เด็กมันร้าย - 74

#ภายในบ้าน

ตอนแรกฉันคิดว่ามีคนอยู่แต่พอเข้ามาบ้านมันเงียบและวังเวง แถมมองไปรอบ ๆ บริเวณนี้ไม่มีบ้านหลังอื่นตั้งอยู่เลย ยิ่งทำให้บรรยากาศวังเวงคูณสองขึ้นไปอีก

“นอนห้องนั้นนะ”

“อ่ะ” ฉันสะดุ้งกับเสียงพูด ก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกที่หันมาเจอตุล ถึงจะไม่อยากอยู่กับเขาแต่ตอนนี้การมีเขาอยู่ใกล้ ๆ มันทำให้สบายใจมากที่สุด

“กลัวผีขนาดนั้น?”

“เปล่าไม่ได้กลัว” ฉันพยายามแสดงท่าทางให้ปกติที่สุด “ให้พี่นอนห้องนั้นใช่ไหม”

“หมายถึงเราสองคนนอนห้องนั้นต่างหาก” พูดจบเขาก็ทำหน้าเจ้าเล่ห์ใส่

“ทำไมต้องนอนห้องเดียวกันด้วยในเมื่อไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว”

“เพิ่งหมั้นไม่ทันไรจะมาพูดว่าไม่ได้เป็นอะไรกันแบบนี้ เสียใจฉิบ!!” ดูก็รู้ว่าความเสียใจของเขามันเป็นแค่การแสดง

“ห้ามตามมานะ” ฉันเหนื่อยที่จะพูดแล้วจริง ๆ อยากพักแล้วพรุ่งนี้ค่อยคิดหาวิธีว่าจะเอายังไงต่อ

“บ้านหลังนี้มีห้องนอนแค่ห้องเดียว” พอฉันจะเดินเข้าห้องตุลก็พูดขัดขึ้น ทำให้ต้องชะงัก

บ้านหลังนี้เป็นบ้านชั้นเดียวสไตล์โมเดิร์น ไม่น่าเชื่อว่าจะมีห้องนอนเพียงแค่ห้องเดียว เมื่อไม่เชื่อฉันจึงใช้สายตากวาดมองไปรอบ ๆ บ้าน ทำให้เริ่มหวั่นใจเพราะนอกจากห้องโ