Share
บทที่ 634
Related chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 635
ผู้หญิงคนนั้นคิดในใจ เธอกลัวผู้ชายคนนี้ เพราะฉะนั้นเธอจึงอยากที่จะรีบออกไปจากตรงนี้ให้เร็วที่สุด ในบาร์นี้มีเหยื่อรอเธออยู่มากมาย!“ฉัน... ฉันคิดว่าฉันควรไปได้แล้ว...” หญิงสาวยิ้มอย่างเชื่องช้าและก้าวขากำลังจะเดินจากไป“เดี๋ยว...” หลิง อี้หรานพูดออกมา เธอดูหงุดหงิดเล็กน้อย‘เดี๋ยว? ฉันต้องรออะไรอีกล่ะเนี่ย?!’ ผู้หญิงคนนั้นก้าวออกไป โดยไม่มีท่าทีจะหยุดจากนั้นเสียงที่เย็นชาของอี้ จิ่นหลีก็ดังขึ้น “รอสักครู่”‘ห๊ะ?’ ผู้หญิงคนนั้นตกตะลึง แต่ก่อนที่เธอจะรู้สึกตัว เธอกลับถูกชายร่างใหญ่สองคนหยุดเธอไว้ เธอถูกบังคับให้กลับไปที่โต๊ะผู้หญิงคนนั้นเริ่มคิดเสียใจ ทำไมเธอต้องเข้ามาหาเขาด้วย? เมื่อมองดูจากเหตุการณ์แล้ว เห็นได้ชัดว่าผู้ชายคนนี้ไม่ใช่คนประเภทที่ควรเข้าไปยุ่งด้วย‘ใครจะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับฉันทีหลังล่ะ!’“ก็... งั้นเรามาคุยกันเถอะ ถ้าฉันพูดอะไรผิดหรือทำอะไรผิดไป ฉัน... ฉันต้องขอโทษคุณทั้งคู่จริง ๆ ค่ะ!” ผู้หญิงคนนั้นพูดออกมาอย่างสุภาพอี้ จิ่นหลีไม่สนใจเธอและมองไปที่หลิง อี้หราน เขาพูดว่า “เธอกลับมาแล้ว”หน้าตาที่เย้ายวนนั้นทำให้ผู้คนรู้สึกว่าเขาสามารถทำทุกอย่างได้เพื่อผู้ห
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 636
“ผู้ชายคนนี้เป็นของฉันจริง ๆ เหรอ?”เธอเอ่ยถามโดยไม่รู้ตัวจากนั้นเธอก็ได้ยินเสียงของเขาพูดว่า “ใช่ ผมเป็นของพี่”เสียงไพเราะดังก้องขึ้นราวกับเป็นเสียงตอบรับจากสรวงสวรรค์เธอยกตัวขึ้นและประกบเข้ากับริมฝีปากของเขาอย่างเชื่องช้า ‘ถ้าเขาเป็นของฉันล่ะก็... ฉันจะจูบเขาที่ไหนก็ได้!’...ผู้หญิงคนนั้นยังคงยืนอยู่ในบาร์ เธอดูมึนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอ‘ใครวะ... ผู้ชายคนนั้น? เขาดูต่างออกไป แถมยังมีบอดี้การ์ดคอยปกป้องเขาอีก’ ผู้ชายที่ชื่อจินออกไปจากบาร์ขณะที่อุ้มหญิงขี้เมาไว้ในอ้อมแขน เธอก็เหลือบเห็นนาฬิกาข้อมือที่เขาสวมอยู่ เป็นนาฬิการุ่นหายากของแบรนด์ดังที่เธอเคยเห็นบนอินเทอร์เน็ตมาก่อนนาฬิกาเรือนนั้นมีเพียงสามเรือนในโลกและมีราคาหลายร้อยล้านดอลลาร์!แต่บางทีเธออาจจะคิดผิด ผู้ชายคนนั้นอาจจะใส่ของปลอมก็ได้‘แต่... ถ้าผู้ชายคนนั้นใส่ของจริงล่ะ?’ หัวใจของหญิงสาวกระตุกเมื่อคิดถึงเรื่องนี้‘ถ้าผู้ชายที่ชื่อจินใช้นาฬิกามูลค่าหลายร้อยล้านเหรียญล่ะก็... เขาเป็นคนแบบไหนกันนะ?’‘เขา... เป็นใคร?’อี้ จิ่นหลีขึ้นรถมาพร้อมกับหลิง อี้หรานในอ้อมแขนของเขา ตอนนี้เธอหน้าแดง เธอดูมึนเมาอย่างเห็น
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 637
จูบของพวกเขาเริ่มหนักหน่วงขึ้น เธอเป็นเหมือนเด็กซน เธอจูบเขาขณะที่มือของเธอกำลังเล่นซุกซนอยู่กับร่างกายของเขาอี้ จิ่นหลีรู้สึกเหมือนเขากำลังสูญเสียการควบคุมทันใดนั้น เขาก็คว้ามือเธอไว้และพูดขึ้น “พอ... พอแล้ว... อี้หราน”ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป เขาอาจจะได้ทำกับเธอในรถหลิง อี้หรานกระพริบตาราวกับเด็กน้อย ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความสับสน‘พอแล้ว? ทำไมฉันถึงคิดว่ามันยังไม่พอล่ะ... ยังไม่พอ?’‘ฉันต้องการเขา! ฉันอยากให้เขาอยู่ข้าง ๆ ตลอดเวลา เวลาที่ได้อยู่กับเขา ฉันไม่จำเป็นต้องกลัวอะไร!’“จิน...” เธอพึมพำ พร้อมกับยกมือสัมผัสแก้มของเขา เธอพยายามจ้องจดจ่ออยู่ที่เขาด้วยสายตาพร่ามัว “คุณ... อึก... ดูดีมาก" เธอพึมพำและสะอึกระหว่างพูดคิ้วและดวงตาที่งดงามนั้นดูราวกับภาพวาดของศิลปินชื่อดัง ‘ผู้ชายคนนี้เป็นแฟนฉันจริง ๆ เหรอ? เขา... จะแต่งงานกับฉันเหรอ?’“ฉันเคยเห็นรูปถ่ายของ... ห่าว เหมยยวี่ เธอสวยจัง... คุณกับเธอ... ดูเข้ากันได้ดี ในข่าวมักจะบอกว่าพวกคุณ… เป็นคู่รักกิ่งทองใบหยก...” เธอ พึมพำต่อไปว่า “คุณ... คุณรักเธอไหม... ทำไม... คุณไม่ตามหาความจริงในตอนนั้น... ตอนที่เธอเสียชีวิต...”คำพู
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 638
“ยกโทษให้ผมได้ไหม อี้หราน ยกโทษให้ผมไม่ว่าจะเกิดอะไร ได้ไหม?”เขาทำได้เพียงอ้อนวอนตอนเธอหลับ เพราะเขาไม่กล้าแม้แต่จะพูดแบบนี้ต่อหน้าเธอเมื่อเขาเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เธอเสร็จแล้ว เขาก็ห่มผ้าให้เธอ และกำลังจะลุกขึ้น แต่มือของเธอกลับเอื้อมมาจับแขนเสื้อของเขาไว้ จากนั้นเธอก็ลืมตาขึ้น “ฉันยกโทษให้ จิน...”เขาตกใจและเขามองดูเธอด้วยความประหลาดใจ ‘เธอรู้ไหมว่าเธอกำลังพูดอะไร?’มุมปากของเธอยกขึ้นราวกับว่าเธอกำลังยิ้มและดวงตาของเธอแดงก่ำจากการร้องไห้ก่อนหน้านี้ มันสร้างประหลาดใจให้กับเขา “ฉัน... ไม่รู้ว่าทำไมคุณถึงขอให้ฉันยกโทษให้คุณ แต่ฉันจะให้อภัยคุณ ฉันจะยกโทษให้คุณ... เพราะ... คุณคือจิน...”เมื่อพูดจบ เธอก็หลับตาลงและผล็อยหลับไปอีกครั้งอี้ จิ่นหลีจ้องมองเธอด้วยสายตาที่ว่างเปล่า จากนั้นเขาก็ก้มลงจูบหน้าผากของเธอ“ใช่ ผมคือจิน จินของพี่...” เขาพึมพำ ‘แม้ว่า... พี่จะไม่ยกโทษให้ผม ผมก็จะไม่มีวันปล่อยพี่ไป!’เพราะเธอคือคนสำคัญสำหรับเขา...หลิง อี้หรานตื่นขึ้นมาในวันรุ่งขึ้นด้วยศีรษะที่หนักอึ้ง‘เพราะฉันดื่มมากเกินไปสินะ!’ เธอหลับตาลงและนวดขมับของตัวเอง“พี่ปวดหัวหรือเปล่า?” เสียงหนึ่งด
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 639
เธอรีบบ้วนปากแล้วมองเขาด้วยใบหน้าที่แดงก่ำของเธอ “จริงเหรอ?”“พี่คิดว่าผมโกหกเหรอ?” เขาถามเธอลังเลและพยายามจำสิ่งที่เกิดขึ้นในบาร์เมื่อวานนี้ ‘ใช่แล้ว ดูเหมือนว่าผู้หญิงแปลกหน้าคนนั้นจะสนใจเขา’‘จากนั้นฉันก็โกรธเพราะฉันไม่ชอบผู้หญิงคนอื่นที่เข้ามาหาเขาแบบนั้น ฉันเลย... อืม... ฉันจำไม่ได้ แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้พูดโกหก’เธอกลัวว่าเธอทำอย่างนั้นจริง ๆ“ผมมีความสุข เพราะผมไม่เคยเห็นมีแสดงความเป็นเจ้าของของผมบ่อย ๆ ผมชอบที่พี่บอกกับผู้หญิงคนอื่นว่าผมเป็นของพี่” อี้ จิ่นหลีกล่าวมุมปากของเขายกยิ้มขึ้น แม้ดวงตาของเขาก็ยังกลายเป็นรูปสระอิหลิง อี้หรานจ้องมองรอยยิ้มของเขา ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกเขินอายหลังจากอาบน้ำเสร็จ หลิง อี้หรานรู้สึกสบายตัวขึ้นเล็กน้อยเมื่อเธอทานซุปแก้เมาค้างอี้ จิ่นหลีหันไปหาหลิง อี้หรานและพูดว่า “ผมจะขอให้เกา ฉงหมิงเชิญนักออกแบบชุดสองคนมาในวันนี้เพื่อออกแบบชุดแต่งงาน พี่จะได้ดูว่าพี่ชอบนักออกแบบคนไหนมากที่สุด”หลิง อี้หรานเกือบสำลัก‘เวลาที่คนเราแต่งงานกัน พวกเขาจะเลือกชุดแต่งงาน แต่ฉัน... กลับได้เลือกนักออกแบบชุดก่อน’เกา ฉงหมิงมาถึงในตอนบ่ายพร้อมกับหนังส
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 640
เมื่อตอนที่เขายังเป็นเด็ก เขาต้องระมัดระวังทุกย่างก้าว เพราะนายท่านที่อยู่ตรงหน้าเขาคือผู้ควบคุมชะตาชีวิตของเขาแต่ในที่สุดเขาก็สามารถควบคุมชะตากรรมของตัวเองได้ เพราะนายท่านแก่ตัวลงไปมากแล้วพวกเขาเป็นเพียงปู่และหลานชาย แม้จะมีสีสายเลือดเดียวกัน แต่พวกเขากลับไม่ได้รักกันมากขนาดนั้น“ผมจะแต่งงานกับหลิง อี้หราน” เสียงเยือกเย็นทำลายความเงียบในห้อง “แต่งงานเหรอ?” นายท่านอี้หัวเราะ “ผู้หญิงคนนั้นไม่คู่ควรกับตระกูลอี้”“มันขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของผม ว่าเธอสมควรได้รับมันหรือไม่” อี้ จิ่นหลีพูดอย่างเย็นชานายท่านอี้คำราม “ฉันได้ยินมาว่าแกกำลังช่วยผู้หญิงคนนั้นแก้ไขคดีอย่างนั้นเหรอ?”อี้ จิ่นหลีเม้มริมฝีปาก เขารู้ว่านายท่านรู้เรื่องนี้ แม้ว่าเขาจะเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลมาเป็นเวลานาน แต่เขาก็รู้เรื่องต่าง ๆ เป็นอย่างดี“ผู้หญิงคนนั้นรู้ไหมว่าแกมีส่วนเกี่ยวข้องกับคดีของเธอ?” นายท่านอี้ถามใบหน้าของอี้ จิ่นหลีหม่นหมองลง “ผมบอกแล้วไงว่าเธอจะไม่มีวันรู้”“ถ้าฉันบอกเธอล่ะ? ฉันไม่แน่ใจว่าเธอจะยังเต็มใจแต่งงานกับแกอยู่หรือเปล่าหลังจากที่เธอรู้ความจริง แต่ถ้าเธอชอบเงิน เธอก็คงจะแต่งงานกับ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 641
นายท่านอี้เงียบ เขาเป็นคนเลี้ยงเด็กคนนี้ขึ้นมาด้วยตัวเอง แต่เขากลับไม่สามารถควบคุมเด็กคนนี้ได้เขาแก่ตัวขึ้นในขณะที่เด็กคนนี้แข็งแรงขึ้น“แกนี่... เป็นเหมือนพ่อของแกมากขึ้นเรื่อย ๆ เลยนะ” นายท่านอี้มองหลานชายของเขาด้วยความรู้สึกผสมปนเป เขายังคงจำได้ว่าลูกชายของเขาบอกกับเขาว่าต้องแต่งงานกับผู้หญิงคนนั้น ไม่สำคัญว่าเขาจะต้องละทิ้งฐานะนายน้อยของตระกูลอี้ไปหรือไม่ราวกับว่าทรัพย์สมบัติในตระกูลอี้ไม่มีอะไรน่าสนใจอี้ จิ่นหลีเม้มริมฝีปากเข้าหากันและไม่พูดอะไรจากนั้นนายท่านอี้จึงพูดเสริมว่า “วันหนึ่งแกจะต้องเสียใจเช่นเดียวกับพ่อของแก...” ทุกอย่างสายเกินแก้และพ่อของอี้ จิ่นหลีก็จบชีวิตลง“ผมจะไม่เสียใจกับการตกหลุมรักเธอและได้แต่งงานกับเธอ มันจะเป็นสิ่งสุดท้ายที่ผมจะเสียใจ” อี้ จิ่นหลีพูดด้วยความมั่นใจ“อย่างนั้นหรือ? ฮ่าฮ่า…” นายท่านอี้หัวเราะออกมาทันที “แกจะไม่เสียใจอย่างนั้นเหรอ... พูดง่ายเสียจริง ฉันแก่แล้วและใกล้จะลงโลงเต็มที บางทีฉันอาจจะตายก่อนที่แกจะเสียใจ”“ถ้าอย่างนั้นก็ขอให้อายุยืนแล้วกันครับ” อี้ จิ่นหลีจ้องมองนายท่านอี้ขณะที่เขาพูดว่า “ขอให้ปู่มีชีวิตที่ยืนยาวเพื่อที่ปู่จะ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 642
“แต่อะไรหรือ?” เขาถามพร้อมกับเลิกคิ้วขึ้น“ฉันมีรอยแผลเป็นบนตัวเยอะมาก ดังนั้นต้องออกแบบชุดแต่งงานแบบปกปิดเท่านั้น ถ้าเกิดเปิดเผยมากเกินไป ผู้คนก็จะเห็นรอยแผลเป็นของฉันด้วย” เธอพูดด้วยความขวยเขินเขารู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวในหัวใจ “ดีแล้วที่ออกแบบชุดให้ปกปิดเอาไว้ ผมไม่ชอบชุดเจ้าสาวที่เปิดเผยมากเกินไป” มุมปากของอี้ จิ่นหลียกยิ้มเล็กน้อยในขณะที่เขาโอบแขนไปกอดหลิง อี้หรานเอาไว้ ก่อนที่จะพูดว่า “ผมอยากเห็นชุดแต่งงานของพี่ที่ปกคลุมตั้งแต่หัวจรดเท้า พี่รู้อะไรไหม? เพราะผมเป็นเจ้าของพี่ ผมคงทนไม่ได้ ถ้าให้คนอื่นมาเห็นผิวของพี่มากเกินไป”แม้ว่าในตอนแรกเธอจะรู้สึกอับอายเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่คำพูดของเขากลับทำให้เธอโล่งใจ“ขอบคุณนะจิน” เธอพึมพำ“ผมไม่ได้ล้อเล่นหรือพูดปลอบโยนพี่” อี้ จิ่นหลีพูดขณะที่เขาไล่ริมฝีปากเบา ๆ บนแก้มของหลิง อี้หราน “ถึงพี่จะมีรอยแผลเป็นบนผิวหนัง แต่พี่ก็ยังสวยพอที่จะทำให้ผมหลงใหล ผมอยากจะขังพี่ไว้บนเกาะที่ห่างไกล จะได้มีแค่ผมคนเดียวที่มองเห็นพี่ได้ ผมจะได้ไม่ต้องกังวลว่าจะมีคนมาพรากพี่ไปจากผม”หลิง อี้หรานหัวเราะ “ใครกันที่จะพรากฉันไปจากคุณ?”เขาเม้มปากแน่นแต่ไม่ตอบ
Latest chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1480
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1479
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1478
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1477
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1476
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1475
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1474
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1473
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1472
