เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 40
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-17 15:00:46บทที่เกี่ยวข้อง
บุตรทั้งโหดทั้งบ้าทว่าน่าสนใจ บทที่ 1
“อย่ามัวแต่ใจลอยอยู่สิยัยหนู รีบกินเนื้อเร็วเข้า หลังจากกินเนื้อมื้อนี้แล้ว เจ้าจะก็ไม่ใช่ลูกสาวของครอบครัวนักล่าที่ยากจนอีกต่อไป แต่จะเป็นคุณหนูสูงศักดิ์ของจวนโหว” “กินเถิด กินเถิด เป็นของเจ้าทั้งหมด เจ้ากินได้อย่างเต็มที่ จากนี้ไปท่านพ่อของเจ้าก็จะไม่ตีเจ้าอีก” “แม้ว่าเจ้าจะไม่ใช่ลูกสาวแท้ ๆ ของเรา แต่เราก็หวังเสมอว่าเจ้าจะสามารถมีชีวิตที่ดี” “ยัยหนูรีบกินเถิด นี่เป็นมื้อสุดท้ายของชาตินี้ที่เราจะนั่งร่วมโต๊ะกินอาหารด้วยกันแล้ว...” หลี่เถี่ยหนิวกับฟางชุ่ยฮวาต่างคนต่างพูดกันคนละประโยค แสดงความรักอย่างลึกซึ้ง น้ำตาไหลอย่างอาลัยอาวรณ์ เหลือเพียงจะกอดเซี่ยเหยาฮวาร้องห่มร้องไห้แล้ว มุมปากของเซี่ยเหยาฮวากระตุกเล็กน้อย ในใจของนางมีเพียงเจตนาฆ่าเท่านั้น ชาติที่แล้ว นางก็คือซาบซึ้งใจกับคำพูดโกหกของสามีภรรยาตระกูลหลี่ และลืมความจริงที่ว่าสามีภรรยาคู่นี้เป็นคนชั่วร้ายไป ถูกพวกเขาลวงหลอกให้กินน้ำแกงที่ได้ใส่ยาสลบลงไป หลังจากที่นางหมดสติไป สามีภรรยาตระกูลหลี่ก็ปล่อยให้หลิวต้าจู้ อันธพาลในหมู่บ้านเข้าไปในห้องของนาง เมื่อถึงเวลาที่คนของตระกูลเซี่ยมาถึง นางก็ถูกทรมา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-17บุตรทั้งโหดทั้งบ้าทว่าน่าสนใจ บทที่ 2
รูม่านตาของเซี่ยเหยาฮวาหดลงทันที วินาทีต่อมามีดทำครัวในมือก็ลอยออกมาจากมือ และตัวนางก็กระโดดลอยขึ้นไปทันทีมีดทำครัวถูกอีกฝ่ายหลบได้ทัน แต่เซี่ยเหยาฮวาก็ไม่ได้พลาดเป้า นางคว้าคอเสื้อของอีกฝ่ายไว้ แล้วออกแรง จากนั้นก็โจมตีด้วยศอกที่รุนแรงถึงชีวิต ศอกของนางโจมตีพลาดเป้า อีกฝ่ายแสร้งทำเป็นโจมตีหลอก จากนั้นก็พลิกตัวหลบหนีไปอย่างรวดเร็ว เซี่ยเหยาฮวาไล่ตามไป และต่อสู้ปะทะด้วยกันกับอีกฝ่ายในเรือนหลังจากแลกหมัดกันหลายสิบกระบวนท่า เซี่ยเหยาฮวาก็เห็นช่องโหว่ของอีกฝ่าย นางบีบคอของอีกฝ่ายไว้ ในเวลานี้ ใบหน้าของอีกฝ่ายก็สะท้อนกับแสงจันทร์กระบวนท่าไม้ตายของเซี่ยเหยาฮวาหยุดลงทันที "เจ้าเองหรือ? ! " หรงเจิ้งลากนางเข้ามาในอ้อมแขน แล้วพลิกมือจี้กระบี่ไปที่คอของนาง "เจ้ารู้จักข้าหรือ? " ลมหายใจเย็นเฉียบของชายคนนั้นห้อมล้อมไปทั่วร่างกายของนาง เซี่ยเหยาฮวาก็อดไม่ได้จะรู้สึกงุนงงเล็กน้อย นางไม่เพียงแต่รู้จักเขาเท่านั้น แต่ชาติก่อนนางก็ตายด้วยน้ำมือของเขา ไม่สิ คือตายในอ้อมแขนของเขา หรงเจิ้ง องค์ชายใหญ่ของแคว้นต้าซิง และเป็นเป้าหมายลอบฆ่าของนางในชาติก่อนนางเป็นนักฆ่ากล้าตายสิบ นอกจาก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-17บุตรทั้งโหดทั้งบ้าทว่าน่าสนใจ บทที่ 3
“จวนหยงหนิงโหวมีความผิดปกติหรือพ่ะย่ะค่ะ? ”จวนหยงหนิงโหวมีความผิดปกติหรือไม่ ตอนนี้ยังไม่แน่ชัด แต่น่าสนใจมาก โดยเฉพาะคุณหนูตัวจริงในนั้นที่กำลังจะกลับมายังเมืองลั่วจิงร่างของหรงเจิ้งอยู่ภายใต้แสงจันทร์สีขาวนวล แววตาของเขาเย็นเยือก “แม่นางน้อยอายุสิบเจ็ดปีที่ไม่เคยออกจากหมู่บ้านหลิงสุ่ยมาก่อน ทว่ากระบวนท่าการต่อสู้ของนางกลับเหมือนกับเหล่านักฆ่าที่ปรากฏตัวขึ้นในช่วงสองปีที่ผ่านมา เจ้าว่ามันน่าสนใจมากไม่ใช่หรือ? ”ดวงตาของเสิ่นหยูเย็นเยือกทันที “ฝ่าบาท ข้าน้อยจะไปกำจัดนางเดี๋ยวนี้พ่ะย่ะค่ะ! ”“เจ้าจะไม่รอดเกินยี่สิบกระบวนท่าของนาง อย่าไปทำให้ตัวเองขายหน้าเลย”เสิ่นหยูไม่เชื่อ แต่คำพูดจากปากของหรงเจิ้ง เขาก็จำเป็นต้องเชื่อนายกับบ่าวสองคนพูดคุยกันอีกไม่กี่คำ สุดท้ายก็เหลือบมองไปทางบ้านตระกูลหลี่พร้อมกัน จากนั้นก็หายลับไปในค่ำคืนอันมืดมิดรุ่งสางแล้วไม่นานก็มีเสียงดังเอะอะมาจากนอกประตูตระกูลหลี่ขบวนของแม่นมหวังออกเดินทางจากเมืองลั่วจิง เดินทางข้ามวันข้ามคืนกว่ายี่สิบวันถึงจะมาถึงหมู่บ้านหลิงสุ่ย ในเวลานี้ทั้งเหนื่อยล้าและหิวโหย เดิมทีคิดว่าหลังจากมาถึงบ้านตระกูลหลี่แล้วจะได้กิ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-17บุตรทั้งโหดทั้งบ้าทว่าน่าสนใจ บทที่ 4
เมื่อเสียงร้องไห้ของฟางชุ่ยฮวาหยุดลงเซี่ยเหยาฮวาก็ยกมือขึ้น กระโดดขึ้นตบหน้าแม่นมหลี่สองครั้งทันที“ข้าเป็นคุณหนูของจวนโหว เป็นลูกสาวเพียงคนเดียวของหยงหนิงโหว! เจ้าเป็นแค่คนรับใช้ แต่กลับไม่จุดธูปเช้าค่ำอธิษฐานกับสวรรค์ให้ข้าปลอดภัย แต่กลับรู้สึกเสียดายที่หลิวต้าจู้ไม่ได้รังแกข้า!คนทั้งหมู่บ้านใช้เวลาครึ่งวันกว่าจะหาข้าเจอ แต่เมื่อคืนวานฟ้ามืดมิดไร้แสงไฟหลิวต้าจู้จะตามหาข้าเจอได้ยังไง? ”“อย่าว่าแต่ข้าถูกมัดมือมัดเท้า ปิดปากจนพูดไม่ได้เลย ต่อให้พูดได้ ข้าจะเรียกให้เขามารังแกข้าเหรอ? ! แม่นมหลี่ ข้าไปทำอะไรผิดไปหรือ เจ้าถึงได้อยากเห็นข้าตกอับขนาดนี้? หรือว่าในจวนโหวมีใครที่ไม่อยากให้ข้ากลับไป? ”แม่นมหลี่เป็นแม่นมคนโปรดของเซี่ยหมิงจู ได้รับการยกย่องจากคนรอบข้างจนเคยชิน จะทนกับการถูกดูถูกเช่นนี้ได้ยังไง?นางเสียสติพุ่งเข้าหาเซี่ยเหยาฮวาทันที “นังสารเลว ข้าจะฆ่าเจ้า”นิ้วมือดีดเบา ๆ เซี่ยเหยาฮวาก็ลากฟางชุ่ยฮวาไปหลบข้างหลังผู้ใหญ่บ้านเฉิน ชั่วพริบตาแม่นมหลี่ก็กรีดร้องขึ้น นางล้มลงไปกับพื้นทั้งตัว ดิ้นรนอยู่กับพื้นครู่หนึ่งก็คิดจะลุกขึ้น แต่ไม่นานก็ไม่ขยับแล้วเหล่าชาวบ้านเข้ามา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-17บุตรทั้งโหดทั้งบ้าทว่าน่าสนใจ บทที่ 5
แม่นมหวังสั่นไปทั้งตัวในที่สุดนางก็รู้ว่าบนตัวของเซี่ยเหยาฮวามีอะไรแปลกแล้ว!หญิงสาวบ้านนอกที่เติบโตมาด้วยการถูกเฆี่ยนตีดุด่า นางควรจะเป็นคนขี้ขลาด ไม่มั่นใจ หวาดกลัวจนไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมอง แต่ไม่น่าใช่คนที่สงบ เยือกเย็น กระทั่งเย็นชาเช่นนี้!แม่นมหลี่เป็นคนโง่เขลามาตลอด ล้มครั้งหนึ่งแล้วตายไปก็ใช่ว่าจะไม่ยุติธรรม แต่นางที่ภาคภูมิใจว่าตนเองเป็นคนรอบคอบ แต่กลับเหมือนตาบอดไปเสียอย่างนั้น ไม่สามารถสังเกตเห็นความผิดปกติของนางเลยแม้แต่น้อย ในหัวของนางปรากฏภาพรูเลือดกลางหน้าผากของแม่นมหลี่ขึ้น แม่นมหวังรู้สึกแค่ว่าวันตายของตัวเองมาถึงแล้ว“แม่นมหวัง? ”แม่นมหวังเข่าอ่อนคุกเข่าลงกับพื้นทันที “ข้าน้อยอยู่นี่เจ้าค่ะ! ”“ท่านแม่ของข้าชอบกินลูกอมกุ้ยฮวา ขนมดอกสาลี่และขนมนุ่ม ๆ หวาน ๆ ทั้งหมด น่องไก่ ขาหมูก็ขาดไม่ได้ นางร่างกายไม่ดี ไม่สามารถเดินทางรีบเร่งได้ นอนก็ต้องนอนพักโรงเตี๊ยมดี ๆ ใช่แล้ว นางชอบพูดคุย ต่อจากนี่ตลอดทางเจ้าก็คุยคลายความเบื่อกับนางด้วยแล้วกัน”แม่นมหวังเงยหน้าขึ้นทันที นี่คือนางรอดตายแล้วจริง ๆ หรือ?เซี่ยเหยาฮวาหัวเราะเบา ๆ ออกมา “การตายของแม่นมหลี่เป็นเพียงอุบัติเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-17บุตรทั้งโหดทั้งบ้าทว่าน่าสนใจ บทที่ 6
ในเวลานี้แม่นมถังก็เข้ามาด้วยรอยยิ้ม “คุณหนูใหญ่เจ้าคะ ฮูหยินให้คนส่งรังนกมาให้ คุณหนูกินตอนร้อน ๆ เถิดเจ้าค่ะ”เซี่ยหมิงจูชิมคำหนึ่งแล้ววางลงตระกูลเซี่ยมีฐานะร่ำรวย รังนกที่มอบให้เซี่ยหมิงจูนั้นย่อมเป็นของดีที่สุด แต่หลังจากชาติก่อนเซี่ยหมิงจูเคยเป็นฮองเฮาแล้ว นางได้ลิ้มรสอาหารที่ดีที่สุดในโลกมาแล้ว รังนกในตอนนี้จึงดูจืดชืดไปในสายตาของนางแต่ก็ไม่เป็นไร เพราะนางเกิดใหม่แล้ว ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปก็เริ่มวางแผน นางจะต้องสามารถอภิเษกเข้าตำหนักบูรพาได้ก่อนเวลาแน่นอน ฆ่าหรงเจิ้งเสียก่อน เพื่อขึ้นเป็นฮองเฮาได้ก่อนเวลาถึงตอนนั้น สิ่งที่ดีที่สุดในโลก จะถูกวางตรงหน้าให้นางเลือกอย่างเพลิดเพลินตามใจอีกครั้งแม่นมถังเอาผ้าเช็ดหน้าหมาด ๆ มาให้นางเช็ดนิ้วมือ และพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลว่า “เมื่อครู่เสียงดังเอะอะข้างหน้า ข้าน้อยให้คนไปถามมาแล้ว ได้ยินว่าเหมือนผู้นั้นกลับมาแล้วเจ้าค่ะ”“ผู้ใด? ” “ก็คือผู้ที่เติบโตในหมู่บ้านหลิงสุ่ยคนนั้น” เอ๊ะ… หลี่ม่านเฉาหรือ” ก็จริง นางควรได้เวลากลับมาหาความตายแล้วเซี่ยหมิงจูรู้สึกขบขันในใจ แต่กลับแสดงท่าทางน่ารักเชื่อฟังออกมา “นางเป็นบุตรสาวฮูหยิ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-17บุตรทั้งโหดทั้งบ้าทว่าน่าสนใจ บทที่ 7
ชายคนนั้นก้าวเข้ามาจากด้านนอกอย่างรวดเร็ว “ตอนที่ผู้เฒ่าถังบอกในจดหมายว่าเจ้าเอาแต่ใจหยาบกระด้างข้ายังไม่เชื่อ ตอนนี้ดูเหมือนว่าเจ้าจะไม่เพียงหยาบกระด้างเท่านั้น ยังไร้ความเคารพต่อผู้ใหญ่อีกด้วย! เจ้าแสดงท่าทีเช่นนี้กับท่านแม่! หลี่ม่านเฉา! การอบรมสั่งสอนของเจ้าไม่มีเลยหรือไง? ! ”เซี่ยเหยาฮวาจ้องมองชายที่เข้าด้วยสายตาเย็นเยียบ “เจ้าเป็นใคร? ”“ข้าคือซื่อจื่อของจวนโหวหย่งหนิง! และก็ยังเป็น——”“ดังนั้น ซื่อจื่อผู้สูงศักดิ์ ท่านกำลังจะมาพูดถึงการอบรมสั่งสอนกับคนที่กินไม่อิ่มสวมไม่อุ่นตั้งแต่เด็กอย่างนั้นหรือ? ” ในฐานะบุตรีฮูหยินเอกของจวนโหว กินไม่อิ่มสวมไม่อุ่น นี่มิเท่ากับตบหน้าจวนโหวหย่งหนิงหรือ?สีหน้าของเซี่ยเหวินเสวียนบูดบึ้งไม่สู้ดีทันที แต่เขาก็สงบลงได้ในเวลาไม่นาน “เรื่องในตอนนั้นก็ไม่ใช่ความผิดของท่านแม่! นางเองก็ไม่อยากให้เป็นแบบนั้น ! ไม่มีใครเจตนาให้เป็นเช่นนั้น! อีกทั้งเมื่อรู้ที่อยู่ของเจ้าแล้ว ท่านแม่ก็เอาแต่โทษตัวเองตลอดเวลา! ถ้าไม่เพราะสุขภาพของท่านแม่ไม่อำนวย ไม่สามารถทนกับการเดินทางยาวไกลได้ ท่านแม่ก็อยากไปรับเจ้ากลับมาด้วยตนเองด้วยซ้ำ! เจ้าไม่เพียงไม่รู้จักข
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-17บุตรทั้งโหดทั้งบ้าทว่าน่าสนใจ บทที่ 8
ก่อนที่นางไป๋ยังไม่ได้พบกับเซี่ยเหยาฮวา นางเคยจะมอบความรักส่วนหนึ่งให้นาง ตั้งใจชดเชยให้นาง แต่เมื่อนางปรากฏตัวขึ้น นางกลับแสดงท่าทีเย็นชามีหนามแหลมรอบตัว ดวงตาเต็มไปด้วยความเกลียดชังและไม่พอใจไม่เหมือนกับเซี่ยหมิงจู อ่อนหวานน่ารัก เพียงเรียกว่าท่านแม่ ก็สามารถทำให้หัวใจของนางละลายถึงกระนั้น ลูกสาวแท้ ๆ คนนี้ก็เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของนางเอง จะยังไงก็ตามก็ต้องยอมรับและอดทนแต่เมื่อมาถึงจุดที่ต้องเลือกระหว่างสองทาง นางก็ไม่อาจหลอกตัวเองได้อีกต่อไปแม้ลูกสาวแท้ ๆ จะสำคัญ แต่หมิงจูก็คือเด็กที่นางเลี้ยงดูมาเองกับมือ ด้วยหัวใจและหยาดเหงื่อในทุกวันคืน เป็นดั่งสมบัติล้ำค่าในใจของนางความรู้สึกในใจของนางไป๋ก็เอนเอียงไปทางเซี่ยหมิงจูทันทีนางเช็ดน้ำตา มองไปทางเซี่ยเหยาฮวา “เรื่องในวันนั้นเป็นความผิดของแม่เอง หากเจ้าจะโกรธหรือเกลียดแม่ แม่ก็ยอมรับ แต่หมิงจูไม่ได้ผิดอะไร นางก็เป็นลูกของแม่เช่นกัน ถ้าเจ้าจะต้องถึงขั้นให้หมิงจูออกไปถึงจะยอมกลับตระกูลเซี่ย ถ้าอย่างนั้นแม่ก็คงต้องเลือกไปกับหมิงจู”ในชาติก่อน ที่นางถูกกักบริเวณ เซี่ยเหยาฮวาเคยคิดว่า ถ้านางยังคงบริสุทธิ์ ไม่ถูกทำลาย ถ้านางไม่เอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-17
บทล่าสุด
บุตรทั้งโหดทั้งบ้าทว่าน่าสนใจ บทที่ 40
“แต่ว่าท่านโหว เฉินสุ่ยเป็นผู้ติดตามใกล้ชิดของท่าน เมื่อเขาไปฆ่าท่านแม่ของข้า เขาทำตามคำสั่งของท่านหรือเขาไปเองกัน และผู้ลอบสังหารเมื่อคืนนี้ เป็นไปได้ไหมว่าท่านโหวเป็นคนสั่งการ " “พูด พูดไร้สาระ ข้า ข้าไม่เคยทำ” “เรื่องใหญ่ขนาดนั้นเจ้ายังไม่รู้ งั้นท่านก็โดนหลอกได้ง่ายสินะ แต่ข้าก็แตกต่างออกไป ข้าตระหนี่ ความแค้นเล็กๆ น้อยๆ อาจเก็บไว้ได้เป็นร้อยปี โหวหย่งหนิง อย่าหลอกข้าจะดีกว่า เพราะข้าจะมองหาโอกาสที่จะแก้แค้นจริงๆ...อ่า บางทีอาจจะเหมือนอย่างในวันนี้ พระเจ้ามีเมตตาออกโรงช่วยข้าจัดการคนร้าย” เซี่ยเหยาฮวาเป็นภัยคุกคามชัด ๆ โหวหย่งหนิงโกรธมากจนหัวเราะออกมา เขาเป็นท่านโหวชั้นสอง กลับถูกเด็กหญิงเล็ก ๆ คนหนึ่งข่มขู่ในที่สาธารณะ เด็กคนนี้เป็นลูกสาวแท้ ๆ ของตนเองด้วย หากเขาไม่สามารถควบคุมนางได้ในวันนี้ ต่อไปเขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน มีหรงเจิ้งเป็นที่พึ่งพาแล้วอย่างไร ได้รับการยกย่องจากฮ่องเต้แล้วทำไม เขาเป็นพ่อแท้ ๆ นาง พ่อสั่งสอนลูก เป็นเรื่องสมควรแล้ว โหวหย่งหนิงยกมือขึ้นและตบหน้าเซี่ยเหยาฮวา เซี่ยเหยาฮวาขยับร่างของนางแล้วดึงเซี่ยหมิงจูที่กำลังดูเหตุการณ์ทั้งห
บุตรทั้งโหดทั้งบ้าทว่าน่าสนใจ บทที่ 39
นางไป๋สีหน้าขรึม นางรู้สึกเช่นเดียวกับเซี่ยเหวินเสวียน ทั้งๆ ที่เรื่องของอนุเหยาไม่เกี่ยวข้องกับเซี่ยเหยาฮวา แต่เมื่อมองดูนาง ในใจกลับรู้สึกรังเกียจมาก นางไป๋ปฏิเสธที่จะพูด และส่งสายตาร้ายกาจให้เซี่ยเหยาฮวา อย่างไรก็ตาม โหวหย่งหนิงมีความคิดรอบคอบกว่า เขารู้ว่าตอนนี้ไม่สามารถทำให้เซี่ยเหยาฮวาขุ่นเคืองได้ โหวหย่งหนิงถึงกับยิ้ม "เจ้าไม่เข้าใจอะไรล่ะ ถามได้หมด" "เมื่อคืนท่านแม่ของข้าถูกลอบสังหาร มิรู้ว่าท่านโหวจับผู้ลอบสังหารได้หรือยัง ผู้ลอบสังหารมีคนสมรู้ร่วมคิดหรือไม่ ตอนนี้ผู้สมรู้ร่วมคิดอยู่ที่ใดแล้วท่านโหวมีแผนจะทำอย่างไรกับผู้ลอบสังหารพวกนี้ ใครเป็นคนสั่งการพวกนี้ ท่านโหวได้สอบถามอะไรมาบ้างหรือไม่" เซี่ยเหยาฮวาได้ถามติดกันหลายคำถาม ทำเอาโหวหย่งหนิงหน้ามืดทะมึน เฉินสุ่ยเป็นคนทำอะไรเรียบร้อยอยู่แล้ว เมื่อวานนี้ คำขอของเขาคือการฆ่าฟางชุยฮวา หลักฐานอื่น ๆ ยังไม่ต้องสนใจ เฉินสุ่ยอยู่เคียงข้างเขามาหลายปีแล้ว และเขาเชื่อว่าเฉินสุ่ยเข้าใจสิ่งที่เขาพูด แต่เฉินสุ่ยไม่ได้เลือกที่จะลงมือด้วยตัวเอง ในที่สุดไม่เพียงแต่ทำพลาด แต่ยังทำให้เสียคนไปคนหนึ่ง
บุตรทั้งโหดทั้งบ้าทว่าน่าสนใจ บทที่ 38
องครักษ์ขององค์หญิงเป่าฮวามาอย่างเร็ว เขาไม่ได้มาคนเดียว กลุ่มเล็กๆ ห้าคน สามคนอยู่ข้างหน้าและสองคนอยู่ข้างหลัง ทั้งสามคนด้านหน้าโค้งคำนับและหลีกทางให้ทุกคน จากนั้นจึงเห็นสองคนอยู่ด้านหลังนั้นยกอะไรบางอย่าง - ไม่! คนสองคนกำลังยกเสื่อซึ่งถูกม้วนขึ้น และมีเท้าคู่หนึ่งโผล่ออกมาตรงกลาง มีคนถูกห่ออยู่ในเสื่อนี้ และเป็นคนตายอีกด้วย องครักษ์ทั้งสองที่อยู่ด้านหลังวางเสื่อฟางลงแล้วเขย่าเล็กน้อย จากนั้นก็เผยให้เห็นศพหญิงร่างหนึ่ง ผิวหนังบนใบหน้าของศพถูกลอกออก และไม่สามารถมองเห็นรูปลักษณ์ดั้งเดิมได้ ใบหน้ามีเลือดไปหมด ร่างกายแข็งทื่อ ตายอย่างสมบูรณ์แบบ องค์หญิงเป่าฮวาส่งศพให้เซี่ยเหวินเสวียน? ดวงตาของเซี่ยเหวินเสวียนเบิกกว้าง "นี่ นี่ องค์หญิงเป่าฮวาหมายความว่าอย่างไร" องครักษ์พูดว่า "เย็นวานนี้ องค์หญิงกำลังเล่นอยู่ข้างนอก ผู้หญิงคนนี้ดูหมิ่นองค์หญิง นางด่าองค์หญิงหน้าอ่อนหวานแต่จิตใจน่าเกลียด องค์หญิงโกรธมากแต่ท่านก็ยังมีเมตตา ตอนนั้นท่านแค่อยากจะกรีดใบหน้านางแต่คนๆ นั้นบอบบางเกินไป แค่แทงครั้งเดียวก็เจ็บจนตายเสียแล้ว" สองสามีภรรยาโหวหย่งหนิงและเซี่ยเห
บุตรทั้งโหดทั้งบ้าทว่าน่าสนใจ บทที่ 37
ระหว่างทางแม่นมหวังบอกว่าโหวหย่งหนิงให้นางมา คงเพราะเรื่องอนุเหยา เรื่องของอนุเหยา เซี่ยเหยาฮวาพอจะรู้มาบ้าง ดังนั้นนางจึงไม่แสดงท่าทีอะไรในตอนนั้น ตอนที่กำลังจะไปถึงเรือนหลักนั้น นางก็ชมแม่นมหวังว่า "ข้อมูลนี้มีประโยชน์มาก ด้วยความช่วยเหลือจากแม่นมหวัง ข้าเชื่อว่าชีวิตของข้าที่อยู่ในจวนโหวจะดีขึ้นเรื่อยๆ " แม่นมหวังตัวสั่นขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว ทั้งๆ ที่เซี่ยเหยาฮวาชมนางอยู่และมีรอยยิ้มบนใบหน้าด้วย ทำไมนางถึงรู้สึกหวาดกลัวอย่างบอกไม่ถูกกันนะ? ความกลัวนั้นมันออกมาจากในกระดูก แปลกประหลาดมาก แต่การแสดงความภักดีนั้นไม่ผิด แม่นมหวังพูดอย่างรวดเร็วว่า "ตราบใดที่คุณหนูใหญ่สั่ง บ่าวพร้อมจะบุกน้ำลุยไฟ" บุกน้ำลุยไฟ...ประโยคว่างเปล่านี้อีกแล้ว แต่ใครๆ ก็ชอบฟัง เซี่ยเหยาฮวายิ้มก่อนก้าวเข้าไปในเรือนหลัก สามีภรรยาโหวหย่งหนิง เซี่ยเหวินเสวียน และ เซี่ยหมิงจูต่างอยู่กันพร้อมหน้า เซี่ยเหยาฮวาดูประหลาดใจ "เฮ้ ท่านซื่อจื่อกับคุณหนูหมิงจูไม่ได้ถูกกักบริเวณไว้อยู่หรือ ทำไมถึงมากันหมด ที่แท้ในตระกูลใหญ่บอกว่ากักบริเวณก็เป็นแค่คำพูดลอยๆ ไว้หลอกคนเท่านั้นสินะ"
บุตรทั้งโหดทั้งบ้าทว่าน่าสนใจ บทที่ 36
ใครว่ามิใช่เล่า โหวหย่งหนิงถอนหายใจ แต่เรื่องมันพลาดไปแล้ว ตอนนี้จะทำอย่างไรได้เล่า ได้แต่เอาใจฮองเฮาก่อน รอให้การแต่งงานระหว่างเซี่ยหมิงจูและองค์รัชทายาทได้กำหนดลงมาเสียก่อน จากนั้นค่อยไปแก้ไขความสัมพันธ์กับฮ่องเต้ แค่หวังว่าเฉินสุ่ยจะทำสำเร็จในคืนนี้ คืนนี้ ไร้ดาว แต่มีพระจันทร์ ฟางชุ่ยฮวาอาศัยอยู่ห้องข้างของหอจินเฟิง แต่เดิมแม่นมหวังจัดสาวใช้คนหนึ่งให้นาง แต่หลังจากที่นางได้ป้ายหยก แม่นมหวังก็เพิ่มสาวใช้และบ่าวให้อีก คืนนี้คือบ่าวคนนั้นเฝ้าห้อง คั่นด้วยฉากบังตา ฟางชุ่ยฮวาก็สามารถได้ยินเสียงกรนดังสนั่นของนาง ฟางชุ่ยฮวาถือป้ายหยกที่ฮ่องเต้พระราชทาน รู้สึกปลอดภัยเต็มเปี่ยม แต่ไม่รู้เพราะเหตุใดนางจึงนอนไม่หลับ นี่ก็ยามสองแล้ว ฟางชุ่ยฮวายังคงนอนไม่หลับ นางพลิกตัวและอยากจะลุกขึ้น แต่จู่ๆ ก็มีคนปิดปากของนาง “อย่าส่งเสียง” เซี่ยเหยาฮวาพูดเบาๆ “ไปซ่อนตัวอยู่ข้างๆ” ดวงตาของฟางชุ่ยฮวาเบิกกว้างด้วยความหวาดกลัว เซี่ยเหยาฮวาเข้ามาในห้องนางตั้งแต่เมื่อไร ทำไมนางไม่รู้สึกอะไรเลย ทั้งๆ ที่นางไม่ได้หลับด้วยซ้ำ แต่สิ่งที่ทำให้นางกลัวยิ่งกว่าน
บุตรทั้งโหดทั้งบ้าทว่าน่าสนใจ บทที่ 35
เฉินสุ่ยเป็นคนใช้สนิทของโหวหย่งหนิง และเป็นลูกชายของแม่นมเขา กล่าวอีกนัยหนึ่ง เขาเป็นน้องของโหวหย่งหนิงด้วย ทั้งสองมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้ง โหวหย่งหนิงก็เชื่อใจเฉินสุ่ยมาก หากเป็นเรื่องสำคัญ โหวหย่งหนิงก็จะมอบให้เฉินสุ่ยไปจัดการ เฉินสุ่ยติดตามโหวหย่งหนิงไปที่ห้องลับในห้องหนังสือ โหวหย่งหนิงกล่าวว่า "เจ้าคิดอย่างไรเกี่ยวกับเรื่องของเหยาฮวา" เฉินสุ่ยขมวดคิ้ว "คุณหนูเหยาฮวาเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของท่านเอง ไม่ว่านางจะหยาบคายและไม่เอาไหนเพียงใด ทางจวนก็สามารถรองรับนางได้อยู่แต่ฟางชุ่ยฮวานั้นไม่ได้" “สิ่งที่ข้าต้องการให้เจ้าไปทำก็คือเรื่องของฟางชุ่ยฮวา” “ท่านโหวอยากให้นางออกจากลั่วจิง หรืออยากให้นางหายตัวไปตลอดกาล” "หายตัวไปตลอดกาล" เฉินสุ่ยพยักหน้า "ข้าน้อยเข้าใจแล้วขอรับ" “ต้องทำแผนให้ละเอียดหน่อย จะใช้เวลามากหน่อยก็ไม่เป็นไร จวนโหวหย่งหนิงเป็นตัวตลกในสายตาคนอื่นอยู่แล้ว จะนานไปกว่านี้สักพักก็ไม่เห็นจะเป็นไร ข้าต้องการให้มันรอบคอบ ต้องจัดการให้เรียบร้อย อย่าทิ้งร่องรอยอะไรที่ไม่เป็นผลดีกับจวนโหวไว้” "ไม่ต้องกังวล ท่านโหว ข้าน้อยจะจัดการเรื่องนี้ให
บุตรทั้งโหดทั้งบ้าทว่าน่าสนใจ บทที่ 34
“คุณท่าน มันเป็นความผิดของข้าทั้งหมด…” นางไป๋ปาดน้ำตา “ข้าไม่ควรโวยวายที่ขอร้องให้รับนางกลับมาตั้งแต่แรก ถ้าไม่ใช่ข้า จวนโหวคงจะไม่กลายเป็นตัวตลกเช่นนี้…” โหวหย่งหนิงโบกมืออย่างจนใจ “มาพูดแบบนี้ในยามนี้จะมีประโยชน์อะไรเล่า เอาล่ะ อย่าร้องไห้เลย สิ่งที่สำคัญที่สุดตอนนี้คือเซี่ยเหยาฮวา ไม่ว่าเจ้าจะใช้วิธีอะไร ต้องเกลี้ยกล่อมเซี่ยเหยาฮวาเอาไว้ อย่าให้นางย้ายออกจากจวนไป" เมื่อนึกถึงรางวัลที่ฮ่องเต้มอบให้ฟางชุ่ยฮวาอย่างมากมายนั้น โหวหย่งหนิงก็เริ่มปวดหัวตุบๆ อีกครั้ง นางไป๋ปาดน้ำตาและพยักหน้า "คุณท่านสบายใจเถอะ ข้าจะเกลี้ยกล่อมนางให้ได้ นางต้องการอะไร ข้าจะให้หมด แต่ตอนนี้ปัญหาใหญ่คือฟางชุ่ยฮวา" หากฟางชุ่ยฮวาเป็นเพียงหญิงชาวบ้านธรรดา ตระกูลเซี่ยก็สามารถหาที่ไหนสักแห่งจัดแจงให้นางอยู่ได้ ยังอาจถูกคนอื่นชมว่าเราเป็นคนใจกว้าง แต่ประเด็นคือฟางชุ่ยฮวาไม่เพียงเป็นแค่หญิงชาวบ้านธรรดา แต่มีผู้คนมากมายที่เห็นนางถูกทำลายความบริสุทธิ์ ขณะนี้ ข้างนอกไม่มีข่าวลืออะไร แต่เมื่อเรื่องนี้ถูกแพร่ออกไป ในความคิดของคนที่นินทาจะคิดว่า ความบริสุทธิ์ของฟางชุ่ยฮวาไม่มีทางถูกทำลายแต่จะ
บุตรทั้งโหดทั้งบ้าทว่าน่าสนใจ บทที่ 33
คนเดียวที่ทำให้เซี่ยเหยาฮวาเรียกนางว่า "ท่านแม่" นั้นก็มีแต่ฟางชุ่ยฮวา แม่บุญธรรมของนางที่มาจากหมู่บ้านหลิงสุ่ยที่พร้อมกับนาง สีหน้าขององค์รัชทายาทและโหวหย่งหนิงเปลี่ยนไปอย่างมากในเวลาเดียวกัน องค์รัชทายาทคว้าป้ายหยกจากนั้นโยนมันกลับไป เขายิ้มให้โหวหย่งหนิงพลางพูดว่า "โหวหย่งหนิงมีลูกสาวที่ดีจริงๆ ยินดีด้วย เสด็จพี่ ข้ายังต้องกลับไปรายงานเสด็จพ่อ ขอตัวก่อน” “ข้าก็ต้องการกลับวังเพื่อรายงาน ไปด้วยกันพอดีเลย” หรงเจิ้งออกไปกับเขา องค์รัชทายาทและหรงเจิ้งเป็นพี่น้องต่างมารดากัน พวกเขามีรูปร่างและนิสัยคล้ายกันมาก แต่ไม่ว่ามองจากด้านใด หรงเจิ้งก็อยู่เหนือกว่าองค์รัชทายาทเสมอ ตัวองค์รัชทายาทเองอาจไม่ทันสังเกตเห็น แต่โหวหย่งหนิงซึ่งเฝ้าดูจากด้านหลังสามารถมองความแตกต่างได้อย่างรวดเร็ว หลังจากส่งคนใหญ่คนโตทั้งสองด้วยสายตา โหวหย่งหนิงก็ไม่ต้องแสดงต่อ เขาคว้าป้ายหยกจากมือของเซี่ยเหยาฮวา ด้านหน้าของป้ายหยกเขียนว่า 'หลี่ฮูหยิน' ด้านหลังเขียนว่า 'พระราชทาน' และวันที่สลักอยู่ด้านล่าง นี่คือป้ายหยกจริงๆ เซี่ยเหยาฮวาอยากจะหัวเราะ "ท่านโหวคงไม่คิดว่านี่มันป
บุตรทั้งโหดทั้งบ้าทว่าน่าสนใจ บทที่ 32
องค์รัชทายาทลูบผมของเซี่ยหมิงจู แล้วตรัสว่า “หมิงจูเจ้ามีใจภักดีต่อข้าเยี่ยงนี้ ข้าจะไม่ทำให้เจ้าผิดหวัง”“ขอบพระทัยเพคะฝ่าบาท” “เจ้ากับข้าเราเป็นใจเดียวกันมาตั้งนานแล้ว จะขอบพระทัยก็ดูห่างเหินกันไป” องค์รัชทายาทจับมือนางแล้วตรัสว่า “วันนี้คงไม่ทันแล้ว ข้าจะต้องกลับวังไปเข้าเฝ้า” พรุ่งนี้เช้าข้าจะพาเจ้าออกไปพักผ่อนนอกเมือง ! ” เซี่ยหมิงจูดูมีความสุข แต่คิ้วของนางกลับตกลง “ขอบพระทัยเพคะฝ่าบาท แต่ท่านพ่อของหม่อนฉันอยากให้หม่อมฉันพักผ่อนอยู่กับบ้าน” “ข้าจะไปพูดกับโหวหย่งหนิงให้เอง วันนี้เจ้าพักผ่อนให้ดีเสียเถิด วันพรุ่งข้าจะมารับเจ้าแต่เช้า”“เพคะฝ่าบาท หากหม่อมฉันนึกเรื่องอะไรที่เกี่ยวกับหรงเจิ้งออกอีก หม่อมฉันจะรีบส่งคนไปกราบทูลให้ฝ่าบาททรงทราบ”ทั้งสองกอดกันแน่นเซี่ยหมิงจูค่อย ๆ ขดริมฝีปากภายในอ้อมแขนขององค์รัชทายาทในชาติที่แล้ว ก่อนที่หรงเจิ้งจะแสวงหาอำนาจและแย่งชิงบัลลังก์ แม้ว่านางจะหลบอยู่เบื้องหลัง มองโหวหย่งหนิงและลูกชายของเขาวางแผนทุกอย่างให้นาง แต่นางก็รู้ทุกสิ่งที่นางจำเป็นต้องรู้ เพียงแค่องค์รัชทายาทเป็นโรคขี้สงสัยและเห็นแก่ตัว นางจึงต้องระมัดระวังเอาไว้
