บทที่ 496

คำพูดของผู้ช่วย ทำให้จิตใจที่กระสับส่ายของลู่เฉินซี ค่อยๆสงบลง

"จี้ซือหานก็เหมาะสมกับผู้หญิงแบบนี้ดี"

เขาแค่นเสียงเย็น จากนั้นหมุนตัวลงนั่งบนโซฟาอย่างเกียจคร้าน ในแววตาผุดความสะใจออกมา

ผู้ช่วยเห็นนายน้อยของตัวเองยิ้มได้ ก็ชมเชยไปตามน้ำ "นายน้อย ในเรื่องนี้ ท่านยอดเยี่ยมกว่าจี้ซือหานไม่น้อยเลยครับ"

นั่นมันแน่นอน ไม่ว่ายังไงเขาก็ไม่มีทางชอบผู้หญิงขายตัวแน่!

คนที่นิสัยเย็นชาแบบจี้ซือหาน กลัวว่าจะไม่มีผู้หญิงเอา ถึงได้กินไม่เลือกกระทั่งผู้หญิงพรรค์นั้นก็ยังเอา

ลู่เฉินซีอารมณ์ดีไม่น้อย ยกนิ้วขึ้นกวักไปหาผู้ช่วย "ชูยีอยู่ตรงไหนของวอชิงตัน?"

ผู้ช่วยที่ยืนอยู่ที่เดิม ไม่กล้าขยับแม้แต่น้อย เห็นนายน้อยถาม ก็รีบหันกลับไปหาเขา

"คุณชูยีไม่อยู่ที่วอชิงตัน นั่งเครื่องบินส่วนตัวไปแปซิฟิกแล้วครับ"

"แปซิฟิก???"

ลู่เฉินซีเพิ่งจะสงบสติอารมณ์ได้ไม่นาน ก็หัวร้อนขึ้นมาอีกครั้ง

"อยู่ดีๆเธอไปแปซิฟิกทำไม?!"

กินอิ่มแล้วว่าง?

ผู้ช่วยส่งต่อข่าวที่สืบมาได้อย่างอึกอัก "พวกเขาบอกว่า...คุณชูยีชอบจับปลาครับ..."

ลู่เฉินซีได้ยินคำว่าจับปลา ก็โมโหจนตัวสั่น "ผู้หญิงที่ไหนจะชอบจับปลา?!"

ผู้ช่วยส่ายหน้า พูดอย่