จอมยุทธ์น้อย 6

การต่อสู้เบื้องหน้ายังคงดำเนินไป ยิ่งนานชายในชุดทหารยิ่งปราชัย คนชุดดำยิ่งขยับเข้ามาใกล้ เสียงดาบแกว่งไกว ทั้งว่องไวและคุกคาม ยิ่งนานยิ่งเสียดแทงแก้วหู

อาหู่หมอบตัวกับพื้นดินให้ลู่หลิ่งลงจากหลัง

เด็กน้อยจึงยืนเบื้องหน้าสาวงาม โดยมีเสือดาวหิมะยืนตระหง่านอีกชั้นหนึ่ง กางกั้นเภทภัยที่กำลังกล้ำกรายเหล่าสตรี

เจ้าก้อนแป้งในชุดสีชมพูอ่อนหวาน บนศีรษะหวีเกล้าเป็นมวยสองข้าง ผมดำขลับทรงหน้าม้าน่ารัก แก้มชมพูอวบอิ่ม ผิวขาวผ่องนุ่มนิ่ม สองเท้าเล็กยืนนิ่ง สองแขนกางออกผงาดกล้า ในมือน้อยๆ มีมีดพับข้างละเล่ม สะบัดเบาๆ ก็ยาวยื่น ขยายการปกป้องออกไปราวหนึ่งฉื่อ[1]

สตรีทั้งสองผู้กำลังถูกปองร้ายจึงได้รับการคุ้มครองเช่นนี้  พวกนางเบิกตากว้างแทบถลน คนสองคนที่เป็นผู้ใหญ่ถึงกับลืมกรีดร้องกันเลยทีเดียว

อาหู่ค่อยๆ ย่ำเท้าทั้งสี่ขึ้นหน้า รอจังหวะเข้าขย้ำศัตรูให้จมเขี้ยว ในขณะที่ลู่หลิ่งค่อยๆ ก้าวเท้าถอยหลัง เมื่อถึงตัวของหญิงงามทั้งสอง นางจึงยื่นมีดสั้นในมือให้

“พวกท่านถือเอาไว้ก่อน”

คล้ายกับถูกฝากของ หญิงทั้งสองรับเอาไว้อย่างลังเล เห็นเด็กน้อยตัวเล็กหันมามองด้วยดวงตากลมโตบริสุทธิ์สัตย์ซื่อ  นางยกยิ้มน่ารัก กำชับเสียงใสว่า “มีดสั้นจะช่วยคุ้มครองท่าน อย่าให้ปลายมีดถูกพวกเดียวกันก็พอ มันมีพิษ”

กล่าวจบก็เดินขึ้นหน้า ไปยืนเคียงข้างเสือดาวหิมะ

จังหวะนั้นชายชุดดำคนหนึ่งก็พุ่งทะยานฝ่าทหารออกมา มันชี้กระบี่มาทางสตรีงดงามทั้งสอง ลู่หลิ่งส่งเสียงดัง “อาหู่!”

เสือดาวพลันกระโจนตัวรวดเร็วแยกเขี้ยวยกเท้าใส่ชายชุดดำในพริบตา ลู่หลิ่งดึงขลุ่ยหยกอันเล็กที่ข้างเอว เป่าสุดแรง

ชายชุดดำผู้นั้นเสียหลักล้มลงกลิ้งไปหลายตลบก่อนจะพบว่าตนเองกำลังจะถูกเสือขย้ำ จึงหลบเลี่ยงถอยล่นไปตั้งหลัก

อาหู่เองก็ถอยหลังมาตั้งหลักที่ลู่หลิ่งเช่นกัน ทว่าพริบตานั้นคนชุดดำอีกฝั่งพลันทะยานกายเข้ามา ครานี้มาถึงสอง

ลู่หลิ่งกระโดดมายืนอยู่กับหญิงสาวทางด้านหลัง อาหู่แยกเขี้ยวกระโจนขึ้นหน้า เป็นแนวป้องกัน

การต่อสู้ยิ่งดุเดือดเลือดพล่าน เป้าหมายคือสตรีงดงามไม่เปลี่ยน พวกนางกรีดร้องไม่หยุด เสียงดาบยามฟาดฟันกระทบกันดังลั่น

อาหู่ส่งเสียงคำรามขู่กรรโชกรุนแรงเข้าโรมรัน เสียงขลุ่ยของลู่หลิ่งยิ่งดังสะท้อนก้องป่า ฝ่าเสียงทั้งหลายไม่ขาดสาย

เด็กน้อยพยายามส่งสัญญาณให้มารดา โดยไม่รู้ตัวเลยว่าตนเองออกมาซุกซนไกลเกินไป

“ระวัง!”

สตรีคนหนึ่งที่ด้านหลังแผดเสียงดังลั่นไปทางเสือดาว ลู่หลิ่งมองตามก็เห็นอาหู่ถูกดาบฟันที่กลางหลังจนเลือดสาด

“อาหู่!”

เด็กน้อยร้องเสียงหลง เขวี้ยงขลุ่ยหยกใส่เจ้าของดาบอย่างเดือดดาล ยังผลให้ขลุ่ยอันนั้นกระแทกหัวชายชุดดำจนหักกลางลำ มีผงสีขาวกระจายคลุ้ง คนร้ายที่ฟันอาหู่กับอีกคนซึ่งอยู่ใกล้กันพลันทรุดฮวบ ถูกพิษจากขลุ่ยไปเต็มๆ

เมื่อเสือดาวหิมะล้มลง ลู่หลิ่งจึงถอยหลังกรูดไปรวมตัวกับสตรีทั้งสอง เห็นชายชุดดำคนหนึ่งพุ่งร่างเข้ามาอย่างโมโหร้าย

เด็กน้อยดึงมีดสั้นจากหญิงคนที่ใกล้ที่สุดแล้วปาใส่ชายชุดดำ ผลที่ได้คือคนร้ายถูกพิษไปอีกคน

แน่นอนว่ากลุ่มผู้ร้ายยังไม่หมด นับได้ก็ราวสิบกว่าคน  แต่อาวุธเหลือแค่มีดสั้นหนึ่งเล่มเท่านั้น…

-----

[1] หนึ่งฉื่อ ราวๆ 1 ฟุต