บทที่ 192

ฮูหยินใหญ่เจียงเริ่มวางแผนในใจ

แม้นางหวังให้ท่านอ๋องสู่ขอเจียงหวานหว่าน จวนสกุลเจียงก็สามารถอาศัยอำนาจโบยบินไปด้วยได้

ทว่าแต่งไปเป็นอนุของท่านอ๋อง กลับทำสิ่งใดตัดสินเองตามใจไม่ได้

มิสู้แต่งเป็นฮูหยินเอกของตระกูลผู้ดี นั่นก็เป็นการสนับสนุนสกุลเจียงอีกทางหนึ่ง

สายตานางกวาดมองเจียงหวานหว่านและเจียงอวิ้น

ในเมื่อเกิดเป็นลูกหลานสกุลเจียง ก็ต้องอุทิศเพื่อสกุลเจียง

เจียงหวานหว่านเห็นว่าปฏิเสธไม่ได้แล้ว จึงตอบตกลง ถึงเช่นไรนางก็ไม่กลัวคนเหล่านั้น

“แล้วแต่ท่านย่าจะจัดการเจ้าค่ะ”

ฮูหยินใหญ่เจียงกล่าวด้วยความพอใจ “วางใจเถอะ ย่าจะทำให้พวกเจ้างดงามโดดเด่นเหลือผู้ใด”

เจียงหวานหว่านกรอกตาบนในใจ

ฮูหยินใหญ่เจียงจะทำเหมือนนางเป็นสินค้าให้คนอื่นเลือกอยู่ได้

“ท่านย่า ข้าไปด้วย”

เจียงอวิ้นแสดงเจตนา นางไม่มีทางปล่อยให้เจียงหวานหว่านออกหน้าออกตาแต่เพียงผู้เดียว

นางได้ยินว่าสกุลจ้าวมีความสัมพันธ์สนิทสนมกับองค์ชายรอง

ไท่จวินจวนสกุลจ้างมีศักดิ์เป็นยายขององค์ชายรอง

หากคราวนี้ทำให้องค์ชายรองประทับใจได้ คงดีไม่น้อย

ฮูหยินใหญ่เจียงลังเล

งานเลี้ยงในครั้งนี้ล้วนแต่เป็นลูกหลานของภรรยาหลวง

ตอนนี้อวิ้นเ