บทที่ 295 ทำไมท่านถึงมาอยู่ที่นี่

ในใจของกู้อวิ๋นซีรู้สึกหนักอึ้งอีกครั้ง

เขาจะต้องหยามเกียรตินางขนาดนี้เชียวเหรอ?

"ข้าจะใช่หรือไม่ใช่พระชายาหลีอ๋อง เกรงว่า ขนาดท่านอ๋องของเจ้าก็ไม่มีสิทธิ์จะมาตัดสินกระมัง" นางพูดเสียงเย็นเยียบด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

ให้ย้ายไปอยูเรือนหลังของจวินเย่เสวียน กลายเป็นแม่นางซีอะไรนั่นในเรือนหลังของเขา นั่นก็หมายความว่า ตัวนางกลายเป็นของประดับของเขาไปแล้ว

เป็นภรรยาน้อยที่เขาคิดมาจาสนุกด้วยเมื่อไรก็ได้

ไม่ใช่พระชายาเสวียนอ๋อง และไม่ใช่พระชายารอง เป็นเพียงภรรยาน้อย ประเภทที่ไม่มีแม้กระทั่งตำแหน่งด้วยซ้ำ

มือที่จับประตูไว้อยู่ของกู้อวิ๋นซี ค่อยๆ กำแน่นขึ้นเรื่อยๆ

เยียนเป่ยสามารถเห็นถึงว่านางกำแน่นจนกระดูกข้อนิ้วขึ้นเป็นสีขาว

เกรงว่าในใจคงจะต้อวรู้สึกเสียใจมากแน่ๆ

เพียงแต่ ใบหน้านั้นก็ยังคงนิ่งสงบ เย็นชา

ดูเหมือนว่านางจะเริ่มเก็บซ่อนความรู้สึกของตัวเองเก่งขึ้นทุกทีแล้ว

เยียนเป่ยก็บอกไม่ถูกว่าตอนนี้เขาอารมณ์เป็นอย่างไร ได้แต่พูดเสียงเบาๆ ว่า "ท่านอ๋องบอกว่า ท่าน...ก็เป็นเพียงผู้หญิงที่ถูกเขาใช้งานแล้ว ไม่มีสิทธิ์ได้เป็นพระชายาหลีอ๋อง จากนี้ต่อไป ให้ถือว่าพระชายาหลีอ๋อง...ตายไปแล้ว"

กู้อวิ๋น