เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็หันไปมองที่โต๊ะตัวนั้นทันที เมื่อเห็นว่าสิ่งที่เชสเตอร์พูดเป็นความจริง เขาจึงเดินไปหยิบกระดาษโน้ตขึ้นมา ในนั้นมีข้อความหนึ่งแถวที่ระบุว่า 'ไปพบกันที่สะพานสกาย ในเมืองเคอร์ตันเวลาเที่ยงคืนของวันนี้!'นอกเหนือจากข้อความที่ตรงประเด็นแล้ว ไม่มีการระบุรายละเอียดอื่น ๆ ในกระดาษแผ่นนั้นอีก ไม่มีแม้แต่ลายเซ็นระบุว่าใครเป็นผู้ส่งมันมา“…ผู้ส่งอาจจะเป็นมาทิลด้าหรือไม่…? เนื่องจากเธอหาเราไม่เจอในตอนแรก... แต่ถึงแม้เธอจะเชิญให้เราไปพบได้สำเร็จจริง ๆ แต่ผมก็ไม่คิดว่าเธอจะเป็นคนทำเรื่องที่เสียเวลาแบบนี้” เชสเตอร์พยายามวิเคราะห์เจอรัลด์ส่ายหัวแล้วตอบว่า “ฉันพอจะดูออกว่าเธอเป็นคนอย่างไร เธอน่าจะมองไปรอบ ๆ และค้นหาจนทั่วอย่างบ้าคลั่งจนกว่าเธอจะหาเราพบ การทิ้งโน้ตไว้ข้างหลังแบบนี้เป็นเรื่องละเอียดอ่อนเกินไปสำหรับคนอย่างเธอ!”ถึงกระนั้น มันก็เป็นเหตุการณ์ที่แปลกประหลาดมากสำหรับพวกเขา ...‘ฉันไม่รู้จักใครจากเมืองโบราณด้วยซ้ำ… แล้วใครกันที่ต้องการจะเชิญให้ฉันไปพบ…?’ เจอรัลด์คิดกับตัวเอง ไม่ว่าจะอย่างไร เจอรัลด์ก็ตัดสินใจแล้วว่า เขาจะต้องไปค้นหาคำตอบด้วยตัวเองให้ได้“ฉัน
อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์เพียงแค่เอื้อมมือไปจับโซ่เส้นนั้น และดึงร่างของชายคนนั้นเข้ามาหาตัว! แรงดึงอย่างกะทันหันถึงกับทำให้ชายคนนั้นตกลงไปบนสะพาน เขาพยายามดิ้นรนตลอดเวลา ขณะที่เจอรัลด์ดึงเขาเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อย ๆ! เมื่อเขาเข้าใกล้พอแล้ว เจอรัลด์ก็ตั้งท่า ก่อนที่จะเตะเขาเข้าที่หน้าอย่างแรง! ร่างของชายคนนั้นกระเด็นลอยออกไปข้างหลัง และการเตะไม่เพียงทำให้หัวของเขาระเบิดกระจายเหมือนแตงโมเท่านั้น แต่ร่างที่ไร้หัวนั้นไถลไปชนกับราวกั้นของสะพานอย่างน้อยสิบต้นอีกด้วย!ต่อจากนั้น เสียงร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดก็ดังขึ้นอบ่างต่อเนื่อง เมื่อเจอรัลด์จัดการกับคนที่เหลือทั้งหมดเหล่านั้นได้อย่างรวดเร็ว แม้ว่าตอนนี้เจอรัลด์จะไม่ได้แข็งแกร่งที่สุด แต่การฝึกฝนอย่างหนักก่อนหน้านั้น ก็ทำให้ร่างกายและทักษะของเขาแข็งแกร่งขึ้นมาก ก่อนที่เขาจะเข้ารับศีลจุ่มจากสวรรค์สิ่งที่เจอรัลด์พบว่าแปลกก็คือ ความจริงที่ว่าคนเหล่านี้มีความคล้ายคลึงกับเทียร่า ในลักษณะที่กำลังภายในของพวกเขาได้ถูกปรับเปลี่ยนอย่างรวดเร็วและมากมาย เจอรัลด์ใช้คำว่าคล้ายกันเนื่องจากเขาเห็นข้อแตกต่างเพียงเล็กน้อยระหว่างชายเหล่านี้กับเทียร่า และเบลเซบ็
“…ยูเมะ?”‘... ใช่เธอจริงๆ…! มันเป็นความจริงที่เธอยังไม่ตาย!'ทั้งสองคนได้รู้จักกันระหว่างการเดินทางไปยังราชาแห่งพระราชวังมหาสมุทร เจอรัลด์เองก็เคยช่วยชีวิตเธอเอาไว้หลายครั้ง ก่อนที่เธอจะหายตัวไปในที่สุดเมื่อพูดถึงการหายตัวไปของเธอ เจอรัลด์รู้สึกเป็นทุกข์ และรู้สึกตำหนิตัวเองอยู่ตลอดเวลา ตั้งแต่วินาทีที่เธอหายตัวไป หลังจากที่เขาเป็นลมหมดสติไป เนื่องจากการโจมตีของดอกเด้ด แอนนี่ ที่ทางเข้าของราชาแห่งพระราชวังมหาสมุทร ตอนที่ฟื้นขึ้นมา เขายังจำได้ว่า เขารู้สึกราวกับว่าเธอได้หายไปจากโลกนี้โดยสิ้นเชิงเขาได้ส่งคนออกไปค้นหายูเมะอย่างละเอียดทุกซอกทุกมุม ในพื้นที่โดยรอบราชาแห่งพระราชวังมหาสมุทรเป็นเวลากว่าหนึ่งเดือน ไม่ว่าเธอจะตาย หรือยังมีชีวิตอยู่ก็ตาม แต่มันก็ไม่มีประโยชน์ตอนนั้นเองที่เจอรัลด์เริ่มสงสัยว่า ยูเมะอาจจะได้รับการช่วยเหลือจากคนอื่น เพราะท้ายที่สุด เขาก็รู้ว่าเธอกำลังมองหาผู้หญิงในชุดขาวเช่นกัน เท่าที่เขารู้ เธอก็ได้พบศพผู้หญิงในชุดขาวแล้ว!อย่างน้อย ข้อสันนิษฐานของเขาที่คิดว่าเธอจะได้รับการช่วยชีวิตเอาไว้ก็เป็นความจริง‘แต่… ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่…? เธอเองก็เป็นกันเทอร์เ
หลังจากที่หยุดนิ่งไปชั่วครู่ เจอรัลด์ก็สูดหายใจเข้าลึก ก่อนจะพูดว่า “…งั้นก็ได้ เนื่องจากคุณไม่มีเด้ด แอนนี่ อยู่ที่ตัวแล้ว อย่างน้อยผมก็มั่นใจได้ว่าถ้าคุณคิดจะทำอะไรที่น่าสงสัย คุณได้ตายไปพร้อมกับผมแน่!”เมื่อพูดจบ เจอรัลด์ก็คว้าไหล่ยูเมะ ก่อนที่จะพาเธอกระโดดไปพร้อมกัน! เมื่อพวกเขาขึ้นฝั่งอย่างปลอดภัย ยูเมะก็บอกเจอรัลด์ว่าที่ซ่อนตัวอยู่ตรงไหน และเจอรัลด์ก็จับตัวเธอไว้แน่น ขณะที่ทั้งคู่รีบตรงไปที่นั่นเมื่อรู้ว่าตอนนี้เขาขาดความแข็งแกร่งที่จะต่อกรกับทั้งควีนน่า และราชาของกลุ่มประตูแห่งการพิพากษา เจอรัลด์จึงอดไม่ได้ที่จะระวังตัวอยู่ตลอดเวลา เพราะตอนนี้เขารู้แล้วว่า เขาอาจจะต้องเผชิญหน้ากับพวกกันเทอร์ผู้ลึกลับด้วยไม่นานพวกเขาก็มาถึงถ้ำที่ตั้งอยู่บริเวณชานเมือง เมื่อเข้ามาด้านในถ้ำ เจอรัลด์ได้ผนึกหลอดเลือดใหญ่สองสามเส้นในร่างกายของยูเมะทันที!“…คุณเอาจริงเหรอเนี่ย? คุณยังไม่เชื่ออีกเหรอว่าฉันไม่ได้วางแผนที่จะทำร้ายคุณ?” ยูเมะพูด ขณะที่เธอหายใจเข้าลึก เพื่อพยายามระงับความรู้สึกผิดหวังของเธอเอาไว้“ผมจะทำให้คุณรู้ว่า ผมจะไม่ให้โอกาสเป็นครั้งที่สองกับใครก็ตามที่ทำลายความไว้วางใจของผม!
เมื่อจบเรื่องนั้นแล้ว ยูเมะก็เริ่มเล่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอรู้เกี่ยวกับสถานการณ์ให้เขาฟังอย่างช้า ๆปรากฎว่าพวกเขามีแผนการที่พุ่งเป้าไปที่เจอรัลด์ตั้งแต่แรกแล้ว ภายใต้คำสั่งของครอบครัว ยูเมะมีวัตถุประสงค์หลักสองประการ ประการแรกคือการตามหาผู้หญิงชุดขาวที่ราชาแห่งพระราชวังมหาสมุทร และอีกประการหนึ่งคือจับตัวเจอรัลด์อย่างลับ ๆ ก่อนจะนำเขากลับไปที่คฤหาสน์ของตระกูลกันเทอร์มันจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมเธอถึงแสร้งทำเป็นอ่อนแอกว่าที่เป็นตอนที่ 'ได้รับบาดเจ็บ' เพราะเธอรู้ว่า ในที่สุดเธอจะได้รับความสงสารจากเจอรัลด์แม้ว่าเธอจะได้รับความสงสารจากเขาจริง แต่เธอก็ไม่สามารถทำอะไรเขาได้ เธอไม่คาดคิดมาก่อนว่าการกระทำของเจอรัลด์นั้นจะทำให้เธอรู้สึกสะเทือนใจได้ถึงขนาดนั้น เธอไม่สามารถบังคับตัวเองให้ทำร้ายเขาได้เลยในที่สุด ทั้งคู่ก็ออกเดินทางไปราชาแห่งพระราชวังมหาสมุทรด้วยกัน แน่นอนว่าหญิงชราที่พวกเขาพบไม่ใช่ใครอื่นนอกจากคุณย่าทวดของยูเมะ และยังเป็นผู้นำของตระกูลกันเทอร์อีกด้วย เธอคือคุณหญิงกันเทอร์นั่นเองเธอรู้ดีถึงความอ่อนแอของเจอรัลด์ที่มีต่อเด้ด แอนนี่ และด้วยความรู้นั้น จึงทำให้เธอสามารถสร้างบาดแผลห
จากน้ำเสียงของเธอที่ฟังดูจริงจังและน่ากลัว เจอรัลด์จึงสามารถบอกได้ว่าคำเตือนของยูเมะนั้นเป็นความจริง“…ถึงอย่างนั้น เหตุใดราชาของกลุ่มประตูแห่งการพิพากษาถึงพยายามตามหาพวกกันเทอร์ล่ะ? เขาจะคาดคั้นกับพวกคุณว่าผมจะมาที่นี่จริงหรือเปล่า อย่างนั้นเหรอ?” เจอรัลด์ถามอย่างสงสัย“นั่นก็อาจจะเป็นเหตุผลหนึ่ง แม้ว่าฉันจะไม่ค่อยแน่ใจนัก... แต่ฉันรู้ถึงจุดประสงค์อื่นของพวกเขา จากที่ฉันได้ยินมา ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังวางแผนที่จะมุ่งหน้าไปยังภูเขาโบราณในเมืองโบราณ! เผื่อคุณยังไม่รู้ มักจะมีเหตุการณ์ประหลาดเกิดขึ้นบนภูเขาลูกนั้นทุก ๆ สองสามปี!” ยูเมะอธิบาย“เหตุการณ์ประหลาดอะไร…?” เจอรัลด์ถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น“ฉันเองไม่แน่ใจเหมือนกัน” ยูเมะตอบพร้อมกับส่ายหัวอย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ก็เริ่มที่จะประสบความสำเร็จในการปะติดปะต่อชิ้นส่วนปริศนาต่าง ๆ เข้าด้วยกันมากขึ้นเรื่อย ๆจากสิ่งที่เจอรัลด์รู้ตอนนี้ มีกลุ่มผู้มีอำนาจสามกลุ่มกำลังตามล่าตัวเขา แม้ว่าเขาจะได้รับศีลจุ่มจากสวรรค์แล้ว แต่เขาก็รู้ตัวดีว่าเขายังไม่ปลอดภัยจากคนเหล่านั้นเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ด้วยสภาวะร่างกายที่แข็งแกร่งในปัจจุบันของเขา เจอร
"พอได้แล้ว! เอาเธอไปขังไว้ในห้องของเธอ และคอยเฝ้าดูอย่าให้คลาดสายตา! ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ห้ามเธอออกจากห้องเด็ดขาด!” อีเร็ตตะโกน เมื่อได้ยินเช่นนั้น พนักงานรักษาความปลอดภัยสองสามคนก็วิ่งเข้ามา และพายูเมะไปที่ห้องของเธอทันที ตามคำสั่งของคุณหญิงกันเทอร์ตอนนี้หลานสาวของเธอได้อยู่ภายใต้การควบคุมของเธอเรียบร้อยแล้ว อีเร็ตจึงมั่นใจว่า เธอจะต้องได้ในสิ่งที่เธอต้องการจากเจอรัลด์อย่างแน่นอน เจอรัลด์เองก็กำลังวิ่งหนีออกจากถ้ำในความมืดอย่างรวดเร็ว หลังจากที่ได้รู้ข้อมูลเกี่ยวกับแผนการของคนทั้งสามกลุ่มที่ต้องการจะจับตัวเขา เขาจึงไม่กล้าที่จะอยู่ที่นั่นนานเกินความจำเป็นอีกต่อไปแผนการของเขาในตอนนี้คือตามหาเชสเตอร์ก่อน แล้วจึงออกจากที่นี่ไปพร้อมกับเขาอย่างไรก็ตาม ขณะที่เขากำลังจะออกจากชานเมือง และกลับเข้าสู่เขตเมือง จู่ ๆ เจอรัลด์ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าเหยียบหญ้าดังมาจากป่ารอบ ๆ เสียงนั้นทั้งดังและรวดเร็วจนใคร ๆ ก็อาจจะคิดว่ามันเป็นเสียงของสัตว์ที่ว่องไวมากชนิดหนึ่ง อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์มีความรู้สึกว่านั่นอาจจะไม่ใช่เสียงของสัตว์ เจอรัลด์หยุดนิ่งอยู่กับที่ จากนั้นเขาก็เริ่มระวังตัวอย่างเต็มที
ไม่มีทางที่เจอรัลด์จะสามารถหลบเลี่ยงการโจมตีนั้นได้เลย เสี้ยววินาทีต่อมา เขาพบว่าตัวเองกำลังลอยกระเด็นถอยหลัง ในขณะที่ร่างกายทุกตารางนิ้วของเขาสั่นด้วยความเจ็บปวดเป็นอย่างมาก! เจอรัลด์สัมผัสได้ถึงรสหวานในปากของเขา ก่อนที่จะกระอักเลือดออกมาหลังจากนั้นไม่นาน!ในที่สุด เจอรัลด์ก็ล้มลงกับพื้น และกลิ้งอยู่หลายตลบก่อนจะหยุดในที่สุด ถ้าเขาต้องอธิบายความรู้สึกในตอนนี้ เขากำลังรู้สึกว่าอวัยวะภายในทั้งหมดของเขาได้เคลื่อนจากตำแหน่งเดิม จากการถูกชกเพียงครั้งเดียวเท่านั้นถึงกระนั้น นี่ก็ไม่ใช่เวลาที่เขาจะมัวหมกมุ่นกับความเจ็บปวดที่ได้รับ เจอรัลด์พยายามรวบรวมกำลังภายในของเขา แต่ไม่นานนัก เขาก็รู้ตัวว่าเขาไม่สามารถทำเช่นนั้นได้ เนื่องจากเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส!‘นี่คือจุดจบของฉันจริงหรือ? ฉันจะต้องพ่ายแพ้ที่นี่ ในเมืองเคอร์ตันอย่างนั้นเหรอ? จี้หยก ถ้าเจ้ายังอยู่ โปรดช่วยฉันด้วยเถิด…!'แม้ว่าเจอรัลด์จะคาดหวังว่าจี้หยกจะสามารถช่วยชีวิตเขาได้ เนื่องจากตอนนี้เขากำลังตกอยู่ภายใต้สถานการณ์ที่วิกฤต แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก็ไม่ได้ต่างอะไรจากครั้งก่อนที่เขาพยายามเรียกใช้จี้หยก เจอรัล์ต้องพบกับความผิดหวังอี