แชร์

บทที่ 647

“ฉัน...ฉันได้ยินแล้ว...”

“ฉัน...ขอให้พวกเธอทั้งคู่มีความสุขนะ...”

หลินหว่านชิงมาถึงจุดที่ใกล้จะพังทลาย แต่เธอก็กลั้นน้ำตาไว้

ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เธอก็ยังเป็นอันดับที่หนึ่งของสี่สาวงามแห่งเมืองเจียงเฉิง แถมยังเป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลหลินอีกด้วย

เธอยังมีความภาคภูมิใจและศักดิ์ศรีของตัวเองอยู่

ด้วยความเย่อหยิ่งของเธอ แม้ว่าจะพ่ายแพ้ซูซินเหยา เธอก็จะไม่แสดงด้านที่อ่อนแอของตนต่อหน้าซูซินเหยา

สำหรับฉินหมิง เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมแพ้ไป

ตอนนี้เมื่อฉินหมิงคบหากับซูซินเหยาแล้ว เธอไม่มีทางเลือกอื่นจริง ๆ นอกจากยอมแพ้

ดังเช่นที่ซูซินเหยาพูด

การที่บุคคลที่สามเข้าไปแทรกแซงความสัมพันธ์ของผู้อื่นนั้นถือเป็นเรื่องผิดศีลธรรมอย่างยิ่ง

ด้วยสถานะและความเย่อหยิ่งของเธอ เธอไม่อาจลดตัวไปเป็นเมียน้อยและทำลายความรู้สึกของคนอื่นได้อย่างแน่นอน ไม่อย่างนั้นทั้งเธอและตระกูลหลินทั้งหมดจะกลายเป็นตัวตลกให้คนทั้งเมืองเจียงเฉิงหัวเราะเยาะ!

หลังจากที่พยายามฝืนความรู้สึกขมขื่นจากอาการอกหักในหัวใจ เธอก็หันหลังและจากไปโดยไม่หันกลับมามอง

ทันทีที่เธอเดินออกจากออฟฟิศ เธอก็ไม่สามารถควบคุมน้ำตาได้อีกต่อไป

น้ำต
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status