Share
บทที่ 230
Related chapter
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 231
หลังฟังประโยคนี้จบ สีหน้าของทั้งพี่เหลียงและอู๋หลิงถึงกับซีดเผือด พวกเขาก็พากันก้มหัวลงเสียงดัง “คุณหนูเฉิน เรารู้ว่าเราผิดไปแล้วจริง ๆ ขอร้องล่ะ ให้โอกาสเราอีกสักครั้งเถอะนะ”“ขอร้องล่ะ เธอเป็นพระแม่ผู้ช่วยเหลือคนยากลำบากนะ”“คุณหนูเฉิน เห็นแก่ที่เราเคยเป็น เพื่อนร่วมชั้นกัน ปล่อยฉันไปเถอะนะ ฉันรู้ว่าฉันผิดไปแล้วจริง ๆ ต่อไปฉันจะต้องเคารพเธอแน่นอน”อู๋หลิงตกใจกลัวจนกระโปรงเปียกอันที่จริงเฉินเข่อซินเองก็ตกใจเหมือนกัน สิ่งที่เย่เทียนหยู่ทำและทุกคำที่เขาพูดออกมาน่ากลัวมากจนทำให้ผู้คนต้องหวาดหวั่น “พอแล้ว พวกเธอก็ได้รับโทษแล้ว เรื่องนี้ก็ช่างมันเถอะ” เธอรีบพูดขึ้นทันทีทันทีที่ได้ยินประโยคนี้ หัวใจของทั้งคู่ก็ผ่อนคลายลงพร้อมกับร่างกายที่อ่อนยวบเมื่อกี้หัวใจของพวกเขาเต้นระรัวจนแถบหลุดออกจากร่าง น่ากลัวเกินไปแล้วผู้จัดการเองซุนก็ผ่อนลมหายใจโล่งอก ดีที่เขายังไม่ได้ทำผิดใหญ่หลวงอะไร ไม่อย่างนั้นละก็ เห็นทีวันนี้เขาคงได้ถึงวาระ“พี่เย่ ผมสะดวกนั่งด้วยได้ไหมครับ?”พอเห็นว่าสิ้นเรื่อง นายน้อยซูก็รีบพูดขึ้นทันที“ผมไม่สะดวก คุณเป็นถึงนายน้อยแท้ ๆ หาที่กินเองสิครับ” เย่เทียนหยู่กล่าวเ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 232
“ฮ่า ฮ่า…”หยางปินโมโหจนแทบคลั่ง เขาพูดพร้อมหัวเราะ “คิดไม่ถึงเลยจริง ๆ ว่าผมที่เป็นถึงนายน้อยตระกูลหยาง มาวันนี้จะถูกไอ้คนกระจอกไร้ชื่อดูถูกถึงขนาดนี้”“ไอ้กระจอก ไม่ว่าแกจะเป็นใคร วันนี้แกตายแน่”ทันทีที่คำพูดนี้สิ้นสุดลง ผู้คนรอบข้างต่างก็ตะลึงงันรอเดี๋ยว เขาพูดว่าอะไรนะ นายน้อยตระกูลหยาง?ในเมืองเทียนไห่ คนที่กล้าเรียกตัวเองว่านายน้อยของตระกูลหยางได้โดยไม่สะทกสะท้านนแบบนี้ นอกจากเป็นสมาชิกของตระกูลหยางที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองเทียนไห่แล้ว ใครอีกจะกล้าเรียกตัวเองแบบนั้นอีกทั้ง ชายที่รวยที่สุดในเมืองเทียนไห่ก็มีลูกชายเพียงคนเดียวหลินจื่อตงสีหน้าเปลี่ยนไปอย่างมาก ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาไปมาหาสู่กับตระกูลหยางไม่น้อย แต่ปัญหาคือ เขาไม่รู้จักหยางปินเลยสักนิดเดียวทุกคนรอบตัวตกตะลึงอย่างมากให้ตายสิ!เพิ่งสอดรู้สอดเห็นเรื่องใหญ่จบไปเรื่องหนึ่ง ทำไมยังมีโผล่มาอีกเรื่องได้อีก?เกิดอะไรขึ้นกับร้านอาหารวันนี้กันนะ แรกเริ่มก็นายน้อยคนรองตระกูลซู ต่อมาก็คุณชายเย่ มาตอนนี้ก็มีนายน้อยตระกูลหยางที่มีอำนาจมากมาอีกคนหวังลี่ตกใจเล็กน้อย ลูกชายคนโตของตระกูลหยาง?แม้ว่าเธอจะไม่รู้จักคนตระกูล
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 233
ใช่แล้วล่ะ ใช่แล้ว เย่เทียนหยู่!เมื่อกี้เขาใหญ่โตขนาดนั้น บางทีเขาอาจจะช่วยชีวิตตัวเองสักครั้งก็ได้เมื่อคิดได้ หลินจื่อตงก็เบี่ยงสายตาไปทางเย่เทียนหยู่ทันทีก่อนจะตะโกนออกมา “พี่เขย ช่วยผมด้วย ช่วยผมด้วยนะ!”คำร้องเรียกพี่เขยทำเอาผู้คนรอบตัวถึงกับตกตะลึงที่นี่ยังมีพี่เขยของไอ้หนุ่มนี่ด้วยเหรอ?แต่แล้วทุกคนต่างก็พากันส่ายหน้า ไม่ได้ดูเลยว่าเบื้องหน้าของตนเป็นบุคคลที่น่ากลัวแค่ไหน เขาเป็นถึงลูกชายคนเดียวของหยางต้าฝูเมืองเทียนไห่เลยนะด้วยฐานะอำนาจอันทรงพลังแบบนี้ ใครจะไปช่วยได้?ไอ้หนุ่มคนนี้ คำร้องเรียกพี่เขยของนายไม่ใช่การช่วยชีวิตนาย แต่กำลังจะคร่าชีวิตพี่เขยนายต่างหาก“พี่เขย?”“เหอ ๆ นี่มึงยังมีพี่เขยอยู่ที่นี่ด้วยเหรอ ดี ให้เขาออกมา”“กูชักอยากเห็นพี่เขยของมึงคนไหนกล้ายืนหยัดมาสนับสนุนมึง!”หยางปินมองสายตาหวาดกลัวของทุกคน เขาใช้สายตาดูถูกมองไปรอบด้าน ทั้งยังแสดงสีหน้าบ้าอำนาจในความเห็นของเขา ด้วยฐานะของเขาแล้ว ต่อให้อีกฝ่ายจะเป็นพี่เขย คนคนนั้นก็คงต้องหลบเลี่ยงและไม่กล้าแสดงตัวพูดอะไรแน่ในเวลานี้ทุกคนเห็นด้วยและพากันส่ายหน้า ไอ้หนุ่มคนนี้ ความตายมาเยือนตรงหน้าแล้วแ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 234
คนที่ตื่นเต้นที่สุดในเหล่าผู้ชมก็คือพี่เหลียงและอู๋หลิงที่ยังไม่จากไปอย่างไม่ต้องสงสัย แม้ว่าพวกเขาจะรู้ว่าพวกเขาไม่สามารถเปรียบเทียบกับเย่เทียนหยู่ได้เลยแต่ถ้าเย่เทียนหยู่ถูกบดขยี้และสั่งสอนบทเรียน แน่นอนว่าพวกเขาก็คงมีความสุขสุด ๆแต่แล้วขณะที่ทุกคนคิดว่าเย่เทียนหยู่กำลังจะต้องโชคร้าย สีหน้าของหยางปินก็เปลี่ยนไปในทันทีความสนใจของเขาอยู่ที่หวังลี่ ผู้หญิงที่เขาชอบและหลินจื่อตงแถมผู้จัดการซุนและคนอื่น ๆ อีกหลายคนยืนบังทำให้เขาเองไม่สังเกตเห็นเย่เทียนหยู่นั่งอยู่ข้าง ๆ ด้วยซ้ำเมื่อเห็นสีหน้าที่เปลี่ยนไปของหยางปิน ทุกคนก็แอบถอนหายใจ จบแน่นายเย่ผู้ลึกลับคนนี้เจอปัญหาใหญ่แน่ ไม่เห็นหรือว่าสีหน้าของนายน้อยหยางเปลี่ยนไปแล้ว ต้องกำลังจะระเบิดโมโหแน่ถึงยังไง ถ้ากล้าตบหน้านายน้อยหยางต่อหน้าสาธารณะ ก็แปลว่ารนหาที่ตายน่ะสิไม่ผิดคาด ผู้คนเห็นนายน้อยหยางเดินอย่างรวดเร็วไปตรงหน้าคุณชายเย่ผู้ลึกลับ เกรงว่าคงจะลงมือจัดการเขาแล้วแต่แล้ววินาทีต่อมา ทุกคนก็แทบจะอ้าปากค้างนายน้อยหยางซึ่งทุกคนหวาดกลัวเดินไปหาเย่เทียนหยู่ “แพทย์เซียนเย่ ทำไมคุณถึงมาที่นี่ล่ะครับ? เมื่อครู่ผมไม่ได้เห็นคุณ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 235
มีทั้งคนที่ตกใจ มีทั้งคนที่รู้สึกดีใจ แต่ก็มีบางคนที่สีหน้าไม่สู้ดีนักพี่เขย?ถ้าเรียกว่าพี่เขยได้ ก็แปลว่าพี่เย่มีภรรยาแล้วสินะ อีกทั้งยังเป็นพี่สาวของเขาคนนี้ด้วยที่จริงเฉินเข่อซินเดามาตลอดว่าบางที่พี่เย่อาจมีภรรยาแล้ว แต่หลายวันมานี้เธอไม่เคยได้พบเธอคนนั้น ทำให้หัวใจของเธอยังพอมีความหวังขึ้นมาบ้างแต่แล้ววันนี้ ความหวังในหัวใจของเธอกลับถูกทำลายในเวลานี้สีหน้าของหยางปินตึงเครียดจนถึงขั้นลืมหวังลี่ผู้หญิงของตัวเองไปสนิท “แพทย์เซียนเย่ เขาเป็นน้องเขยของท่านเหรอครับ?”“อือ!”เย่เทียนหยู่พยักหน้าการยอมรับนี้ ทำเอาสีหน้าของเฉินเข่อซินดูมืดมนยิ่งขึ้น“เช่นนั้นเองเหรอครับ เมื่อครู่ผมไม่ทันได้เข้าใจสถานการณ์ดี ขอแพทย์เซียนเย่อย่าใส่ใจ” หยางปินขอโทษทันทีหลังจากอธิบาย“อือ ถ้าอย่างนั้นเรื่องนี้จะเอายังไงเหรอ?” เย่เทียนหยู่ถาม“ในเมื่อแพทย์เซียนเย่เอ่ยปาก แน่นอนว่าเรื่องนี้ผมก็จะปล่อยไปครับ ขอให้แพทย์เซียนเย่อย่าเอาความที่ผมเสียมารยาทเลยนะครับ” หยางปินกล่าวอย่างประหม่า“ไม่ถึงขั้นนั้นหรอก!”“ในเมื่อคุณช่วยผมแล้ว ผมก็จะช่วยคุณบ้าง ผู้หญิงคนนี้ผมชอบมาก ผมขอเลยคุณคงไม่ว่ากันนะ?” เ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 236
ผู้คนต่างก็พูดไม่ออก ผู้หญิงคนนี้ช่างไร้สมองเสียจริงถึงว่าทำไมเขาถึงว่ากันว่าผู้หญิงนมใหญ่ชอบไร้สมอง และมันก็ได้พิสูจน์ไปเมื่อกี้เมื่อหยางปินอาละวาดหลังเหตุการณ์ที่เย่เทียนหยู่ทำ ทั้งตัวทั้งใจเขาก็รู้สึกสบายขึ้นไม่น้อย ประเด็นคือเขาได้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของหวังลี่ เขาถึงได้คลี่คลายใจจากนั้นเขาก็หันหน้าไป “แพทย์เซียนเย่ ขอบคุณครับ ขอบคุณที่ท่านช่วยผม”“เรื่องเล็ก อันที่จริงไม่ใช่แค่ผมหรอกที่ช่วยคุณ”ขณะที่เขาพูด เย่เทียนหยู่มองไปที่หลินจื่อตงและพูดอย่างใจเย็น: “ถึงหลินจื่อตงจะทำเกินไป แถมยังไร้ยางอาย แต่ถ้าลองคิดอีกทาง เขาก็ถือว่าบังเอิญช่วยคุณไว้เหมือนกันนะ”“เขาช่วยให้คุณเข้าใจตัวตนที่แท้จริงของผู้หญิงคนนี้ ไม่อย่างนั้นไม่รู้ว่าคุณจะถูกหลอกไปนานแค่ไหน วันหลังแต่งเข้าตระกูลหยาง คงจะผลเสียจะยิ่งใหญ่กว่านี้”ทันทีที่สิ้นคำพูด หยางปินก็พยักหน้า แพทย์เซียนเย่พูดถูก ถ้าไม่ใช่เพราะการกระทำของหลินจื่อตง เขาอาจจะแต่งงานกับผู้หญิงคนนี้ในตอนนั้นเอง ในที่สุดหวังลี่ก็เข้าใจ ว่าทำไมเย่เทียนหยู่ถึงพูดแบบนั้น มันทำให้เขารู้สึกละอายใจมาก และสีหน้าของเธอก็หมองหม่นอย่างหนักทั้งที่เมื่อกี้
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 237
เมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ หลินจื่อตงคิดน้อยกว่าคนอื่นมาก เขานั่งลงข้างเย่เทียนหยู่ในทันที “พี่เขย วันนี้พี่สุดยอดไปเลย” เขาเอ่ยปาก“คิดไม่ถึงเลขว่าพี่จะมีบารมีเอ่อล้นขนาดนี้!”เมื่อเย่เทียนหยู่ได้ยินเขาก็ขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “ใครให้นายนั่งที่นี่?”หลินจื่อตงตกใจจนลุกขึ้นในทีนที ก่อนจะพูดเสียงเบาว่า “โถ่พี่เขย ผมรู้นะว่าเมื่อก่อนผมทำตัวไม่ได้ ประพฤติความชั่วไว้มาก” “แต่พี่วางใจเลยนะครับ ต่อไปผมจะปรับตัวแน่นอน”“แล้วผมก็จะโน้มน้าวไม่ให้พี่สาวหย่ากับคุณด้วย รับประกันได้ว่าไม่หย่ากันแน่นอน!”“หย่า?”เฉินเข่อซินฟังคำพูดเหล่านั้นพร้อมสายตาเต็มเปี่ยมด้วยความสงสัย พี่เย่มีภรรยาจริง ๆ แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าภรรยาของเขาหน้าตาเป็นยังไงบ้าง“ช่างมันเถอะ ผมไม่อยากให้นายช่วย”เย่เทียนหยู่พูดพร้อมส่ายหน้า“ก็จริงนะครับ ด้วยบารมีระดับพี่เขย การจะจับพี่สาวผมให้อยู่หมัดก็แค่เอ่ยปาก”“พี่สาวของผมแค่ไม่รู้ความเก่งกาจของพี่เท่านั้นเอง ไม่อย่างนั้นพี่ต้องรักคุณมากแน่ ๆ”หลินจื่อตงพูดโน้มน้าวซ้ายทีขวาที ไม่น่าแปลกใจเลยที่เขาหลอกผู้หญิงได้เยอะขนาดนั้น“เอาล่ะ นายไม่ต้องบอกผมเรื่องพวกนี้หรอก วันนี้ที่ผมช่ว
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 238
“ใช่ คุณชอบเธอไหม?”“ชอบสิครับ”“งั้นคุณเตรียมสู่ขอเธอหรือเปล่าคะ?” เฉินหมิ่นถามตามตรงเย่เทียนหยู่ได้ยินแล้วก็รีบตอบ “ผมมีภรรยาแล้วครับ”“คุณมีภรรยาจริงด้วย”เฉินหมิ่นรู้สึกโกรธเล็กน้อยก่อนจะพูดต่อ “ในเมื่อมีภรรยาอยู่แล้ว ทำไมต้องเอาใจเข่อซินด้วยล่ะคะ? แล้วยังบอกว่าชอบเธออีก?”“คุณน้าครับ คุณเข้าใจผิดแล้ว ความชอบของผมต่อเข่อซินเป็นแบบพี่ชายกับน้องสาวเท่านั้นครับ” เย่เทียนหยู่อธิบาย“เพียงเพราะเหตุนี้ คุณเลยให้วิลล่าห้าร้อยล้านกับเธอเหรอคะ?”เฉินหมิ่นตกใจเมื่อได้ยินแบบนั้น เธอไม่อยากจะเชื่อหูของตัวเองเลย หากไม่ใช่เพราะความตั้งใจของเฉินเข่อซิน เธอคงไม่มีทางย้ายเข้ามาอยู่ที่นี่แน่“ใช่ครับ!”“ฉันไม่รู้ว่าควรจะเชื่อคุณดีไหม แต่จริง ๆ แล้ว ฉันไม่คุ้นเคยกับการใช้ชีวิตในวิลล่าแห่งนี้เลย”เฉินหมิ่นส่ายหน้าแล้วพูดว่า: “เทียนหยู่ น้าคิดว่าวิลล่านี้ไม่เหมาะกับเราจริง ๆ นะ แล้วในเมื่อเรายังมีเงินอยู่อีกสามสิบห้าล้าน แค่นี้ก็เอาไปซื้อบ้านดี ๆ สักหลังได้แล้วล่ะ”เย่เทียนหยู่ลังเลเล็กน้อย และตระหนักได้ว่าเขาอาจคิดไม่รอบคอบพอเขาแค่อยากชดเชยพวกเขาสองคน ถ้าไม่ใช่เพื่อเขา สถานเลี้ยงเด็กกำพ
Latest chapter
