั้นไม่รู้สึกหรอ? หรือว่าตอนนั้นไม่ได้เล็งไปที่หัวใจของเจ้า? ไม่ได้เล็งมาที่จุดตาย?" มู่จิ่วซีเหลือจะเชื่อเลยจริงๆ

"ตอนนั้นศัตรูลงมือรวดเร็วมาก กระโจนเข้ามาในทันควัน ข้าเห็นเพียงแสงสีเงินที่สะท้อนเล็งมาที่เอวของข้า แต่เนื่องด้วยความสามารถของข้าก็เลยเอี้ยวหลบนิดหน่อย เลยแทงมาที่ข้างเอว"

"ส่วนเอว งั้นก็ไม่แตกต่างกับตรงหัวใจ เลือดพอไหลก็จะไหลจนแห้งหมดตัว ดาบลงลึกขนาดนั้น เห็นได้ชัดว่าต้องการเอาชีวิตเจ้า เห็นคนที่ลงมือชัดไหม?"

มู่จิ่วซีในที่สุดก็เข้าใจ ฝ่ายตรงข้ามต้องการเอาชีวิตเซียวหลิงเย่ว์

แววตาของเซียวหลิงเย่ว์ซับซ้อนมาก แฝงไปด้วยร่องรอยของความหวาดผวา จากนั้นก็ส่ายหัวกล่าว : "ข้าไม่รู้ เป็นแค่ชายคลุมปิดใบหน้าคนหนึ่ง"

"เซียวหลิงเย่ว์ เจ้ามันทำผิดก็ยังไม่รู้ตัวว่าผิด เจ้ามันไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา ข้ากำลังช่วยเจ้าอยู่นะ!" มู่จิ่วซีกล่าวอย่างโมโห

"เจ้า เจ้าพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง" เซียวหลิงเย่ว์ชะเง้อคอออกมาราวกับต้องการทราบความจริง

"เจ้าเมื่อคืนนั้นไปพบองค์ชายสามกับองค์หญิงสือของแคว้นซีเย่ว์ไม่ใช่หรือ? พอขากลับก็เจอเข้ากับนักฆ่า ไม่ใช่ว่าเป็นการสร้างกระแสหลังจากพวกเ