แชร์

บทที่ 553

ซูหว่านถูกขังไว้กับเตียงมาเป็นระยะเวลานาน จึงไม่รู้สถานการณ์ของทั้งสองคน เห็นกั่วกัวรู้เรื่องขนาดนี้ ก็ปวดใจ

"กั่วกัว เขา..."

ซูหว่านยังพูดไม่ทนัจบ ก็เห็นกั่วกัวขัดขืนลงจากตัวของเธอ แล้วอ้าแขนสองข้างให้จิเหยียนโจวอุ้ม

นอกจากจิเหยียนโจวจะไม่ปฏิเสธแล้ว ยังอุ้มกั่วกัวขึ้นมาทันที

กั่วกัวซุกตัวเข้าอ้อมกอดของเขาตามแรง ยกมือเล็กป้อมๆขึ้นโบกให้ซูหว่าน

"คุณน้า กลับไปอย่างหายห่วงได้เลยค่ะ"

ซูหว่านมองจิเหยียนโจวอุ้มกั่วกัวขึ้นด้านบนอย่างตกตะลึง

เธอยังอยากจะแย่งสิทธิ์ในการปกป้องดูแลของกั่วกัว แต่ไม่คิดว่ากั่วกัวอยากจะอยู่กับจิเหยียนโจวด้วยใจจริง

เธอจ้องแผ่นหลังของเด็กน้อยและผู้ชายคนนั้น ไม่รู้ว่าทำไม แต่ยิ่งดูยิ่งรู้สึกว่าพวกเขาเหมือนกับ...

ทันใดนั้นในใจของเธอก็ผุดความคิดนึงออกมา กั่วกัว คงไม่ใช่ลูกของจิเหยียนโจวกับพี่สาวหรอกนะ?

ความคิดนี้ทำเอาซูหว่านตกใจใหญ่ รีบสะบัดศีระษะทำลายความคิดในสมองทิ้ง...

ครั้งจิเหยียนโจวนับว่ารักษาคำพูด ปล่อยให้ซูหว่านจากไป ทั้งยังเตรียมเครื่องบินส่วนตัวไว้สำหรับเธอโดยเฉพาะ

หลังจากที่ซูหว่านโบกมือลากั่วกัวอย่างทำใจลำบากเสร็จ ก็หมุนตัวขึ้นไปนั่งในรถ ออกจากวิล
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status