บทที่ 558

เธอบอกว่า เธอรักเขา รักมาแปดปี

เธอบอกว่า เพื่อได้เจอเขา เธอกรีดข้อมือฆ่าตัวตาย

เธอบอกว่า ต่อไปนี้อย่าทำแบบนั้นกับเธออีก เพราะเธอจะเป็นบ้าไปจริงๆ

ที่แท้เธอก็รักเขา รักจนเข้ากระดูกดำ...

หัวใจของจี้ซือหานที่เจ็บปวดเว้งว้างมาสามเดือน ก็ได้รับการต่อลมหายใจ นับตั้งแต่วินาทีที่เธอเป็นฝ่ายจูบเขา

เขายกนิ้วเรียวยาวขึ้น ลูบไล้คิ้วและดวงตาของเธอด้วยความอ่อนโยนนุ่มนวล และเต็มไปด้วยความรักใคร่

"หว่านหว่าน ในที่สุดฉันก็รอจนถึงวันที่เธอพูดว่ารักฉัน..."

ความอบอุ่นที่ส่งตรงมาจากปลายนิ้วของเขา เป็นความลึกซึ้งดั่งฝัน เป็นจิตใจเดียวกัน เป็นความอิ่มเอมจากการตอบสนองที่รอมาหลายปี

สิบปีของเขา แปดปีของเธอ ทั้งเคยอยู่ด้วยกัน ทั้งเคยพรากจากกัน โชคดีที่พวกเขาต่างก็รักกันมาโดยตลอด ไม่อย่างนั้นก็คงคลาดกันไปนานแล้ว

เขากุมใบหน้าของซูหว่านอย่างถนุถนอมยิ่งกว่าสิ่งใด จ้องดวงตาคู่นั้นที่นับจากนี้เป็นต้นไปจะสะท้อนแต่ใบหน้าของเขาเท่านั้น แล้วเปิดปากขึ้นช้าๆ

"เราจะไม่แยกจากกันอีกแล้ว ตกลงไหม?"

ดวงตาของซูหว่านคลอไปด้วยน้ำตา พนักหน้าให้เขานิดหน่อย

"ตกลง..."

คำตอบของเธอ เ็นเหมือนคำสัญญาต่อเขา จะไม่แยกจากกันอีก และไ