LOGINShare
บทที่ 1054
Related chapters
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1055
ไวร่าเองกำลังเดินอยู่กลางป่าทึบในภูเขาขนาดใหญ่ อากาศเต็มไปด้วยกลิ่นไอที่หนาทึบ และทุกอย่างก็รู้สึกมืดมัวและน่าขนลุก ความจริงที่ดูเหมือนจะไม่มีใครอื่นอยู่แถวนั้นจึง ทำให้เธอรู้สึกหวาดกลัวมากยิ่งขึ้น หลังจากเดินผ่านป่ามาได้ระยะหนึ่ง หูของไวร่าก็กระตุกขึ้น ขณะที่ได้ยินเสียงของลำธานไหล เมื่อมองไปรอบ ๆ ในที่สุดเธอก็พบเจอบริเวณสว่างที่มีลำธารอยู่ อย่างไรก็ตามนั่นไม่ใช่เพียงสิ่งเดียวเท่านั้นที่เธอเห็นที่นั่น ที่ยืนอยู่ข้างลำธานคือผู้หญิงคนหนึ่งที่สวมชุดขาว ไม่ต้องคิดมากเลยว่าใครก็ตามที่เห็นผู้หญิงผมยาวกำลังยืนอยู่ในที่ห่างไกลก็จะต้องหวาดกลัวกันเป็นธรรมดา “…คุณ…คุณเป็นใครคะ…?” ไวร่าถามอย่างสุภาพอ่อนโยน ขณะที่มองดูแผ่นหลังของของผู้หญิงคนนั้น “…ช่วยฉันด้วย…เธอเป็นคนเดียวที่สามารถนำเขามาที่นี่เพื่อช่วยฉันได้…!” ผู้หญิงคนนั้นตอบกลับ แม้ไวร่ารู้สึกหวาดกลัว เมื่อเธอได้ยินแบบนั้น แต่เธอก็สัมผัสได้ถึงความหดหู่ใจในน้ำเสียงของเธอ และดูเหมือนว่าผู้หญิงคนนั้นกำลังร้องไห้เช่นกัน “…ข ‘เขา’ คนนี้ที่คุณพูดถึงคือใครคะ…?” “…ช่วยฉัน…! เธอเป็นคนเดียวที่สามารถนำเขามาที่นี่เพื่อช่วยฉันได้…!” ผู้หญ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1056
อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นว่าเจอรัลด์กำลังศึกษารูปภาพของดวงอาทิตย์อย่างจริงจัง ไวร่าจึงเอนตัวไปทางด้านข้างของเจอรัลด์และจับคางที่สวยงามของเธอก่อนจะสังเกตรูปวาดเช่นกัน โดยทั่วไปแล้ว เมื่อผู้คนละทิ้งความคิดอื่น ๆ ไว้ก่อน พวกเขาก็จะมีสมาธิดีขึ้นกว่ามาก เรื่องนั้นใช้ได้กับไวร่าเช่นกัน ขณะที่เธอยังคงมองดูมันต่อไป ไวร่าก็หยุดชะงักไปชั่วครู่หนึ่งก่อนจะเริ่มขมวดคิ้วบนใบหน้าของเธอ “…หืมม?” เมื่อหรี่ตามอง ดวงตาของไวร่าก็ค่อย ๆ เบิกกว้างขึ้น มีความกลัวสะท้อนในดวงตาของเธอ ขณะที่เธอนั่งตัวตรงก่อนจะตะโกนขึ้น “ไม่…ไม่นะ!” ทุกคนกลายเป็นตกใจกลัวกันในทันที ขณะที่พวกเขาเฝ้ามองไวร่า ที่เอามือกุมข้างหัวของเธอ และกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง “ไวร่า? ไวร่า เธอไม่เป็นไรใช่ไหม?” เจอรัลด์ถาม “เป็นอะไรไป ไวร่า?” แดริลถาม ขณะที่เขาลุกยืนขึ้นและเดินไปหาเธอ ด้วยนิ้วที่สั่นเทา จากนั้นไวร่าก็ชี้ไปยังรูปภาพของดวงอาทิตย์ และด้วยน้ำเสียงที่สะพรึงกลัว จากนั้นเธอก็พึมพำ “ฉัน…ฉันเห็นมัน…” เธอเพียงตกใจกลัวมากเกินกว่าจะพูดอะไรได้ หลังจากแดริลและเจอรัลด์แลกเปลี่ยนสายตากันและกัน พวกเขาทั้งคู่ก็ถามขึ้นพร้อมกัน “เธอเห
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1057
“เอาล่ะไวร่า ฟังฉันนะ ฉันต้องการให้เธอสูดหายใจเข้าลึกและมุ่งความสนใจไปที่รูปวาดอีกครั้ง ฉันจำเป็นต้องรู้ว่าเธอเห็นฉากแบบเดิมอีกครั้งหรือไม่” แดริลกล่าวอย่างรีบร้อน เมื่อได้ยินแบบนั้น ไวร่าจึงพยักหน้าก่อนจะหันไปมองรูปวาดดวงอาทิตย์อีกครั้งหนึ่งอย่างไม่เต็มใจ หลังจากการขมวดคิ้วครู่หนึ่ง สุดท้ายเธอก็ปิดปากก่อนจะตอบกลับพร้อมกับพยักหน้า “…มันเป็นเหมือนเดิม…เมื่อตรวจดูให้ละเอียดมากขึ้น คนทั้งห้านั้นยังแสดงท่าทางข่มขู่อีกด้วยซ้ำ…ฉัน…ฉันทนมองรูปวาดต่อไปไม่ได้แล้ว…คุณปู่ ได้โปรด! คุณต้องช่วยเจอรัลด์นะคะ!” เมื่อเฝ้ามองไวร่าร้องไห้กับพ่อของเขา ดีแลนเองก็พูดขึ้นมา “มีความเป็นไปได้ไหมครับว่ารูปวาดอาจทำนายผิดไป พ่อ…? ถึงอย่างไร เจอรัลด์ก็แข็งแกร่งมากขึ้นกว่าเดิมแล้ว ไม่มีทางที่สถานการณ์เช่นนั้นจะเกิดขึ้นหรอก ใช่ไหมครับ?” แดริลส่ายหัวของเขา จากนั้นก็ตอบกลับ “อย่างที่ฉันพูดไป รูปวาดดวงอาทิตย์ไม่เคยโกหก ถ้ามันทำนายว่าเจอรัลด์จะตายด้วยการถูกฉีกออกจากกัน มันจะเกิดขึ้นอย่างแน่นอนในไม่ช้าก็เร็ว ๆ นี้ แต่กระนั้น ฉันก็สงสัยว่าแรงจูงใจของพวกเขาคืออะไร…หรือพวกเขาเป็นใครกันล่ะ…” ขณะที่ทุกคนตกอยู่ในคว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1058
จากนั้นแดริลก็กล่าวเสริมขึ้นมาก “ด้วยปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ที่มีอยู่น้อยมาก เธออาจจะสงสัยว่าทำไมกลุ่มทรงอำนาจเช่นนั้นถึงสามารถเรียกพวกเขามากมายมาจากทั่วทุกมุมโลกได้ อืม แต่รู้ไหม ไม่มีใครรู้เกี่ยวกับความจริงเบื้องหลังงานนี้ถ้าพวกเขาไม่ได้เข้าร่วมในการปฏิญาณน้ำศักดิ์สิทธิ์กันตั้งแต่แรกเอง! ไม่ว่าจะยังไง ฉันบอกให้เธออยู่ต่อก็เพราะมีเบาะแสสำคัญมากเกี่ยวกับเรื่องทั้งหมดนี้ที่ฉันต้องการจะบอกเธอ” “อะไรเหรอครับ?” “ฉันรู้ว่าเธอได้สืบสวนเรื่องสหพันธ์ดวงอาทิตย์มาโดยตลอด มีรูปวาดที่ถูกสลักไว้บนแผ่นศิลาที่ถูกขุดขึ้นมา และฉันพบว่ามันค่อนข้างคล้ายกับสถานที่ที่ถูกบรรยายไว้ในเหรียญแห่งน้ำศักดิ์สิทธิ์ ฉันต้องการศึกษามันด้วยกันกับเธอ มันคือความรู้สึกลึก ๆ แต่ฉันรู้สึกว่ามันเชื่ยมโยงอย่างใกล้ชิดกับการปฏิญาณน้ำศักดิ์สิทธิ์” “จากสิ่งที่ปู่กล่าวมา มันก็ดูเกี่ยวข้องกันจริง ๆ ถ้าใครจัดการเข้าร่วมในการปฏิญาณน้ำศักดิ์สิทธิ์ได้ ก็คงมีโอกาสที่ความลับแห่งสหพันธ์ดวงอาทิตย์ ซึ่งยังคงเป็นปริศนามาเกือบพันปี ในที่สุดก็อาจจะได้รับการแก้ไขได้ซะที!” ทั้ง ๆ ที่รู้เป็นอย่างดีว่าคนเหล่านั้นที่เข้าร่วมในการปฏิญาณน้ำ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1059
พวกเขาทั้งคู่ยังคงครุ่นคิดกันอยู่ในห้องลับต่อไป แต่ทันในนั้นดีแลนก็ตะโกนขึ้นมาจากข้างนอก “พ่อ!” “มีอะไร ดีแลน?” “หนึ่งในคนรับใช้พบกล่องที่ดูโบราณในคฤหาสน์ก่อนหน้านี้…ที่แนบมากับมันคือจดหมายที่มีชื่อของเจอรัลด์บนนั้นครับ!” ดีแลนกล่าว ขณะที่เขาเข้ามาในห้องพร้อมกับกล่องนั้น อย่างที่ดีแลนพูด จดหมายที่ส่งถึงเจอรัลด์ถูกวางติดไว้บนกล่องงสี่เหลี่ยมนั้น “มีข้อบ่งชี้ใด ๆ ของผู้ส่งไหม?” แดริลถาม “ไม่มีอะไรที่ผมรู้เลย ตามคำพูดของคนรับใช้ เขาพบมันโดยบังเอิญ แม้หลังจากการซักถามเวลสันเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว ก็ไม่มีระบบรักษาความปลอดภัยใด ๆ ของเขาที่สามารถจับเบาะแสนี้ได้เลยครับ!” ดีแลนตอบกลับ โทนเสียงของเขาวิตกกังวลเล็กน้อย เขามีเหตุผลให้รู้สึกแบบนั้น อย่าลืมว่า พ่อของเขาเป็นสมาชิกของพระราชวังจิตวิญญาณ และทุกคนที่เป็้นส่วนหนึ่งของสมาคมลับนั้นก็คือคนที่เก่งที่สุดใหมู่คนเก่ง! เนื่องจากใครบางคนสามารถแทรกซึมเข้ามาในคฤหาสน์ของพวกเขาได้จริง ๆ แม้หลังจากเวลสันและคนของเขาเข้าควบคุมดูแลความปลอดภัยของตระกูลคลอฟอร์ดแล้ว แน่นอนว่าเขาจะรู้สึกกระสับกระส่ายขึ้นมา! “…ช่างแปลกประหลาด…ฉันสงสัยว่าทำไมเหต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1060
เมื่อท้องฟ้าสดใสกัดเซาะดวงจันทร์งั้นเหรอ? แล้วทำไมถึงจะมีดวงจันทร์ในช่วงกลางวันที่สดใสด้วยล่ะ? แล้วทำไมน้ำถึงไหลไปในทิศทางตรงกันข้าม? ในขณะที่เจอรัลด์พบว่าสองประโยคแรกนั้นแปลกมาก แต่ประโยคสุดท้ายกลับค่อนข้างง่ายที่จะเข้าใจได้อยู่ มันมีความหมายว่าใครบางคนจะตายเมื่อเมื่อดอกไม้สีทองร่วงหล่นสู่บนพื้น “…อาจหมายถึงฉันเองหรือเปล่านะ…?” เจอรัลด์พึมพำกับตัวเอง “ดูเหมือนว่าแม้แต่ระดับการฝึกฝนของผู้ส่งก็ยากต่อการจะชี้ชัดได้ ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม พวกเขาก็ดูเหมือนจะเข้าใจทุกอย่างโดยละเอียด…อาจมีบุคคลที่ทรงพลังเช่นนี้ในโลกจริง ๆ เหรอ?” แดริลกล่าวเสริมด้วยความไม่เชื่อ “…ยังไงซะ แล้วเจอรัลด์ล่ะครับ พ่อ? เนื่องจากบุคคลทีน่าลึกลับแต่ทรงกำลังคนนี้ส่งจดหมายสั้นเช่นนี้ให้เจอรัลด์ นั่นไม่ได้มีความหมายว่าการทำนายของรูปวาดดวงอาทิตย์อาจเป็นจริงหรือเปล่าครับ? ทั้งหมดนี่อาจหมายความว่ายังไงกัน?” ดีแลนถามอย่างวิตกกังวล “อืมม…เอาล่ะ นอกเหนือจากม้วนกระดาษที่พวกเราได้รับ พวกเราก็ไม่มีทางเลือกอื่นใด ๆ เลยจริง ๆ ที่จะจัดการกับสถานการณ์ปัจจุบันได้ เนื่องจากบุคคลนั้นต้องการให้พวกเราไปมองหาโลงศพชั่วนิรันดร์ ก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1061
ไม่นานต่อมา เจอรัลด์กำลังจะขึ้นเฮลิคอปเตอร์เมื่อเขาเห็นเวลสันเดินกระโผลกกระเผลกมาทางเขาอย่างช้า ๆ “…เวลสัน?” เจอรัลด์กล่าว มันชัดเจนว่ามีบางอย่างผิดปกติกับชายชรา แม้กระทั่งจากระยะไกล ทุกคนที่อยู่ที่นั่นก็ดห็นได้ว่าสายตาของเวลสันขุ่นหมองและมืดมัวเพียงใด และเขาก็ยังเดินเหมือนซอมบี้เช่นกัน มันแปลกประหลาด พูดได้แค่นี้ ในขณะที่เจอรัลด์ขมวดคิ้ว เขาจึงตัดสินใจที่จะไม่เคลื่อนไหวในตอนนี้ เนื่องจากดีแลนมาจากรุ่นเดียวกับเวลสัน เขาจึงตะโกนเรียกขึ้นมา “ทันเวลาพอดีเลย เวลสัน…เนื่องจากเจอรัลด์กำลังจะเดินทางไกล ฉันจะเรียกเขามาบอกลานายเอง” อย่างไรก็ตาม เวลสันก็ไม่ได้ดูเหมือนได้ยินสิ่งที่ดีแลนพูด และเขาเพียงเดินปวกเปียกไปหาพวกเขาอย่างช้า ๆ ต่อไป “…เวลสัน…?” ดีแลนกล่าว “ถอยไป ดีแลน!” แดริลตะโกนขึ้นฉับพลัน สายตาของเขาดูระแวดระวังอย่างยิ่ง “เวลสัน ไม่เป็นไรใช่ไหม? มีบางอย่างเกิดขึ้นหรือเปล่า?” แดริลถาม ยังคงจ้องไปที่ชายชรา คลอฟอร์ดที่เหลือก็เริ่มลอบมองเวลสันเช่นกัน โดยสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น โดยไม่มีการเตือน ทันใดนั้นเวลสันก็เริ่มอาเจียนเป็นเลือด! ตามมาหลังจากนั้น เลือดก็เริ่มไหลทะลักออกม
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1062
เมื่อพูดจบประโยค ลมกรรโชกแรงก็ผัดผ่านร่างของชายชรา ส่งผลให้ชุดขาวเรียบ ๆ ของเขากระพือไปตามสายลม “ดีมาก รู้ไว้นะ ฉันรู้มานานแล้วว่านายจะออกจากความสันโดษไม่ช้าก็เร็ว ๆ นี้ ฉันเองก็เฝ้ารอการต่อสู้นี้มาเป็นเวลานานแล้ว!” แดริลตอบกลับพร้อมกับหัวเราะเสียงดัง จากนั้นคนอื่น ๆ ก็เฝ้ามองพวกเขาสองคนค่อย ๆ เริ่มเข้าใกล้กันและกัน…ก่อนจะกระโดดขึ้นไปในอากาศ! เจอรัลด์ยืนอยู่ด้านข้าง เฝ้ามองพวกเขาทั้งคู่แสดงความแข็งแกร่ง และทักษะที่มีพอ ๆ กันขณะที่พวกเขาแลกเปลี่ยนการโจมตีกัน ดังนั้นนี่คือการต่อสู้ระหว่างปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่สินะ… ทรงพลังมาก ทรงพลังอย่างแท้จริง…! อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้เจอรัลด์ประหลาดใจยิ่งกว่าก็คือความจริงที่ว่าแม้คริสโตเฟอร์มีแขนเพียงข้างเดียวเท่านั้น แต่เขาก็ไม่ได้ดูเหมือนจะเสียเปรียบในการต่อสู้ อันที่จริง แม้หลังจากการแลกเปลี่ยนหมัดมาร้อยกว่าครั้งในชั่วพริบตาเดียว ชายชราทั้งสองคนก็ไม่เคยได้เปรียบต่อกันและกันใด ๆ เลย “มันดูเหมือนว่านายได้ทนทุกข์เงียบ ๆ มาตลอดสามสิบปีนี้นะ คริสโตเฟอร์ เมื่อคิดว่านายยังคงมีกำลังมากขนาดนี้แม้หลังจากเสียแขนไปหนึ่งข้างก็ตาม!” แดริลกล่าว ด้วยร
Latest chapter
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
