เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 255
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-04-12 17:00:00บทที่เกี่ยวข้อง
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 256
"ทุกคนพูดเสียงเบาลงหน่อย เจ้าแบบนี้จะทำให้ทุกคนขายหน้าเอานะ""ก็ใช่ไง จะเสียงดังไปทำไม กลัวคนของแคว้นซีเย่ว์ไม่ได้ยินรึไง พวกเจ้าตระกูลฉีคงมีไส้ศึกอยู่จริงสินะ ได้ยินมาว่าฉีเล่อฉี่ถูกกรมพระราชวังนครบาลจับตาอยู่ตลอดหนิ!""เจ้าเลิกพูดป้ายความผิดคนอื่นได้แล้ว!" คุณหญิงฉีสีหน้าเปลี่ยนไปมากเลยทันที"หุบปาก!" องคมนตรีคนหนึ่งหันไปด้านหลังตะคอกอย่างเกรี้ยวกราด เหล่ากุลสตรีได้แต่หยิบแหยงๆ และไม่กล้าส่งเสียงอีกองค์ชายสามทางด้านแคว้นซีเย่ว์ก็มองเข็มยาวในมือของมู่จิ่วซีจนอีกนิดก็เกือบจะหลุดหัวเราะขำออกมาเจียงเหอหลิวก็ยิ้มเบาๆ และกล่าว : "คุณหนูใหญ่มู่ที่แท้ก็สมองกลับไปแล้ว แตกต่างจากคนอื่น"อามู่และชวีหย่งปินก็เผยรอยยิ้มดูถูกออกมาองค์หญิงสือชนะแล้วแน่นอนพระพันปีหลวงประทับตรงพระแท่นด้านบน ฝ่าบาทก็ตรัสออกมาโดยไม่รู้จะยิ้มหรือร้องไห้ดี : "เสด็จแม่ มู่จิ่วซีเย็บปักไม่เป็นใช่ไหม?""กระแอ่มๆๆ แม่เองก็ไม่รู้ เด็กคนนี้แปลกพิลึกอย่างมาก" พระพันปีหลวงทรงหันไปหาโม่จุนโม่จุนก็หันมามองนาง จากนั้นก็เผยรอยยิ้มบางๆ อันราบเรียบพระพันปีหลวงทันใดนั้นก็เลิกคิ้วขึ้นมา นางนั้นคุ้นชินกับสีหน้าโม่จุนเป็น
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-04-13มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 257
คอของทุกคนยืดยาวกันออกไป แต่ทว่าสายตาไม่ได้ดีขนาดนั้นที่จะสามารถมองด้านบนผ้าที่ห่างออกไปไกลได้ มากสุดก็เห็นแค่กำลังเย็บผ้าอยู่แต่ว่าพอเห็นสีหน้าที่จริงจังอย่างมากของมู่จิ่วซี ก็ราวกับเป็นเรื่องปาฏิหาริย์มากอย่างใดอย่างนั้น"พอเห็นท่วงท่ามือของของคุณหนูใหญ่มู่ ดูไม่เหมือนคนที่เย็บผ้าไม่เป็นเลย แต่ว่านี่มันคืองานเย็บอะไรกัน" บางคนก็เริ่มสงสัยขึ้นมา"นางจริงจังมาก หรือว่าจะสามารถชนะได้?""อย่าขำไปหน่อยเลย การแข่งขันก็ต้องจริงจังสิ แต่ว่าแค่เข็มเงินอันยาวนั้นของนาง นางก็ไม่อาจสามารถชนะได้แล้ว" บางคนอดไม่ไหวจนต้องหัวเราะกล่าวออกมา "พวกเจ้าดูองค์หญิงสือทางด้านนั้นสิ"ทุกคนหันไปดู ก็เห็นองค์หญิงสือตั้งใจอย่างมาก เข็มในมือเป็นเบอร์เล็กสุด เข็มที่แทงลงไประมัดระวังและตั้งใจมาก อีกทั้งพอผ่านไปสักระยะก็จะเปลี่ยนสีของด้ายด้วยพอกันกลับมาดูมู่จิ่วซี เพียงหนึ่งเข็ม หนึ่งด้ายขาวก็ใช้เย็บปะไปทั้งผลงานแต่ว่าผ้าปูโต๊ะนั้นมีพื้นหลังทั้หมดเป็นสีขาว พื้นที่ส่วนใหญ่ล้วนเป็นสีขาว มีเพียงแต่ที่ปักลายดอกเท่านั้นที่เป็นสีสันแน่นอนว่าตรงจุดที่ขาดก็มีลายดอกแดงใบเขียว ตามหลักเหตุผลแล้ว ตรงนี้ควรจะใช้สีด้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-04-14มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 258
ทุกคนต่างตกใจกลัวกับคำพูดของมู่จิ่วซีจนหน้าซีดขาวนี่คือผู้หญิงใช่ไหม? เย็บผ้าขาด นางกลับเอาไปเทียบว่าเป็นการเย็บศพ?คนหลอกคนด้วยกันยังตกใจจนเกือบจะตายองค์หญิงสือก็ตกใจจนใบหน้างดงามซีดเผือด จากนั้นนางก็หันไปมององค์ชายสามอย่างสะพรึงกลัวตอนนี้องค์ชายสามและโม่จุนได้มายืนอยู่ตรงด้านหน้าของผ้าทั้งสองผืนแล้วจากนั้นเพียงกวาดตา ก็ตัดสินความต่างชั้นของผ้าทั้งสองได้ทันทีผ้าของมู่จิ่วซีเพียงเหลือบมองก็เห็นว่าเหมือนกับไม่เคยขาดมาก่อนส่วนผ้าขององค์หญิงสือถึงแม้จะดูเหมือนว่าไม่เคยขาดมาก่อน แต่ว่าเส้นด้ายที่ได้เย็ยลงไปทำให้รู้สึกว่าถึงความไม่สม่ำเสมอของเนื้อผ้า อันที่จริงต้องไปรีดสักหน่อยถึงจะมองไม่ออกสีหน้าขององค์ชายสามซีดขาวอย่างมากแม้ว่าเขาอยากจะเล่นลิ้นว่าผ้าขององค์หญิงสือนั้นดีกว่า แต่เมื่อเห็นเหตุการณ์แบบนี้ เขาก็ไม่อาจสามารถกล่าวไม่ตรงกับใจออกมาได้เจียงเหอหลิวของแคว้นซีเย่ว์ก็พุ่งตัวเข้าไปดู หลังจากเขามองอย่างใกล้ชิดแล้วก็กล่าวออกมาอย่างตกใจ : "นี่ นี่มันเป็นไปได้อย่างไร?"พอประโยคนี้ออกมา ทุกคนก็ทยอยมุงกันเข้ามาดูโม่จุนลากมู่จิ่วซีให้ถอยห่างออกมาหน่อย เพื่อให้ทุกคนได้มองเห็
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-04-15มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 259
ผู้หญิงกลุ่มก็ตกใจวิ่งหนีกับคำพูดของมู่จิ่วซีเมื่อนึกว่าต้องไปเย็บศพ พวกนางมีหรือจะกล้าสัมผัส ไม่เรียนแล้วดีกว่ามู่จิ่วซีพอเห็นพวกผู้หญิงหนีออกไปอย่างรังเกียจ นางก็หัวเราะขึ้นมาเบาๆแต่คนของของแคว้นซีเย่ว์กลับยิ้มไม่ออกพอได้ยินคำพูดของมู่จิ่วซี พวกเขาก็กลับคิดไม่ถึงว่าผู้หญิงคนหนึ่งจะสามารถทำเรื่องเย็บศพได้? อีกทั้งฝีมือยังดีขนาดนี้ด้วย?ให้ตีพวกเขาจนตายก็ยังนึกไม่ถึงแต่ก็ยอมแพ้เถอะ? ต่อให้ไม่ยอมรับ แต่พอเห็นผ้าสองผืนนี้แล้วก็ต้องยอมรับจากใจ ขนาดโอกาสจะให้เล่นลิ้นก็ยังไม่มีทางด้านมู่เทียนซิง เขากับภรรยาก็ได้เห็นแล้ว และได้ยินลูกสาวพูดแล้วเช่นกัน ทั้งสองคนก็ไม่รู้จะเดินกลับมานั่งที่เดิมอย่างไร"คุณท่าน ซีเอ๋อร์ไปเย็บศพมาตั้งแต่เมื่อไหร่?" คุณหญิงมู่รู้สึกขยลุกขนพองกับคำพูดมู่จิ่วซีลูกสาวคนนี้มู่เทียนซิงก็ยิ้มอย่างขมขื่นพร้อมกับกล่าว : "ข้าขนาดแก่ปูนนี้แล้วยังไม่รู้เลย แต่ว่านางกับใต้เท้าเย่มีความสัมพันธ์ที่ไม่เลว หรือว่าจะเป็นเหตุผลที่นางไปศาลต้าหลี่บ่อยๆ"หลังจากองคมนตรีข้างๆ ได้ยินก็กล่าวขึ้นมา : "ก็อาจเป็นไปได้ ความสนใจของคุณหนูใหญ่มู่มักไม่เหมือนกับคนอื่นๆ เจ้าบอกว่า
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-04-16มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 260
"ปีก่อนมีการประลองทักษะหมาก ท่านผู้สำเร็จราชการแทนได้ชนะ พวกเราให้ท่านผู้สำเร็จราชการแทนมาประลองก็ได้!" มีคนรีบตะโกนพูดขึ้นมาใบหน้าหล่เหลาของท่านผู้สำเร็จราชการแทนโม่จุนก็นิ่งไปและหันไปมองมู่จิ่วซีมู่จิ่วซีรีบเดินออกมาและกล่าว : "ประลองหมาก?" ท่าทางของนางดูเหมือนจะรู้สึกเหนือความคาดหมาย"คุณหนูมู่คงจะเล่นหมากไม่เป็นสินะ?" เจียงเหอหลิวยิ้มเบาๆ กล่าวขึ้นมา"กระแอ่มๆๆ ใครกันที่เล่นหมากไม่เป็น แต่ว่านะ..." มู่จิ่วซีเกาหัว"แต่ว่าอะไร?" เจียงเหอหลิวกล่าว "หรือว่าคุณหนูใหญ่มู่พอชนะไปแล้วตานึง ก็ไม่กล้าแล้วงั้นรึ?""ไอหยา ใต้เท้าเจียง การจี้ในดำของเจ้านี่เอาเรื่องจริงๆ ข้าหมายความว่าการประลองหมากคงจะใช้เวลานานมาก คงต้องเล่นข้ามวันข้ามคืนเลยกระมังกว่าจะทราบผล" มู่จิ่วซียักใหล่"ดูเหมือนคุณหนูใหญ่มู่จะมองทักษะหมากของตัวเองไว้ดีมาก" เจียงเหอหลิวก็คิดในใจว่าระดับอย่างเจ้าจะประลองหมากข้ามวันข้ามคืนกบัเขาได้สักกี่วันกันเชียว?"กระแอ่มๆๆ ก็พอใช้ได้" ขณะพูดนางก็รีบคว้าแขนของโม่จุนและกล่าว "ถ้าข้าแพ้ ก็คือธัญพืช 50,000 ตันใช่ไหม?"โม่จุนตกใจกับการที่นางจู่ๆ ก็มาคว้าเขา จากนั้นอุณหภูมิตรงแขน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-04-17มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 261
เมื่อเห็นบุคคลสำคัญทั้งสองทะเลาะ ทุกคนก็รีบไปห้ามจนตรงนั้นสงบลงทางด้านเจียงเหอหลิวเมื่อเข้าใจสิ่งที่มู่จิ่วซีพูดก็ยิ้มหัวเราะออกมา"พูดตรงๆ พวกเราแคว้นซีเย่ว์ไม่ได้เก่งกาจอะไร ข้ามาเพื่อประลองแค่รายการเดียวเท่านั้น นอกจากหมากแล้ว ข้าก็ไม่ได้มีอะไรดีเลย รบกวนคุณหนูใหญ่มู่ออมมือด้วย""แคว้นซีเย่ว์ช่างน่าสงสาร" มู่จิ่วซีก็เผยสีหน้าเห็นอกเห็นใจ "เอาเถอะ ประลองหมากก็ย่อมได้ แต่ว่าพวกเราไม่ต้องแข่งกันนานขนาดนั้นได้ไหม?""คุณหนูใหญ่มู่ ข้าไม่คิดว่าจะใช้เวลานานขนาดนั้น" เจียงเหอหลิวดูถูกมู่จิ่วซีในใจ"งั้นแบบนี้ ถ้าข้าจัดวางหมากเอาไว้และเจ้าสามารถแก้หมากข้าได้ถือว่าเจ้่าชนะล่ะเป็นไง?" มู่จิ่วซีกล่าวเจียงเหอหลิวตะลึงไปครู่หนึ่ง องค์ชายสามถึงกับต้องดึงชายเสื้อของเขา"แล้วถ้าหากข้าไม่สามารถแก้ได้ล่ะ? คุณหนูใหญ่มู่จะสามารถแก้ได้ไหม?" เจียงเหอหลิวคิดว่าคุณหนูใหญ่มู่อาศัยประโยชน์จากโอกาส เขาแก้ไม่ได้เป็นฝ่ายแพ้ แบบนี้มันไม่ยุติธรรม หรือว่านางเองก็ยังแก้ไม่ได้?"แน่นอนสิ ข้าเป็นคนวางหมาก ข้าก็ต้องแก้หมากของตัวเองได้ แต่ว่าหากใต้เท้าเจียงแก้ได้ก็จะถือว่าชนะข้า หากแก้ไม่ได้ ข้าจะแก้หมากให้ท่า
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-04-18มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 262
องค์ชายสามก็ยิ้มขึ้นที่มุมปากในทันที คุณหนูใหญ่มู่คนนี้เกรงว่าคงยังไม่รู้ว่าตัวเองแก้หมากของตัวเองก็ไม่ได้"งั้นทักษะหมากของเจ้าคงแย่มาก" มู่จิ่วซีพูดแหย่โม่จุน ถึงกับทำให้ทุกคนหายใจเฮือกไม่ใช่เพราะประโยคนี้ของนางที่บอกโม่จุน แต่หมายถึงความหมายแฝงในประโยคนี้ทักษะหมากของท่านผู้สำเร็จราชการแทนเป็นหนึ่งในแคว้นเกาอวิ๋น คุณหนูใหญ่มู่กลับบอกว่าเขาแย่มาก?สวรรค์จะทรงเบิกทางเรียกสายฟ้ากำราบคุณหนูใหญ่มู่ผู้หยิ่งผยองคนนี้แน่โม่จุนยิ้มขึ้นที่มุมปากและกล่าวด้วยใบหน้าหล่อเหลาอันเคร่งครึม : "เจ้าแก้ได้จริงๆ หรอ?""ไม่ใช่ว่าข้าแก้ได้หรือไม่ได้ แต่ต้องถามใต้เท้าเจียง ว่าเขาแก้ได้หรือเปล่า" มู่จิ่วซีกลอกตาเจียงเหอหลิวทันใดนั้นก็ประสานมือและกล่าว : "คุณหนูใหญ่มู่ ข้าไม่สามารถแก้ได้จริงๆ หากคุณหนูใหญ่มู่สามารถแก้ได้ แคว้นซีเย่ว์ขอยอมแพ้""หากคุณหนูใหญ่มู่แก้ไม่ได้ นั่นหมายถึงแคว้นเกาอวิ๋นแพ้" องค์ชายสามกล่าว เขาไม่รู้ทำไมถึงรู้สึกว่าโอกาสชนะจากการที่นางแก้ไม่ได้มีมากกว่าการแข่งของมู่จิ่วซีรอบนี้ คงถือซะว่ามอบธัญพืชให้กับพวกเขาแล้วกันทุกคนตรงนั้นก็ล้วนรู้สึกว่าหมากที่แก้ยากสุดนับพันปีล้วนไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-04-19มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 263
โม่จุนหลังจากมองเข้าใจ เขาก็เบือนสายตาออกจากกระดานหมากและกันไปมองใบหน้างดงามของมู่จิ่วซีพอได้เห็นก็ยากที่จะละสายตาออกมา ผู้หญิงคนนี้ทำไมถึงได้ฉลาดขนาดนั้น สวยมากอีกด้วยชนะขาดลอยขนาดนี้ งดงามที่สุด ไม่มีแม้แต่ความสงสัยแคว้นซีเย่ว์ไม่มีแม้แต่โอกาสจะได้แก้ตัวการประลองสองรอบ ชนะจนเรียกได้ว่าทิ้งไม่เห็นฝุ่น ไม่มีใครหยุดยั้งได้"ใต้เท้าเจียง ข้าถือว่าแก้ได้แล้วสินะ?" มู่จิ่วซีแหงนหน้ากันไปมองเจียงเหอหลิวเจียงเหอหลิวกำลังหลงใหลกับหมากบนกระดาน พอได้ยินเสียงก็รีบเงยหน้าขึ้นมา จากนั้นก็เผยยิ้มที่น่าเกลียดยิ่งกว่าร้องไห้และกล่าวออกมา : "คุณหนูใหญ่มู่ ท่านช่างมีความสามารถ! ข้ายอมแพ้จากใจจริง เจ้าคือคนแรกในรอบพันปี""ฮิอิ ใต้เท้าเจียงชมเกินไปแล้ว ข้าก็แค่บังเอิญแก้ได้ก็เท่านั้น โดยทั่วไปแล้ว หากไม่สามารถแก้ได้ ข้าคงยอมไม่ได้ที่จะล้มเลิก แต่มีคำพูดในศาสาตร์แห่งสงครามบรรพบุรุษกล่าวว่า ทหารเคลื่อนไหวอย่างอันตราย หลีกพ้นความตายเพื่ออยู่รอด ใช้การล่าถอยเพื่อรุกคืบ เพื่อผลลัพธ์ที่แตกต่าง ข้าคิดถึงสิ่งเหล่านี้และพยายามแก้อยู่หลายครั้ง"มู่จิ่วซีกล่าวอย่างตรงไปตรงมา ถ้าไม่ใช่เพราะนางทะลุมิติมา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-04-20
บทล่าสุด
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 507
ฮั้วอวิ๋นเทียนหันมองจื่ออวิ๋นเฟยด้วยแววตาปวดร้าว เขากล่าวอย่างเสียใจ : "ทำไมเป็นแบบนี้? เป็นฝีมืออาจื่อใช่ไหม?"จื่ออวิ๋นเฟยพาเขามานั่งข้างนอกและถอนใจสารภาพ : "อาจื่อสวมหน้ากากหนังมนุษย์ปลอมตัวเป็นหญิงอุ้มท้อง มู่จิ่วซีเจตนาดีช่วยหญิงอุ้มท้องจนถูกอาจื่อทำร้ายในระยะประชิด แผลที่เอวบาดเจ็บสาหัส แต่โชคดีที่นางทานยาเทพสถิตย์ทันที"แม้จื่ออวิ๋นเฟยจะเสียยายาเทพสถิตย์ไปสองเม็ดจนเขาอยากจะสบถ แต่พอรู้ว่ามู่จิ่วซีไม่เป็นอะไร เขาก็รู้สึกว่ามันคุ้มที่จะเสีย หากมู่จิ่วซีเป็นอะไรไป เขาคงจะเสียใจมากกว่าไม่ง่ายที่ในชีวิตนี้เขาจะมีเพื่อนสนิทไว้พูดคุย ได้เป็นศิษย์น้องของเขาร่วมกันค้นคว้าวิจัย เขาไม่อยากเสียนางไปจริงๆมีแค่นางสามารถปรุงยาเทพสถิตย์ฮั้วอวิ๋นเทียนตัวสั่นยิ้มเจื่อน : "ตอนนั้นเพื่อจะปกป้องอาจื่อ ข้าเลยขอยาเทพสถิตย์และหน้ากากหนังมนุษย์ให้นาง แต่กลับถูกเอามาใช้เล่นงานจิ่วซี จิ่วซีพูดถูกแล้ว ข้ามันไม่ทันสังเกต"ชิงเฟิงตายไปแล้ว มู่จิ่วซีคงทำใจไม่ได้ในทันที วิธีเดียวที่จะคลายปมแค้นในใจนางคือต้องจับอาจื่อ เจ้ารู้ไส้อาจื่อเป็นอย่างดี เจ้าพอจะช่วยนางได้ไหม?" จื่ออวิ๋นเฟยถามฮั้วอวิ๋นเทียนกล
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 506
จื่ออวิ๋นเฟยใช้เวลากว่า 1 ชั่วยามซับเหงื่อมู่จิ่วซี เขาถอนหายใจมองใบหน้าซีดเซียวของนางผู้หญิงคนนี้ทำเวรทำกรรมอะไรมา แผลตรงอกไม่ทันหาย ตรงเอวก็มาเป็นต่อ แค่มองก็รู้ว่าถูกแทงระยะประชิดมู่จิ่วซีได้สติในเช้าวันรุ่งขึ้น นางตะโกนเสียงดัง : "ชิงเฟิง ! ชิงเฟิง?"ลู่เอ๋อร์กล่าวร้องห่มร้องไห้ : "คุณหนู ท่านอย่าเพิ่งขยับตัว ชิงเฟิงจากไปแล้วเจ้าค่ะ"มู่จิ่วซีกำผ้าห่มแน่น ในหัวยังคงเห็นภาพที่เกิดขึ้นเมื่อวานทั้งหมดชิงเฟิงตายเพราะช่วยนาง คนลงมือสังหารไม่ใช่อาจื่อ แต่เป็นมือธนูที่เชี่ยวชาญอีกคนต้องโทษนางที่มองแผนการปลอมเป็นหญิงตั้งครรภ์ไม่ออก ตอนนั้นเหตุการณ์โกลาหล ผู้คนวิ่งเตลิดร้องขอความช่วยเหลือนางช่วยหญิงตั้งภรรค์คนนั้นไว้เพราะอยากให้ต้องตายทั้งกลม ไม่คาดคิดว่าอาจื่อจะใช้ประโยชน์จากความใจอ่อนย้อนมาทำร้ายนางเองผู้หญิงคนนี้ฉลาด โหดร้ายชั่วช้า"ฉินหลานจื่อ! ข้าขอสาบาน ข้าจะทำทุกอย่างเพื่อหาเจ้าให้เจอ ข้าจะเลาะเนื้อเฉือนกระดูกเจ้าเพื่อแก้แค้นให้ชิงเฟิง!" มู่จิ่วซี"คุณหนูใหญ่ ท่านใจเย็นก่อน! เดี๋ยวแผลฉีก!" จื่ออวิ๋นเฟยเดินเข้ามาเห็นคราบเลือดบนเตียงขณะมู่จิ่วซีหุนหันเคียดแค้นโม่จุนเด
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 505
มู่จิ่วซีหันไปมอง เห็นธนูเพลิงดอกหนึ่งพุ่งไปยังหญิงสาวด้านหลังคนนั้นอีกทั้งนางเป็นหญิงท้องตั้งครรภ์มู่จิ่วซีไม่มีเวลาให้คิดมาก นางพุ่งตัวเข้าไปหาจากบนม้า กริชเล็งเควี้ยงออกไปยังธนูดอกนั้น ส่วนนางก็กระโจนคว้าหญิงตั้งครรภ์เอาไว้"คุณหนูใหญ่!" ชิงเฟิงตะโกนลั่นตามเข้ามาร่างกายของมู่จิ่วซีกระโจนไปหาหญิงตั้งครรภ์ ขณะมือของนางกำลังจะคว้าหญิงตั้งครรภ์คนนั้น นางกลับขนลุกชันขึ้นมาทั้งตัว นางจึงเอี้ยวตัวไปด้านข้าง"ฉวก!" กริชเล่มหนึ่งปักลงตรงเอวด้านซ้ายของนางมีดบินในมือของมู่จิ่วซีเล็งปาดไปที่คอของผู้หญิงตรงหน้าอย่างแรงนางเห็นใบหน้าของหญิงสาวคนนั้นชัดเจน เป็นสาวชาวบ้านธรรมดาๆ ทว่าตรงจมูกระหว่างตามีไฝสีดำเม็ดเล็กอาจื่อ! คาดไม่ถึงว่านางจะปลอมเป็นคนท้องเพียงเพื่อจะสังหารมู่จิ่วซี"มู่จิ่วซี เจ้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้า!" เสียงของอาจื่อแฝงไปด้วยความเย็นเยือกสุดขั้วพร้อมกับเบี่ยงศีรษะไปด้านหลัง หลบเลี่ยงคอ ทว่ามีดบินก็ยังกรีดเข้าที่หน้า บาดหน้ากากหนังมนุษย์จนเป็นรอย เลือดสดไหลซึมออกมาดวงตาของมู่จิ่วซีทั้งสองข้างคือความโกรธแค้น มีดบินปรากฎขึ้นในมืออีกครั้ง อาจื่อกลิ้งหลบไปด้านหลังสองตลบแล
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 504
"แน่นอนอยู่แล้ว เซวียนหยวนเชาเมื่อก่อนคิดอยากจะช่วยหวางชิว หวางชิวไม่ใช่คนในราชวงศ์ แล้วเขาเป็นใครกันแน่? เขาถึงได้ไม่ไหว้หน้าเซวียนหยวนห้าว?" มู่จิ่วซียิ้มกล่าวโจวเหยาส่ายหัวและกล่าว : "หวางชิวแทรกซึมเข้าในแคว้นเกาอวิ๋น 20 กว่าปีแล้ว คงมีน้อยคนมากที่จะรู้ตัวตนแท้จริงของเขาในแคว้นเป่ยจิ้น"มู่จิ่วซีพยักหน้าพูด : "ดูเหมือนเซวียนหยวนห้าวใกล้จะมาแล้ว ในเมื่อหวางชิวสำคัญขนาดนั้น คราวนี้แคว้นเป่ยจิ้นคงต้องได้สังเวยเลือดครั้งใหญ่""คุณหนูใหญ่ เราจะต้องปล่อยหวางชิวไปในตอนสุดท้ายใช่ไหม?" โจวเหยาร้อนรนกล่าว "ถ้าต้องปล่อยเขาไป แบบนั้นเป็นการปล่อยเสือกลับภูเขาชัดๆ""เจ้าคิดว่าข้าใจดีขนาดนั้น?" ดวงตาทั้งสองข้างของมู่จิ่วซีมองโจวเหยาโจวเหยาตกตะลึง จากนั้นก็หัวเราะเสียงดังกล่าวออกมา : "งั้นข้าก็สบายใจได้แล้ว เขารู้ความลับของแคว้นเกาอวิ๋นมากเกินไป ถ้าต้องปล่อยเขากลับแคว้นเป่ยจิ้น ถือว่าไม่เป็นประโยชน์ต่อพวกเรา""วางใจเถอะ ต่อให้ปล่อยเขาออกกรมพระราชวังนครบาลไป ก็คงกลับไม่ถึงแคว้นเป่ยจิ้น เรื่องนี้ข้ากับโม่จุนได้ปรึกษากันแล้ว อนุญาตให้เซวียนหยวนเชามกุฎราชกุมารพิการคนนี้กลับไปได้เท่านั้น" มุมปาก
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 503
มู่จิ่วซีกล่าวอย่างยิ้มมีเสน่ห์ : "ถึงอย่างไรเจ้าก็ห้ามทำไม่ดีกับข้า ไม่งั้นหลังจากนี้ข้าจะคิดบัญชีกับเจ้า อ่อใช่ เจ้าเคยคิดถึงกิจการในห้าแคว้นอื่นของท่านอ๋องสี่ไหม? ร่วมมือกับท่านพี่ฮั้วไหม?"มู่จิ่วซีเคยพูดถึงแผนการของฮั้วอวิ๋นเทียนให้โม่จุนฟัง"ฮั้วอวิ๋นเทียนคนนี้มันเจ้าเล่ห์ ต่อให้ข้าไม่ร่วมมือ เข้าก็ยังได้ทราบข้อมูลข่าวกรองก่อนใคร ลงมือก่อนใคร ข้าเองได้แต่เป็นฝ่ายถูกกระทำ ในเมื่อเขาเสนอมาว่าจะให้แบ่งให้เจ้าครึ่งหนึ่ง ข้าก็ตกลง เจ้าสมควรได้รับไว้"มู่จิ่วซีทันใดนั้นก็คลายกังวลและยิ้มกล่าว : "แล้วทางพระพันปีหลวงล่ะ?""อีกห้าแคว้นยังมีตำหนัก ไม่ได้ประกอบธุรกิจ ยังมีโฉนดอยู่ บางส่วนมอบคืนให้ราชวงศ์ ส่วนกิจการอื่นที่เกี่ยวข้องกับพระพันปีหลวงก็คงจะรู้ว่าไม่อาจเอากลับมาได้ ทั้ง 5 แคว้นแย่งไปจนเกลี้ยงแล้ว"โม่จุนกล่าวต่อ "ต่อให้ทหารมังกรดำของข้าอยู่ใน 5 แคว้น ก็ไม่อาจเอากลับมาได้ แบบนั้นจะเป็นหารเปิดเผยตัวตนพวกเขา ดังนั้นแผนการของฮั้วอวิ๋นเทียนจึงถูกใจข้าพอดี ข้าเดิมทีก็อยากจะร่วมมือกับเขา ในเมื่อเขามาหาเองถึงที่ งั้นทางเราก็จะไว้หน้าเขา""เจ้าเองก็จิ้งจอกเฒ่า" มู่จิ่วซีมองเขาซึ่งวา
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 502
"ที่ที่อันตรายที่สุดคือที่ที่ปลอดภัยที่สุด ดูเหมือนว่าเราจะเดาผิด" มู่จิ่วซีกล่าว "แผลจะได้ไม่ต้องปริ"มู่จิ่วซีกุมอก"หากเป็นที่ลับตา ยังมีอีกที่หนึ่ง" โม่จุนหันมองมู่จิ่วซี"จวนท่านอ๋องสาม?" มู่จิ่วซีเลิกคิ้ว"ใช่ เขาหนีออกไปได้แล้ว ใครจะคิดว่าเขาจะกลับมา?" โม่จุนรีบกลับเลี้ยวม้าออกไปนอกวังด้านหลังตามขบวนมายาวเป็นหางว่าว เย่ฮาน ชิงเฟิงและทหารมังกรดำตามมาติดๆจนเมื่อมาถึงจวนอ๋องสาม เดิมทีควรจะเงียบสงัด ทว่ากลับได้ยินเสียงร้องไห้จากด้านในหลังจากโม่จุนอุ้มมู่จิ่วซีลงจากม้าก็กระโดดข้ามกำแพงเรือนเข้าไป ไม่ได้เข้ามาทางประตูใหญ่พอถึงพื้นก็ได้กลิ่นคาวเลือดคลุ้ง ทั้งสองสีหน้าเปลี่ยนไปมาก"ท่านผู้สำเร็จราชการแทน ช่วยด้วย!" บ่าวรับใช้รีบตะโกนเรียกเมื่อเห็นโม่จุนและมู่จิ่วซีโม่จุนเห็นบ่าวรับใช้นอนจมกองเลือดเลยรีบเข้าไปถาม : "ที่นี่เกิดอะไรขึ้น?""พระชายา พระชายาถูกลักพาตัวไปแล้วเจ้าค่ะ องค์หญิงสือบาดเจ็บ..." บ่าวรับใช้ชี้นิ้วไปด้านในโม่จุนรีบเรียกคนด้านหลังให้มาช่วยปฐมพยาบาล ส่วนเขาเองกับมู่จิ่วซีรีบเข้าไปด้านใน ตามทางมีองครักษ์มากมายถูกฆ่า ทั้งสองสีหน้าแย่มากกว่าเก่าหลังจากท่าน
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 501
เย่อู่เหิงรีบวิ่งออกไป มู่จิ่วซีสีหน้าเปลี่ยน หลังจากเดินไปมาหลายรอบก็กัดฟัน เปลี่ยนเป็นชุดจิ้นจวงและเดินออกมา"คุณหนู ท่านจะไปไหน?" ลู่เอ๋อร์เข้ามาจากด้านนอกเห็นมู่จิ่วซีเปลี่ยนเสื้อผ้าออกไป นางตกใจสะดุ้งจนตะโกนร้องเรียก"ข้ามีธุระ เย่ฮาน ชิงเฟิง!" มู่จิ่วซีตะโกนเรียกจื่ออวิ๋นเฟยที่กำลังงุ่นง่านกับศาสตร์ศัลยกรรมตกแต่งได้ยินเสียงของมู่จิ่วซี ก็รีบวิ่งออกมา"คุณหนูใหญ่ เจ้า ท่านจะออกไปข้างนอกรึ?" เย่ฮานกล่าวอย่างตกใจ"มู่จิ่วซี ไม่รักชีวิตตัวเองเลยรึไง แผลยังไม่ทันหายยังจะออกไปอีก?" จื่ออวิ๋นเฟยเองก็ตกใจ"ข้าต้องเข้าไปในวัง ไปเตรียมม้า!" มู่จิ่วซีรีบวิ่งออกไป"เห้ยๆๆ เจ้าระมัดระวังด้วย อย่าบุ่มบ่ามจนแผลฉีกล่ะ" จื่ออวิ๋นเฟยตะโกนจากด้านหลัง"เอายามาให้ข้าเม็ดหนึ่ง! กันไว้ก่อน" มู่จิ่วซีันควับกลับมาและยืนมือไปทางจื่ออวิ๋นเฟย "กลับมาแล้วข้าจะปรุงยาเอามาคืนเจ้า"จื่ออวิ๋นเฟยเบือนหน้าหนีเดินถอยออกไป มู่จิ่วซีเบ้ปากกล่าว : "ขี้งก"พูดจบก็รีบเดินไปทางประตูจื่ออวิ๋นเฟยหยุดฝีเท้าลงและพูดขึ้นมากะทันหัน : "เอาไป!"มู่จิ่วซีหันกลับมา เห็นเพียงขวดยาที่ถูกโยนมาให้"ในนั้นเหลือแค่ 2 เม็ด
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 500
"เจ้าไปวาดใบหน้าของหน้ากากหนังมนุษย์ของอาจื่อออกมาก่อน" มู่จิ่วซีกล่าว"เออ ข้า ข้าก็จำไม่ค่อยได้แล้ว เป็นผู้หญิงธรรมดามากๆ ไม่สะดุดตาเลย ข้าตอนนั้นกำลังเพิ่งเริ่มศึกษาค้นคว้า เลยทำหน้ากากออกมาแค่ผืนเดียว ถ้าของมันดี ข้าคงอดไม่ได้ที่จะต้องยกให้คนอื่นใช่ไหมล่ะ?" จื่ออวิ๋นเฟยทำสีหน้าโศกเศร้า"ไม่มีเอกลักษณ์อะไรเลยงั้นเหรอ? ถ้าเจ้าเห็นกับตาจะจำได้ไหม?" มู่จิ่วซีสูดหายใจเข้า"เอกลักษณ์? มีสิ ตรงจมูกหว่างตามีไฝสีดำเม็ดหนึ่ง มีแค่จุดนั้น เพราะว่าเป็นไฝเลยไม่มีวิธีจะเอาออก อาจื่อตอนนั้นยังบอกว่าอัปลักษณ์"มู่จิ่วซีก็ถอยหายใจได้ในที่สุด ขอเพียงมีเอกลักษณ์จุดสังเกต อย่างน้อยให้นางครั้งหน้าเห็นและจำได้ อีกอย่างอาจื่อคงจะต้องคิดหาวิธีมาฆ่านางแน่นอน"อายุล่ะ ภายนอกอายุประมาณเท่าไหร่?" มู่จิ่วซีถาม"ประมาณระหว่าง 20-30 ปี" จื่ออวิ๋นเฟยกล่าว "สีผิวดูคล้ำกว่าเจ้าเล็กน้อย ไม่ใช่คุณหนูประเภทนั้น คล้ายกับบ่าวรับใช้"มู่จิ่วซีพยักหน้า เข้าใจแล้ว"งั้นก็ดี ตอนนี้ข้าจะสอนศาสตร์ศัลยกรรมตกแต่งให้เจ้า" มู่จิ่วซีจิตใจวิตกกังวล แต่ก็ทำได้เพียงสงบใจและรอฟังข่าวเท่านั้นตกกลางคืน เย่อู่เหิงได้มาเยี่ยม คน
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 499
จื่ออวิ๋นเฟยกล่าวอย่างระแวง : "เจ้า เจ้าอย่ามองข้าแบบนั้น อาจื่อไม่ใช่ว่ามีโรคหัวใจแต่กำเนิดรึไง? มอบยาให้นางไปก็เพื่อใช้ปกป้องชีวิตของนาง""เจ้าไม่ใช่ว่าเห็นนางขัดหูขัดตาหรือไง?" มู่จิ่วซีกล่าวอย่างโมโห"เออ คือ คือข้าได้แลกเปลี่ยนกับฮั้วอวิ๋นเทียน ว่าให้ข้าสามารถรับสวัสดิการที่ดีที่สุดในหอดาราจันทราทั้ง 6 แคว้นได้ ได้รับการปกป้องจากหอดาราจันทราทั้ง 6 แคว้น" จื่ออวิ๋นเฟยสำนักผิดมู่จิ่วซีหมดคำจะพูด"ท่านอ๋องสามตอนนั้นได้ก่อกบฎ ถูกโม่จุนหักขาไปข้าง ทว่าวันนี้ขาของข้ากลับมาเดินบนพื้นได้อีก แค่อาจไม่ค่อยคล่องแคล่ว คงได้ทานยาเทพสถิตย์ไปแล้วแน่" มู่จิ่วซีกล่าวอย่างมั่นใจ "นอกเสียจากมียารักษาสุดยอดยิ่งกว่ายาเทพสถิตย์"จื่ออวิ๋นเฟยอ้าปากกว้าง จากนั้นก็กล่าวอย่างอักอ่วน : "งั้น งั้นก็คงจะเป็นยาเทพสถิตย์แล้วล่ะ""จะให้พวกเขาหนีออกไปจากแคว้นเกาอวิ๋นไม่ได้เด็ดขาด ไม่งั้นไอระยำสองตัวนั้นคงทำให้พวกเราไม่อาจอยู่อย่างสงบได้แน่นอน" มู่จิ่วซีกำหมัดจนแน่น แววตาเต็มไปด้วยจิตสังหารจื่ออวิ๋นเฟยส่งเสียงไอ เขาถึงกับหัวหด"เจ้ายังมีอะไรปิดบังข้าอีก?" มู่จิ่วซีรู้สึกว่าจื่ออวิ๋นเฟยแปลกออกไป"หะ! ไม่
