เที่ยวเชียงใหม่

พอถึงวันหยุดยาวของปีใหม่จริงๆตะวันก็เกิดความเครียดด้วยเรื่องของเงินที่ไม่มีจ่ายให้คนงานในเดือนหน้า ดีหน่อยที่ปลายปีนี้แม่ของเขาได้จ่ายเงินเดือนพร้อมกับโบนัสให้คนงาน ทุกคนรวมกับเขาแล้ว ตอนนี้ถึงแม้ผับกำลังจะไปได้สวยแต่การลงทุนมันยังต้องการเพิ่มอยู่มาก เขาไม่สามารถเอาเงินส่วนนี้ออกไปจ่ายค่าคนงานในไรได้เลย เขาต้องการปรึกษาสักคนที่ไว้ใจได้ เขามีเพื่อนแค่คนเดียวคือมานพซึ่งมานพนั้นก็ไม่ต่างจากเขาสักเท่าไรต่างกันตรงที่มานพเคยบริหารตัวเองแล้วล้มเหลวจนต้องให้ผู้เป็นแม่คอยชักจูงตลอดซึ่งตอนนี้มานพมีบริษัทเป็นของตัวเองซึ่งอยู่ที่นครพนมถึงแม้จะเป็นเจ้าของบริษัทแต่เขาก็ทำงานไม่ต่างจากตนเลยสักนิด เขาจึงนัดมานพมาคุยกับเขาในผับตอนสิ้นปี

"ว่ายังไงร้อยวันพันปีไม่เคยจะคิดโทรมาหากูวันนี้มีเรื่องอะไรหรือ"

มานพถามเพื่อนรักขึ้น

"กูมีปัญหานิดหน่อยว่ะตอนนี้กูกำลังทำผับเองที่เมืองเชียงใหม่ แต่กูมีปัญหาเรื่องการเงินซึ่งกูไม่ใช่ว่าจะทำผับอย่างเดียว ต้องทำไร่ส้มด้วยและแม่เลี้ยงก็ให้เงินมาก้อนหนึ่งแล้วกูก็ไปลงผับหมดเลย แล้วซึ่งกูคิดว่ามันจะได้กำไรมาจ่ายค่าแรงของคนงานในไร่ แต่พอเอาเข้าจริงๆแล้วกูได้แค่ทำงานในผับวนอยู่แบบนั้น ไม่มีเงินที่จะสามารถมาช่วยในไร่ได้เลย ดีหน่อยที่ปีใหม่นี้แม่เลี้ยงจ่ายเงินคนงานในไร่เรียบร้อยแล้วแต่ที่กูเป็นกังวลก็คือปลายเดือนหน้ากูต้องจ่ายเงินคนงานเองแล้วกูก็ไม่รู้จะไปหาเงินมาจากไหน"

ตะวันเรื่องเล่าเรื่องความทุกข์ใจให้เพื่อนฟังผ่านโทรศัพท์

"เออมึงก็ลำบากอยู่นะอย่างนั้นเดี๋ยวปีใหม่กูลงไปหามึงก็แล้วกันจะได้เมาจนลืมความจริงมึงเลี้ยงกูนะ"

มานพพูดและวางสายไป พลางคิดว่าไอ้ตะวันนั้นมันก็มีความคิดดีอยู่นี้หว่า ขนาดทำงานในไร่ได้เงินเดือนตั้งห้าหมื่นบาทแล้วยังคิดที่จะทำผัดเองอีกถ้ามันไปได้ดีมันคงจะรวยไม่เบาส่วนตัวเขาเองนี้สิตอนนี้ได้เป็นเจ้าของบริษัทก็จริงแต่เงินทุกบาททุกสตางค์ก็เป็นแม่ที่บริหารให้เหมือนมันไม่มีผิดเขาเองก็อยากมีความคิดเหมือนตะวันอยู่ไม่น้อยจะทำยังไงดีแบบนี้ต้องไปปรึกษามันในวันสิ้นปีก็แล้วกัน ในวันที่ 27 ปลายฝันก็ไปรับต้นข้าวจากสนามบินแต่ก็พาต้นข้าวแวะกินข้าวก่อนวันนี้เขาเองได้ขอให้คนขับรถของไร่ตะวันมาขับรถให้ 1 วัน ซึ่งบอกว่าจะจ้างคนขับรถนั้นก็คือพี่ชาติซึ่งเขามีแฟนอยู่ในไร่ จึงขอปลายฝันว่าอย่างนั้นไปกับแฟนได้ไหมปลายฝันยินดีที่จะให้แฟนพี่ชาติไปด้วยจะได้เที่ยวกันอย่างสนุก ปลายฝันเลือกร้านอาหารชาวฟ้าทะเลครามที่อยู่ใกล้ๆ สนามบินเพราะเขาบอกว่าร้านนี้อร่อยและราคาไม่แพง อาหารการกินทุกอย่างนั้นปลายฝันจะเลี้ยงพี่ชาติและพี่พลอยด้วยจนทำให้ทั้งสองเกรงใจ

"คุณปลายฝันเลี้ยงพวกเราทั้งสองด้วยหรือค่ะ"

พลอยถามขึ้น

"ก็ใช่สิคะเผื่อคราวหน้าถ้าหนูรบกวนพี่ชาติอีกพี่ชาติจะได้ไม่ขัดหนูให้หนูรบกวนได้บ่อยๆไงค่ะ"

ปลายฝันตอบขึ้น

"ไม่ใช่ว่าเลี้ยงแค่สองคนหรอกนะ เพราะว่างานนี้ก็เลี้ยงต้นข้าวเหมือนกันและยังจะให้พักที่ไร่ฟรีอีก"

ต้นข้าวพูดขึ้น หลังจากที่กินข้าวเสร็จแล้วปลายฟันก็ให้พี่ชาติพาไปเที่ยววัดดอยสุเทพเป็นวันแรก วัดดอยสุเทพจะมีบันไดขึ้นทั้งหมด 306 ขั้นซึ่งบันไดนั้นเป็นบันไดนาคเจ็ดเศียรแต่จะมีกระเช้ารถไฟฟ้าขึ้นได้ แต่ทั้งสี่ต้องการที่จะเดินขึ้นทั้งหมด 306 ขั้น ใช้เวลากันเกือบ 1 ชั่วโมงถึงจะขึ้นได้สำเร็จ พอขึ้นไปเห็นเจดีย์เชียงแสนรูประฆังทรงแปดเหลี่ยมปิดด้วยทองจังโกสองชั้น ทั้งสี่กราบไหว้พระสักครู่ก็พากันนั่งกระเช้าไฟฟ้ากลับ พอกลับลงมาจากวัดดอยสุเทพก็กลายเป็นว่าใช้เวลาเกือบครึ่งวันแล้วทั้ง 4 จึงพากันไปนั่งกินข้าวและเดินทางไปต่อที่วัดพันเตาทั้ง 4 เข้าไปในวัดซึ่งเป็นเรือนไม้สักทั้งหลังเขาเล่ากันว่าเดิมเป็นหอคำหรือคุ้มหลวง เดินไปเรื่อยๆพวกเขาก็เห็นว่าเรือนนั้นมีทำมาทยกพื้นสูงมีเจดีย์ทรงระฆังบนฐานแปดเหลี่ยมล้อมรอบด้วยเจดีย์งดงามมาก หลังจากออกจากวัดแล้วก็พากันกลับไร่เลยเนื่องจากการเดินทางกลับไร่นั้นใช้เวลาอยู่พอสมควร ระหว่างการเดินทางกลับปลายฝันเองก็ชวนพี่ชาติและพี่พลอยแวะตลาดเพื่อที่จะซื้อของสดไปทำกับข้าวเย็นกินกัน

"ป้าสายคะไม่ทราบว่าพ่อเลี้ยงออกไปเที่ยวปีใหม่หรือยังคะหรือว่าเขายังอยู่ที่ไร่อยู่พอดีว่าปลายกำลังจะซื้ออาหารไปทำกับข้าวกินเย็นนี้ถ้าเขาอยู่หนูจะได้ซื้อของไปทำเผื่อเขาเลยแต่ถ้าเขาไม่อยู่หนูจะได้ซื้อเฉพาะของพวกหนู"

ปลายฝันโทรถามป้าสาย

"ยังหรอกจ๊ะพ่อเลี้ยงไม่ได้ไปเที่ยวที่ไหนหรอก คุณปลายฝันจะกลับมาทำกับข้าวเย็นหรือจ๊ะ"

ป้าสายถามกลับ

"ค่ะงั้นเดี๋ยวหนูเตรียมซื้ออาหารกลับไปทำตอนเย็นนี้แล้วกันนะคะป้าสาย"

ปลายฝันพูดขึ้นและวางสายไป วันนี้ต้นข้าวอยากกินข้าวผัดทะเลฝีมือของปลายฝันปลายฝันจึงกะจะทำข้าวผัดทะเลให้พ่อเลี้ยงเลยจะได้ไม่ต้องเสียเวลา พวกเขาทั้งสี่หาซื้อพวกอาหารทะเลเสร็จ ก็หาซื้อพวกผักแล้วก็พากันกลับไปยังไร่ พี่ชาติไปส่งทั้งสองที่บ้านพ่อเลี้ยงและก็เอารถกลับไปจอดที่โรงรถแล้วก็พาแฟนกลับบ้านไปพักผ่อนเพราะพรุ่งนี้พวกเขามีนัดกันอีก

"พี่ชาติคุณปลายฝันนั้นดีจังเลย ทำไมพวกเราไม่รู้เลยนะว่าเขาจะดีขนาดนี้"

พลอยถามผู้เป็นแฟนขึ้น

"เพราะว่าพ่อเลี้ยงไม่ชอบคุณปลายฝันพวกเราจึงคิดว่าคุณปลายฝันเป็นคนไม่ดีไง แต่พอสัมผัสแล้วนะคุณปลายฝันดีมาก คุณปลายฝันเคยขอร้องเรื่องเงินเดือนของคนงานแบบพวกพี่ให้แม่เลี้ยงจ่ายเพราะว่าพ่อเลี้ยงเอาเงินไปใช้หมดก่อนด้วย"

ชาติพูดกับผู้ที่เป็นแฟน เมื่อปลายฝันเดินทางไปถึงไร่ของตัวเองก็พาต้นข้าวเข้าไปในเรือน

"โหบ้านนี้ใหญ่โตจังเลยเธออยู่เรือนหลังเล็กแค่นี้เองหรือแต่สวยงามเนาะสำหรับเรานะว่าแค่นี้ก็ดีถมไปแล้ว"

ต้นข้าวพูดขึ้นพลางเอากระเป๋าไปเก็บไว้ตรงชั้นวางของข้างๆเตียงในพื้นที่ในตัวเรือนจะกว้างขวางพอสมควรและมีเตียงเล็กสำหรับคนนอนได้เพียง 2 คนเท่านั้น

"นอนได้ไหมล่ะเราก็อยู่แบบนี้นั่นแหละแต่ถ้าเธอนอนไม่ได้จริงๆเราก็มีห้องให้นอนอยู่นะ เป็นห้องของวันดีที่อยู่ในตัวบ้านน่ะพวกเขาได้ออกมาอยู่เรือนข้างๆเรานี่แหละ"

ปลายฝันพูดขึ้น

"ได้อยู่แล้วแหละทำไมจะนอนไม่ได้ล่ะถ้านอนข้างบนไม่ได้ข้างล่างก็มีพื้นที่อยู่"

ต้นข้าวพูดขึ้น

"ข้างล่างนี้ตอนเย็นนี้จะเป็นงานเลี้ยงของพวกเราสองคนเราว่าจะชวนวันดีและป้าสายมานั่งกินด้วยกันแกว่าโอเคไหม"

ปลายฝันถามความคิดเห็นของเพื่อนก่อน

"ได้อยู่แล้วแหละแกจะทำอะไรก็ได้เสมอนั่นแหละ"

ต้นข้าวพูดขึ้น และปลายฝันก็ออกไปทำข้าวผัดทะเลเสร็จเรียบร้อยแล้วก็แบ่งให้พ่อเลี้ยงและชวนป้าสายกับวันดีเข้าไปกินข้าวกันในเรือนของปลายฝัน ทั้ง 4 คนกินข้าวผัดทะเลและก็มีของในอื่นๆอีกเล็กน้อย แต่ก็มีน้ำอัดลมเพราะปลายฟันเองไม่ค่อยชอบเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และอีกอย่างคืนพรุ่งนี้พวกเขาต้องไปผับเพื่อไปพบกับกลุ่มเพื่อนอีกกลุ่มซึ่งต้องดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์เป็นแน่ตอนนี้ปลายฝันก็ยังไม่ดื่มก่อน