แชร์

บทที่ 509

ผู้แต่ง: เหวินเหยียนหน่วนหยู่
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-10-29 19:42:56
ซูหว่านกอดหนังสือภาษาฝรั่งเศส ออกมาจากศูนย์ติว ก็เห็นคนสวมสูทผูกไทด์กลุ่มนึง เดินมาหาเธอ

จี้ซือหานกำชับเอาไว้ว่า เมื่อเธอเลิกเรียนแล้วจะส่งบอดี้การ์ดมารับเธอกลับบ้าน ซูหว่านจึงเข้าใจว่าเป็นคนของจี้ซือหาน

เธอยืนนิ่งอยู่กับที่ ไม่ได้เดินหนี แต่กลับเห็นชายที่มีรอยมีดที่เป็นหัวหน้า เดินมาตรงหน้าเธอ จากนั้นเผยสีหน้าที่ไม่เป็นมิตรออกมา

"คุณซู คุณรู้จักคุณเย่ใช่ไหม?"

เมื่อได้ยินชื่อคุณเย่ หัวใจของซูหว่านก็บีบตัวทันที มือที่กอดหนังสือภาษาฝรั่งเศสก็สั่นตามไปด้วย

ก่อนหน้านี้จี้ซือหานเคยบอกว่า ตัวตนคุณเย่ หากถูกเปิดเผยออกไป ก็จะมีอันตรายถึงชีวิต ผู้ชายคนนี้รู้จักคุณเย่ได้ยังไง?

เธอกำมือแน่น บังคับตัวเองให้สงบนิ่ง แล้วจงใจแสดงสีหน้าตื่นตระหนก "นายเป็นใคร รู้จักชื่อของฉันได้ยังไง?"

แน่นอนว่าผู้ชายคนนั้นไม่มีทางบอกซูหว่าน ว่าเขาเป็นใคร และมีสถานะอะไร แค่พูดเสียงเย็นว่า "แค่ตอบผมมา รู้จักหรือเปล่า"

ในใจของซูหว่านโหวงจนถึงขีดสุด แต่ใบหน้ากลับแสร้งว่าไม่รู้สึกอะไร "ทีนายยังไม่ตอบคำถามของฉัน ทำไมฉันต้องตอบนาย?"

ผู้ชายคนนั้นเห็นว่าเหมือนเธอจะพัวพันด้วยยาก ในแววตาก็เผยความรำคาญ "ก่อนหน้านี้คุณเคย
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 510

    ชายหนุ่มที่อยู่ในเมืองหลวงที่ห่างออกไป เห็นข่าวนี้ ใบหน้าที่ซีดก็ค่อยๆขาวจนไม่เห็นเส้นเลือดเธอไม่ได้อยู่หน้าตรง แต่แผ่นหลังนั่น เป็นคนที่เขาฝังลึกไว้ในกระดูกจนไม่มีวันลืมไปชั่วชีวิตน่าจะอีกไม่นาน อีกไม่นานก็คงได้ยินข่าวที่เธอกับเขาแต่งงานกันแล้วสินะ...ชายหนุ่มที่ถูกคุมขังในสนามหญ้าด้วยรถเข็น แหงนหน้าขึ้นมองท้องฟ้าสีฟ้าและเมฆสีขาวนอกรั้วแสงอาทิตย์ที่สดใสและอบอุ่นขนาดนั้น แต่ทำไมเขาถึงได้รู้สึกหนาว...ความหนาวเย็นนั้นเปรียบเสมือนเถาวัลย์ที่พันรอบตัวเขา ทำให้เขาไม่สงบสุขตลอดทั้งคืน...กู้เจ๋อและเสี่ยวโยวที่อยู่ด้านหลัง สบตากันแวบนึง จากนั้นไปเอาผ้าห่มมาคลุมลงบนขาให้เขา"ประธานกู้ ให้พวกเราไปหาเธอไหมครับ?"เขาได้ยินดังนั้น ก็ยกยิ้มมุมปากอ่อนโยน มองทั้งสองคน ด้วยออร่าบริสุทธิ์ของเด็กหนุ่ม"ไม่ว่าใครก็ห้ามไปรบกวนเธอ..."ชีวิตนี้ ไม่ว่าเขาจะอยู่หรือตาย ก็ห้ามบอกเธอ ให้เธอได้ใช้ชีวิตดีๆ อยู่กับคนที่เธอรักที่สุดไปเถอะซูหว่านตื่นจากความฝัน มองจี้ซือหานที่อยู่ข้างกายอย่างมึนงง เห็นเขานั่งอยู่บนหัวเตียง มือนึงนวดขมับอยู่อาการมึนงงหายไป จึงถามด้วยความกังวล "ก็กินยาแก้ไมเกรนตรงเวลา

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 511

    ซูหว่านเดินเอามือปิดหน้าตามหลังอลันไปที่แผนกสูตินารีเวช หลังจากที่ทำการตรวจต่างๆ เสร็จแล้ว อลันก็พาเธอกลับไปรอฟังผลที่ห้องของผู้อํานวยการจี้ซือหานที่อยู่ไกลถึงวอชิงตัน ร้อนใจยิ่งกว่าพวกเธอซะอีก เขาโทรศัพท์มาไม่หยุด อลันก็เลยตัดสินใจไม่วางสายแล้วเปิดลำโพงแทน...ส่วนซูหว่านก็นั่งกอดหมอนใบเล็กๆ อยู่บนโซฟา ได้แต่เอาหัวซุกเข้าไปในหมอน เธออายจนไม่กล้าที่จะเงยหน้าขึ้นมองอลันเลยทีเดียวดีที่ไม่นานนางพยาบาลก็เดินเอาผลการตรวจมาส่งให้ อลันรีบรับมาแล้วเปิดดูอย่างรวดเร็ว ประกายความรอคอยในดวงตาค่อยๆ จางหายไปเมื่อซูหว่านเห็นสีหน้าของอลัน ก็รู้ได้ทันทีว่าไม่ท้อง ในใจเกิดความรู้สึกผิดหวังอยู่ลึกๆ ดูท่าเธอคงจะท้องยากจริงๆ...อลันวางผลการรายงานลง ลุกขึ้นเดินมาตรงหน้าของซูหว่าน แล้วพูดปลอบใจเธอ "หว่านหว่าน ไม่แน่อาจเพราะเวลาสั้นเกินไปก็เลยยังตรวจไม่พบ หรืออาจจะเป็นเพราะเพิ่งกินยาปรับฮอร์โมนไปได้ไม่นานพอ รออีกสักหน่อยเถอะ อย่าเพิ่งรีบ แล้วก็อย่าเพิ่งท้อด้วย..."เมื่อได้ยินที่อลันพูด หัวใจของจี้ซือหาน ก็เหมือนกับถูกมือใหญ่ๆ มาบีบเอาไว้ เจ็บจนไม่อาจหายใจ เป็นเขาที่ทำร้ายเธอเขากำมือถือไว้แน่น พยายาม

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 512

    ซีอี้ที่เพิ่งลุกขึ้นจากพื้น เมื่อเห็นว่าเขาบังคับอลันอีกแล้ว ก็กำหมัดทั้งสองข้างแน่น แล้ววิ่งเข้าไปทางซูเหยียนเพียงแต่ยังไม่ทันที่หมัดจะโดนใบหน้าของซูเหยียน ก็ถูกซูเหยียนที่ได้เทควันโด้เก้าดั้งถีบจนลงไปนอนกองอยู่กับพื้นซะก่อนซูเหยียนมองจากมุมสูงไปที่ซีอี้อย่างดูแคลน "อย่างแก ไม่คู่ควรมาแย่งผู้หญิงกับฉันหรอก!"หลังจากที่เขาพูดประโยคนี้จบ พลางก็กำมือของอลันไว้ พลางก็ยกเท้าขึ้นมาถีบไปที่ซีอี้อย่างแรง"กล้ามาสารภาพรักกับผู้หญิงของฉัน สมควรตาย!"เมื่อหมอและพยาบาลคนอื่น เห็นหมอซูที่ได้รับฉายาว่า "หมออัจฉริยะ" กล้าลงมือทำร้ายคนที่โรงพยาบาลของพวกเขา ก็อยากที่จะเข้าไปช่วย แต่ก็ถูกบอดี้การ์ดที่ซูเหยียนพามา ล้อมเอาไว้...ซูเหยียนใช้รองเท้าหนังส้นหนาข้างนั้น ถีบลงไปยังจุดชีพจรที่ซีอี้จะยืนไม่ได้ แต่ละทีทีถีบไปแรงอย่างกับจะคร่าชีวิต...อลันเห็นซีอี้ถูกเขาถีบจนกระอักเลือด ก็โมโหจนตัวสั่น อ้าปากไปกัดแขนของซูเหยียนอย่างแรงเธอรวมรวมแรงทั้งร่างกาย กัดเขาไปอย่างแรง จนกระทั่งชายหนุ่มรู้สึกถึงความเจ็บปวด ถึงห้ามเขาให้หยุดได้สำเร็จ...ซูเหยียนเงยดวงตาที่แดงก่ำไปด้วยความโกรธจัด จ้องมองไปที่อลันสั

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 513

    นิ้วมือของซูหว่านที่จับขากางเกงของซูเหยียนเอาไว้สั่นระริก ใบหน้าที่ขาวซีด ทำให้เธอดูเหม่อลอยเธอค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมา มองไปทางซูเหยียนที่กำลังมองเธออย่างดูแคลน "เขา...เป็นอะไร?"ซูเหยียนกดขาของอลันที่กำลังเตะเขาอย่างบ้าคลั่งไว้ แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า "คุณไม่คู่ควรที่จะได้รู้!"เขาเตะมือของซูหว่านที่จับไว้ไม่ปล่อยออก แบกตัวอลันเดินไปทางลิฟท์อย่างรวดเร็วสภาพของซูหว่านที่นอนแผ่อย่างหมดสภาพอยู่บนพื้นทำให้อลันรู้สึกผิดในใจอย่างมากและที่เธอกลัวยิ่งกว่านั้นคือ กลัวว่าเพราะคำพูดเหน็บแนมเพียงสองสามประโยคของซูเหยียนจะทำให้ซูหว่านเลือกที่จะเลิกกับประธานจี้อีกครั้งกว่าพวกเขาจะมาอยู่ด้วยกันได้มันไม่ง่ายเลย เธอจะยอมให้พวกเขาเลิกกันอีกครั้งเพราะเธอได้ยังไง?เมื่ออลันคิดมาถึงตรงนี้ ในดวงตาก็เริ่มมีความรู้สึกเกลียดชังขึ้นมา "ซูเหยียน ฉันจะทำให้คุณเสียใจไปตลอดชีวิต!"เมื่อซูเหยียนได้ยินดังนั้น มือที่กดแผ่นหลังของเธอเอาไว้ก็สั่นไหวขึ้นมาทันที แต่ก็ยังคงไม่พูดอะไร ยังออกแรงกอดเธอเอาไว้แน่นอลัน ผมก็เพียงต้องการจะพาคุณกลับบ้าน กลับเมืองหลวง กลับมาอยู่ข้างกายผม ต่อให้จะต้องเสียใจไปตลอดชีวิตก็ไม่เป็

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 514

    นี่คือสองข้อความที่ไม่มีวันจะได้รับการตอบกลับ เหมือนกับช่วงเวลาของบทสนทนา ที่จะหยุดลงแค่ตรงนี้ตลอดชีวิตนี้เธอไม่สามารถตัดสินได้ว่าระหว่างซ่งซือเยว่กับจี้ซือหาน เธอรักใครมากกว่ากัน เธอรู้เพียงแค่ว่าตอนนี้คนที่เธอรักมีเพียงจี้ซือหานคนเดียวชื่อนี้เป็นเหมือนรอยฟันที่เขาประทับไว้บนไหล่ของเธอ มันสลักลึกลงในหัวใจ ผสานไปกับกระดูกและเลือดเนื้อ ไม่ว่าจะกำจัดอย่างไรก็ไม่ออกเธออยู่กับเขา เคยเจ็บปวด เคยบาดเจ็บและก็เคยมีความสุข และก็ไม่เคยได้ทำตามหัวใจตัวเองมาก่อน แต่ครั้งนี้เธออยากที่จะรักเขาอย่างกล้าหาญ...ซูหว่านวางมือถือลง และก็วางความรู้สึกผิดในใจลงเช่นกัน เธอหยิบปากกาและไม้บรรทัดขึ้นมาอีกครั้งก่อนจะวาดแบบอย่างมั่งคง...เธอจะเอาแบบแปลนนี้มอบให้กับจี้ซือหานในวันที่เขาขอเธอแต่งงาน แล้วบอกเขาว่าเธอรักเขามาแปดปีแล้ว ไม่เคยเปลี่ยนแปลงซูหว่านอยู่ทำงานตลอดทั้งคืน ในที่สุดก็วาดโครงร่างออกมาเรียบร้อย จากนั้นก็วางปากกาลง เตรียมที่จะไปอาบน้ำ แต่จี้ซือหานก็โทรวีดีโอคอลมาพอดีเมื่อเห็นผู้ชายในจอมือถือ โครงหน้าคมชัดยิ่งกว่าเมื่อก่อน รูปร่างก็ดูผ่ายผอมลง คิ้วสวยก็ขมวดมุ่นน้อยๆ"คุณไม่ได้กินข้าวตรง

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 515

    หลังจากที่จี้เหลียงชวนตกใจไปสักพัก ก็ตอบกลับไปว่า "ไม่มีปัญหา เดี๋ยวผมจัดการเอง"เมื่อเขาพูดจบก็จะวางสาย แต่ก็ได้ยินเสียงของพี่รองดังขึ้นอย่างขาดๆ หายๆ ก่อน"แล้วก็คุณเฉียว อลัน..."นั่นเป็นเพื่อนสนิทของเธอ ก็จะต้องได้เป็นสักขีพยานในช่วงเวลาที่สวยงามที่สุดของเธอด้วยความรอบคอบของเขา ความรักลึกซึ้งดั่งทะเลกว้างของเขา ยังทำให้จี้เหลียงชวนถึงกับซาบซึ้งไปด้วย"พี่รอง พี่จะต้องมีความสุขนะ"ความรักที่พี่ขอมา คุณซูที่พี่รอคอย จะต้อง จะต้องนำความสุขมาให้พี่ให้ได้นะจี้ซือหานยกยิ้มมุมปาก ใบหน้าขาวซีด ถูกรอยยิ้มจางๆ เข้าแทนที่...อีกไม่นานหรอก ความสุข อีกแค่นิดเดียวเท่านั้น...หลังจากที่จี้เหลียงชวนวางสายไป ก็แจ้งข่าวให้กับคนในตระกูลจี้ให้เตรียมเครื่องบินส่วนตัวบินไปฟินแลนด์อย่างตรงเวลาจากนั้นก็โทรไปหาอลัน แต่โทรไปหลายสายก็ไม่มีคนรับ ก็เลยโทรไปหาซูชิง ให้ซูชิงไปหาอลันหลังจากจัดการเรื่องพวกนี้เสร็จ จี้เหลียงชวนก็ยกแก้วเหล้าบนเคาน์เตอร์ขึ้นดื่มจนหมด"ปึง" หลังจากวางแก้วเหล้าลง ก็หยิบเอาเสื้อสูทที่วางอยู่ข้างๆ ขึ้นมาแล้วตรงไปที่ไนท์คลับ...ในตอนที่ซานซานกำลังถือแก้วไวน์ต้อนรับแขกอยู่

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 516

    เมืองเอซูชิงโทรติดต่อเบอร์ของอลันไม่ได้ จึงไปหาเธอที่บ้าน แต่ก็ไม่เจอใครซูชิงที่รู้สึกไม่ค่อยสบายใจ รีบขับรถไปที่โรงพยาบาลอย่างรวดเร็วถึงได้รู้จากปากของพวกหมอว่าอลันถูกซูเหยียนบังคับพาตัวออกไปแล้วและในเวลาเดียวกันก็ได้รู้ว่า ไอ้สารเลวซูเหยียนนั่น บังอาจเตะคุณซูทีหนึ่งด้วย!กล้ารังแกได้แม้กระทั่งผู้หญิงของประธานจี้ ไม่รู้ไปกินดีหมีมาจากไหน!ซูชิงที่โมโหจนหน้าเขียวง้ำ หยิบมือถือออกมา โทรไปหาจี้ซือหานแต่เครื่องบินส่วนตัวของจี้ซือหานกำลังบินอยู่บนท้องฟ้ายามค่ำคืนแล้ว ไม่สามารถเปิดเครื่องได้ซูชิงจึงได้แต่โหลดคลิปจากกล้องวงจรปิดมาแล้วส่งไปยังมือถือของจี้ซือหาน ส่วนตัวเขาคืนนั้นก็รีบไปหาอลันที่เมืองหลวงเลยเช้าวันต่อมา ในตอนที่ซูหว่านกำลังถือดินสอ ตั้งใจวาดตึกหลังสุดท้ายตามที่ตั้งใจไว้อยู่ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นเธอเหล่มองไปที่มือถือที่วางอยู่ข้างๆ อย่างไม่ใส่ใจ เมื่อเห็นชื่อด้านบนนั้น เส้นที่กำลังวาดอยู่ก็เบี้ยวไปไม่ได้ตามขนาดที่กำหนดไว้เธอจ้องมองไปยังอักษรสามตัวที่เขียนว่า "จิเหยียนโจว" กลืนน้ำลายอึกหนึ่ง กำฝ่ามือที่ตื่นตระหนกก่อนจะยื่นมือออกไปหยิบมือถือ...หลังจากที่จิเห

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 517

    เครื่องบินส่วนตัวลงจอดที่สนามบินตามกำหนดเวลา ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ ออร่าเต็มเปี่ยมเดินออกจากสนามบินอย่างรวดเร็วท่ามกลางการคุ้มกันของเหล่าบอดี้การ์ดหลังจากที่เขาเข้าไปนั่งในรถหรูแล้ว ก็หยิบมือถือส่วนตัวออกมา คิดจะเปิดเครื่องโทรหาซูหว่านรายงานว่าเขาปลอดภัยดี แต่จู่ๆ อาการปวดหัวจี๊ดก็เกิดขึ้นอีกครั้งใบหน้าหล่อเหลาไร้ที่ติ ขาวซีดไร้สีเลือดในฉับพลัน ขนาดดวงตาก็แดงไปด้วย...เขาโยนมือถือทิ้งไป ใช้มือสั่นๆ หยิบเอายาแก้ปวดที่ผู้อํานวยการวอชิงตันจ่ายให้กับเขาออกมาเทเข้าปากหลายเม็ดบอดี้การ์ดที่นั่งอยู่เบาะหน้า เมื่อเห็นว่าถึงเขาจะทำการรักษาแล้วแต่ก็ยังมีอาการปวดหัวรุนแรง จึงได้พูดเกลี้ยกล่อมออกมาอย่างเป็นห่วง "คุณท่าน ทำการผ่าตัดไปเลยดีไหมครับ?"ผ่าตัด นั่นก็หมายความว่าต้องเปิดกระโหลก ใครจะไปรู้ว่าหลังจากเปิดกระโหลก เขายังจะสามารถฟื้นขึ้นมาเห็นหน้าเธอได้อีกไหม เรื่องที่ไม่รู้แน่ชัดนี้ เขาไม่ทำหรอกจี้ซือหานพยายามฝืนความเจ็บปวด เงยดวงตาที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดฝอย กวาดไปทางบอดี้การ์ดอย่างเย็นชา "คำพูดของฉัน นายเห็นเป็นเพียงลมพัดผ่านงั้นเหรอ?"บอดี้การ์ดหยุดพูดในทันที คุณท่านกำชับไว้แล้วว่า

บทล่าสุด

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 715

    ช่างเสื้อหยิบชุดเจ้าสาวชุดนั้นลงมา เมื่อสัมผัสโดนเนื้อผ้าและเพชรที่ประดับอยู่ด้านบน ก็อึ้งไปชุดแต่งงานชุดนี้เต็มไปด้วยผ้ากอซสีอ่อนหลายชั้น ประดับด้วยดอกกุหลาบและเพชรที่ทอจากผ้าซาตินเนื้อนุ่ม ตัวชุดเป็นสีขาวคริสตัลเรียบง่ายและวิจิตรงดงามด้วยเพชรที่ถูกเย็บเข้าด้วยกันอย่างลงตัว ส่องประกายด้วยเสน่ห์อันงดงามและสง่างามจนน่าทึ่งถ้าดูไม่ผิด หากอ่านไม่ผิด นี่คือชุดแต่งงานเพียงชุดเดียวในโลกที่ถูกออกแบบโดยดีไซน์เนอร์ชุดแต่งงานชื่อดังระดับโลกหลายปีก่อน ชุดเจ้าสาวชุดนี้ถูกเก็บเอาไว้ในห้องนิทรรศการที่ต่างประเทศ แต่ต่อมาได้ยินว่าถูกคนซื้อไปในราคาสูงลิ่วคิดไม่ถึงว่าคนที่ซื้อชุดเจ้าสาวไป จะเป็นท่านประธานของกลุ่มบริษัทจี้ ถ้าไม่ได้รักอีกฝ่ายจริง จะยอมจ่ายหนักขนาดนี้ได้ยังไง?ที่สำคัญอีกชุดนึงที่อยู่ในตู้ ราคาก็ไม่ธรรมดา ดูก็รู้ว่าเป็นรุ่นลิมิเต็ด เดาว่าก็น่าจะมีแค่ชุดเดียว ไม่ซ้ำใคร"คุณนายจี้ ท่าทางคุณผู้ชายจะรักคุณมากเลยนะคะ..."ซูหว่านได้ยินคำพูดของช่างเสื้อ ก็พยักหน้าอย่างไม่ปิดบังผู้ชายคนนั้นรักเธอมาก รักจนยอมมอบทุกอย่างให้กับเธอ รักจนยอมตายไปพร้อมกับเธอเธอคิดว่าชีวิตที่เหลืออยู่หล

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 714

    ซูหว่านพยักหน้าด้วยความเข้าใจ "ก็ได้ค่ะ ฉันเอาตามที่คุณพูด ตอนนี้ถ้าคุณไม่ขึ้นเครื่องบิน ก็ต้องขึ้นรถพยาบาลก่อน..."ถ้ายังไม่ห้ามเลือดอีก เขาจะทนไม่ไหวเอา จี้ซือหานเห็นว่าเธอเป็นห่วงเขา ถึงได้จับมือเธอขึ้นเครื่องบินอย่างว่าง่ายคืนนี้ ซูหว่านเฝ้าอยู่ข้างกายจี้ซือหาน รอหมอห้ามเลือด เย็บแผล เปลี่ยนยาให้เขาเสร็จ เธอถึงได้โล่งใจเมื่อเห็นว่าฟ้าเริ่มสาง ซูหว่านก็รู้สึกว่าไม่น่าจะจัดงานแต่งได้ จึงเอ่ยข้อเสนอกับเขา "หรือเลื่อนออกไปวันนึงไหม"ชายหนุ่มที่ถือผ้าขนหนูช่วยเช็ดผมให้เธอ พูดด้วยความแน่วแน่ "ไม่ได้ ยังไงวันนี้ก็ต้องจัดงานแต่ง!"ซูหว่านที่เพิ่งแช่น้ำอุ่นในอ่างอาบน้ำ อุงไอน้ำร้อนๆในมือ หันกลับไปมองเขา "แต่แผลของคุณ..."จี้ซือหานพูดอย่างไม่สนใจอะไรทั้งนั้น "ต่อให้แผลจะใหญ่กว่านี้ ก็ไม่สำคัญเท่ากับการจัดงานแต่ง"ซูหว่านยังอยากพูดอะไรอีก แต่จี้ซือหานหยิบไดร์ขึ้นมาเป่าผมให้เธอจากนั้น ขับรถไปส่งเธอที่วิลล่าของซานซานด้วยตัวเอง โดยไม่สนคำทัดท้านของเธอ"สิบเอ็ดโมง ฉันจะพาคนของตระกูลจี้ มารับเธอ"กำหนดการณ์เดิมคือสิบโมง แต่กลัวว่าเธอจะเหนื่อยเกินไป อยากให้เธอพักผ่อนกว่านี้อีกหน่อย ชาย

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 713

    จี้ซือหานกอดเธอ สัมผัสได้ถึงความอบอุ่นจากร่างกายของเธอ หัวใจที่เจ็บปวดจนชา ก็ค่อยๆสงบลงเขาคลายซูหว่านออก เห็นร่างกายของเธอเปียกปอนไปทั้งตัว ทั้งยังสั่นระริกด้วยความหนาวเหน็บ หัวใจก็เจ็บแปล๊บขึ้นมาอีก"คนที่ควรพูดขอโทษคือฉัน ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน เธอก็ไม่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้""คุณพูดอะไรโง่ๆ เราเป็นสามีภรรยากัน ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ ก็ต้องรับผิดชอบร่วมกันสิ"ซูหว่านพูดจบ ก้มหน้าลงมองมือตัวเองแวบนึง เมื่อเห็นเลือดที่เลอะเต็มมือ ใบหน้าก็ซีดไปทันที"แผลที่หลังของคุณฉีกแล้ว รีบขึ้นรถพยาบาลเถอะ..."เมื่อกี้เธอนึกว่าเป็นน้ำทะเล ไม่คิดว่าทั้งหมดนั้นล้วนเป็นเลือด แผลที่หลังจะต้องฉีกออกแล้วแน่ๆ!ซูหว่านควงแขนของเขาได้ ก็เตรียมจะเดินไปยังทิศทางของรถพยาบาล ทว่าจี้ซือหานกลับดึงเธอกลับมา"หว่านหว่าน แผลแค่นี้ไม่เท่าไหร่หรอก"เขาพูดจบ ก็มองเจียงโม่ที่ยืนห่างออกไปไม่ไกลแวบนึง"จับตัวเธอ แล้วค่อยแจ้งคุณเจียง ให้เขามาไถ่ตัวด้วยตัวเอง ไม่งั้นก็ปลดชีวิตเธอซะ!"คำพูดนั้นเขาพูดกับซูชิง ซูชิงรีบรับคำสั่งทันที "ครับ ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้!"เจียงโม่ที่คาดเดาได้ตั้งแต่แรกว่าคุณเย่ไม่มีทางปล่อยเธอ เห็นซ

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 712

    ซูหว่านครุ่นคิด ก่อนจะถามเขา "คุณแซ่ชู งั้นคุณรู้จัก..."ชูยีไหม?ยังไม่ทันจะได้เอ่ยคำนี้ออกไป ก็ถูกชูจิ่นเหยียนตัดบท "ผมจะส่งคุณกลับไป"ซูหว่านได้ยินดังนั้น ก็กลืนคำพูดลงไป ขมวดคิ้วมองเขา "ลำบากแทบตายกว่าฉันจะหนีออกมาได้ จะส่งกลับไปทำไม?"ชูจิ่นเหยียนกรอกตาใส่เธออย่างหมดคำพูด "ผมหมายความว่า จะส่งคุณกลับบ้าน..."ซูหว่านจึงได้พยักหน้า ลุกขึ้นจากหาดทราย เธอต้องรีบกลับไปบอกจี้ซือหาน...ว่าเธอหนีออกมาแล้ว เธอปลอดภัย เธอไม่ได้กลายเป็นภาระของเขา และเขาก็ไม่ต้องถูกแบล็กเมล์อีกหลังจากที่เธอขึ้นฝั่งมากับชูจิ่นเหยียน ก็เห็นรถพยาบาลคันแล้วคันเล่าขับตรงไปยังบีชคลับอย่างรวดเร็วฝีเท้าของเธอชะงัก ช้อนสายตามองไปยังชายหาดที่อยู่ห่างไกล มองเห็นร่างมนุษย์ไม่ชัด เห็นแต่เรือลำเล็กลำใหญ่แล่นลงทะเลทีละลำซูหว่านทอดสายตาลงต่ำครุ่นคิดอยู่สักครู่ เอาแต่รู้สึกว่าเจียงโม่ไม่น่าจะส่งคนจำนวนมากขนาดนั้นมาตามหาและช่วยชีวิตเธอ หรือว่าจี้ซือหานมาแล้ว?ถ้าจี้ซือหานมาถึงแล้ว รู้ว่าเธอกระโดดลงทะเล เกรงว่าจะทำให้เขาตกใจมาก เพราะคิดมาถึงตรงนี้ซูหว่านก็เปลี่ยนความคิด"เราไปดูตรงนู้นหน่อยเถอะ?"ไปดูแปบนึง ถ้าจี้

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 711

    ซูหว่านที่พยายามหนีถึงสามครั้งแต่ก็ถูกจับกลับมาได้ทุกครั้ง หันกลับมามองเจียงโม่ที่เดินตามหลังเป็นระยะๆเธอเห็นเอาแต่รับโทรศัพท์ตลอดเวลา ราวกับกำลังปรึกษาเรื่องอะไรอยู่ เพราะระยะค่อนข้างห่าง จึงได้ยินไม่ชัด แต่บางครั้งก็จะได้ยินแค่ชื่อของจี้ซือหานเธอไม่รู้ว่าจี้ซือหานรับปากหรือไม่ แล้วก็ไม่รู้ว่าสถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง รู้แค่ว่าตัวเองจะกลายเป็นภาระของจี้ซือหานไม่ได้เธอมองไปยังผืนน้ำทะเลที่สาดเป็นคลื่นดุเดือด หลังจากมองอยู่หลายอึดใจ ก็กระโดดเข้าไปในทะเลโดยไม่ลังเล...เธอเคยพูดว่าถ้าหากมีใครเอาตัวเธอเพื่อไปข่มขู่จี้ซือหาน ถ้างั้นเธอก็จะไม่ยอมกลายเป็นตัวถ่วงของเขาเด็ดขาดเจียงโม่ที่กำลังเกลี้ยกล่อมพ่อบุญธรรมว่าอย่าแบล็กเมลล์จี้ซือหานอีก ได้เห็นภาพช็อตนั้น ก็ตกใจจนหน้าซีดในทันที"ซูหว่าน!"เธอกรีดร้องออกมาทีนึง โยนโทรศัพท์แล้วพุ่งลงไปในทะเลเพื่อช่วยชีวิต ทว่าถูกร่างใครบางคนพุ่งตัดหน้าเข้ามาก่อน...เสียงกระโดดลงทะเลดัง "ตู้ม" ของชูจิ่นเหยียน ว่ายเข้าไปหาร่างเล็กบางที่พุ่งเข้าไปในคลื่นทะเลด้วยความแข็งขันเจียงโม่ที่อยู่บนชายหาด ตอนแรกยังพอจะเห็นร่างของทั้งสองคนลอยอยู่เหนือผิวน

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 710

    ฝีเท้าของซูหว่านชะงักไปทันทีเธออยากจะหันกลับไปโต้ตอบเขาสักสองสามประโยค แต่ก็กลัวจะเสียเวลา จึงไม่ได้สนใจอีกฝ่าย แต่ผลักประตูห้องน้ำหญิงด้วยความรวดเร็วหลังจากที่เธอเข้าไปแล้ว ก็เดินสำรวจห้องน้ำรอบนึง เมื่อเห็นว่าด้านข้างมีหน้าต่างบานเล็ก ก็รีบเดินเข้าไปแล้วเปิดออกข้างนอกเป็นถนนหลวง แค่ปีนออกจากตรงนี้ไป ก็จะสามารถเดินไปถึงถนนหลวงได้ และโอกาสที่จะหนีรอดก็สูงมากทีเดียวเธอเองก็ขี้เกียจมานั่งคิดว่าหลังจากเดินไปถนนหลวงแล้วจะกลับไปยังไง จึงพับแขนเสื้อขึ้น แล้วปีนไปยังขอบหน้าต่างสูงชายคนหนึ่งนั่งอยู่บนถนนหลวง เขางอขาข้างหนึ่งขึ้น มือข้างหนึ่งทาบบนเข่า กำลังสูบบุหรี่ไปพร้อมกับที่มองดูเธอปีนออกไปนอกหน้าต่างพิลึกคน!ถ้าอยากจะออก ก็เดินผ่านคลับ ออกจากมาประตูหลัก หรือไม่ก็ข้ามชายหาดมาก็ได้แล้ว ทำไมต้องปีนหน้าต่าง?"นี่!"เขาแหกปากคำนึง ทำเอาซูหว่านตกใจจนตกลงมาจากบนขอบหน้าต่าง...ซูหว่านล้มลงอย่างแรง เธอหน้าบูดบึ้งเนื่องจากความเจ็บปวด โชคดีที่ด้านล่างเต็มไปด้วยทราย ไม่อย่างนั้นคงได้กระดูกหักเธอตะเกียกตะกายขึ้นมาจากพื้น จ้องผู้ชายที่นั่งสูบบุหรี่อยู่บนถนนหลวงตาเขม็ง "นายเป็นโรคหรือไง

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 709

    เจียงโม่ไม่หลงกล ซูหว่านจึงใช้เล่นแง่ในทางความรู้สึกแทน"คุณหนูเจียง คุณก็รู้ว่าคนที่จี้ซือหานแคร์ มีแต่ฉันมาโดยตลอด""คุณกักตัวเพื่อนของฉันไม่ยอมปล่อย ก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไรเท่าไหร่ ทำไมต้องให้คนที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่มารับเคราะห์ด้วยล่ะ?"เจียงโม่จ้องดวงตาใสบริสุทธิ์ของซูหว่านนานอยู่สักพัก จากนั้นก็โบกมือ "ช่างเถอะ แค่คุณอยู่ก็พอแล้วล่ะ"เธอส่งคนไปโทรศัพท์ หลังจากที่เห็นอีกฝ่ายวางสาย ก็หันมาพยักหน้าให้เธอ แล้วจึงอธิบายให้ซูหว่านฟัง"เพื่อนของคุณไม่รู้ว่าตัวเองถูกลักพาตัว ฉันก็แค่ส่งคนไปก่อกวนพวกเขานิดหน่อย หลังจากที่คุณกลับไป อย่าพูดถึงเรื่องนี้ก็แล้วกัน"สรุปว่าที่ซานซานออกจากบ้านไปตั้งแต่เช้า ที่อลันกับซีอี้ไม่ได้มาที่วิลล่า ไม่ใช่เพราะถูกลักพาตัว แต่ถูกคนของเจียงโม่สร้างสถานการณ์แต่ว่า ฟังจากความหมายของเจียงโม่ ถ้าเธอไม่มาล่ะก็ คตที่สร้างสถานการณ์กลุ่มนั้น จะต้องลงมือกับพวกซานซานเป็นแน่...เพียงแต่เพราะเจียงโม่คำนึงถึงจี้ซือหานหรือเธอ ถึงได้เลือกใช้วิธีนุ่มนวล ไม่งั้นลักพาตัวไปเลยก็จะง่ายกว่า...แต่ไม่ว่าคนที่เจียงโม่คำนึงเป็นใคร หรือไม่ว่าจะคิดยังไง มันก็ไม่สำคัญทั้งนั้น

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 708

    ซูหว่านฟังเข้าใจความหมายที่แฝงในคำพูดของเจียงโม่ ก็ถามเธอว่า "ฉันขอกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนได้ไหม?"เจียงโม่อ่านความคิดของเธอออกทันที "คุณซู คิดถึงสถานการณ์ของเพื่อนคุณให้มากหน่อยก็ดีค่ะ"ความหมายอีกอย่างก็คือ มีชีวิตของเพื่อนเธออยู่ในกำมือ ถึงเธอจะใช้ข้ออ้างไปบอกบอดี้การ์ด หรือแหกปากร้องตะโกนก็ไม่มีประโยชน์ซูหว่านครุ่นคิด ปล่อยมือที่ประคองประตูรถมาตลอดลง ไพล่ไว้ด้านหลัง ทำสัญลักษณ์ให้กับบอดี้การ์ดหลังจากที่เธอส่งสัญญาณมือโดยเงียบเชียบเสร็จ ก็เปิดประตูรถ แล้วเข้าไปนั่งข้างในเห็นเธอขึ้นรถมาแต่โดยดี เจียงโม่ก็เขี่ยซิก้าร์ในมือจนมอด จากนั้นสตาร์ทรถ...ตอนที่เธอเหยียบคันเร่ง มองกระจกมองหลังแวบนึง บอดี้การ์ดกลุ่มนั้นตามมาดังคาดเจียงโม่ดึงสายตากลับ เหยียบคันเร่งจนมิด เลี้ยวผ่านไปไม่กี่โค้งก็สลัดบอดี้การ์ดสำเร็จถึงยังไงก็เป็นถึงระดับหัวหน้าของทีมย่อยในS การที่เจียงโม่สลัดบอดี้การ์ดทิ้งได้ ก็เป็นเรื่องที่ง่ายดายมากซูหว่านกำเข็มขัดนิรภัยแน่นถึงไม่โดนสะบัดออกจากรถไป ทว่าความรู้สึกพะอืดพะอมในท้องกลับทำให้เธออยากอ้วกเธอกุมหน้าอกที่เต้นระรัว อดกลั้นความรู้สึกสะอิดสะเอียนไว้ มองไปย

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 707

    นิ้วของเจียงโม่ที่คีบซิการ์ เคาะขี้เถ้าเบาๆ"คุณซู มีใครเค้าพาสามีไปร่วมปาร์ตี้คนโสดกันบ้าง?"การที่เจียงโม่จะปฏิเสธ เป็นสิ่งที่คาดเดาไว้ได้อยู่แล้ว เพียงแต่ทำไมล่ะ?ที่เจียงโม่เชิญเธอไปร่วมงานปาร์ตี้คนโสด ก็เพราะอยากให้เธอสอนว่าจะจีบเจียงเจ๋อยังไงไม่ใช่หรอ?งั้นถ้าเธอจะพาจี้ซือหานไปด้วย ก็ไม่ได้หน่วงต่อการสอนเจียงโม่จีบเจียงเจ๋อไม่ใช่หรอ?เธอคิดว่าบางทีเจียงโม่อาจจะอยากอาศัยปาร์ตี้นี้เพื่อพาตัวเธอไป ส่วนเป้าหมายคืออะไร เกรงว่าจะเกี่ยวข้องกับเรื่องที่เจียงเจ๋อคุยกับจี้ซือหานหลังจากที่ซูหว่านคิดได้ดังนั้น ก็มองเจียงโม่ด้วยสายตาที่จริงใจ"คุณหนูเจียง ฉันกับจี้ซือหานถูๆไถๆกันมาเกือบสิบปี กว่าจะได้แต่งงานกันไม่ง่ายเลย ฉันไม่อยากให้เกิดเรื่องไม่คาดฝันอะไรขึ้นก่อนวันแต่งงาน""พรุ่งนี้เช้า ฉันแค่อยอยากสวมชุดแต่งงานที่เขาส่งมาให้ แต่งให้เขาด้วยสภาพร่างกายจิตใจที่สมบูรณ์แบบที่สุด หวังว่าพวกคุณจะช่วยให้เราสมหวังด้วย"ตอนที่พูดสิ่งเหล่านี้ เธอเห็นสีหน้าของเจียงโม่ เปลี่ยนไปเล็กน้อย ก็รู้ได้ทันทีว่าเจียงโม่มีจุดประสงค์อย่างแท้จริง จึงยกริมฝีปากยิ้ม"คุณหนูเจียง ถ้าคุณอยากให้ฉันสอนคุณจีบ

DMCA.com Protection Status