บทที่ 9

“ยัยหนู เธอคิดจะขายหรือไม่? จอกสุราปกติต้องมีเป็นคู่ ถ้าเธอมีครบคู่ ฉันจะเสนอราคาให้ถึงสองหมื่นห้าพันล้าน!”

เย่มู่มู่รู้สึกเจ็บปวดในใจ เธอไม่อยากให้จ้านเฉิงอิ้นต้องมาตายตั้งแต่อายุยังน้อยเช่นนี้

สองหมื่นห้าพันล้านเพียงพอที่จะเลี้ยงดูคนหนึ่งแสนคนได้

แต่สำหรับให้ทหารสองหมื่นนายของเขาเอาชนะกองทัพคนเถื่อนสามแสนนาย คงไม่เพียงพอแน่!

เย่มู่มู่กัดฟัน ก่อนจะหยิบจอกสุราอีกใบออกมา

“ฉันมีสองใบ สองหมื่นห้าพันล้านน้อยเกินไป!”

เมื่อผู้อาวุโสมู่มองเห็นว่าเย่มู่มู่มีจอกสุราครบทั้งสองใบจริง ๆ เขาก็ดีใจมากจนทำแว่นตาหลุด

มือที่สั่นเทาของเขารีบหยิบจอกขึ้นมา ตรวจสอบด้วยแว่นขยาย

เขาตื่นเต้นจนริมฝีปากสั่นระริก “ใช่แล้ว ใช่เลย! นี่คือจอกสุราคู่ที่สภาพสมบูรณ์ และยังคงงดงามเป็นอย่างยิ่ง!”

“เธอต้องการเท่าไหร่?”

เย่มู่มู่ตอบว่า “ฉันต้องการเงินสด และราคาต้องถึงขีดสูงสุด”

ผู้อาวุโสมู่เบิกตากว้าง “เธอต้องการสามหมื่นล้านเหรอ?”

เย่มู่มู่พยักหน้า

เขาเริ่มลังเลแล้ว!

เมื่อเย่มู่มู่เห็นเช่นนั้น ก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง “ถ้าคุณไม่มีปัญญาจ่าย ฉันไปถามร้านข้าง ๆ ก็ได้!”

เธอลุกขึ้นเตรียมเก็บจอกสุราคืน

แต่ผู้อาวุโสมู่รีบยกมือขึ้นห้ามเธอ “เดี๋ยวก่อน ฉันไม่มีเงินสดมากขนาดนั้นจริง ๆ แต่ขอเวลาเพียงครึ่งชั่วโมง ฉันจะเรียกคนมารวมเงินซื้อ”

เย่มู่มู่จึงนั่งลงอีกครั้ง

หากเอาเงินสดมาได้ การรอครึ่งชั่วโมงก็ถือว่าคุ้มค่า

เพราะสามหมื่นล้านไม่ใช่จำนวนน้อย ๆ!

หลังจากนั้นไม่นาน ชายคนหนึ่งสวมแว่นตาทองคำและถือกระเป๋าเอกสารเดินขึ้นมาด้วยท่าทางรีบร้อน

ผู้อาวุโสมู่พาชายคนนั้นไปชั้นบนพร้อมกับจอกสุรา เพื่อผ่านเครื่องตรวจสอบเพื่อยืนยันอายุของวัตถุ

เย่มู่มู่เหลือบมองรถจากพิพิธภัณฑ์ระดับมณฑลที่จอดอยู่หน้าร้าน

หลังจากผ่านไปสิบกว่านาที ชายสองคนก็ลงมาจากชั้นบน

รองผู้อำนวยการจางที่สวมแว่นตาทองคำ มองเย่มู่มู่ด้วยความตื่นเต้นอย่างยิ่ง “คุณยังมีจอกสุราอีกหนึ่งใบใช่ไหม?”

เธอจึงหยิบจอกสุราอีกใบออกมาวางบนโต๊ะ

รองผู้อำนวยการจางสอบจอกสุราภายใต้แสงไฟ ดวงตาคู่นั้นเปล่งประกายด้วยความตื่นตะลึง

“งดงามมาก จอกสุราจากแคว้นต้าฉี่ที่มีอายุสองพันปี มีการประดิษฐ์อันแสนประณีตเช่นนี้ ขณะที่แคว้นอื่นในยุคนั้นยังใช้จอกทองสัมฤทธิ์ แต่ต้าฉี่กลับใช้ทองคำ ด้วยเทคนิคการฝังอัญมณีและทำลายฉลุที่นำหน้าแคว้นอื่น ๆ ไปหลายร้อยปี!”

“น่าเสียดายที่แคว้นต้าฉี่ดำรงอยู่ไม่นาน หากหนิงกวนโหว จ้านเฉิงอิ้นไม่ตายเร็วเกินไป เขาคงจะนำแคว้นต้าฉี่พิชิตหกแคว้น และต่อต้านเผ่าคนเถื่อนทางเหนือ รวมถึงบุกลงใต้เพื่อยึดครองพื้นที่ฟื้นฟูเหลียงกว่าง[1]”

“สวรรค์อิจฉาคนมีความสามารถจริง ๆ!”

เย่มู่มู่จับกาสุราในกระเป๋าแน่น

จ้านเฉิงอิ้นสามารถเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์ได้มากมายขนาดนั้นเลยหรือ?

ถ้าเขาไม่ตายเร็วเกินไป การรวมประเทศของจีนอาจเกิดขึ้นล่วงหน้าสองถึงสามร้อยปีเลยหรือไม่?

“คุณผู้หญิง พวกเรารับซื้อจอกสุรานี้แล้ว สามหมื่นล้านใช่ไหม?”

เย่มู่มู่พยักหน้า “จ่ายเป็นเงินสดได้ไหมคะ?”

ผู้อาวุโสมู่ตอบ “ได้!”

เมื่อได้ยินเสียงแจ้งเตือนในโทรศัพท์ และตรวจสอบแอปบัญชีธนาคาร

สาหมื่นล้านบาทถูกโอนเข้าบัญชีเรียบร้อยแล้ว

ตอนที่เธอเตรียมตัวจะออกไป ผู้อาวุโสมู่และรองผู้อำนวยการจางพยายามรั้งเธอไว้ อยากคุยกับเธออีกหน่อย

แต่เธอส่ายหน้า “วันนี้ฉันยุ่งมาก ต้องไปแล้วค่ะ!”

ผู้อาวุโสมู่ไม่ยอมแพ้และพูดว่า “ถ้าเธอมีวัตถุโบราณจากแคว้นต้าฉี่อีกละก็ การให้พ่อค้าวัตถุโบราณคนอื่นอาจไม่คุ้ม เพราะพวกเขาอาจไม่เข้าใจแคว้นต้าฉี่ดีพอ หรือไม่รู้ถึงมูลค่าที่แท้จริงของสิ่งเหล่านั้น”

“แต่พวกเรารู้ประวัติศาสตร์ช่วงนั้นดี และสามารถประเมินราคาที่ถูกต้องได้”

เย่มู่มู่พยักหน้า “ค่ะ ฉันจะมาหาพวกคุณอีกแน่ ๆ”

เมื่อได้ฟังคำพูดนั้น ผู้อาวุโสมู่หัวเราะอย่างอารมณ์ดีและยื่นนามบัตรให้เธอ เป็นนามบัตรของนักประวัติศาสตร์ชื่อดังและนักประเมินโบราณวัตถุระดับชาติ

เย่มู่มู่โบกมือปฏิเสธเบา ๆ ก่อนจะขับรถจากไป

ผู้อาวุโสมู่และรองผู้อำนวยการจางมองตามแผ่นหลังของเธอที่จากไป ก่อนตกอยู่ในความเงียบชั่วครู่

ผู้อาวุโสมู่กล่าว “ฉันมีความรู้สึกว่า เขายังมีโบราณวัตถุจากแคว้นต้าฉี่อีกมาก และไม่ใช่น้อย ๆ เลยด้วย”

รองผู้อำนวยการจางพยักหน้า “จอกสุราคู่นี้สภาพสมบูรณ์มาก ไม่ใช่ของที่มาจากนักขุดสุสานหรือทางเรือ แต่ดูเหมือนเก็บรักษาไว้ในบ้านนานนับพันปี”

“แต่ของที่มีอายุสองพันปี ต่อให้สภาพดีแค่ไหนก็ต้องมีการเกิดออกซิเดชัน[2]บ้าง แต่ของที่เธอเก็บไว้นั้นกลับดูเหมือนใหม่เอี่ยม”

“ดังนั้น เธอน่าจะมีวัตถุโบราณอีกมาก คุณก็เตรียมเงินให้พร้อมพอเถอะ!”

ผู้อาวุโสมู่กล่าว “ดูจากการแต่งกายของเธอแล้ว เห็นได้ชัดว่าเธอไม่ใช่คนขาดเงินแน่ การได้จอกสุราคู่นี้มา ถือว่าเราได้ของดีในราคาที่คุ้มมาก!”

[1] เหลียงกว่าง ประกอบด้วยมณฑลกว่างตงและกว่างซี สองมณฑลนี้ตั้งอยู่ทางใต้ของจีน มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์และภูมิศาสตร์ เนื่องจากมีอารยธรรมเก่าแก่และมีการติดต่อกับชนชาติต่าง ๆ

[2] ออกซิเดชัน ในแง่วัตถุโบราณ การออกซิเดชันอาจทำให้วัตถุโบราณที่ทำจากโลหะหรือวัสดุอื่น ทำปฏิกิริยากับออกซิเจนในอากาศ จนเกิดการสึกกร่อนหรือเปลี่ยนสี เกิดความเสื่อมสภาพตามกาลเวลา