บทที่ 1 หลงรุ่ยฉี

บทที่ 1 หลงรุ่ยฉี

หลงรุ่ยฉี หญิงสาวคนสวยอายุ 37 ปีแห่งยุคโลกาภิวัตน์ สาวแกร่งแห่งยุค 2021 แข็งแกร่งแม้กระทั่งโควิดยังไม่กล้าเล่นงาน แต่ต้องมาตายเพราะสามีอันเป็นสุดที่รักของฉันเอง!!!  ฉันโดนหักหลังจากคนที่ไว้ใจที่สุดเพื่อคำว่า 'เงิน' คำเดียว แต่ฉันก็ยังไม่ทิ้งคำว่าสาวแกร่งคนสวยไป เพราะเขาหวังได้ผลประโยชน์จากฉัน ฉันเลยให้ผลประโยชน์เต็ม ๆ ที่เขาต้องการ ไม่ว่าจะเป็นหนี้สินที่เขาเคยค้ำประกันให้ฉัน ธุรกิจร่วมหุ้นที่กำลังจะไปไม่รอด ฉันยกให้เขาไปจนหมด

ส่วนทรัพย์สินที่เป็น 'ผลประโยชน์' จริง ๆ ฉันให้ลูกบุญธรรมของฉันรับไว้ทั้งหมด อาจเพราะความโชคดีของฉันที่รู้เรื่องสามีสุดที่รักกับชู้ที่กำลังทำลับหลังฉันโดยบังเอิญ ฉันเลยตลบหลังซ้อนแผนพวกมัน เก็บคืนทุกบาททุกสตางค์ค่อย ๆ เอาคืน ฉันแทบไม่เหลืออะไรไว้ให้พวกมันนอกจากหนี้สิน ฉันจัดการโยกย้ายสมบัติ ทยอยขายหุ้น แล้วเก็บเป็นเงินสดและทองคำเอามาเข้าตู้เซฟไว้ในคอนโดหรูที่ฉันแอบซื้อให้ลูกบุญธรรมของฉัน ฉันรับเลี้ยงเด็กสองคนพี่น้องชายหญิงซึ่งเป็นฝาแฝด และเป็นลูกของผู้มีพระคุณของฉันสมัยที่ฉันยังอยู่ที่บ้านเด็กกำพร้า จะบอกว่าลูกบุญธรรมก็ไม่เชิงเพราะนับถือกันมากกว่า เอกสารทุกอย่างก็ไม่มีรับรอง แต่ฉันส่งเสียเลี้ยงดูให้เด็กทั้งสองได้เรียนได้ใช้ชีวิตในแบบที่อยากใช้ ให้โอกาสพวกเขาเหมือนที่พ่อแม่ของพวกเขาเคยให้โอกาสฉัน

ฟังดูเศร้า… แต่สำหรับฉันตอนนี้ไม่เศร้าแล้ว เพราะตอนนี้ฉันเป็นวิญญาณล่องลอยไปมา ได้รู้ได้เห็นอะไรหลาย ๆ อย่างที่เกิดขึ้นมากมาย จากที่ฉันคิดว่ามันเลวร้ายแล้ว แต่มันยังมีอะไรที่เลวร้ายมากกว่าที่ฉันเคยเจอมาอีก จากที่คิดว่าดี บางอย่างมันกลับไม่ใช่อย่างที่เราเห็น ฉันได้เรียนรู้ในสิ่งต่าง ๆ อาชีพต่าง ๆ เคล็ดลับของแต่ละอาชีพ สูตรลับสูตรเด็ดอะไร รุ่ยฉีคนนี้ล้วงมาหมดแบบไม่เสียเงินซื้อสูตรเหมือนตอนที่ยังมีชีวิตอยู่

เป็นวิญญาณล่องลอยมาเกือบ 3 ปี ช่วงแรก ๆ ตามติดชีวิตอดีตสามีเฮงซวยกับหญิงชู้ ดูความฉิบหายของพวกมันแล้วก็ได้แต่ปลง แรก ๆ ก็สะใจ หลัง ๆ เริ่มชินชาและไม่อยากใส่ใจเพราะมันไม่เกิดประโยชน์ มีแต่ทำให้จิตใจของฉันรุ่มร้อน ในเมื่อฉันได้ตายแล้ว มันก็ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับฉันอีกแล้ว ฉันเลยปล่อยวางตามแต่กรรมใครกรรมมัน

ต่อมาฉันได้ตามดูสองแฝดลูกบุญธรรมของฉัน ได้เห็นการใช้ชีวิตของพวกเขา ได้ดูกิจกรรมที่พวกเขาทำในแต่ละวัน มันทำให้ฉันรู้สึกว่าตัดสินใจไม่ผิดที่มอบทุกอย่างให้พวกเขา พวกเขาทำบุญทำการกุศลในนามของฉัน และอุทิศบุญแก่ฉันตลอด พวกเขาใช้ชีวิตและมีชีวิตที่ดีแล้ว ฉันก็หมดห่วง

รุ่ยฉีเป็นดวงวิญญาณที่ค่อนข้างบริสุทธิ์ จากผลบุญที่เคยทำและได้รับจากลูกบุญธรรมทั้งสองของเธอที่ขยันทำบุญให้ตลอด รุ่ยฉีได้รู้จักดวงวิญญาณมากมายที่อยู่บนโลกใบนี้ ได้ไปทำกิจกรรมเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ จากที่ไม่เคยทำก็ได้ลองทำ

 แต่มีช่วงเวลาที่ดวงวิญญาณอย่างพวกเราต้องอยู่อย่างหลบ ๆ ซ่อน ๆ เพราะยมทูตออกกวาดล้างเก็บดวงวิญญาณที่ตกหล่นในโลกใบนี้ ทำให้พวกเราต้องหลบซ่อนอย่างดีในช่วงที่ยมทูตออกกวาดล้าง ถ้าถามฉันว่าทำไมฉันไม่ไปเกิดหรือยอมให้ยมทูตจับไป ง่าย ๆ คืออยู่อย่างนี้ก็สนุกดี ได้ทำหลายอย่าง มีอิสระไม่ต้องมีหน้าที่รับผิดชอบอะไรทั้งนั้น ใครบ้างไม่ชอบ ถ้าให้ยมทูตจับไปแล้วจะรู้ได้ยังไงว่าจะได้ไปเกิด แล้วถ้าไปเกิดจริง ฉันจะได้ไปเกิดเป็นอะไร ทำไมฉันต้องเสี่ยงด้วยทั้งที่อยู่แบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว

แต่ทุกอย่างก็อยู่ได้ไม่นาน ไม่มีอะไรคงทน เพราะพวกดวงวิญญาณต่างได้ข่าวว่า จะมีเกิดการกวาดล้างวิญญาณที่ตกค้างบนโลกนี้ให้หมด ถ้าไม่ยอมก็อาจทำให้ดวงวิญญาณแตกสลายได้ แล้วไอ้พวกที่อยู่บนโลกนี้เป็นเวลานานจะมีการลงโทษก่อนที่จะมีการเวียนว่ายตายเกิด ทีนี้จะทำยังไงละรุ่ยฉี!!!

'สวัสดีดวงวิญญานหลงรุ่ยฉี เราคือระบบปัญญาประดิษฐ์'

อยู่ ๆ ก็มีร่างโปรงแสงเหมือนวิญญาณแต่ไม่ใช่แบบฉัน! แต่มันเป็นหุ่นยนต์เข้ามาทักทาย ถามว่าฉันตกใจไหม บอกเลยไม่นะ เพราะฉันเป็นผี!!! ฉันจะไปกลัวอะไร แรก ๆ ถ้ามีอะไรแบบนี้ ฉันคงหมดสติเลยแหละไม่ต้องเดาให้ยาก แต่ตอนนี้ฉันเป็นวิญญาณมาหลายปี จิตใจเริ่มกล้าแข็งขึ้นมาหน่อยละ 

"สวัสดีดวงวิญญาณระบบ" ฉันตอบกลับไป แต่ในหัวก็คิดว่า… อย่าบอกนะ… ว่าวิญญาณระบบก็กลัวการกวาดล้างวิญญาณครั้งใหญ่เหมือนกัน

'เรามีข้อเสนอมาให้คุณหลงรุ่ยฉี ไม่ทราบว่าอยากฟังข้อเสนอจากเราหรือไม่'

"ข้อเสนออะไร" ฉันถามกลับแต่ถามว่าอยากรู้ไหม ก็ไม่ขนาดนั้น แต่ฟังไว้ก็ไม่เสียหายอะไร ฟัง ๆ ไปก็ได้

'คุณคงทราบเรื่องการกวาดล้างดวงวิญญาณครั้งใหญ่แล้วใช่ไหม ทางระบบปัญญาประดิษฐ์มีข้อเสนอให้คุณทำภารกิจให้เรา ถ้าคุณทำสำเร็จ ดวงวิญญาณของคุณจะไม่แตกสลาย และสามารถใช้ชีวิตได้ตามปกติ'

"เป็นวิญญาณตามปกติแบบนี้เหรอ" ฉันถามกลับไปแบบตื่นเต้น เพราะฉันชอบที่ฉันเป็นแบบนี้ ไม่อยากไปเกิดใหม่แล้ว

'ไม่เป็นแบบนั้น เราส่งคุณไปทำภารกิจ คุณก็ต้องไปอยู่ในที่ที่เราส่งไป ใช้ชีวิตที่นั่นจะไม่มีดวงวิญญาณหลงรุ่ยฉีแล้ว ถ้าคุณตกลง คุณจะรักษาดวงวิญญาณของคุณไว้ไม่ให้แตกดับ เพราะมีความเป็นไปได้สูงว่าการกวาดล้างครั้งนี้ ดวงวิญญาณคุณจะแตกดับ จากสถิติที่เราทำแล้ว คุณควรรับข้อเสนอนี้เพื่อประโยชน์ต่อคุณเอง'

"ถ้ารับแล้ว ดวงวิญญาณไม่แตกดับแล้ว ฉันจะได้ประโยชน์อะไรเพิ่มบ้าง หรือแค่รักษาดวงวิญญาณแค่นั้นเหรอ"

เมื่อความสงสัยของฉันมันมีมากพอ มันก็อดถามไม่ได้ สังคมสมัยนี้ผลประโยชน์ต้องมีบ้าง จะได้มีผลประโยชน์ทั้งสองฝ่าย

'คุณจะได้ใช้ชีวิต ได้ทำภารกิจที่เรามอบหมายให้ ได้รับรางวัลเหมือนการเล่นเกม ได้ไปอยู่สถานที่ใหม่ ๆ ที่คุณไม่เคยไป ทุกอย่างแปลกใหม่สำหรับคุณ แต่ที่สำคัญ ดวงวิญญาณของคุณยังอยู่ดีมีความสุข ประโยชน์มากมายที่คุณจะได้จากทางระบบ คุณจะไม่ขาดทุนแน่นอน'

เจ้าวิญญาณหุ่นยนต์ยังคงสาธยายประโยชน์มากมายถ้าฉันรับภารกิจนี้

"บอกรายละเอียดมาว่าฉันต้องทำยังไงบ้าง ขอข้อมูลที่ละเอียดหน่อยนะ" ถ้าอยากรอด ก่อนอื่นที่ต้องรู้คือข้อมูลต่าง ๆ ไม่รู้อะไรเลย เท่ากับความเสี่ยงสูงที่จะไม่รอด!!

'เราจะส่งคุณไปยังมิติคู่ขนานกึ่งจีนย้อนยุค ประมาณยุค 70 ให้ไปอยู่กับครอบครัวหนึ่ง ที่มีแม่ชื่อเดียวกันกับคุณ ในมิตินั้น คุณเป็นคุณแม่ลูกสาม มีชีวิตที่ค่อนข้างลำบาก เนื่องจากสถานการณ์ภัยแล้ง ไหนจะยุคข้าวยากหมากแพง ทุกอย่างคล้าย ๆ กับสมัยยุค 70 ของประเทศนี้ คิดว่าคุณคงรู้ถึงความยากลำบากอยู่แล้ว แต่คุณไม่ต้องห่วง ทางเราสนับสนุนภารกิจนี้อยู่แล้ว แค่คุณผูกระบบ เราจะมีมิติส่วนตัวให้ คุณสามารถเก็บของกินของใช้เผื่อนำไปใช้ในยุคนั้นด้วย ของทุกอย่างจะไม่มีวันหมดแต่ต้องรออาทิตย์หนึ่งหรือ 7 วัน จะมีสินค้ามาแทนในส่วนที่เอาออกไป ทางเรามีห้างให้คุณเลือกสินค้าตลอดการทำภารกิจ โดยการนำคะแนนมาแลกสินค้าที่คุณต้องการ แต่ถ้าคุณผูกระบบตอนนี้ คุณจะได้สิทธิ์ในการเลือกสินค้าที่คุณต้องการฟรี เพื่อใส่ในมิติที่ใช้แล้วไม่มีวันหมด' 

"ตามที่ฉันเข้าใจคือ ถ้าฉันผูกระบบตอนนี้ ฉันจะได้มิติและสามารถเข้าไปเลือกสินค้าในห้างของระบบฟรีทุกอย่าง โดยไม่ต้องเสียเงิน เสียแต้ม เสียคะแนนอะไรทั้งนั้น และของที่แลกได้ในตอนนี้จะไม่มีวันหมด พอเอาออกมาครบ 7 วัน จะมีของมาแทน ฉันเข้าใจถูกไหม"

ฉันถามระบบเพื่อผลประโยชน์สูงสุดของตัวเอง เรื่องไปลำบากลำบนยุค 70 อะไรนั่นเอาไว้ก่อน เอาของที่จะได้และจำเป็นไปด้วย รับรองไม่อดตาย ไหนจะความรู้ที่มีอีก โอ๊ย…ไม่มีทางอดตายสบายๆ

'ถูกต้องแล้ว ของที่จะใช้ไม่หมดมีแค่ช่วงแรกที่นำเข้ามิติเท่านั้น หลังจากนั้นต้องนำคะแนนมาแลก สินค้าทุกอย่างจะเหมือนซื้อขาด หมดต้องแลกใหม่'

ระบบยังอธิบายต่อ ก็พอเข้าใจได้ ครั้งแรกก็ใส่มันทุกอย่างจะได้ไม่ต้องแลกด้วยคะแนน

"แล้วความทรงจำฉันตอนนี้ละ จะลบหรือฉันยังมีติดไปด้วย" คือถ้าลบเท่ากับส่งไปตายเลยนะ ได้แต่ภาวนาอย่าลบนะ ไม่อย่างนั้นมันจะเพิ่มความยุ่งยากเข้ามาในชีวิตแน่ๆ

'คุณยังมีความทรงจำทุกอย่างครบถ้วน รวมถึงความรู้ก็ยังอยู่ครบ ทางเราไม่มีนโยบายลบความทรงจำ และยังจะผสานความทรงจำเข้ากับร่างใหม่เหมือนคุณเป็นคนเดียวกันด้วย ไม่ต้องกังวลอะไรทั้งนั้น โปรดรอใช้ชีวิตแบบสวย ๆ ได้เลย'

'เหอะ สวย ๆ หรอ แค่ยุคนั้นมีกินก็พอไหม ไม่ต้องรอสวย ๆ หรอก ระบบอย่ามา!!'  ฉันได้แต่คิดแต่ไม่พูดออกไป

"ฉันอยากรู้… มีใครได้รับข้อเสนอแบบฉันบ้างไหม หรือมีแค่ฉัน" ไหน ๆ ก็ต้องรับข้อเสนอแล้ว อยากรู้ว่ามีวิญญาณร่วมชะตากรรมด้วยหรือเปล่า 

'มีครับ... ส่วนมากวิญญาณที่ได้รับข้อเสนอก็ตกลงทั้งนั้น เพราะการกวาดล้างใหญ่ครั้งนี้ ทำให้ดวงวิญญาณรับข้อเสนอนี้ทุกรายที่ทางเราเสนอ คุณไม่ต้องกังวลว่าคุณจะเป็นเพียงวิญญาณตนเดียวที่ได้ทำภารกิจ' 

เอาวะ!! ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว เท่าที่ใช้สมองอันน้อยนิดนี้คิดแล้ว เป็นผลดีมากกว่าผลเสียที่รุ่ยฉีคนนี้จะได้รับก็ตกลงมันเลย!!! 

"ฉันตกลงผูกระบบและรับภารกิจ" ฉันบอกยืนยันความต้องการของตัวเองอย่างหนักแน่น แต่ในใจก็ยังกระหยิ่มยิ้มย่อง

'ไหนจะมีมิติ ไหนจะความรู้ที่มี ฉันรอดแล้ว ชีวิตสโลว์ไลฟ์จ๋าาา รอรุ่ยฉีคนนี้นะจ๊ะ พี่กำลังจะไปหา~~'

'ระบบกำลังจะติดตั้ง กรุณารอสักครู่'

' 5... 4... 3... 2...1 '

'ระบบติดตั้งพร้อมเลขาผู้ช่วยเสร็จสมบูรณ์'

'กรุณาเตรียมตัวเพื่อเก็บของเข้ามิติ ทางเรามีเวลาที่กำหนดให้ กรุณาใช้เวลาที่ให้อย่างคุ้มค่า เอาสิ่งของที่จำเป็นไปให้ครบ และขอให้ระบบเลขาเป็นผู้ช่วยเพื่อความสะดวกและรวดเร็ว'

เดี๋ยวนะ!! มีเวลาให้เก็บของแบบจำกัดด้วย!! มีแบบนี้ด้วยเหรอ

"ฉันขอเวลานอก!! "