Share
บทที่ 343
Related chapter
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 344
"พี่จุ้นเหวิน!"หยางหว่านอวี่สีหน้าดีใจสวีชุ่ยหลานตะโกนอย่างตื่นเต้น "ฮ่าฮ่า กำลังเสริมของฉันมาแล้ว!"หยางจวิ้นหาวเหมือนเห็นคนช่วยชีวิตได้ "พี่จุ้นเหวินพี่มาถูกเวลาจรริง ๆ รีบช่วยผมเร็วเข้า...""ไอ้สารเลวพวกนี้ตีผม แถมยังจะหักมือผมอีก พี่รีบสั่งสอนพวกเขาให้ผมที!"จินจุ้นเหวินก้าวใหญ่เข้ามา ตามมาด้วยลูกน้องอีกสี่คนพวกเขาทั้งสี่เปล่งรัศมีอันทรงพลังของนักรบ และหนึ่งในนั้นคือชายวัยกลางคนที่มีใบหน้ากลม มีรัศมีที่แข็งแกร่งที่สุดห่างออกไปสิบเมตรก็ยังสัมผัสได้ถึงความกดดันที่เข้ามา"เสี่ยวอวี่ คุณลุงคุณป้า พวกคุณไม่ต้องกังวล วันนี้มีผมจินจุ้นเหวินอยู่ ใครก็คิดอย่าจะทำร้ายเสี่ยวหาวแม้แต่นิด!"จินจุ้นเหวินเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่ง ราวกับว่าเขาเป็นราชาผู้ควบคุมโลกเกาชิงเหยียนขมวดคิ้วเล็กน้อย "คุณแซ่จิน?"จินจุ้นเหวินพูดอย่างภาคภูมิใจ "ลูกชายคนโตของจินเหยากรุ๊ป จินจุ้นเหวินก็คือฉัน"พอคำพูดนี้ออกมาเสียงสูดหายใจเข้าลึก ๆ ก็ดังขึ้นโดยรอบทันที"โอ้พระเจ้า ที่แท้ก็จินเหยากรุ๊ป! ในต่างประเทศ พวกเขาเป็นหนึ่งในบริษัทที่ใหญ่ที่สุดที่ก่อตั้งโดยคนประเทศมังกร""ฉันได้ยินมาว่านายน้อยตระกูลจินดำ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 345
พี่ตาวต้องเปลี่ยนท่าเพื่อป้องกัน และหมัดทั้งสองคนก็ชนกันในอากาศร่างทั้งสองแยกจากกันอย่างรวดเร็ว และหยางจวิ้นหาวก็สามารถหลบรอดไปได้ลั่วอู๋ฉางเหลือบมองชายคนนั้นด้วยหางตาไอ้หมอนี่เป็นกุนซือที่เคยอยู่กับสวีเทียนมาก่อน และเขาเป็นคนเดียวที่รอดไปได้ในเหตุการณ์อาคารเทียนเซี่ยในความเป็นจริง ลั่วอู๋ฉางก็สังเกตเห็นการมีอยู่ของบุคคลนี้ตอนที่เขาเข้าไปในอาคารเทียนเซี่ยไม่ใช่เขาโชคดีฉวยโอกาสหนีไปเอาชีวิตรอดไปได้ แต่เป็นเพราะลั่วอู๋ฉางจงใจปล่อยไปจุดประสงค์นั้นง่ายมาก!ไม่มีอะไรมากไปกว่าการปล่อยเชือกตกปลาใหญ่!แม้ว่าสวีเทียนจะมีอิทธิพลมาก แต่ก็ไม่มีโอกาสสัมผัสกับคนระดับสูงที่สามารถใช้หนอนงูทองได้ลั่วอู๋ฉางคิดว่าต้องมีคนอื่นอยู่เบื้องหลังตระกูลสวีในขณะนี้ กุนซือปรากฏตัวอยู่ข้างจินจุ้นเหวิน ทุกอย่างก็ได้รับการอธิบายแล้วกุนซือคิดว่าเขาซ่อนตัวได้ดีและไม่ถูกเปิดเผยต่อหน้าลั่วอู๋ฉาง ดังนั้นเขาจึงปรากฏตัวพร้อมจินจุ้นเหวินอย่างกล้าหาญโดยไม่รู้เลยว่าตัวเองถูกเปิดเผยนานแล้วจุดประสงค์เดิมของตระกูลจินคือการสนับสนุนสวีเทียนให้เข้ามาแทนที่ตระกูลเกา และควบคุมทั้งฝ่ายขาวดำของเมืองจิงไห่แม้ว่า
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 346
“ผลัวะ!”ด้วยเสียงอู้อี้ พี่ตาวรู้สึกราวกับว่าเขาถูกรถบรรทุกเร่งความเร็วชนเข้าที่หน้าอก และเขาก็ลอยไปข้างหลังอย่างควบคุมไม่ได้!เขากลิ้งตัวอย่างรุนแรงในอากาศ เลือดพุ่งออกมาจากปากของเขา"ฟู่...อึก!"พี่ตาวกระแทกโต๊ะสามโต๊ะติดต่อกันและถูกฝังอยู่ในกองซากปรักหักพัง"สามี!"พี่หงรีบกระโจนเข้าไปเอามือเท้า "ควัก" หัวพี่ตาวออกมาเมื่อเห็นใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยเลือด พี่หงก็ร้องไห้ออกมาผู้ชมทั้งหมดตกตะลึง ตาค้างพูดไม่ออก!ความเก่งของพี่ตาวเป็นที่รู้จักกันดีในเมืองจิงไห่ แต่คาดไม่ถึงว่าแม้แต่อีกฝ่ายแค่กระบวนท่าเดียวก็รับไม่ได้ ก็โดนทำร้ายจนได้รับบาดเจ็บสาหัสแม่เจ้า!คนเราดูที่หน้าตาไม่ได้จริง ๆ อ้วนเตี้ยคนนี้ต้องแข็งแกร่งขนาดไหน!ลูกน้องของพี่ตาวต่างก็หวาดกลัวเช่นกัน หยางจวิ้นหาวฉวยโอกาสหลุดพ้นจากมัด เดินกะเผลกวิ่งเข้าไปหาจินจุ้นเหวินเขาประจบสอพลอเหมือนหมาปั๊กว่า "พี่จุ้นเหวิน คนของพี่เก่งจริง ๆ""รีบต่อเถอะ จัดการพวกเขาให้หมด ผมอยากเห็นพวกเธอร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวด"สามีภรรยาตระกูลหยางก็ตื่นเต้นไม่แพ้กัน รูจมูกเกือบจะพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าแล้ว ท่าทางหยิ่งผยองน่าขยะแขยงมากจินจ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 347
"อะไรแค่ฝังสองสามเข็มก็พอ ถ้านายสามารถฝังให้หายได้ ฉันจินจุ้นเหวินจะใช้แช่เดียวกับนายทันที!"ลั่วอู๋ฉางพูดโดยไม่หันกลับมามอง "นายไม่คู่ควร! ตระกูลลั่วของเราไม่มีลูกหลานที่ชั่วร้ายอย่างนาย""แม่ง นายกล้าดียังไงมาว่าพี่จุ้นเหวินของฉัน" หยางจวิ้นหาวเริ่มโกรธอีกครั้งเขาเหมือนพ่อแม่ของเขา ทั้งสามคนถูกแกะสลักจากแม่พิมพ์เดียวกันโดยสิ้นเชิงลูกน้องหลายคนวางพี่ตาวไว้บนโต๊ะตามคำสั่ง ลั่วอู๋ฉางก็เริ่มทำการฝังเข็มภายใต้แสงไฟ เทคนิคอันแพรวพราวของเขาน่าทึ่งมาก"ไอ้หมอนี่กลับรู้วิธีการฝังเข็มจริง ๆ?"หยางจวิ้นหาวดูประหลาดใจและถามว่า "แม่ เข็มที่เขาใช้แบบเดียวกับที่เราเห็นที่โรงแรมฮิลตันครั้งก่อนใช่ไหม?"สวีชุ่ยหลานเห็นว่าสีหน้าของลูกสาวของเธอดูน่าเกลียดทันทีเมื่อได้ยินคำว่า "โรงแรมฮิลตัน" และเธอก็พูดกับลูกชายอย่างโกรธ ๆ ว่า "เกี่ยวอะไรกับนาย ไม่ต้องยุ่ง!"หยางจวิ้นหาวไม่เห็นด้วยและพูดต่อ "ฉันไม่เชื่อหรอกว่าเขาจะสามารถรักษาคนให้หายได้จริง ๆ นี่เป็นเพียงการมองข้ามการแพทย์และวิทยาศาสตร์สมัยใหม่..."วินาทีต่อมาเขาก็ไม่สามารถพูดได้อีกต่อไปภายใต้การจ้องมองที่ประหลาดใจนับไม่ถ้วน แต่เดิมพี่ตาวใ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 348
อะไรนะ?ท่าทางประหลาดใจนับไม่ถ้วนมุ่งความสนใจไปที่ลั่วอู๋ฉางในเวลาเดียวกันเขากล้าดียังไง?ต่อให้โชคดีรักษาอาการบาดเจ็บของพี่ตาวให้หายได้ ก็ไม่สามารถให้เขาไปตายได้มั้ง!เมื่อกี้ยังขยับไม่ได้เลย ตอนนี้ได้แล้วเหรอ?"นั่นคือปรมาจารย์หม่าที่ขึ้นชื่อว่าเป็นราชาแห่งภาคตะวันตกเฉียงเหนือ ได้ยินว่าเขาสามารถทำลายศิลาจารึกได้ด้วยฝ่ามือ สามารถฆ่าวัวที่โตเต็มวัยได้ด้วยหมัดเดียว!""เมื่อเปรียบเทียบกับมังกรดุร้ายที่ข้ามแม่น้ำชนิดนี้ พี่ตาวก็เป็นเพียงปลาไหลหนึ่ง และความแข็งแกร่งของเขาไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันเลย""ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าไปตายแน่! ชายคนนี้มาจากไหน? ไม่สนใจชีวิตคนเลย"ทุกคนวิพากษ์วิจารณ์กัน ไม่มีใครมองพี่ตาวในแง่ดีเลย"คุณลั่ว คุณล้อเล่นหรือเปล่า?" ดวงตาของพี่หงเบิกกว้างด้วยความตกใจบนใบหน้าแน่นอนว่าเธอกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของพี่ตาว เธอกอดแขนของพี่ตาวไว้แน่นด้วยมือทั้งสองข้าง ท่าทางไม่ยอมให้เขาขึ้นไปอีกจะเป็นอย่างไรหากคุณถูกคู่ต่อสู้ทุบตีจนตาย?ไม่ใช่แค่เธอคนเดียวที่คิดแบบนี้ ลูกน้องพี่ตาวเหล่านี้ รวมถึงแขกที่มามุงดูคิดแบบนี้หมดแม้ว่าผู้คนส่วนใหญ่ในเหตุการณ์จะเป็นคนธรรมดา
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 349
เมื่อคลื่นอากาศหายไป ร่างหนึ่งก็ลอยย้อนกลับมาขณะที่กลิ้งอย่างรุนแรงในอากาศ เลือดก็พุ่งออกมา"ฉับ!"จินจุ้นเหวินมีดวงตาที่เฉียบคมและตกใจในทันใด "จะเป็นไปได้ยังไง?"คนที่ถูกทุบตีกลายเป็นหม่าเชียวหยุนพี่ตาวคงท่าต่อยและยืนนิ่งอยู่กับที่หม่าเชียวหยุนลอยออกไปหลายสิบเมตร จนกระทั่งเขาชนเสาและล่วงลงกับพื้นจากนั้นก็ลื่นไปข้างหน้าเจ็ดหรือแปดเมตร ชนโต๊ะหลายตัวและหยุดในที่สุด"ฉัน..."หม่าเชียวหยุนเงยหน้าขึ้นด้วยความยากลำบาก ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่เชื่อเพียงคำพูดเดียวจากปากของเขา หัวของเขาก็กระแทกพื้นและเขาก็หมดสติไปโดยสิ้นเชิงผู้ชมทั้งหมดตกตะลึง ตาค้างพูดไม่ออก!ฉากนั้นเงียบจนน่าขนลุกจนคุณได้ยินเสียงเข็มหล่นพี่ตาวชนะเหรอ?!"ไม่ใช่ นายขี้โกง!" จินจุ้นเหวินยกมือขึ้นแล้วชี้ไปที่พี่ตาวด้วยความโกรธ เขาไม่สามารถยอมรับผลดังกล่าวได้พูดตามตรง พี่ตาวก็ตกใจไม่น้อยไปกว่าจินจุ้นเหวินเป็นเพราะเขาเชื่อในลั่วอู๋ฉาง เขาจึงมั่นใจว่าเขาสามารถเอาชนะหม่าเชียวหยุนได้ และล้างแค้นให้กับความอัปยศอดสูครั้งก่อนได้แต่การเอาชนะคู่ต่อสู้ระดับปรมาจารย์ครึ่งก้าวด้วยหมัดเดียวนั้นเกินจินตนาการของเขา"สู
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 350
"แกร่ก!"แขนของหยางจวิ้นหาวถูกพี่ตาวจับไว้ หักเบา ๆ เสียงหักดังมากอีกอย่างยังอยู่ต่อหน้าจินจุ้นเหวิน"โอ๊ย!"หยางจวิ้นหาวกรีดร้องราวกับหมูที่ถูกเชือด!แขนทั้งสองข้างห้อยลงมาโดยตรง เจ็บปวดจนสีหน้าของเขาบิดเบี้ยวหยางหว่านอวี่และครอบครัวสงสารมาก และสีหน้าของจินจุ้นเหวินก็ยอดเยี่ยมมากดูถูกเกลียดชัง!ตลอดชีวิตของเขาไม่เคยเขินอายขนาดนี้มาก่อนนายน้อยผู้สง่างามของจินเหยากรุ๊ป พาคนมาที่นี่ด้วยตัวเอง แต่สุดท้ายก็ช่วยหยางจวิ้นหาวล้มเหลวจินจุ้นเหวินถือว่าตัวเองเป็นมังกรดุร้ายที่ข้ามแม่น้ำมาโดยตลอด เปรียบเทียบเกาฉี่เฉียงและเฉินไท่เป็นงูประจำถิ่นตอนนี้เขาซึ่งเป็นมังกรผู้ทรงพลังตัวนี้ถูกลูกน้องของงูประจำถิ่นรังแกแต่เขาไม่กล้าแม้แต่จะตด!"ลูกชายที่น่าสงสารของฉัน โดนตีขาหักสองข้างเพิ่งหาย มาโดนหักแขนสองข้างอีก เราไปทำอะไรให้ใคร!"สวีชุ่ยหลานหอนเหมือนคนปากร้าย "พระเจ้าทำไมถึงตาบอดขนาดนี้ ช่วยคนเลวรังแกคนดีอย่างพวกเรา นี่มันยุติธรรมไหม?"หยางหว่านอวี่เงยหน้าขึ้นอย่างรวดเร็ว จ้องมองไปที่ลั่วอู๋ฉางอย่างดุเดือดและพูดว่า "คุณโหดร้ายมาก ไม่เห็นแก่ความสัมพันธ์เลย""ลั่วอู๋ฉาง ฉันมองคุณผิ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 351
"ครอบครัวของพวกเธอเป็นผีดิบ เป็นหมาป่าเลี้ยงไม่เชื่อง เนรคุณจนสัตว์เดรัจฉานก็สู้ไม่ได้!"หยางหว่านอวี่ตกตะลึง "หลอกเงินอะไร เธอพูดไร้สาระอะไร?""อย่าบอกฉันว่าเธอไม่รู้เรื่องนี้ แต่ก็เป็นไปได้มาก! เนื่องจากเรื่องที่น่าอับอายขนาดนั้น พวกเขาทั้งสองคนปิดบังคุณก็เป็นไปได้เช่นกัน" อวี๋อีเหรินกล่าวอย่างเย็นชาหยางหว่านอวี่หันไปมองพ่อแม่ "นี่มันเรื่องอะไรกันแน่?""นี่มันเวลาอะไรแล้ว เธอยังถูกคนนอกยุแยงอยู่ รีบพาน้องชายเธอไปโรงพยาบาลเถอะ!" หยางซิ่งเหวินแกล้งโกรธแล้วพูดจินจุ้นเหวินเสริมอย่างหน้าด้าน "ใช่แล้ว อาการบาดเจ็บของเสี่ยวหาวสำคัญมาก เราออกจากสถานที่นี่กันก่อนเถอะ"กุนซือพวกเขายกหม่าเชียวหยุนที่สลบและเดินออกไปข้างนอกหยางหว่านอวี่พยักหน้า และก่อนจะหันหลังกลับ เธอไม่ลืมที่จะจ้องมองลั่วอู๋ฉางด้วยความขุ่นเคืองอีกครั้งด้านนอกบาร์ จินจุ้นเหวินส่งสมาชิกสี่คนของตระกูลหยางเข้าไปในรถเขามองไปที่ประตูบาร์ด้วยสายตาขุ่นเคืองและพูดว่า "พวกคุณไม่ต้องห่วง เรื่องนี้ผมจะไม่ยอมปล่อยไปง่าย ๆ และผมจะไม่ยอมปล่อยลั่วอู๋ฉางไปแน่""พวกคุณคงยังไม่รู้มั้ง วันแรกที่จุ้นอู่เพิ่งมาถึงเมืองจิงไห่ ก็ถูกลั่ว
Latest chapter
