บทที่ 504

ดวงตาเรียวแดงก่ำของชายหนุ่ม จ้องใบหน้าของเธอนิ่ง

"หว่านหว่าน ชีวิตนี้เธอจะไม่ผิดหวัง และตลอดไป"

เขาจับคางของเธอขึ้น จุมพิตอันหอมหวานก็ประทับลงบนริมฝีปาก คิ้ว แก้ม คางของเธอ...

เขาจูบทุกส่วนของร่างกายเธออย่างนุ่มนวล และถนุถนอม ราวกับกำลังจูบสิ่งล้ำค่าที่สุดในโลก...

เขากอดเธอแน่น ขณะที่ความรักเอ่อล้นมาจนถึงขีดสุด เขาก็โน้มตัวมาใกล้ใบหูของเธอ กัดติ่งหู เสียงแหบพร่าพูดขึ้นว่า "ซูหว่าน ฉันรักเธอ"

จากใจเต้นสู่รักที่ล้นหัวใจ สิบปี ไม่ใช่ตัวเลขที่ยาวนาน แต่กลับใช้ความกล้าหาญทั้งหมดที่มี เพื่อรัก และไล่ตามเธอ...

หลังจากที่ซูหว่านเปิดใจ และยอมรับเขาอีกครั้ง ก็สัมผัสได้ถึงความรักอย่างสุดขั้วหัวใจ ความรักที่เป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียว...

ค่ำคืนนี้ของพวกเขา ได้สัมผัสกับความรู้สึกที่ไม่เคยมีมาก่อน นั่นคือความอุ่นใจจากการมีอยู่ซึ่งมาจากความรักที่ทั้งสองคนมีให้กัน...

ขณะที่ซูหว่านฝืนร่างกายไม่ไหว ใกล้จะหลับไป ชายหนุ่มก็กล่อมเธออย่างไม่หยุดพัก "หว่านหว่าน ลองอีกสักสองสามครั้งนะ ได้ไหม?"

เธอตอบกลับ "ไม่ได้" แล้วผลักเขาออก จากนั้นหมุนตัว กอดหมอนของเขาแล้วสลบไป...

ต่อให้ยังอยากจะได้เธออยู่ จี้ซือ