Share
บทที่ 627
Related chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 628
เฉิงเหลียวยิ้มเล็กน้อย และมองไปที่หวังหยวนความหมายชัดเจน ไหนให้ข้าดูหน่อยสิ อยากรู้ว่าเจ้าคิดยังไงกับคนมีอำนาจ!หวังหยวนยิ้มเล็กน้อย ทุกคนก็มองดูด้วยสีหน้ากังวลใจหลี่อีเหนียนที่กังวลใจอดกลืนน้ำลายไม่ได้ กลัวว่าหวังหยวนจะพูดอะไรที่ไม่เชื่อฟังอกตัญญูออกมาจริง ๆ!ในทางกลับกัน เฉิงอู๋จี้กลับยิ้ม และอยากรู้อยากเห็นอีกด้วยสำหรับไป๋เฟยเฟยและผู้หญิงชุดม่วง พวกเขาก็อยากรู้อยากเห็น และอยากได้ยินว่าหวังหยวนสามารถพูดบทกวีประเภทใดออกมาทุกคนจับตามองหวังหยวน และรอบทกวีของเขา อยากรู้ว่าท่านหมิงถันคนนี้จะคิดบทกวีประเภทไหนได้บ้างกลัวผู้มีอำนาจจริง ๆ ถึงได้วิพากษ์วิจารณ์ผู้มีอำนาจ?ในสายตาของทุกคน หวังหยวนค่อย ๆ เปิดปากของเขาและพูดเบา ๆ“ข้าปรารถนาจะตายในวัยชรา ร่ำสุราชมดอกไม้เสพสุข ไม่ปรารถนาโค้งคำนับต่อหน้ารถม้า ฝุ่นควันของรถม้าช่างคู่ควรเหมาะสมกับผู้มีอำนาจนัก คนจนนั้นกิ่งดอกไม้จอกเหล้านับเป็นพร หากเปรียบเทียบคนรวยกับคนจน คนหนึ่งอยู่ต่ำต้อยบนพื้นดิน อีกคนอยู่สูงส่งบนฟากฟ้า หากเปรียบเทียบคนจนกับรถม้า เขาต่างวุ่นวาย ข้านั้นเป็นอิสระ คนอื่นหัวเราะเยาะข้าเสียสติ ข้าหัวเราะเพราะพวกเขากลับมองไ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 629
“ไม่เลว ผู้ชายคนนี้ไม่เกรงกลัวเทวดาฟ้าดินเลยรึไง ถึงได้รนหาที่ตายแบบนี้!”“แต่ข้าก็ชื่นชมเขาเหมือนกัน เรื่องแบบนี้ว่ากันแล้ว ใครเป็นคนมอบความกล้าให้เขากัน”“หากไม่พูดถึงเรื่องอื่น แค่บทกวีนี้ จากมุมมองวรรณกรรม มันก็ไม่ด้อยไปกว่าแดงทั่วธาราเลย!”“ข้าก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน แต่ราชสำนักไม่อยากให้ท่านหมิงถันกลับมารับใช้อีก อันที่จริงคำพูดของเขาไม่ได้มีความหมายอื่นใช่ไหม”ทุกคนพูดคุยกันมากมาย หลังจากหวังหยวนนั่งลง ไป๋เฟยเฟยก็ยกนิ้วให้“พี่หวัง นับถือ นับถือ!”ไป๋เฟยเฟยชื่นชมเขาจริง ๆ แม้แต่ตระกูลไป๋เองก็ยังไม่กล้าพูดเช่นนั้น“อย่า ข้ารับการคารวะจากเจ้าไม่ได้” หวังหยวนกล่าวด้วยรอยยิ้ม“แต่ในวันพรุ่งนี้ บทกวีของท่านจะทำให้ราชสำนักขุ่นเคืองน่ะสิ ท่านไม่กังวลหรือว่าฝ่าบาทจะฆ่าท่าน?”ไป๋เฟยเฟยอดไม่ได้ที่จะพูดออกมา“ถ้าอยากฆ่าข้า คงฆ่าข้าไปนานแล้ว ไม่จำเป็นต้องรอจนถึงวันนี้หรอก” หวังหยวนกล่าวอย่างสงบ“แล้วเฉิงเหลียวล่ะ? ท่านไม่กลัวว่าเขาจัดการท่านเหรอ? เมื่อกี้ตอนเขากลับไป สีหน้าเขาดูน่าเกลียดมาก”เมื่อได้ยินเช่นนี้ หวังหยวนก็หัวเราะทันที“ถ้าเขาไม่ออกไป การประมูลของข้าก็พังน่ะสิ” หวัง
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 630
หวังหยวนไม่รู้จักคนผู้นี้ แต่เขาบอกได้เลยว่าเขาต้องโด่งดังมาก และเป็นคุณชายที่มีชื่อเสียงสำหรับทุกคน“คุณชายฟ่าน จากธนาคารเทียนเซี่ยรึ?”ไป๋เฟยเฟยตกใจจนหลุดพูดออกมา“โอ้? คนนี้เป็นใครกันหรือ?”หวังหยวนตกใจเล็กน้อย จึงถามออกไปตามตรง“เจ้าของสำนักการเงินแห่งเฉิงโจว ฟ่านต้าเสียน นั่นคือลูกชายของฟ่านต้าเสียน ฟ่านซือเซวียน!”ไป๋เฟยเฟยแนะนำให้เขารู้จัก หวังหยวนก็ให้ความสนใจทันที"ธนาคารเทียนเซี่ยในโลกนี้ล้วนร่ำรวย ดีจริง ๆ"หวังหยวนกล่าวพร้อมกับยกมือประสานทักทายและยิ้ม "คุณชายฟ่าน อยากได้ทั้งหมดเลยไหม?"ฟ่านซือเซวียนพยักหน้า "แน่อยู่แล้ว ก็แค่หนึ่งแสนแปดหมื่นตำลึงทองเองมิใช่หรือ? ข้าอยากได้ วันหลังข้าเอาไปขายทำกำไรได้อีก"หลังจากพูดเช่นนั้น ฟ่านซือเซวียนก็หยิบตั๋วทองคำกองหนึ่งออกมามอบให้หวังหยวนหรี่ตาลงและยิ้ม "ในเมื่อคุณชายฟ่านชอบมากขนาดนี้ ก็ยิ่งดีเลย"พูดเช่นนั้นแล้ว เขาก็มอบถ้วยคริสตัล และส่งกองตั๋วทองคำให้กับต้าหู่“พี่หวังไม่ธรรมดาเลยจริง ๆ หากท่านมีเวลาไปที่สำนักการเงิน ข้าจะเชิญท่านมาดื่มชาท่องบทกวีด้วยกัน”หลังจากที่ฟ่านซือเซวียนพูดจบ เขาก็นำถ้วยคริสตัลเหล่านี้จากไปอย
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 631
เฉิงอู๋จี้ส่ายหน้า ไม่ว่าอย่างไร บทกวีนี้ก็จะเผยแพร่ในวันพรุ่งนี้ และราชสำนักก็จะรู้เรื่องนี้แน่นอน!“ท่านพ่อ เราไม่จำเป็นต้องสนใจเรื่องนี้ เมื่อฝ่าบาททรงทราบ ย่อมไม่ปล่อยเขาไป!”เฉิงเหลียวพยักหน้า “หวังว่าจะเป็นเช่นนั้น…”ในวันรุ่งขึ้น บทกวีนี้ได้แพร่กระจายไปทั่วเฉิงโจวแล้ว และหลายคนก็รู้เรื่องนี้!บัดนี้ในห้องตำราหลวงของพระราชวังต้าเย่ ฮ่องเต้ซิงหลงก็เห็นบทกวีนี้ด้วยนี่มัน...ใบหน้าของเขาบึ้งตึงยิ่งนัก“ฝ่าบาท หวังหยวนผู้นี้เต็มไปด้วยคำตำหนิ ไม่เคารพต่อราชสำนัก ไม่อาจเพิกเฉยต่อเขาได้ กระหม่อมขอแนะนำให้ตัดศีรษะเขาในที่สาธารณะทันทีพ่ะย่ะค่ะ!”สือเหยาเฉียน เจ้ากระทรวงกรมโยธาธิการพูดทันที ในขณะนี้เจ้ากรมทั้งหกอยู่ที่นี่ เช่นเดียวกับเสนาบดีฝ่ายซ้ายและเสนาบดีฝ่ายขวาใบหน้าของเสนาบดีฝ่ายซ้ายก็บึ้งตึงเช่นกัน!พวกเขาคิดว่าหวังหยวนเป็นคนที่เก่งกาจ แต่ไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะเขียนบทกวีเช่นนี้จริง ๆ!“ถูกต้องแล้ว ฝ่าบาท คนผู้นี้ดูหมิ่นราชสำนักมาก จนเราไม่อาจเพิกเฉยต่อเขาได้พ่ะย่ะค่ะ”เสนาบดีฝ่ายขวาพูดทันทีฮ่องเต้ซิงหลงเหลือบมองเสนาบดีฝ่ายซ้ายและคนอื่น ๆ เมื่อเห็นว่าพวกเขาเงียบ ก็พูดว่
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 632
หวังหยวนตกใจเมื่อได้ยินดังนั้น!คาดไม่ถึงว่าจะได้รับตำแหน่งทางการจริง ๆ!เพียงแต่ตำแหน่งนี้จะมีก็ได้ไม่มีก็ได้ เป็นข้าราชการตัวเล็กเท่าเมล็ดงา อย่างนายทะเบียนระดับเก้า ซึ่งมีสถานะไม่สูงเท่ากับข้าราชการอาวุโสในศาลาว่าการด้วยซ้ำหวังหยวนยกยิ้ม เขาคิดเรื่องนี้ แต่เขาไม่สนใจสำหรับตำแหน่งนายทะเบียน มันเป็นเพียงตำแหน่งไร้สาระ ไม่จำเป็นต้องเร่งด่วน แม้ว่าเขาจะอยากทำหน้าที่ให้ดี แต่เฉิงเหลียวก็คงไม่อาจทำให้เขาสบายใจได้หลี่ซื่อหานก็ประหลาดใจเช่นกัน นางไม่คาดคิดว่าฝ่าบาทจะมอบตำแหน่งทางการให้สามีของนางจริง ๆ!นี่...มันช่างน่าสับสนจริง ๆ!หวังหยวนยกยิ้ม ไม่พูดอะไร เพียงแค่ตรงไปที่จวนผู้ตรวจราชการมณฑลเมื่อเฉิงเหลียวเห็นหวังหยวน ก็พูดอย่างสงบ “หวังหยวน ฝ่าบาทได้กรุณาแต่งตั้งให้เจ้าเป็นนายทะเบียน ต่อไปเจ้าต้องรับใช้ราชสำนักให้ดี”ทัศนคติของเฉิงเหลียวที่มีต่อหวังหยวนนั้นไม่ค่อยดี เด็กคนนี้ยกหินขึ้นมา แต่กลับหล่นทับขาตัวเองเขาบอกว่าเขาไม่อยากยึดติดกับผู้มีอำนาจ แต่ตอนนี้เขาถูกแต่งตั้งให้เป็นข้าราชการชั้นล่างระดับเก้า โดยผู้มีอำนาจมากที่สุดในโลก นี่เป็นเพียงการดูถูกหวังหยวนยกยิ้ม แล้วป
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 633
ดังนั้นจึงต้องการใช้วิธีนี้เพื่อทำให้เขาขายหน้าแต่หวังหยวนไม่สนใจเรื่องนี้ เขาแค่สนใจสถานะระดับนี้!ไม่ว่าเขาจะต้องการมอบตำแหน่งอะไรให้ก็ตาม หวังหยวนจะไม่ดำรงตำแหน่งนั้น และจะทำข้อตกลงกับเฉิงเหลียวยิ่งไปกว่านั้น ข้าราชการชั้นล่างระดับเก้าเช่นนี้มีก็เหมือนไม่มี เพราะคนทำหน้าที่คือผู้ตรวจราชการมณฑล ต่อให้หวังหยวนจะนอนอาบแดดทุกวัน ฮ่องเต้ก็ไม่รู้ ตราบใดที่เฉิงเหลียวไม่ว่าอะไร คนอื่นก็ไม่สามารถควบคุมเขาได้ด้วยวิธีนี้ จึงเป็นความคิดที่ดีที่จะแสดงความปรารถนาดีต่อเฉิงเหลียวพูดตามตรง หวังหยวนและเฉิงเหลียวไม่มีความแค้นใด ๆ กันเลย และหวังหยวนก็ไม่ต้องการสร้างศัตรู แทนที่จะแอบต่อสู้กัน จะดีกว่าถ้าเปลี่ยนศัตรูให้เป็นมิตรเพราะโลกนี้เป็นของฮ่องเต้ พวกเขาอยู่สูงในท้องฟ้า สวรรค์สูงฮ่องเต้ห่างไกล เกี่ยวอะไรกับพวกเขา?ไม่ต้องพูดถึงว่าหวังหยวนเดินทางข้ามเวลามา เขาไม่ได้มาจากโลกนี้ เขาจึงไม่สนใจราชสำนักของโลกนี้ เขาไม่อาจคุกเข่าต่อหน้าฮ่องเต้อย่างจงรักภักดีได้ถึงแม้จะไม่ใช่ แต่ด้วยอุปนิสัยของเขา เขาไม่เต็มใจที่จะเข้าร่วมราชสำนัก และถูกบังคับให้เดินบนแผ่นน้ำแข็งบาง ๆ ไปตลอดชีวิตอย่างนี้ราชส
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 634
หลังจากที่หวังหยวนพูดจบ หลี่ซื่อหานก็ประหลาดใจทันที!นางไม่เคยคิดเลยว่าจะมีการพลิกผันมากมายถึงเพียงนี้!“สามี นี่มันยุ่งเกินไปแล้ว… ข้าคิดว่าเป็นเศรษฐีดีกว่า”หลี่ซื่อหานเติบโตขึ้นมาในครอบครัวที่ร่ำรวย นางย่อมรู้ว่าข้อพิพาทในราชสำนักนั้นโหดร้ายอย่างยิ่ง ไม่มีถูกหรือผิด แต่ชีวิตจะตกอยู่ในความเสี่ยง!เมื่อวานยังมีแนวโน้มที่จะได้นั่งตำแหน่งสูง แต่วันนี้กำแพงอาจพังลงเพราะถูกคนช่วยกันทำลายก็ได้เรื่องนี้มีตัวอย่างให้เห็นตั้งมากมาย!แทนที่จะทำเช่นนี้ จะดีกว่าถ้าเลือกใช้ชีวิตอย่างสงบและมีความสุขแม้ว่าอาจถูกคนเยาะเย้ยว่าไม่มีความทะเยอทะยาน แต่นางก็เป็นเพียงผู้หญิงตัวเล็ก ๆ สิ่งที่นางหวังมากที่สุด ก็คือสามีของนางมีสุขภาพดีและมีความสุข ส่วนเรื่องอื่น ๆ นางไม่สนใจเลยหวังหยวนหัวเราะ และจับจมูกเล็ก ๆ น่ารักของนาง“ภรรยาของข้ามองได้ชัดเจนมาก บางครั้งอำนาจอาจทำให้คนประสบความสำเร็จ หรือทำร้ายคนคนหนึ่งได้ แทนที่จะเดินบนแผ่นน้ำแข็งบาง ๆ จะดีกว่าหากเป็นอิสระและไม่ถูกควบคุม!”“อืม!”หลี่ซื่อหานพยักหน้าอย่างแรงเหตุการณ์ประชุมบทกวีหนานซานของหวังหยวน เป็นที่รู้จักกันดีสำหรับทุกคน แต่หลังจากเหต
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 635
“พี่หวัง กรุณานั่งลงก่อน”ฟ่านซือเซวียนนอบน้อมดีมาก หลังจากพูดเช่นนี้ เขาก็รินชาให้หวังหยวนอีกถ้วย“วันนี้พี่หวังมาที่นี่เพื่อแลกตั๋วทองใช่หรือไม่?”จากนั้นฟ่านซือเซวียนก็พูดด้วยรอยยิ้ม หวังหยวนก็พยักหน้าทันทีโดยไม่ต้องคิดมาก“ใช่แล้ว มาที่นี่วันนี้เพื่อแลกทองคำ”พูดจบ หวังหยวนก็บอกให้ต้าหู่เอากองตั๋วทองออกมา แล้วมอบให้อีกฝ่ายด้วยรอยยิ้มแต่เมื่อเห็นตั๋วทอง ฟ่านซือเซวียนก็ยกยิ้มแล้วพูดว่า “พี่หวัง ข้าขอบอกก่อนว่าตั๋วทองนี้ ไม่อาจแลกเป็นทองคำได้ในวันนี้”เมื่อได้ยินดังนั้น หวังหยวนก็ตกตะลึงหมายความว่าอย่างไร?แลกไม่ได้หรือ?เมื่อมาถึงที่นี่ครั้งแรก ก็เห็นคนนำทองมาแลกตั๋วทองกันมากมาย เหตุใดถึงแลกทองไม่ได้?“พี่ฟ่าน นี่หมายความว่าอย่างไร?” หวังหยวนถามทันทีฟ่านซือเซวียนยิ้มฝืดเฝื่อนแล้วพูดว่า “พี่หวัง ท่านต้องการแลกทองคำหนึ่งแสนแปดหมื่นตำลึง นี่ไม่ใช่จำนวนเล็กน้อย คือ... คือว่าธนาคารของเราไม่อาจจ่ายทองคำได้มากขนาดนี้ในคราวเดียว ดังนั้น... ท่านต้องรอก่อน...”เมื่อได้ยินเช่นนี้ หวังหยวนก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง รอหรือ...?ต้องรอนานเพียงใด!“พี่ฟ่าน โปรดบอกตามตรงหน่อยเถอะ ว่าข้
Latest chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1670
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1669
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1668
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1667
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1666
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1665
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1664
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1663
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1662
