บทที่ 263

โม่จุนหลังจากมองเข้าใจ เขาก็เบือนสายตาออกจากกระดานหมากและกันไปมองใบหน้างดงามของมู่จิ่วซี

พอได้เห็นก็ยากที่จะละสายตาออกมา ผู้หญิงคนนี้ทำไมถึงได้ฉลาดขนาดนั้น สวยมากอีกด้วย

ชนะขาดลอยขนาดนี้ งดงามที่สุด ไม่มีแม้แต่ความสงสัย

แคว้นซีเย่ว์ไม่มีแม้แต่โอกาสจะได้แก้ตัว

การประลองสองรอบ ชนะจนเรียกได้ว่าทิ้งไม่เห็นฝุ่น ไม่มีใครหยุดยั้งได้

"ใต้เท้าเจียง ข้าถือว่าแก้ได้แล้วสินะ?" มู่จิ่วซีแหงนหน้ากันไปมองเจียงเหอหลิว

เจียงเหอหลิวกำลังหลงใหลกับหมากบนกระดาน พอได้ยินเสียงก็รีบเงยหน้าขึ้นมา จากนั้นก็เผยยิ้มที่น่าเกลียดยิ่งกว่าร้องไห้และกล่าวออกมา : "คุณหนูใหญ่มู่ ท่านช่างมีความสามารถ! ข้ายอมแพ้จากใจจริง เจ้าคือคนแรกในรอบพันปี"

"ฮิอิ ใต้เท้าเจียงชมเกินไปแล้ว ข้าก็แค่บังเอิญแก้ได้ก็เท่านั้น โดยทั่วไปแล้ว หากไม่สามารถแก้ได้ ข้าคงยอมไม่ได้ที่จะล้มเลิก แต่มีคำพูดในศาสาตร์แห่งสงครามบรรพบุรุษกล่าวว่า ทหารเคลื่อนไหวอย่างอันตราย หลีกพ้นความตายเพื่ออยู่รอด ใช้การล่าถอยเพื่อรุกคืบ เพื่อผลลัพธ์ที่แตกต่าง ข้าคิดถึงสิ่งเหล่านี้และพยายามแก้อยู่หลายครั้ง"

มู่จิ่วซีกล่าวอย่างตรงไปตรงมา ถ้าไม่ใช่เพราะนางทะลุมิติมา