บทที่ 349

เมื่อคลื่นอากาศหายไป ร่างหนึ่งก็ลอยย้อนกลับมา

ขณะที่กลิ้งอย่างรุนแรงในอากาศ เลือดก็พุ่งออกมา

"ฉับ!"

จินจุ้นเหวินมีดวงตาที่เฉียบคมและตกใจในทันใด "จะเป็นไปได้ยังไง?"

คนที่ถูกทุบตีกลายเป็นหม่าเชียวหยุน

พี่ตาวคงท่าต่อยและยืนนิ่งอยู่กับที่

หม่าเชียวหยุนลอยออกไปหลายสิบเมตร จนกระทั่งเขาชนเสาและล่วงลงกับพื้น

จากนั้นก็ลื่นไปข้างหน้าเจ็ดหรือแปดเมตร ชนโต๊ะหลายตัวและหยุดในที่สุด

"ฉัน..."

หม่าเชียวหยุนเงยหน้าขึ้นด้วยความยากลำบาก ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ

เพียงคำพูดเดียวจากปากของเขา หัวของเขาก็กระแทกพื้นและเขาก็หมดสติไปโดยสิ้นเชิง

ผู้ชมทั้งหมดตกตะลึง ตาค้างพูดไม่ออก!

ฉากนั้นเงียบจนน่าขนลุกจนคุณได้ยินเสียงเข็มหล่น

พี่ตาวชนะเหรอ?!

"ไม่ใช่ นายขี้โกง!" จินจุ้นเหวินยกมือขึ้นแล้วชี้ไปที่พี่ตาวด้วยความโกรธ เขาไม่สามารถยอมรับผลดังกล่าวได้

พูดตามตรง พี่ตาวก็ตกใจไม่น้อยไปกว่าจินจุ้นเหวิน

เป็นเพราะเขาเชื่อในลั่วอู๋ฉาง เขาจึงมั่นใจว่าเขาสามารถเอาชนะหม่าเชียวหยุนได้ และล้างแค้นให้กับความอัปยศอดสูครั้งก่อนได้

แต่การเอาชนะคู่ต่อสู้ระดับปรมาจารย์ครึ่งก้าวด้วยหมัดเดียวนั้นเกินจินตนาการของเขา

"สู