Share
บทที่ 635
Related chapters
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 636
เมื่อฟ่านซือเซวียนได้ยินดังนั้น เขาก็หัวเราะทันที และอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “ฮ่าฮ่า ว่ากันว่ารับมือได้ยาก แต่เขาก็ดูไม่เท่าไหร่นี่นา ท่านพ่อ แต่ท่านยังต้องระวังเจ้าเด็กคนนี้ไว้ด้วยนะขอรับ”คนที่มาไม่ใช่ใครอื่น นอกจากฟ่านต้าเสียน เจ้าของร้านของธนาคารเทียนเซี่ยแห่งเฉิงโจวแม้ว่าธนาคารเทียนเซี่ยจะได้รับการจัดการร่วมกัน โดยตระกูลใหญ่หลายตระกูล แต่ธนาคารแต่ละสาขาก็มีเจ้าของร้านเป็นของตัวเอง และความมั่งคั่งทั้งหมดก็ขึ้นอยู่กับธนาคารแห่งนี้ตั้งแต่ตระกูลขุนนางไปจนถึงกลุ่มผู้มั่งคั่ง อาจกล่าวได้ว่าความมั่งคั่งมากกว่าครึ่งหนึ่งของต้าเย่ อยู่ในกำมือของคนเหล่านี้“ประชาชนไม่กล้าสู้กับเจ้าหน้าที่ และคนจนก็ไม่กล้าสู้กับคนรวย เจ้าเด็กคนนี้ไม่เข้าใจ เป็นเรื่องมหัศจรรย์ที่เขาสามารถอยู่รอดมาได้จนถึงบัดนี้ แต่... เขาได้ทำให้ตระกูลขุนนางเหล่านี้ขุ่นเคือง ชีวิตของเด็กคนนี้จะอยู่ได้ไม่นานหรอก”ฟ่านต้าเสียนเยาะเย้ย แล้วพูดอย่างใจเย็น “คราวนี้เขาถูกพวกเราหลอกลวงอย่างหนัก ตั๋วทองในมือของเขาไม่อาจแลกเปลี่ยนเป็นทองคำได้ เขาคงไม่อาจยอมได้ มาดูกันว่าเขาจะมีกลอุบายอะไร”แม้ว่าหวังหยวนจะมีความพิเศษ แต่เขาก็ไม่สำ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 637
“เอาล่ะ ต้องการหินประเภทนี้ ยิ่งเยอะก็ยิ่งดี จากนั้นก็ไปส่งมันที่ป้อมหลิวเจีย แล้วเอาภาชนะกระเบื้องไปที่ป้อมหลิวเจียด้วยเช่นกัน”หลังจากที่หวังหยวนพูดจบ ต้าหู่ก็ยังคงสับสนแต่เขาไม่ลังเล เริ่มปฏิบัติตามคำสั่งของหวังหยวนแต่สิ่งที่หวังหยวนอธิบาย...เขาก็ยังคิดไม่ออกอยู่พักหนึ่ง!...ในเวลาเดียวกัน นกพิราบส่งสาส์นก็บินจากเฉิงโจวไปยังเมืองหวง!ในวังหลวง ไทเฮาทรงสวมชุดสีแดงและมงกุฎทองคำ จับนกพิราบบินไว้ในมือ แล้วเผยรอยยิ้มอ่อน“พลังแห่งต้าเย่หมดลงแล้ว คนมีความสามารถเช่นนี้จึงต้องตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ แต่... ชายผู้นี้ยังคงมีจิตใจเข้มแข็ง ถึงกระนั้น เขาก็ยังไม่ยอมละทิ้งต้าเย่ ดังที่คาดไว้ เขาเป็นเหมือนขุนพลมู่ ภักดีต่อแผ่นดิน และเป็นผู้ประเสริฐ!”“ในเมื่อเจ้าไม่หมดหวัง เช่นนั้นข้าจะช่วยเจ้า…”ฮองเฮาเมืองหวงหลับตาไตร่ตรอง จากนั้นลืมตาขึ้น ราวกับว่านางได้ตัดสินใจบางอย่างแล้ว“บอกเหล่าองครักษ์เงาทมิฬว่าถึงเวลาลงมือแล้ว!”ชายในชุดเกราะสีแดงด้านล่างรับคำสั่ง แล้วเดินออกไปทันทีเซียวฉู่ฉู่ค่อย ๆ ยืนขึ้น ใบหน้ามีรอยยิ้ม“หวังหยวน คนที่ข้าหมายตาไว้ไม่เคยรอดจากเงื้อมมือของข้า ดังที่อ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 638
เจิ้งเซิ่งพยักหน้า พวกเขารอวันนี้มานานแล้ว ตราบใดที่มีความเคลื่อนไหว กองทัพชิงชวนก็จะอยู่ในมือพวกเขาทันที“จากนั้นไปที่ค่ายต้าเฟิงเพื่อหาผู้นำ แม้ว่าค่ายต้าเฟิงจะมีคนไม่มากนัก แต่เราก็มีโอกาสที่จะดำเนินการได้ เรา... ต้องพึ่งพาชื่อเสียงของพวกเขาด้วย”เมื่อได้ยินดังนั้น เจิ้งเซิ่งก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง “แต่ว่า... พวกเขาจะยอมเห็นด้วยหรือขอรับ?”เขายังคงรู้ด้วยว่าคนเหล่านั้นในค่ายต้าเฟิง ล้วนเป็นคนดุร้าย“หากให้รางวัลอย่างงาม ย่อมมีผู้กล้าออกมาทำงานให้ ไม่ต้องกังวล เจ้าคิดว่าพวกเขามีความสุขในต้าเย่หรือ?”เจิ้งไท่ชิงพูดเบา ๆ หลังจากพูดเช่นนี้แล้ว เจิ้งเซิ่งก็พยักหน้า“ขอรับท่านพ่อ ข้าเข้าใจแล้วว่าจะต้องทำอย่างไร”เจิ้งไท่ชิงพ่นลมหายใจ มองพระจันทร์เต็มดวง แล้วพูดว่า “พรุ่งนี้เมืองชิงชวนจะถูกควบคุม อย่าฆ่าจวิ้นโส่ว แค่กักขังไว้ก็พอ”“แม้ว่าเราจะมาจากภูมิหลังที่แตกต่างกัน แต่เพื่อนร่วมงานเหล่านี้ก็ทำงานร่วมกันมาหลายปี และมีความสัมพันธ์ที่ดี”“ยิ่งกว่านั้น จวิ้นโส่วเมืองชิงชวนยังเป็นคนที่ไม่มีความทะเยอทะยาน เขาไม่ได้เป็นภัยกับเรา”เจิ้งไท่ชิงเตรียมทุกอย่างไว้อย่างสมบูรณ์ ด้วยใบหน้าเรี
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 639
หลังจากที่หวังหยวนพูดจบ เขาก็กลับไปที่เฉิงโจวในขณะนี้ต้าหู่กำลังตามมาข้างหลัง พอจะคาดเดาได้ว่าหวังหยวนกำลังจะทำอะไร และเขาก็ตื่นเต้นมาก!“พี่หยวน เราจะลงมือกันเมื่อไหร่?”หวังหยวนยิ้มและมองต้าหู่ “ไปที่จุดนั้นก่อน แล้วดูว่าเงินอยู่ที่ไหน ทางที่ดีควรเตรียมการบางอย่าง อย่างน้อยเราจะไม่ปล่อยให้เขาสงสัยเรา!”ต้าหู่ย่อมเข้าใจ จากนั้นก็เริ่มส่งทหารเกราะทมิฬแอบเข้าไปในธนาคารเทียนเซี่ยทหารเกราะทมิฬล้วนเป็นทหารผ่านศึก การปิดล้อมแล้วปล้นไม่ใช่ปัญหา!เรื่องเล็กน้อยเช่นนี้ไม่จำเป็นต้องกังวล!...ในขณะนี้ ที่ด้านนอกฐานที่มั่นค่ายต้าเฟิง เจิ้งเซิ่งสวมชุดเกราะสีเงิน มาถึงที่นี่พร้อมกับทหารนับพันคนหวงผีจื่อและคนอื่น ๆ ตกใจเมื่อรู้สถานการณ์นี้!“เราไม่เคยมีความขัดแย้ง หรือขุ่นเคืองกับกองทัพเมืองชิงชวน เหตุใดพวกเขาถึงยกทัพมาที่นี่ตอนนี้?”โม่ชวนเหอก็กังวลเช่นกัน แต่เถี่ยซานไม่สนใจเลย “เช่นนั้นก็ส่งพวกเขาไปลงนรกซะ ข้าไม่กลัว!”“กองทัพชิงชวนมีไพร่พลทั้งหมดสามหมื่นนาย แม้ว่าจะยกทัพมาหนึ่งพันนาย แต่หากเราเริ่มต่อสู้กับพวกเขา พวกเราจะถูกกำจัดแน่นอน ยิ่งไปกว่านั้น คนที่มาคือเจิ้งเซิ่ง ลูกชายของ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 640
ในวันนี้ ไม่รู้ว่าเจิ้งเซิ่งมีข้อตกลงแบบไหนกับค่ายต้าเฟิง ไม่รู้ว่าเขาเจรจากันอย่างไรบ้าง!แต่หลังจากที่เจิ้งเซิ่งจากไป ไม่ว่าจะเป็นโม่ชวนเหอ หวงผีจื่อ หรือเถี่ยซาน ก็ต่างตื่นเต้นกันมาก!“ไม่คิดเลยว่าวันแห่งความสำเร็จ...จะใกล้มาถึงแล้ว!”พวกเขาตื่นเต้นมาก!“เราควรทำอย่างไร?”ในเวลานี้ เถี่ยซานรีบถาม ดูเหมือนว่าเขาจะทนไม่ไหวแล้ว!“ทำตามความปรารถนาของขุนพลเจิ้ง!”...ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับกองทัพเมืองชิงชวน แต่กองกำลังสามหมื่นนายในขณะนี้ อยู่ในมือของเจิ้งไท่ชิงแล้วอย่างไม่ต้องสงสัย!แม้กระทั่ง...เขตเมืองชิงชวนก็อยู่ภายใต้การควบคุมของเขาแล้วเช่นกัน!จวนจวิ้นโส่วถูกปิดผนึกทันที จวิ้นโส่วหลี่ฉี่เหนียนกำลังนั่งอยู่ที่สวนหลังบ้าน โดยมีการคุ้มกันอย่างแน่นหนา เขามองเจิ้งไท่ชิงด้วยสีหน้าตกตะลึง และไม่อยากจะเชื่อเลย!“พี่เจิ้ง ท่าน…”หลี่ฉี่เหนียนเป็นคนละโมบเสพสมความสุข เขาจึงใช้ชีวิตอย่างสุขสบายในเมืองชิงชวนเขาคิดว่าเจิ้งไท่ชิงก็เหมือนกับเขา แต่วันนี้ จู่ ๆ เขาก็ถูกควบคุมโดยกองกำลังทหาร สิ่งนี้ทำให้หลี่ฉินเหนียนสับสน และไม่รู้ว่าเป็นเพราะเหตุใด!แต่ในใจกลับมีความกลัวมากขึ้
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 641
หลังจากที่หวังหยวนได้ยินดังนั้น เขาก็ตกตะลึงไปชั่วขณะ!“ใช่แล้ว... ข้าก็สงสัยเหมือนกัน คนในค่ายต้าเฟิงแห่งนั้นไม่ใช่คนโง่ เหตุใดถึงทำเช่นนั้นได้?”ต้าหู่ดูสับสนเล็กน้อย นี่ไม่ต่างจากการรนหาที่ตายใช่หรือไม่!แม้ว่าค่ายต้าเฟิงจะปลอดภัยมาหลายปีแล้ว แต่ก็เป็นเพราะพวกเขาระมัดระวัง และไม่เคยต่อสู้กับเจ้าหน้าที่เลย พวกเขายังประจบประแจงผู้ตรวจราชการมณฑลท้องถิ่นด้วย ซึ่งเป็นเหตุผลว่าเหตุใดพวกเขาถึงตั้งหลักได้แต่พวกเขากำลังทำตัวยั่วยุมาก ถึงกับมาปล้นที่เฉิงโจว นั่นเป็นการท้าทายราชสำนักอย่างชัดเจนไม่ใช่หรือ?ไม่ต้องพูดถึงว่าเฉิงโจวมีกองทหารจำนวนมาก แม้ว่าพวกเขาจะปล้นเฉิงโจวได้สำเร็จ แต่เงินทองที่พวกเขาปล้นไปนั้นก็ต้องแลกด้วยชีวิตอยู่ดี ให้ตายเถอะ!ไม่รู้หรือว่าเมื่อราชสำนักรู้ว่ามีกองทัพขนาดใหญ่เข้ามาโจมตี ค่ายต้าเฟิงที่มีผู้คนเพียงพันคนจะถูกกวาดล้างในทันที!“ใช่ เรื่องนี้ไม่สอดคล้องกับความเป็นจริง คราวที่แล้วพวกเขาไม่กล้าฝ่าฝืนราชสำนัก เพราะเรื่องของอ๋องฝูซาน ข้าสังหารเฟิงเสี้ยวเทียนแล้ว พวกเขายังไม่พูดอะไร แต่ตอนนี้พวกเขาเปลี่ยนใจได้อย่างไร?”หวังหยวนไม่เข้าใจ แต่เขารู้ว่าหวงผีจื่อและค
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 642
ที่ธนาคารเทียนเซี่ยในขณะนี้ แม้ว่าจะเป็นกลางคืน แต่ก็ยังมีคนมาแลกเงินที่นี่มากมายในขณะนี้หลี่จ้าวหลินและวังฉงโหลว เดินมาที่โต๊ะทีละคน แล้วหยิบตั๋วทองออกมาเริ่มแลกเปลี่ยน“ลูกค้า กรุณารอสักครู่นะขอรับ”เสมียนเหล่านั้นคิดว่าจะปิดธนาคารตอนค่ำ แต่ใครจะรู้ว่าคนจะมามากมาย!“เร็วเข้า เร็วเข้า ข้ากำลังรีบนะ ชักช้ายืดยาด นี่คือวิธีที่คนของธนาคารเทียนเซี่ยทำกัน!”จู่ ๆ หลี่จ้าวหลินก็ยืนเท้าเอว แล้วเริ่มสร้างปัญหาอย่างไร้เหตุผลเสมียนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง แต่ด้วยความที่ไม่กล้ารุกรานเขา จึงรีบแลกเปลี่ยนเงินให้ด้วยใบหน้ายิ้มแย้มหลังจากรับเงินมาแล้ว หลี่จ้าวหลินก็เหลือบมองมัน แล้วพูดว่า “เจ้ากำลังล้อข้าเล่นหรือเปล่า เงินนี่ไม่ครบ!”หลี่จ้าวหลินตะโกนทันที เสมียนตกใจ รีบนำเครื่องชั่งมาเริ่มชั่งน้ำหนักอีกครั้งผลลัพธ์ยังคงถูกต้อง“คุณชาย ท่านดูสิขอรับ เงินนี้ไม่ขาดไปแม้แต่อีแปะเดียว”เสมียนไม่พูดอะไรอีก ได้แต่ยิ้มเท่านั้นมีบุคคลสำคัญมากมายในเฉิงโจว พวกเขาจึงกังวลเกี่ยวกับการไปยั่วยุ ทำให้ต้องระมัดระวังแต่วันนี้หลี่จ้าวหลินมาที่นี่เพื่อสร้างปัญหา เขาย่อมไม่ยอมจบเท่านี้“เหลวไหล มันต้องม
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 643
“ข้าคิดว่าหวังหยวนเป็นคนดีเสียอีก ข้าไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะสั่งให้พวกเจ้ามาสร้างปัญหา เจ้าคิดว่าด้วยวิธีนี้ ธนาคารของข้าจะไม่ทำอะไรเลยงั้นหรือ?”ฟ่านซือเซวียนโบกมือทันที “คนเหล่านี้มาที่ธนาคารของเราเพื่อสร้างปัญหา ตอนนี้ขอสั่งให้พวกเจ้าออกไป หากไม่ออกไป ก็อย่าโทษพวกข้าว่าหยาบคายแล้วกัน!”หลังจากได้ยินดังนั้น วังฉงโหลวก็หัวเราะ“คุณชายฟ่าน เจ้าอยากจะลงมือหรือ? ข้าไม่ได้เก่งกาจ แต่ก็มีชื่อเสียงนิดหน่อย หากแตะต้องข้า ข้าเกรงว่ามันจะไม่เหมาะสม เจ้าเองก็ไม่ได้จริงจังกับราชสำนักเลย!”วังฉงโหลวไม่กลัวอีกต่อไป เขารู้ว่าคนที่ตามมาที่นี่ล้วนมีฝีมือ เป็นทหารผ่านศึกเกราะทมิฬ หากเกิดการต่อสู้ขึ้นจริง ๆ เจ้าหน้าที่ธนาคารเทียนเซี่ยก็สู้ไม่ได้หรอกเขามาที่นี่ในวันนี้ เพื่อทำให้สถานการณ์ในธนาคารยุ่งเหยิง!ยิ่งวุ่นวายก็ยิ่งดี!“ได้รับชื่อเสียงเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นนั้นแล้วยังมาป่าวประกาศ ช่างไร้สาระ”“ข้ารู้จักเจ้า เจ้าเป็นหลานชายของวังไห่เทียน แต่แม้ว่าวังไห่เทียนจะมายืนอยู่ที่นี่ เขาก็ไม่กล้าสร้างปัญหาในธนาคารของพวกข้า”ฟ่านซือเซวียนยังคงไม่สนใจและเยาะเย้ยทุกคนในโลกรู้ดีว่าวังไห่เทียนถูกลดตำแหน่
Latest chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1670
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1669
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1668
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1667
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1666
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1665
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1664
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1663
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1662
