บทที่ 346

“ผลัวะ!”

ด้วยเสียงอู้อี้ พี่ตาวรู้สึกราวกับว่าเขาถูกรถบรรทุกเร่งความเร็วชนเข้าที่หน้าอก และเขาก็ลอยไปข้างหลังอย่างควบคุมไม่ได้!

เขากลิ้งตัวอย่างรุนแรงในอากาศ เลือดพุ่งออกมาจากปากของเขา

"ฟู่...อึก!"

พี่ตาวกระแทกโต๊ะสามโต๊ะติดต่อกันและถูกฝังอยู่ในกองซากปรักหักพัง

"สามี!"

พี่หงรีบกระโจนเข้าไปเอามือเท้า "ควัก" หัวพี่ตาวออกมา

เมื่อเห็นใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยเลือด พี่หงก็ร้องไห้ออกมา

ผู้ชมทั้งหมดตกตะลึง ตาค้างพูดไม่ออก!

ความเก่งของพี่ตาวเป็นที่รู้จักกันดีในเมืองจิงไห่ แต่คาดไม่ถึงว่าแม้แต่อีกฝ่ายแค่กระบวนท่าเดียวก็รับไม่ได้ ก็โดนทำร้ายจนได้รับบาดเจ็บสาหัส

แม่เจ้า!

คนเราดูที่หน้าตาไม่ได้จริง ๆ อ้วนเตี้ยคนนี้ต้องแข็งแกร่งขนาดไหน!

ลูกน้องของพี่ตาวต่างก็หวาดกลัวเช่นกัน หยางจวิ้นหาวฉวยโอกาสหลุดพ้นจากมัด เดินกะเผลกวิ่งเข้าไปหาจินจุ้นเหวิน

เขาประจบสอพลอเหมือนหมาปั๊กว่า "พี่จุ้นเหวิน คนของพี่เก่งจริง ๆ"

"รีบต่อเถอะ จัดการพวกเขาให้หมด ผมอยากเห็นพวกเธอร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวด"

สามีภรรยาตระกูลหยางก็ตื่นเต้นไม่แพ้กัน รูจมูกเกือบจะพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าแล้ว ท่าทางหยิ่งผยองน่าขยะแขยงมาก

จินจ