LOGINShare
บทที่ 857
Related chapters
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 858
หลังจากงานเลี้ยงสิ้นสุดลง โรส,ป้าสอง และคนอื่นหลายคนก็แทบจะไม่สามารถฟื้นตัวจากทุกอย่างที่พวกเขาเพิ่งเห็นไปได้ด้วยซ้ำ แม้พวกเขามีความคิดในการประจบประแจงเจสสิก้าสักเล็กน้อยก่อนหน้านี้ แต่ทั้งหมดที่พวกเขาได้รับก็คือสายตาที่ไร้ไมตรีของเธอ พวกเขารู้สึกกลัวเจสสิก้ามาก จนท้ายที่สุดก็ไม่มีพวกเขาคนไหนที่จะพูดกับเธอได้สักคำเลยด้วยซ้ำ นับประสาอะไรกับการทำให้เธอพอใจล่ะ! เบกลายเป็นดาวเด่นในเพียงวันเดียว “เรื่องนั้นก็กลับกลายเป็นเรื่องดีและมีอิทธิพลและอำนาจที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้สินะ! ช่างน่าประหลาดใจอะไรอย่างงี้!” ท่านผู้หญิงเยลแมนกล่าวอย่างเศร้าใจ หลังจากได้ยินข้อสรุปของสิ่งที่เกิดขึ้นจากเจอรัลด์ ตอนนี้เป็นเวลากลางคืน คนอื่นสองสามคนก็กำลังยืนอยู่ภายในห้องนอนของเธอกัน และรวมทั้งท่านผู้หญิงเยลแมนด้วย “ความขัดข้องใจในอดีตไม่มีเหตุผลที่จะยังคงมีอยู่ต่อไปนะครับ คุณยาย…มันถึงเวลาที่จะปล่อยพวกมันไปแล้วและให้ครอบครัวของพวกเราได้กลับมารวมตัวกันอีกครั้ง!” เจอรัลด์กล่าว “แล้วพวกเขาล่ะ? ฉันโหดร้ายมากกับยูเลียในปีนั้น…ฉันยังทำให้พ่อของเบต้องทนทุกข์อย่างมหันต์ขนาดนั้น! เนื่องจากยูเลียสนิทกับพี่ห้าของเธ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 859
ผู้ชายคนหนึ่งกระชากผมของยูราทันทีก่อนจะตบเขาหลาย ๆ ครั้ง เป็นตอนนั้นเอง เมื่อยูราเห็นลูกน้องคนอื่นของเชนกำลังควงมีดใส่เขา เมื่อเขากลับมามีสติอีกครั้งในท้ายที่สุด “อ อย่ากระทำบุ่มบ่ามตอนนี้เลย คุณหลง! ถ้ามีอะไร ก็พูดออกมาเถอะ!” ยูราพูดตะกุกตะกัก ขณะที่ความกลัวของเขาเพิ่มขึ้นในแต่ละวินาที “ฮ่า! ถ้าคุณจะตระหนักได้มากขึ้นสักนิดว่าจะทำตัวให้เหมาะสมได้อย่างไรนั้น งั้นผมก็คงไม่จำเป็นต้องปฏิบัติต่อคุณแบบนี้ตั้งแต่แรกหรอก! ไม่ว่าจะยังไง ทำไมคุณถึงพูดราวกับว่าผมตามคุณมาเพราะจะหาเรื่องล่ะ? ผมมาที่นี่ก็เพื่อตัวคุณเอง! อย่าลืมว่า ไม่มีใครจะสามารถเดาได้ว่าเบมีพี่น้องคลอฟอร์ดอยู่ข้างเธอ ตอนนี้เธอก็เป็นผู้มีอิทธิพลมากที่สุดในยานเคนทั้งหมดนี้แล้ว! ในขณะที่ตระกูลหลงจะทนทุกข์อย่างมากจากเรื่องนั้นอย่างแน่นอน ผมมั่นใจว่าคนที่จะต้องประสบกับการสูญเสียอย่างใหญ่หลวงก็คือคุณนะ คุณเยลแมน! คุณไม่เห็นด้วยเหรอ? เมื่อทายาทในอนาคตของตระกูลของคุณ ตอนนี้กลับถูกลดระดับลงเป็นคนไม่สำคัญ ผมพูดไม่ถูกหรือไง? เมื่อได้ยินแบบนั้น ยูราจึงกำหมัดอย่างแรงก่อนจะพูดขึ้นมา “คุณต้องการจะพูดอะไรกันแน่ คุณหลง?” “ผมเหรอ? โอ้ ผม
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 860
เอาตามตรงเจอรัลด์กำลังรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย ขณะที่เขาเดินทางไปยังบ้านหลังนั้น ‘ตระกูลใหญ่จะสามารถอาศัยในสถานที่แยกตัวเช่นนี้เหรอ…?’ ในขณะที่เขาอยู่ห่างจากประตูบ้านไม้ไม่กี่ก้าว เจอรัลด์ก็เห็นชายชราคนหนึ่งที่ดูอายุมากกว่าหกสิบปี ออกจากบ้านหลังนั้นมา แม้ชายชราจะแต่งตัวเหมือนกับชาวบ้านคนหนึ่ง แต่เสื้อผ้าของเขาก็ค่อนข้างสะอาด วินาทีที่เขาสังเกตเห็นเจอรัลด์ เขาก็ถึงกับตะลึงไปชั่วขณะแม้เขาจะรีบซ่อนความตกใจของเขาไว้อย่างรวดเร็วด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะถามขึ้นมา “สวัสดีครับ นาย! มีอะไรให้ผมช่วยหรือเปล่าครับ?” “ยินดีอย่างยิ่งที่ได้พบคุณครับ คุณผู้ชาย! ผมอยากจะถามว่าคุณรู้จักตระกูลใหญ่ใด ๆ ที่อาศัยอยู่บนภูเขานี้หรือไม่ครับ” เจอรัลด์ตอบกลับ “ตระกูลใหญ่งั้นเหรอ? ฮ่าฮ่า! ดูรอบ ๆ สิครับ นาย! ไม่มีอะไรนอกจากภูเขาและต้นไม้อยู่ทั่วไปหมด! ผมเพียงอาศัยอยู่ที่นี่ เพราะผมต้องพิทักษ์ป่าไม้เท่านั้น! ไม่มีใครอื่นที่นี่นอกจากผมหรอกครับ!” ผู้ชายคนนั้นอธิบาย ขณะที่เขายังยิ้มต่อไป “ฉันเชื่อใจเพื่อนของฉันที่บอกให้ฉันมาตามหาเขาที่นี่ คุณแน่ใจจริง ๆ ใช่ไหมว่าไม่มีตระกูลอื่นใดอาศัยอยู่บนภูเขาแห่งนี้?” ท่านผู
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 861
“นายไม่ได้พูดว่านายป้าของเธออยู่ที่นี่หรอกเหรอ? โซนก่อสร้างนี้ไม่เห็นมีใครอยู่เลย!” เบพูดอยู่ภายในรถที่จอดอยู่สถานที่ตั้งเองก็สัมพันธ์กับครอบครัวของพวกเขา ท้ายที่สุดแล้ว เดิมทีมันเป็นโครงการของลุงของเธอ แต่อย่างไรก็ตาม เนื่องจากปัญหาเงินกู้ที่ร้ายแรงมากของลุงของเธอ พื้นที่การพัฒนาการก่อสร้างใด ๆ จึงถูกยุบโครงการลงโดยสิ้นเชิงอย่างไรก็ตาม เนื่องจากพิธีส่งมอบได้จัดขึ้นในวันก่อน ก็น่าจะยังคงมีคนอยู่สักสองสามคน ความจริงที่ว่าไม่มีใครอยู่ที่นั่นจึงทำให้เบประหลาดใจอย่างที่สุด “ฮึ่ม! ป้าของเธอกำลังรอเธออยู่ข้างในนั้นไง!” ยูราตะเบ็งเสียงใส่ด้วยโทนเสียงที่เย็นชา โดยตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิงกับเสียงที่สิ้นหวังของเขาเมื่อไม่กี่นาทีก่อน “…นายหมายความว่ายังไง ยูรา?” เบกล่าว เมื่อตระหนักได้ในตอนนี้ว่ามีบางอย่างผิดปกติอย่างรุนแรงกับเขา “โอ้ ไม่มีอะไรจริง ๆ! เพราะพวกเราก็อยู่ที่นี่กันแล้ว ทำไมไม่ตามฉันเข้าไปหลังจากพูดคุยกันเล็กน้อยล่ะ!” ยูราตอบกลับด้วยรอยยิ้มชั่วร้ายก่อนจะล็อกประตูรถ จากนั้นเบก็ขมวดขึ้นแล้วเอ่ยแบบขอไปทีว่า “ฉันไม่มั่นใจว่านายคิดจะทำอะไร แต่ถ้ามันไม่มีอะไรจริง ๆ งั้นฉันก็จะโทร
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 862
วินาทีนั้นเองโทรศัพท์ลูกน้องของยูราคนหนึ่งเริ่มดังขึ้นมา “เป็นคุณหลงครับ คุณเยลแมน” ลูกน้องคนนั้นกล่าว “่ถ้าอย่างนั้นในตอนนี้นายอยู่ฝ่ายเดียวกับตระกูลหลง! นายบ้าไปแล้วจริง ๆ! ยูรา! และไม่ใช่แค่นาย คุณป้ากับคุณลุงก็ต้องเสียสติไปแล้วเหมือนกัน!” เบพูดอย่างไม่เชื่อ “พาเธอไปได้แล้ว!” ยูราสั่ง ขณะที่เขาโบกมืออย่างเหลืออดก่อนจะรับโทรศัพท์ “ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่น คุณหลง คุณไม่ควรลืมสัญญาที่คุณให้ไว้กับผมนะ” “แน่นอน ผมไม่ลืมอยู่แล้ว! ผมจะไม่มีวันลืมคำสัญญาเช่นนี้ คุณเยลแมน!” ใกล้เวลาพลบค่ำแล้ว ที่บ้านของตระกูลเยลแมนดูเหมือนจะไม่มีใครจะสังเกตเห็นความผิดปกติที่เกิดขึ้น อย่างไรก็ตาม สมาชิกในครอบครัวหลายคนก็สังเกตเห็นว่าเบได้หายไปตลอดทั้งวัน โดยเฉพาะป้าสองและครอบครัวของเธอที่กำลังรอที่จะเลี้ยงอาหารเบและแคทเธอรีนอยู่ เนื่องจากเธอไม่อยู่เกือบจะตลอดทั้งวันนี้ พวกเธอจึงเพียงคาดเดาไว้ว่าเบนั้นคงยุ่งอย่างมาก เมื่อพวกเธอซักถามแคทเธอรีนและเชลดอนเกี่ยวกับที่อยู่ของเบ แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าเธออยู่ที่ไหน สุดท้ายแล้ว ป้าสองจึงเดินออกไปจากสำนักงานของเบอย่างท้อแท้ ขณะที่เธอส่ายหัวของเธอและถอ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 863
การหายตัวไปของเบได้สร้างความโกลาหลครั้งใหญ่ท่ามกลางคนเหล่านั้นที่อาศัยอยู่ในยานเคน และนั่นก็รวมถึงผู้มีอิทธิพลหลาย ๆ คนจากแจ็คสันวิลล์ด้วย เนื่องจากพวกเขารู้ว่าคุณคลอฟอร์ดไม่อยู่แถวนี้ พวกเขาจึงส่งลูกน้องของตัวเองออกไปตามหาเบในระหว่างนั้นกัน ในขณะที่พวกเขาสงสัยคนสองสามคนที่เกี่ยวข้อง แต่สุดท้ายก็ไม่มีเบาะแสเพียงพอจะไปต่อได้ เบแค่ดูเหมือนว่าจะหายเข้าตัวเข้าไปในอากาศได้อย่างนั้นแหละ! ถึงแม้แคทเธอรีนเองต้องการจะติดต่อตระกูลคลอฟอร์ดจากนอร์เบย์ แต่ก็มีเพียงเบเท่านั้นที่สามารถติดต่อพวกเขาได้! ไม่มีใครเลยที่จะรู้วิธีติดต่อพวกเขาได้ด้วยซ้ำ! พวกเขาก็ไม่มั่นใจด้วยซ้ำว่าเบยังคงมีขีวิตอยู่หรือไม่ อย่าลืมว่ามันก็เป็นเวลาถึงเจ็ดวันแล้วตั้งแต่ที่ใครก็ตามที่ได้เห็นเธอ ตั้งแต่วันนั้นเธอก็ตระหนักได้ว่าลูกสาวของเธออาจจะตายไปแล้วก็ได้ แคทเธอรีนมีสีหน้าหดหู่เป็นอย่างมากบนใบหน้าของเธอ วันนี้สมาชิกของตระกูลเยลแมนทุกคนมารวมตัวกันเพื่อหารือถึงความคืบหน้าในการหายตัวไปของเบ แม้ทุกคนที่การประชุมจะเอาจริงเอาจังกัน แต่แคทเธอรีนเองก็ร้องไห้หนักมากอยู่ดี ไม่มีใครพูดแม้แต่คำเดียว และทุกคนเพียงก้มหน้าของพวกเ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 864
แค่คิดเรื่องนี้อย่างเดียวก็น่ากลัวแล้ว โรสจึงใจเย็นไว้ “ไม่ต้องกังวล พวกเราจะทำหน้าที่ตามนั้น แม้ตระกูลหลงไม่ได้มีอำนาจเท่าเจอรัลด์ แต่ครอบครัวของพวกเขาก็ยังคงชนะได้ในด้านขนาดและประวัติศาสตร์ แม่มั่นใจว่ามันจะไม่ง่ายขนาดนั้นที่จะเจอรัลด์จะสืบพวกเราเจอ!” ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์จึงออกคำสั่งให้สมาชิกของตระกูลเยลแมนทุกคน อยู่แต่ภายในบ้านตระกูลเยลแมน เว้นแต่ว่าเขาอนุญาตให้พวกเขาออกไปได้ “มีบางอย่างที่ผมไม่มั่นใจว่าผมควรบอกคุณไหม คุณคลอฟอร์ด” ฟิลิปพูดกับเจอรัลด์ในห้องส่วนตัวภายในบ้านตระกูลเยลแมนภายหลังต่อมา “พูดต่อสิครับ!” เจอรัลด์ตอบกลับขณะที่เขาพยักหน้า “พูดตามตรง ผมพบว่ายูราและครอบครัวของเขาค่อนข้างน่าสงสัย ท้ายที่สุดแล้วก็เห็นได้ชัดว่าพวกเขามีแรงจูงใจให้ทำบางอย่างนี้” ฟิลิปกล่าว เพียงแค่นั้นเจอรัลด์ก็พยักหน้าก่อนจะตอบกลับ “แน่นอน ผมก็สงสัยว่าพวกเขาเป็นผู้ร้ายเช่นกัน ผมได้สั่งให้คนสองสามคนตรวจสอบพวกเขาเพิ่มเติมแล้ว อย่าลืมว่าครอบครัวของเขากำลังทำตัวเงียบมากเกินไปในคราวนี้ ซึ่งตรงข้ามกับที่พวกเขามักจะปฏิบัติตัวกัน มันแปลกเกินไป แม้นั่นจะเป็นความรู้สึกที่ผมได้รับจากพวกเขา แต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 865
“แม่…พวกเราไม่ได้โหดร้ายมากเกินไปหน่อยเหรอ…? เจอรัลด์ไม่ใช่คนที่จะเป็นเล่นด้วยได้นะ! ถ้าความจริงนี้ออกไปและเจสสิก้ารู้ว่าพวกเรามีส่วนเกี่ยวข้อง…” ภายในห้องของพวกเขาเอง ตอนนี้ยูรากำลังพูดคุยด้วยท่าทางที่เป็นกังวลอย่างที่สุดกับแม่ของเขา โรสตอบสนองโดยการยิ้มเยาะ “ถ้าเริ่มทำอะไรสักอย่างแล้วก็ควรทำต่อไปให้สำเร็จ! มันก็ไม่ใช่ว่าพวกเราจะช่วยได้หนิ! พวกเราไม่มีทางเลือกอยู่แล้ว ตั้งแต่นาทีที่พวกเราตัดสินใจที่จะแย่งสิทธิ์ในการสืบทอดตระกูลเยลแมนมาจากเบ หากเจอรัลด์ตาย พวกเราก็จะไม่มีศัตรูใด ๆ อีก! ถ้าพวกเราโชคดี ทรัพย์สินทางเหนือที่เจอรัลด์มอบให้เบ ก็อาจจะตกมาอยู่ในมือของเราในท้ายที่สุดก็ได้!” โรสมั่นใจ “สำหรับตอนนี้ พวกเราทำได้เพียงแค่ภาวนาเท่านั้นว่าเชลดอนจะไม่ทำมันพัง อย่าลืมว่าแม่ก็รู้ว่าเจอรัลด์ไว้ใจพ่อบ้านมากแค่ไหน!” แม่ที่ชั่วร้ายกล่าวเสริม “แต่…แต่ถ้าเกิดบางคนรู้เรื่องยาพิษล่ะ?” “ไม่ต้องกังวลไป ยาพิษที่แม่เลือกมานั้นทั้งไม่มีสีและไม่มีกลิ่น นอกจากนี้ แม้ว่าบางคนจะจัดการสืบหายาพิษได้ ในความเป็นจริงนั้น เชลดอนก็เป็นคนฆ่าคุณคลอฟอร์ด! ถ้าช่วงเวลานั้นมาถึง เขาจะไม่สามารถแก้ต่างให้ตั
Latest chapter
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
