บทที่ 389

กระดาษหนังวัวออกเหลืองแผ่นนี้เป็นนางที่มอบให้กับท่านพ่อ เป็นผู้ดูแลมู่ที่พบกระดาษรายชื่อของไส้ศึกที่ลู่เวยหย่าเอาไปซ่อนจนพบ

เพราะก่อนหน้านี้มู่จิ่วซีได้สังเกตอย่างละเอียดมาก คุณภาพของกระดาษข้อความแผ่นนี้เทียบกับกระดาษหนังวัวทั่วไปแล้วจะหนากว่าหน่อย เป็นงานฝีมือที่ใช้การอัดกระดาษแบบพิเศษ ปรากฎเป็นรอยพิมพ์รูปสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูน

หากไม่ได้สังเกตอย่างละเอียดก็จะมองไม่เห็นอะไร

ประเด็นคือมู่จิ่วซีเป็นคนเฉียบแหลมเกินไป แค่ถือกระดาษข้อความแผ่นนั้นก็รู้สึกได้ถึงความต่าง ดังนั้นก็เลยเอากลับมาเทียบตรวจสอบ ที่แท้คุณภาพกระดาษ 2 แผ่นนี้เหมือนกันทุกประการ

มุมปากของนางเผยรอยยิ้มอันเย็นเยือก ทันใดนั้นนางก็เรียกเย่ฮานและไปยังศาลต้าหลี่ด้วยกันสองคน

เพราะว่าเย่อู่เหิงค่อนข้างจะศึกษาเรื่องพวกนี้มาบ้าง ถึงอย่างไรคดีของศาลต้าหลี่ก็ล้วนเป็นคดีใหญ่ เรื่องแปลกๆ หายากที่เกี่ยวข้องจะมีค่อนข้างเยอะอยู่บ้าง

เย่อู่เหิงไม่คาดคิดว่าพบมู่จิ่วซีตอนเช้าแล้ว ตอนเย็นนางก็จะยังมาหาอีก ทันใดนั้นในใจก็รู้สึกตื่นเต้น นางกำลังเป็นห่วงเขางั้นเหรอ ?

แต่พอมู่จิ่วซีหยิบกระดาษออกมา เขาก็รู้ทันทีว่าเขานั้นคิดเองเออเอง

"กระดา