Share
บทที่ 217
Related chapter
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 218
"ฐานลับของทหารมังกรดำอยู่ที่นี่" โม่จุนกระโดดลงมาจากม้าและพูดกับนาง "เจ้าไม่ใช่บอกว่าอยากจะฝึกฝนพวกเขาหรอกเหรอ?""ไม่ใช่ถูกส่งออกไปประจำการหมดแล้วหรอกเหรอ?""พวกเขาถูกแบ่งออกเป็นกลุ่มเล็กๆ แต่ละกลุ่มเล็กๆ จะมีคนอยู่ไว้คอยถ่ายทอดสอนต่อ ความสามารถของเจ้าก็สามารถถ่ายทอดผ่านพวกเขาได้เหมือนกัน" โม่จุนกล่าว "ด้านในมีขนาดใหญ่มาก มีสนามคอยฝึกฝนด้านต่างๆ เจ้าเองก็สามารถช่วยเขาปรับปรุงฝึกฝนได้"มู่จิ่วซีเลิกคิ้วขึ้นมา จากนั้นทั้งสองคนก็เดินเข้าไปด้านในหลุมศพราชวงศ์ปากทางของหลุมศพราชวงศ์เป็นประตูสวนป่าขนาดใหญ่ นอกจากมีทหารมหาดเล็กรักษาพระองค์ที่ป่วยหนักประจำการอยู่ ยังมีกลไกกับดักต่างๆ หากเดินพลาดก็จะถูกกลไกจับขังเอาไว้ทั้งหลุมศพราชวงศ์ครอบครองอาณาเขตเป็นบริเวณเนินเขาลูกหนึ่งของชนบททิศตะวันตกนอกเมืองหลวง อีกทั้งด้านในก็เป็นสิ่งปลูกสร้างหลุมศพราชวงศ์ที่ปกติอย่างมาก แต่ในความเป็นจริงแล้วโครงการใต้ดินถือผลงานยิ่งใหญ่ที่แท้จริงของหลุมศพราชวงศ์ทหารมังกรดำของโม่จุนอันที่จริงแล้วไม่ได้อยู่ด้านในของหลุมศพราชวงศ์ แต่เป็นห้องลับแห่งหนึ่งที่อยู่ในบริเวณแน่นอนว่าห้องลับนี้เหมือนโรงเรียนทหารอย่างใด
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 219
โม่จุนก็กล่าวต่อ : "ข้าให้คุณหนูใหญ่มู่มาก้เพื่อให้นางได้เห็นความสามารถของพวกเจ้า""ข้ารู้ว่าหลังจากพวกเจ้าได้ทราบเรื่องที่ว่าคุณหนูใหญ่มู่ได้ช่วยชีวิตของข้าไว้ ก็มีหลายคนที่ไม่เชื่อ ตอนนี้ข้าให้โอกาสพวกเจ้าได้ท้าสู้กับคุณหนูใหญ่มู่"มู่จิ่วซีก็หันไปมองเขา จากนั้นก็เผยรอยยิ้มชั่วร้ายออกมา ชายคนนี้เข้าใจนางเสียจริงๆทหารมังกรดำพวกนี้ถึงแม้จะยืนตรงเหมือนพู่กันและเคารพโม่จุนมาก แต่สายตาที่มองนางกลับเป็นการดูถูก ถึงอย่างไรในใจของพวกเขาบุรุษชาย โดยเฉพาะในใจของพวกผู้ชายที่ผ่านการฝึกทรหดมา ผู้หญิงจะมาเทียบเคียงกับพวกเขาได้อย่างไร? แค่ร่างกาย ผู้ชายที่อยู่ตรงนี้ก็ร่างกายใหญ่โตกว่านางเกือบเท่าหนึ่ง กล้ามเนื้อที่แขนก็แน่นเป็นมัดๆมู่จิ่วซีเชื่อมาโดยตลอด ว่าการจะทำให้คนอื่นเชื่อได้ คือต้องแข่งขัน ไม่ว่าจะด้านวิชาการหรือด้านวรยุทธ การแข่งขันเอาชนะฝ่ายตรงข้ามเท่านั้น ถึงจะทำให้ฝ่ายตรงข้ามเลื่อมใสออกมาจากใจได้การอาศัยแค่เรื่องเล่าเพียงลมปากกับการออกคำสั่ง แบบนั้นจะไม่เป็นการยอมเลื่อมใสเคารพมาจากใจจริง"กระแอ่มๆ ข้าคิดว่าพวกเจ้าฝึกฝนกันเหมือนกับเด็กเล่น ดูจากเส้นทางลานฝึกสิ่งกีดขวางนั้นแล้ว ไม
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 220
"ชายหน้าชะมัด" โม่จุนมองเขาด้วยแววตาคมกริบ "ข้าจะบอกอะไรพวกเจ้าให้ วันนี้ถ้าพวกเจ้าแพ้ให้กับคุณหนูใหญ่มู่ หลังจากนี้ที่นี่นางจะเป็นคนกำหนดทุกอย่าง!""อะไรนะ!" คนทั้งกลุ่มต่างตกใจร้องเสียงหลง"ทำไม? รับไม่ได้งั้นเหรอ ผู้แข็งแกร่งย่อมเป็นใหญ่ ไม่เข้าใจหรือไง? ถ้าคิดว่าขายหน้าก็เอาชนะข้าให้ได้สิ" มู่จิ่วซียิ้มหัวเราะออกมาความโกรธแค้นของบุรุษชายพริบตาก็ถูกมู่จิ่วซีจุดชนวนให้ลุกโชนโม่จุนรู้สึกว่าคำพูดของมู่จิ่วซีแค่แประโยคเดียวทำให้คนโกรธจะเป็นฟืนเป็นไฟได้ อีกทั้งยังทำให้คนตายโกรธจนกลับมามีชีวิตก็ยังทำได้พอเห็นแววตาของพวกเขาที่อยากจะจัดการนางให้ตาย โม่จุนก็รู้สึกว่าไม่รู้จะร้องไห้ดีหรือหัวเราะดี นางคิดว่านางชนะแน่นอนใช่ไหม?ดูจากสีหน้าของนางแล้วก็ดูเหมือนว่าจะชนะได้จริงๆ ขอเพียงว่านางพูดสามารถชนะได้ นางก็จะชนะได้จริงๆนี่นางไปเอาความมั่นใจมาจากไหน ถึงได้กล้าพูดยโสโอหังแบบนี้ออกมา ?โม่จุนรู้สึกว่าต่อให้เขาไม่อาจรับประกันได้ว่านางจะชนะ 100%เมื่อคนกลุ่มนี้เดินมาถึงด้านหน้าของลานฝึกเส้นทางกีดขวาง ไม่รู้เหมือนกันว่าใครไปบอกข่าว ด้านนอกก็ได้มีทหารมังกรดำกลุ่มใหญ่กรูกันเข้ามา"พวกเจ
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 221
สายฟ้าทมิฬก็ชะงักไป จากนั้นใบหน้าของเขาก็แดงขึ้นมาพร้อมกับกล่าว : "คุณหนูใหญ่มู่ เจ้าไม่มีโอกาสได้รู้หรอก""ได้ มีความมุ่งมั่น แต่ว่าข้าจะทำให้เจ้าได้รู้ว่าว่าตอนก้นแตกทำไมถึงเป็นลายดอกสีแดง!" ขณะพูดโม่จุนก็ทำสัญญาณมือขึ้นมาทุกคนถูกคำพูดของมู่จิ่วซีทำให้ตกตะลึงไป ไม่รู้ว่าทำไมคำพูดของคุณหนูใหญ่มู่ถึงได้ดูกล้าได้กล้าเสียและน่าขบขันนักโม่จุนตอนนี้รู้สึกละอายขายหน้าอย่างมากและรีบพูดขึ้นมา : "เมื่อข้าตะโกนถึงสาม พวกเจ้าก็เริ่มได้เลย หนึ่ง สอง .... สาม!"เมื่อคำว่าสามดังขึ้น สายฟ้าทมิฬก็เหมือนลูกธนูที่ดีดออกจากคันศรสิ่งกีดขวางแรกคือกำแะงสูงสามเมตร สายฟ้าทมิฬเพียงกระโดดเขย่งปลายเท้าสองข้างก็ผ่านมาได้แล้วส่วนมู่จิ่วซี ตอนที่เขากำลังก้าวข้ามผ่านกำแพง นางก็ดีดพุ่งตัวออกไป นางเพียงตวัดขาออกไป ตัวของนางก็ตีลังกา 360 องศาลอยกลางอากาศผ่านข้ามกำแพงไป"ให้ตายเถอะ! นี่คือไม่ได้ใช้กำลังภายในงั้นเหรอ?" บางคนไม่พอใจจนตะโกนกล่าวออกมา"นางไม่ได้ช้กำลังภายในจริงๆ ไม่มีกลิ่นอายของกำลังภายในลอยออกมา! แต่ว่าการระเบิดพละกำลังของนางแข็งแกร่งมาก อีกทั้งร่างกายก็เบาและยืดหยุ่นด้วย เรี่ยวแรงการควบคุมร่า
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 222
สิ่งกีดขวางหลาย 10 อย่าง ตอนที่มู่จิ่วซีก็ผ่านสำเร็จ นางก็เห็นสายฟ้าทมิฬกำลังร้องไห้คลานอยู่บนสะพานไม้เดี่ยวมู่จิ่วซีก้ปรบมือกระโดดโลดเต้นและวิ่งกลับไปหา อันที่จริงสีหน้าของทหารมังกรดำล้วนละอายอย่างมาก แต่ไม่มีใครกล้าหัวเราะสายฟ้าทมิฬ ถึงอย่างไรไม่ว่าจะเป็นใคร ใครที่ได้มาเจอการแข่งแบบนี้ก็ต้องร้องไห้ทั้งนั้นทุกคนต่างเข้าใจหัวอกของสายฟ้าทมิฬในตอนนี้ ถึงอย่างไรพวกเขาส่วนใหญ่ก็ไม่มีใครแกร่งไปกว่าสายฟ้าทมิฬสถานการณ์แบบนี้เหมือนกับคุณปู่ตีหลานอย่างใดอย่างนั้น ระดับของพวกเขาแทบจะห่างกันคนละชั้นสีหน้าของโม่จุนยากที่จะดูได้อย่างมาก มู่จิ่วซีแข็งแกร่งเกินไปจริงๆ อีกอย่างทหารมังกรดำของเขาเองก็อ่อนแอเกินไปอ่อนแอจนเขาหน้าแดง จนรู้สึกว่าตัวเองไม่มีหน้ากล้าไปมองมู่จิ่วซี"สายฟ้า ลงมาลงมา เป็นผู้ชายอกสามศอก ร้องไห้อะไร" มู่จิ่วซีเดินมาถึงข้างๆ สะพานไม้เดี่ยวและยิ้มกล่าว "ไม่ใช่ว่าเจ้าอ่อนแอ แต่ว่าข้าแข็งแกร่งเกินไป เข้าใจไหม?"เดิมทีพวกเขาคิดว่ามู่จิ่วซีคงจะมาปลอบสายฟ้า แต่พอได้ฟังก็รู้สึกไม่ถูกต้อง นางกำลังชมตัวเองอยู่แต่ว่าตอนนี้ในใจคนมากมายล้วนรู้สึกแล้วว่ามู่จิ่วซีแข็งแกร่ง แค่ขนาดด
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 223
ทหารมังกรดำและโม่จุนก็เห็นมู่จิ่วซีโค้งตัวเองจนกลายเป็นสะพานโค้ง"เห็นแล้วหรือยัง ท่านี้ให้พยายามทำทุกวันเป็นเวลา 1 ชั่วยาม จากนั้นก็ก้มงอตัวกอดขาตามเข็มนาฬิกาอีก 1 ชั่วยาม ไม่ทันจะครบเดือน ร่างกายของพวกเจ้าก็จะกระฉับกระเฉงยิ่งกว่านี้หลายเท่าแล้ว"มู่จิ่วซีก็พลิกตัวและก็ก้มงอตัวกอดขาตัวเองจนเป็นก้อนกลม จมูกชิดกับขาสองข้าง ร่างกายท่อนบนทั้งตัวแนบชิดกับขาทั้งสองข้าง"ความอ่อนตัวของคุณหนูใหญ่มู่น่าตกใจมากจริงๆ" คุณหนูใหญ่มู่กล่าวออกมาอย่างตกใจ"นี่คือทักษะพื้นฐาน หลังจากทำสองท่านี้เสร็จเป็นเวลา 1 เดือน ข้าจะสอนท่ายากกว่านี้ให้พวกเจ้า แต่ว่าเอาไปใช้ประโยชน์ได้จริง" มู่จิ่วซีเผยรอยยิ้มออกมา "สนามการแข่งสิ่งกีดขวางนี้ ข้าพรุ่งนี้จะส่งแบบมาให้ จากนั้นพวกเจาก็อ้างอิงตามแบบแล้วก่อสร้างก็แล้วกัน""แล้วก็มีเรื่องสำคัญอีกเรื่อง ตอนฝึกห้ามใช้กำลังภายใน ในทางตรงกันข้าม จะต้องทนรับน้ำหนัก โดยการที่ขาและมือจะต้องผูกติดกับแผ่นเหล็กแผ่นหิน แบบนี้เป็นเวลาหนึ่งเดือน กลังจากนั้นพวกเจ้าก็จะรู้สึกว่าต่อให้ไม่ใช้กำลังภายในก็แทบจะสามารถบินได้""คุณหนูใหญ่มู่ เจ้าเองฝึกฝนมาแบบนี้งั้นเหรอ?" มีคนหนึ่งถามขึ้
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 224
"นายท่าน พวกเราจะยังมีอะไรที่จะชนะนางได้บ้างขอรับ?"หัวสมองของโม่จุนมึนงงไปหมด เขากระแอมในลำคอเพื่อให้พูดชัดและกล่าวออกมาอย่างโมโห : "คุณหนูใหญ่มู่นั้นคมในฝักจริงๆ พวกเจ้าไม่มีอะไรที่จะไปชนะนางได้ พวกเราทหารมังกรดำเหมือนกับเอาหน้าไปกวาดพื้น วันนี้คือโอกาส พวกเจ้าคิดว่าหากมีอะไรที่แข็งแกร่ง ก็ขอประลองกับนาง ขอไม่ได้ขออะไรมาก ขอแค่ชนะนางครั้งเดียว เพื่อกู้หน้าของข้าหน่อยจะได้ไหม?""อะไรก็ได้งั้นเหรอขอรับ? พวกเรายังไม่ได้ขอประลองต่อสู้กับนางเลย?""ไอโง่ แข่งพละกำลังงั้นเหรอ นางคือผู้หญิง จะแข็งแกร่งกว่าได้ยังไง พละกำลังนางสู้ผู้ชายไม่ได้แน่นอน""แข่งยิงธนูไง ฝนทมิฬคือเซียนมือธนู ยิง 100 ดอก โดน 100 ดอก เขาจะต้องชนะแน่นอน""ใช่ๆๆ คุณหนูใหญ่มู่ต่อให้แข็งแกร่ง แต่ก็ไม่มีทางแข็งแกร่งไปทุกอย่างหรอก แบบนั้นคงไม่ใช่คนแล้ว?"....โม่จุนได้ยินพวกเขาพูดกันไปมา ในใจของเขาอันที่จริงอยากให้พวกเขาได้แลกเปลี่ยนวรยุทธ์กับมู่จิ่วซีมากกว่านี้ แบบนั้นเขไาม่เพียงแต่พัฒนาความสามารถของทหารมังกรดำ ยังสามารถเข้าใจผู้หญิงคนนี้มากขึ้นได้ดด้วยมู่จิ่วซีไม่รู้ว่านางเองในตอนนี้เหมือนกับสมบัติในสายตาของโม่จุน รอ
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 225
มู่จิ่วซีรับรู้ถึงสายตาที่หยั่งเชิงลึกของโม่จุน นางหันไปมองเขาครู่หนึ่ง จากนั้นก็เผยฟันยิ้มแฉ่งให้กับเขาในใจก็คิดว่าชายคงนี้คงจะคิดฉวยโอกาสให้กับตัวนางเอง กลัวว่านางเองคงจะยิงธนูไม่เป็นสินะนางเองถ้าต้องถูกผู้ชายชาติหมดคนนี้มองจนทะลุปรุโปร่ง นางจะยังเรียกตัวเองว่าราชินีแห่งราตรีได้หรอ?"ก้อนหินเยอะแยะไปหมด พวกเราไปช่วยหยิบมาให้" มีคนกล่าวขึ้นมา ทุกคนต่างก็ช่วยกันเก็บก้อนหิวแถวนั้นจากนั้นก็มีคนเอาเป้าธนูมาวางตั้งเอาไว้ ไม่นานนักด้านหน้าของมู่จิ่วซีก็มีหินมาวางไว้กองหนึ่ง ด้านหน้าของฝนทมิฬก็มีหินกองหนึ่งวางเอาไว้เช่นกันมู่จิ่วซีหยิบหินก้อนใหญ่ก้อนหนึ่งขึ้นมาถือและกล่าว : "ดูว่าใครเขวี้ยงโดนจุดแดงตรงกลางใช่ไหม?"ฝนทมิฬเหลือบมองครู่หนึ่งและพูดขึ้นมา : "ใช่ คุณหนูใหญ่คิดว่าระยะประมาณนี้พอจะได้ไหม?""แล้วแต่เจ้าเลย" มู่จิ่วซียิ้มกล่าว"งั้นเราก็แข่งที่ระยะ 30 เมตรแล้วกัน" ฝนทมิฬเงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่จะพูดขึ้นมามู่จิ่วซีพยักหน้า พวกทหารย้ายเป้าธนูถอยออกไปอีกให้ห่างเป็นระยะทางประมาณ 30 เมตรระยะห่างถึงขนาดนี้ การจะปาให้โดนจุดแดงใจกลางถือว่ายากมาก การกะเรี่ยวแรงไม่อาจพลาดไปได้เลย
Latest chapter
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 507
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 506
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 505
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 504
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 503
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 502
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 501
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 500
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 499
