LOGINShare
บทที่ 33
Last Updated:
2025-04-15 08:57:32
Related chapters
พ่ายรักบุปผาพิษ บทที่ 34
“คุณหนูกลับมาแล้ว บ่าวคารวะคุณหนูขอรับ”“ท่านลุงฝู คราวนี้มีลายใหม่มาด้วยเจ้าค่ะ ท่านไปคุยกับข้าในห้องก่อนเถอะ”“ได้ขอรับ” “เจ้าสองคนน่ะคนนึงไปชงชา อีกคนไปซื้อขนมร้านเสี่ยวซือกวงในคุณหนู ไปๆให้ไว”คนงานสองกันช่วยกันลำเลียงผ้าทั้งยี่สิบสองผืนลงมาจากรถม้าเข้าไปยังห้องทำงานของหลงจู๊ฝู หลงจู๊ฝูเห็นผ้ามากมายหลายพับก็ยิ้มดีใจจนตาแทบจะปิดสนิท“ท่านลุงฝู ผ้าไหมหอมหมื่นลี้ลายดอกเหมย ลายดอกท้อ และลายดอกบัวทั้งหมดสิบแปดพับ เป็นของที่ร้านสิบเจ็ดพับนะเจ้าคะ พับสีม่วงลายดอกบัวนี้ข้าจะนำกลับไปให้ท่านแม่”“ขอรับคุณหนู” หลงจู๊ฝูใช้พู่กันในมือขีดฆ่าจำนวนเดิมที่ลงไว้แล้วเขียนจำนวนใหม่ลงไปข้างๆ ฮูหยินรองที่ไม่มีบ้านเดิมสนับสนุน ไม่ได้รับความรักจากนายท่าน อย่างน้อยก็ยังมีลูกกตัญญูเช่นคุณหนูสี่ นับว่าสวรรค์ยังเมตตาจริงๆ“สามพับนี้เป็นลายโบตั๋นเจ้าค่ะ ส่วนพับนี้เป็นลายเป็ดยวนยาง” ซูเจินจูกับเฟยหลันช่วยกันคลี่ผ้าไหมหอมหมื่นลี้ลายเป็ดยวนยางออกมาให้หลงจู๊ฝูดู เมื่อเห็นว่าหลงจู๊ฝูมองผ้าพับลายเป็นยวนยางด้วยสายตาชื่นชมก็พูดต่อทันที“ผืนนี้ราคาห้าร้อยตำลึงเจ้าค่ะ“ไอหย๋า แพงถึงเพียงนั้น”“ไม่นับว่าแพงนะเจ้าคะท่านล
Last Updated : 2025-04-16พ่ายรักบุปผาพิษ บทที่ 35
เฟยหรงกลับมารายงานเรื่องของเฟยอวี่ให้ซูเจินจูรู้“พวกค้ามนุษย์ยี่สิบคนหรือ เฟยหรง เจ้าไปบอกให้นางหาสัญญาทาสของตนเองให้เจอ เราจะบุกเข้าไปฆ่าพวกมันทั้งหมด” ในเมื่อเป็นคนเลวก็ไม่จำเป็นต้องต่อรองอะไร คนที่ขโมยชีวิตของผู้อื่นมาขายแลกเงินไปปรนเปรอตัวเอง ก็สมควรเอาชีวิตของมันปรนเปรอเหล่าเด็กๆที่ต้องตาย ชดใช้แก่ครอบครัวที่ต้องพลัดพรากจากกัน“คุณหนู ตอนที่บ่าวออกมา สังเกตว่านางน่าจะถูกเฆี่ยนตีมาก่อนหน้านี้ ไม่รู้ว่านางจะรับมือคนพวกนั้นไหวหรือไม่ คุณหนูอยู่ข้างนอกนี่เถอะเจ้าคะ หากถูกจับได้คุณหนูจะได้ไม่เดือดร้อน”“เช่นนั้นหรือ ... เฟยหลัน พิษแมงมุมที่ข้าเคยให้เจ้ายังเหลืออยู่หรือไม่”“เหลืออยู่เจ้าค่ะ”“เช่นนั้นก็ใช้พิษเถอะ จัดการพวกมันเงียบๆอาจจะดีกว่า เจ้ามอบพิษแมงมุมให้เฟยหรง เฟยหรงเจ้าส่งยาพิษเข้าไปให้เฟยอวี่ ใช้เพียงสองหยดเท่านั้น ให้ยาแก้พิษนางไปด้วย คืนนี้เราจะลงมือ เมื่อนางออกมาข้ากับนางจะเอาเอกสารไปที่โรงค้าทาสทำเรื่องซื้อตัวนาง เฟยเมี่ยวเมื่อข้าทำเรื่องซื้อตัวนางเสร็จแล้วเจ้าไปแจ้งทางการอย่างลับๆให้มาช่วยเด็กพวกนั้น”“บ่าวทราบแล้วเจ้าค่ะ”คืนเดือนมืดไร้แสงดาวแม้แต่แสงจันทร์ก็ไม่กระจ่า
Last Updated : 2025-04-17พ่ายรักบุปผาพิษ บทที่ 36
ซูเจินจูรับสัญญาเช่าร้านพร้อมกุญแจหนึ่งดอกเดินออกมาจากสถานศึกษาด้วยความพอใจ“เฮ้ออ ท่านเหล่าซือหัวแข็งนัก คราแรกข้านึกว่าจะไม่ได้ร้านนี้เสียแล้ว”“นั่นสิเจ้าคะ บ่าวเองก็เพิ่งเคยเห็นคนไม่อยากได้เงินก็คราวนี้เอง”“บัณฑิตล้วนมองข้ามเงินทอง สิ่งที่เหล่าบัณฑิตถือไว้มีเพียงพู่กันและกระดานหมากเท่านั้น”“หมายความว่าอย่างไรหรือเจ้าคะ”“หมายความว่าบัณฑิตคือคนที่ขายของให้ได้ยากที่สุดเพราะเขาไม่สนเงินจึงไม่มีเงินมาซื้อของของข้าไงเล่า ไปเถอะ ข้าหิวแล้ว วันนี้ข้าจะพาเจ้าไปกินข้าวที่เหลาเล่าลี่”ไม่สนเงินจึงไม่มีเงินงั้นหรือ เฟยหลันมองคุณหนูของตนที่เดินนำหน้าออกไปแล้วกลั้นยิ้มไว้ไม่ไหว คุณหนูของนางช่าง..น่าเอ็นดูเสียเหลือเกินเหลาเล่าลี่แห่งตำบลเป่ยเป็นเหลาอาหารที่ใหญ่ที่สุดในตำบล แต่ละวันรับลูกค้าจำนวนมากเพราะตำบลเป่ยคือตำบลที่เป็นทางผ่านไปยังหมู่บ้านจั๋วมู่ คนมากมายที่ไปชมดอกเหมยที่หมู่บ้านจั๋วมู่มักมากินอาหารที่เหลามากกว่ากินตามริมทางของหมู่บ้าน“คารวะคุณหนู ห้องส่วนตัวด้านบนหรือโถงด้านล่างขอรับ”“ห้องส่วนตัว”“คุณหนูเชิญตามข้ามาขอรับ”สำหรับห้องส่วนตัวในเหลาเล่าลี่ต้องสั่งชุดอาหารห้าสิบตำลึงเท่า
Last Updated : 2025-04-18พ่ายรักบุปผาพิษ บทที่ 1
“เด็กใหม่?”“ไม่ใช่ ... เด็กคนนี้คือคุณหนูเฟิงซือจู ลูกสาวของ คุณซือฉือกับคุณฟางเหนียง”“อ่อเด็กคนนั้น มีชื่อในใบสั่งตายแต่รอดชีวิตมาได้ เด็กกำพร้าวัยสองปีรึ เอามาไว้ที่ข้าเถอะ ข้าจะเลี้ยงให้เป็นนักฆ่าที่เก่งที่สุด”“มาอยู่แค่ชั่วคราวเท่านั้น ฝากเจ้าเลี้ยงไว้ที่นี่ก่อน ผู้สังหารต้องการฆ่าล้างครอบครัว หลังจากจัดการคนพวกนั้นได้ ค่อยส่งคุณหนูให้นายท่านเฟิงหม่าจู”“ถ้าฝากเลี้ยงแค่ชั่วคราวก็หาคนอื่นเถอะ”“เจ้า!!!”…....“คุณปู่ .. ทางนู้นมีทุ่งหญ้า แล้วก็มีดอกไม้เต็มไปหมด ภูเขาก็กว้างมากเลยค่ะ หลานชอบ” เด็กสาวตัวน้อยวิ่งมาด้วยรอยยิ้มที่ทำให้หัวใจผู้มองพองโตเหมือนฤดูใบไม้ผลิ บรรยากาศรอบตัวอบอวลด้วยความสดใส มีชีวิตชีวา“ถ้าเจ้าชอบ เจ้าก็อยู่ที่นี่เถอะ ...” น้ำเสียงเจือความลำบากใจของเฟิงหม่าจูเอ่ยขึ้น พลันทำให้ผู้ติดตามก้มหน้ามองพื้นด้วยความสงสารเด็กน้อยที่ต้องตัดขาดจากโลกภายนอกด้วยวัยเพียง 4 ปี“นายท่าย ท่านหมอเหวิงและท่านหมอหยางมาถึงแล้วครับ”“นายท่าน ครูฝึกเซียวมาถึงแล้วครับ”“นายท่าน พ่อบ้าน แม่นม คนรับใช้ และผู้ดูแลทั้งหมด หนึ่งร้อยแปดชีวิตเข้าประจำที่คฤหาสน์ของตระกูลเฟิงเรียบร้อยแล้วคร
Last Updated : 2025-04-03พ่ายรักบุปผาพิษ บทที่ 2
โอ้ย.. เจ็บหัว เจ็บหน้าผาก ทำไมเจ็บที่หน้าผากล่ะ??? อ่า จำได้ว่าตอนที่ขับเครื่องบินชมวิวอยู่ที่แคลิฟอร์เนีย ระหว่างข้ามน้ำตกไนแองการ่าฉันถูกตีที่ท้ายทอย ผู้ชายคนนั้น อดีตนายตำรวจใหญ่บิดาของจางเหว่ยซ่อนตัวอยู่บนเครื่องบิน กลับมาล้างแค้นสินะ หึหึ สุดท้ายก็ต้องตายด้วยน้ำมือฉันอยู่ดี สิบกว่าปีก็ยังคงรอคอยเพื่อแก้แค้นฉัน ทำอะไรฉันตอนอยู่ในประเทศจีนไม่ได้ก็ลอบติดตามมาทำร้ายฉันถึงแคนนาดา ยอมแลกชีวิตเพื่อแก้แค้นให้ลูกสาวเพียงคนเดียวที่ถูกฉันเฉือนเนื้อเถือกระดูกคนนั้น..ฮ่าๆ ฉันรอดชีวิต ตกมาจากความสูงขนาดนั้น ตกลงมากลางมหาสมุทร นี่ฉันรอดมาได้ยังไงนะ หรือว่าลอยมาติดเกาะ?ขณะที่เฟิงซือจูลืมตาลำแสงสีส้มยามเย็นลอดผ่านขอบหน้าต่างเข้ามา ยังไม่ทันสังเกตสถานที่นี้ให้ชัด ความเจ็บปวดรุนแรงที่ศรีษะก็ถาโถมเข้ามา เมื่อทนความเจ็บปวดไม่ไหวก็สลบไปอีกครั้งจวบจนเช้าอีกวัน เมื่อเฟิงซือจูลืมตาขึ้นก็ต้องประหลาดใจกับสถานที่ตรงหน้า ที่นี่ที่ไหน ไม่ใช่โรงพยาบาลเหรอ นั่น นั่น! โต๊ะเครื่องแป้งแบบโบราณ? ชุดโต๊ะไม้แดงกลางห้อง? ตู้เสื้อผ้าแบบเตี้ยสองบานพับ? เชิงเทียนรูปทรงแปลกๆนั่น? … นี่มันเฟอร์นิเจอร์จีนโบราณเหรอ แม่เจ
Last Updated : 2025-04-03พ่ายรักบุปผาพิษ บทที่ 3
คำพูดทั้งหมดของหลินเฮงฉวนนั้นถูกส่งต่ออย่างครบถ้วน แต่คนฟังนั้นไม่ใช่ซูเจินจู แต่เป็นนายท่านซูเป่า“มันขู่ข้า มันขู่จะเอาร้านผ้ามาเปิดแข่งกับข้า เจ็บใจนักเพราะนังลูกอัปรีย์ ทำให้พวกมันขึ้นมาเหยียบบนหัวข้าแล้ว” เสียงตะโกนที่เต็มไปด้วยความโกรธทำให้ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบ“ท่านพี่ อย่าโกรธขนาดนี้เลยเจ้าค่ะ รักษาสุขภาพด้วย เจ้าเองก็เหมือนกันหนี่ย์เอ๋อร์ เรื่องพวกนี้บอกพ่อเจ้าได้เหรอ จะให้พ่อเจ้าโกรธตายรึยังไง” ฮูหยินซูเข้าไปปลอบสามีด้วยท่าทีกล้าๆกลัวๆ แต่ไหนแต่ไรมานางไม่เคยเห็นนายท่านซูโกรธขนาดนี้“เจ้าสิตาย ปากเจ้าใหญ่แค่ไหนถึงกล้ามาแช่งข้า เพราะหนี่ย์เอ๋อรู้ความถึงได้บอกข้า ไม่บอกแล้วข้าจะรู้เหรอว่าไอ้จวนนายอำเภอมันตั้งใจจะเหยียบหัวข้า ทำการค้ามาตั้งกี่ปี จ่ายให้พวกมันไปตั้งเท่าไหร่ หนังเสือยังไม่ทันส่งเข้าเมืองหลวงก็ต้องส่งเข้าจวนนายอำเภอก่อนมันยังกล้าขู่ข้าขนาดนี้ อัปรีย์ ไอ้พวกอัปรีย์!! ไป ไปตามอาจูมา ข้าต้องถามนางให้รู้เรื่อง” ทำการค้ามาหลายปีจะมายอมขาดทุนแบบนี้ไม่ได้ กว่าจะเลี้ยงซูเจินจูมาหมดเงินไปตั้งเท่าไหร่ แต่งงานมีหน้ามีตาไม่ได้ ก็ต้องแต่งได้เส้นสาย แต่งเงินแต่งทองไม่ได้ก็ต้
Last Updated : 2025-04-03พ่ายรักบุปผาพิษ บทที่ 4
ซูเจินจูออกจากบ้านตระกูลซูมาพร้อมสี่เสวี่ยตรงเข้าไปที่ “ร้านผ้าซูเตี้ยน”“คุณหนูสี่มาแล้ว” หลงจู๊ออกมาตอนรับซูเจินจูอย่างคุ้นเคย น้ำเสียงเจือความห่วงใย หลงจู๊ผู้นี้ทำงานอยู่ที่ร้านผ้าซูเตี้ยนมาตั้งแต่เริ่มเปิดร้านใหม่ๆ ได้รับความไว้ใจจากนายท่านผู้เฒ่าซูมาก ยิ่งเห็นซูเจินจูมาตั้งแต่เกิดจนโต ได้ยินข่าวเสียหายที่เพิ่งเกิดขึ้นแล้วยิ่งเป็นห่วงคุณหนูผู้นี้จากใจจริง“ทำให้ท่านลุงฝูเป็นห่วงแล้ว”“คุณหนูรีบเข้าไปข้างในก่อนเถอะขอรับ” หลงจู๊พยายามพูดให้ซูเจินจูเข้าไปด้านในให้ได้ ด้วยเห็นสายตาจากหลายๆคนมองมาที่ซูเจินจูอย่างอยากรู้อยากเห็น เรื่องที่เกิดขึ้นในจวนนายอำเภอได้ถูกเล่าลือออกไปอย่างกว้างขวาง แต่ซูเจินจูกลับเพียงยืนนิ่งๆอยู่ตรงนั้นสักพัก หลังทักทายกันอีกสองสามประโยค ซูเจินจูจึงขอตัวเข้าไปดูเอกสารที่ห้องทำงานบนชั้นสองร้านผ้าซูเตี้ยนเป็นร้านผ้าที่ใหญ่เป็นอันดับหนึ่งของอำเภอเหอ ขายผ้าพับและเสื้อคลุมขนสัตว์ผ้าพ
Last Updated : 2025-04-03พ่ายรักบุปผาพิษ บทที่ 5
เดือนละสิบตำลึง ปีนึงจะได้หนึ่งร้อยยี่สิบตำลึง หกปีก็จะมีเจ็ดร้อยยี่สิบตำลึง ในหีบนี้เหลือเงินห้าร้อยตำลึง หักจากที่นางสั่งทำอุปกรณ์ทำผ้าห้าตำลึง ซื้อกริชเงินสี่สิบตำลึง เจินจูคนเก่านับได้ว่าประหยัดจริงๆอืม... ปิ่นเงินแปดอัน ปิ่นทองหกอัน ปิ่นหยกสี่อัน ชุดเครื่องประดับเงินสองชุด ชุดเครื่องประดับทองสองชุด ต่างหูหยกหนึ่งคู่ ต่างหูปะการังแดงหนึ่งคู่เอ๊ะ!! เสื้อคลุมขนจิ้งจอกแดง“ปิ่นเงินหนึ่งอัน ปิ่นหยกหนึ่งอัน ต่างหูหยกหนึ่งคู่ เอาไว้เท่านี้พอ ที่เหลือเจ้าเอาไปขายซะ” ยิ่งคิดก็ยิ่งเข้าท่า ของพวกนี้มีไว้นางก็ไม่ได้ใช้ ไม่สู้เปลี่ยนเป็นเงินเตรียมไว้ดีกว่า“ไม่ได้นะเจ้าคะคุณหนู!!!! ของพวกนี้ต้องเก็บไว้เป็นสินเดิม หากคุณหนูแต่งงานออกไปแล้วไม่มีสินเดิมจะถูกครอบครัวฝ่ายชายรังแกเอานะเจ้าคะ” สี่เสวี่ยตกใจกับท่าที่ของคุณหนูของนาง ตั้งแต่ชนเสาคราวนั้นคุณหนูของนางก็ดูเปลี่ยนไป ถึงแม้ว่าจะยังใจดีกับนาง แต่ท่าทางเฉยเมยตลอดเวลานั้นก็ราวกับเป็
Last Updated : 2025-04-03
Latest chapter
พ่ายรักบุปผาพิษ บทที่ 36
ซูเจินจูรับสัญญาเช่าร้านพร้อมกุญแจหนึ่งดอกเดินออกมาจากสถานศึกษาด้วยความพอใจ“เฮ้ออ ท่านเหล่าซือหัวแข็งนัก คราแรกข้านึกว่าจะไม่ได้ร้านนี้เสียแล้ว”“นั่นสิเจ้าคะ บ่าวเองก็เพิ่งเคยเห็นคนไม่อยากได้เงินก็คราวนี้เอง”“บัณฑิตล้วนมองข้ามเงินทอง สิ่งที่เหล่าบัณฑิตถือไว้มีเพียงพู่กันและกระดานหมากเท่านั้น”“หมายความว่าอย่างไรหรือเจ้าคะ”“หมายความว่าบัณฑิตคือคนที่ขายของให้ได้ยากที่สุดเพราะเขาไม่สนเงินจึงไม่มีเงินมาซื้อของของข้าไงเล่า ไปเถอะ ข้าหิวแล้ว วันนี้ข้าจะพาเจ้าไปกินข้าวที่เหลาเล่าลี่”ไม่สนเงินจึงไม่มีเงินงั้นหรือ เฟยหลันมองคุณหนูของตนที่เดินนำหน้าออกไปแล้วกลั้นยิ้มไว้ไม่ไหว คุณหนูของนางช่าง..น่าเอ็นดูเสียเหลือเกินเหลาเล่าลี่แห่งตำบลเป่ยเป็นเหลาอาหารที่ใหญ่ที่สุดในตำบล แต่ละวันรับลูกค้าจำนวนมากเพราะตำบลเป่ยคือตำบลที่เป็นทางผ่านไปยังหมู่บ้านจั๋วมู่ คนมากมายที่ไปชมดอกเหมยที่หมู่บ้านจั๋วมู่มักมากินอาหารที่เหลามากกว่ากินตามริมทางของหมู่บ้าน“คารวะคุณหนู ห้องส่วนตัวด้านบนหรือโถงด้านล่างขอรับ”“ห้องส่วนตัว”“คุณหนูเชิญตามข้ามาขอรับ”สำหรับห้องส่วนตัวในเหลาเล่าลี่ต้องสั่งชุดอาหารห้าสิบตำลึงเท่า
พ่ายรักบุปผาพิษ บทที่ 35
เฟยหรงกลับมารายงานเรื่องของเฟยอวี่ให้ซูเจินจูรู้“พวกค้ามนุษย์ยี่สิบคนหรือ เฟยหรง เจ้าไปบอกให้นางหาสัญญาทาสของตนเองให้เจอ เราจะบุกเข้าไปฆ่าพวกมันทั้งหมด” ในเมื่อเป็นคนเลวก็ไม่จำเป็นต้องต่อรองอะไร คนที่ขโมยชีวิตของผู้อื่นมาขายแลกเงินไปปรนเปรอตัวเอง ก็สมควรเอาชีวิตของมันปรนเปรอเหล่าเด็กๆที่ต้องตาย ชดใช้แก่ครอบครัวที่ต้องพลัดพรากจากกัน“คุณหนู ตอนที่บ่าวออกมา สังเกตว่านางน่าจะถูกเฆี่ยนตีมาก่อนหน้านี้ ไม่รู้ว่านางจะรับมือคนพวกนั้นไหวหรือไม่ คุณหนูอยู่ข้างนอกนี่เถอะเจ้าคะ หากถูกจับได้คุณหนูจะได้ไม่เดือดร้อน”“เช่นนั้นหรือ ... เฟยหลัน พิษแมงมุมที่ข้าเคยให้เจ้ายังเหลืออยู่หรือไม่”“เหลืออยู่เจ้าค่ะ”“เช่นนั้นก็ใช้พิษเถอะ จัดการพวกมันเงียบๆอาจจะดีกว่า เจ้ามอบพิษแมงมุมให้เฟยหรง เฟยหรงเจ้าส่งยาพิษเข้าไปให้เฟยอวี่ ใช้เพียงสองหยดเท่านั้น ให้ยาแก้พิษนางไปด้วย คืนนี้เราจะลงมือ เมื่อนางออกมาข้ากับนางจะเอาเอกสารไปที่โรงค้าทาสทำเรื่องซื้อตัวนาง เฟยเมี่ยวเมื่อข้าทำเรื่องซื้อตัวนางเสร็จแล้วเจ้าไปแจ้งทางการอย่างลับๆให้มาช่วยเด็กพวกนั้น”“บ่าวทราบแล้วเจ้าค่ะ”คืนเดือนมืดไร้แสงดาวแม้แต่แสงจันทร์ก็ไม่กระจ่า
พ่ายรักบุปผาพิษ บทที่ 34
“คุณหนูกลับมาแล้ว บ่าวคารวะคุณหนูขอรับ”“ท่านลุงฝู คราวนี้มีลายใหม่มาด้วยเจ้าค่ะ ท่านไปคุยกับข้าในห้องก่อนเถอะ”“ได้ขอรับ” “เจ้าสองคนน่ะคนนึงไปชงชา อีกคนไปซื้อขนมร้านเสี่ยวซือกวงในคุณหนู ไปๆให้ไว”คนงานสองกันช่วยกันลำเลียงผ้าทั้งยี่สิบสองผืนลงมาจากรถม้าเข้าไปยังห้องทำงานของหลงจู๊ฝู หลงจู๊ฝูเห็นผ้ามากมายหลายพับก็ยิ้มดีใจจนตาแทบจะปิดสนิท“ท่านลุงฝู ผ้าไหมหอมหมื่นลี้ลายดอกเหมย ลายดอกท้อ และลายดอกบัวทั้งหมดสิบแปดพับ เป็นของที่ร้านสิบเจ็ดพับนะเจ้าคะ พับสีม่วงลายดอกบัวนี้ข้าจะนำกลับไปให้ท่านแม่”“ขอรับคุณหนู” หลงจู๊ฝูใช้พู่กันในมือขีดฆ่าจำนวนเดิมที่ลงไว้แล้วเขียนจำนวนใหม่ลงไปข้างๆ ฮูหยินรองที่ไม่มีบ้านเดิมสนับสนุน ไม่ได้รับความรักจากนายท่าน อย่างน้อยก็ยังมีลูกกตัญญูเช่นคุณหนูสี่ นับว่าสวรรค์ยังเมตตาจริงๆ“สามพับนี้เป็นลายโบตั๋นเจ้าค่ะ ส่วนพับนี้เป็นลายเป็ดยวนยาง” ซูเจินจูกับเฟยหลันช่วยกันคลี่ผ้าไหมหอมหมื่นลี้ลายเป็ดยวนยางออกมาให้หลงจู๊ฝูดู เมื่อเห็นว่าหลงจู๊ฝูมองผ้าพับลายเป็นยวนยางด้วยสายตาชื่นชมก็พูดต่อทันที“ผืนนี้ราคาห้าร้อยตำลึงเจ้าค่ะ“ไอหย๋า แพงถึงเพียงนั้น”“ไม่นับว่าแพงนะเจ้าคะท่านล
พ่ายรักบุปผาพิษ บทที่ 33
การเดินทางไปยังหมู่บ้านซานครั้งนี้เต็มไปด้วยความราบรื่น เฟยหลันเล่าเรื่องในเมืองหลวงให้ซูเจินจูฟังตลอดทาง นางเกิดและเติบโตที่เมืองหลวง ขนมร้านใดอร่อย อาหารเหลาใดเลิศรสนางล้วนรู้จัก แต่ละปีในเมืองหลวงจะจัดงานต่างๆมากมายที่นางชื่นชอบมากที่สุดคือเทศกาลดอกไม้ไฟ แต่ในทุกเทศกาลนางไม่เคยได้ปล่อยใจชื่นชมการแสดงเพราะนางต้องคอยคุ้มกันนายหญิงที่ออกพบปะเหล่าสตรีชั้นสูงในงานนั้น เหล่าสตรีในเมืองหลวงล้วนน่ากลัว อุบายแยบยลที่ถูกจัดวางอย่างดีราวกับหมากในกระดานที่ขอเพียงพวกนางเริ่มลงมือ หากรู้ตัวช้าก็ไม่มีหวังที่จะพลิกกระดานขึ้นมาเป็นฝ่ายกุมอำนาจได้ ด้วยเพราะเป็นการเดินทางที่ไม่เร่งรีบ หลีกเลี่ยงทางเล็กแคบเลือกเดินทางผ่านถนนเส้นหลักทำให้การเดินทางครั้งนี้ใช้เวลาเกือบสามชั่วยาม แต่เป็นสามชั่วยามที่ซูเจินจูเพลิดเหลินไปกับทิวทัศน์สองข้างทางและเรื่องเล่าของเฟยหลันที่ไม่ต่างจากเทพนิยายในโลกที่ซูเจินจูจากมา“คุณหนูของบ่าว มาแล้วหรือเจ้าคะ รีบเข้าไปพักก่อนเถอะเจ้าค่ะ บ่าวจะให้ซินเซียงไปยกขนมกับน้ำชามาให้”“สี่เสวี่ยเจ้าใจเย็นก่อน คิดถึงข้าเพียงนั้นเชียวหรือ ให้ข้าเดินดูพวกนางสักหน่อยเถอะ พวกนางล้วนเป็นคนปักผ
พ่ายรักบุปผาพิษ บทที่ 32
เช้าวันต่อมาเฟยหลันก็กลับมารายงานเรื่องที่ตนสืบได้“คุณหนู บ่าวสืบมาได้ว่าคุณหนูใหญ่เลี้ยงอันธพาลไว้ข้างนอกจำนวนมากแต่ละเดือนต้องจ่ายเงินให้พวกมันหนึ่งร้อยตำลึงเป็นค่าปิดปากไม่ให้พวกมันเอาเรื่องไปฟ้องคุณชายหลิน เมื่อวานคุณหนูใหญ่ไปของเงินฮูหยินซูแต่กลับถูกไล่ออกมา จึงเข้ามาขโมยหีบเงินของท่าน เมื่อไม่เจอหีบเงินจึงข่มขู่เสี่ยวเหลียนเห็นว่านางไม่พูดจึงใส่ร้ายว่านางขโมยผ้าไหมพับหนึ่งก่อนสั่งคนงานในบ้านให้โบยนางสิบไม้ คุณหนูใหญ่ให้อิงชุ่ยนำเครื่องประดับไปขาย ใช้เงินสามร้อยตำลึงจ้างอันธพาลสามสิบคนดักฉุดท่านวันที่ท่านต้องออกไปทำการค้าครั้งหน้า อันธพาลพวกนั้นส่วนหนึ่งเป็นคนที่เคยหาเรื่องท่านตอนไปสวนดอกเหมยเจ้าค่ะ”“สืบข่าวได้ว่องไว ไม่เสียแรงที่ข้าไว้ใจเจ้า”“คุณหนูจะให้บ่าวจัดการนางเลยหรือไม่เจ้าคะ”ซูเจินจูเคาะนิ้วลงกับโต๊ะ นางกำลังครุ่นคิด การฆ่าซูหนี่ย์ไม่ใช่เรื่องยาก แต่การตายไม่ใช่สิ่งที่นางปารถนาจะมอบให้แก่คนจิตใจวิปริตเช่นซูหนี่ย์ สตรีประเภทใดกันถึงชื่นชอบการทำลายสตรีผู้อื่นด้วยการให้บุรุษมากมายข่มเขงรังแก หากคนที่ถูกวางอุบายไม่ใช่นาง แต่เป็นเพียงสตรีอ่อนแอสักคน สตรีเหล่านั้นคงเลือกเส
พ่ายรักบุปผาพิษ บทที่ 31
หลังจัดการไก่ทั้งหกตัวจนหมด คนทั้งสี่ก็เก็บของลงจากบนเขา วันนี้ซูเจินจูไม่อยากกลับเย็นจนเกิดไปเพราะต้องนำสมุนไพรในตระกร้าไปปลูกและเก็บให้เรียบร้อยก่อนเดินทางกลับอำเภอเหอวันพรุ่งนี้หยางหย่งเจิ้งเดินมาส่งซูเจินจูถึงหน้าเรือนหอมหมื่นลี้ก่อนจะแยกตัวกลับไปที่กระท่อมริมลำธารของเขาทันทีที่หยางหย่งเจิ้งเปิดดประตูเข้ามา ชายชุดดำในกระท่อมก็โค้งคำนับเขาทันที“เหวินอี้คารวะท่านรองแม่ทัพ”“ไม่ต้องมากพิธี เจ้ามีข่าวใหม่หรือไม่”“ข้าสืบมาได้ว่าก้านลู่ร่วมมือกับผู้ช่วยนายอำเภอของอำเภออู๋เป็นสายให้แคว้นจิ้น ตอนนี้แคว้นจิ้นละทิ้งการโจมตีฝั่งใต้แต่ยกทัพเลียบเขามายังฝั่งตะวันออกเฉียงใต้แทน คงตั้งใจตีเข้ามาทางตำบลไป่เข้าอำเภออู่เลียบกำแพงเมืองหลวงแบ่งสองทัพเข้าทั้งทางประตูทิศใต้และทศตะวันออกขอรับ”“สืบต่อว่าผู้ช่วยนายอำเภออู๋ติดต่อกับใครอีกบ้าง สืบเรื่องของนายอำเภออู๋ด้วยหากไม่ใช่พวกเดียวกันก็ใช้เขาซ้อนแผนปล่อยข่าวลวงให้ทัพศัตรู ดูท่าคนที่ชักใยอยู่เบื้องหลังจะไม่ธรรมดาเสียแล้ว”“พวกข้าจะรีบไปสืบและส่งข่าวกลับมา ท่านรองแม่ทัพจะอยู่ที่หมู่บ้านนี้ต่อหรือขอรับ ข้าคิดว่าชาวบ้านที่นี่วุ่นวายกับท่านมากเกินไปนั
พ่ายรักบุปผาพิษ บทที่ 30
วันต่อมา ป้ายเรือนหอมหมื่นลี้ถูกแขวนไว้อย่างสวยงามโดไม่มีพิธีใดๆตามคำสั่งของซูเจินจู นางถือฤกษ์สะดวกและถือว่าเรือนหลังนี้ยังไม่เสร็จดี ไว้รอให้ทุกอย่างในเรือนเรียบร้อยค่อยจัดงานก็ยังไม่สายหลังจากตรวจดูความแน่นหนาและมั่งคงแล้วสี่เสวี่ยไปหาลุงหวังหัวหน้าหมู่บ้านให้ลุงหวังช่วยประกาศในหมูบ้านว่านางต้องการรับสมัครคนเย็บถุงหอมมีค่าแรงให้ใบละหนึ่งตำลึง ไม่ได้รับทุกคนในทันทีแต่นางจะให้ลองปักให้นางดูก่อน เฉพาะคนที่ผ่านการทดสอบเท่านั้นถึงจะได้รับงานนี้ เมื่อผ่านแล้วก็ไม่อนุญาตให้เอางานปักกลับไปทำ ต้องทำที่เรือนหอมหมื่นลี้เท่านั้น หากใครยอมรับตามนี้ได้ พรุ่งนี้เช้าให้ไปเจอนนางที่เรือนเมื่อกลับเข้าเรือนสี่เสวี่ยก็ให้ซินเซียงและเยว่ชิงช่วยกันเอาผ้าไหมมีตำหนิพับหนึ่งออกมาตัดให้เป็นขนาดถุงหอมเตรียมไว้ให้คนที่จะมาทดสอบวันพรุ่งนี้ขณะเดียวกันซูเจินจูก็ลงมือวาดผ้าลายโบตั๋น ด้วยเพราะมีผู้ช่วยฝีมือดีอย่างเยว่ชิงจึงใช้เวลาไม่นานนักผ้าไหมหอมหมื่นลี้ลายดอกโบตั๋นก็ทำเสร็จ เมื่อเห็นว่างานผ้าเรียบร้อยดีก็สั่งให้เฟยหลันและจางหมิ่นเตรียมตัวเพื่อขึ้นเขาจางหมิ่นเดินมาบอกหยางหย่งเจิ้งว่าคุณหนูกำลังขึ้นเขา หากเขา
พ่ายรักบุปผาพิษ บทที่ 29
ขณะเดียวกัน เฟยเมี่ยวก็เข้ามารายงานซูเจินจูที่แยกสมุนไพรอยู่ในห้องยา เฟยหลันบอกเอาไว้ก่อนออกไปซื้อม้าว่าให้คอยดูเพ่ยเพ่ยเอาไว้อย่าให้นางสร้างความเดือดร้อน นางเป็นเพียงคนที่คุณหนูบังเอิญช่วยไว้ ไม่ใช่คนของคุณหนู ดังนั้นเมื่อเห็นว่านางเหมือนจะก่อเรื่องก็เข้าไปรายงานซูเจินจูทันที“เจ้าถอยไปนะ ข้ามาอวยพรพี่สาว พี่สาวอยู่หรือไม่เจ้าคะ ข้ามาอวยพรวันเกิดท่านเจ้าค่ะ” แม่หนูน้อยยังไม่ละความพยายาม ตะโกนอยู่หน้าบ้านหวังเพียงซาลาเปาสักใบครึ่งใบไปให้น้องชายที่รอนางอยู่“ออกไป นังเด็กบ้า นังเด็กตัวเหม็น พวกเจ้าคนงานทางนั้นมาช่วยข้าจับนังเด็กนี่โยนออกไปเร็ว”คนงานมองหน้ากันไปมองหน้ากันมา วางอุปกรณ์ในมือก่อนจะเดินตรงเข้ามาหาเพ่ยเพ่ย“หยุด!! พวกเจ้าทำอะไรกัน” เสียงของซูเจินจูทำให้คนทั้งหมดที่กระอักกระอ่วนอยู่แล้วยิ่งทำอะไรไม่ถูกเด็กน้อยเนื้อตัวมอมแมมรีบวิ่งเข้ามาคุกเข่าหน้าซูเจินจูทันทีที่เห็นนางเดินออกมา“พี่สาว ข้ามาอวยพรวันเกิดให้ท่าน ขอให้ท่านอายุมั่นขวัญยืน ขอให้ท่านร่ำรวย มีอิ่ม มีหลับไม่ขาดเจ้าค่ะ”ซูเจินจูได้ฟังคำอวยพรผิดๆถูกๆก็ยิ้มมองเด็กสาวตรงหน้า“ขอบใจแม่หนู เฟยเมี่ยว เจ้าเข้าไปเอาซาลาเปา
พ่ายรักบุปผาพิษ บทที่ 28
เมื่อถึงหมู่บ้านซาน ซูเจินจูที่ยังไม่ทันได้ลงจากรถก็ได้ยินเสียงสี่เสวี่ยดังมาแต่ไกล“คุณหนู คุณหนูของบ่าวมาแล้ว”“ไอหย๋า เสียงดังมาจากไหน ตะโกนดังเพียงนี้เห็นที่ว่าบ้านข้าคงถล่มลงมาแล้ว”“คุณหนู บ่าวไม่ได้เสียงดังถึงเพียงนั้นนะเจ้าคะ ค่อยลงๆสิเจ้าคะ ทำไมกระโดดลงมาเช่นนั้น เยว่ชิงเจ้าเข้าไปเตรียมน้ำให้คุณหนู หลิวหยางจางหมิ่นมาช่วยกันยกของในรถม้า อ๊ะ แม่นางทั้งสอง”“นางคือเฟยหรงกับเฟยเมี่ยว เรื่องของพวกนางเฟยหลันจะเป็นคนจัดการ”“เจ้าค่ะ คุณหนูเข้าไปข้างในก่อนเถอะเจ้าค่ะ ข้างนอกแดดแรง เดี๋ยวจะไม่สบาย”ผ้าสิบแปดพับและหีบเงินถูกย้ายเข้ามาวางในห้องโถงของเรือนใน คนทั้งหมดยืนตั้งแถวเป็นระเบียบอยู่หน้าซูเจินจู แต่ละคนต่อแถวเข้ามาอวยพร จนซูเจินจูที่นั่งรับคำอวยพรมีความสุขจนหุบยิ้มไม่ได้“เอาล่ะ อย่างที่พวกเจ้ารู้ว่าเมื่อวานนี้เป็นวันเกิดของข้า ดังนั้นข้าจึงมอบของขวัญให้พวกเจ้าถือว่าเป็นการต่ออายุข้า ผ้าไหมคนละหนึ่งพับ ผ้าฝ้ายชั้นดีคนละหนึ่งพับ พวกเจ้ามาเลือกกันเถอะ”บ่าวทั้งหมดมองหน้ากันไปๆมาๆ หน้าตาประดับรอยยิ้มดีใจแต่ก็ยังไม่อยากจะเชื่อว่าจะให้ผ้าไหมกับพวกเขาจริงๆ แม้ว่าจะเห็นสี่เสวี่ยใส่ผ้าไ
