บทที่ 646

เพื่อที่จะปัดเป่าความคิดของหลินหว่านชิงที่จะกลับมาคืนดีกับฉินหมิงและเพื่อทำให้หลินหว่านชิงยอมแพ้โดยสิ้นเชิง เธอจึงกดหมายเลขโทรศัพท์ของฉินหมิงอย่างเงียบ ๆ

หลังจากเชื่อมต่อสายแล้ว เธอก็กดปุ่มเปิดลำโพง

“เฮ้ ซินเหยา คุณต้องการอะไรจากผมเหรอ?”

เสียงของฉินหมิงมาจากโทรศัพท์

“ฉินหมิง คุณยังจำครั้งก่อนที่เราสองคนเช็คอินที่โรงแรมในเมืองหลัวไห่ และนอนด้วยกันบนเตียงเดียวกันในคืนนั้นได้หรือเปล่า?”

ซูซินเหยาถามอย่างคลุมเครือ เธอจงใจเน้นคำว่า 'นอนเตียงเดียวกัน' เพื่อให้หลินหว่านชิงได้ยินชัดเจนยิ่งขึ้น

“จำได้ คุณ...ทำไมจู่ ๆ ถึงถามเรื่องนี้ล่ะ?”

เสียงของฉินหมิงดังขึ้น

ขณะนี้เขากำลังหลอมยามังกรซ่อนอยู่บนภูเขาด้านหลังตระกูลซู คำถามที่คลุมเคลือของ

ซูซินเหยาทำให้เขาสับสนมาก เขาจึงตอบสนองไม่ได้เล็กน้อย

ยิ่งไปกว่านั้น การที่เขานอนเตียงเดียวกับซูซินเหยาตลอดทั้งคืนในโรงแรมในเมืองหลัวไห่เป็นข้อเท็จจริงและเขาไม่อาจปฏิเสธได้

เปิดห้อง? นอนด้วยกันเหรอ?

หลินหว่านชิงเหมือนกับถูกสายฟ้าฟาดลงมาบนหัว จิตใจของเธอระเบิดและฉับพลันมันก็เป็นความว่างเปล่า

นี่ยังไม่ใช่ประเด็น ประเด็นก็คือเธอได้ยินฉินหมิงยอมรับกับหู