บทที่ 2 ตุนของ!!

บทที่ 2 ตุนของ!!

หลังจากผูกระบบและติดตั้งระบบเสร็จ ถามว่าฉันรู้สึกยังไง... จะรู้สึกอะไรได้ ไม่มีความรู้สึกอะไรเลย นอกจากมีเสียงในหัวที่แนะนำตัวเองว่าเป็นระบบเลขาผู้ช่วย นอกนั้นก็ไม่ได้แตกต่างอะไรเลย ไม่มีความรู้สึกว่ามีอะไรพิเศษเลย

[ก่อนอื่นขอแนะนำตัวก่อนนะครับ ระบบมีชื่อว่า 'ระบบเลขาผู้ช่วย' จะเรียก 'ระบบ 'เรียก 'ผู้ช่วย' เรียก 'เลขา' หรือชื่อเต็มก็ได้ตามใจโฮสต์ได้เลย]

"บอกฉันได้ไหมว่า ฉันต้องเตรียมตัวเอาอะไรไปบ้าง การเก็บของเข้าและเอาออกจากมิติต้องทำยังไง แนะนำให้ด้วย และบอกด้วยว่าระบบช่วยอะไรฉันได้บ้าง มีหน้าที่อะไรบ้าง"

ฉันเริ่มจากเรื่องการใช้มิติก่อน ในเมื่อมีเวลากำหนดในการเอาของเข้ามิติก็ต้องเอาให้คุ้มค่า เอาให้ได้มากเท่าที่จะทำได้

[ระบบมีหน้าที่มอบหมายภารกิจ เป็นผู้ช่วยและแนะนำวิธีในการทำภารกิจให้สำเร็จแก่โฮสต์ ช่วยในการจัดการสินค้าและสิ่งของในมิติ เป็นเหมือนตัวกลางระหว่างโฮสต์กับระบบห้าง และเป็นผู้ช่วย เปรียบเสมือนการทำงานเลขาให้แก่โฮสต์ โฮสต์สามารถสอบถามข้อมูลต่าง ๆ ได้ ระบบยินดีตอบโฮสต์เสมอ]

[ส่วนในเรื่องมิติ ระบบจะให้กำไลหยกแก้วแก่โฮสต์ จะมีแต่โฮสต์ที่ใช้งานได้ โฮสต์สามารถสั่งเก็บของและเอาออกมาได้เพียงแค่ใช้ความคิด ทุกอย่างในมิติจะคงสภาพไม่เน่าไม่เสีย ไม่สามารถเก็บสิ่งมีชีวิตได้]

พอฟังจากที่ระบบอธิบายก็พอเข้าใจได้ งั้นตอนนี้ต้องตั้งสติเพื่อที่จะเข้าไปเก็บของในระบบ สิ่งไหนที่ควรจะต้องเก็บก่อน สิ่งที่มันสำคัญและจำเป็น ฉันเริ่มเรียบเรียงสิ่งของต่าง ๆ ในความคิดว่าควรเอาอะไรไปบ้าง

"ขอรายละเอียดครอบครัวที่ฉันจะไปอยู่หน่อย มีกี่คน ใครบ้าง เอาคร่าว ๆ ก็พอจะได้เตรียมของได้ถูก แล้วมีอะไรแนะนำฉันไหม" ฉันถามระบบผู้ช่วยเลขาออกไปเพื่อที่จะได้วางแผนถูก

[ครอบครัวสามีโฮสต์เป็นครอบครัวใหญ่ มีคนอยู่เยอะ แต่สามีโฮสต์ได้แยกบ้านออกมาแล้ว มีบุตรชาย 2 คน อายุ 5 ขวบ และ 3 ขวบ บุตรสาว 1 คน อายุ 4 ขวบ สามีเป็นทหาร ไม่ได้อาศัยอยู่ด้วย นาน ๆ ถึงจะกลับมาอยู่ที่บ้าน]

จากที่ฟังมา มีลูกทุกปี แม่เจ้า!! ขยันไปไหน ลูกเล็กวัยไล่เลี่ยกัน แบบนี้ต้องเตรียมของเด็กไปสินะ นอกจากของกินแล้ว ของเด็กนี่ก็จำเป็นด้วยสิ

"ระบบ ฉันต้องรับภารกิจอะไ รหรือแค่ไปเลี้ยงเด็ก ๆ "

ฉันสงสัยกับภารกิจเหลือเกิน มันต้องทำอะไรบ้าง ส่งไปแบบนั้น จะทำได้ไหม ฉันก็ตอบไม่ได้เต็มปาก คนไม่เคยมีลูกจะเลี้ยงได้ดีไหมอันนี้ตอบยากมาก แต่เรื่องเลี้ยงเด็ก เรื่องนี้ฉันทำได้ แต่ทำได้ดีไหม ฉันไม่แน่ใจเหมือนกัน

[ภารกิจยังไม่มา ภารกิจจะมาก็ต่อเมื่อย้ายไปอยู่ในมิติที่โฮสต์จะไป และต้องรอจนกว่าจะรวมร่างผนึกวิญญาณ และได้ผสานความทรงจำให้เรียบร้อย ถึงจะรู้ว่าโฮสต์จะได้รับภารกิจอะไร]

"อือ… พอเข้าใจได้ งั้นระบบช่วยฉันได้ทุกอย่างเหมือนเลขาใช่ไหม ถ้าฉันให้ช่วยตุนของใส่มิติได้ไหม ฉันกลัวทำคนเดียวแล้วได้ของไม่ครบ"

ยังคงห่วงเรื่องเวลาที่จำกัดเรื่องการตุนของ เพราะมันค่อนข้างสำคัญสำหรับฉัน

[โฮสต์ไม่ต้องห่วง... แค่โฮสต์สั่ง ระบบจะจัดการให้]

ให้มันได้อย่างนี้สิ!! มีกำลังใจในการตุนของหน่อย 

"ระบบรู้จักปัจจัย 4 ของมนุษย์ใช่ไหม ฉันต้องการให้ระบบโกยทุกอย่างที่เป็นปัจจัย 4 ใส่ในมิติ เอาเยอะ ๆ นะ เอาไปต่อยอดได้ด้วย" ฉันเน้นเยอะ ถือคติเหลือดีกว่าขาด!!

[ปัจจัย 4 คือ อาหาร เครื่องนุ่งห่ม ยารักษาโรค ที่อยู่อาศัยใช่ไหมโฮสต์ ถ้าตามที่บอก ระบบพอจะทำให้โฮสต์ได้ แต่ที่อยู่อาศัยไม่สามารถเอาใส่ให้โฮสต์ได้]

"มันไม่มีบ้านน็อกดาวน์อะไรแบบนั้นเหรอ" ในเมื่อระบบมันไฮเทคขนาดนี้ มันต้องมีทุกอย่างไม่ใช่เหรอ… หรือฉันคิดไปเอง

[มี แต่ต้องใช้คะแนนแลกถึงจะได้ โฮสต์ต้องเข้าไปดูที่ห้างของระบบก่อนจึงจะรู้ว่ามีอะไรบ้าง โฮสต์จะได้ตัดสินใจได้ถูก]

"ถ้าเข้าห้างของระบบตอนนี้มันก็จับเวลาเลย มันถึงต้องวางแผนก่อนไง จะได้คุ้ม"

ฉันยังคิดไม่ตกกับการตุนของอยู่เลย เฮ้อ!! เอาวะ!! เข้าไปโกยของแล้วกัน 

"ระบบ เข้าห้างของระบบกัน อย่าลืมตุนของที่ฉันบอกล่ะ เอาที่ฉันบอกเข้ามาให้ครบล่ะ เอาเยอะ ๆ ด้วย ไปลุยกัน!!"

พรึบบ!

ระบบพาฉันวาร์ปเข้ามาในที่ที่น่าจะเป็นห้างหลาย ๆ ชั้น แต่ฉันยืนอยู่ชั้นล่างสุด พอแหงนหน้ามองก็มีหลายชั้นมากจนนับไม่ไหวว่ามีกี่ชั้น ดูด้วยตาก็ค่อนข้างใหญ่ทีเดียว 

'ลูกค้ามีเวลา 30 นาทีในการจับจ่ายใช้สอย ขอให้สนุกและเพลิดเพลินกับการเลือกซื้อสินค้าในวันนี้นะคะ' เสียงจากลำโพงที่ติดตรงเคาน์เตอร์ดังลอยมา

[โฮสต์เตรียมตัวให้พร้อม เรากำลังจะเข้าไปที่ชั้นวางของแล้ว จะเริ่มจับเวลา]

ตึ่ง! จับเวลา 30 นาที

สิ้นเสียงจับเวลา ฉันรีบเข้าไปที่ชั้นวางของแต่ละอย่างและเริ่มมองหาของที่จำเป็น แต่ฉันไม่รู้ว่าอะไรจำเป็นบ้างในตอนนี้ ขอหยิบออกมาก่อนแล้วกัน ไม่ว่าจะของเล่นเด็ก สมุด หนังสือ ปากกา ฉันไม่เข้าใจเหมือนกัน สิ่งของพวกนี้น่าจะเอาไว้ช่วงท้ายๆ แต่พอเข้ามาก็เจอชั้นวางสิ่งของพวกนี้ก่อนอย่างอื่น ในเมื่อเจอแล้วก็ต้องหยิบ ๆ เก็บเข้ามิติไปก่อนจะได้ไม่เสียเวลา เดินมาสักพักก็เจอกลุ่มพวกน้ำมันพืช น้ำมันถั่วเหลือง น้ำมันงา แต่จำนวนสินค้ามีไม่เยอะ แถมยังไม่ได้มีฉันที่เป็นวิญญาณมาตุนของแค่ตนเดียว มันยังมีวิญญานตนอื่นอีก มหกรรมการแย่งของยิ่งกว่าของลดราคาก็เกิดขึ้น ใครดีใครได้ ตัวฉันผู้ไม่ชำนาญด้านนี้ก็ได้มานิดหน่อย ขนาดไม่ได้ชำนาญยังได้มาอย่างละ 2 ขวด โอ๊ย... ภูมิใจในตัวเองเหมือนแย่งซื้อของลดราคาได้ พอเก็บเสร็จก็รีบไปดูชั้นต่อไป เริ่มจากชุดเด็กในยุค 70 ยังดีที่ชั้นวางมีแต่ของยุคนั้น หรือว่าเขาฮิตส่งวิญญาณไปช่วงนั้นกัน ฉันได้แต่คิด มือก็หยิบไม่หยุด ดีหน่อยที่มีชุดให้เลือกหลากหลายแบบ หยิบชุดเด็กครบแล้วก็เดินไปดูรองเท้า ได้มาอย่างละ 5 คู่ ขนาดคละ ๆ กัน รวมแล้วได้ชุดเด็กผู้หญิงมา 30 ชุด เด็กผู้ชาย 20 ชุด รองเท้าผู้หญิงอีก 20 คู่ ผู้ชาย 20 คู่ ถุงเท้าสีขาวอีก 3 โหล ได้สีดำมาแค่โหลเดียว มีติดป้ายบอกของหมดด้วย อืม… แบบนี้ก็ได้เหรอ ออกจากชั้นชุดเด็กมาเป็นชุดผู้ใหญ่ อืม… โกยสิรออะไร ใส่ไม่ใส่ก็เก็บหมด จับโยนเข้ามิติกอง ๆ ไว้ก่อน ค่อยจัดทีหลัง ทั้งหมวก กระเป๋า รองเท้าทั้งของผู้ชายและของผู้หญิง จัดมาให้ครบ พูดเหมือนเยอะแต่ได้มาอย่างละ 5 ชุด!! ระบบให้ได้แค่นี้ ฟังไม่ผิดหรอก ให้เราตุนของ แต่ของบางอย่างให้เราได้ไม่เกิน 5 ชิ้น! 

พอออกจากชั้นวางเสื้อผ้าผู้ใหญ่แล้ว ก็มาที่ชั้นชุดชั้นใน อันนี้ดีหน่อยที่ไม่จำกัด ฉันเลยจัดของเด็กผู้หญิง เด็กผู้ชายทุกแบบทุกขนาดมาเลย ส่วนผู้ใหญ่ก็เหมือนกัน ทุกแบบทุกขนาดจัดมาให้ครบ จบจากชุดชั้นในก็มาที่ชุดนอนและผ้าขนหนู ระบบกำหนดให้ได้แค่ขนาดละ 3 ชุด ฉันก็เอาทุกขนาดทุกแบบมา ใช้เวลาในการตุนของครั้งนี้ไปประมาณ 20 นาทีได้ ฉันเริ่มกังวลกับเวลาอย่างมาก

"ระบบ... ที่ฉันให้เตรียมเรียบร้อยไหม แล้วเช็กให้หน่อยว่าในมิติยังขาดอะไรที่จำเป็นบ้าง"

[เรียบร้อยตามที่โฮสต์สั่ง แต่ได้มาจำกัด ไม่ได้มาเยอะแบบที่โฮสต์ต้องการ ของที่โฮสต์ควรจะเอาไปในตอนนี้ ควรเป็นของใช้ส่วนตัวของโฮสต์เอง เพราะสิ่งที่ใช้ในการดำรงชีวิต ระบบจัดเตรียมให้เรียบร้อยแล้ว]

"ของส่วนตัวหรอ… ผ้าอนามัยไหม สบู่ ยาสีฟัน ครีมบำรุง เซรั่มใช่ไหม"

ฉันเริ่มคิดตามและเริ่มเดินหาของที่ต้องเอาไปใช้ เพราะเวลาจำกัดจึงยิ่งทำให้ฉันรีบมากขึ้น และสิ่งที่ได้มาเพิ่มคือ ผ้าอนามัย 5 ห่อ ครีมอาบน้ำ 2 ขวด ยาสระผม 3 ขวด ครีมนวดผม 2 กระปุก โลชันทาผิวสำหรับเด็ก 2 ขวด สบู่เหลวพร้อมยาสระผมสำหรับเด็กอีก 2 ขวด ออยล์ทาผิว 1 ขวด ยาสีฟัน 3 หลอด แปรงสีฟัน 5 ด้าม สำลี 2 ห่อ คอตตอลบัด 2 แพ็ก ได้มาแค่นั้นจริง ๆ เพราะหมดเวลา!! ต้องออกจากห้างมาตามกฎ

พอมายืนอยู่หน้าห้าง สภาพของฉันไม่ต่างกับวิญญาณตนอื่นเลย คือ มีท่าทางเสียดายที่ตุนของได้น้อย ไม่เป็นไปตามที่คาดไว้ 

"ระบบ ฉันได้ของน้อยไปไหม ฉันรู้สึกเหมือนมันจะน้อยไปนะ"

ฉันเริ่มบ่นกับระบบ ไหนจะจักรยานที่อยู่ในช่วง 3 นาทีสุดท้ายที่ฉันจะคว้ามันมาเก็บในมิติ แต่ติดตรงที่ว่ามันมีไว้ให้คนที่จะแลกแต้มเท่านั้นถึงจะได้ ทำไมต้องเอามาโชว์ให้ฉันสนใจจนรีบวิ่งไปเพื่อจะเก็บเข้ามิติ ทำให้ฉันพลาดหยิบของหลายอย่างเพราะจักรยานที่แค่เอามาโชว์แต่ไม่ให้สิทธิ์ฉันเก็บ!

[โฮสต์ได้ของจำเป็นที่ต้องใช้มาค่อนข้างครบ ถ้าขาดสิ่งไหนค่อยทำภารกิจเก็บคะแนนมาแลกก็ยังได้ โฮสต์อย่าได้กังวล ส่วนมีอะไรในมิติบ้าง ขอเวลาระบบในการจัดเก็บสิ่งของให้เป็นระเบียบก่อนจะมารายงานให้โฮสต์ได้รับทราบ แต่เท่าที่สำรวจดูคร่าว ๆ โฮสต์เก็บของเข้ามิติได้มั่วมาก และบางอย่างไม่มีประโยชน์ในการดำรงชีวิตในยุคนั้นเลย]

"ก็ของฟรี... ใช้ไม่ใช้ก็เก็บ ใช้ประโยชน์ได้ไม่ได้ก็เอาไว้ก่อน ระบบจะไปรู้อะไร เผื่อวันหนึ่งมันอาจได้ใช้ก็ได้" ฉันไม่สนใจหรอก ฉันรู้แค่ว่าเหลือดีกว่าขาด!!